ปิดรับบริจาค รวมบันทึกการเดินทางตามรอยพระอาจารย์ ณ บึงลับแล ๒๕๕๒/ร่วมบุญใหญ่หน้า ๑๐๘

อนุโมทนาสาธุบุญ...
ไม่ได้ไปด้วยนะ...แต่จะถวายปัจจัยร่วมทำบุญทอดผ้าป่าด้วยนะ...

 

เสาร์อาทิตย์นี้ใครจะไปสาธยายพระไตรปิฎกที่วัดใหม่ยายแป้นมั่งอ่ะ?

 

อนุโมทนากับคุณณรงค์ค่ะ และได้ตั้งจิตอธิษฐานถึงแล้วนะคะ


วันนี้ได้ร่วมุญวางศิลาฤกษ์สร้างอุโบสถอีกงานที่วัดวังผาตาด หลวงพี่เล็กก้อไปค่ะ (ข้างหมู่บ้านค่ะ) ผลบุญนี้อีกหนึ่งกุศลบารมียายผีป่าและครอบครัวขอให้ดวงจิตคุณณรงค์สว่างใสยิ่งๆ ขึ้นนะคะด้วยผลบุญที่เราทำกันมาทุกภพทุกชาติค่ะ กาลนี้ กาลหน้าด้วยนะคะ



...................................

ปล. น้องกุมาร กุมารี ใครหว๋า...มาเล่นกันสองวันติดๆ ทีแรกก้อคิดว่า...ไม่โชว์ตัว เอาแค่ส่งซิก งานนี้อยากรู้ ว่าโชว์ตัวอย่างไร ตามไปอ่านที่กระทู้ผีป่ากันนะจ๊ะ

เอ้า...เล่าต่อเร็ว เดี่ยวลืมอารมณ์นั้นกันหมดนะคะ

 

นี่พี่นัฐชวนไปขอพึ่งบุญบารมีหลวงปู่หงษ์ สุสานทุ่งมน อำเภอปราสาท สุรินทร์

บังเอิญว่าก้อชวนเจ้าพี่ตุ่นศรีไปด้วย หวังว่างานนี้คงไม่มีเหตุให้เราอดไปนะคะ แหะๆ ก้อเราอยากหนีลูกหนีผัวไปทำสาวแถวบ้านเก่ายุคที่เคยเป็นเจ้านางจอมโหดหน่ะจ๊ะ


ก้อบอกเจ้าพี่ตุ่นศรีว่า(เอ...ฉายานี้มันผุดขึ้นมาได้งัยเนี่ย)


"เดี๋ยวยายจะให้น้องสากะพี่สาวมารับไปเขมรนะคะ เราไปนครธม นครวัดกัน"


วันนี้ติดต่อน้องสาวไป เขาอยู่สุรินทร์ ไปธุระเรื่องลูกชายคนเล็ก แต่พอโทรไปเขาบอกว่าพี่ลูกคนกลางหนูเข้าโรงบาล เอ็นข้อมือขาด อยู่ชลบุรี หนูจะกลับไปดูเขา แล้ววันที่ ๑๗ จะขึ้นสุรินทร์มางานบวชลูกพี่เจี๊ยบ(พี่สาว..ลูกลุง)

ยายผีป่าเลยบอกว่า ลูกจะตายยังมีหน้าย้อนไปย้อนมาอีก

"โหพี่..ลูกๆ หนูมันตายยาก!"




