สติดีดออกจากสมาธิ

เอาไว้ใช้หยุดอกุศลได้ใหมครับ ki ki ki

 

แล้วจะอายให้กิเลสมันได้ใจทำไมล่ะ

ก็ของปรากฏขึ้นที่ใจรู้เห็นที่ใจแล้ว
จะอายอะไร

 

แล้ว สติวินโย เป็นยังไงล่ะ

 

ทางเดินของมรรค
ท่านให้พิจารณาขันธ์ เป็น ไตรลักษณ์

ไม่ใช่พิจารณา มรรค คือ สติเป็นไตรลักษณ์
จะถอดถอนความยึดมั่นใน มรรค เหรอ....

 

ท่าน 2 ชาติ...ท่านไม่เชื่อแน่ๆ ทำอะไรก็เยี่ยมยอด เรียนอะไรก็รู้เร็ว รวบยอดภาพกว้าง ระบบความคิด ใครก็เทียบไม่ได้ (ต้องขึ้นอยู่กับ ความรู้ในตนเองสะสมไว้ในปัจจุบัน หรือกำลังอยากเรียนรู้ ด้วยครับเป็นฐาน)หากให้กลับไปเรียนหนังสือ มศ5 ใหม่ ผมต้องได้ที่หนึ่งติดบอร์ดทุกปี เชื่อไหมครับ...พี่ชาติ

 

เข้ามาสนับสนุนท่านสับสน ในเรื่องสติจะเร็วกว่าจิตได้อย่างไรครับ
สติจะเกิดได้ ย่อมต้องรู้ก่อนแล้วการระลึกรู้จึงตามมา

 

ผมว่าแบบนี้น่าจะเรียกว่าตั้งสติมาก่อน ไม่น่าใช่อัตโนมัติหรอกครับ
คือสติไปหรือจิตไปจดจ่ออยู่ที่ถนนลื่น พอเวลาเจอทางโค้งเลยลื่นไถล

ถ้าสติเป็นอัตโนมัติ เมื่อเจอทางโค้งคงไม่ลื่นไถลหรอกครับ สติจะต้องทัน
เปลี่ยนจากถนนลื่นมาเป็นทางโค้ง และเปลี่ยนทางโค้งมาเป็นถนนลื่น
ซึ่งที่กล่าวมา ร่างกายทุกส่วนจะบังคับรถไปตามจังหวะสติและจิตที่สั่งมาแต่ละขณะครับ

ที่ว่าไม่ตกใจจริงหรือเปล่าครับ มันอาจประเภทมาเร็วเคลมเร็ว
แบบในโฆษณาก็ได้ครับ

 

สุดท้ายท้ายสุด จะยึดอะไรได้บ้างหละครับ ผมก็ถามไปงั้นหละเรื่องสติเที่ยงไม่เที่ยงอะนะ ตามสะดวกนะครับ

ผมไม่เข้าใจว่าท่านสับสน ต้องการจะบอกอะไร กรุณาบอกตรงๆได้ครับ พร้อมรับฟังครับ

 

เอาไว้เพื่อความไม่ประมาทยังไงละจ๊ะ ทุกอย่างเป็นของไม่เที่ยงทั้งหมด ส่วนของเราคงต้องเจริญสติให้มากไว้ตอนลมหายใจสุดท้าย ไม่อยากเป็นวัวดำที่ต้องวิ่งออกมาก่อน แต่จะว่าไปก็ยังถือว่าเป็นกิเลสอย่างหนึ่งน่ะ อยากหายใจแรงๆว่า โค-ตะ-ระ ยาก ก้าวล่วงความทุกข์ ได้ด้วยความเพียร:VO

 

สาธุ...รุ้สึกดีใจค่ะเอาภาษาบ้านๆกันเลยน่ะ ไม่ต้องปิติ มานะ ชูใจ ที่คุณสับสนได้เฉลยตัวตนที่ เทพกว่าใครๆเราเองก็หวังว่าจะมีส่วนทำให้เพื่อนแห่งธรรมได้มีข้อมูลเพื่อเดินทางกันต่อไป อย่างน้อยสำหรับผู้จะปฏิบัติด้วยตนเองบ้าง สาธุกันดังๆเลยน่ะ;ปรบมือ

