♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

เก็บดอกไม้มาให้ดู เรื่องหดหู่อย่าไปจำ
ทิ้งไว้อย่าตอกย้ำ ควรเลือกจำแต่สิ่งดี
ที่นี่มีดอกไม้ งามสดใสและไมตรี
แด่เพื่อนที่หวังดี คุณความดีให้เร่งทำ (แหะๆๆๆๆ คิดไม่ค่อยออก)

 

โอ้เจ้าดอกอะไรนั่นช่างงามเหลือ
แล้วเจ้าเกิดมาเพื่อกระไรนั่น
หรือเกิดมาเพื่อประดับพนาวัน
ให้ไพรสัณฑ์ได้ปรีเปรมเกษมใจ

เป็นดอกไม้ช่องามท่ามกลางป่า
ดลให้เจ้างามตาพาสดใส
ช่วยนำพาความหวานชื่นรื่นฤทัย
ทั้งทำให้ป่าสดใสขึ้นทันตา

(ปล. กลอนอาจฟังเบลอๆไปหน่อยนะคะ พอดีแต่งตอนกำลังงัวเงียน่ะค่ะ)

 

ตะติ๋งติ๋งน้ำใสหยาดจากพวงแก้ว
วะวับแววสะท้องแสงสุรีย์ศรี
สะอาดดั่งจิตบ่ข้องคาวโลกีย์
บ่มศักดิ์ศรีสู่งค่าราคาแพง

 

ชมบุบผามาละม้ายคลับคล้ายนก

เจ้าวิหคจะโผผินบินไปไหน

สายลมพัดโบกสะบัดกวัดแกว่งไกว

นกพันธุ์ไหนบินเล่นเย็นอารมณ์

ชมดอกไม้ใจหวนคิดถวิลหา

หากน้องมาชมด้วยจะสุขสม

แต่ครั้งนี้พี่มาเดียวเปลี่ยวอกตรม

ใจระทมเหมือนดอกไม้ไร้คู่เคียง

 

ดอกไม้นี้เขาเรียกดอกนกแก้ว
บินมาแล้วนี่ไงมาเป็นคู่
เพียงดอกไม้ธรรมชาติสร้างให้ดู
ดอกชมพูงดงามอร่ามดอย

ธรรมชาติสรรค์ไว้ให้ชดช้อย
อยู่บนดอยยอดสูงมุ่งไปหา
แต่งแต้มไว้ให้งามสดุดตา
แล้วเรียกว่าดอกนกแก้วดอยเชียงดาว

 

ตัวหนี่งบินล้ำนำหน้า

อีกตัวตามมาไล่หลัง

หรือว่าตัวเจ้าชิงชัง

ไม่ยั้งหยุดอยู่รอคอย

บินไล่บินตามเหน็ดเหนื่อย

ยิ่งหนีไปเรื่อยถดถอย

ตัดใจไม่ง้อน้องน้อย

บินถอยวกกลับลับลา

 

อีกหนึ่งมา หาเจ้า เฝ้าเว้าวอน อรชร ดูก่อน อย่าจรหนี
หทัยพี่ มีเพียงเจ้า เฝ้าภักดี เพลานี้ พี่คงเหงา เฝ้าวังเวง
โปรดเมตตา จิตห่วงหา และอาทร แม่งามงอน นอนฝัน พลันเห็นเจ้า
แม้โสมส่อง ยลเห็นน้อง ต้องเพียงเงา ก็คลายเหงา เปลี่ยวเปล่า เศร้าฤดี
แก้วไม่รัก หักสวาท ขาดสะบั้น จิตผูกพัน ฝันสลาย มลายสิ้น
ขอเถิดเจ้า เฝ้าดูใจ ใกล้รวยริน จะโผผิน บินสู่หมาย ตายตักเธอ

ไม่ได้ใจก็ต้องได้แห้วไว้กินแก้หิว อิอิอิ

 

น้องไม่หนีไปไหนหรอกนะพี่แก้ว
ไม่เห็นแววก็ชะแง้แลมองหา
ก็ด้วยความโกรธขึ้งซึ่งพี่ยา
ใจนำพาให้บินมาไกลแสนไกล