เอาเหอะ....หากเขาอยู่ที่นั่น...จะเอารถเก๋งน้องสาวหรือของพี่สาวไปเขมรลุยแดนเก่าของเรา เพราะจากอำเภอปราสาทไปที่นครวัดไม่กี่ชั่วโมง ไปกลับวันเดียวได้(อันนี้ต้องดูก่อนว่าสถานการณ์ชายแดนเป็นอย่างไร แล้วเงินในกระเป๋าเรา...มีพอไปไหม...แหะๆ...งานนี้จะมีสวรรค์บันดาลให้ได้เงินติดตัวไปสักหมื่นนึงป๊ะเนี่ย...อยากไปเยือนบ้านเก่าง่ะ )


คือต่อให้สถานการณ์ชายแดนไทยเขมรดุเดือด แต่เราคนสองสายเลือด...เข้าได้...แต่ออกมาได้ไหมนั่น ต้องว่ากันเมื่อถึงตอนนั้น แต่พี่สาวเขาลุยไปมาประจำ คงไม่มีปะระหาร๊อก(อุ้ย มีเลือดลาวผสมด้วย ต้องสามสายเลือดสิเนาะ อิอิ ไปไหนเข้าได้ทุ๊กที่ใช่ป๊ะ)

ใครอยากไปสัมผัสแดนพิศวงกะยายผีป่า ขอให้ชูรักแร้ด่วน

 

0/ ชูแว้ว.....
อิอิ

 

สวัสดีครับ แหลมครับ ตามมารายงานตัวครับ

ก่อนอื่นต้องขอบคุณหลวงพี่หน่อย และคณะทุกท่าน ที่ได้ช่วยดูแลผมลงจากเขาโดยสวัดิภาพ ท่านว่า "เขารอมานานแล้ว เขาจะเอาคืน ก็ให้เขาไป" ผมนึกถึงคำทำนายของ หลวงพ่อจำลอง วัดเทพนิมิต เมื่อ30ปีก่อนขึ้นมาทันที ท่านให้บวชอายุ 25 (2529) เพราะไปทำ นางสำลี ขาซ้ายหัก เขาจะมาทวง ผมก็ไปบวชอุทิศส่วนกุศลให้ในปีนั้น

หลวงพี่หน่อยมาให้พรถึง ร.พ.ในเช้าวันรุ่ง (สาธุ) ท่านว่า "ถ้าโยมไม่ตก งานนี้ พระก็ตกล่ะ ตำแหน่งตรงนั้น"
ครับ ก็พอหลวงพี่เรียกให้คนไปช่วยยกเสาธง มองตาน้องนุ่งแล้วก็รู้ว่าไม่มีใครไปแน่ ๆ ไม่ได้กล้า หรือบ้าบิ่นอะไรนะครับ เอ้า ก็คงต้องเป็นเราน่ะแหละที่ต้องไปยืนอยู่ตรงนั้น
วันที่ไปบึงลับแล ผมจิตใจสงบมาก ภาวนาพุทโธ ไปเรื่อย ๆ เหนื่อยก็พัก นึกได้ก็ภาวนา กลับมานอนเต้นท์ ก็นั่งภาวนาทุกคืน

ช่วงที่ร่วงลงมา เพราะไปคว้ากิ่งลั่นทมเข้า มันหลุดติดมือลงมาเลยครับ ณ วินาทีนั้นทุกอย่างเหมือนเคลื่อนไหวช้ามาก ๆ ผมเห็นผนังผาผ่านหน้าไปอย่างช้า ๆ ในใจคิดว่า นี่จะตกไปถึงไหน แล้วก็มายืนตรงอยู่ในซอกเขาเล็ก ๆ ล้อมรอบไปด้วยเห็นรูปตัวยู มองขาขวาเลือดออกมาก นึกในใจว่าแค่นี้ไม่เป็นไร พอมองขาซ้าย เห็นพื้นรองเท้าพลิกขึ้นมา อ้าวขาหักนี่ คอย ๆ ปินออกมานั่งที่โล่ง ดึงผ้าขาวม้าออกมา หากิ่งไม้ไผ่ใกล้ ๆ ตัว หักจะทำเผือก เจ้ากอล์ฟก็ลงมาช่วยพอดี เลยขอยืมผ้าขาวม้ามาพันห้ามเลือดที่ขาขาว ...

