รับตอบข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน

เป็นเช่นกันคับ ช่วงนี้หากจากสมถะก็หายไป
ไม่ได้เป็นเพียงคนเดียว ไ่ม่เหงาละ

คุณ แว๊ดรูปเปลี่ยนใหม่นี้สะดุดตาดีนะคับ

 

แว๊ดก็เป็น คิดว่าปกติ เลยไม่ได้ถามอ่า

กลัวคนเขาจำไม่ได้อะค่า เลยเปลี่ยนใหม่ เอาแบบแจ้งจางปาง

 

จาน, พึ่งเข้ามาถามครั้งแรกเล่นหนีหายไปเลย เป็นอะไรบ้างก็ไม่รู้ เป็นห่วงก็เป็นห่วง น้อยใจก็น้อยใจ ถ้ายังงัยโทรจิตมาบอกก็ยังดี ใจเย็นรออีกซักวันถ้าไม่ได้อะไรคืบหน้า เห็นจะต้องยกความเห็นไปตั้งกระทู้ถามชาวบ้าน นอกสำนักละฮา.

 

นี่ก็ธรรมะเช่นกันนะ
อย่าได้ปล่อยโอกาสตนเองแม้ขณะผิดหวัง
ผิดหวังในสิ่งที่หวังไงล่ะครับ คือคิดว่าเขา(อาจารย์น้อยซุปเปอร์X)จะมาให้คำตอบเลยซะทีเดียว
พอมันไม่ไปอย่างใจหวังและปราถนาได้แล้วมันจะหงุดหงิด
ปรุงแต่งไปต่างๆนานา บ้างก็ไว้งานเข้า บ้างก็ว่าปฏิบัติธรรม บ้างก็เป็นห่วง
บ้างก็ฝากความหวังไว้ที่ตัวบุคคลใดๆจนลืมดูจิตใจตนเอง ..
มันเกิดขึ้นมาจากความที่เราต้องการปราถนาจะให้มันเป็นอย่างที่หวังนั่นเองจ่ะ

ใช้โอกาสนี้ทบทวนพิจารณาธรรมด้วยเถิด อย่างที่มีคนบอกไง ธรรมะ มีอยู่ทุกที่ทุกโอกาส
ธรรมะเป็น อกาลิโก ไม่จำกัดกาลจ้า..

เอาล่ะๆ แค่นี้ดีกว่า เดี๋ยวอาจารย์คงจะมาตอบในไม่ช้านี่แหละน่า..

 

ดีแล้วคับ มาถูกทางแต่ไม่ต้องไปสนใจอาการต่างๆเพราะเป็นเพียงแต่ อาการปิติ หรือ อาการที่ร่างกายปรับสภาพ ร่างกาย ให้รองรับ จิตของเราที่สูงขึ้น อาจจะรู้สึกแปลกๆก็ไม่ต้องตกใจไปครับ ผมเคยผ่านมาแล้วถึงจะไม่ได้เก่งอะไรก็พอ ปฏิบัติให้รู้สึก เบาสบายๆโล่งๆ นะ ถ้าอารมณ์หนักแสดงว่า เครียดไป ให้ผ่อนคลายออกจากสมาธิ แล้วค่อยเข้าใหม่ครับทำใจสบายๆ เป็นกลางครับ เดี๋ยวก็รอ ป๋าx เค้าเข้ามาตอบ ก็แล้วกันครับ ผมก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นครับแต่ก็เคยผ่านมาและก็เคยถาม ป๋าx โดยคำถามเดียวกันนี้มาก่อนแล้วครับ อนุโมทนาครับ

 

ผมไม่เคยเป็นนะครับ แต่พอทราบอยู่ว่าเป็นเพราะอะไร
ไม่แน่ใจว่ามาถูกทางรึป่าวแต่นั่งแล้วรู้สึกสบาย ผมไม่เคยหวังอะไรในนิพพานนะครับ ผมแค่อยากศึกษาเท่านั้น อยากเข้าใจว่าทำไมทำสมาธิถึงทำให้รับรู้อะไรได้มากขึ้น จนผมศึกษาไม่พบ แต่ได้คนในฝันช่วยชี้แนวให้ จนตอนนี้ก็เข้าใจครับ ว่าการทำสมาธิเป็นการทำให้จิตรับรู้ไม่ใช้สมองให้มากเกินไป รับรู้เข้าถึงส่วนลึกจะจดจำได้แม่นกว่า สามารถพลิกแปรโดยสัญชาติญาณได้รวดเร็วกว่า

