เปิดตำนานลูซิเฟอร์และ7ปีศาจที่เก่งและน่ากลัวที่สุด (ศาสนาคริสต์)

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับ ผมจะตามอ่านเรื่องที่ท่านหามาให้ครับ

 

ขอบคุณคะ
เรื่องราวน่าสนใจ

 

ขอช่วยเจ้าของกระทู้ด้วยคนแล้วกันนะ

เผื่อหลายๆคนสงสัยว่าในตำนาน นิยาย หรือการ์ตูนต่างๆ ปีศาจที่เป็นตัวแทนปาปไม่เหมือนกัน คงต้องบอกว่าขึ้นอยู่กับว่าจะใช้ตามรูปแบบของยุคไหน

เราเองมีคุณพ่อเป็นพุธ คุณแม่เป็นคาทอลิค ก็ได้รับรู้คำสอนมาทั้งสองแบบ แต่ว่าไม่ขอออกความเห็นแล้วกันนะ

เอาเป็นว่าแค่รับรู้เอาไว้เหมือนอ่านนิยายก็พอค่ะ



บาป 7 ประการ (seven deadly sins)

ตามคำสอนของสันตะปาปา เกรโกรี คริสต์ศักราชที่ 6 เรียงลำดับจากความรุนแรงน้อยไปหามาก

ราคะ (ภาษาลาติน: luxuria ลุกซุเรีย ; ภาษาอังกฤษ: lust)
การคิดในทางเสื่อม ความต้องการเป็นที่สนใจจากผู้อื่น ความต้องการความเร้าใจ หมกมุ่นทางเพศที่มากจนเกินไป หรือที่ผิดมนุษย์ปกติ ความใคร่ที่เกิดขึ้นในทางทุจริต เช่น การมีเพศสัมพันธ์กับสัตว์ กับพ่อแม่หรือลูกหลานตัวเอง การข่มขืน การมีชู้ แอสโมดิวส์ ปีศาจที่หลงรักมนุษย์หญิงสาวคนอื่นและฆ่าชายที่จะแต่งงานกับนางทุกคน เป็นปีศาจประจำบาปข้อนี้ สัญลักษณ์แห่งราคะคืองูหรือวัว สีประจำบาปนี้คือสีน้ำเงิน บทลงโทษผู้กระทำบาปข้อนี้คือ ถูกรมด้วยสารกำมะถันและไฟ
ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดราคะคือ ความบริสุทธิ์ ความหวงแหนในพรหมจรรย์


ตะกละ (ภาษาลาติน: gula กูลา ; ภาษาอังกฤษ: gluttony)
การสนองความต้องการโดยไม่ยั้งคิด มุ่งร้ายเอาของคนอื่น บริโภคสิ่งต่างๆจนขาดการการไตร่ตรอง บริโภคจนมากเกินไป มากจนเกินความจำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาหาร รวมถึงการบริโภคสิ่งๆต่างๆโดยไม่คำนึงสนใจ หรือเห็นใจคนอื่น เบลเซบับ เจ้าชายแห่งนรกหรือเจ้าแห่งหมู่แมลงวัน เป็นปีศาจประจำบาปข้อนี้ สัญลักษณ์ของตะกละคือหมู สีประจำบาปคือสีส้ม บทลงโทษของผู้ที่ตะกละในนรกคือการที่ถูกกินทั้งเป็นโดยหนู คางคก และงู ตะกละสามารถแบ่งออกเป็น
-Praepropere - กินเร็วเกินไป
-Laute - กินแพงเกินไป
-Nimis - กินมากเกินไป
-Ardenter - กินอย่างกระตือรือร้นเกินไป
-Studiose - กินอย่างประณีตเกินไป
-Forente - กินอย่างแรงกล้าเกินไป
ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดตะกละคือ ความพอดี การยับยั้งชั่งใจ


โลภะ (ภาษาลาติน: avaritia อวาริเทีย ; ภาษาอังกฤษ: greed/avarice)
ความทะเยอทะยานอันแรงกล้าในการให้ได้มาซึ่งทรัพย์สินและอำนาจ โดยไม่คำนึงถึงแนวทางหรือคุณธรรมในการได้มาซึ่งสิ่งเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นการขโมย การขู่กรรโชกทรัพย์ ยักยอก การกักเก็บทรัพย์สินต่างๆ โดยไม่แบ่งปันหรือช่วยเหลือผู้อื่น ต่อมาโลภะรวมถึง การหาทรัพย์อย่างทุจริตมาใช้เพื่อประโยชน์ทางศาสนาด้วย ถือเป็นการมุ่งร้ายต่อศาสนา และเป็นการหักหลังต่อผู้นับถือคริสต์ศาสนาอีกด้วย แมมมอน ปีศาจแห่งความมั่งคั่งที่ไม่เป็นธรรม เป็นปีศาจประจำบาปข้อนี้ สัญลักษณ์ของโลภะคือ กบ สีประจำบาปคือสีเหลือง บทลงโทษของผู้ที่โลภมากคือการถูกแช่ในน้ำมันเดือด
ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดโลภะคือ ความเมตตา การแบ่งปัน