ในเช้าวันนั้นใจมันคึกคะนองมาก ๆ ผมไม่รู้ว่าเป็นเพราะเจ้ากรรมนายเวร เขาจะเอาคืน หรือเปล่า แต่วันนั้นผมยอมรับว่า ผมประมาทไปจริง ๆ ครับ

เห็นภาพผาที่ตกลงมาได้แต่กราบขอบพระคุณ พระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ คุณพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ เทพเทวาอารักษ์ เจ้าป่าเจ้าเขา ทุกท่านที่ช่วยให้ลูกผ่านพ้นวิกฤตนี้มาได้ สาธุ...

 

หลวงพ่อเล็กท่านเคยบอกว่า
บุคคลที่ทรงสมาธิอยู่ตลอด
จะมีจิตที่ละเอียดมาก
สามารถมองเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วเหมือนกับเป็นภาพสโลว์โมชั่นด้วยค่ะ

และแน่นอนว่าจะสามารถควบคุมสติสัมปชัญญะได้อย่างยอดเยี่ยมค่ะ

หลวงพ่อเล็กท่านกล่าวชมพี่แหลมด้วยค่ะ
ว่าพี่แหลมวางกำลังใจได้ดีมากๆจริงๆ

ชไมเคิลก็ชื่นชมพี่แหลมด้วยค่ะ
ขอบพระคุณที่ช่วยเหลือชไมเคิลตอนไปทริปนะคะ

อ้อ!!
พี่แหลมได้มีดพกแล้วหรือยังคะ?

 

ดีใจกะครูแหลมด้วยค่ะ ที่ไม่เป็นอะไรมาก เป็นห่วงเหมือนกันค่ะว่าจะเป็นอะไรมากไหม แต่เห็นเข้ากระทู้มาได้นี่ก้อแสดงว่าอาการดีพอสมควร พักรักษาตัวให้หายไวๆนะคะ แล้วเราไปร่วมทริปกันใหม่นะคะครู

 

คนมีตา ตัดสังสารวัฎได้

 

พี่เอื้อมจะไปวันไหนคะ นครวัต นครธม นี่ความฝันอย่างนึงเลยนะคะที่อยากไปมากๆ (สงสัยเชื้อเขมรจาแรง) ถ้าไม่ติดภาระกิจอะไรก้ออยากไปด้วยค่ะ

แต่ตอนนี้ต้องนอนพักรักษาตัวก่อนเพราะพิษไข้เล่นงานมาหลายวันละ ที่นอนซมเลยก้อดั๊นมาเป็นเอาวันวาเลนไทน์เนี่ย อดไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะได้รับอานิสงจากวันที่นั่งล้อมวงกันวันนั้นรึเปล่า วันที่ถ่ายพลังกันได้มาเต็มๆค่ะโดยเฉพาะได้รับจากคนข้างๆ นี่ของเขาแรงมากๆๆ ไอร้อนนี่ได้รับมาเต็มๆ (ไม่เชื่อถามหนึ่งได้เพราะได้รับมาเหมือนกัน) อิอิ อันนี้ล้อเล่นค่ะ เด๋วเจ้าตัวคิดมาก เหอๆๆๆ
คงเป็นเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยเลยพลอยทำให้ไม่สบายไป

นี่ๆๆเพื่อนๆ เรารอฟังอยู่นะ รีบๆ มาเล่าเรื่องเร็วๆสิ อยากฟังๆ

 

เด๋วขอตัวไปพักก่อน ถ้ายังพอมีแรงะตามไปดูกุมารน้อยที่ทู้ผีป่าสักหน่อยค่ะ ไปละ...

