โลกคือพระเจ้า...รู้หรือไม่...

การขัดธรรม ผมขัดกับใบไม้นอกกำมือ
ขัดกับใครต่อใครมากมาย ขัดกับธรรมภูติ แต่มันไม่ได้แฝงด้วยความสกปรก แบบที่คุณกำลังประพฤติอยู่ คุณนิวรณ์

ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่า คุณจะมากลั่นแกล้งในเรื่องใด แต่นั่นแสดงให้เห็นว่า คุณมีการผูกโกรธ รวมถึง เหล่านักบรรดาดูจิตทั้งหลาย

การแสดงธรรมของพวกคุณมันยึดใน อัตตาของตนมากไป ลบล้างแม้กระทั่ง ธรรมของพระศาสดา หรือ ใครจะปฏิเสธว่า ธรรมที่ว่า การไม่ทำบาปทั้งปวง การทำกุศลให้ถึงพร้อมและ ทำจิตของตนให้ผ่องใสนั้น ไม่ใช่ธรรมของพระพุทธองค์

ครั้นเมื่อกล่าวธรรมนี้ไป อธิบายขยายความ เหล่าลัทธิก็กลับกล่าวว่า ชี้ให้ออกจากทางวิปัสสนา เหล่าลัทธิว่า อย่าไปทำอะไรเพิ่มเติม

ก็กรรมของพวกคุณเองแล้วกัน ที่จะเอาธรรม ดูจิต อันเป็นเพียงเสี้ยวแห่งธรรม นั้นมาครอบพุทธพจน์ และไม่ใช่พุทธพจน์ของพระพุทธโคดมองค์เดียว แต่เป็นของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์

 

คุณขันธ์ หากคุณมีปัญญา หากคุณทวนกระแสเป็นอย่างปากพูด

ทบทวนไปสิครับ กี่คนแล้ว ที่เข้ามาเล่นเว็บ แล้วต้องจำจากจรไป
เพราะเทคนิดการเอิดธรรมของตน การแสดงธรรมของตนแบบไม่มี
การเสแสร้ง การแสดงธรรมแบบcopyคนอื่นเขามา

ไหนครับ หน้าที่จะรักษาธรรมะ ที่สงสัยว่าตัวเองมาเกิดในยุคนี้เพราะ
อะไร

ไหนครับ คนที่เชื่อฟังคุณ วันนี้มันเพิ่มขึ้น หรือ ลดลง

คุณเห็น ลูกยอ ไหม คุณได้ลูกยอ นั้นก็เฉพาะคนที่มีแนวทางร่วม มีจุดประสงค์
ร่วม สหายธรรมท่านหนึ่งเห็นจนละอา ขอลาบวชก็ยังอุตสาห์แสดงธรรมไว้ให้เห็น

คุณเห็น ดิ้นรน ไหม คุณเคยเห็นคำนี้ไหม ทำไมมันจึงปรากฏอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
ในกระทู้ของคุณ เพราะ การสำคัญผิด คิดเดาเอาเอง ไปกล่าวหาว่าเขาเป็นแก๊งซ์
บ้าง เพราะไปเจอเอาคนที่ให้ลูกยอ แต่อยู่ดีๆ ก็บอกว่าฉันก็นักดูจิตนะ ก็เลยโกรธ
ไปด่าเขา หาว่าเขามารวมหัวกลั่นแกล้ง ทั้งๆที่เขาพยายามบอกว่า อย่าพึงสำคัญ
ผิด เขาบอกประโยชน์ให้ก็เห็นว่าเขายกโทษให้ เขาก็ระอา เห็นชาติ เห็นไส้ ต่อให้
เคยเคารพ ก็ต้องมองพลาด เห็นว่า คุณกำลังดิ้นรนไม่เข้าเรื่อง