เกียจคร้าน (ภาษาลาติน: acedia อาซีเดีย ; ภาษาอังกฤษ: sloth/laziness)
ความไม่สนใจใยดีต่อการเปลี่ยนแปลง ต่อสิ่งรอบข้าง ใช้เวลาอย่างไร้ค่า ความไม่ต้องการที่จะทำอะไร โดยปล่อยให้ผู้อื่นเป็นผู้ทำงานหนักเพื่อตนเองเท่านั้น การปล่อยปละละเลยต่อหน้าที่ของตน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการละเลยที่จะทำดีรวมถึงการละเลยที่จะเคารพต่อพระเจ้าด้วย ผู้ที่เกียจคร้านจะอยู่เฉยๆ รักษาสภาพความเป็นอยู่ของตนเองในภาวะเดิมตลอดเวลา ไม่ทำอะไรมาก แต่ก็ไม่ใช้อะไรมากเช่นกัน เบลฟีเกอร์ ปีศาจผู้ไม่ยอมทำอะไรเพียงแต่บอกให้มนุษย์คอยทำสิ่งเหล่านั้นให้เป็นปีศาจประจำบาปข้อนี้ สัญลักษณ์ของเกียจคร้านคือแพะ สีประจำบาปคือสีคราม บทลงโทษของผู้เกียจคร้านคือการถูกโยนลงไปในบ่องูพิษ
ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดเกียจคร้านคือ ความกระตือรือร้น ความทะเยอทะยาน


โทสะ (ภาษาลาติน: ira ไอรา ; ภาษาอังกฤษ: wrath)
ความโกรธเคืองและพยาบาทที่ขาดความเหมาะสม การทนรับสภาพในบางสิ่งบางอย่างไม่ได้ การแสวงหาหนทางผิดกฎหมายบ้านเมือง ในศีลธรรมในการล้างแค้น การมุ่งร้ายที่จะทำสิ่งต่างๆแก่บุคคลที่ตนไม่ชอบ รวมถึงการไม่ชอบบุคคลอื่นโดยไร้เหตุผล เช่น สีผิว เชื้อชาติ ศาสนา นำไปสู่การฆ่าและฆาตกรรมผู้อื่น โมหะคือความโกรธที่ไม่ต้องการที่จะยกโทษ ซาตาน ปีศาจแห่งความมืดเป็นตัวแทนประจำบาปข้อนี้ สัญลักษณ์ของโมหะคือหมี สีประจำบาปคือสีแดง บทลงโทษของผู้ที่มีบาปโมหะคือ การถูกฉีกร่างทั้งเป็น (ซ้ำแล้วซ้ำเล่า)
ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดโมหะคือ ความนอบน้อม การให้อภัย


อิจฉา (ภาษาลาติน: invidia อินวิเดีย ; ภาษาอังกฤษ: envy)
ความปรารถนาให้ผู้อื่นรับเคราะห์ การไม่ยอมรับผู้อื่นที่มีสิ่งต่างๆ ดีกว่าตนเอง ทั้งด้านทรัพย์สมบัติ ลักษณะรูปร่างนิสัย และ การประสบความสำเร็จ ความอิจฉานำไปสู่การรังเกียจตัวเอง ต้องการอยากเป็นผู้อื่น นำไปสู่การขโมยและทำลายผู้อื่น ความอิจฉาเป็นการพัฒนาต่อจากตะกละและโลภะที่สุดขั้ว เลวีอาธาน ปีศาจอสรพิษทะเลแห่งนรก ผู้เป็นสัญลักษณ์แห่งการต่อต้านพระเจ้าถือเป็นปีศาจประจำบาปนี้ สัญลักษณ์ของอิจฉาคือสุนัข สีประจำบาปคือสีเขียว บทลงโทษผู้ที่มีความอิจฉาคือถูกแช่แข็งในน้ำเย็นจัด
ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดอิจฉาคือ ความกรุณา ความเผื่อแผ่



