หาเพื่อนร่วมทดลอง ด้านวิทยาศาสตร์ทางจิตใจ

แวะมาดู บ้านเก่าแสนสุข อิอิ หายไปไหนกันหมดอ่า

 

ตอบคุณอศูนย์น้อย
ช่วงนี้ผมเข้ามาดูอยู่นะครับยังไม่หายไปไหน แต่กิจกรรมเยอะไปหน่อย
คือประมาณ1ปีต่อจากนี้จะเข้ามาดูได้น้อยมาก
ถ้าใครอยากคุยจริงจังก็เพิ่มเพื่อน แล้วคุยทางข้อความส่วนตัวเลยครับ

ตอบคุณwisdom kimlee
ไอ้ที่พูดนั่นคล้ายกับที่ผมเคยโดนตอนไปทำกิจกรรมกับพวกสื่อต่างดาวเลย
ไอ้ที่บอกว่ายิงคลื่นเข้ามาในสมอง ต้องลองหลีกเลี่ยงพวกนี้ดู
แต่อาการอื่นๆน่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการฝึกที่ไม่สมดุลมากกว่ามั้ง
พวกสมดุลธาตุหรือเลือดลม ซึ่งความจริงสาเหตุมันมีเยอะ

ตอบคุณdelight08
ตอบเท่าที่รู้นะครับ หลับตาแล้วนึกถึงภาพเงาสะท้อนพระอาทิตย์เลยครับง่ายดี
ถ้านึกไม่ออกเคยเห็นเงาพระอาทิตย์ที่อยู่ตามหลังคาบ้าน ตามกระจกรถยนต์
ใช้ได้หมดเลย หลับตาปั๊บก็คิดถึงภาพนั้น แล้วก็บริกรรมไปด้วย
ภาพจะมาเป็นระลอกๆ จนถี่แล้วเหมือนกับนิมิตนั้นติดใจก็ค่อยหยุดบริกรรมแค่นี้เอง
ทีนี้ก็พยายามทำให้นิมิตนั้นเป็นแสงกลมๆ
อยากฝึกเมื่อไหร่ก็ฝึกเลยฝึกให้ถี่ที่สุด ยืน เดิน นั่ง นอน
มันจะเหมือนฝึกสร้างจินตภาพแบบฝรั่งมีข้อเสียและข้อดีนะครับ
ทำให้ไม่ง่วง ทำให้จิตใจเข้มแข็ง ฝึกมากๆจะทำให้ทุกความคิดเห็นเป็นภาพติดใจหมด
เป็นการบริหารการรับรู้ทิพย์ต่างๆด้วย(ก็ใจนั่นแหละ)
ซึ่งปัจจุบันผนรู้สึกว่าเป็นข้อเสียเพราะต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตซะเยอะ ไม่งั้นเหนื่อย
ฝึกแล้วต้องฝึกคิดดีคิดบวกนะครับ เพราะความคิดมีผล
ที่สำคัญต้องวางฐานจิตด้วย เพราะทำมากๆจิตใจเหนื่อย เช่น กลางหน้าผาก
ต้องสลับไปทำสมาธิอย่างอื่น พวกสมาธิที่ทำให้รู้สึกสบายนั้นแหละ คือพักจิต

ตอบคุณ AFIKLIFI๋
เพ่งสิ่งที่เรารู้สึกชอบนั่นแหละครับ เป็นแค่วิธีการฝึกจิต
จะเพ่งลมที่สัมผัส เพ่งแม่น้ำ เพ่งใบไม้ เพ่งแสงสีต่างๆได้หมดครับ
แต่อยากเตือนว่าการไปเพ่งภาพหรือตัวอักษรของบุคคลหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้น
ตัวผมไม่ค่อยเห็นด้วย เพราะเป็นการไปรบกวนกับวิญญาณธาตุมากไป
ทำให้เรื่องมันพัวพันวุ่นวายหรือถ้าไม่พัวพันก็มีผลให้สิ่งแวดล้อมรอบตัวเกิดผลกระทบ
(ความจริงเพ่งอะไรก็กระทบออร่า/ฮวงจุ้ยหมดแหละ แต่อันนี้จะมากหน่อย)