 

หายไวๆนะคะ

เจ๊ก็มาเล่ามั่งฉิ

 

แล้วอยากให้เล่าเรื่องอะไรให้ฟังหล่ะ

เมื่อวานไปราชบุรีมา อิอิ

เกิดอาการปวดหัวฉับพลัน ทั้งคณะที่ไปกัน

แต่....... สุดท้าย ก็รอดกันมาได้

 

กลับมาพักฟื้นที่บ้านแล้วใช่ไหมคะครู ขอให้หายไว ๆ เน้อ ไม่ได้ไปเยี่ยมเลยต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ยุ่งมากมาย นี่ก็เพิ่งมาถึงหาดใหญ่เช้านี้เองค่ะ ถ้าดึงรูปออกจากกล้องแล้ว เอามาแบ่งกันชมบ้างเด้อค่ะ หากมีรูปนางซิน จะมาโพสต์ทิ้งไว้ หรือหากเมตตา ก็ส่งเมลล์มาเด้อค่ะ kung_mm@hotmail.com เด้ออ้าย ขอให้หายป่วยไว ๆ หายวันหายคืน จะได้ไปปีนเขาลูกอื่นกันต่อไป หลวงพี่หน่อยบอกว่า ยังมีเขาแหลมอีกลูก สูงกว่าเขาพระพุทธบาทอีก จะได้ไปพิชิตกันใหม่ หุหุ

 

เรื่องเล่าจากความรู้สึก ทริปรนหาที่(เกือบ)ตาย
แรกเริ่มเดิมที เปิดมาเจอกระทุ้นี้ แล้วไม่รู้อารมย์ไหน อยากไปมาก อยากปีนเขา อยากเห็นบึง ชีวิตนี้เคยปีเขาที่ไหน เคยปีนแต่ถ้ำที่มีคนเขาทำบันไดไว้ให้แล้ว มันท้าทายความสามารถของ นางซินมากกกกกก
เมื่อวันเดินทาง ด้วยความตื่นเต้น เพราะคืนวันพฤหัสนอนมาในรถ จากหาดใหญ่- กทม มาพักตอนกลางวัน พยายามนอนกลางวัน มันก็นอนไม่หลับ แล้วก็อาบน้ำ ออกจากบ้านแถวนวลจันทร์ตอน 4 ทุ่ม (กลัวไม่ทันเขา) ออกมารถเมล์ก็ไม่มีผ่าน ทำไงดีหว่า ตัดสินใจขึ้นแท็กซี่ บอกว่าไปสนามเป้า พอไปถึงเกษตร นึกขึ้นมาว่า เดี๋ยวจะไปถึงไวเกิน ไม่มีเพื่อน จึงลงจากแท็กซี่ โบกรถเมลล์ เล็งรถเมล์สายหนึ่งอยู่นาน ว่าจะขึ้นดีไหมหว่า แล้วก็กระโดดขึ้นตอนที่มันกำลังจะออก กระเป๋าแซวว่า คิดนานจังพี่กว่าจะขึ้น อิอิ เลยถามไปว่า ผ่านสนามเป้าไหมคะ คำตอบคือ ไม่ผ่านค่ะ อ้าวกรรม!!! ไม่เป็นไร งั้นขอลงสะพานควาย และแล้วก็ตัดสินใจลงที่ หมอชิตตรง BTS นั่งทอดอารมย์จนเริ่มหอมฟุ้ง จึงตัดสินใจขึ้นรถเมล์สายไรไม่รู้ จำไม่ได้ แต่มันบอกว่าไปอนุสาวรีย์ คงถึง เมื่อลงมาที่สนามเป้า เดินมาเรื่อย ๆ อะโห เพิ่งห้าทุ่มกว่าเอง ตรูอยู่คนเดียวแหงมๆ เมื่อเดินมา สะดุดเห็นสาวงามนางหนึ่ง นั่งกะหนุ่มสูงวัยราศรีคล้ายดารา เธอก็กวักมือเรียก ถามว่า คุณกุ้งใช่ไหม อ่ะฮ่า สงสัยคุณหญิงแน่แล้ว แม่นแล้วค่ะ แหม ไม่เคยเห็นรูปคุณหญิงมาก่อน ตัวเป็น ๆ สวยนะนี่ อิอิ แล้วก็นั่งคุยกันอยู่ตรงนั้น เห็นพี่นัฐนั่งสวดมนต์ตรงศาลพระภูมิ ส่วนลุงอวบที่มีราศรีคล้ายดารา (มนตรี เจนอักษร) ตอนแรก พี่แกเก็กขรึม อยู่สักพักเก็กเริ่มแตก เริ่มแยกเขี้ยวแซวนางซิน นางซินเลยแซวตอบมั่ง พอเป็นน้ำจิ้มก่อนเดินทาง อิอิ