พอมากๆ เข้า ก็ลุแก่ลหุปัญญา ยกกระทู้ขึ้นมาดุ่ยๆ ว่า มารปิดบังความเรียบง่าย
แล้วสอดใส้คำว่า ดูจิต เข้าไปเพื่อหวังผล ไม่หนำใจ ไม่สมแก่ความเก่าเก็บเก่า
ก่อนแต่ไหนไม่รู้ ยกคำว่า มโนยิทธิลงไปด้วย ว่าเป็นทางปฏิบัติของมาร ทั้งที่
มันเป็นเรื่องอุบายเพื่อความสงบทั้งนั้น ไม่มีอนาคามีที่ไหนจะปฏิเสธเทคนิค
การทำความสงบหรอก เพราะมันเป็นขั้นแรกๆ ส่วนเรื่องปัญญานั้นอีกขั้นหนึ่ง
คนไม่รู้เรื่องก็เหมาเช็ด

ผมก็อธิบายไปแล้วว่า ดูจิต คือ จิตสิกขา ซึ่งเป็นส่วนของ ไตรสิกขา ก็ยังเอา
ทิฏฐิตัวเองเข้าชี้ ตัวเอาปฏิบัติดูจิตมาแบบหนึ่ง เลยสำคัญผิดคิดว่าอย่างเดียว
กัน ทั้งๆที่ อันนี้เป็น สิกขา ทั้งบท ซึ่งหากไปอ่านดีๆ การทำสมาธิในรูปแบบ
ต่างๆ ก็รวมอยู่ใน จิตสิกขา ทั้งสิ้น คุณแจกแจงธรรมเป็นสิกขาบทไม่เป็น ก็ควร
จะระงับความคิดเห็นตนเสีย ไม่ใช่ไปกล่าวเอาว่า จิตสิกขา คือ ทางของมาร

เสร็จแล้วก็ทำให้ จิตสิกขาบท หายไปจากนักปฏฺบัติ หายไปจากความเคยสดับ
ของชาวพุทธอย่างที่ผ่านมานานนม

คนเขากำลังฟื้นฟูพระศาสนา เพื่อให้มีรูปแบบครบไตรสิกขาเหมือนเก่าก่อน
คุณก็มาขวางทางอย่าง ไม่มีประโยชน์ คำว่า ไม่มี ก็คือ นิระ ประโยชน์ก็คือ คุณ

รวมเรียกใหม่ว่า มาขวางทางธรรมอย่าง นิรคุณ หรือ เนรคุณ

 

การฏิบัติธรรมในทางที่ตั้งศรัทธาไว้ ก็ทำตามพระอาจารย์สั่งสอน เข้าใจได้แค่ไหนก็ทำได้เท่าที่เข้าใจ การที่เรารู้ว่าตัวเองยังไม่รู้แจ้งอริยสัจจ์ ปัญญายังไม่เกิด ก็คืออย่าประมาท อย่ายึดถือตนเป็นที่ตั้ง แล้วไปเห็นว่าคนอื่นผิด มันก็พูดยากนะ ได้แต่ตือนตนเอง แต่ก็ทำไม่ค่อยได้หรอก ถ้าเราเชื่อใครความคิดมันจะก่อรูปตามนั้นแล้วการกระทำจะเกิดตามมา ถ้าขาดสติ ก็จะไม่รู้ทันตัวเอง ก็เลยต้องพยายามหาความคิดที่เป็นภัยกับตัวเองให้น้อยที่สุด ด้วยการศึกษาจากผู้รู้แจ้ง ที่เราเข้าถึงได้ง่ายสำหรับเรา และเราสบายใจที่จะเข้าหา คือเป็นที่สารธารณะ เป็นที่บัณฑิตมาประชุมกัน และมีจิตใจที่เป็นธรรม รู้ธรรมจริง รู้ทันกิเลสตนเอง มีสติก็เกิดปัญญา สนทนากันได้ออกรส บันเทิงธรรม ไม่ได้บันเทิงในอารมณ์