 

คุณ Plagruy ไม่ทราบคุณกับพี่ J_Shaman หายไปไหนกันหมดครับ มีแต่ความรู้ดีๆทั้งนั้นน่าเสียดาย :'(

 

อยากได้วิธีฝึกจังครับ สนใจในเรื่องแบบนี้มาก แต่ไม่มีหลักในการฝึก ใครพอมีวิธีแบ่งปันกระผมบ้างนะครับ เอาทุกวิธีทั้งหนักและเบาครับ Sign In

 

ิพิสุจน์ได้ไหม

 

สวัสดีเพื่อนสมาชิกทุกคน ผมสมาชิกใหม่ครับ ผมมีปัญหาอย่างจะถามผู้รู้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมมันคืออะไร เรื่องที่เกิดขึ้นกับผมเกิดที่big.c ผมได้ไปหาซื้อของใช้เล็กๆน้อยๆ4-5อย่าง และได้ไปหาซื้อหนังสือด้วย และได้ซื้อหนังสือมาเล่มนึง และผมไม่มั่นใจว่าหนังสือเรื่องนี้ผมเคยซื้อไปอ่านหรือยัง ผมก็เดินคิดเรื่องหนังสือนี้ไปตลอด ในขณะที่ไปซื้อสิ่งของอื่นๆ คิดว่าถ้าเราซื้อซ้ำมา จะคือเขาได้มั๊ย และเขาจะเชื่อเราหรือเปล่า ว่าเราซื้อหนังสือซ้ำ ก็คิดไปตลอด จนถึงแผนกวางน้ำอัดลม ได้หยิบน้ำอัดลมมา1ขวด และได้เดินออกมาเพื่อจะไปจ่ายเงิน ขณะนั้นก็ยังคงคิดเรื่องหนังสือตลอด เดินออกมาประมาณ3-4ก้าว ผมจำอะไรไม่ได้แล้ว ความรู้สึกผมหายไป ผมมารู้สึกตัวอีกที ผมออกมายืนอยู่ที่หน้าประตูทางออกด้านหลังบริเวณลานจอดรถ โดยที่สิ่งของต่างๆยังอยู่ในมือและในอ้อมอกของผม ผมไม่ได้เอาของที่ซื้อใส่ตระกร้า และยังไม่ได้จ่ายเงิน ผมยืนงง ผมมายืนอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร ผมยืนคิดหรือว่าผมเดินใจลอยออกมา ผมก็คิดอีก ถ้าผมเดินใจลอย ผมเดินผ่านที่ตรวจจับออกมาได้อย่างไร โดยที่สัญญาณไม่ดัง และตรงที่ตรวจจับบาร์โค๊ดก็มีร.ป.ภ.ยืนอยู่ เขาไม่เห็นหรือว่าผมเดินตรงออกมาโดยยังไม่ได้จ่ายเงิน และสิ่งของก็ยังไม่ได้ใส่ถุง ยังอยู่ในมือและในอ้อมอกของผม และอีกอย่างผมอยู่ที่ชั้น2ถ้าผมใจลอย ผมต้องเดินลงบันใดเลื่อน และต้องเดินผ่านร้านขายของต่าง ที่บริเวณชั้นล่าง ซึ่งมีอยู่ตั้งหลายร้าน โดยที่ผมเดินไม่ชนอะไรเลย ซึ่งทำให้ผมแปลกใจมาก แต่ในความรู้สึกของผม มันเหมือนผมหายจากตรงนั้นมายืนอยู่ที่ตรงนี้ ผมได้เอาสิ่งของทั้งหมดไว้ในรถ ผมไม่กล้าที่จะถือขึ้นไป ไม่ได้คิดที่จะเอาของเขาฟรี เพราะรวมแล้วราคาไม่เท่าไหร่ แต่ช่วงนั้นผมสับสน กลัวว่าเขาจะหาว่าผมขโมยของ และถ้าเขาถามมาผมก็ไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร ตอนนั้นสับสนและกลัวจริงๆ ผมได้ถามร.