อวสานแห่งศาสนาทั้งปวง

อืม..เวรกรรม สุดท้ายวกกลับมาหาพระเจ้าจนได้ดูเหมือนแตกฉานทุกศาสนาแต่จริงๆแล้วยังห่างไกลทางทุกศาสนาเยอะเลย..ถือว่าเป็นความคิดส่วนบุคคลแล้วกันนะยังไงก็ยังรักพระพุทธเจ้าอยู่..หลักธรรมง่ายๆของศาสนาเราถ้ายังมองไม่เห็นทุกข์คุณก็จมอยู่ทุกข์อยู่ร่ำไป..ถ้ามองเห็นทุกข์เมื่อไหร่นั่นคือสัจธรรม
ทำไมพระพุทธเจ้าต้องออกบวช..ก็เพราะพระองค์ทรงมองเห็นทุกข์..คือความเกิด แก่ เจ็บ ตาย เห็นด้วยปัญญานะ ทั้งๆปรากรณ์การนี้ก็มีให้มนุษย์ทุกคนได้พบได้เห็นกันเป็นประจำตั้งแต่กำเนิดมนุษยชาติขึ้นมาในโลกนี้ แต่ทำไมถึงไม่มีใครรู้ว่ามันทุกข์ก็เพราะถูกอวิชชาคือความไม่รู้ปิดบังปัญญาไว้..พระพุทธเจ้าได้ทรงทำลายอวิชชาซี่งปิดบังใจสัตว์โลกมานานแสนนาน..ทรงค้นพบวิธีหนีความ เกิด แก่ เจ็บ ตาย นั่นคือสภาวะแห่งพระนิพพาน..พระสงฆ์หลายองค์ในปัจจุบันที่ทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพานมีเยอะแยะไปทำไมจะไม่มี..แม้แต่ฆราวารยังมีเลย
เอาแค่นี้พอก่อนละกันถ้าใครสงสัยก็เข้ามาถามได้...สาธุ

 

*** อริยสัจ ๔ ... กับ .... หลักสัจจะธรรม ****

ทุกข์
....คือ "ผลตอบแทน" จาก "ตัวกระทำ" ที่เกิดจากการกระทำที่เบียดเบียน
....เกิดขึ้นเป็นเหตุการณ์ ที่ส่งผลกระทบกระเทือนจิตใจของผู้สร้างการกระทำ

สมุทัย
... คือ "นิสัยสันดาน" เป็น ต้นเหตุให้เกิดการกระทำที่เบียดเบียน

 

ฟังคำพูดจากเจ้าของกระทู้ ก็ตอบได้คำเดียว ว่า ข้อความที่มีผู้ส่งมาให้นี้มีอยุ่คนเดียวแหละ ใบไม้นอกกำมือ
เพราะมีแนวความคิดเหมือนกันเด๊ะ

คัดลอกจาก http://palungjit.org/showthread.php?t=101053&page=2
ที่คุณใบไม้นอกกมือกล่าวไว้

 

จัดจ้าน

 

ผมคิดว่าบทความนี้น่าจะเอามาจาก เว็ปนี้ ผมไปเจอมา

Text

Home Page

 

...ชอบใจคำตอบหรือความเห็นนี้...แล้วอะไร เป็นสาเหตุของความไม่เที่ยง....รู้สาเหตุแล้ว.. ทำไม ยัง แก้ไขไม่ได้.....กิเลสทั้งนั้น

อนุโมทนา

 

โอ้ว...มีคนขุดมา

 

ไม่ เ้ห็น ด้วย

 

ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่เราก็จะสืบทอดพระพุทธศาสนาต่อไป จะตั้งใจปฏิบัติธรรมให้ถึงที่สุดอย่างหนักแน่น ไม่โลเล ไม่ว่าใครจะพูดอย่างไร จะปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธองค์

 

ธรรมเป็นที่อยู่จริงในโลก ไม่ว่าศาสนาจะมีหรือไม่มี แต่พระธรรมก็คงยังอยู่และทางแห่งนิพพานก็คงอยู่จริง ไม่มีวันเสื่อมสลาย ฉะนั้นอย่าไปยึดติดกับศาสนาแต่ให้ทำพระธรรมที่ดีที่สุดต่างหาก

 

นามก็เป็นสิ่งสมมุติ มีขึ้นเพื่อให้เข้าใจสิ่งต่างๆตรงกันเช่นสีแดงคือสีแดง ถ้าไม่มีนามเรียกอาจจะงงได้เมื่อสื่อสารกับคนอื่น จริงๆแล้ว ศาสนาพุทธก็คือศาสนาแห่งธรรม

 

สุดยอดวาทะแห่งสาวงาม


Wow Wowwwww...