 

เข้าเวปไม่ได้ ยากจริงๆครับ

 

เวปมีปัญหาครับ เข้ายากส์ เปลี่ยนยากส์

 

ท่าน 2 ชาติ ผมติดไว้ก่อนจะไปกระทู้อื่น กลิ่นเหม็นทะแม่งๆๆๆแฮะ

 

ตอบน้าชาติ ตามทิฐิมัวๆของผมนะผิดยังไงก้ช่วยทำให้มันแจ่มขึ้นด้วยนะ 55+

ผมก็สงสัยเหมือนกันว่า จะมีสติตลอดเวลาได้หรือ
ท่ามีไฟไหม้ก้ควรที่จะมีน้ำดับ ท่าไฟไม่ได้ไหม้ก้คงไม่ต้องใช้น้ำ
ปัญญาเปรียบเสมือนน้ำ กิเลสเปรียบเสมือนไฟ
คนคอยเฝ้าระวังไฟก้คือ สติ ท่าไฟยังมีโอกาสลุกไหม้อยู่ แต่คนเฝ้าระวังทำหน้าที่บกพร่องเฝ้าบ้างไม่เฝ้าบ้าง เมื่อไฟเกิดขึ้นก้คงไม่มีใครรู้และเอาน้ำมาดับมันลงได้ ก้เกิดความทุขร้อนเพราะพิษของไฟ
ดังนั้นคนเฝ้าระวังไฟก้ควรจะมี อยู่เมื่อไฟยังมีโอกาสลุกได้เพราะมีเชื้อของไฟอยู่ หากมีนายประตูที่ฝึกมาดีย่อมไม่ละทิ้งหน้าที่ตนเกิดเหตุครั้งใดก้ได้น้ำเข้าดับไฟได้ทันทุกครั้ง
หากไม่มีเชื้อของไฟแล้วและไม่มีโอกาสลุกไหม้แล้ว ทั้งคนเฝ้าและน้ำก้คงไม่จำเป็น ต้องมี
งั้นข้อนี้อุปมาแล้วตอบว่า สติมีตลอดเวลาได้ท่าสติของคนนั้นถูกฝึกมาอย่างดีแต่ไม่ใช่มีตลอดไปหากเหตุและปัจจัยที่ต้องคอยคุมระวังหมดไป แต่หากยังมีเหตุและปัจจัยอยู่ สติหรือนายประตูก้ยังคงต้องมี เพียงแต่ผู้ที่จะมีตลอดเวลาได้นั้นคือผู้ที่ฝึกฝนดีแล้ว เท่านั้นตรงนี้น่าจะเป็นพระอรหันมากกว่าปุถุชน ปุถุชนธรรมดายังคงถูกอำนาจของนิวรที่มากั้นขวางอยู่ ความท้อถอย ความง่วง ความพยาบาท กามฉันทะ ความฟุ้งซ่าน ความสงสัยลังเล

ก็สติมันเป็นของเที่ยงหรือ
ท่าสังเกตุก้จะเห็นได้ว่า สติแสดงอาการไม่เที่ยง เพราะว่าบางครั้งคนเราก้มีสติ บางครั้งก้ขาดสติ
พระพุทะเจ้าบอกให้ฝึกสติให้มากๆ เป็นมรรคเพื่อให้เกิด สมาทิ เกิด ปัญญา เพื่อกำจัดกิเลส

ถ้าสติมันเที่ยงมันก็คงมีสติตลอดเวลาได้ละนะ
ต้องขอมีคำถามย้อนกลับว่า มันจะเที่ยงเพื่ออะไร เมื่อรู้แล้วว่าเราใช้สติเพื่อให้เกิดปัญญา และใช้ปัญญา เพื่อดับกิเลส งั้นเมื่อปัญญาเกิดแล้วกิเลสดับแล้วและเชื้อหมดแล้ว สติก้ไม่ต้องใช้อีก สติก้เป็นเพียงเครื่องมือเพื่อไถ่ถอนกิเลสออกไปเท่านั้นเอง มันเลยไม่รู้จะอยู่ไปทำไมตลอด
มันจะเที่ยงก้เมื่อมันไม่ต้องใช้แล้ว มันเลยเที่ยง นิพพาน