ป.ภ.ว่าเคยมีปัญหาเรื่องเครื่องตรวจจับบาร์โค๊ดมั๊ย ร.ป.ภ.ก็บอกว่าตั้งแต่เขามาอยู่ไม่เคยมีปัญหา ผมก็ถามอีกว่าถ้าเราสิ่งของโอบเอาไว้ในอก โดยบาร์โค๊ดแนบอยู่กับอก เครื่องจะตรวจได้มั๊ย เขาบอกว่าไม่น่าจะเป็นปัญหา เพราะขนาดอยู่ในกระเป๋ายังตรวจได้เลย เขาก็มองหน้าผม คงคิดว่าผมมาถามเรื่องนี้ทำไม นี่แหละที่ทำให้ผมสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมโดยส่วนตัวแล้วผมเป็นคนสนใจและศึกษาค้นคว้าเรื่องจิต และการทำงานของจิต โดยศึกษาค้นคว้าด้วยตัวเอง ร่วมทั้งการฝึกสมาธิ การเพ็งกสิณ ทั้งลูกแกัว ทั้งไฟ ทั้งสี และอื่นๆ ผมศึกษาทั้งปรัชญาลัทธิและศาสนาต่างๆทั้งของโยคี ของธิเบต เต๋า ใบเบิลและจิตวิทยา เรื่องที่เกิดขึ้นกับนี้ ผมก็เคยไปถามพระสายวิปัสนา ท่านก็บอกว่ามันเป็นอภิญญา ผมก็บอกว่า ถึงผมจะปฏิบัติสมาธิ วิปัสนามา ผมคงยังไม่ถึงขั้นอภิญญาหรอก ถึงจะมีบางครั้งที่มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับผม เพราะผมไม่ได้ปฏิบัติอย่างเคร่งครัด เหมือนตามสำนักต่างๆ ท่านก็บอกอีกว่า มันเป็นสัญญาในอดีตชาติ ในอดีตเราอาจจะเคยปฏิบัติจนได้ฌาณหรืออภิญญา พอเกิดมาชาตินี้สัญญาที่ติดอยู่ในดวงจิตเดิม มันติดมาด้วย แต่ชาติภพใหม่ทำให้เราจำไม่ได้ แต่มาชาตินี้เราได้มาทำสมาธิภาวนาอีก พอจิตเราเป็นสมาธิทำให้จิตเราเชื่อมกับสํญญาในอดีตได้ ทำให้เราใช้พลังนั้นโดยไม่รู้ตัว หรือรู้เรื่องราวต่างๆขึ้นมาได้ แต่ไม่ชัดเจนหรือว่ายังไม่อาจควบคุมได้ และก็เป็นอย่างที่ท่านว่าจริงๆ เพราะบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นกับผม ผมไม่อาจควบคุมหรือนำมาใช้ได้ แต่ผมเคยนำพลังนี้วึ่งผมคิดว่าผมมี ผมเอามารักษาโรคเก๊าที่ผมเป็น ซึ่งหมอบอกว่าไม่สามารถทำให้หายขาดได้ แต่ผมรักษาหายโดยกินของหมอห้ามทุกอย่างโดยไม่มีอาการกำเริบ และแม่ผมนอนป่วยถึงกับต้องหยอดน้ำกิน แก่นอนหนาวทั้งๆที่อากาศร้อนมาก ผมคิดว่าไฟธาตุแก่กำลังจะแตกหรือไง ผมก็เลยเอามือไปจับมือแก ผมส่งจิตไปที่มือผม แล้วถามแม่ว่ารู้สึกที่มืออย่างไร แกบอกว่าอุ่นๆ ผมที่บอกแกว่าให้เอาความรู้สึกนี้เข้าไปให้ทั่วร่างกาย โดยผมพูดนำว่าพลังความอุ่นนี้เดินไปทางใหนในบริเวณร่างกาย การกระทำเหล่านี้เป็นผมคิดขึ้นมาเอง โดยผมมีความมั่นใจว่าผมทำได้ ทั้งที่ผมก็ไม่เคยทำมาก่อน ผมทำให้แม่ได้วันเดียว ผมต้องกลับมาทำงาน ช่วงที่ผมกลับมากลางคืนผมก็จะนั่งสมาธิ และส่งจิตไปที่แม่ เอาจิตไปทั่วตัวของแม่ และอธิฐานแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของแม่ ไม่ถึง7วันแม่ผมกินข้าวกินน้ำได้ ช่วงวันเวลาที่ผมนั่งสมาธิส่งจิตไปให้แม่นั้น พี่สาวผมได้โทรมาบอกว่า แม่แกถามถึงผม แกบอกว่าเห็นผมเดินเข้ามาในห้อง มายืนอยู่ข้างเตียงแก และเห็นหลังผมเดินออกประตูไป พี่สาวผมก็บอกแม่ว่าผมไม่ได้มา แม่ก็ยืนยันว่าเห็นผมเดินเข้ามาในห้อง ผมก็ถามพ่ีว่าแกเพ้อหรือเปล่า พี่ก็บอกว่าแกไม่ได้เพ้อกินข้าวได้ สุขภาพดีแข็งแรงขึ้น ผมก็ไม่รู้ว่าอะไรให้ผมต้องทำอย่างนี้ และต่อมาในที่ทำงานผมมีแม่บ้าน แกมาคุยกับผมคุยไปคุยมาแกก็บอกผมว่า หมอตรวจแกพบว่าเป็นมะเร็งระยะ3 และให้รอดูอาการก่อน ว่าจะต้องฉีดคีโมหรือเปล่า และแกก็ไปซื้อยาแผนโบราณมากิน ผมก็ไม่อยากทำลายความเชื่อเรื่องยาที่แกกิน ผมบอกว่าถ้ายาที่แกกินรักษาหายได้จริง เจ้าของยาคงรวยมหาศาลไปแล้ว ไม่รู้อะไรทำให้ผมพูดออกมาว่าผมจะรักษาให้ แต่ให้เชื่อมั่นในตัวผมๆให้ทำอะไรให้ทำตาม ถ้าอยากหาย แกเป็นมะเร็งปากมดลูก ผมก็บอกว่าให้หันหลังมา ถลกเสื้อข้างหลังขึ้น ผมก็เอามือทาบข้างหลังแก่ และถามแก่ว่ารู้สึกอย่างไร ตอนแรกแกบอกอุ่นและค่อยๆร้อนขึ้น ผมก็บอกว่าให้จำความรู้สึกนี้ไว้ และเอาความรู้สึกว่าร้อนนี้ไปที่บริเวณปากมดลูก ผมก็พูดนำแกให้ใช้พลังความร้อนนี้อย่างไร และกลับบ้านตอน4ทุ่มให้นั่งสมาธิ ซึ่งผมจะนั่งด้วย ผมจะส่งจิตไปช่วย ให้นั่งตอน4ทุ่มทุกวัน