^__^เหรียญหล่อประภามลฑล หนึ่งในวิชาที่หลวงปู่ศุขถ่ายทอดให้หลวงปุ่สุภา

นางฆ่าตัวเองตายตรงไหนอ่า ก็เห็นๆ ว่าผัวนางฆ่านาง ............

 

ขอบคุณที่แสดงให้เห็นว่าผัวนางรักนางแค่ไหน

 

ขอบคุณเพราะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าสามข้อแรก นั่นเองดีทั้งอังวะ ดีต่อทั้งตัวนางมารเองด้วย win win

 

พระองค์ทรงเทศสอนนางว่า "ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ การพลัดพรากจากสิ่งที่รักก็ทุกข์ การอยู่ด้วยกันก็เป็นทุกข์"

เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้...

 

ขอบคุณที่พระองค์ทำให้ได้ตาย แล้วไปเกิดเป็นปัจเจก และสามารถกลับมาช่วยคนรักภายหลัง พร้อมทั้งจะได้ไปนิพพานพร้อมกัน

 

ขอบคุณที่พระองค์ช่วยทำให้อังวะเข้าใจในธรรมที่พระองค์เทศน์ในวันนั้นคือ ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ การพลัดพรากจากสิ่งที่รักก็ทุกข์ การอยู่ด้วยกันก็เป็นทุกข์

 

ท่านต่อ รอคิวเหมือนกันหรือค่ะ อิอิ :z16:z16:z16

 

ผมไปมองว่า เพราะรู้อยู่แล้วว่าเลือกข้อ3แล้วต้องตาย แล้วยังเลือก แต่ทำเป็นแกล้งจะฆ่าพระพุทธเจ้าเพราะสำนึกผิดต่ออังวะ เลยเลือกยอมตายด้วยน้ำมืออังวะ

 

ครับพี่

 

นางขอบคุณพระพุทธเจ้า ถึงแม้นางจะคิดฆ่าพระองค์และสามี แต่พระพุทธเจ้าก็ยังทรงเมตตาต่อนางและแสดงปริศนาธรรมให้นางเห็น (สัตว์โลกทั้งหลายต้องเป็นไปตามกรรม) ทำให้นางสำนึกผิดที่ทำกรรมกับสามีนาง

 

นางขอบคุณพระพุทธเจ้าที่ไม่ให้นางสร้างกรรมเพิ่มขึ้น

 

ขอบคุณพระพุทธเจ้าที่ทำให้นางรู้ว่าจริงๆแล้วนางรักใคร และ
ให้นางและคนที่นางรักมีดวงตาเห็นธรรมครับ

 

ขอบคุณพระพุทธเจ้า ที่ทำให้นางรู้ว่าจริงๆแล้วนางรักใคร
แล้วทำให้นาง และคนที่นางรักมีดวงตาเห็นธรรมครับ

 

[SIZE="5"[COLOR="Red"]]อันสอง 2มีนัม......[/COLOR]. เหล็กไหลนาม นิจจะลักขปารามี อานาคาละเอียด ....เืมื่อพุทธกาล............... เจ้าของเหล็กไหล นาม อากันติ เป็นแม่ทัพ ฝ่ายเหนือ ของ ลังกา ในสมัยนั้นเรียก พวก หิมาลัย ......... คุมทัพออกรบ ......... แคว้น อัสสัม ......ที่นั่นคือเรื่องราว ตำนาน เหล็กไหล บุญสัมพันธ์ วิบากกรรมร่วม..........กับเหล็กไหลนาม นิจจะลักขปารามี อานาคาละเอียด ความเข้มข้นจะเป็นอย่างไร เชิญ สดับตรับฟัง ณ บัดนาว .......................