ระยะทางไกลห่างพี่นี้เศร้านัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
โอ้พี่ยาไม่มาง้อบ้างหรือไร
หรือปล่อยให้น้องอยู่เดียวเปลี่ยวเอกา

ได้โปรดเถิดพี่ยาจงมาง้อ
น้องเฝ้ารอด้วยดวงจินต์ถวิลหา
พร้อมจะให้อภัยพี่ทุกเวลา
เพียงขอโทษน้องมาด้วยใจจริง

 

ยินสำเนียงเปล่งเสียงว่า"ขอโทษ"

หายจากโกรธยิ้มแย้มอย่างแจ่มใส

คราครั้งนี้จะรับเพราะเห็นใจ

แต่อย่าให้บ่อยครั้งระวังตัว

รักแล้วเลิกเลิกแล้วรักแล้วมาง้อ

เดี๋ยวจะท้อน่าขำน่าชวนหัว

รักหรือไม่ย่อมรู้แก่ใจตัว

อย่ามามัวขอโทษบ่อยจะระอา

มีความรักรักให้มั่นให้ตรึงจิต

หากพลั้งผิดควรอภัยกันก่อนหนา

เรื่องหนักเบาแก้ไขได้ด้วยเจรจา

อย่าโกรธาว่าร้ายใช้กำลัง

ปถุชนคนเราก็เท่านี้

ถูกก็มีบางทีก็ผิดพลั้ง

ทำสิ่งใดขอให้จงระวัง

เพราะบางครั้งก็จะสายเกินแก้ตัว

 

เสียงน้องแก้ว แว่วเพราะ เสนาะโสต ไม่ถือโทษ โกรธขึ้ง คนึงหา
มีน้ำจิตร มิตรใจ ให้พี่ยา เจื่อยแจ้วมา สุดฟ้า พายินดี
คิดถึงพี่ พี่จะอยู่ ดูแลเจ้า ทุกค่ำเช้า เฝ้าประโลม แม่โฉมศรี
โปรดเชื่อเถิด เปิดใจ รับไมตรี แก้วตาพี่ อย่าหนีห่าง แรมร้างไกล

 

กระทกรกแตกกอชูช่อดอก
ยามพระพายพัดยอกเจ้าพลิ้วไหว
กลีบอ่อนบางอย่างดอกฟ้าสุราลัย
กลิ่นสุคนธ์เจ้าไซร้ก็กำจร

 

คิดถึง คิดถึง โอ้ยคิดถึง
เข้าไม่ถึงในเวบพลังจิต
เข้าไม่ได้ 2-3 วันนึกหวั่นจิต
มวลหมู่มิตรยังอยู่ไหมคิดถึงจัง (เข้าเวบไม่ได้คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ)

 

คุณบุษครับเหมือนกันนั่นแหละครับ

มันมากเกินกว่ารำพัน เป็นคำกลอน

ถึงพี่น้องผองเพื่อนกันทุกคน

คิดถึง

 

เถากระทกรกพันลดเลี้ยว.............ไม้ขอน

บานดอกดูอรชร......................ทาบไม้

ขาวแซมม่วงเกสร....................เขียวเคลือบ

ดุจดั่งวงแหวนไซร้...................หมั้นไม้จับจอง

 

เวปล่ม ถ่มทลาย หลงใจหาย
ไม่วาย กลัวอดพบ เพื่อนคู่ขนาน
ตามแซว ตามติด อยู่แสนนาน
เพื่อนคู่ หลงของขนาน เคียงคุงบุ

หุหุ ไม่เข้าคอกหมู ไม่ได้ลูกหมู

 

คิดถึง คิดถึง เมื่อไหร่จะถึง
เฝ้าเพียร เปิดเวป อยู่สองเวลา
เวลาคิค กะเวลาคิดมาก
คิดไปคิดมา เอ๊ะ เราไม่ได้คิดคนเดียว หุหุ

(sing)

 

