เพราะเหตุใด เพื่อนๆจึงมาสนใจ " ธรรม " กันเหรอครับ

อีกอย่างเราเป็นขี้เกียจทำอะไรซ้ำซาก ยิ่งถ้าคิดว่าเด่วจะต้องมาเรียนใหม่ เด่วจะต้องหัดเดินใหม่ หัดกิน หัดจำใหม่ แถมยังต้องมาเจ็บตัวอีก เรียนรู้ถึงทุกข์ใหม่อีก แล้วมันทรมานจริง

 

สาเหตุที่ผมสนใจธรรมะเหรอครับ อิ อิ จำไม่ได้ครับผม รู้แต่ว่า เมื่อก่อนเวลามีปัญหาก็วิ่งพล่านเหมือนปลาถูกทุบหัวอ่ะ เที่ยวหาคนนู้นที คนนี้ที ให้เค้าช่วยแก้ปัญหาให้ จนกระทั่งรู้สึกว่าเหนื่อยเหลือเกินกับการต้องไปพึ่งพิงคนอื่น เพราะปัญหามันก็ยังอยู่อ่ะครับ ก็เลยกลับไปบ้านเห็นแม่ เห็นพี่ เห็นน้อง และหลาน ๆ ที่น่ารัก นึกในใจทำไมครอบครัวเราน่ารักจัง เห็นแล้วก็ยิ้ม นึกใจใจแต่เรามีปัญหาอยู่นี่หว่า แล้วจะแก้ยังงัย พอดีเห็นหน้าพระ ก็เห็นพระพุทธรูป ในท่านั่งสมาธิ ดูแล้วสงบจัง ก็เลยนั่งสมาธิดู หลังจากนั้นก็นั่งมาตลอด อิ อิ

เราเดาดูสิครับว่าปัญหาของผมหายไปหรือเปล่าครับ

และนั่นก็เป็นเหตุผลที่ผมได้ศึกษาธรรมะ และปฏิบัติมาครับผม
เอวังครับ
อิ อิ

 

ผมสนใจเพราะอยากเข้าใจในสิ่งที่ไม่เข้าใจน่ะครับ..

 

ขอตอบว่าน่าจะเป็นนิสัยที่ติดตัวมาจากอดีตชาติครับ มันสนใจเองนะ และตอนเด็กๆก็พบกับอะไรแปลกๆที่ทำให้ยืนยันได้ว่าสิ่งเหล่านี้มีอยู่ เรื่องนึงที่ยกตัวอย่างได้ก็คือตอนประมาณช่วงหกเจ็ดขวบแล้ว เย็นวันนึงผมเล่นอยู่หน้าบ้านเก่า พอเงยขึ้นไปผมเห็นภาพเหมือนมีวัดอยู่บนฟ้ามีบันใดทอดลงมา ขอยืนยันว่าเห็นแบบตาเนื้อ ไม่ใช่ตาใน ผมเคยเล่าเรื่องนี้ให้แม่ฟัง แม่ก็ยืนยันว่าได้ยินผมพูดตอนเด็กครั้งนึงบอกท่านว่าเห็นบ้านอยู่บนฟ้า ซึ่งก็แสดงว่าที่ผมจำได้ถึงปัจจุบันเป็นเรื่องจริง เป็นส่วนหนึ่งที่ประกอบให้เกิดแรงผลักดันในการค้นหาธรรมะของพระพุทธเจ้านะครับ

 

ขออนุโมทนากับพี่ๆทุกท่านนะครับ

ผมเข้าวัดโดยบังเอิญไปเพราะไปเทียว เมื่อ10 ปีที่แล้ว ไปวัดท่าซุงครับ
เมื่อมาฝึกวิชชามโนฯ ก็ปรากฏว่าเกิดเหตุที่น่าสนใจ แล้วอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาเลยต้องการที่จะหาคำตอบของเหตุที่เกิดต่างๆ จนรู้สึกว่าชอบ อยากมาวัดอีก ช่วงนั้นก็ติดวัดมากเลย และเมื่อปฏิบัติได้ระยะหนึ่งแล้วก็รู้สึกว่า อะไรๆที่ดีๆ มันวิ่งเข้ามาหาเราเองโดยไม่คาดฝัน แล้วก็รู้สึกดีทุกครั้งที่ปฏิบัติธรรม แล้วก็อยากสร้างบารมีให้มากขึ้นในทุกๆชาติที่เกิด....จน....และเข้าสู่พระนิพพาน

[b-wai]

 

ตอนแรกก็ใส่บาตร สวดมนต์ สวดไปสวดมา มีความคิดว่าสวดมนต์นี้ดี แต่มันดียังไงนะ ถ้าเรารู้ความหมายของการสวดมนต์ก็ดีนะซิ เราก็เลยไปเรียนพระอภิธรรมและนำมาปฏิบัติ เช่นบทสวดพาหุง เราก็นำคำแปลความหมายมาใช้กับชีวิตประจำวัน คือ ขันติและเมตตา

 

ใจมันรักมั้งครับ ไม่ชอบเที่ยวเล่นอย่างอื่น ยิ่งพอเจอความทุกข์เข้าไปยิ่งรักพระธรรมมากขึ้นสุดจิตสุดใจ หาความรู้เพิ่มเติมตลอด จนเป็นสมาชิกที่นี่

 

ใจมันรักเองครับ ตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วครับ.....