ตอนนี้ไม่เชื่อตัวเอง แต่เชื่อพระอาจารย์ ยังพึ่งพระอาจารย์อยู่ ถ้าวันหน้าไม่มีใครให้พึ่งแล้ว ก็ต้องพึ่งสัญญา วาสนา บารมีที่มีในตนแล้วเท่านั้นแหละท่านเอย วันนี้ยังมีที่พึ่งก็รีบตักตวงไว้ก่อน ถ้าผ่านด่านไปถึงฟากรู้จริงได้แล้วจึงได้ชื่อว่าพ้นอบาย ค่อยเชื่อในตัวเอง มีตนเองเป็นที่พึ่งที่อาศัยแท้จริง

ความมั่นใจในทางตน ก็ต้องบอกว่ามั่นใจเพราะมีครูบาอาจารย์กล่าวสอนและมีตัวอย่างให้เห็น สอบถามกันได้จนเข้าใจได้ระดับหนึ่ง แล้วไปทำต่อด้วยตนเอง ไม่ใช่อ่านฟังแล้วเข้าใจเองไปทำเอง มันเสี่ยงที่จะตีความเข้าข้างตนเอง แล้วเกิดเข้าใจผิดนำไปสู่การทำผิด ถ้ามีคนที่มีชีวิตมาคุยมาโต้ตอบความสงสัยที่มีในใจก็ย่อมเข้าใจชัดเจนรัดกุมกว่า

 

ขออนุญาตตี"กลองสะบัดชัย"นะครับ
ระทึกๆ โน้มน้าวจิตใจให้หึกเหิมห้าวหาญ

 

อ๋อ มิ น่า ตาม อ่าน แล้ว ถึง งง งง

ที่ แท้ สติ ไม่ ใช่ การ ระลึก รู้ หรอก เรา เข้า ใจ ผิด ไป เอง

อ่าน ตาม แล้ว งง เหมือน อัตตา อนัตตา เลย กำ

เอามาใช้ตอนไหน

แล้วความหมายน่าจะใช่เหรอ

กับที่เอามาใช้ตอนนั้น

ไอ้อย่างนี้น่างง

จริง จริง นะ

 

คงไม่เกี่ยวกับผมนะครับ พอดีรูปแทน มันเป็นลูกยอ เลยตื่นขึ้นมา

 

ตอนผมตัด cd มาให้ฟัง บอกโต้งๆ ว่าเป็นการส่งกรรมฐานของผมให้พระท่านดู

คุณฟังเหมือนฟังไม่จบ เหมือนเห็นโพสมา ก็ รีบโพสโต้ตอบกลับ คือ ไม่ฟัง
สิ่งกรรมฐานที่ผมแสดงให้เห็น ผ่านสงฆ์อันเป็นที่พึ่ง

หากฟังดีๆ ก็จะเห็นว่า ผมทำกรรมฐานชนิดเดียวกับพระเจ้าอยู่หัว คือ อยู่ที่รู้
โดยไม่รู้ว่ารู้อะไร หากฟังส่วนที่ผมตัดมาให้วันนี้ ก็จะเข้าใจว่าผมอะไรอยู่
ผมสะสมอะไรอยู่ หลวงพ่อพุทธก็ทูลตอบแก่พระเจ้าอยู่หัวว่า นั้นคือสุดยอด
ของการรู้

แล้วผมสำคัญตัวผิดไหม ผมก็เคยเล่าไปแล้วว่า วันหนึ่งผมก็ไปถามพระท่าน
ว่า ถ้าหากผมไม่ใช่พุทธภูมิเสียแล้ว ให้ประหารเสีย

พระท่านไม่ได้กล่าวอะไรลงมาในทำนองที่จะเห็นเป็นปริศนาว่า ให้ประหารเสีย
ให้จบกิจปไปซะ พระท่านกล่าวว่า มันเป็นเรื่องของจิต คุณก็เห็นว่าจิตมันทำ
ของมันเอง ซึ่งเรื่องจิตทำของมันเองผมก็เห็นว่านั้นแหละทางประหาร แต่มัน
จะทำอะไรได้หละ ในมันเป็นเรื่องของจิตเขาทำของเขาเอง