ยามลมเย็นชื่นฉํ่าคํ่าคืนเหงา
ไม่มีเขาแม้เงาเศร้าใจยิ่ง
คํ่าคืนนี้ใจไร้ที่พึ่งพิง
ทุกทุกสิ่งเลือนลางจางหายไป

ยามลมเย็นชื่นฉํ่าไยใจชํ้า
เฝ้าตัดพ้อรำพันร้องรํ่าไห้
คืนไฝ่ฝันเขานั้นอยู่หนใด
ดวงหทัยเรียกร้องต้องพบเจอ

ยามลมเย็นชื่นฉํ่าจิตรื้อฟื้น
รักของคืนวันนั้นฉันพรํ่าเพ้อ
คืนนี้ใจอ่อนล้ารู้ไหมเออ
อยากให้เธอรักษายอดดวงใจ

ยามลมเย็นชื่นฉํ่าฉันรํ่าไห้
โอ้ดวงใจอยากรู้เขาอยู่ไหน
อยากรู้ซึ้งถึงเหตุที่จากไกล
สายนํ้าตารินไหลใคร่รู้ความ

ยามลมเย็นชื่นฉํ่าชอกชํ้าจิต
คอยแต่คิดถึงเขาเฝ้าซักถาม
เขาอยู่ไหนใจหมายออกติดตาม
เรียกความรักจากใจคืนกลับมา

ยามลมเย็นชื่นฉํ่ารำพันหา
เขาจะรู้ไหมหนาอยากเจอหน้า
อยากให้เขาเข้ามาซับนํ้าตา
นํ้าตาจากทรวงในที่ไหลริน

 

ยามลมเย็นพัดฉ่ำใจไม่เหงา
ไม่มีเขาเราอยู่ได้ไม่ห่วงหา
ค่ำคืนนี้มีจันทร์มีดารา
สวยเย็นตาเป็นเพื่อนยามค่ำคืน

เย็นลมเย็นพัดฉ่ำมาเอื่อยเอื่อย
กายหายเหนื่อยใจสงบพบสดชื่น
ทิ้งความทุกข์ความโศกเศร้าอย่ากล้ำกลืน
อย่าไปฝืนจมห้วงทุกข์เพราะอาลัย

เมื่อไม่รักก็หักใจไม่รักตอบ
เมื่อไม่ชอบก็ไม่ชอบผิดตรงไหน
เมื่อไม่รักรู้ไม่รักก็หักใจ
หาคนใหม่ที่รักเราเอามาครอง

อย่าเจ็บช้ำกับคนที่ลวงหลอก
พระท่านบอกเมื่อมีรักใจจักหมอง
จะได้ทุกข์ลำบากยิ่งอย่าได้ลอง
คนเราต้องรู้ตัดรักรู้จักพอ

เมื่อมีรักก็ย่อมมีความทุกข์
ไร้ความสุขขาดสติเช่นนี้หนอ
คุมไม่ได้ฆ่าตัวตายไม่รั้งรอ
รู้ไหมหนอพ่อแม่ญาติย่อมเสียใจ

เมื่อไม่รักก็ไม่มีซึ่งความทุกข์
จิตเป็นสุขสงบเย็นกว่าสิ่งไหน
ปราศกิเลสหมดกังวลหมดห่วงใย
จิตผ่องใสอยู่ที่ใดไม่ร้อนรน

 

มงคล 38 ประการ​

มงคลที่ 1.ไม่คบคนพาล​

อย่าคบมิตร ที่พาล สันดานชั่ว
จะพาตัว เน่าดิบจนฉิบหาย
แม้ความคิด ชั่วช้า อย่ากล้ำกราย
เป็นมิตรร้าย ภายในทุกข์ใจครัน
มงคลที่ 2.การคบบัณฑิต
ควรคบหา บัณฑิต เป็นมิตรไว้
จะช่วยให้ พ้นทุกข์ สบสุขสันต์
ความคิดดี เลิศล้ำ ยิ่งสำคัญ
ควรคบกัน อย่าเขว ทุกเวลา
<O</O