แต่ก็ หยวนๆเอาจะได้คุยกันได้ง่ายๆไงครับ
หยวนๆด้วยนะครับตอบแบบคนสติยังไม่เที่ยงเน้อเลยไม่รู้ว่าสติที่เที่ยงเป็นยังไง

สมมุตินะครับสมมุติ ถ้าท่านทั้งหลายมีสติตลอดเวลาได้จะเอาไว้ใช้ทำอะไรครับ
ก้เอาไว้เฝ้ากองฝืนไงครับ ไฟลุกมาเมื่อไหร่ก้ดับได้ทัน กองฝืนนี้ก้คือขันธ์ คงต้องเฝ้ามันไปจนกว่ากองฝืนนี้จะไม่มีอีก คงไม่ต้องเฝ้าระวังภัยอะไร

* * โมทนาสาทุ

 

ตอบคำถามคุนเตชพโล * *
งั้นก้คงต้องถามคุนเต..กลับว่า สติเกิดเพื่ออะไร?
และสติวินโย เกิดตอนไหน?และเพื่ออะไร?
และสติวินโยเป็นของใคร ?
ท่ามีมหาสติเกิดขึ้นแล้ว ปัญญาจะเกิดรึยัง?แล้วท่าปัญญาเกิดแล้วกิเลสจะดับหรือยัง?
งั้นตกลงมหาสติที่ว่าเกิดหรือยัง?
ท่าเกิดสติแล้วก้คงมีสมาทิแล้ว มีสมาทิแล้วก้คงมีปัญญาแล้ว รวมถึงวิริยะและศรัทธาที่เกิดขึ้นตั้งแต่พยามทำสติให้เกิด
ก้คงจะมีกำลังไถ่ถอนกิเลสออกไปได้ ไถ่ถอนออกไปแล้วเรียกว่าอะไร
แต่ผมว่าระหว่างพยามทำสติให้มันตามรู้ละลึกได้ทันใด้ใช้ประโยชน์ได้จริงได้เกิดสมาทิและปัญญาก้คงเป็นที่พวกเรากำลังทำกันอยู่
ผมเลยว่าท่ามีสติตลอดเวลาก้คงดีเนอะคุนเต..

"สติ"-คือ ความระลึกถึงจิต-ตัวรู้ เพื่อใช้ตัวรู้กับอินทรีย์ คือ ตา-หู-จมูก-ลิ้น-กาย เราเรียกว่า "สตินทรีย์"......
เมื่อมีสิ่งมากระทบกับตา-หู-จมูก-ลิ้น-และกาย คือ รูป-รส-กลิ่น-เสียง-และสัมผัสทางกาย เราเรียกว่า "สติวินโย" หรือสติ ที่สัมผัสทั้ง 5 คือ สติ ในรูป-รส-กลิ่น-เสียง-และสัมผัส จนเป็น"มหาสติ" หมายถึง สติ ที่รอบรู้ในกาย-เวทนา-จิต-และธรรมชาติ ในการสัมผัสรับรู้.......
"มหาสติ"-เป็นเหตุในการก่อเกิด "มหาปัญญา" ในการตัดวงจรของการดับนาม เพื่อละรูป การดับมายาในจิต หรือ อุปาทานในจิต เราเรียกว่า ตัดกิเลสภายในได้.......​

อนุโมทนาธรรม คุนเตชพโลช่วยแสดง สติวินโยให้ผมได้ฟังได้ไหมครับ ../\...
ตรงนี้ขอสรรเสริยพระพุทธเจ้านะครับ ท่านตอบอะไรใครครั้งเดียวได้ตรงใจให้ได้เข้าใจ เนื้อหาไม่ขาดไม่เกิน
คนธรรมดาอย่างผมไม่รู้จะตอบได้ตรงบ้างรึเปล่า 55+​

 

