หลวงปู่เพชร ปทีโป พระโพธิสัตว์ผู้เหยียบแผ่นหินเป็นรอยเท้า

รูปหล่อโบราณ หลวงปู่เพชรฐานอุดเกศา ตะกรุด ชันนางโรงครับ

 

งามมมมมมมมมมมม ต้องหยอดกระปุกไปหาบ้างซะแล้ว 555+

 

หลวงปู่เพชร ปทีโป ท่านเสกใบไม้เป็นกบ

มีนักสะสมพระเครื่องระดับเซียนยุคต้นในจังหวัดหนองคาย (เซียนระดับขุดพระกรุสำคัญในหนองคาย..หินโงม..ดอนกุ้งดอนแก้ว..วัดคงกระพันชาตรี..เขาหล่ะ พระกัจจายน์กรุวัดธาตุ นางธาตุบังพวน)ชวนเพื่อนสนิทไปกราบปู่เพชร ยุคนั้นกันดารกันมากไฟฟ้ายังไปไม่ถึงท่านนี้ปรนนิบัติหลวงปู่ตั้งแต่เช้า พอมื้อเย็นเริ่มหิว ตลาดก็แสนจะไกลหลวงปู่ว่า ใต้ถุน ตรงที่ล้างเท้ามีกบใหญ่อยู่เอามากินเสีย (เอเป็นพระเป็นเจ้าขวนปาณาติบาต หรือ?)ญาติผมลงไปหาไม่เจอ จึงขึ้นมาบ่นกับหลวงปู่ ท่านว่าเออเดี๋ยว....ท่านเอาใบพลูมาเป่า แล้วว่าได้กบแล้วมื้อนี้อิ่มหนำสำราญกับขาโต้ยกบ อย่างนี่เขาเรียกอภิญญาไหมครับ...



เรื่องถวายอีกครึ่งหวีก็ได้

สมัยก่อนมีโยมผู้หนึ่งตั้งใจ จะไปกราบหลวงปู่ที่วัด และตั้งใจนำกล้วยสุกมาถวายด้วยหนึ่งหวีแต่ทางไปวัดหลวงปู่นั้นทั้งไกล และลำบากมากต้องเดินเข้าไป จากถนนเลียบโขง หนองคาย-เมืองเลย ตรงทางแยก น้ำตกธารทอง บ้านผาตั้งเข้าไปไม่มีรถต้องเดินเข้าไป และเมื่อเดินไปถึงประมาณกลางทางก็เวลาประมาณเที่ยงเกือบบ่าย แล้วก็หิวมากก็เลยตัดสินใจกินกล้วยที่นำมาถวายหลวงปู่เพื่อประทังความหิว แต่ก็ทานไม่หมดเหลืออยู่ประมาณครึ่งหวี ด้วยความที่กลัวหลวงปู่จะตำหนิก็เลยเอากล้วยที่เหลือทิ้งไป แล้วก็ออกเดินทางต่อจนถึงวัด เมื่อถึงวัดแล้วก็จะเข้าไปกราบนมัสการหลวงปู่ แต่ประโยคแรกที่หลวงปู่ทัก หลวงปู่บอกว่า "เหลือเท่าไหร่ก็เอามาถวายเท่านั้นก็ได้ ไม่ต้องเอาไปทิ้งหรอก โยม คนนั้นถึงกับขนลุก ว่าหลวงปู่รู้ได้อย่างไร" แล้วก็เข้ากราบนมัสการและ ขอขมาหลวงปู่

 

รูปหล่อโบราณ สวยๆ อีกหนึ่งองค์

 

เหรียญหลวงปู่วัดลุ่ม รุ่นแรก หลวงปู่เพชร ปทีโป และหลวงปู่เครื่อง ธัมมจาโร ร่วมกันอธิษฐานจิต









หลวงปู่วัดลุ่ม
เป็นพระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมืองอำเภอสังคม จังหวัดหนองคาย
สถานที่ตั้ง
ประดิษฐานอยู่ วิหารวัดลุ่ม วัดโนนเกษม ตั้งอยู่บ้านเจื้อง หมู่ 4 ตำบลแก้งไก่ อ.สังคม
จ.หนองคาย