มงคลที่ 3.การบูชาบุคคลที่ควรบูชา

ควรบูชา ไตรรัตน์ ขัตติเยศร์
ผู้วิเศษ ก่อเกื้อ เหนือเกศา
ครูอาจารย์ เจดีย์ ที่สักการ
ด้วยบุปผา ปฏิบัติ สวัสดิ์การ​

​

​

​

<O</O

มงคลที่ 4.การอยู่ในถิ่นอันสมควร

เป็นเมืองกรุง ทุ่งนา หรือป่าใหญ่
ทางมา-ไป ครบครัน ธัญญาหาร
มีคนดี ที่ศึกษา พยาบาล
ปลอดภัยพาล ควรอยู่กิน ถิ่นนั้นแล ​

​

​

​

<O</O

มงคลที่ 5.เคยทำบุญมาก่อน

กุศลบุญ คุณล้ำ เคยทำไว้
จะส่งให้ สวยเด่น เช่นดวงแข
ทั้งทรัพย์ยศ ไมตรี มีเย็นแด
เพราะกระแส บุญเลิศ ประเสริฐนัก ​

​

​

​

<O</O​

 

มงคลที่ 6 การตั้งตนชอบ

ต้องตั้งตน กายใจ ในทางถูก

เร่งฝังปลูก ตนไว้ ให้ถูกหลัก
เมื่อตัวตน ยังมี เป็นที่รัก
ควรพิทักษ์ ให้งาม ตามเวลา​

​

​

​

<O</O

มงคลที่ 7 ความเป็นพหูสูต

การสนใจ ใฝ่คว้า หาความรู้
ให้เป็นผู้ แก่เรียน เพียรศึกษา
มีศีลดี สติมั่น เกิดปัญญา
ย่อมนำพา ตัวรอด เป็นยอดดี
มงคลที่ 8 การรอบรู้ในศิลปะ
ศิลปะ ต่างอย่าง ทางอาชีพ
ควรเร่งรีบ เรียนรู้ ชูศักดิ์ศรี
มีบางคน จนอับ กลับมั่งมี
ฉลาดดี มีศิลป์ หากินพอ
มงคลที่ 9 มีวินัยที่ดี
อันวินัย นำระเบียบ สู่เรียบร้อย
คนใหญ่น้อย เปรมปรีดิ์ ดีนักหนา
วินัยสร้าง กระจ่างข้อ ก่อศรัทธา
เพราะรักษา กติกา พาร่วมมือ​

ไม่พูดเท็จ พูดสอดเสียด และพูดมาก
ละความยาก สร้างวิบาก ฝากยึดถือ
คนหมู่มาก มักถางถาก ปากข่าวลือ
ต้องสัตย์ซื่อ ถือวินัย ใช้ร่วมกัน
มงคลที่ 10 กล่าววาจาอันเป็นสุภาษิต
เปล่งวจี สัจจะ นวลละม่อม
กล่าวเกลี้ยกล่อม ไพเราะ กาลเหมาะสม
เจือประโยชน์ เมตตา ค่านิยม
รื่นอารมณ์ ผู้ฟัง ดังเสียงทอง​

​

​

​

<O</O

มงคลที่ 11 การบำรุงบิดามารดา

คนที่หา ได้ยาก มากไฉน
เพราะว่าใน โลกนี้ มีเพียงสอง
คือพ่อแม่ เกิดเกล้า เหล่าลูกต้อง
ตอบสนอง พระคุณ ได้บุญแรง
มงคลที่ 12 การสงเคราะห์บุตร
เป็นมารดา บิดา ทำหน้าที่
ให้บุตรมี พำนัก เป็นหลักแหล่ง
ส่งเสริมบุตร ธิดาตน กุศลแรง
ย่อมส่องแสง เพิ่มพูน ตระกูลวงศ์
มงคลที่ 13.การสงเคราะห์ภรรยา
มีคู่ครอง ต้องไม่ทำ ให้ช้ำจิต
อย่าคิดออก นอกใจ ไปทางหลง
ต้องสงเคราะห์ แก่กัน ให้มั่นคง
รักยืนยง อยู่ด้วยกันถึงวันตาย​

​