อะไรที่คุณไม่เข้าใจ เข้าไม่ถึง แล้วมาพยายามสอนผม พยายามให้ผมก้มหัวให้
ขอชี้เลยครับว่า ผมนี่แหละจะเป็นนิวรณ์ธรรมของคุณ โดยที่ผมไม่ได้จงใจ แต่
มันเกิดจากคุณยึดมั่นถือมั่นบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีจริงไปเอง

 

นี่คุณไปนับมาแต่เมื่อไร คุณไปรู้อะไรกับคนที่ได้หรือไม่ได้ธรรม

คุณคิดว่า การก๊อบปี้ นี่ มันทำกันได้ถึง 2 3 ปีหรือ

คุณนิวรณ์ นั่นมันเป็น การสมมติทั้งสิ้นของคุณ สมัยก่อน คุณคุยกันสัพเพเหระ ผมก็พูดแบบนี้ และ ครั้งนี้ มันเป็นการแสดงออกอย่างน่ารังเกียจ ผมก็พูดเหมือนเดิม

นั่นเป็นเรื่องปกติที่ต้องพูด เพราะมันกำลังเขวกันมาก ก็เหมือนทุกครั้งที่ผมตั้งกระทู้

คุณนิวรณ์ คุณลบธรรมพระพุทธองค์ คุณไปแก้ต่างที่ผมตั้งข้อกล่าวหาให้ได้ก่อน ก่อนจะกล่าวหาผมกลับ

 

คุณลีลา ไม่ได้ประกาศลาบวชนี่ คนทีรูปลูกยอก็คนหนึ่ง คนลาบวช
แต่ห่วงสหายธรรมก็คนหนึ่ง คนลาบวชคนนั้นเขาก็เคยทำวาทะมา
เหมือนกัน แต่ไม่พูดถึงดีกว่าเนอะ จะได้ไม่สะดุ้ง

 

ผมจะต้องไปแก้ต่างอะไรครับ

การทำหน้าที่ ธรรมโฆษณ์ เผยแผ่แหล่งธรรมอันแสดงโดยสงฆ์ มันเป็นเรื่อง
บุญกริยาวัตถุอย่างหนึ่ง คนที่โง่ ก็มองเห็นว่าผมกระทำกรรมชั่ว

คนที่เห็นว่า การกระทำนั้น เป็นเรื่องกระทำชั่ว ผมจะไปทำให้เขาเห็นดี ผลิก
กลับมาเห็นดี ก็ไม่ใช่ฐานะ คนมีมานะเขาก็พอใจทำของเขาไปอย่างนั้น

คุณลองดูคุณวิมุตติสิ ปากก็ด่าว่าพวกเรานะ แต่อีกปากก็แหย่แทงโต๊ด
เอาไว้ว่า ดูจิต เหมือนกัน นานๆ ทีถึงจะกล้าเอ่ยว่า ฟัง cd เหมือนกัน

ลองถามคุณวิมุตติสิครับ เขาได้รับ cd ไปฟังนี่ ได้นรกไปหรืออย่างไร

แล้วคำว่า คุณวิมุตตินี่ ลูกผีลูกคน ลูกคน คือ การขี้ตามคุณใช่ไหม ส่วน
ลูกผี ก็คือ ส่วนที่แอบไปฟัง cd กล่าวถึงชื่อ cd(ทำธรรมโฆษณ์)

 

อะไรที่คุณไม่เข้าใจ เข้าไม่ถึง แล้วมาพยายามสอนผม พยายามให้ผมก้มหัวให้
ขอชี้เลยครับว่า ผมนี่แหละจะเป็นนิวรณ์ธรรมของคุณ โดยที่ผมไม่ได้จงใจ แต่
มันเกิดจากคุณยึดมั่นถือมั่นบางสิ่งบางอย่างที่ไม่มีจริงไปเอง


คริคริ

อ่าน แล้ว ก็ นึก ขึ้น มา ได้

ขอบ คุณ ครับ

ปรุงแต่งเองล้วนๆ ต้องฝึกอีกเยอะ เรา เนี่ย กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