 

ผมขอบอกว่าเป็นคนโชคดีครับ ที่บ้านยากจนแต่ได้เกิดมาในบ้านเมืองที่นับถือพระพุทธศาสนา ผมคิดว่าตนเองเป็นคนคิดอย่างมีเหตุผล logic แล้วพระพุทธศาสนาเป็นอะไรที่ตรงใจ ไม่มีศาสนาอื่นอีกแล้วครับที่เหมือนกับพระพุทธศาสนาเรา ถึงกระนั้นก็เหอะครับ ผมยังไม่ความรู้น้อยกว่าหางอึ่งเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา แต่ไม่จำเป็นต้องรู้หมดก็นำมาใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันได้ รู้สู้ปฏิบัติไม่ได้หรอกจริงไหมครับ ผมชอบทำสมาธิที่ศาสนาอื่นไม่ได้สอน ผมรู้ว่ามีอะไรบางอย่างอย่างแน่นอนภายหลังความสงบนิ่ง ผมรู้สึกว่าจิตใจสุขุมคิดถึงใจเขาใจเรามากขึ้น ควบคุมตัวเองไม่ให้ล่วงละเมิดศีลมากขึ้น และมีความคิดแบบเป็นเหตุเป็นผลมากขึ้นหลังจากการทำสมาธิมาสักระยะหนึ่ง เป็นสิ่งที่ดีครับอยากชวนเพื่อน ๆ ขวนขวายปฏิบัติกัน

 

การเข้าวัดทำบุญนั้นเป็นปรกติตั้งแต่เด็กแล้ว ตอนเช้าใส่บาตร แล้วไปโรงเรียน ปิดเทอมก็ไปอยู่กะคุณยายที่นครสวรรค์ ยายชอบทำบุญผ้าป่า ทอดกฐิน ยกช่อฟ้า ฝังลูกนิมิตร คือเรื่องของเรื่องยายและตาเป็นกรรมการของวัดหน่ะค่ะ ก็เลยได้ทำบุญตั้งแต่เด็ก เลยชอบ ความจริงอาร์ตสนใจพระพุทธศาสนามาตั้งแต่ป.๔ ค่ะ ใจอาร์ตอยากจะเรียนโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์แต่พ่อไม่ให้เลยอด วันวันก็อ่านหนังสือเรื่องเกี่ยวกะนรก ไรทำนองนี้อ่านแล้วกลัวเข้าใจเรื่องกรรมมากขึ้น เลิกฆ่าสัตว์ แต่ก็ไม่เข้าใจดีหรอกค่ะยังถูๆไถๆ ไป ทุกๆซัมเมอร์ก็จะไปอยู่นครสวรรค์กะยายและตา น้องๆอาร์ตเค้าไปเล่นกันแต่อาร์ตชอบนั่งอ่านหนังสือโลกทิพย์ให้ตาฟัง การตายแล้วฟื้นของ อ.เสนาะห์ ถ้าจำไม่ผิดนะคะ คือหลังจากนั้นเริ่มเปลี่ยนอาร์ตเลยว่า อยากทำบุญอยาก ทำความดีมากๆ ก็พอหลังจากย้ายมาอยู่กะแม่ที่อเมริกา อาร์ตเองก็เริ่มสนใจพระพุทธศาสนาเต็มตัว ได้ไปวัดไทยทำสังฆทาน แล้วก็ได้ไปอ่านหนังสือกฏแห่งกรรมของหลวงพ่อจรัญ เลยสนใจพระพุทธศาสนามากๆค่ะ แต่พอได้มาอ่านของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ อาร์ตก็ชอบอีกรู้สึกท่านสอนไรเข้าใจง่ายดีค่ะ นี่ก็ทั้งหมดค่ะ

 