 

มีผู้ส่งมาให้<!-- google_ad_section_end -->
บุคคลทั่วไป อวสานแห่งศาสนาทั้งปวง


ข้อความ: n/a




เอ้า จะอวสานกันแล้วหรือ นี่
โถ โถ จะถอยลาร้าง ร้างรา กันซะแล้ว
โลกยุคปัจจุบัน แปรเปลี่ยน ไปมากมาย
อะไรๆ ก็ต้อง update กัน ทั้งนั้น

ยุคปัจจุบันนี้นี่นะ เทคโนโลยี่ไปไกล ซะ
สิ่งที่มองไม่เห็น สิ่งที่ประมาณการณ์กันเอาไว้
สิ่งที่ตาในมองเห็น อาจจะต้องมาพิสูจน์กันให้ถ่องแท้ ซะที
ว่า มองเห็นจริงไม๊ เป็นไปได้หรือ มีตัวตนจริงไม๊

 

" วิทยาศาสตร์ทางจิต - ลึกลับ "

ถ้าไม่รู้จะคิดยังไง เชื่ออะไร หรือไม่เชื่ออะไร ลองใช้ กาลามสูตร ๑๐นะคะ

 

แสดงว่าเจ้าของกระทู้ยังขาดในเรื่องศรัทธา ก็จริงอยู่ที่ทุกสิ่งล้วนต้องดับสูญแม้แต่ศาสนาเอง เจ้าของกระทู้เสมือนคนที่อยู่ไกลมองเห็นต้นไม้จะเห็นได้ก็แต่พุ่ม มิได้มองเข้ามาใกล้ที่จะได้เห็นลำต้นและสุดท้ายคือรากไม้ ที่คนเรามองไม่เห็นเพราะมันอยู่ใต้ดิน แต่ความจริงมันก็มีเป็นปกติของมัน ต้องลงแรงหน่อยคือขุดลงไปดูถึงจะเห็น เจ้าของกระทู้คงจะมองแบบผิวเผินเท่านั้น เหมือนคนที่อิ่มแล้วไม่พยายามขวนขวายแต่ที่อิ่มคืออิ่มลม จึงมองดูทุกสิ่งชั่งน่าเบื่อหน่าย สุดท้ายก็มาจับจุดที่จุดเดียวคือความจริงของปัจจุบันเท่านั้น แต่จุดประสงค์พอเข้าท่าหน่อยคือทำให้คนรักกัน แต่ใช้เหตุผลเหมือนเห็นแก่ตัวเห็นแก่ปัจจุบันไม่มองอนาคต วิธีการที่ทำให้คนอื่นหน่ายในการปฏิบัติศาสนกิจของตนอีก บาปอีกเหมือนซักจูงผุ้อื่นเข้าสู่มิสฉาทิสฐิ ทอนกำลังศรัทธาของผุ้อื่น ตัวเองทำไม่จริงแล้วไม่เห็นผลก็พูดให้คนอื่นท้อถอย ลัทธิใต้ดินคงจะเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว เริ่มมีการปูทางแล้ว

 

ศรัทธา เกิดจาก ปัญญา
ดังนั้น ศรัทธา ย่อมสร้างทางออกเสมอ
ทุกอย่างย่อม มีทางออก และทุกอย่างก็มีผลของมัน ผลของการกระทำ

*** สิ่งที่ไม่ตาย ไม่สูญสลาย คงอยู่ชั่วกัปชั่วกัลป์ ****

พระพุทธองค์...กล่าวว่า
" ตัวกระทำมีจริง ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน "

ประโยคนี้...เพียงประโยคเดียว....ครอบคลุมทุกสรรพสิ่งที่เกิดขึ้น ทั่วทั้งจักรวาล
เพราะ....ประโยคนี้ คือ "หลักเดียวที่สูงสุด" ... ปักไว้มั่นคง นิ่ง ไม่กระดุกกระดิก
นั่นคือ... "หลักสัจจะธรรม"
สิ่งที่มนุษย์มุ่งค้นหากัน
ซึ่ง พระพุทธเจ้าค้นพบมานานแล้ว ... แต่เมื่อถึงยุคปัจจุบัน กลับสูญหายไป
ไม่มีผู้ใดอธิบายได้ว่า "หลักสัจจะธรรม" คือ อะไร หมายถึงอะไร