พอนั่งเสร็จแล้วให้อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรทุกครั้ง ผมก็ไม่รู้ว่าผมนึกวิธีการอย่างนี้ได้อย่างไร วันใดที่ผมมีเวลาผมก็จะนั่งสมาธิส่งจิตไปที่แก แต่แกต้องนั่งให้ได้ทุกวัน แกก็มาเล่าให้ฟังอีก ว่าช่วงที่แกนั่งสมาธิ บางครั้งแกจะเห็นผมใส่ชุดขาวมานั่งสมาธิกับแกโดยผมพาคนมาด้วย มานั่งล้อมรอบตัวแก บ่อยครั้งที่แกเห็นแบบนี้ ช่วงที่นั่งสมาธิเพื่อรอกำหนดนัดหมอเพื่อตรวจว่าจะรักษาอย่างไร ผมก็ได้แนะนำวิธีนำความร้อนที่เกิดขึ้นทุกครั้งที่นั่งสมาธิไปใช้อย่างไร คือผมฝังพลังความร้อนนี้ไว้ที่จิตของแก มันเหมือนกับการสกดจิตฝังความคิดความรู้สึกนี้ไว้ และให้แกน้อมนำจิตของแกควบคุมพลังนั้นรักษาตัวแกเอง เมื่อวันที่28เดือนตุลาที่ผ่านมาครบวันหมอนัดตรวจ ผลปรากฎว่าไม่พบมะเร็งหมอบอกว่าไม่ต้องมาหาอีกแล้ว ไม่มีมะเร็งแล้ว แกมาขอบคุณผมๆก็บอกว่าไม่ต้องมาขอบคุณผมหรอก ป้ารักษาตัวของป้าเอง ผมเพียงแต่มาแนะนำเท่านั้น เพราะถ้าป้าไม่เชื่อผมไม่ทำตามที่ผมบอก ก็ไม่มีใครช่วยป้าได้ ทุกอย่างเป็นเพราะป้าทำไปเพราะป้ามีความเชื่อความศรัทธา และบวกกลับบุญกุศลที่ทำให้ป้ามาพูดกับผม ทุกอย่างมันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ และผมเป็นคนกระตุ้นให้ป้านำพลังอำนาจของจิตที่มีอยู่ในตัวทุกผู้คน ให้ป้านำมารักษาตัวเอง นี่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับผม ผมเป็นคนที่ไม่เชื่ออะไรง่ายๆ ถ้าสิ่งนั้นผมไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเอง และผมรู้เข้าใจด้วยตัวเอง และสิ่งที่ผมบอกกล่าวไปก็อย่าเชื่อผม ให้รับรู้และพิจารณาอย่างมีสติ และก็วานผู้รู้บอกผมด้วยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับผมที่big.cมันคืออะไร ผมไม่อยากคิดแบบหลงตัวเอง เพราะผมไม่เคยเจอและสัมผัสเหตุการณ์อย่างนี้ ถึงผมจะเคยศึกษาเรื่องอภิญญามา ผมก็ไม่กล้าที่จะคิดว่าเป็นอภิญญา ไว้มีอะไรไว้ค่อยคุยกันใหม่ ทุกวันนี้ผมก็ยังศึกษาอยู่ ทั้งไสยศาสตร์และวิทยาศาสตร์ แล้วพบกันใหม่