เมื่อคณะครบแล้ว ก็เริ่มเดินทาง โดยนางซิน เป็นผู้ดูแลรถคณะ สส. แต่ปรากฎว่า นางซินเกือบจะแก่กว่าในรถทั้งหมด หากไม่นับครูแหลม อิอิ นั่งไปหลับไป รถก็หนาว หาที่ปรับแอร์ก็ไม่เจอ เลยต้องรื้อผ้าขนหนูมาห่ม พอจะเริ่มหลับ น้องนนท์ที่นั่งข้าง ๆ ก็สะกิดบอกว่า พี่ ๆ ถึงแล้ว เห้อ เลยไม่ได้หลับ สรุปว่า นางซินนอนในรถทั้งสองคืน ไม่มีโอกาสเจอเตียงนิ่ม ๆ เล๊ย
เมื่อไปถึง พระอาจารย์เล็กท่านมารออยุ่แล้ว ขึ้นวัด กราบพระ แล้วไปหม่ำอาหารเช้าที่โรงครัว ที่นี่สุนัขเยอะมาก ถ้าอยู่ใกล้จะพาไปเลี้ยงสักสองตัว จากนั้นก็เริ่มเดินทางไปบึงลับแล นางซินนั่งรถคุณยายผีป่าไป ไปแวะเอาหม้อข้าว ปลาเค็มทอด หมุหวาน และก็ขนมครก เป็นสเบียงไว้เลี้ยงชีวิตกลางทาง ในรถคั้นนั้น แต่เดิมอัดกันเป็นปลากระป๋อง และก็มีผุ้มาบอกว่า มีอีกสองคัน เลยเหลือกันอยู่ประมาณ 9 คน นั่งไปโม้กันไปตามประสา
เมื่อออกจากตลาด กว่าจะไปถึงทางขึ้นเขา โอ้ววววว แม่เจ้า ฝุ่นแดง ๆ ตลบอบอวล นึกถึงเพลงพี่เบิร์ด "หมอกจาง ๆ และควัน คล้ายกันจนบางทีไม่อาจรู้" สงสารกลุ่มหนุ่ม ๆ ที่นั่งรถเปิดประทุน แปลงร่างเป็นฝรั่งกันในบัดดล