อะไรของคุณ ผมไปให้คุณก้มหัวให้ทำไม คุณสุดโต่งไปเอง คุณนิวรณ์

คุณกล่าวธรรมไม่ถูกต้อง พอมีคนเตือนคุณไม่ยอมรับเอง คุณก็สุดโต่งไปว่า คนที่เตือนเขาให้คุณก้มหัว

ตัณหา ราคะ โทสะ และ อวิชชา ของคุณมันยังมีอยู่มาก ผมก็บอกไป คุณไม่เชื่อ คุณบอกว่า ผมชี้ทางออกจากวิปัสสนา

ผมจะบอกให้ว่า ที่คุณทำอยู่นั้นแหละ มัน สีลพตรปรามาส กันทั้งนั้น เพราะว่า เรื่องที่ควรทำไม่เคยทำ กำจัดกิเลส ไม่เคยกำจัด หลงคะนองว่า การที่ตนเห็นจิต แบบพิสดาร และคิดว่าคนอื่นเขาไม่เห็นนั้นเป็น ทาง

มันเป็นเพียงการฝึก กำลัง ฝึกสติ แต่หาใช่ การทำให้ชำนาญในการต่อสู้ไม่

ผมอธิบายไปมากแล้วเรื่องนี้

และต้องถามว่า คุณเคยสังเกตุไหมว่า คำว่าดูจิต ของอาจารย์ของคุณมันสร้างความปั่นป่วนและสับสนให้กับพุทธศาสนิกชนแค่ไหน บางคนงงว่า จะดูเฉยๆ หรือว่าพิจารณา

เขางงจะตายห่าอยู่แล้ว นับบ้างไหม ว่ากี่คน

แล้ว ถ้าบอกว่่า ทำไปเถอะ ฝึกอะไรก็ดีหมด แบบนี้ก็ว่าไปอย่าง นี่ไปห้ามเขาไม่ให้เขาพิจารณา เขาก็งงนะสิ ครูบาอาจารย์บอกให้วิปัสสนา เพื่อที่สร้างวิธีต่อสู้กับกิเลส นี่บอกให้ดูเฉยๆ แล้วบอกว่า นี่แหละสุดยอดวิปัสสนา

ใครเขาจะไปรู้กับคุณ คุณไปพิจารณาดู

 

เห็นเหน็บแนมคำว่า เนรคุณ อยู่นานสองนาน
มีที่มาเยี่ยงนี้เอง...

 

โอ้ย..สำหรับผู้นั้น ถ้าเค้าไม่มีนิวรณ์มาขวางกั้น คงมีบุญวาสนาล่ะม้างงงง....
หรือบวชไปแล้วหว่า ไม่รู้เหมือนกันว่ากล่าวถึงใคร อยู่ที่จังหวะโอกาส และชะตากรรม

 

คุณนิวรณ์ ผมเป็นคนสอนวิมุตติ ในการดูจิต ตั้งแต่ท่านวิมุตติ ยังเล่นหมากเก็บอยู่เลย

และ ท่านวิมุตติ ก็ดูอยู่ ก็บอกว่า ดี ดูให้ละเอียด แต่ต้องละกิเลส พิจารณาสู้กับกิเลส

ก็ ธรรมหลักคือ อะไร ธรรมสนับสนุนคืออะไร ก็เคยอธิบายไปแล้วไม่ใช่หรือ

อยู่ดีๆ ดูได้ละเอียดไม่ต้องละก็ได้ มันก็ลงดิ่งสู่อรหัตตผล ทันทีนะสิ

 

ยิ่งคุณพูดว่า พวกนักดูจิต ไม่เคยเห็นกิเลศ ไม่ได้สู้กับกิเลส นี่ก็ทำให้
คนที่เขาเคยสดับ cd เขาก็รู้ทันทีว่า คุณขาดการสดับ