 

ผมสนใจกระทู้คุณมากค๊าฟ แต่ผมยังไม่รู้ว่าตนเองมีความพิเศษอะไรไหม

ที่รู้ๆผมมีซิกเซ้นแม่นบ่อย และฝันเห็นภัยธรรมชาติตั้งแต่ต้นปี ผมเห็นสิ่งที่จะเกิดกับประเทศของเรา

 

ผมก็เหมือนกับคุณ ภาพที่ผมเห็นวันนี้ คือคน3คนผู้หญิง2ผู้ชาย1 ผู้หญิง2คนใส่ชูดดำ เข้ามาติดต่อธุระในที่ทำงานของผม วูบแรกที่ผมเห็นคนกลุ่มนี้ ความรู้สึกบอกผมว่าผมเคยเห็นภาพอย่างนี้ ภาพของคนกลุ่มนี้ในฝัน มันรู้สึกขึ้นมาเองว่าเคยเห็นภาพบุคคลเหล่านี้ในลักษณ์นี้มาก่อน แต่มันเป็นแค่ความรู้สึกนะ ผมอาจจะคิดไปเองก็ได้ และเรื่องซิกเซ้นนี้ก็เคยเกิดขึ้นกับผมหลายครั้ง โปรดอ่านดูเฉยๆ ไม่ต้องเชื่อผม ในที่ทำงานจะมีพนักงานหลายแผนก มีอยู่แผนกนึงเวลาว่างจะเยอะ เพราะต้องรองานคนอื่นมาส่งให้ เขาก็จะนั่งคุยกัน มีวันหนึ่งผมเดินผ่านไปและได้ร่วมวงสนทนา ซึ่งมีอยู่3-4คน ขณะที่คุยกันก็มีอีกคนเดินเข้ามา พอผมเห็นเขา ก็รู้จักแต่ไม่ได้สนิทกันเท่าไหร่ แต่ไม่รู้อะไรทำให้ผมพูดออกไปว่า ไปตัดผมซะนะเขาไว้ผมยาวพอประมาณแต่บริเวณหน้าผากผมจะปรกปิดหน้าบางส่วน ผมบอกให้ไปตัดผมให้สั้นเอาผมที่ปิดบริเวณใบหน้าออกให้สั้น และดื่มเหล้าหรือเปล่า ถ้าดื่มให้เลิกดื่ม เดี๋ยวเลิกงานไปตัดเลยนะ พอผมบอกเขาๆก็จะเข้าไปทำงานต่อ ผมก็เดินตามไปเตือนเขาอีก ว่าอย่าลืมที่บอกนะ ไปตัดผมแล้วอย่ากินเหล้า ผมก็แปลกใจตัวเอง ว่าทำไมผมต้องไปยุ่งไปเตือนเขา จนผ่านไป3วัน ช่วง2วันที่ผ่านมาผมไม่ได้เจอกับเขา วันที่สามผมยืนอยู่ตรงประตูทางเข้าที่ทำงาน เห็นคนนี้เดินมาพอดี พอผมเห็นผมก็ถามว่า อ้าวยังไม่ตัดผมหรือแล้ววันนี้หยุดหรือ เขาบอกว่าวันหยุดแวะมารับเงินเดือน ผมก็บอกว่าถ้ารับเงินแล้วไปตัดผมซะนะ แล้วอย่าดื่มเหล้า แล้วเขาก็ขึ้นไปรับเงินเดือน วันรุ่งขึ้นก็มีข่าวจากฝ่ายบุคคลแจ้งมาว่า มีพนักงานขับรถมอไซค์ ชนต้นไม้ตายคาที่ ซึ่งคนที่ตายก็คือคนที่ผมเตือนเขานะเอง หลังจากรับเงินคงจะไปดื่มเหล้า แล้วขับรถแหกโค้งชนต้นไม้ข้างทางตาย นี่คือสิ่งที่เกิดกับผม ไม่รู้ว่าเป็นซิกเซ้นอย่างที่คุณว่าหรือเปล่า และยังมีอีกหลายเรื่องที่มีบางอย่างเกิดขึ้นกับผม แล้วจะเล่าให้ฟังใหม่

 

คุญ ดาก้อนพังพอน เล่นสะยาวเลย อ่านได้ถึงน้ำอัดลมกับหน้าประตูผมก็ไม่อ่านแล้วตัวเล็กจัง
และอีกอย่าง ไม่ชอบอ่านด้วย แต่สนใจในสิ่งที่คุญขอกเล่ามาอ่านแล้วก็คิดตามไปถึงจะแค่ไม่กี่บรรนทัด
ก็สนุกดีครับ ถ้าอย่างไรก็ชี้แนะผมบ้างนะครับ ผมก็เป็นเด็กคนนึงที่สนใจศึกษาในสิ่งเหล่านี้บ้างบางเวลา
................หายไปไหนกันหมดนี่กลับมาได้แล้วครับมาบอกความเครือนไหวบ้านะพี่ TT .......

 