โอหัง (ภาษาลาติน: superbia ซูเปอร์เบีย ; ภาษาอังกฤษ: Vanity/pride)
ยะโสเป็นยอดแห่งบาปทั้งปวง ความหยิ่งยะโสคือต้องการเป็นผู้ที่มีความสำคัญและอำนาจเหนือผู้อื่น การที่รักตนเองมากจนเกินไป หลงในอำนาจและรูปลักษณ์ของตัวเอง (โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเปรียบตนเองเทียบเท่ากับพระเจ้า) ซึ่งบาปประการนี้ทำให้ ลูซิเฟอร์ (ปีศาจประจำบาปนี้) ถูกขับไล่ออกจากสวรรค์ เนื่องจากลูซีเฟอร์เห็นว่าตนมีอำนาจเท่ากับพระเจ้า และสามารถสร้างพรรคพวกของตัวเองเพื่อต่อต้านและไม่เคารพพระเจ้า คนที่มีความหยิ่งยะโสจะสนใจเฉพาะตนเองเท่านั้น ไม่สนใจว่าผู้อื่นจะเป็นเช่นไร สัญลักษณ์ของโอหังคือ ม้า สิงโต หรือ นกยูง สีประจำบาปคือสีม่วง บทลงโทษของผู้ที่โอหังคือการถูกทรมานบนวงล้อ (มัดกับวงล้อแล้วให้วงล้อหมุนเรื่อยๆ ผู้ถูกทรมานจะถูกบดขยี้กับพื้น)

ศีลธรรมที่ช่วยกำจัดโอหังคือ ความถ่อมตน การเห็นอกเห็นใจผู้อื่น

--------------------------------------------------------------------------------

ท่าสาธุคุณ Peter Binsfield , Jesuit Monk ปี คศ.1589
ปิศาจตัวแทนบาปทั้ง 7 ประการ

Asmodeus เป็นตัวแทน แห่ง Lust (ตัณหา และ ความอยาก)
Beelzebub เป็นตัวแทนของ Gluttony (ความตะกละ)
Belphegor เป็นตัวแทนของ Vanity & Sloth (ความเกียจคร้าน)
Liviathan เป็นตัวแทนของ Envy (ความอิจฉา ริษยา)
Lucifer เป็นตัวแทนของ Pride (ความจองหอง หยิ่งยโส)
Mammon เป็นตัวแทนของ Avarice (ความโลภ)
Satan เป็นตัวแทนของ Anger (ความโกรธ)
-------------------------------------------------------

คุณพ่อ Sebastien Michaelis's (ปี 1613)
จะมีการจัดแบ่งปีศาจทั้งหลายออกมาเป็นลำดับใหญ่ๆ 3 ลำดับ มีการปรับเปลี่ยนตำแหน่งของปิศาจบางท่าน
ในช่วงปี 1613 เป็นยุคของการล่าแม่มด (หรือที่เรียกกันว่า ยุคมืด - Dark Ages) และยุคของศาสนาที่เจริญรุ่งเรืองและร่ำรวย วาติกันเป็นศูนย์กลางมีอำนาจทางการเมืองทั่วไปในยุโรป ทำให้ ความผิดบาปต่างๆ ที่เอื้ออำนวยต่อกฎหมายการล่าแม่มดของวาติกันมีขึ้นมากขึ้น ทำให้มี เหล่าปีศาจและซาตานที่ควบคุมบาปเหล่านี้มีมากขึ้นไปตามด้วยเช่นกันเดียวกัน (คาดว่าเพื่อจะได้จับผิดคนอื่นได้ง่ายขึ้น ทำผิดนิดหน่อยก็เป็นบาป หรือบางทีก็ไม่ผิดเลยแต่หาเรื่องให้ผิดจนได้)
ลำดับปิศาจมีการแบ่งดังนี้

First Hierarchy (ลำดับ ที่ 1)
Belzebuth - pride ความเย่อหยิ่ง ทะนงตน (แทน ลูซิเฟอร์ ที่ถูกรวมกับซาตาน)
Leviathan - faith ความหลงใหล
Asmodeus - luxury ความร่ำรวยฟุ้งเฟ้อ
Balberith - blasphemy and murder การฆาตกรรม (ปีศาจใหม่)
Astaroth - vanity and sloth ขี้เกียจ
Verrine - impatience การไม่รู้จักอดกลั้น (ปีศาจตัวใหม่)
Gresil - impurity มลทิน, ความไม่บริสุทธิ์
Sonnillon - hate ความเกลียดชัง

Second Hierarchy (ปีศาจระดับที่ 2)
Carreau - mercilessness การไร้เมตตา
Carnivean - obscenity ความลามก
Oeillet - riches and wealth ความร่ำรวยและการมีทรัพย์
Rosier - love ความลุ่มหลง
Verrier - disobedience ความไม่เชื่อถือในศาสนา

