โลกคือพระเจ้า...รู้หรือไม่...

เอามาลงให้ฟังอีกนะ ชอบ ได้เปิดหูเปิดตา
ของเราเป็นช่วงท้ายตอนเกือบ9โมง โดนตัดทิ้งไปมั้ง หาฟังไม่เจอ
อยากฟังของตัวเองอีกรอบเหมือนกัน จะได้ทวน

 

อยากฟังเต็มๆ

 

คุณ haha มองได้ละเอียดมากเลย ผมขอนับถือ มีไม่เห็นด้วยนิดหน่อย ตรงที่บอกว่า ทุกคนทำอะไรลงไปดีที่สุดในเวลานั้น อันนี้ไม่เชิงนะ (คิดว่างั้นนะ)

วันนี้เห็นคุณขวัญ ดูยังมีทัสนะที่เพี้ยนอยู่นะ (คิดว่างั้นนะ)

ท่านนิวรณ์ปัญญามากเกินไป เจตนาดี มีความเคารพในครูบาอาจารย์
แต่ตอนนี้มีกิเลสอยู่ตัวหนึ่งครอบไว้อยู่ ไม่รู้ใครจะเห็นเหมือนผมบ้าง (คิดว่างั้นนะ)

ท่านขันธ์วันนี้มาแรง ผ่อนๆหน่อยก็ดีนะผมว่า (คิดว่างั้นนะ)

ท่านพี่จร ก็ยังมั่วนิ่มเหมือนเดิม (คิดว่างั้นนะ)

ท่านวิมุตติ วันนี้คงได้เรียนรู้อะไรอีกเยอะเลยนะ (คิดว่างั้นนะ)
ปล. ท่านวิมุตติ อย่าส่งออกนอกมากนักนะ เด๋วจะโดนมิใช่น้อย อิอิ

 

แล้วประเด็นที่ผมไปถาม คือ จิตรวม มันเป็นอย่างไร

เนื่องจาก ผมกำลังข้ามถนน จิตมันไปรวมกลางอก แล้วจะเหาะว่างั้นเหอะ
แต่มันไม่เหาะหรอก แต่ผลก็คือ จิตมันแข็งปั๊กที่หน้าอก มันรวมไม่เลิก ทำให้
สงสัยจนต้องแบกกายไปถามเป็นครั้งแรก จากไม่เคยคิดจะไปถามใคร

พอพระท่านหัวเราะ ว่า นั่นไม่ใช่ จิตรวม แต่เป็นไป รวมจิต แล้วก็ชี้ว่าไม่ใช่
สมถะที่ดี ผมก็ต้องเชื่อบ้างหละ พอเชื่อคราวนี้ก็ไปติดอยู่ในความว่าง ซึ่งท่าน
ได้ทำนายไว้แล้วนั่นเอง แต่ผมดูความพอใจ ตัณหาที่บางเฉียบไม่ออก

ซึ่งนั่นก็เป็นการไปถามครั้งที่สอง พอไปถึงก็เข้าใจ แล้วก็ทำไปเรื่อยๆ ทั้งสมถะ
ชนิดต่างๆ ก็ยังทำอยู่ วิปัสสนาก็เรื่องของจิตมันทำ ไม่ใช่ผมทำ

 

ผมนั่งอ่านดูแล้วทำงานไปด้วย ท่านนิวรณ์ก็ชี้ได้ ผมเข้าใจ ไม่เห็นแปลกเลย ...ผมเองก็เป็น ก็เห็นแบบเค้า นี่ก็ไม่ได้ชงชานะครับ...

 

จิตทำหรอ ประมาทไปแล้วท่านนิวรณ์

 

อิอิ เสียใจ เนื่องจากมันอสุกายชัดๆ พระท่านเลยตัดออกหมด

แต่ไม่ได้หมายถึงผมไปเถียง หรือ ถกธรรมกับท่านนะ เพียง
แต่คำถามผมมันแปลกๆ

เช่น

"หลวงพ่อครับ สิ่งที่หลายคนในนี้เขาส่งการบ้าน ทำไมผมเห็นหมด
ถ้าเป็นแบบนี้ ผมจะกลายเป็นคนมีมานะมาก หากผมไม่ใช่พุทธภูมิ
ขอให้หลวงพ่อประหารเสีย"

คำถามสุดท้ายที่ไปหา ไปแย่งไมค์มานะ

"หลวงพ่อครับ ผมไม่มีอะไรจะถาม ผมแค่มาอ้อน"

 

โง่หรือเปล่าละคุณนะ

เห็นประโยคหน้าไหม ผมทำสมถะ สมาธิ ถูกไหม

หลังจากนั้น จิตมันต้องมีกำลังใช่ไหม มันก็ทำวิปัสสนาของมันถูกไหม

 

เบื่อคุณห้า้ห้าอ่ะ...ตีความไม่เข้าใจเท่าๆกับคนที่คุณก็รู้ว่าใครเลย ธรรมมาคิดนอกกรอบก็ไปรออยู่ด้านนอกแล้วกันนะ ทำได้จริงไม่น่ามาคิดนอกกรอบแล้ว

 

ดีแล้วๆ

 

แรงเบา มันอยู่ที่ สมมติ ของคุณ เอง คุณวิมุตติ ถ้าจะศรัทธากัน ก็ขอให้เชื่อกัน อย่าเอาความคิดตนมาตัดสิน

 