ผมได้เปลี่ยนชื่อใหม่ เพราะชื่อเก่าชื่อจริงนามสกุลจริง ที่เปลิ่ยนเพราะเรื่องเล่าบางเรื่องมีผู้รู้ และมีผู้เกี่ยวข้อง ที่ผมใช้ชื่อจริงเพื่อแสดงความจริงใจเท่านั้นเอง และเรื่องที่ big.c ยังไม่มีเพื่อนสมาชิกที่มีความรู้และเข้าใจ ช่วยบอกหรือช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยก็ได้ เพราะถ้ามันเป็นเรื่องอื่นๆ มันอาจจะเป็นอันตรายสำหรับผม ในเวลาที่ผมขับรถ และเกิดจิตมันหลุดขึ้นมา ผมไม่อยากคิดเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะเล่าเรื่องที่ผมเสือกอีก ที่ทำงานผมมีพนักงานหลายแผนก มีอยู่แผนกที่นึงทีแผนกมีแต่ผู้หญิง ช่วงนั้นในตัวผมจะมีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นกับความคิดผมมากมาย ผมรู้และเข้าใจเรื่องของชีวิต หรือธรรมะ แต่ผมจะเรียกมันว่าธรรมชาติ เพราะมันมีอยู่จริง มันมีอยู่คู่กับโลกและจักรวาลนี้มาโดยตลอด ผมเคยเอาสิ่งที่ผมสัมผัสได้ ผมไม่เรียกตัวเองว่าผู้รู้ธรรมะ แต่ผมรู้และเข้าใจในสิ่งที่เห็น ผมเห็นอะไรผมจะพูดออกมา พอคนฟังผมพูด ก็จะว่าผมพูดเรื่องธรรมะ ผมก็จะพูดว่าที่ผมพูดนะคือเรื่องจริง ธรรมะนะก็คือเรื่องจริง สัจจธรรมก็คือเรื่องจริง ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ มันเกิดขึ้นและเปลี่ยนไปตามความคิดของคน คนเป็นคนสร้างเหตุและปัจจัย ให้เกิดเรื่องราวต่างบนโลกใบนี้ เพราะมีสิ่งนี้สิ่งนี้จึงมี เพราะมีปัจจัยนี้เข้ามา จึงเกิดเหตุนี้ เพราะเกิดเหตุนี้ จึงเกิดผลเยี่ยงนี้ และนี่แหละจึงทำให้เกิดผลของกรรม ต่างๆ เหมือนกับฝน อยู่ดีๆมันไม่ตกหรอก มันต้องมีเหตุและปัจจัยมาเป็นตัวสนับสนุน เอวละผมจะเล่าต่อ ผมได้พูดคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่แผนกแม่บ้าน ขณะที่คุยกันผมเกิดความรู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้น่าจะมีปัญหา อยู่ๆผมก็พูอออกไปว่า ให้หยุดซะนะในสิ่งที่กำลังทำอยู่ ในขณะนั้นผมก็ไม่รู้ว่าเขาทำเรื่องอะไร และผมก็บอกว่า ถ้าคุณไม่หยุดคุณจะเดินหน้าก็ไม่ได้ จะถอยหลังก็ไม่ได้ และผมก็ไม่ได้ไปสนใจหรือพูดคุยกันอีก มีอยู่วันหนึ่งผมกำลังเดินเข้าที่ทำงาน ผมได้เห็นเขาเดินเข้ามาพร้อมกับผม แต่เดินคนละฝั่งถนน ผมมองเขาผมมีความรู้สึกอะไรแปลกๆในตัวเขา ผมมานึกดูทีหลัง มันคล้ายๆกับที่ผมมีความรู้สึก ที่ผมมีกับผู้ชายคนนั้น คนที่ผมให้เค้าไปตัดผม ที่ผมเล่าในตอนก่อน ในความรู้สึกของผมขณะนั้น อยากจะถามเขาว่ามีอะไรหรือเปล่า แต่อีกใจก็บอกว่าอย่าไปยุ่งกับเขาเลย ถ้าเขามีอะไรอยากจะถามอยากจะบอกคงพูดออกมาเอง ก็เดินถึงที่ทำงานโดยไม่ทักทายกัน พอช่วงบ่ายผมลงลิฟท์มา ผมเจอกับเขาในลิฟท์อีก ผมก็มีความรู้สึกอย่างนั้นอีก เรายืนกันคนละฝั่งของลิฟท์ ในใจผมก็ถามขึ้นมาอีกว่าจะถามหรือพูดคุยกับเขาดีมั๊ย