มีใครเป็นลูกหลานเสด็จปู่พญานาคาธิบดีศรีสุทโธนาคราชบ้างครับ

งดงามยิ่งนัก

 

โมทนาบุญด้วยนะครับ พี่นาคา เดินสายทำบุญหลายที่เลย ขอให้เจริญๆๆ ในธรรมนะครับ

 

เมื่อวันกฐินวัดท่าขนุน ศุกร์ที่แล้ว ผมก็ได้มีโอกาสไปบ้านคุณยายนะครับ ได้เห็นพระปรอท กับจีวรหลวงปู่สรวงด้วย ^^ ไปกับคณะบึงลับแลครับ

 

มีเทวดาเฝ้าไงครับ 1 ชิ้น 1 องค์ 1 ชิ้น หลายองค์ หรือบางชิ้นอาจไม่มีสักองค์ ---- 555

 

มณีนาคราชของพรที่พี่ชายให้มา เนื่องด้วยพรทำเป็นต่างหู เลยไม่ได้แช่ไว้ในน้ำ กลัวโลหะขึ้นสนิม
เมื่อพรสวมเสร็จในแต่ละวัน ถอดออกยามก่อนนอน จะเก็บไว้ที่หิ้งบูชา พานเดียวกับที่บูชาเทพ...
แต่ตรงที่วางเทวรูปจะมีแท่นรองรับ ยกพื้นให้สูงกว่าตัวพาน ดังนั้นมณีนาคราชจึงรักษาอยู่รอบนอก
ในตอนเช้าเมื่อจะนำมาสวมใส่ สังเกตุว่ามีฝ้าจับที่เม็ดมณี เหมือนโดนความเย็นจัด ต้องเช็ดทุกวัน
ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าแช่ไว้ในน้ำจะมีฟองอากาศขึ้นโดยรอบเหมือนที่น้องเบนซ์ว่ามั้ย เพราะยังไม่เคยลอง

 

โห..พี่ชายอะ..เล่นพูดซะ..ถ้าขืนของน้องม่ายมีเทวดาอยู่จริงๆ..น้องจะขออัญเชิญพี่พรหมพรคนสวยเข้าไปอยู่แทน.555 ให้กลายเป๋นสาวน้อยจินนี่ในตะเกียงแก้วไปเลยฮ่าๆ*-*
ว่าแต่ว่าพี่พรหมพรคนสวยสนจัยปะก้าบ-*-*
น้องขอบคุณพี่สิงหน...นะคับที่แนะและนำ...สงกะสัยน้องต้องพานั่งสมาธิทุกวันซะแย้วเทวดาจะได้มีฤทธิ์และบารมีเยอะๆ..เหอะๆ จะจับขอหวยซะให้รวยไปเลย
*-*..อะล้อเล็งๆ
ประเดี๋ยวท่านน้อยจัยหอบเสื้อหอบผ้าหนีไปอยู่ที่อื่นคราวนี้ละจากที่มีอยู่องค์เดียว..ก็คงจะม่ายมีเหลือเลยซักองค์..เฮ้ย!
แต่ก็ม่ายเป็งรัยก้น้องยังมีพี่พรหมพรคนสวยอยู่ทั้งตนเอ้ย..ทั้งคน 555​

 

มีเรื่องมาขอคำปรึกษาก้าบพี่ๆที่น่ารักทุกคน..แถมเก่งๆกานทั้งน้านนนน!*-*
พอดีน้องแอบไปเที่ยวข้างบ้านมาอะคับอะอะ..! น้องม่ายได้แอบไปเที่ยวคนเดียวนะก้าบ
เหอะๆ..น้องลูกหยีก้ป่ายด้วย555...พอดีน้องได้ยินพี่ๆที่นั่นเค้ามีเรื่องราวเกี่ยวกับการพิพาทกันระหว่างนาคราชทั้งสองเผ่าพันธ์คือระหว่าง ตระกูลเอราปัถ มีผิวสีเขียว กับตระกูลกัณหาโคตม์ มีผิวสีดำ มีพี่ๆคนใหนรู้เรื่องบ้างอะคับ...น้องม่ายเคยได้ยินตำนานความบาดหมางของทั้งสองเผ่าพันธ์นี้เลยอะคับ..รบกวนพี่ๆคนเก่งทั้งหลายของน้องช่วยเล่าให้ฟังหน่อยอะคับ
พอจะมีพี่ๆคนใหนพอจะรับรู้เรื่องราวดังกล่าวบ้างอะคับ*-*