เมื่อเริ่มเดินทาง นางซินขอนับเป็นลำดับ 5 เดินตามพระ ไปได้สักพัก อะโห มันเหนื่อยฉิบเป๋ง หอบจนเหมือนอยากจะอ๊วกออกมา พอสักระยะ เริ่มอยู่ตัว เริ่มเดินต่อไหว ในใจภาวนาคาถาย่นระยะทางไปตลอดทาง (กลัวไกล) ปีนบ้าง สไลเดอร์บ้าง เป็นที่สนุกสนาน มีความรู้สึกว่า กลับมาอายุ 14 อีกครั้ง อิอิ
จึงถึงบึงลับแล เป็นกร๊ปแรก มีครูแหลม และบรรดาศิษย์ครูแหลม มีสามสาว กะอีกสามหนุ่ม ประมาณ 6 คน ถึงก่อนใครเพื่อน เลยไม่รู้ทำไง กินก่อนละกัน ต่างก็งัดข้าวเหนียวหมูหวานปลาเค็มมานั่งโจ้ด้วยความหิว กินไปได้หน่อยนึงก็อิ่ม เพราะมันหิวและเหนื่อยปนกัน เลยทานได้ไม่เยอะ
จากนั้น นางซินก็เริ่มเดินออกตระเวณไปมุมอื่น เดินลึกไปเรื่อย ๆ ไปเจอต้นไม้ ไปเจอเวิ้งถ้ำเล็ก ๆ ก็ถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ สงสัยคงนานพอดู ได้ยินเสียงสาว ๆ ตะโกนเรียก 'กุ้งงงงงงงงงง!!! " เสียงก้องเชียว เลยตะโกนตอบ ตอนแรกคิดว่า หูฝาดป่าวหว๋า แต่เอ คงไม่ หรือว่าเขาคิดว่าเราหลงทางป่าวหว๋า เลยตัดสินใจตะโกนตอบไป สักพักก็เดินไปเจอพระกอล์ฟ และทิดเก๋ นั่งอยู่ คุยกันนิดหน่อย แล้วเลยตัดสินใจเดินไปรวมกลุ่ม ก็พอดีที่ทางคณะ เชิญท่านเป็นผู้นำสวดมนต์ที่บึงลับแล
สักพักก็เดินทางกลับ ขากลับไวกว่าที่คิดแฮะ ไม่เหนื่อยเดินมาเรื่อย ๆ พอเจอทางที่ไม่แน่ใจก็รอพระ เรามีพระนำทาง หุหุ แล้วพออีกกลุ่มเดินตามมาทัน เราก็เดินทางต่อ ระหว่างทางก็ถ่ายรูปกันไป มีช๊อตนึง ให้พวกเราสาวน้อยกระโดด จะถ่ายรุปตอนกระโดด ปรากฎว่า กระโดดไป 3-4 ที ลิ้นห้อย แต่ไม่ได้รูปตอนตัวลอยเลย กระโดดไม่ไหวแล้ว สรุปว่า มาหมดแรงตอนกระโดดนี่แหล่ะจ้า
เมื่อกลับถึงเอื้อมเดือนรีสอร์ท นางซินแอบอาบน้ำก่อนเลยค่ะ แล้วกินข้าว ต่อด้วยไปอาบน้ำอ่น สบายใจสบายกายมาก ๆ น้ำอุ่นช่วยได้เยอะเลย พอตกกลางคืนนางซินแอบไปนอนก่อน หลับตอนไหนไม่รู้ ตื่นมา ไม่มีใครมานอนกะเราเลย เง้อ

 

วันที่สอง
ตื่นสายนิดหน่อย ลงมาล้างหน้า แล้วเข้าครัว เจอน้องนางหนึ่งสับหมูอยู่ ได้ความว่า มื้อนี้มีข้าวต้ม แต่ยังไม่มีคนต้ม อีฉันเลยอาสาช่วยทำกับข้าว ได้น้องคนนั้น (จำนาม บ่ ได้) ช่วยกันหั่นผัก ช่วยกันผัดข้าว มื้อนั้นก็มี ข้าวต้มหมูตามยถากรรม ผัดผักสองสหาย (เพราะมีผักแค่สองอย่าง) ไข่เจียวมังสวิรัต ข้าวผัดพิศดาล(ผัดใส่ถั่วลันเตากะดอกกะหล่ำ) มั่วอย่างแรงค่ะมื้อนี้ หวังว่าคงไม่มีใครท้องเสียนะคะ

จากนั้นก็เดินทางไปสังขละบุรี แวะหม่ำส้มตำกันกลางทาง มุมนางซินแปลงร่างเป็นลาว สั่งส้มตำปลาร้าเจ้าค่ะ มีตับหวานด้วย มีสาวจิ๋มแซวว่าสงสัยนางซินเป็นปอบผีฟ้า อิอิ จากนั้นก็ไปกราบสังขารหลวงพ่ออุตมะ ไปวัดพุทธคยา ไปด่านเจดีสามองค์ ได้แวะไปดูพลอยสองสามร้าน สรุปว่าไม่ได้ซื้อไรเลย เหอๆๆๆ แล้วต่อที่ถ้ำแก้วสวรรค์บรรดาล ด้วยความที่นางซินไม่มีมโนฯ เลยไม่ได้เห็นอะไรสักกะอย่างนึง เง้อ ใครเห็นไรมาเล่าให้ฟังบ้างเน้อ

