ร่างกายไม่ใช่เรา จิตนี่ก็ไม่ใช่เราแล้วอะไรล่ะที่เป็นเรา

พูดแบบนี้ แสดงว่าคนนี้เคยจิตสงบ ถึงจิตหนึ่ง ถึงอัปปนาสมาธิ

 

คนพูดเป็นธรรมแบบนี้ น่าฟังนะ
เกิดที่ใจ ดับลงที่ใจดวงรู้นี้ สาธุ

 

ขอแสดงความคิดเห็นนะ รูปร่างกายไม่ใช่เรา เป็นอนัตตา เราคือจิต จิตอยู่ที่กลางท้องเป็นดวงพลังงานสว่างๆกลมๆเป็นเราเป็นอัตตา หรือใครจะภาวนาว่าวิญญาณคือเรา เราคือวิญญาณ เป็นอัตตาก็ไม่น่าจะผิด อันนี้เข้าใจว่าวิสัยของผู้บรรลุธรรมประเภทเตวิชโชและฉฬะภิญโญ ต้องเข้าใจว่ารูปร่างกายเป็นอนัตตานะ เราคือจิต เคารพพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์นะ และถือศีล 5 ไม่กินเหล้า ผมกินปีละ 2-3 ครั้ง และนะให้เป็นสัมมาทิฏฐิ ศาสตร์ในการเป็นพระอริยะคือเป็นสัมมาทิฏฐิ อ่านก่อน(หนังสือธรรมะหรืออ่านในกู้กเกิ้ล) ไม่ต้องกลัวเขาแฉว่าชอบผู้ชายหรือชอบผู้หญิง ไม่ต้องมีปัญหา รู้จักแก้ตัวหรือจักใช้คำพูด ปฏิเสธก็ได้ว่าเราไม่ได้เป็นเกย์ แต่เป็นจริงๆหรือเปล่าให้เรารู้ส่วนตัวของเรา จินตนาการถึงใครไม่มีใครรู้หรอก ก็ไม่ต้องหวาดหวั่น ให้เป็นตัวของตัวเอง ชอบอย่างไรก็นิพพานได้ ศีลข้อ 4 ข้อมุสาไม่ได้หมายความว่าพูดความจริงหมด คืออะไรเป็นความลับเราก็ไม่ต้องพูด รู้จักใช้คำพูด เพียงแต่ไม่เจตนาโกหก เรื่องศีลคือไม่เจตนาละเมิด อย่าหมกมุ่นในการกินเหล้า ทำสมาธินะ ภาวนากรรมฐาน 40 กองของหลวงปู่มั่นไปอ่านไปศึกษาแล้วลงมือปฏิบัติ ไม่รู้ก็ถามผู้รู้ เข้าวัดไต่ถามพระท่านว่าอะไรเป็นอกุศลที่ควรละ อะไรเป็นกุศลที่ควรเสพก็ได้ สอบถามปัญหาธรรมะ แบ่งเงินทำบุญเป็นประจำ สมาทานและรักษาศีล หัวใจคือริยสัจจ์ 4 เอาให้ดี

 

ถามโง่ๆ ถ้ามันเป็นเราเป็นของเราจริงทำไมเราควบคุมมันไม่ได้ ไม่อยากบอกว่าทำได้เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จุควบคุมจึงควรระลึกว่ามันไม่ใช่ของๆเรา

 

แล้วจริงๆมันมีอะไรเป็นของเราบ้างละ จะบอกว่าจิตหรือ ไม่ใช่ละมั้ง

 

เคยได้ยินคำนี้ไหม มีโอกาสได้พิจารณา กับ ไม่มีโอกาสพิจารณา

 

มีคนที่สามารถตอบกระทู้ด้วยหลักธรรมะทั้งแบบ
ย่อแบบเต็ม
แบบละเอียด
แบบหยาบ
คำถามนี้ไม่ถามแบบโง่ ถ้าคำถามโง่จะมีคนตอบได้ลึกซึ้ง
อย่างนี้รึ ใช่มิใช่

 

เพราะเชื่อว่าไม่น่าจะโง่ไง แต่อะไรที่อยากรู้กันแน่ละ

 

เมื่อมีโอกาสพิจารณาจงรีบทำถึงเมื่อหมดเวลาแล้วจะเอาคำตอบใดมาใส่มันก็ไร้ค่า

 

รู้ว่าเป็นการสร้างอุปนิสัยปัจจัยแต่ จะสงสัยไปมันจะได้อะไร มันไม่เคยมีอะไรแน่นอนถ้าสิ่งนั้นไม่ได้เกิดจากความแน่นอน และความแน่นอนต้องอาศัยสิ่งต่างๆหลากหลายประการ อาทิ ความเชื่อมั่น ความศรัทธาเป็นต้น

 

ตั้งโจทย์มาเป็นกระทู้ถาม
บางครั้งอาจมีคำตอบอยู่แล้วก็ตั้งให้เสวนากัน
แลกเปลี่ยนความเห็นกันใครที่รู้มากรู้น้อย
รู้ผิดรู้ถูกก็มาแลกเปลี่ยนกัน
โจทย์ธรรมะในบอร์ดเสวนาบางครั้งไม่ถูกใจ
ก็ไม่จำเป็นต้องอ่าน
หากเราความรู้เกินแล้วก็ข้ามไปหากระทู้ที่เราสนใจ
หรือหากเราอยากช่วยสงเคราะห์เราก็ช่วยตอบให้เป็นการเผยแผ่
สิ่งที่ถูกต้องก็เป็นกุศลสำหรับผู้ตอบฮะ

 

ในห้องนี้มีขาประจำไล่เฉ่งอยู่แล้ว

 

โอดูน่าสงสารดีนะ ขาประจงประจำไรอย่าใส่ใจเลยมาสนใจกับคำถามดีกว่า ไม่คิดจะสงเคราะห์ใครอยู่แล้ว นานๆมาทีเลย อยากรู้ว่าโลก..คนไทยชาวพุทธเราคงเจริญในธรรมกันเต็มที่....แต่อะนะ เหลือจะเชื่อว่า สุดท้ายเราก็ยังสงสัยอยู่ดี ปัญหาคือ ทำไมละ

 

ปวดหัวกะคนตั้งหน้าตั้งตาไล่บี้.....