Third Hierarchy (ปีศาจระดับ 3)
Belial - arrogance ความหยิ่งจองหอง
Olivier - cruelty and greed การทารุณกรรม
Juvart - demonic possession การทำพิธีกรรมปีศาจ (คอยควบคุมดูและพิธีกรรมของเปล่าปีศาจและแม่มด)

----------------------------------------------------------


ยุค Renaissance หรือยุคฟื้นฟู
คัมภีร์ของ Francis Barrett's The Magus ค.ศ. 1801 เป็น 1 ในคัมภีร์ที่เป็นที่รู้จักและเกี่ยวข้องกับปีศาจ ได้มีการแบ่งระดับชั้นของปีศาจ คือ

Mammon - Prince of tempters (เจ้าแห่งการล่อลวงให้ผู้อื่นกระทำผิด)
Asmodeus - Prince of vengeance (เจ้าแห่งการพยาบาทและการแก้แค้น)
Satan - Prince of deluders (เจ้าชายแห่งการลวงหลอก หรือการตบตาผู้อื่น)
Belzebuth - Chief of false gods (หัวหน้าแห่งพวกตกสวรรค์ทั้งหลาย)
Pytho - Prince of the spirits of deceit (เจ้าแห่งจิตวิญญาณที่โป้ปดมดเท็จ)
Belial - Prince of iniquity (เจ้าแห่งความอยุติธรรม)
Merihim - Prince of the spirits of pestilence (เจ้าแห่งจิตวิญญาณที่ก่อให้เกิดโรคระบาด)
Abbadon - Prince of war (เจ้าแห่งสงคราม)
Astaroth - Prince of accusers and inquisitors (เจ้าแห่งการสาปแช่ง)
--------------------------------------------------------




ท่านสาธุคุณ Collin De Plancy's Dictionaire Infernale ในปี ค.ศ. 1863

Asmodeus - The Destroyer (การทำลายล้าง)
Astaroth - Obtains friendship of great lords ( ผู้รวบรวมเหล่าขุนพลทั้งหลายของปีศาจ)
Behemoth - Demon of indulgence ( ปีศาจแห่งการดื่มและเสพติด)
Ronwe - Demon of lingual knowledge ( ปีศาจแห่งการกระทำวจีกรรม เช่น โกหก โป้ปด เพ้อเจ้อ ใส่ร้าย)
Urobach - Of the lower order of demons (ผู้คอยควบคุมปีศาจระดับล่างลงไป)
Andras - Grand Marquis of Hell, causes discord and quarrels (เจ้าแห่งนรก ผู้เป็นสาเหตุแห่งการบาดหมางและการวิวาท)
Beelzebub - Lord of the flies (เจ้าแห่งแมลงวัน ผู้คอยควบคุมการระบาดของโรคร้าย)


--------------------------------------------------------------------------

ประมาณนี้ล่ะนะคะ แฟนการ์ตูน เกมส์ นิยาย ต่างๆ น่าจะคุ้นเคยดี

ที่เรารู้ๆก็มี
กลุ่มวาเรีย จากรีบอร์น นำทีมโดยป๋าแซนซัส ไม่แน่ใจว่าป๋าแกจะยโสหรือโทสะกันแน่T^T
บรรดาเจ็ดเทพโจรสลัด จากวันพีช เจ้แฮนม็อก เอ้ย! แฮนค็อก เจ้สวยจริง
เหล่าเซเว่นโกสต์ จาก เซเว่นโกสต์ เฮียฟราว์เอาความเท่ห์เข้าข่มจนลืมว่าเป็นตัวแทนอะไร หุหุ

เกมส์ พวกไฟลอล์ทั้งหลาย แรกนาร็อคด้วย (เขียนผิดก็ขออภัยจ้า คือไม่เคยเล่นจริงๆ)