อีตอนตกใจก็ไม่มีสติมารู้เสียด้วยสิเลยไม่ค่อยแน่ใจว่าตกใจหรือไม่ตกใจกันแน่ แต่นึกๆแล้วก็คงจะตกใจแว๊บนึงมั๊ง แต่ตั้งสติได้ไว ตกใจมันก็เลยหายไปไวจนแทบไม่รู้สึกว่าตกใจ
ตอนนั้นรถไถลเพราะถนนลื่น ก็เลยจะเหยียบเบรคเพราะตกใจ
แค่นึกจะเหยียบเบรคเท่านั้นหละ เกิดสติระรึกขึ้นมาเลยถึงคู่มือการขับรถที่เคยอ่านนานมาแล้วบอกไว้ว่าห้ามเหยีบเบรคนะ ไม่งั้นหละรถแถหนักกว่าเดิมแน่ แค่ประคองพวงมาลัยรถไว้ก็พอ

ถ้ายังตกใจอยู่สติจะมีมาใหมนะ เพราะไม่ตกใจจึงมีสติ หรือเพราะตั้งสติได้ตกใจจึงหายไปกันแน่หนอ:'(

 

albertalos;
ตอบน้าชาติ ตามทิฐิมัวๆของผมนะผิดยังไงก้ช่วยทำให้มันแจ่มขึ้นด้วยนะ 55+

ผมก็สงสัยเหมือนกันว่า จะมีสติตลอดเวลาได้หรือ
ท่ามีไฟไหม้ก้ควรที่จะมีน้ำดับ ท่าไฟไม่ได้ไหม้ก้คงไม่ต้องใช้น้ำ
ปัญญาเปรียบเสมือนน้ำ กิเลสเปรียบเสมือนไฟ
คนคอยเฝ้าระวังไฟก้คือ สติ ท่าไฟยังมีโอกาสลุกไหม้อยู่ แต่คนเฝ้าระวังทำหน้าที่บกพร่องเฝ้าบ้างไม่เฝ้าบ้าง เมื่อไฟเกิดขึ้นก้คงไม่มีใครรู้และเอาน้ำมาดับมันลงได้ ก้เกิดความทุขร้อนเพราะพิษของไฟ
ดังนั้นคนเฝ้าระวังไฟก้ควรจะมี อยู่เมื่อไฟยังมีโอกาสลุกได้เพราะมีเชื้อของไฟอยู่ หากมีนายประตูที่ฝึกมาดีย่อมไม่ละทิ้งหน้าที่ตนเกิดเหตุครั้งใดก้ได้น้ำเข้าดับไฟได้ทันทุกครั้ง
หากไม่มีเชื้อของไฟแล้วและไม่มีโอกาสลุกไหม้แล้ว ทั้งคนเฝ้าและน้ำก้คงไม่จำเป็น ต้องมี
งั้นข้อนี้อุปมาแล้วตอบว่า สติมีตลอดเวลาได้ท่าสติของคนนั้นถูกฝึกมาอย่างดีแต่ไม่ใช่มีตลอดไปหากเหตุและปัจจัยที่ต้องคอยคุมระวังหมดไป แต่หากยังมีเหตุและปัจจัยอยู่ สติหรือนายประตูก้ยังคงต้องมี เพียงแต่ผู้ที่จะมีตลอดเวลาได้นั้นคือผู้ที่ฝึกฝนดีแล้ว เท่านั้นตรงนี้น่าจะเป็นพระอรหันมากกว่าปุถุชน ปุถุชนธรรมดายังคงถูกอำนาจของนิวรที่มากั้นขวางอยู่ ความท้อถอย ความง่วง ความพยาบาท กามฉันทะ ความฟุ้งซ่าน ความสงสัยลังเล

ก็สติมันเป็นของเที่ยงหรือ
ท่าสังเกตุก้จะเห็นได้ว่า สติแสดงอาการไม่เที่ยง เพราะว่าบางครั้งคนเราก้มีสติ บางครั้งก้ขาดสติ
พระพุทะเจ้าบอกให้ฝึกสติให้มากๆ เป็นมรรคเพื่อให้เกิด สมาทิ เกิด ปัญญา เพื่อกำจัดกิเลส