และ เพราะคุณขาดการสดับ ก็เลยกล่าวหาอย่างคนไม่เคยฟัง ยิ่งทำ
เขาก็ยิ่งเห็นว่า นี่เป็นเรื่องทิฏฐิที่คุณคิดไปเอง

และ เพราะขาดการสดับเช่นกัน จึงคิดว่า ไม่มีเรื่องศีล และ สมาธิ

ทั้งที่ผมก็บอกให้แบบรวมๆว่า cd นั้นสอน จิตสิกขา ทั้งบท คุณก็ยัง
กล่าวหาว่า cd หรือ แนวทางพระท่าน นั้นทำให้คนสับสน

คนที่สับสน นั้นมีคุณคนเดียว ส่วนคนเคยสดับนั้น เขารู้ของเขาหมด
ว่า ศีล สมาธิ จิต ปัญญา มีอยู่ใน cd หมด ล้วนแต่เป็นเรื่องธรรมะทั้งนั้น

ส่วนทางธรรม ให้ตายคุณก็งงว่าผมรู้อะไร ปฏิบัติอย่างไร ชำนาญอย่างไร
เพราะภูมิไม่ถึง พอภูมิไม่ถึงผมกล่าวขึ้น คุณก็คิดว่าผมนั้นเกิดวิปัสสนูกิเลส
ทั้งๆที่ ศีล สมาธิ ปัญญา ในส่วนที่ผมมี มันมีมากกว่าที่คุณกล่าวสอนผม
ซึ่งมันเป็นเรื่องจริง แต่ด้วยคุณเอาตัวเองเข้าวัด เอาคำพูดตัวเองขึ้นตั้ง
เมื่อลั่นวาจาสอนไปแล้วต้องถูก ผมก็บอกกลับไปว่า มันไม่ถูกที่จะมาสอน
ผมแบบนั้น มันไม่ถูกจังหวะ คุณก็เอาแต่ด่าผมอยู่นั่นว่าวิปัสสนูกิเลส

ก็คนมันเป็นพุทธภมิอยู่ บอกกล่าวให้ฟังอยู่ ถ้าพุทธภูมินั้นไม่ได้เป็นไป
เพราะมีอวิชชาเป็นเชื้อ แล้วจะเวียนตายเกิดเป็นหมื่นแสนชาติได้อย่างไร

แล้วผมก็แสดงวาทะไปแล้วว่า เคยอยากเป็ยพุทธภูมิไหม พระท่านไม่
กล่าวประหาร ชักชวนให้เห็นธรรม แล้วผมจะทำอย่างไรได้ ก็ต้องเพียร
ต่อไป

 

ฮิ้ว

ขนาด พระ อรหัน ยัง สอน คน บาง คน ไม่ ถูก จริต ไม่ ถูก ทาง เลย

นับ ประสาอะไร กับ คน ที่ ยัง โกรธ แทน คน อื่น อยู่


ฮิ้ววววววววว

 

ดูจิต นี้คือ จิตตภาวนา คือ มหาสติปัฎฐานสี่ แต่ผมไม่ได้ขโมยมาเป็นวิธีการตนในการดูจิต

สติปฎฐานสี่ หรือ จิตตภาวนา นั้น ใครๆ เขาก็ปฏิบัติกัน

 

สวัสดีครับลุง

 

ก็จะภูมิสูงกว่าผม ก็สูงกว่าไปเถิด ไม่ได้ว่าอะไร เพราะมันพูดเอา
จริงๆ แล้วมันจะสูงกว่าหรือต่ำกว่า มันก็อยู่ที่คนได้ มันเอามาอวดกัน ไม่ได้หรอก ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น


มันไม่ใช่ปัญหาหรอก ปัญหามันอยู่ที่ การพยายามอธิบายธรรมอันไม่แจ้งของตนด้วยการขยับไปทางนั้นที ทางนี้ทีอันหากฏเกณฑ์ไม่ได้

และยังประพฤติตน ให้ธรรมที่ดีของคนอื่นเสื่อมไป ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของตน