แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ต่อเน็ตทางโทรศัพท์เข้ามาดู.........โอ้โห ยังไม่นอนกันอีกหรือครับ เยอะจริงๆๆสุดยอดมากครับ

 

ขอความกรุณาด้วยเถอะครับพอดีผมมัวแต่ตามไล่อ่านอยู่และช่วงนี้ผมเองติดขัดหลายประการประดังมาทุกเรื่องเลยครับ ผมเกิดวันจันทร์ที่9/4/2516 ปีฉลู รบกวนช่วยแนะนำด้วยครับว่าควรทำอย่างไร บูชาพระเครื่องแบบไหน รบกวนคุณหนุ่มด้วยครับ

 

ใจตรงกันครับ แต่ช่วงนี้ ญาติธรรม ที่มีความต้องการให้พี่หนุ่มช่วยก็ยังหลั่งไหลกันเข้ามาไม่ขาดระยะ คงอีกสักพักครับ พี่หนุ่มคงจะจัดตามคำขอครับ ^ ^

 

ราตรีสวัสครับน้องๆเพื่อนๆ ขอไปอาบน้ำและนอนก่อนนะครับ

 

แป๊บๆก็วันที่ 2 อีกไม่กี่วันก็วันที่ 15 ใจหายครับ นอนก่อนนะครับทุกท่าน

 

ผมขอตัวพักผ่อนก่อนครับ ญาติธรรม ชมรมคนรักพี่หนุ่มเมืองแกลง ทุกๆท่าน ราตรีสวัสดิ์ ครับ

 