ที่เด็ดกว่านั้นก้อต้องยกให้ ไอศกรีมวอลส์ แม็คนั่ม ที่ได้ออกชุดบาปทั้ง 7 ซึ่งมีจำนวนจำกัดออกวางขาย
* ราคะ - ไอศกรีมวานิลลาเคลือบสตรอเบอร์รี
* ตะกละ - ไอศกรีมช็อคโกแลตเคลือบ 2 ชั้นด้วยช็อคโกแลตนมและไวท์ช็อคโกแลต
* โลภะ - ไอศกรีมทิรามิสุผสมซอสกาแฟ เคลือบด้วยช็อคโกแลตนม ผสมบิสกิตอะมาเร็ตติและแฮเซลนัท
* เกียจคร้าน - ไอศกรีมวานิลลาผสมซอสคาราเมลข้น เคลือบด้วยช็อคโกแลตผสมถั่ว
* โทสะ - ไอศกรีมวานิลลาผสมซอสผลไม้รวมสีแดง เคลือบด้วยดาร์คช็อคโกแลต
* อิจฉา - ไอศกรีมถั่วพิทาชิโอสีเขียว เคลือบด้วยช็อคโกแลตนมผสมถั่วพิทาชิโอ
* โอหัง - ไอศกรีมวานิลลา ผสมซอสแชมเปญ เคลือบด้วยไวท์ช็อคโกแลต ประดับด้วยก้อนน้ำตาลสีเงิน


ใครได้ลองแล้วบ้างคะ? เราไม่กล้าซื้ออะ แพงเกิ้น! ไอติมตัดแบบสิบบาทแถวบ้านก็พอได้เหมือนกันแหละ!

ปล.ข้อมูลมาจากเวปไหนซักแห่ง พอดีเพื่อนเอามาถามว่าจริงหรือเปล่า ขอบคุณเจ้าของเวปนะคะ แต่ทั้งหมดนี้ หาได้ใน wikipedia จ้า แต่อันนี้รวบรวมมาให้ดูง่ายๆ

 

สงสัยจะผิดพลาดทางเทคนิค

 

ลบให้แล้วจ้า อันนี้ก็ไม่ทราบว่าทำไมถึงกลายเป็นสองโพสไปได้

ตอบไปแค่ครั้งเดียวเอง แล้วก็ออกไปเลยไม่ได้เชค

ไม่ไหวๆ สงสัยมีคนช่วยโพสค่ะ ^^

ขออภัยด้วยจ้า

 

โชคดีจัง หน้าตาดีไม่รวมอยู่ในบาปเจ็ดประการ

 

น่าจะวาดซาตานหรือลูซิเฟอร์ที่หน้าตาดีๆออกมาบ้างสินะ
(บุญไม่ทำ กรรมดีไม่สร้าง แต่อยากได้พลังมาก)

 

คิดแล้วอ่ะคับ 55
คงให้อยู่กลางๆอ่ะคับ

รู้ใหมว่าคนวาดกว่าจะวาดได้ขนาดนี้

เขาก็วาดมาหลายปีนะครับ -.-


นี้ภาพเล่ม1 -.-

 

ภาพแรกผมวาดส่งแต่ไม่ติด1ใน10
เลยคิดไปว่าคนที่ติดอันดับต้องสวยมากแน่ๆ
แต่พอเข้าไปดูก็ถึงกับงงว่า ทำไมไม่ติด
แล้วทาง บ.ก ยังบอกอีกว่าใครที่ไม่ติดให้กลับไปฝึกใหม่

หมายถึงให้ผมฝึกเพื่อวาดให้เหมือนภาพล่างหรือเปล่า ก็ไม่แน่ใจ

ไม่อยากพูดเรื่องการตูนในกระทู้นี้ เพราะเดี่ยวจะกลายเป็นโปรโมทตัวเอง....

กระทู้นี้ตั้งใจว่า แค่เอาตำรามาให้ดูอ่ะคับ เพราะผมจะอ่านด้วย -.-

 

ผมเข้าใจ เพราะว่าสมัยก่อนมีหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นหลายเล่มเรื่อง ดลใจให้ผมอยากเป็นนักเขียนการ์ตูน เลยหัดเขียนภาพมาช่วงหนึ่ง

ภาพที่คุณหัดมาผมเห็นเป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ ช่วงแรกของการฝึก, เราอาจต้องการความสวยงาม ต่อมาก็ต้องการสัดส่วนของภาพและตัวละคร และ สุดท้ายก็เป็นเรื่องของความคมภาพและความชำนาญ เมื่อจำกัดเวลาในภาพเดียวกัน

ผมไม่ได้สนใจมานานแล้ว

 

?​

 

พูดง่ายๆคือ ศาสนานี้ เขามองเทพและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาอื่นๆเป็นปีศาสจหรือซาตานหมด
พระเจ้าที่แท้จริงคือ พระเจ้าของเขาคนเดียวเท่านั้น ส่วนพระเจ้าของศาสนาอื่นๆ
เขาจะมองว่าเป็นปีศาจ พระและนักบวชในศาสนาอื่นๆ เขาก็มองว่าเป็นบริวาของซาตาน
พิธีกรรมในศาสนาอื่นๆ เขาก็มองว่าเป็นพิธีกรรมที่ชั่วร้าย