 

แค่คิดก็ไปคนละทางแล้ว บี้เพื่ออะไร ถ้านั่นไม่ใช่สิ่งที่เป็นจริงแล้วจะได้อะไร ที่นี่สอนให้รู้ว่าความสงสัยดีแต่ ไม่ใช่ทุกสิ่ง เพราะการสงสัยและเรียนรู้เพื่อสร้างความคุ้นเคยจนนำไปสู่ความเข้าใจจะให้ประโยชน์มาก อย่างน้อยมากกว่าการสงสัยอย่างดูหมิ่นดูแคลน

 

พุทธะจริงแล้วเป็นการประพฤติของปัจเจกบุคคล
จะให้มีความพร้อมเพียง หรือมีผลผลิตแบบผลิตบัณฑิต
ตามมหาลัยทางโลกคงไม่ได้
เนื่องจากผู้ปฎิบัติทางมรรคผลนั้น ไม่ได้ใช้แค่ความรู้
และความพากเพียรในการประพฤติตนในกรอบของศีล
สมาธิ ปัญญาแล้วจะสำเร็จมรรคผลกันทุกคน
หากแต่ต้องอาศัยองค์ประกอบอื่นๆ เข้าร่วมด้วยเช่น
บุญเก่าที่ติดต้วมา บารมีเก่าใหม่ที่สั่งสมไว้ดีแล้ว
ตลอดถึงความบริสุทธิ์ทางกาย วาจาใจ เป็นต้น
การมองความเจริญทางศาสนาก็เป็นที่สงสัยว่าจะวัดกัน
ที่อะไรว่าเจริญมาก เจริญน้อย หรือกำลังเสื่อมถอย
ในจิตใจคนที่นี่ แต่ไปเจริญที่แห่งอื่นๆ
ผู้สืบทอดศาสนา ณ วันนี้จะต้องมีการ
ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงด้านใดบ้าง
หรือแค่อาศัยพุทธะบริษัท ๔ ก็ผดุงศาสนาให้
พระธรรมคำสั่งสอน สืบเนื่องอย่างถูก
กต้องต่อไปได้ และพาให้สาธุชนขวน
ขวายไปสู่ความหลุดพ้นได้อย่างถูกวิธี
ตามคำสั่งสอน

 

สุดท้ายอะไรที่มีการก้าวพ้นไปแล้วและบัญญัติแล้ว หน้าที่เราคือหาคำตอบถึงที่มาที่ไป ไม่ใช่ไปสงสัยว่า ทำไมด้วยเหตุผลอื่นๆ เพราะเหตุผลอื่นไม่มีไงเหตุผลเดียวคือ กิเลส ความโง่ที่คิดว่ามีวิธีอื่นที่รู้ได้ ผมเรียกคนพวกนั้นว่าโง่บรมโง่ คนพวกนี้แค่เอ่ยคำว่า พุทธสรณัง คัจฉามิ ก็คือการแอบอ้างแล้วเพราะใจเขาไม่ใช่ เพราะถ้าใจเขาใช่ก็ไม่น่าจะมีเหตุอันใดให้สงสัยในความเป็นหรือไม่เป็นของเราเลย ยังไงๆ คำตอบก็เห็นๆอยู่แล้ว ถ้าคนนั้นเขา พุทธะ สะระณัง คัจฉามิ จริงๆ

 

คุณ เคนนี่ ลองยก พุทธวัจน. ไฟไหม้หัว. ให้เขาสดับจิฮับ

พวกนี้ เกิดมา เถียงพระพุทธองค์ อย่างเดียว

ระหว่างดับไฟบนหัว. กับ. สดับเรื่องอริยสัจจขจัดโง่

พวกนี้ ลำดับธรรมไม่ถูก. แถมยัง อ้างอินทรีย ว่าต้องดับไฟบนหัวให้มันก่อน

ค่อยกล่าวเรื่องอริยสัจจให้ฟัง


จำได้ว่าคุงเคนนี่ชอบยก เรื่องไฟไหม้หัว

ส่วนเรื่อง ถุกธนุยิง อันนี้ยกไม่ได้ เพราะ. พี่สีเบอร์5 ศาสดาของพวกเขาเอามาพูดบ่อย
จนเนื้อหา อรรถสาระ. เพี้ยนไปหมดแล้ว

 

ความโง่มีรสชาติแฉกเช่นความหวานจากน้ำผึ้ง คิดจะเปลี่ยนแปลงรู้หรือยังว่ากำลังจะเปลี่ยนแปลงอะไร สิ่งที่ยังไม่รู้แน่นอนมักคิดว่าง่ายแต่มันอาจไม่ใช่นะ มัน าจจะผิดจนหลงงมงายกลับตัวไม่ได้เลยรู้ไหม

 

ผมรู้แต่รอยเท้า และเหตุแห่งรอยเท้า หรือรอยพระบาทที่จารึกไว้ ก็เห็นอยู่ว่าพระศาสดาปรากฏขึ้นจริง ยังจะคิดเป็นอื่นได้ไง สิ่งอื่ยเป็นความไม่เที่ยงแต่คำสอนนั้นเที่ยงแท้ไม่เปลี่ยนแปลงเลย