ชื่อเป็นทางการคณะสงฆ์
วัดโนนเกษม
ความเป็นมา
วัดโนนเกษม สร้างวัดเมื่อวันที่ 15 มกราคม 2439 มีเนื้อที่ 6 ไร่ หรือราว ๆ 113 ปี ที่ผ่านมา วัดแห่งนี้ เป็นพื้นที่ที่ยาวจรดแม่น้ำโขง โดยที่ไม่มีทางหลวงแผ่นดินวิ่งตัดผ่าน และการคมนาคมอาศัยทางเรือในการเดินทาง ต่อมา(จากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าในหมู่บ้าน) เมื่อมีทางหลวงวิ่งตัดผ่านที่ของวัด ชาวบ้านก็ได้ชักนำกันไปพัฒนาวัดให้เป็นระเบียบอยู่ประจำ เพราะกลัวว่าถ้าปล่อยให้รกร้างว่างเปล่า ชาวบ้านที่ไม่รู้เรื่องหรือมาจากที่ต่าง ๆ จะมาจับจองที่ดินแปลงนี้เป็นของตนเอง เพราะเมื่อก่อนที่วัดยังไม่มีเอกสารสิทธิ์ครอบครอง ต่อมา จนกระทั่งวันหนึ่ง (ประมาณ 70 ปี ที่ผ่านมา) ชาวบ้านได้ไปปรับพื้นที่ของวัด (ที่ปัจจุบันชาวบ้านเรียกว่าวัดลุ่มจนติดปาก) ตรงที่เป็นหลุมก็ขุดดินตรงที่เป็นเนิน (โพน) ไปถม จนกระทั่งไปขุดเจอพระพุทธรูป ที่เรียกว่า หลวงปู่วัดลุ่มนั่นเอง ต่อมา จึงได้ทำการบูรณปฏิสังขรณ์ ก่อสร้างวิหารซึ่งเป็นที่ประดิษฐานองค์หลวงปู่ซึ่งเป็นพระพุทธรูปปางนาคปรก มาจนถึงปัจจุบัน

อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์
(จากคำบอกเล่าปากต่อปาก) ผู้ใดมีความทุกข์กายสุขใจ ในเรื่องใด ๆ เช่น อยากมีลูก อยากให้ลูกมีงานทำ รับราชการ ไปทำงานเมืองนอก สอบได้ หายจากโรคภัยไข้เจ็บ ฯลฯ ก็เข้าไปกราบไหว้บูชาขอพรต่อองค์หลวงปู่ ก็ได้รับผลสำเร็จกันทุกคน และก็จะมีการนำผ้าอังสะ (ผ้ามีเหลืองของพระ) หรือนำบั้งไฟไปจุดบูชา แล้วแต่จะตั้งจิตอธิษฐานอย่างไร ก็บูชาอย่างนั้น

คำกล่าวบูชาหลวงปู่
อิมานิสักกาเรนะ ตังพุทธัง อภิปูชยามะ
อิมานิสักกาเรนะ ตังธัมมัง อภิปูชยามะ
อิมานิสักกาเรนะ ตังสังฆัง อภิปูชยามะ ฯลฯ

 

เรื่องตะกรุด ฝนแสนห่า

คุณอาบริบูรณ์ เรียนถาม หลวงปู่ว่าหลวงปู่ครับ ฝนแสนห่า เป็นยังไงหรอครับ ดียังไงเหรอ หลวงปู่ก็เลยถามกลับว่าอยากได้เหรอ
(ถามอย่างนี้ก็เข้าทางคุณอาบริบูรณ์เลยครับ)คุณอาบริบูรณ์ก็เลยบอกว่าอยากได้ครับหลวงปู่

แล้วหลวงปู่ก็เดินเข้าไปในห้อง ประมาณไม่กี่นาที หลวงปู่เดินก็ออกมา
แล้วยื่นตะกรุดฝนแสนห่าให้ คุณอาบริบูรณ์ อาบริบูรณ์แกดีใจมากครับที่หลวงปู่เมตตา
ทุกวันนี้ตะกรุดดอกนั้นก็ยังอยู่กับแกตลอดเวลา แกยังเอาให้ดูเลยครับ
เรื่องนี้อาบริบูรณ์เล่าให้ฟังเองกับปากเลยครับ คุณอาบริบูรณ์อยู่ กรุงเทพฯ แกเป็นคนจีน ไหลหลำ อายุ ประมาณ 70
ทุกวันนี้แกยังขับรถยนต์จากกรุงเทพฯมาหนองคายประจำเพื่อปฏิบัติธรรมครับ

เรื่องฝนแสนห่า หลวงตาองค์ปัจจุบัน เล่าให้ฟังว่า ต้องเป็นผู้มีสมาธิดี พลังจิตสูงนะถึงจะทำได้สำเร็จ เพราะไม่เช่นนั้น
ธาตุไฟแตก หลวงตา(เจ้าอาวาสองค์ปัจจุบัน) บอกอย่างนั้น และหลวงตายังเล่าให้ฟังอีกว่าจริงๆแล้วฝนแสนห่านะ ต้องสวดแสนจบนะ ถึงจะสมบูรณ์หลวงตาเล่าให้ฟังอย่างนี้ครับ