สวัสดีครับพี่หนุ่ม และพี่ๆทุกท่าน มีบทความมาฝากครับ

​

ทำบุญด้วยเงินน้อยๆ โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
--------------------------------------------------------------------------------
ทำบุญด้วยเงินน้อยๆ...ฯลฯการทำบุญวิหารทานโดยเฉพาะอย่างยิ่งเคยทำบุญร่วมไปกับวิหารแก้ว ๑๐๐ เมตรของ วัดท่าซุง...ทำน้อยเกินไปไม่ถึงหมื่นบาท คนอื่นเขาทำเป็นแสนๆแสดงว่าอานิสงส์ที่ได้คงจะน้อยกว่าเขามาก?? อยากทำต่อไปอีกแต่ว่าเงินไม่สะดวกเลย...-หลวงพ่อ :ตายไปก็มีวิมานแก้วเหมือนกันแต่หลังเล็กหน่อย...วิมานเหมือนกัน ถ้าตายไปเกิดเป็นคนก็จะมีปราสาทแก้ว ๗ประการอย่าง โชติกเศรษฐี หลังนั้นสร้างแบบโชติกเศรษฐีเขาสร้าง...คือว่าพระพุทธเจ้าท่านสั่งน่ะสัดส่วนต่างๆ นี่สั่งหมดฉันไม่ต้องคิดอะไรเลย จะเอาแบบไหนท่านสั่งแต่ผู้เดียว ...เวลาสั่งมีภาพแสดงให้เห็น..ดีไซน์แบบออกมา พุทธแบบถึงได้สวยใหญ่...ที่ วัดท่าซุงนี่ส่วนมากจะเป็นแบบของพระพุทธเจ้าตั้งปี ๒๑ เป็นพุทธแบบเพราะตอนนั้นฉันเลิกสร้าง แต่ท่านให้สร้างต่อ บอกท่านว่าการเงินไม่มี ท่านบอกไม่เป็นไรฉันจะหาเอง"-ตั้งแต่ปี ๒๑ เป็นต้นมา ใครทำบุญถือว่าทำบุญตรงกับพระพุทธเจ้าเพราะเป็นงานของพระองค์ท่าน ท่านหาสตางค์ให้ด้วยจะโกงก็ไม่ได้นะ รู้ด้วยอย่างมาที่นี่ (ซอยสายลม) จะได้เท่าไหร่ท่านบอกว่าเสร็จ หมายความว่ายอดเท่าไหร่เมื่อเสร็จงานต้องนับ นับแล้วต้องได้เท่านั้น ถ้าน้อยกว่า โกง!จะมีงานทุกงานท่านจะบอกยอดก่อนมีเงินน้อยยากทำบุญ
"เป็นคนยากจน มีเงินน้อย อยากจะได้อานิสงส์มากๆ จะทำบุญอย่างไรดี"
- หลวงพ่อ : มีเงินน้อยหรือ?? มีถึงบาทไหม???...มี ๔ - ๕บาท...โอ...มากนี่ไม่ใช่น้อย คืออานิสงส์จริงๆต้องทำบุญให้มากที่สุดเท่าที่จะพึงทำได้สมมุติว่าเรามีเงินอยู่ ๑๐ บาทใช่ไหม จะไปมาที่นี่เสียค่ารถ ๖ บาท กินก๋วยเตี๋ยวอีก ๓ บาท ได้ครึ่งชามแล้ว หมดไป๙ บาทเหลือ ๑ บาททำสังฆทาน วิหารทาน เขียนที่หน้าซองเลยว่า "เงินนี้ถวายเป็นสังฆทาน วิหารทาน"อันนี้อานิสงส์มากเหลือเกินถ้าจะให้ดีถวายเป็นสังฆทาน วิหารทาน และธรรมทานด้วยอานิสงส์นับไม่ถ้วนอันนี้ได้ จำนวนเงินเขาไม่จำกัดเขาจำกัดกำลังใจถ้ากำลังใจมุ่งด้านดีนะ
