แนวทางในการพิจารณาทบทวนตัวเอง

ถาม: ถ้าเรารู้หัวข้อ แล้วเราอ่านเฉพาะหัวข้อนั้นได้ไหมคะ ? ( พระไตรปิฎก)

ตอบ: จะมีบางอย่างที่ทั่วๆ ไปเขาจะไม่ยอมรับ เพราะว่าเดี๋ยวนี้โดยเฉพาะพระไตรปิฎกจะแบ่งกันเป็นส่วนๆ ส่วนใดที่คนทั่วไปทำได้พึงเชื่อ ส่วนใดที่คนทั่วไปทำได้บ้างไม่ได้บ้าง อย่าเพิ่งเชื่อ ส่วนใดที่คนทั่วไปทำไม่ได้เลยก็อย่าเชื่อ เพราะฉะนั้นถ้าไปอ่านของหลวงพ่อจะมีเป็นจำนวนมากที่คนทั่วไปทำไม่ได้ เดี๋ยวอาจารย์จะไม่ยอมรับ ให้อ่านของเขาให้รู้สักสองรอบ แล้วค่อยมาอ่านของหลวงพ่อ พอถึงเวลาตอบให้ตอบตามของเขา ในทางโลกถ้าตอบตามของหลวงพ่ออาจจะตก ได้ทางธรรม
ข้อต่อไป...ให้ทบทวนตัวเองไว้ทุกวันๆ โดยเฉพาะให้ยึดศีลเป็นหลัก ดูว่าแต่ละวันศีลของเราดีข้อไหน บกพร่องข้อไหน แล้วเราพยายามแก้ไขให้ดีขึ้นมั้ย ? ส่วนกำลังใจในแต่ละวันให้ดูนิวรณ์ คือ กิเลสหยาบที่มากินใจของเรา มีข้อไหนที่ยังกินใจเราได้เป็นปกติบ้าง เช่น กามฉันทะ ความพอใจระหว่างเพศ พยาบาท ความโกรธเกลียด อาฆาตแค้นผู้อื่น ถีนมิทธะ ความง่วงเหงาหาวนอนขี้เกียจปฏิบัติ อุทธัจจะ ความฟุ้งซ่านอารมณ์ไม่ทรงตัว วิจิกิจฉา ความลังเลสงสัย ว่าปฏิบัติจะได้ผลหรือไม่ได้ผล กิเลสเหล่านี้มากินใจอะไรเราบ้าง ในแต่ละวันๆ ในระดับของเราก็ทวนอยู่แค่นี้ ศีลของเราบกพร่องไหม นิวรณ์กินใจเราได้ไหม ถ้าศีลไม่บกพร่อง และนิวรณ์กินใจเราไม่ได้ ก็ตั้งใจไว้เลยว่า กาย วาจา ใจ ที่ดีกว่านี้ยังมีอยู่ เราต้องทำสิ่งนั้นให้ได้ ฟังดูเหมือนง่าย ลองปล้ำดูเถอะแล้วจะรู้ว่าเหนื่อยแค่ไหน

ถาม: ก็พยายามทำเหมือนกันครับ ไม่รู้ว่าจะได้หรือไม่ได้ ?

ตอบ: ค่อยๆ ทำ คำว่าจะได้หรือไม่ได้นี้ก็เริ่มลังเลแล้ว ถ้าทำมันต้องได้ ทำถูกได้กำไร ทำผิดได้บทเรียน ไม่มีขาดทุนเลย มีแต่ได้ทั้งนั้น

ถาม: กลัวเป็นอุปทานครับ

ตอบ: อุปทาน คือสิ่งเดิมๆ ที่เรายึดถือไว้ เพราะฉะนั้นอุปทานโยนมันทิ้งไปไกลๆ เลย อุปทานในความหมายของเราเป็นคนละเรื่องกัน ถ้ากลัวอุปทานมีอยู่อย่างเดียวก็คือ อะไรเกิดขึ้นให้คิดไว้ว่า เรายังไม่เชื่อ อย่าเพิ่งน้อมใจเชื่อตามนั้น




สนทนากับพระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนมกราคม ๒๕๔๗(ต่อ)
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ



.