ดังนั้น...ผลจากการกระทำ ที่เกิดขึ้นจาก "สัจจะ"...จึงเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ประมาณค่ามิได้ !!!
ผลที่เกิดขึ้น คือ "ตัวกระทำ"....ที่จะติดตัวไปกับจิตวิญญาณของเรา ตลอดไป
และ นี้คือ หนทางเดียวเท่านั้น...ที่จะช่วยให้ มนุษย์สามารถเดินทางหลุดพ้นจากความทุกข์ ...เพื่อไปพบกับพระผู้เป็นเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์สูงสุดในจักรวาลได้

อย่า...มัวหลงการปฏิบัติที่ขัดกับ "หลักสัจจะธรรม" อยู่อีกเลย
เวลา...ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอดีตที่ผิดพลาดได้
วันนี้...และวันต่อๆ ไป...ใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท
ดำเนินชีวิตด้วย "สัจจะ"....กำหนดสิ่งที่ดี ตั้งใจทำ วันละข้อ วันละหนึ่งชั่วโมง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

***-โลกุตตระ-คือ-****

 

ไม่มีศาสนา มีแต่ความจริง ความจริงอยู่คู่กับสากลมานานแล้ว มีอยู่มาก่อนที่จะตรัสรู้เห็น

 

ศาสนาจะสิ้นก็เพราะ ใจของเราทิ้งศาสนาไปเสียแล้ว
สัจจะ เหนือศาสนา ทั้งปวง พระพุทธเจ้า "สอนสัจจะธรรม"
จุดหมายสูงสุดของศาสนา ก็คือพ้น ..
และ พุทธองค์สอนว่า "อัตตาหิ อัตโนนาโถ"
เพราะ นิ้วชี้ไม่ใช่พระจันทร์

 

ศาสนาพุทธ มรรคผลนิพพานมีอยู่จริง
พระอรหันต์ผู้บริสุทธิ์จากกิเลสมีอยู่จริง
คำสอนของพระศาสดา เพื่อพ้นทุกข์ ปฏิบัติแล้วได้ผลจริง
การเวียนว่ายตายเกิด กฎแห่งกรรมมีอยู่จริง
สิ่งเหล่านี้อยู่ใกล้ๆตัวเรา ให้รีบขวนขวายสืบหา ค้นหา
ถ้าท่านเป็นชาวพุทธแล้วไม่ทราบหรือไม่เชื่อเรื่องเหล่านี้
ให้เปิดหู เปิดตา เปิดใจ เพื่อศึกษาและพิจารณาเรื่องเหล่านี้
แล้วนำไปปฎิบัติ อย่างถูกต้องและมีความเพียร
ท่านจะเห็น ท่านจะทราบด้วยใจของท่านเอง

มิฉะนั้นแล้ว การเกิดมาชาตินี้จะเป็นการเกิดที่สูญเปล่า..
ไม่มีสาระอะไรติดตัวไปเลย....น่าเสียดายยิ่งนัก....

และอย่าไปหลงเชื่อพวกมิจฉาทิฎฐิเลย..

 

ขอแสดงความเห็นบ้างนะครับ

นิยามของคำว่า ศาสนา นั้น ประกอบไปด้วย ความเชื่อและความศัทธา พิธีกรรม พระคัมภีร์ (หลักธรรมคำสอน) รูปเคารพหรือสัญลักษณ์ และวันสำคัญทางศาสนา ที่ได้หล่อหลอมจิตใจมนุษย์ให้มีคุณธรรมและใฝ่สูงมากยิ่งขึ้น

ศาสนาเปรียบได้เหมือนขอนไม้ที่ล่องลอยอยู่ในมหานที หากท่านมีความดีงามและกำลังเพียงพอ ก็ว่ายข้ามแม่น้ำไปให้ถึงฝั่งหมายได้เช่นกัน แต่หากท่านยังไม่แนวทางหรือกำลังเพียงพอ ก็จงยึดขอนไม้นั้นไว้ จนกว่าจะสามารถไปถึงฝั่งหมายได้

ทุกศาสนามุ่งเน้นให้คนเป็นคนดี ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ คิดดี ทำดี พูดดี แต่จะดีระดับไหนนั้น ก็ขึ้นอยู่กับการกระทำของตน บางคนอาจดีระดับตัวเอง และครอบครัว แต่อาจเลวระดับสังคม หรือระดับชาติ ก็เป็นไปได้

สาเหตุหนึ่งของการไม่นับถือศาสนาใดๆ ก็เพราะอดีตที่ผ่านมา เรามักจะไปยึดคตินิยม เช่น คติพุทธนิยม คริสต์นิยม ฮินดูนิยม เต๋านิยม จนกลายเป็นเครื่องมือของการแบ่งแยก เพราะคำว่า "ยึดติด" และหลงไปกับมายาแห่งจิต