ท่านที่ใช้ไอดีว่า เดินทาง ท่าจะมาในบอร์ดนี้บ้างนะ

 

ก็ว่ากันตามนั้น เวลาไหนโพชฌงค์มันเกิด เราก็ตามรู้ตามดู

เราก็เข้าใจองค์ธรรมไปเรื่อยๆ มีความละเอียดไปเรื่อยๆ มันไป
ติดสงสัยไหม ไปนั่งดูอยู่ตลอด ก็เปล่า ไม่มีใครเขาติดดูจิต
อย่างที่พวกคุณว่า ปัญหาไม่ได้เกิดขึ้นเลย

ก็จะเห็นว่า อะไรที่คุณกล่าวหา

ผมไม่รักษาศีล
ผมไม่ทำสมาธิ
ผมไม่พิจารณา
ผมไม่ทำวิปัสสนา

มันจึงลอยๆ ไม่ได้มีปัญหาอะไร

แล้วทำไมไม่เข้ามรรคผล ผมก็บอกว่า ผมก็เห็นของผม ว่าเป็นกรุณาจิต

คุณก็มาชี้โย้ ชี้เบ้ อยู่นั่น หาว่าผมไม่ได้ทำ ไม่ได้ปฏิบัติต่างๆ นานา

มันคนละเรื่อง

 

ผมชอบกาแฟ ช่วยชงคาปูชิโน้ให้สักแก้วสิครับ อิอิ

 

สัมมาสมาธิจะดำรงณ์อยู่ได้นานไหม

 

ไม่ถูกครับ

ทำสมาธิ แล้วจิตมีกำลัง ต้องทำวิปัสสนาด้วยหรอ ไม่ทำก็ได้หนิ...

 

ถ้าเป็นการตั้งมั่นรู้ สักแต่ว่ารู้ เคยเห็นนานสุดก็ข้ามคืนถึงเที่ยง

ตอนเด็กๆ เคยเป็นแบบนี้ ไม่รู้ว่าเป็นนานไหม เพราะตอนนั้นไม่
รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร เลยไม่ได้สนใจ ก็ปล่อยมันเป็นของมันไป

แล้วทำตอนนี้มานับได้ ก็พึ่งรู้ว่าทำอะไร พึ่งหันมาถามพระเอา
เมื่อปลายปีที่แล้ว นอกนั้น ปฏิบัติเองอยู่คนเดียว

 

จิตคุณ มันวิ่งไปแต่มิจฉา มันยังไม่ได้เรื่องเลย
ปัญญามากก็จริง ก็เพราะว่า ทางแห่งปัญญามันวิ่งไปได้ มันหยั่งได้
แต่ มันหยั่งผิด ไม่ถึงโลกุตระ

และจะบอกให้ ว่า ที่คุณไม่ก้าวหน้า เพราะตั้งทัสนะไว้ผิดแล้ว ตอนนี้ คือ ดูเฉยๆ
มันต้องฝืน
1 วัตรที่มีอยู่ คือ การกิน การยืน เดินนั่งนอน ให้ปกติ นี่คุณต้องสำรวจวัตรของตนด้วย ไม่ใช่ทำอะไรตามความเคยชิน
2 สมาธิ ต้องเป็นสมาธิที่เป็นลหุตา จิตคุณมันมีนิวรณ์มาก เวลามันทำ มันก็แน่น เพราะมันอัดไม่ลงถึง สัมมาสมาธิ
3 ปัญญา แม้ปัญญามี แต่ไม่ทวน ได้แต่ดู ตัวที่เห็น มันจะไปทันตัวต้นเหตุหรือ ยิ่งเราทวนไปที่เหตุได้มากเท่าไร ระยะเวลาและแรงที่จะระงับมันยิ่งไว และ ง่ายขึ้นเท่านั้น เพราะ อวิชชา ไม่มีตัวตน สังขารไม่มีตัวตน ละเอียด
แต่ถ้าเป็นภพ เมื่อไร มันจะค้าง

นี่ไม่ได้สอนนะ นี่พูดให้ฟัง คนสอนไม่ได้ ก็อย่าคิดว่า สอน
หัดรับฟังบ้าง ตัวนี้เมื่อเกิดขึ้น ให้มองเห็นภัยของมันก่อนว่า ตัวนี้เองปิดกั้นปัญญาเรา และมันเป็นตัวอัตตา อย่ากระนั้นเลย ต้องทำลายมันทิ้ง ณ เดี๋ยวนี้ นี่มันต้องสู้กันแบบนี้
ไม่ใช่ดูเฉยๆ กิเลสมีกำลัง มาเป็น แสน ล้านชาติ ดูเฉยๆ มันก็นอนรอความตายเถอะ

 

โง่ ไง

ที่ จิตมีกำลัง แล้วทะลึ่งไม่ยกมาเจริญปัญญา

ยังมีหน้ามาสอนคนอื่นอยู่อีก

 

เดี๋ยวคิดค่า ลิขสิทธิ เลยนิ มาเลียนแบบ หรือจงใจจะให้เรารู้สึกตัวหรือไง
เวลาที่เรารู้สึกว่า เป็นความคิด ไม่ใช่ความรู้แจ้ง เราก็จะห้อยไว้ งั้นแหละ
รำคาญเรา หรือไร แค่คำว่า "คิดว่างั้น" มันก็ประมาณ ฟุ้งธรรม แล้วรู้ว่าฟุ้ง
ไม่ได้หมายถึง รู้ธรรม นะ