- เรื่องนี้ก็มีตัวอย่างคนที่มีทรัพย์น้อยทรัพย์มาก อย่างท่านอินทกเทพบุตร กับ อังกุรเทพบุตรไงล่ะท่านอังกุรเทพบุตร ทำบุญนอกเขตพระพุทะศาสนา เวลานั้นพระพุทธศาสนาไม่มี ตั้งโรงทาน๘๐ โรง ให้ทานถึง ๒๐,๐๐๐ ปี เลี้ยงคนกำพร้า คนตกยาก คนเดินทาง พอตายจากความเป็นคนไปเกิดเป็นเทวดาที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เป็นเทวดาที่มีบุญน้อยที่สุดเพราะเขตของบุญน้อยที่สุดใช่ไหม
- ตรงกันข้ามท่านอินทกเทพบุตรเกิดเป็นคนจน พ่อตายตัดฟืนขายเลี้ยงแม่ ก็ไม่ได้ตัดขายมากมาย เอาแค่วันๆพอกินพอใช้ไปวันๆ วันหนึ่งพระสงฆ์เดินผ่านไปที่นั่นท่านมีโอกาสได้ถวายทานในฐานะไม่ได้เตรียมตัวไว้ก่อน คนจนจะมีอะไรมากนักใช่ไหมล่ะเพียงแค่ครั้งเดียวในชีวิตเท่านั้น อาศัยความกตัญญูร้คุณอย่างหนึ่งแล้วถวายสังฆทานอีกอย่างหนึ่งสองอย่างด้วยกันตายแล้วไปเกิดเป็นเทวดาที่มีบุญมากที่สุดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
- ฉะนั้นญาติโยมที่บอกว่ามีเงินน้อย ความจริงไม่สำคัญมีเงินน้อยแต่ถวายให้มันถูกจุด มีเงินมากเงินน้อยไม่สำคัญเขียนหน้าซองไว้เลยว่า "ผมหรือฉันขอถวาย วิหารทาน สังฆทาน และธรรมทาน"ให้เรียบร้อยไปเลย(คัดบางตอนจากหนังสือธัมมวิโมกข์ เล่ม ๓๒๐ หน้า ๒๐ - ๒๒ โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
- ข้อสังเกตุส่วนตัว:
๑. ที่หลวงพ่อท่านบอกว่า"เงินไม่จำกัดเขาจำกัดกำลังใจ"ลง.ศ เข้าใจว่า "ทำบุญมากที่สุดตามกำลังใจ ของแต่ละคนเช่น ทำบุญ ๑๐ บาท อาจมีค่ามากที่สุด สำคัญที่สุดสำหรับคนยากจน...แต่สำหรับคนรวยอาจมีค่าน้อยนิด ดังนั้นถ้าคนรวยทำบุญ ๑๐บาทเท่ากับคนจนอานิสงส์ย่อมน้อยกว่าคนจน...ขณะเดียวกันถ้าเงินหนึ่งล้านบาทมีค่ามากและสำคัญมากสำหรับคนรวยและถ้ากำลังใจเท่ากันคนจน ๑๐ บาท แต่เงินคนรวยมากกว่า...อานิสงส์จะเหมือนกันแต่ไม่เท่ากัน(คนรวยจะได้มากกว่า)
๒. ที่หลวงพ่อท่านบอกว่า ท่านอินทกะ"ทำสังฆทานครั้งเดียว + ตัญญูต่อมารดา =เป็นเทวดาที่มีบุญมากที่สุดในดาวดึงส์"สามารถคิดต่อได้ว่า "คงเฉพาะในขณะนั้นช่วงเวลานั้น หรือท่านมีบุญเก่าๆ ชาติก่อนๆ สะสมไว้เยอะแล้วได้จังหวะรวมตัวกัน"ในเมื่อสมัยนั้นมีพระสงฆ์ก็ย่อมจะต้องมีคนอื่นที่ทำบุญทุกอย่างเยอะไปหมดเหมือนกันไม่งั้นพระท่านคงมีชีวิตอยู่ไม่ได้เพราะต้องออกบิณฑบาตรทุกวันจึงอาจคิดต่ออีกได้ว่าสมัยนั้นคนที่ทำบุญมากกว่าท่านไปอยู่ชั้นอื่นหมดก็ได้
คำสอน : หลวงพ่อพระราชพรหมยาน