ในใจก็บอกอีกอย่าไปยุ่งกับเขาเอง ถ้าเขามีเรื่องอะไรอยากจะพูดอยากจะคุย เขาคงพูดออกมาเอง ก็เลยไม่ได้คุยกัน พอรุ่งของอีกวัน ฝ่ายบุคคลได้แจ้ง ว่ามีพนักงานผู้หญิงผูกคอตาย และผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ผมบอกกับเขาให้เลิกซะนะ ในสิ่งที่กำลังทำอยู่ เพราะคุณจะเดินหน้าก็ไม่ได้ จะถอยหลังก็ไม่ได้ เรื่องที่เขาผูกคอตายมีอยู่ว่า เขามีครอบครัวอยู่แล้ว มีผู้ชายมาจีบเขา เขาเริ่มมีอาการกับครอบครัวของเขา คือจะเลิกกัน ผมก็ไม่รู้ว่าเขามีอะไรลึกซึ้งกับผู้ชายคนใหม่หรือเปล่า แต่สามีเขาคงจะรู้ระแคะระคายบ้างแล้ว ก็ทะเลาะกันมาตลอด มาตอนหลังเขามารู้ว่าผู้ชายที่ติดพันกันอยู่มีครอบครัวแล้ว ไอ้ที่หวังว่าจะเลิกกับสามีไปอยู่ด้วยกัน ก็มีอันต้องพังทลาย กับสามีก็มองหน้ากันไม่สนิท ก็เป็นอย่างที่ผมพูด คือคุณจะเดินหน้าก็ไม่ได้ จะถอยหลังก็ไม่ได้ สิ่งที่เกิดขึ้นนี้ใครเป็นคนทำให้เกิด อะไรเป็นเหตุและปัจจัย ตั้งแต่นั้นมาผม ไม่พูดหรือทักทายใครในเรื่องอย่างนี้อีก แต่ผมจะบอกกับคนในบางเรื่องของชีวิต ว่าจะจัดการอย่างไรกับชีวิต สิ่งที่แท้จริงที่เราต้องการคืออะไร ทุกอย่างในโลกนี้มีแค่2ด้านเท่านั้น ถ้าเป็นเต๋า ก็คือหยินกัหยาง เราจะทำอย่างไรให้เรารู้และเท่าทันความคิด และความต้องการของเรา ความคิดเป็นตัวกำหนดชีวิตของเราทุกคนในโลกใบนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับชีวิตมนุษย์ มนุษย์ล้วนเป็นผู้กำหนดทั้งสิ้น แม้แต่ภัยธรรทชาติ มนุษย์ก็มีส่วนร่วมไม่มากก็น้อย และจะมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้ามนุษย์ไม่หันมามองตัวเอง และเข้าใจความต้องการที่แท้จริงของตัวเรา ว่าเรามาอยู่ที่นี่ทำไม เรามาทำอะไรในที่นี่ ขอให้มนุษย์และสัตว์โลกทั้งหลายจงอยู่อย่างมีความสุข อย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย ขอให้จงมีความสุขใจสุขกาย รักษาตนให้พ้นจากทุกข์โศกโรคภัย ทั้งหมดทั้งสิ้นเถิด จงระวังความคิดของตัวเองให้ดี คิดให้ดี พูดให้ดี แล้วสิ่งดีๆจะตามมาเอง [เอากันง่ายๆว่าพลังความคิดมันยิ่งใหญ่ขนาดใหน ถ้าเราทุกคนในโลกนี้หยุดคิด ทุกสิ่งทุกอย่างที่ขับเคลื่อนโดยมนุษย์ จะทำให้โลกนี้หยุดนิ่งทันที ]

 

ผมเองได้ทดลองเกี่ยวกับพลังจิตในเรื่องหยั่งรู้ภาพในอนาคต ซึ่งผลทดลองใช้ได้
ผมเคยเห็นภาพเงาผู้หญิง ผมสั้น อายุมาก เกี่ยวกับตะวันตก จะจากโลกนี้ไป ก็ลองเขียนใน fb หลังจากนั้นสามวัน ก็มีข่าวนั้นจริงๆในเมืองไทย
แม้แต่บอกล่วงหน้าหนึ่งอาทิตย์ว่า หุ้นจะตกหนักทั่วโลก ซึ่งเขียนใน fb เหมือนเดิม ก็เป็นจริง
ภาพนั้นจะเป็นภาพที่ผมจะเห็นในอนาคต

 

คนชอบอ่านแต่เขียนและพูดไม่เก่ง

แนะนำตัวสมาชิกใหม่คับสวัสดีทุกคนชอบมากอ่านก็ทุกวันแต่เล่าไม่เก่งคับผิดพลาดอย่างไรต้องขอโทษด้วยคับ