 

ไปปรากฏบนยอดเขาได้อย่างอัศจรรย์

เมื่อหลายสิบปีมาแล้ว โยมเก้า เอกพันธ์ และคณะได้นำหลวงปู่ไปนมัสการพระพุทธบาท พระธาตุเจดีย์ที่เก่าแก่ทางภาคเหนือเพราะท่านเคยไปธุดงค์ และมีนิมิตเห็นพระพุทธบาท 4 รอย ที่เชียงใหม่ไปถึง 2 ครั้ง จึงได้ขึ้นโดยบนนั้น มีพระองค์หนึ่งมีม้า 1 ตัว เป็นพาหนะสำหรับนำคนผู้มีศรัทธาจะขึ้นไปนมัสการรอยพระบาท พระและโยมก็ต้องนิมนต์ท่านนั่งบนหลังม้า แต่ท่านก็ปฏิเสธไม่ยอมขึ้นม้า ท่านบอกว่าเป็นอาบัติ หลวงปู่ให้พระ โยมขึ้นไปก่อนให้ค้างบนเขานั้น 1 คืน ตอนกลางคืนท่านจึงจะขึ้นไป พอตอนกลางคืนก็ปรากฏเห็นท่านอยู่บนยอดเขานั้นแล้ว อย่างน่าอัศจรรย์ในบุญบารมีของท่านยิ่งสร้างศรัทธายิ่งขึ้น แก่คณะโยมเก้า และพระภิกษุสงฆ์ผู้อุปัฏฐากติดตามเป็นอย่างยิ่ง

 

อุปนิสัยหลวงปู่เพชร ปทีโป

หลวงปู่เพชร ปทีโป ชอบปฏิบัติธรรมด้านสมถะ วิปัสสนาเป็นชีวิตจิตใจมาโดยตลอดอย่างเคร่งครัด ชอบที่วิเวก สงัด ขรึมไม่ชอบพูดคุยมากนัก สอนแต่น้อย ปฏิบัติให้มาก แต่ไม่หนีแขก คนไปคนมา ท่านจะแนะนำว่า “ควรทำเป็นกัมมัฏฐานทุกๆ อิริยาบถ” คือ ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด ให้เป็นสมถะวิปัสสนา

กิจประจำ

หลวงปู่เพชร สวดมนต์เก่ง นั่งสมาธิแผ่เมตตา เดินจงกรมกัมมัฏฐาน อ่านหนังสือ จารหนังสือ เขียนผ้ายันต์ตัวธรรม แกะสลักพระพุทธรูปสวยงาม เทศน์ทำสลับกันอยู่เป็นประจำ ไม่ชอบทำงานคั่งค้าง อากูลรีบทำให้เสร็จเป็นอย่างๆ ไป ไม่ชอบคลุกคลีด้วยหมู่คนมากๆ วาจาท่านศักดิ์สิทธิมาก พูดอะไรต้องเป็นไปตามนั้นเสมอ ตะกรุด ผ้ายันต์ เหรียญ มงคลท่านทำมีอานุภาพมาก แต่ไม่ชอบทำบ่อยเฉพาะวันสำคัญ หรือมีคนมาขอรับความเมตตาเท่านั้น
คติธรรมประจำใจ
“คนหลัก เป็นคนใบ้ เจียมใจหายาก นักปราชญ์เป็นซาเพ้อ ไผซิฮู้ฮอมเห็น”
หมายความว่า “คนที่ฉลาดแหลมคมทำตัวเป็นคนโง่ คนไม่ฉลาดแต่ถ่อมตัวเก็บไว้ภายในเหมือนคมในฝัก การเป็นนักปราชญ์ แต่แกล้งทำตัวเป็นคนบ้าแกล้งเป็นคนเขลาเบาปัญญา ใครจะหยั่งรู้จิตใจกันได้บ้าง”

 