เรียนพุทธศาสนา มาตั้งแต่เด็กจนโต ตั้งใจบ้างไม่ตั้งใจบ้าง แต่ก็พอจะเห็นอยู่ค่ะ ว่าเป็นศาสนาที่เป็นเหตุเป็นผลและน่านับถือมากที่สุด ตอนเอ็นท์เคยไปขอพระพรหม ไว้ว่าถ้าติด จะถือศีล ๘ พอเอ็นท์ติด ก็บังเอิญมีญาติ มาชวนไปนั่งวิปัสนา นั่งอยู่แค่ สามวันเพราะ เวลาจำกัด แต่ก็พยายามตั้งใจอย่างที่สุดค่ะ พอกลับมา รู้สึกได้เลยว่าตัวเองใจเย็นขึ้น และมีสติมากขึ้น
แต่ยังไม่ได้เอาจริงเอาจังอะไรมากค่ะ แถมยังบังเอิญมีญาติ คนนึง เค้าไปนั่งสมาธิ มา แล้วเกิดอาการประหลาด เค้าบอกว่าขณะที่พักอยู่ที่วัด เค้าได้เห็นอะไรบางอย่างที่น่ากลัวมาก เค้าโวยวายตลอดเวลา ว่ามีคนตามเค้ามา ว่ามีคนจะเอาชีวิตเค้า ทางบ้านเค้าก็พาไปหาพระหลายวัด แต่ก็ไม่ดีขึ้น จนสุดท้ายทางฝ่ายบ้านเรา ก็เลยพาไปโรงพยาบาลสมเด็จเจ้าพระยาค่ะ เค้าต้องอยู่ที่นั่นราวเดือนนึง ตอนนี้หายแล้ว แต่เข้าวัด และเจอพระไม่ได้เลยค่ะ ก็ยังไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไม แต่จากเหตุการณ์นั้น ทำให้เราเกิดความกลัว ไม่กล้าปฏิบัติ เพราะเกรงว่าจะเจออะไรอย่างนั้น
แล้วมาวันนึงเราก็เลิกกับแฟน เกิดเสียใจร้องไห้ เป็นอาทิตย์ พอตื่นเมื่อไหร่ ก็ร้องไห้ รู้สึกเป็นทุกข์เหลือเกิน หันไปเห็นหนังสือธรรมะ ของท่านพุทธทาส เอามาอ่านแล้วเกิดเห็นจริงตามนั้น จากนั้นจึงเริ่มอ่านหนังสือธรรมะมาเรื่อยๆค่ะ สวดมนต์ เป็นประจำ ส่วนเรื่องปฏิบัติ นั่งสมาธิ วิปัสนา ยังกล้าๆ กลัวๆ ค่ะ แต่กำลังพยายามอยู่ค่ะ

 

สำหรับตัวผม

ผมคิดว่าศาสนาพุทธเป็นมากกว่าศาสนาครับ

ศาสนาพุทธสามารถชี้ให้เห็นความเป็นจริงของสรรพสิ่งทั้งหลายได้อย่างชาญฉลาด
ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่มีพระศาสดาเป็นผู้ที่ประเสิรฐ มีทั้งพระปัญญา พระบริสุทธิคุณ พระมหากรุณาธิคุณ ไม่มีผู้ใดเสมอเหมือน
ศาสนาพุทธสามารถพิสูจน์ได้ด้วยตัวเอง สามารถฉุดเราให้พ้นจากความไม่รู้ ให้พ้นจากความโง่เขลาทั้งหลาย ไม่งมงาย
ศาสนาพุทธสอนให้เราพึ่งตนเอง และฝ่าฟันสิ่งต่างๆนานับประการด้วยสติปัญญา
ศาสนาพุทธสามารถนำพาไปสู่ความสุขที่แท้จริง เป็นความสุขที่ไม่ยึดใน ทุกข์ ในสุข ในความเฉย
ศาสนาพุทธสอนให้ผมมีแนวทางในการดำเนินชีวิตที่ดี
และที่สำคัญ ศาสนาพุทธทำให้ผมได้มีกัลยารมิตร ทำให้ผมนั้นสามารถดำรงอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข
มีอีกมากมายที่ทำให้ผมรู้สึกว่า ดีขนาดไหน ที่ได้เกิดเป็นชาวพุทธ ได้เป็นศิษย์ของพระพุทธเจ้า และ ผมจะไม่ทำชีวิตนี้ให้เสียเปล่าครับ

 

เยอะแยะเลยครับ
เช่น
เบื่อการเกิดการ...ในชีวิต
เบื่อที่ใช้ชีวิตอย่างไร้แก่นสาร
อยากหาแก่นสารของพระพุทธศาสนาจริงๆ
อยากไปนิพพาน
อยากมีความรู้ไว้สอนคน(ศิลปะในการสอน)

 

[b-wai] ขออนุโมทนาด้วยคนครับ ส่วนตัวผมเกิดคำถามตั้งแต่เด็กว่าเรามาจากไหน ตายแล้วไปไหน และชอบอ่านหนังสือธรรมะ ชอบทำบุญ ชอบเรื่องลี้ลับ เชื่อมั่นในองค์พระพุทธเจ้า ส่วนการปฎิบัตไม่เคยมีประสบการณ์ติดขี้เกียจครับ(ping-love