ถ้าสติมันเที่ยงมันก็คงมีสติตลอดเวลาได้ละนะ
ต้องขอมีคำถามย้อนกลับว่า มันจะเที่ยงเพื่ออะไร เมื่อรู้แล้วว่าเราใช้สติเพื่อให้เกิดปัญญา และใช้ปัญญา เพื่อดับกิเลส งั้นเมื่อปัญญาเกิดแล้วกิเลสดับแล้วและเชื้อหมดแล้ว สติก้ไม่ต้องใช้อีก สติก้เป็นเพียงเครื่องมือเพื่อไถ่ถอนกิเลสออกไปเท่านั้นเอง มันเลยไม่รู้จะอยู่ไปทำไมตลอด อย่างนี้แล้วยังคิดว่าพระอรหันต์ต้องเป็นผู้มีสติตลอดเวลาอีกหรือไม่ครับ

มันจะเที่ยงก้เมื่อมันไม่ต้องใช้แล้ว มันเลยเที่ยง นิพพาน
นิพพานเที่ยงนะครับ สติไม่เที่ยงอยู่ดี

แต่ก็ หยวนๆเอาจะได้คุยกันได้ง่ายๆไงครับ
หยวนๆด้วยนะครับตอบแบบคนสติยังไม่เที่ยงเน้อเลยไม่รู้ว่าสติที่เที่ยงเป็นยังไง

สมมุตินะครับสมมุติ ถ้าท่านทั้งหลายมีสติตลอดเวลาได้จะเอาไว้ใช้ทำอะไรครับ
ก้เอาไว้เฝ้ากองฝืนไงครับ ไฟลุกมาเมื่อไหร่ก้ดับได้ทัน กองฝืนนี้ก้คือขันธ์ คงต้องเฝ้ามันไปจนกว่ากองฝืนนี้จะไม่มีอีก คงไม่ต้องเฝ้าระวังภัยอะไร

เฝ้าไว้ก็ดีครับ แต่ถ้าเป็นผมจะใช้นายสติเดินไปเอาน้ำคือปัญญามาแช่กองฟืนนี้ให้จมมิดน้ำไปเลย กองฟืนจมน้ำจนมิด ก็ไม่ต้องเฝ้ากันละ ทีนี้กองฟืนจะมีหรือไม่ก็ช่างกองฟืนมันได้เลยไม่ต้องหาคนมาเฝ้ามันละ
* * โมทนาสาทุ

 

5555+

 

ขออธิบายแทนท่านลุงมหา.....ครับ

การเข้าถึงธรรมะเป็นสิ่งที่ยาก แต่การอธิบายธรรมที่เข้าถึงแล้วเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่า
ผู้ที่จะอธิบายธรรมะได้ดีที่สุด คือ องค์สมเด็จพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธะเจ้า
​

โดยปกติ ปุถุชน ทั่วไป มักเข้าใจว่า ความคิด นี้ คือ จิต
บ้างท่านกล่าวว่า จิตฟุ่งซ่าน ทั้งที่จริงแล้ว ต้องบอกว่า ความคิดฟุ่งซ่าน จึงจะถูกต้อง
จิตปุถุชนทั่วไป เมื่อมองจิตย่อมต้องเห็นเพียง ความคิด
ปุถุชน จึงเข้าใจว่า ความคิด คือ จิต เสมอมา และถ้าเข้าไม่ถึงพระอรหันต์ หรือ พุทธะแล้วก็จะไม่มีท่านเลยที่เห็นจิตได้ ชัดเจนแน่นอน

เมื่อกำลังสติที่ละเอียดกว่า เร็วกว่า ความคิด จะสามารถควบคุม ความคิด ได้ ควบคุมจิตได้ ท่านที่เข้าถึงคำนี้ได้ ก็มีเพียงพระอริยะเจ้าขึ้นไปเท่านั้น​