การปฏิบัติธรรม

ได้ยึดหลักการปฏิบัติธรรมกัมมัฏฐานตามแบบของหลวงปู่ศรีทัต และสมเด็จลุน ถือธุดงค์วัตรปฏิบัติไปมาไทย ลาว ชอบอยู่ตามภูเขาควาย สำนักถ้ำคูหา ถ้ำน้ำทน ถ้ำคอกม้า พระพุทธบาทโพนฆ้อง พระบาทโพนฉัน ติดตามหลวงปู่ศรีทัต ธุดงค์ร่วมกับ หลวงปู่เครื่อง ธัมมจาโร หลวงปู่แหวน สุจิณโณ หลวงปู่คง คัมภีโร หลวงปู่ด่อน อินทสโร ถ้ำเจียไปซ่อมแซมพระพุทธบาทบัวบก อำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี ร่วมสร้างพระธาตุท่าอุเทน อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม และอีกหลายแห่งที่เป็นพระพุทธบาท สำนักกัมมัฏฐาน รวมเวลาอยู่แสวงหาโมกขธรรม ปฏิบัติกัมมัฏฐานอยู่ฝั่งลาวถึง 43 ปี (ด้วยเหตุนี้จึงมีหลายคนคิดว่าท่านเป็นคนเชื้อสายลาว แต่แท้จริงท่านเป็นคนไทยเชื้อชาติไทย สัญชาติไทยโดยกำเนิดเลย โดยท่านถือกำเนิดที่สุขาภิบาลคอนสาร อำเภอคอนสาร จังหวัดชัยภูมิ เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2425)

การปฏิบัติเมื่อกลับประเทศไทย

การปฏิบัติธรรมของท่านเมื่ออยู่ที่อำเภอสังคม จังหวัดหนองคาย ได้ก่อสร้างวิหารครอบรอยพระพุทธบาทผาจ่อง บ้านปากโสม และเสนาสนะต่างๆ ทุกอย่างในวัดเปิดสำนักปฏิบัติธรรมกัมมัฏฐานมาหลายสิบปี จึงย้ายสำนักมาปฏิบัติที่สำนักพระธาตุผาใหญ่ บ้านห้วยไซยงัว ตำบลผาตั้ง อำเภอสังคม จังหวัดหนองคาย บนหลังภูพาน(ชาวบ้านเรียกถ้ำห้วยม่วง)โดยได้มีโยมอุบาสิกาเก้า เอกพันธ์ พร้อมคณะศรัทธาทางกรุงเทพฯ เป็นโยมอุปัฏฐากอุปถัมภ์สร้างวัดเจดีย์ อุโบสถ ศาลา กุฏิและต่างๆ เป็นอันมาก ทางส่วนอำเภอสังคม และอำเภอใกล้เคียงก็ได้มาร่วมอนุโมทนาโดยตลอดจนถึงปัจจุบัน

ทำสมาธิจิต

ท่านทำสมาธิจิต แผ่เมตตาแก่บ้านที่เดือดร้อนขัดข้อง อยู่ไม่เย็นเป็นสุข ท่านไปทำหลักบ้านให้ดีทุกแก่งเช่น บ้านนางัว บ้านปากโสม บ้านผาแดง บ้างแก้งใหม่ บ้านนาโคก บ้านสังกะสี บ้านนาขาม บ้านดงต้อง บ้านห้วยไซยงัว เป็นต้น ฝั่งลาวก็มีหลายสิบหมู่บ้าน ทั้งนี้เพราะสมาธิจิต เมตตาท่านสูงมาก

 

บั้นปลายชีวิต

หลวงปู่เคยปรารภว่า “คนตายแล้วไม่น่าจะให้คนอื่นที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ลำบากด้วยเลย” โดยประการทั้งปวง เช่นสร้างที่ใส่กระดูกก็บอกว่าเอากระดูกเข้าธาตุเจดีย์ ซึ่งเอาคำของพระอรหันต์มาใช้ เพราะพระธาตุพระเจดีย์เป็นที่บรรจุอัฐิของพระอรหันต์ คนเราธรรมดาจะไปเลียนแบบไม่งามเป็นการยกตนเทียมท่าน ดังนั้นเมื่อตายแล้วท่านก็สั่งไว้มิให้เก็บศพไว้นาน เพราะท่านสงสารสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่จะตายด้วย เพราะงานศพท่าน
มีลูกศิษย์แย้งว่า ถ้าเก็บศพไว้บำเพ็ญของท่าน ลูกศิษย์จะได้มาร่วมบุญมากๆ อุทิศบุญให้หลวงปู่มากๆ ปัจจัยบำรุงวัดก็จะได้มาก หลวงปู่ท่านตอบว่า ดีมีเหตุผล แต่ของหลวงปู่ไม่อยากให้ทำ กลัวจะลำบากหมู่พวก ถ้าพูดถึงบุญกุศลเป็นของดี แต่หลวงปู่ทำเองด้วยตนเองมามากแล้ว สงสารแต่หมู่พวกศิษย์โยมต่างๆ นั่นแหละ ควรสงสารตัวเองเถอะ อย่าได้สงสารปู่เลย เมื่อเป็นเช่นนั้นคณะศิษย์ต่างๆ ก็ทำตามคำปรารภของหลวงปู่