๑๐๐ ธรรม "
๑. จงทำดี อย่าหวังค่าตอบแทน ถึงแม้จะเป็นเพียงคำสรรเสริญก็ตาม
๒. จงทำดี ให้มันดี ถึงแม้ผลงานออกมาไม่ดี ก็ถือว่าเราทำดีที่สุดแล้ว
๓. จงทำดี แต่อย่าอวดดี เพราะทุกคนก็มีดีไม่เหมือนกัน
๔. อุปสรรคมักจะเกิดขึ้นในขณะที่กำลังทำความดี ดีเหลือเกินหนี้สินเก่าจะได้หมดไป
๕. อุปสัคมักจะไม่เกิดขึ้นในขณะกำลังทำความชั่ว เพราะเป็นทางกู้หนี้สินใหม่เข้ามาแทน
๖. ทุก ๆ คนปรารถนาแต่สิ่งที่ดี ๆ แต่ไม่รู้จักการทำความดี
๗. ควรแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ อย่าพยายามแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ
๘. คนโง่ไม่มีความพยายามที่จะเข้าใจอะไรได้เลย ได้แต่เอะอะโวยวายว่า “ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไม ? ถึงต้องเป็นเรา ทำไม ? ทำไม ?
๙. ผู้ฉลาดในธรรม ยอมรับว่า “สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว” ซึ่งไม่มีอะไรที่น่าตกใจเลย เพราะเป็นเรื่องธรรมดา
๑๐. ชีวิตที่ไม่ขาดทุน คือการไม่เคยทำความชั่วเลย
๑๑. เพราะฉะนั้นคนเราเจอทั้งสุขและทุกข์ เพราะว่าทำทั้งดี ทำทั้งชั่ว
๑๒. การตามใจตัวเองอยู่เสมอ เป็นทางตันในการดำเนินชีวิต
๑๓. การขัดใจตัวเอง ก็คือการขัดเกลาหนทางให้ราบเรียบ
๑๔. ถ้าหากเราอยากให้คนอื่นมาเข้าใจหรือเอาใจในตัวเรา เหมือนกับว่าเรายังเป็นเด็กไร้เดียงสาไม่รู้จักเติบโตเลย
๑๕. เราพยายามที่จะเข้าใจคนอื่น มากกว่าที่จะให้คนอื่นมาเข้าใจ ตอนนี้ เรากำลังจะเป็นผู้ใหญ่แล้ว
๑๖. หลาย ๆ ชีวิต เดินสวนทางกันไปมาอยู่ในขณะนี้ มีทางดำเนินชีวิตไม่เหมือน และก็มีอุปสัคที่ไม่เหมือนกัน
๑๗. เราอย่าเข้าใจว่า มีความทุกข์มากกว่าคนอื่น คนอื่นมีความทุกข์มากกว่าเราก็ยังมี
๑๘. การร้องไห้เป็นการแสแสร้งที่แบบเนียนเหลือเกินในวัน เพราะพรุ่งนี้เราจะร้องเพลงก็ได้
๑๙. เพราะฉะนั้น เวลาเรามีความทุกข์ ก็อย่าเข้าใจว่า เรามีความทุกข์ เวลาเรามีความสุข ก็อย่าเข้าใจว่า เรามีความสุข ไม่เช่นนั้นเราต้องเป็นคนบ้า ร้องไห้บ้าง ร้องเพลงบ้าง ตามประสาคนบ้า
๒๐. คนอื่นจะให้ได้ดังใจเรานั้น ทุกอย่างไม่มีเลย เพียงแต่เรายอมรับเขา อยู่ในฐานะใดฐานะหนึ่งเท่านั้น
๒๑. แม้แต่ตัวของเราเองก็ยังไม่ได้ดังใจเรา แล้วคนอื่นจะให้ได้ดังใจเรานั้น เป็นอันไม่มี
๒๒. เราไม่ได้ดังใจเขา จะให้เขาได้ดังใจเราอย่างไร
๒๓. ปรารถนาสิ่งใด อย่าพึงดีใจไว้ล่วงหน้า พลาดหวังสิ่งใด อย่าพึงเสียใจตามหลัง
๒๔. ทุกสิ่งทุกอย่าง มันเป็นเช่นนั้นเอง
๒๕. หากยึดถือมาก ให้ความสำคัญมันมาก ทุกข์มาก