คำพูดที่ว่า "เมื่อสติ วิ่งเร็วกว่าจิต เรียกว่า ปัญญา"
ถ้าเป็นคำพูดของพระอรหันต์ จัดได้ว่าเป็น ธรรมะถูกต้อง เพราะ จิต ที่ปุถุชนเข้าใจ นั้น คือ ความคิด ท่านก็อธิบายตามที่ปุถุชนเข้าใจ
ถ้าเป็นคำพูดของ ปุถุชน คำพูดดังกล่าวไม่จัดว่าเป็น ธรรมะ เพราะ ปุถุชนนำมาจากความคิด และ ความคิดปุถุชนอยู่ใต้อวิชา ความเข้าใจย่อมไม่ตรงกับพระอรหันต์แน่นอน

เพราะ จิต เดิมแท้ ถูกบังด้วยอวิชา เสมอ​

การที่ภิกษุผู้ปฏิบัติดี ตามป่า ตามเขา ในต่างจังหวัด ปฏิบัติธรรมะจนเข้าถึงความเป็นอรหันตผล เป็นเรื่องที่ยากแล้ว แต่การที่จะนำเอาธรรมะที่เข้าถึงนั้น มาขยายความ ยิ่งเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่า
หลายท่านเข้าธรรมะอันละเอียดยากที่จะให้ผู้อื่นรู้ตามได้ ท่านลองนึกถึงพระปัจเจกพระพุทธะ ยังไม่สามารถที่จะอธิบายธรรมะได้เท่ากับองค์สมเด็จพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธะเจ้า เพราะ ธรรมะเป็นสิ่งละเอียด เท่าที่ผมสังเกตุ ท่านลุงมหา มักนำคำพูดของพระอรหันต์ มาตอบมาอธิบาย เป็นธรรมะที่ดี ฟังแล้วลองนำมาพิจารณาน่าจะเป็นผลดีกับท่านผู้ฟังเองมากกว่า

แม้พุทธะภูมิ จะสามารถอธิบายเรื่องจิตได้ดีกว่าสาวกภูมิ แต่ก็ไม่สามารถอธิบายได้ชัดเจนเท่าองค์สมเด็จพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธะเจ้า ​

ในอดีตเคยมี พระอรหันต์ปฏิสัมภิทาญาณ ซึ่งจัดได้ว่าเป็นผู้แตกฉานในพระธรรม ขึ้นเทศคู่กับสมมุติสงฆ์ที่เก่งตำราพระไตรปิกฏ พระอรหันต์ถูกสมมุติสงฆ์ ไล่ตอนจนเกือบแย่ ก็ยังเคยมีมาก่อน แล้วถ้าเป็นพระอรหันต์ ที่ทรงคุณต่ำกว่าปฏิสัมภิทาญาณ อย่างสุกขวิปัสสโก จะเป็นอย่างไร

ปัจจุบันสมมุติสงฆ์หลายท่านอ่านตำรามาก จนหลงว่าตนเองเป็นพระอรหันต์ สอนขัดกับธรรมะองค์สมเด็จพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธะเจ้า ซึ่งมีหลายท่าน และปุถุชนก็ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นพระอรหันต์จริงหรือไม่ด้วยความคิดใดๆเลย


ยกตัวอย่างให้ท่านพิจารณาดู ว่า ความเป็นพระอรหันต์ ไม่จำเป็นต้องอธิบายได้ละเอียดเสมอไป แต่ความเป็นอรหันต์ และความเป็นพุทธะ ย่อมต้องมีความเข้าใจในจิตเสมอกัน


ปุถุชนเข้าใจธรรมะ ย่อมมีความเข้าใจต่างกับพระอริยะเจ้า ถ้าท่านเข้าไม่ถึงธรรมะที่สมบูรณ์ ที่ท่านพูดออกไป ก็ออกจากความคิดที่มีอยู่เท่านั้น ยังมิได้จัดว่าเป็นผู้รู้เห็นเองเหมือนพระอริยะเจ้าทั้งหลาย ท่านลองนำสิ่งที่ปฏิบัติได้ออกมาจากใจท่านเอง แล้วดูว่าสิ่งนั้นตรงกับธรรมะหรือไม่ บ้างท่านเถียงธรรมะได้เก่ง แต่ธรรมะไม่มีออกมาจากใจเลยก็ยังมี


ขอบคุณครับ​