เจ้าหญิง ทัฐฐายะ เมืองทางใต้อินเดีย เบื่อทุกสรรพสิ่งแล้ว อยากมาหา พระพุทธเจ้า เดินทางรอนแรม มาไกลโพ้น หวังจะมาพบพระองค์ และ จำ บวชเป็น ภิกษุณี องค์สุดท้ายของพุทธกาล ........... นางเดินทางว่าทว่า ไม่รู้เลยว่าอัสสัม จะมีการรบ ผ่านมา อยู่ท่ามกลางสมรภูมิรบ ...............ลุงจ๋า จะไป เวฬุวัณไกลไหม ไม่ไกลดอกอีนังหนู แต่ว่า จะฝ่าทัพ หิมาลัยได้อย่างไร แค่นั้น อะไรน่ะ อ้าวไม่ใช่คนแถวนี้หรือ นี่เค้ามีสงครามกัน ไม่รู้เลย ป่านี้คงยกมาถึงหน้าด่านแล้วลุงไปก่อนนะ หนู่ต้องเดินย้อนกลับไปทางใต้ นะ จ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆ นางมาไกลขนาดนี้ มีหรือจะย้อน นางเดินฝ่าวงล้อมออกไป ............ทว่า ........เยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อัสสัมประชิดแล้ว เยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงคนโห่รอ้งนางตกใจ สองทัพ ประทะเแล้ว ว้ายยๆๆๆๆๆๆ นางวิ่งหนี ฝ่าออกทาเหนือ เฮ้ยๆๆๆๆๆนั่นใครนะ ผู้หญิงพระองค์ อากันติ มอง เฮ้ย มาวิ่งไรแถวนี้ บ้าแล้ว เราหยุดยิงไม่ได้ นะ พระองค?ทัพเจะเป็นรองทันที นั่นสิ ทหาร ยิงให้ สูง ระยะ ตกไกล แน่นอน ธนูวิ่ง โค้งขึ้น ว้าวยยยยยยย บางดอก ตก ใส่ ว้ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มีตอกหนึ่งตก ลงก่อน อากันติ ปาโร่ใส่ ฉึก !!!!! ว้ยยยย แล้วฮ่อมา ไป นี่ แม่หล่อน มาวิ่งอะไรตรงนี้ไปๆๆๆๆ ไม่รู้เลยหรือว่าสงคราม ไม่รู้จะ จะไปหาพระพุทธเจ้า บ้าๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้พระองค์ ไปจำพรรษา บ้านเกิด ทางตะวันออก สามเดือนกว่าจะกลับ รีบออกไป ไปไหนจ่ะ ทางใต้ ก็ตาย ทางเหนือก็ตาย ขอตาย ทางเหนือ นางหวังวิ่งฝ่า วงออก ไป ทหารยิง ระดับด่ำ นางวิ่งหนีตายไป ปลายทัพ แต่ไม่ทัน บึ็มๆๆๆๆๆๆๆ เฮ้ยมัน ใช้ ปืนใหญ่ ...........ถอยทัพๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปืนหลัง เตรียม ตัว .......ถอยแล้ว ก็มาเจอนาง ล้มลง ข้าๆๆๆๆๆๆๆๆ บึ้ม ข้าขาแพรง บ้าแล้ว เจ้านี่ทัพข้าเสียกะบวนเลย ข้าขอ โทษๆๆๆๆๆๆ ขึ้นมาๆๆๆๆๆๆ ถอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ปืนใหญ่ เตรียม ยิงตลบหลัง .........บึ้มๆๆๆๆๆๆๆๆ ผุ้คนล้มตายแต่ ทัพอากันติ ล่น เพราะ ว่า กะสุนหมด ถอยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กลับขึ้นหิมาลัย ................ บึ็มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ร่าง อากันติ และ นางลอยละลิ่ว ตกลงมา ............. นางลุกขึ้นแต่ อากันติ สลบ นางจับพยุง ขึ้นม้าเสริม แล้วฮ่อทันที เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆ ใคร พา อากันติ ฝ่าวงล้อม ก็นางบ้า หลงทาง โห ดูท่าแล้วไม่ธรรมดา ทำไม การขี่ม้าที่สง่าและ เร็วๆๆๆๆๆๆๆ ม้าตัวนั้น ม้าเสริม แต่ขีดีเท่าม้าเอก นายกองชม อ้าวววว แล้วนั่นจะขี่ขึ้นหิมาลัยทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราตามไม่ได้นะ ไม่งั้นทัพบนแตก ตั้งกำแพงรอบ เขา ส่งคนตามไปสี่คน ไปดูอาการแม่ทัพ ครับผม................. อากันติ สลบนางช่วยไม่นานฟื้น เฮงหรือซวยว่ะนี่กู เจอกันครั้งแรก เละ เลย.........โธ่ข้าขอโทษ ข้าก็พามาส่งให้แล้ว ๆพามาบนเขาทำไม ข้าจะไปฝึกกรรมฐานด้านบนกับหลวงพ่อหิมาลัย เขิญๆๆๆๆๆ ไมต้องลงมานะ ............จร้าพ่อคนเฮงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปล่ะ ......เป็นอะไรไหม ทหารมหาดเล๋ก ไม่เป็นไร ใครช่วยข้า ๆๆๆๆๆ นาง หา!!!!!!!!! นางขี่ม้าเก่งมากๆๆๆๆๆๆๆ อืมๆๆๆๆๆๆไม่เบา แล้วงัยต่อคาดว่า พรุ่งนี้มันคน ตามมาบดเราที่เขา ครับ อืมตั้งรับ ซ้ายกับขวา ปล่อยให้มันเข้ามาแล้ว ฆ่ามัน ตามซอกเขาครับ ......................หัวใจ หลงในรุป นางงามมากๆๆๆๆๆๆๆ จนกะทั่ง มาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ข้าศึก สุ้ตาย เยๆๆๆๆๆๆๆๆ ผลคือทัพแตก ต่างคนต่างหนีตาย และ อากันติ หนีขึ้นหิมาลัย .............. แล้วเจอนาง นั่งกรรมฐานอยู่ เจ้าๆๆๆๆๆๆๆๆ นางลืมตาทัพแตกใช่ไหม รู้ไดอย่างไร .......ข้าเข้าสมาบัติ ชั้น 4 แล้ว หา ๆๆๆๆๆๆ ขนาดนั้น แล้วรู้ไหมว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร ไม่รู้ ..................รู้แต่่วาด้านหลังเจ้า มีพวกมัน สิบคน ตามขึ้นมา นั่นงัยมาแล้ว หา................. จะยอมให้จั้บดีหรือตาย อากันติ ข้าควรยอมหรือ สู้ นางมองหน้าแล้วพุดว่า หนี ............อากันติ หนี ขึ้นยิ่งสุงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยิ่งหนาว จนพวกน้้นไม่ตามสุดท้าย แอบหลบในถ้ำ สลบไป นอนรอความตายจากความหนาวเย็น.........................[/SIZE]