นั่งให้รู้สึกสบายมีความสุขก็เพียงพอแล้วครับสำหรับผม เพราะการนั่งสมาธิไม่ทำให้ใครเดือนร้อน ทั้งตนเองและผู้อื่น ^^ แนะนำนะครับเพราะคนเรามักไม่ได้ในสิ่งที่หวัง และก็ชอบหวังมากเกินไป จนมันทำไม่ได้ แล้วบางคนมันก็ท้ออีกเข้าสู่ด้านชั่วได้ง่าย พยายามกันทุกคนนะครับ อย่าให้กิเลสแห่งความอยากครอบงำ ขออนุโมทนานะครับ ขอให้มีความสุขความเจริญทั้งชาตินี้ชาติหน้า จนวิญญาณ สูญสลายนะครับ(เรียกว่านิพพานคงไม่ดีเพราะตอนนี้ยังไม่แน่ใจเลยว่านิพพาน มันสิ้นสุดจิงรึป่าวจึงขอใช้คำว่า สูญสลายแทน)

 

ผมทราบข้อที่2เล็กน้อย จากการพิสูจน์ทางหลักการมากกว่า คือ การนั่งสมาธิไป 30-40 นาที แล้วเหมือนกับหิวข้าว คือ ช่วงท้องรับลมไม่เหมาะสม ใจสั่นหวิวๆ นี่เกิดจากอาการนั่งนาน ลองนั่งนิ่งๆนานๆก็จะเกิดใจสั่นหวิวๆครับ

ผมอยากให้ถามให้มันเรียงกันดีกว่านี้หน่ะครับ ผมอ่านแล้วงง = =

ออกจากสมาธิแล้วใจสั่นหวิวๆ หรือ ขณะนั่งครับ

ข้อ1 ผมไม่ทราบว่าเกิดจากตัวคุณคิดถึงภาพนั้นอยู่รึป่าว หรือเกิดจากการจินตนการของคุณเอง ถ้าเกิดจากการที่คุณนึกถึงภาพนั้นอยู่นั่นคือหลักการของกสิณครับ

ผมไม่ค่อยมาทางด้านนี้เท่าไหร่ชอบพิสูจน์มากกว่า แต่ก็ศรัทธานะครับ เชื่อแต่อยากพิสูจน์ให้เห็นจริงก่อน

 

พี่ Xorce หายไป
ได้ใช้ มโนมยิทธิ แอบดู . . . . . . . . . . . . .

ไม่เห็น เหอะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

สงสัย พี่เขา ไป ต่างจังหวัดมั่งครับ

 

มือใหม่ครับ

เพิ่งฝึกกสินครับอยากขอคำแนะนำครับเวลานึกภาพกสินแล้วตอนหลับตา
ตาเนื้อจะเห็นเป็นความมืด แต่จะเห็นภาพกสินในใจ
เช่น นึกรูปลูกบอลสีแดง แต่ตาเนื้อจะมองไม่เห็นลูกบอลจะเห็นแต่ความมืดจากการหลับตา ใช่รึเปล่าครับ แล้ว ตอนที่นึกภาพกสินบางทีก็เผลอคิดเรื่องอื่นแต่ยังเห็นภาพกสินอยู่ อย่างนี้ใช้ได้ รึเปล่าครับ
ผู้รู้ช่วย ชี้แนะด้วยครับ

อนุโมทนาครับ

 

ตามหลักแล้วก็ไม่น่าจะเห็น มโนมยิทธิ ต้องใช้สมาธิในระดับหนึ่งถึงจะสมาธิเห็นจนไกลกว่าที่เห็นได้ ต้องเพ่งอย่างมาก แต่ผมว่าก็มีสิทธิอยู่นิดๆ

ตอนนี้ผมเลิกใส่ใจการนั่งกรรมฐานแล้ว ตอนนี้ปล่อยตัวตามธรรมชาติ ผมพึ่งค้นพบหลักการในการเชื่อมโยงตนเองสู่ธรรมชาติ เลยจะลองดู ไว้ถ้าได้ผลอย่างไรจะมาบอกกล่าวอีกที

 

สวัสดีครับ กลับมาแล้วครับ

ผมได้เดินทางลงใต้ไปกับกลุ่มพลังจิตพิชิตภัยพิบัติ
เพื่อไปสอนสมาธิ และนำพระเจดีย์พระบรมสารีริกธาตุไปมอบให้กับทางรพ.หาดใหญ่
ระหว่างการเดินทาง ได้ทำบุญที่วัดต่างๆ และได้กราบพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ผู้เป็นเนื้อนาบุญอันประเสริฐ

ขอให้ทุกๆท่าน ร่วมอนุโมทนาในบุญกุศลทั้งมวลทั้งหมดของทริปนี้
และขอให้บุญกุศลนี้หนุนนำให้ทุกๆท่าน มีความเจริญก้าวหน้าทั้งทางโลก ทางธรรม เข้าถึงซึ่งความดีอันมีพระนิพพานเป็นที่สุดได้โดยฉับพลันทันใดด้วยเทอญ

ตอนนี้ผมจะกลับมาตอบข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน ดังเดิม โดยจะทยอยไล่ตอบคำถามนะครับ
ขอกราบขอขมาด้วยครับ ที่ล่าช้าในการตอบคำถามครับ