เมื่อกลับถึงวัดก็เริ่มค่ำ จึงเปลี่ยนจากการไปเปลี่ยนธงที่เขาพระพุทธบาท เป็นเปลี่ยนที่เขาเจดีย์ทองแทน ว่าไม่สูงแต่ก็เล่นเอาลิ้นห้อยเหมือนกัน มีน้องหมาตัวนึงวิ่งนำทางด้วย นางซินด้วยแรงอะไรไม่รู้ คุณหญิงบอกว่า มันอยู่บนเนินหินแบบนี้ ให้ผู้ชายขึ้นไปปีนดึงเสาลงมาดีกว่า ฟังไม่ทันจบ นางซินสวมวิญญาณผู้ชายปีนก่อนใครเลยค่ะ (สงสัยสัญชาติญาณชาติที่แล้วที่เป็นผู้ชายเข้าสิง) แล้วก็มีหนุ่ม ๆ ตามขึ้นมาช่วยกันแกะเชือก น้องนนท์ก็มาช่วยแกะ จึงบอกน้องนนท์ไปว่า อฐิษฐานเอาไว้เวลาแกะ ว่าขอให้ปัญหาที่เกิดกับเรา สามารถแก้ได้เหมือนแก้เชือกครั้งนี้ อะโห คมค่ะ คำคม อิอิ งานนี้ได้แอบถ่ายรูปดอกจำปาลาวบนเขามาอวด เมื่อปีนลงเขา ก็ไปนั่งฟังพระอาจารย์เล็ก เทศสอนนาก แล้วจึงกลับมาที่เอื้อมเดือนรีสอร์ท

ทางรีสอร์ท จัดเตรียมอาหารเย็น พร้อมเค๊กสำหรับฉลองวันเกิดคนเดือนกุมภาพันธ์ สรุปงานนี้ ชาวกุมภาพันธ์มีด้วยกัน 7 คน โดยประมาณเจ้าค่ะ อาหารมื้อนี้อร่อยสุด ๆ โดยเฉพาะน้ำพริกปลาร้าค่ะ นางซินกินปลาร้าแล้ว แทบไม่แตะอาหารอื่นเลย อย่างอื่นก็อร่อยเพราะชิมทุกอย่าง แต่ปลาร้าอร่อยที่สุดจ้า สรุปว่าโต๊ะนางซิน ฟาดปลาร้าไป 3 ถ้วย โฮะๆๆๆ เพื่อนร่วมกรุ๊ปเป็นห่วงว่า เวลาเป่าเค๊ก จะมีปลาร้าติดเค๊กไปป่าว อิอิ ดิฉันเลยบอกไปว่า ถ้ามีกลิ่นปลาร้า และเศษถั่วพลูน่ะ ของซินเองจ้า หุหุ เมื่ออิ่มหนำสำราญแล้ว ก็ไปอาบน้ำอ่นอันอีกรอบ แล้วก็เข้านอนค่ะ มีสหายธรรมหลายท่านไปให้ยายผีป่าดูดวงให้ แต่นางซินง่วงงงงงงงงง มะหวาย ขอนอนก่อง

 

วันนี้ผมได้ร่วมทําบุญค่ารักษาพยาบาลหลวงปู่ครูบาครอง วัดท่ามะเกว๋น จ.ลำปาง เเละ ผ้าป่าสร้างโบสถ์วัดเขาวง ครับ

เอาบุญมาฝากพี่ๆเพื่อนๆครับ พี่หญิงด้วยนะครับ

 

ขออนุโมทนากับกำลังใจที่ดีนะคะ และพ้นกรรมส่วนนี้มาได้

เอ...จำได้ป๊ะ ตอนที่สุมหัวกันที่ห้องปู่ฯ บนบ้านง่ะ


จำได้ไหมว่า..ยายผีป่าถามว่าอะไร..บอกว่าอะไร

 

อิอิ...ทำไมพากันเรียกเอื้อมเดือนรีสอร์ทกันละค๊า....