 

ขอบคุณที่ทำให้ฉุกคิดได้เรื่องถวายดอกบัวมารเป็นพุทธบูชาก่อนตาย จากการที่เห็นฝ่ามือของพระองค์หงายมารอรับอะไรบางอย่างจากตัวนาง

 

ตอบว่า นางขอบคุณพระพุทธเจ้าที่ช่วยบอกอังวะว่านางก็จะฆ่าพระองค์
อังวะคงจะไม่ยอมให้นางทำเช่นนั้นเป็นแน่ สุดท้ายนางก็ไม่ได้เป็นฝ่ายเลือกซักข้อ

 

มะกี้ผมอ่านอีกรอบนึงแล้วครับ ผมแปลความได้ประมาณนี้ครับ

นางมารรู้สึกเห็นใจถึงความรักที่อังวะมีให้แก่นาง ซึ่งเป็นความรักที่มีแต่ให้ ซึ่งผิดจากตนเอง ที่มั่วแต่หลอกอังวะ นางจึงตัดสินใจพาอังวะไปฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า โดยไม่ขัดขวาง

แต่อังวะกลับปิดหูตัวเอง ไม่ยอมรับฟังธรรมของพระพุทธเจ้า เพราะเกรงว่านางจะต้องตาย (ช่างเป็นความรักที่ไม่รู้จบจริงๆครับ)

เมื่อนางมารได้รู้ว่าอังวะ ไม่ได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้าเลย นางจึงหากลอุบายที่จะให้อังวะเห็นธรรม ซึ่งพระพุทธเจ้าก็คงทราบดี พระองค์จึงตรัสไปเช่นนั้น แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามเหตุการณ์ที่อ.เล่าครับ

ทั้งหมดเป็นสิ่งที่ผมเดาล้วนๆเลยครับ 5555

 

พระพุทธเจ้าอ่านใจนางมารออก อยู่แล้ว ว่า มิได้มีเจตนา ฆ่าพระองค์ เพียง แต่ ไม่อยากเลือก ทั้ง 3 (ข้อที่พระองค์ทรงตรัสมาก่อนหน้านี้ เลย ขณะหลับตา ก็เปลี่ยนจากมีดมาร เป็นดอกบัวมาร) ให้แทน เพราะเหมือนทำร้าย สามีของนางมาร (อังวะ) โดยนารมารก็รู้อยู่แก่ใจว่าสามีตนต้องฆ่าตนเป็นแน่ เพื่อปกป้องมิให้นางตกนรกไม่ได้ขุดไม่ได้เกิด เมื่อทุกอย่างลงตัวสมดังใจนางมารแล้ว พระพุทธเจ้า จึงนึ่งเฉยต่อคำขอร้องของอังวะ แล้ว พูดทิ้งท้ายว่า "สัตว์โลกทั้งหลายต้องเป็นไปตามกรรม" นางมารได้เป็น พระปัจเจก ส่วนอังวะไม่ต้องเป็นทั้งผี และสัตว์นรก แต่ได้เสวยบุญเป็นเทวดา หมดบุญมาเกิด 2500 หลังพุทธกาล ซึ่งยังอยู่ในสมัยสมเด็จพระพุทธเจ้า(สมณโคดม) เสมือนพระองค์ให้โอกาส อังวะอีกครั้ง เพื่อกับพระพุทธศาสนาและมีโอกาสบรรลุมรรคผลนิพพานได้

 

[SIZE="6"]ตอบดี ตีธรรมแตกทุกคนครับ แต่ ยังไม่ใช่ คำตอบ ที่ถูกต้องครับ ............. มารก็มีเจโต ที่รู้ ใจพระองค์ เอ้าใบ้ให้แค่นี้ .......รางวัลดี สวย ต้องยากหน่อย เดี๋ยวมี คนนอก มาตอบถูกคอยดูนะ ...............555555555555[/SIZE]

 

ตอบดี ตีธรรมแตก กันทุกคน ครับแต่ยังไม่ถูกครับ มารทุกตนในโลก มีสิ่งวิเศษอย่างหนึ่ง คือ การล่วงรู้ใจคนทุก ชนชั้นได้ แม้ แต่พระพุทธเจ้ามารก็รู้ใจได้ ครับ ...........ชินราชหมื่นยันต์องค์นี้จะเป็นของใคร ต้องมีคนตอบถูกแน่นอน ครับผมจะไม่ใบ้ อะไรอีกแล้วนะครับ ง่ายแล้ว ..............