๒๖. หากยึดถือน้อย ให้ความสำคัญมันน้อย ทุกข์น้อย
๒๗. ยินดีไปตามความอยาก คือความมักมากไม่มีสิ้นสุด
๒๘. แท้จริง ผัว ไม่มี เมียไม่มี ลูกไม่มี ทรัพย์สมบัติก็ไม่มี แต่ความยึดมั่นด้วยความลุ่มหลงอย่างหนาแน่นว่าเรามี
๒๙. สักวันหนึ่ง เราคงจะไม่มีอะไรสักอย่างเลย ถึงวันนั้น เราทำใจได้ไหม ?
๓๐. การเกิดขึ้น เพื่อเริ่มต้นไปสู่ความดับลง ท่านจะยึดถือ หรือไม่ยึด นั้นมันเป็นเรื่องของท่าน
๓๑. อุปาทานคือความยึดมั่นถือมั่น กับความรับผิดชอบ มันคนละอย่างกัน
๓๒. วันนี้ต้องดีกว่าวานนี้ พรุ่งนี้จะต้องดีกว่าวันนี้
๓๓. ทำดีในวันนี้ พรุ่งนี้จะดีของมันเอง
๓๔. คนโง่จะเสียใจ ร้องไห้ตลอดวัน โดยไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย
๓๕. ส่วนคนฉลาด จะรีบแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น เท่าที่จะทำได้
๓๖. เรารักในสิ่งใด จะต้องจากในสิ่งนั้น ช้าหรือเร็วมันอีกเรื่องหนึ่ง
๓๗. ถ้าผัวตายก่อนเมีย เมียจะต้องเสียใจ ถ้าเมียตายก่อนผัว ผัวจะต้องเสียใจ ทำอย่างไร จึงจะไม่เสียใจ
๓๘. ถ้าไม่อยากเสียใจ เมื่อจากกันไป ก็อย่าดีใจเมื่อตอนได้มา
๓๙. ท่านแน่ใจหรือว่าท่านเป็นพระเอกหรือนางเอกตลอดนิรันดรกาล
๔๐. ใช่แน่นอน ! ท่านเป็นตัวเอกในเรื่องของท่าน แต่ท่านอาจจะเป็นตัวสำรองในเรื่องของผู้อื่น
๔๑. เรายืนอยู่บนสนามชีวิต ต้องต่อสู้อุปสัคทุกรูปแบบ จนกว่าจะปิดฉากละครแห่งชีวิต ด้วยการตายลงไป
๔๒. บทเรียนในตำราเรียน กับบทเรียนในชีวิตจริง มันคงละอย่างกัน
๔๓. ไม่มีตำราเล่มไหน ที่จะสอนเราทุกอย่างก้าวว่าวันนี้เราจะต้องเจออะไรบ้าง และจะต้องแก้อย่างไร ?
๔๔. เสียเงินทอง เสียสิ่งของ เสียเวลา และก็เสียใจ เป็นการจ่ายค่าเทอมชีวิต
๔๕. คนฉลาดจะจ่ายค่าเทอมที่ถูกที่สุด ส่วนคนโง่จะจ่ายค่าเทอมที่แพงกว่ากัน
๔๖. ที่จริงคนตาบอด พิกลพิการเขาน่าจะเป็นทุกข์มากกว่าเรา ทำไม ? เขายังยิ้มแย้มแจ่มใสได้
๔๗. ทำไมเราจึงทุกข์กว่าคนพิกลพิการเล่า ?
๔๘. กายพิการ แต่ใจไม่พิการ ใจพิการ แต่กายไม่พิการ อย่างไหนดีกว่ากัน ?
๔๙. เราสามารถตัดสินหนทางดำเนินชีวิตของเราเองได้ ดีหรือชั่ว อยู่ที่ตัวของเรา
๕๐. คนอื่นสามารถบังคับเราเป็นเพียงบางเวลา ส่วนใจของเรานั้น ไม่มีใครสามารถบังคับได้นอกจากตัวของเราเท่านั้น
๕๑. ถึงแม้งานจะสับสนยุ่งยากเหลือเกิน หากใจมีอิสระแล้ว ไม่เห็นจะยุ่งยากตรงไหน
๕๒. ทุกคนเกิดมาเพื่อทำหน้าที่ ตายเพื่อทำหน้าที่ ดีกว่าตายเพราะไม่ทำหน้าที่
๕๓. รับผิดชอบตัวเอง รับผิดชอบเพื่อนที่ดี และรับผิดชอบสังคม