เด่วคนเขาคิดว่ากระท่อมลายตะกวดของยายผีป่าเปิดรับทัวร์กัน แล้วเราให้ลูกทัวร์บริการตัวเองเสียส่วนมากเขาจะหาว่า ไม่มีระดับเน้อ

กระท่อมลายตะกวดยินดีต้อนรับกัลยาณมิตรทุกท่านเจ้าค่ะ


วันนั้นใครน๊า อยากได้แหวนพญานาคทองเหลือง(ของโบราณ) ตัดสินใจให้บูชาแล้วจ๊ะ จะเอาเงินมาจัดการเรื่องศาลปู่ เพราะว่าเงินไม่พอจ๊ะ ราคาของขึ้นเท่าตัว แหะๆ...


เอ้า...ใครอยากได้รีบๆ ติดต่อมาเน้อ

ลูกหลานพญานาคใครอยากเลื้อยไปเที่ยวกะยายผีป่าที่สุรินทร์ไหม

คือว่าพี่ณัฐจะเอารถตู้ไปนะคะ แต่ทีนี้ยายผีป่ากะพี่ตุ่นก้อจะไปป็นเพื่อนเพื่อพาไปขอพึ่งใบบุญหลวงปู่หงษ์ ไม่รู้ว่าน้องหญิงและคุณกรจะไปด้วยไหมเนี่ย

คือว่ายายผีป่าอยากเอารถส่วนตัวไป(ท่านนิลนาคราช) เพราะว่าขากลับจะได้ขนข้าวสารอาหารบ้านนอกๆ ที่สุรินทร์มาทานเอง เพราะข้าวสารสุรินทร์ที่แม่ปลูกไว้มันอร่อยมากๆ ปลาร้า ปลาจ่อม โหย..สุดยอดเจงๆ

เอาเป็นคนที่ขับรถเป็นนะคะ เพราะงานนี้ลูกผัวไม่ได้ไปด้วย เย้...


แต่ถ้าหากว่าไม่มีใครอยากนั่งรถกะยายผีป่า เพราะคิดว่าไม่อยากเสี่ยง


ยายผีป่ากะพี่ตุ่นจะนั่งรถตู้กะพี่ณัฐค่ะ


เพราะประหยัดดี อิอิ


เอ้อ...

คอหวยอยากเสี่ยงป๊ะ


เอาหวยที่ยายได้จากจิต(รวนๆ นะคะ)

เลขยายผีป่า ๖๑๔-๕๑๔ เด่น ๑ เด่น ๔ เผื่อ ๘ แทรกนะคะ

เลขทิดเก๋ บอกงวดนี้ มี ๐ ชัวร์ แต่ไม่รู้บน หรือล่าง ยายก้อว่ามีแน่นอน แต่ถ้ามี ๐ ต้องมี ๗ ร่วมด้วย เพราะยายผีป่าเล่น ๐๗ เลขหน้าทะเบียน ฟีโน่งั้ย


ส่วนกำลังวันที่ทำได้คือ

๓๘๔ แต่เป็นเลขข้ามเศียรพระ เลยน่าจะเล่น ๕๘๔ แทน ส่วน ๑๔ -๑๘ น่าจะลองหาเลขท้ายล๊อตเตอรี่ให้ได้นะคะ

กำลังเด่นงวดนี้คือ


๗-๐-๔ แทรก ๕-๘ และเน้น ๑ เพราะตัวเดียวกับ ๗

อ้อ...วันนั้นใครนั่งรถคันไหน อย่าลืมเอาทะเบียนรถไปแทงเน้อ ทะเบียนรถนิลนาคราช คือ ๓๖-๓๘ จ้า

ส่วน ๗๘๕๘ คือเลขรถของวัดวังวิเวการามจ๊ะ


รถทางวัดท่าขนุนของหวงพี่เล็กกะแม่ชี โทถามเอาเองเน้อ

 

พี่เอื้อมให้หวยแ้ว้ว ขอให้ได้กินเจ้ามือเยอะๆ นะครับพี่