ละสังขาร

หลวงปู่เพชร ได้อนุญาตให้โยมอุปัฏฐากทำการก่อสร้างอุโบสถขึ้น 1 หลัง สำเร็จบริบรูณ์ สั่งให้ทาสีพระธาตุเจดีย์ใหม่ ถวายอุโบสถแก่สงฆ์ ให้เสร็จบริบูรณ์ สำเร็จทุกอย่างแล้วท่านก็ลาคณะศิษย์ทุกคนเพื่อมรณภาพ ตามอายุขัย ที่กำหนดโดยอาการสงบ ณ วัดพระธาตุผาใหญ่ เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2527 เวลา 19.10 น. ตรงกับวันแรม 4 ค่ำ เดือน 12 ปีชวด รวมอายุได้ 101 ปี 11 เดือน 22 วัน

 

ตอนที่ 2 วัตถุมงคลของหลวงปู่เพชร



ขออนุญาต ขยายความในใบแทรกเพิ่มครับ เท่าที่มีข้อมูลอยู่

1.เหรียญ รุ่นแรก ปี 2517 กะไหล่ทองสร้าง 1,500 เหรียญ
2.เหรียญรุ่นสอง เก้าเหลี่ยม ปี2520 ท่านพระครูสังคมคณารักษ์และคณะศิษย์สร้างถวาย รายละเอียดอื่นตามนั้น
3.รุ่นสามมี เหรียญไพรีพินาศ พระผงนางกวัก พระผงพิมพ์ใหญ่(พิมพ์สมเด็จ) พระผงพิมพ์เล็ก
กริ่งหลวงปู่เพชร เนื้อทองแดง รูปหล่อเหมือน ขนาดบูชา 5 นิ้ว รุ่นนี้ใช้ชื่อวัดว่า วัดภูพระพาน ขออนุญาตสร้างโดยวัดช้างเผือก อ.ศรีเชียงใหม่
รูปหล่อเท่าองค์จริงที่อยู่หอสวดมนต์ รวมถึง กริ่งวัชร ก้นอุด ครับ
4.เหรียญรุ่นสุดท้าย ปี 2527 ขอบเกลี่ยวเชือก รายละเอียดตามนั้น

5.กริ่งหรือรูปหล่อเหมือนหลวงปู่เพชร ใส่แว่น
6.หล่อโบราณหัวเล็ก ก้นอุด สร้างโดยท่านกำนันพรหม อดีตกำนัน ต.ผาตั้ง ไม่ทราบปีสร้าง ไม่ทราบจำนวน (ถ้าทราบแล้วจะลงเพิ่มเติม)

เพิ่มเติม
-ชินราชหลวงปู่เพชร (ยังไม่เคยเห็นองค์จริง) หลวงปู่บรรจุซะส่วนใหญ่ แจกบางส่วน น้อยคนที่จะได้ ไม่ทราบปีสร้าง ไม่ทราบจำนวน (ถ้าทราบแล้วจะลงเพิ่มเติม)
-ล็อคเก็ตหลวงปู่เพชรไม่ทราบปีสร้าง ไม่ทราบจำนวน (ถ้าทราบแล้วจะลงเพิ่มเติม)


ผิดพลาดประการใด กราบขออภัยใว้นะที่นี้ด้วยนะครับ
ได้ข้อมูลเพิ่มเติมยังไงจะรีบแก้ไขให้ถูกต้องและสมบูรณ์ให้มากที่สุดครับ

ขอบคุณครับ

 

เหรียญรุ่นแรกหลวงปู่เพชร กะไหล่ทอง สร้าง 1,500 เหรียญ




เหรียญรุ่นสองตั้งยง ตอกโค๊ดเพชร






เหรียญรุ่นสองตั้งยง ไม่ตอกโค๊ด

 

เหรียญรุ่นสามไพรีพินาศ





เหรียญรุ่นสุดท้าย

 

พระชุดเนื้อผง

พระสมเด็จหลังหลวงปู่เพชร

 

พระผงรูปเหมือนหลวงปุ่เพชรรุ่นแรก

 

นางกวักเนื้อผงสีขาวหลวงปู่เพชร

 

นางกวักสีดำผสมไม้งิ้วดำหลวงปู่เพชร

 

พระชุดไม้งิ้วดำแกะหลวงปู่เพชร

พระสมเด็จไม้งิ้วดำแกะ

 

พระนางพญาไม้งิ้วดำแกะหลวงปู่เพชร

 

พระชุดโลหะ



พระกริ่งวัชร