๕๔. วันนี้เราด่าเขา วันหน้าเขาต้องด่าเรา ชาตินี้เราฆ่าเขา ชาติหน้าเขาจะต้องฆ่าเราอย่างแน่นอน
๕๕. คนทำบาป เพราะเห็นแก่กิน ไม่ต่างอะไรกับกินอาหารผสมยาพิษอย่างเอร็ดอร่อย กินมากก็มีพิษมา กินน้อยก็มีพิษน้อย
๕๖. กฎหมายทางโลก คุ้มครองสัตว์บางจำพวกเท่านั้น ส่วนกฎแห่งกรรมทางธรรม คุ้มครองสัตว์ทุกจำพวก
๕๗. กฎระเบียบของทางโลก อนุโลมไปตามความอยาก ส่วนกฎทางธรรมอนุโลมไปตามความเป็นจริง
๕๘. กรรมคือการกระทำให้สัตว์หยาบ และละเอียดประณีตต่างกัน
๕๙. ไม่มีพระเจ้าองค์ใด ที่จะสร้างเรา ไม่มีพระเจ้าองค์ใด ที่จะทำให้เราร่ำรวยได้ ไม่มีพระเจ้าองค์ใด ที่จะทำให้เราเป็นผู้บริสุทธิ์ได้นอกจากตัวของเราเอง
๖๐. คำว่า “ทำดี ได้ดี ทำชั่ว ได้ชั่ว” มากเหลือเกินที่คนได้ยิน น้อยเหลือเกินที่คนรู้จัก
๖๑. เหตุการณ์ความเป็นไปของทางโลก ไม่มีสิ้นสุด เราไม่สามารถจะติดตามได้ตลอดกาลเพราะอายุยังมีที่สิ้นสุด เราจะบ้ากับมันหรือไม่บ้า มันก็เป็นไปอยู่อย่างนั้น
๖๒. เพื่อมิให้เสียเวลา จงกลับมามองดูจิตใจของตนเอง ทำไมถึงซอกแซกสับส่ายถึงขนาดนั้น
๖๓. มันเคยตัว เพราะเราให้โอกาสมันมากเกินไป เพราะรักมันมาก จึงไม่กล้าขัดใจ นาน ๆ ไปอาจกลายเป็นโรควิกลจริตทางด้านจิตใจ
๖๔. การเอาชนะใจตนเอง ไม่ให้ไหลสู่อำนาจฝ่ายต่ำ เป็นสิ่งประเสริฐแท้
๖๕. วันนี้ เราตามใจของตนเอง ด้วยอำนาจแห่งความอยาก วันพรุ่งนี้ เราต้องหมดโอกาสที่จะสบายใจ
๖๖. วันนี้ เราไม่ตามใจตนเอง พรุ่งนี้ เราจะอยู่อย่างสบาย
๖๗. ยิ่งแก่ ยิ่งงก เพราะเขางกมาตั้งแต่ยังไม่แก่ ยิ่งแก่ ยิ่งดี เพราะเขาดีตั้งแต่ยังไม่แก่
๖๘. การวิ่งไปตามความอยาก คือการฆ่าตนเองด้วยความพอใจ
๖๙. ศัตรูมักมาในรูปรอยแห่งความเป็นมิตร ความทุกข์มักมาในรูปรอยแห่งความสุข
๗๐. น้ำหวานผสมยาพิษ คนโง่จะชอบดื่ม เพราะไม่รู้ ยาเสพติด ทำลายร่างกายตนเอง คนโง่ก็จะพากันเสพทั้งที่รู้
๗๑. ความสบายกายและสบายจิต จะหาซื้อด้วยเงินแสนเงินล้านไม่มีเลย ไม่จำเป็นจะต้องซื้อด้วยเงินและทอง
๗๒. คนที่มีศรัทธา มีคุณค่ายิ่งกว่าเงินแสนเงินล้าน
๗๓. เมื่อมีศรัทธา ควรมีปัญญาประกอบด้วย ไม่เช่นนั้นก็จะเป็นคนงมงาย ขาดเหตุผล
๗๔. คนนิยมสร้างพุทธ ที่เป็นรูป คือพุทธรูป แต่ไม่นิยมสร้างพุทธ ที่เป็นนาม คือสภาวธรรมที่รู้แจ้ง รู้จริง ทำให้รู้จักพุทธะ
๗๕. ความจริงต้องมีให้พิสูจน์ จึงจะถือว่าจริงแน่นอน คนโง่จะไม่เชื่อตั้งแต่เริ่มต้น จึงไม่พบกับความจริงในชีวิต มีแต่ความงมงายในชีวิต