อดีตที่ผ่านมา สงครามศาสนาก็ดี การแบ่งชนชั้นก็ดี การรังสรรค์หรือปรุงแต่งศาสนาของตนให้สูงส่ง ดีกว่า เหนือกว่า เพื่อหวังเรียกศรัทธาให้มานับถือศาสนาตน

สุดท้ายก็ใช้เป็นเครื่องมือกล่อมเกลาจิตใจของชนชั้นนักปกครองระดับสูง ที่ต้องการไม่ให้เหิมเกริมหรือคนต่อต้านตน จนเกิดการแย่งชิงและก่อเกิดสงครามขึ้นมานับไม่ถ้วน

ปัจจุบัน ไม่ต้องไปดูให้ไกลตัว ทุกวันนี้เรามีแต่การสร้างวัตถุนิยมมากกว่าที่จะเจริญจิตใจ เรามักจะบอกว่า เรานับถือศาสนาโน้น ศาสนานี้ ก็แค่ปรากฎในทะเบียนราษฎร์เท่านั้น แต่จิตใจนับวันยิ่งหากไกลจากศาสนาเข้าไปทุกที สิ่งเหล่านี้ บ้างก็ใช้เป็นเครื่องยึดเหนี่ยว แต่เมื่อยิ่งยึดก็ยิ่งปรากฎชัดของปัญหามากขึ้นๆ เข้าไปทุกที

จึงไม่แปลกที่มีใครจะบอกว่า ไม่นับถือศาสนาอะไรเลย ไม่ใช่ว่าคนเหล่านี้ไม่มีปัญญาในการพิจารณา แต่กลับตรงกันข้าม เขามีมุมมองและทัศนะคติที่ดีกว่าเราเสียด้วยซ้ำ ดังเช่น การปรากฏของนักแสดงชื่อดังหรือผู้มีชื่อเสียงระดับโลก หลายๆ คนที่ประกาศออกมากชัดเจนว่า เขาไม่มีศาสนา หรือไม่นับถือศาสนาใดๆ เลย

เช่นเดียวกับคำที่กล่าวว่า เมื่อวาระมาถึง ศาสนาย่อมเสื่อมสลายไปตามกาลเวลา ย่อมเป็นไปตามกฎไตรลักษณ์

แต่หากมุมมองของ มหาตะมะ คานธี ได้ทำให้ฉุกคิดได้เช่นกัน ดังวลีที่ลึกซึ้ง...

หลายศาสนาก็เหมือนกับถนนหลายสาย
ที่มุ่งไปสู่จุดหมายปลายทางเดียวกัน
ตราบใดที่เราไปสู่จุดหมายเดียวกันได้
เรื่องถนนไม่ใช่เรื่องสำคัญมิใช่หรือ?
ที่จริงโลกใบนี้ มีหลายศาสนาเท่ากับจำนวนคนด้วยซ้ำไป

นักปฏิบัติธรรมยิ่งเจริญจิตใจ ย่อมไม่ยึดติดและควรดำเนินชีวิตแบบติดดินเสมอ มั่นหาความรู้ เสริมสร้างบารมีและสั่งสมประสบการณ์ ไม่ว่าจะเป็นความรู้ระดับธาตุ ระดับพืช ระดับสัตว์ และระดับมนุษย์ รวมถึงระดับจิตวิญญาณ และระดับเอกภพ สิ่งเหล่านี้จะช่วยยกระดับความรู้แจ้งและระดับจิตใจของท่านให้สูงส่งมากยิ่งขึ้น

เมื่อใดที่ท่านอิ่มแล้ว ก็แบ่งปันอาหารที่ท่านมีอยู่ให้คนอื่นเขาบ้าง คนเห็นแก่ตัวมักจะไม่แบ่งปันให้ผู้อื่น และมักจะพูดอยู่เสมอว่า เรายังประมาณมิได้ว่าเราอิ่มแล้วหรือยัง เพราะอิ่มเขากับอิ่มเรา ก็ไม่เหมือนด้วยเช่นกัน

ที่จริงแล้ว เจ้าของบทความได้นำเสนอมุมมองให้เห็นถึงแก่นศาสนา เพียงแต่ท่านจะใช้มุมมองไหนพิจารณาเท่านั้นเอง แต่หากใช้ความเป็นกลางได้มากน้อยแค่ไหน เพราะกลางของคุณกับกลางของเรา ก็ไม่เหมือนกัน

ขอความสุข ความเจริญ จงมีแก่ทุกๆ ท่าน
ขอความสันติภาพและภราดรภาพ จงมีแก่โลกใบนี้<!-- google_ad_section_end -->