 

ตอบคุณบัวใต้น้ำ
ที่หลายท่านหันมาสนใจและปฏิบัติธรรมเพราะท่านทั้งหลายเหล่านี้ยังมีบุญกุศลเสริมส่งให้เข้ามาในทางนี้ ในกาลข้างหน้าอันไม่ใกล้ไม่ไกลนี้มนุษย์จะต้องพบกับความวิบัติจากภัยธรรมชาติ
ผู้รู้ผู้ตื่น ผู้ประกอบคุณความดีจะอยู่รอดต่อไปบนโลก

"รู้ธรรม ปฏิบัติธรรม เห็นธรรม"
"รู้ธรรม ไม่ปฏิบัติธรรม ไม่เห็นธรรม"

 

คำตอบครับ

เป็นความรู้สึกที่บอกยากมากครับ มีความรู้สึกยากที่จะบอกได้

 

เพราะต้องการรู้ว่า...

ทำไม...ต้องเกิด?
ทำไม...ต้องแก่?
ทำไม...ต้องเจ็บป่วย?
ทำไม...ต้องตาย?

และสำคัญที่สุด คือ

ตายแล้วจะไปไหน?


-----------------------------------------------------------------------

แล้วก็พบว่า...พระพุทธศาสนาให้คำตอบได้ดีที่สุดครับ
นั่นคือ
"ความไม่ประมาท"

[b-wai] [b-wai] [b-wai]​

 

ไม่อยากเกิดอีกแล้ว[b-wai]

 

ผมตาสว่างขึ้นก็ตอนที่ผมได้มีโอกาสบวช ตอนที่อายุครบ20นี่ล่ะครับ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรบวชไปอย่างนั้นเองถือว่าเป็นประเพณีปฎิบัติกันมา แต่เมื่อผมได้บวชเข้าไปอยู่ในวัดแล้วผมก็เกิดคำถามขึ้นกับตัวเอง ว่าที่พระเค้าบวชกันอยู่ทุกวันนี่เค้าบวชกันเพื่ออะไร บังเอิญที่วัดนั้นมีหนังสือให้ศึกษาหลายเล่มลองอ่านดูก็ทำให้รู้ว่าที่บวชอยู่ก็เพื่อมรรคผลนิพพาน ไม่ใช่บวชเพื่อเป็นประเพณีอย่างผม พอดีไปเจอหนังสือประวัติหลวงพ่อปานนำมาอ่านแล้วรู้สึกทึ่งมากในเรื่องอิทธิปาฎิหารย์ต่างๆ รู้สึกเสียดายมากที่เกิดไม่ทันท่าน
เมื่อเปรียบเทียบกับพระสมัยนี้หรือพระที่วัดที่ผมได้เข้าไปบวช ถือว่าหย่อนพระวินัยอย่างมาก แต่ละกุฎิมีเครื่องเสียงโทรทัศน์เกือบทุกหลัง ผมเห็นแล้วรู้สึกเหนื่อยใจมาก จนผมไม่อยากจะไหว้พระวัดนี้แล้ว ทำอย่างกับว่าห่มผ้าเหลืองโกนหัวก็เป็นพระได้แล้ว ใช้ชีวิตไม่ต่างอะไรกับฆารวาส
พอศึกษามากๆเข้าก็ทำให้เชื่อว่านรกสวรรค์มีจริงซึ่งถ้าเป็นเรื่องหลอกลวง พระพุทธศาสนาคงไม่อยู่ถึงขนาดนี้เป็นแน่
ตอนนี้ผมก็พยายามทำผิดศีลให้น้อยที่สุด อย่างเช่นตบยุงนี่เป็นประจำแต่สัตว์อื่นที่ตัวใหญ่กว่า ปลา แล้วผมบอกตามตรงผมไม่กล้าฆ่ามันครับผมรู้สึกสงสารตอนที่มันดึ้นเวลาที่เราทุบหัวมัน มันคงทรมานมาก
ที่ทำบุญรักษาศีลทุกวันนี้ก็เพื่ออธิฐานให้ชาติหน้าได้เกิดมาพบพุทธศาสนาอีกครั้งเพื่อเป็นปัจจัยให้เข้าถึงมรรคผลนิพพาน ในชาติต่อๆไป ครับ

 

หลบภัยฟองสบู่แตกครับ แล้วทีนี้อยากไปนิพพานอย่างเดียว ไม่อยากเกิดเป็นมนุษย์อีกแล้ว อิ่มก็ทุกข์หิวก็ทุกข์เฮ้อ..