๗๖. คนใดถือสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระ ถือสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระคนนั้นมีทางดำเนินในทางที่ผิด เขาจะไม่พบแก่นสารชีวิตที่แท้จริงเลย
๗๗. ผู้ที่หลงเปลือกนอก ย่อมไม่เห็นแก่นใน ผู้ถึงแก่นใน ย่อมเข้าใจเปลือกนอก
๗๘. ความสนุกสนานมัวเมาประมาทในชีวิต ไม่ใช่หนทางดำเนินชีวิตที่แท้จริง มันเป็นหนทางที่ทำให้เสียเวลา
๗๙. หากคนให้ความสำคัญกับการ กิน เล่น เสพกาม และนอน มากกว่าคุณธรรม เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานจะไม่ดีกว่ากันหรือ ? เพราะว่าไม่มีกฎหมายห้าม
๘๐. หากจิตใจเต็มด้วยความโลภ โกรธ หลง ช่องว่างในหัวใจไม่มี มีแต่ความอึดอัด
๘๑. อาหารที่กินเข้าไปมาก แสนจะอึดอัด แต่มีทางระบายออก
๘๒. ยิ่งความโลภ โกรธ หลง ลดลงมากเท่าไร ความปลอดโปร่ง ยิ่งมีขึ้นมากเท่านั้น
๘๓. แสงสว่างในทางธรรม จุดประกายให้ชีวิต ให้พบแต่ความสดใส
๘๔. ความสุขทางโลก เหมือนกับการเกาขอบปากแผลที่คัน ยิ่งเกายิ่งมัน เวลาหยุดเกา มันแสบมันคัน เพราะเป็นความสุขเกิดจากความเร่าร้อน
๘๕. เมื่อตอนที่อยากได้ ก็เป็นทุกข์ขณะที่แสวงหา ก็เป็นทุกข์ ได้มาแล้วกลัวฉิบหายไป ก็เป็นทุกข์
๘๖. เมื่อสิ่งนี้มี สิ่งนี้ก็ต้องมี เมื่อสิ่งนี้ไม่มี สิ่งนี้ก็ย่อมไม่มี
๘๗. หากมีแล้ว ทำให้มีความสุข ควรมี ถ้าหากมีแล้ว ทำให้มีความทุกข์ ไม่รู้จะมีไว้ทำไม ?
๘๘. ทุกสิ่งทุกอย่างมันไม่เที่ยง เราไปยึดมั่นความไม่เที่ยงนั้นว่าความสุข
๘๙. แม้ความสุขนั้นมันก็ไม่เที่ยง จะไปหวังเอาอะไรอีกเล่า ?
๙๐. พบกันก็เพื่อจากกัน ได้มาก็เพื่อจากไป
๙๑. มองทุกข์ให้เห็นทุกข์ จึงจะมีความสุข
๙๒. ความเบาใจ คลายกังวล ย่อมมีได้ แก่บุคคลผู้เข้าใจธรรมะ
๙๓. ยิ่งเข้าถึงธรรมที่เป็นจริงมากเท่าใด ความเบาสบายใจยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น
๙๔. เพราะความสุขทางโลก ไม่ให้อะไรมากไปกว่าความเพลิดเพลิน มัวเมา ประมาทในชีวิต จนลืมทางธรรม
๙๕. ทางเดิน ๒ ทาง ทางโลก และ ทางธรรม
๙๖. ทางโลก คือการปล่อยใจไปตามความอยากในโลกีย์ ทางธรรม คือการควบคุมใจตนเอง ให้มีธรรมเป็นเครื่องคุ้มครอง
๙๗. ผิดหวังทางโลก ยังมีทางธรรมคุ้มครอง หากคนนั้นรู้จักธรรม
๙๘. ผิดหวังทางโลก อยากทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง แม้กระทั่งตนเอง คนนั้นแหละ ไม่รู้จักธรรม
๙๙. ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ควรยึดถือมั่น
๑๐๐. มันเป็นเช่นนั้นเอง.
ท่านเข้าใจแล้วหรือยัง สักวันหนึ่งท่านคงจะเข้าใจ
ธรรมวาทะ ศรีคูณ (ธ.วาทะ)