 

ม๊ะเป็นไรป๋าค่อยๆตอบเน่อ เด่วจะหัวฟู ไปซะก่อน ^^; เดี๋ยวนี้ มองอะไรเห็นอะไรก็ติดตาง่ายจัง ก็มีคำถามเยอะแยะแต่ก็รอให้ป๋าตอบข้อสงสัยอันเก่าให้หมด ก่อนดีกว่าค่อยถาม ^^;

อ่อ แล้วผมก็ขออนุโมทนากับทริ๊ป ทุกท่านที่เดินทางคราวนี้ด้วยครับขอให้อานิสงค์ที่ได้ร่วมกันทำจงเติมเต็มและเพิ่มพูลบารมีกันทั่วหน้า นะ ขอรับ สาธุ สาธุ

 

ถ้าอย่างนั้นไม่ต้องเพ่งก็ได้กระมั่งครับ ก็ถอดจิตไปดูเลยสิคับท่าน ง่ายกว่าเพ่งไหม เอ่อ ว่าแต่เพ่งนี้ มันจะอารมณ์ไหนล่ะเนี๊ยะ ถ้าเป็นผมก็คงจะต้องอารมณ์หนักพอสมควรถึงจะใช้ได้ แต่ถ้าถอดจิตไปล่ะก็น่าจะโล่งและสบายกว่ากันเยอะนะครับ ^^;

 

และแล้วคุณXorceก็กลับมา ผมเดาถูกจิงๆว่าต้องไปต่างจังหวัด

ช่วงนี้เหมือนมีเสียงกระซิบบอกข้างๆถึงเหตุการณ์ล่วงหน้าตลอดเลยแปลกดี^^
คิดว่าไม่น่าใช่ญาณนะครับ เพราะไม่ต้องเข้าถึงสมาธิ ขอเพียงแค่ปล่อยตัวเองไปตามธรรมชาติ อย่าฝืนร่างกายมันก็พอรับรู้ได้แล้ว

อนุโมทนาบุญที่ได้ทำนะครับ

สำหรับคุณMakoto คืออยากจะบอกว่าผมยังไม่ทราบแน่ชัดเรื่องการถอดจิตเลยไม่อยากพูดอะไรเกินไป >.< เพียงแต่รู้ว่าการถอดจิตจะมีส่วนองค์สัมพันธ์กับร่างกาย ก็เหมือนกับเราอยู่ในอีกร่างหนึ่งซึ่งอ่อนแอบอบบางกว่าร่างปกติ แต่สามารถสื่อประสาทได้มากกว่าปกติแค่นั้น เลยไม่รู้ว่าเอาไว้มองคนอื่นได้ด้วย

 

ขอ อนุโมทนาบุญกับท่าน Xorce ด้วยครับ

ขออานิสงฆ์ผลบุญ ทั้งหลายทั้งปวง คืนสู่ท่านเช่นกัน

 

พูดง่ายๆ ทุกอิริยาบถ ก็ทำสมาธิได้หมดครับ ผมตอนนี้ก็ยังดูลมหายใจอยู่เลย หายใจเข้าก็รู้ว่าหายใจเข้าหายใจออก็รู้ว่าหายใจออก ถึงมันจะเบาบางแล้วก็ค่อยๆหายแต่ก็ยังมีอยู่ก็ตาม(บางครั้งก็ฝึกกสิณแสงไปด้วยดูหลอดไฟในห้องทำงานโดยเอากระจกมาส่องสะท้อนเอา ^^ และก็ดูเวทนา ทุกอิริยาบท (ก็นั่งทำงานไปด้วย)ทำทั้ง ทางโลกและทางธรรม ควบคู่กันไป เดินทางสายกลางครับ ดีที่สุด อย่าทำๆเลิกๆ มันจะทำให้จิตตกต่ำลงและแกว่ง(เพราะทางโลกนี้กิเลสเยอะอยู่รอบตัวกิเลสจะทำให้จิตหมองมัวและจะมาบดบังให้จิตมืดมัวลงค่อยๆตกต่ำดำลงเรื่อยๆ) ถ้าหากวันไหนมีกำลังใจดีแต่ปฏิบัติทำๆเลิกๆ จะกลับมาทำอีกทีก็ยากเสียแล้วจึงเกิดความเบื่อหนาย ผมถึงแม้จะ นั่งสมาธิได้บ้างไม่ได้นั่งบ้างแต่ก็ยัง ปฏิบัติอยู่ทุกเวลาเมื่อนึกได้ ถ้าเผลอก็ดึงกลับมาอยู่ในสมาธิ มันจึงจะดีครับ

ศีล สมาธิ ปัญญา ขาดอย่างหนึ่งอย่างใดก็ไม่ได้ครับ ^^