ธรรมสำหรับคู่สามี-ภรรยา มีอะไรบ้าง

๑.สัจจะ ได้แก่มีความจริงต่อกัน คือจริงทั้งคำพูดและจริงใจต่อกันและกัน
๒.ทมะ คือรู้จักข่มอารมณ์ตนเองได้ ไม่วู่วาม ไม่ใช้อารมณ์ในการอยู่ร่วมกัน
๓.ขันติ ได้แก่มีความอดทนอดกลั้น ไม่ถืออารมณ์ตนและกันและกันเป็นใหญ่
๔.จาคะ คือต่างต้องมีความเสียสละได้ ไม่ตระหนี่นั่นเอง
เพราะธรรม ๔ ประการดังกล่าวนั้น ทำให้สามารถรักษาชีวิตคู่ให้ราบรื่นได้ค่ะ เพราะจะทำให้เกิดการไว้เนื้อเชื่อใจกันและเห็นใจกัน และสามารถปรับสถานการณ์ให้ดีได้นะ

 

RE:ขอเพียงอย่าลืมครั้งหนึ่งที่ยากลำบากและพ่อแม่ลูกเมียยังไม่ทิ้งเรา เมื่อมีโอกาส เราต้องไม่ทิ้งเขาเท่านั้น คนเราไม่มีอะไรมีค่ามากไปกว่านี้หรอกครับ

ยิ่งอ่านยิ่งเห็นถึงความเป็นคนที่ความกว้างมาก ลึกซึ้งมาก และ เป็นคนดี มีน้ำใจมากๆของคุณหนุ่มเมืองแกลง

ด้วยความสามารถของผม เวลานี้คงยังช่วยงานคุณหนุ่มไม่ไหว

แต่ถ้ามาถึงภูเก็ต ช่วยโทรหาผมหน่อยนะครับ

 

สวัสดียามเช้าครับ พี่หนุ่มฯคงจะเหนื่อยมากเลยนะครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับ เห็นหลายๆท่านมีของดีมากๆอยู่แล้ว แต่ยังขาดความมั่นใจ ยังไงก็ขอให้สมหวังนะครับ

 

สวัสดียามเช้า ๆ อากาศมัว ๆ อีกแล้วล่ะค่ะ แต่ก็ขอให้เป็นวันที่ดีๆ อีกวันของทุกๆคนค่ะ

 

ชอบทั้งบราซิล ฮอลล์แลนด์ครับ ไม่น่ามาเจอกันเองเลย
ฮอลล์แลนด์เจออุรุกวัย น่าจะผ่านได้ อยากให้เป็นแชมป์ครับ

รออ่านเรื่องคุณหนุ่มต่อครับ

 

...................

 

ขอบพระคุณพี่หนุ่มมากครับ
ชีวิตผมเป็นแบบที่หนุ่มบอกจริง ๆ
ยังดีที่มีครอบครัวและลูก ๆ
ช่วยให้ผมมีกำลังใจ สู้ต่อไป

 

สวัสดีตอนเช้าวันเสาร์จริงๆ

 

สวัสดีครับ พี่ๆ ทุกท่าน...วันนี้วันเสาร์ ที่สดชื่น เพราะเมื่อเช้าฝนตกมาชุ่มช่ำ..

 

สวัสดีน้องๆ เพื่อนๆ ทุกคน
รู้สึกโล่งๆเหมือนกันหรือเปล่า เมื่อไม่มีบรา
ขอให้สุขกาย สบายใจทุกคนนะครับ