 

อะนะ..ทัมมัยวันนี้บ้านเราเงียบเชียบแบบนี้..เฮ้ยเหงาจัง*-*

 

สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายเพื่อนๆทุกคน บ้านเงียบเหงาดีนะค่ะอุ้มก็ไม่ค่อยได้เข้ามาเลยมัวแต่ไปเลื้อยอยู่ในรูงานนั่นแหละ ไม่รู้จะทำไปถึงไหนดีนะงาน ว่าแล้วก็ชักจะเบื่อๆ ตกงานก็เบื่อมีงานก็เบื่อ เฮ้อ ชีวิตคนเราแม้แต่ความคิดยังไม่เที่ยงเลย งานเยอะมากไปก็เครียด ไม่มีงานก็เหมือนคนเสื่อมสมรรถภาพยังไงก็รู้ เลยไม่รู้จะแฮ๊ปปี้ หรือซอรี่กับการมีงานดี แต่เขาบอกว่ามีงานก็มีเงินอันนี้เรื่องจริงของแท้มากเลย ถ้าไม่ทำงานถามว่าเงินมีไหมมีแต่มันไม่โฟร์ แวะมาทักทายบอกให้รู้ๆๆว่ายังคิดถึงพี่น้องนาคา นาคีทุกท่าน มณีนาคราชพอแช่น้ำแล้วเวลาเอาขึ้นมาจากน้ำจะเห็นได้ว่ามีเหมือนลอยฝ้าค่ะ เช็ดบางทีก็ยังไม่หายเลย แช่น้ำไว้ตลอดค่ะ

 

อะนะ..ในที่สุดดดดดดดดดดพี่อุ้มคนสวยก็เสด็จออกมาจากที่ประทับแย้ว555
คิดถึงจังเยยสบายดีปะก้าบ..อย่ามัวแต่ทำงานจนลืมรักษาสุขภาพนะคับ...
เรายังต้องใช้สังขารนี้สร้างกุศลต่อไปนะจ๊ะ...*-*

 

งืมๆ ไม่เคยเจอเลยครับ ตำนานที่พี่นาคน้อยเขียน

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ

แค่เห็นเกล็ดก็สดุดที่ใจแล้วอิอิ

สวยงามมากค่ะ สาธุ

 

เห็นด้วยกะพี่เบนซ์ค่าาา

 

ถ้าคุณกล้าแหกคอก ยอมค้างบ้านยายผีป่า ยอมกล้าลุยต่อกับพวกเรา คุณจะได้พบท่านพี่ "นาคา" ผู้มาวันสุดท้าย แล้วได้มีวาสนาฟังบทสนทนาธรรมผ่านมิติที่ยากต่อผู้ใดจะทำได้ในงานไหว้ครูครั้งนี้ ท่านได้ฟังบทสวดมนต์ และธรรมผ่านผู้ครอบครูหลากหลายภาษา โดยเฉพาะบทสวดภาษาขอมโบราณที่ไม่มีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ แต่ผู้ที่ผ่านการครอบครูครั้งนี้ ทำได้หลายท่าน

ดังลิ้งค์ที่จะดึงไปให้ท่านอัพโหลดต่อไปนี้ เป็นเสียงที่ส่งผ่านณาณดวงธรรมของท่านพี่นาคาและท่านตากัมมัฏฐานแพง (คุณตายายผีป่าเจ้าพิธี)



http://palungjit.org/threads/จุดนัด...้ครอบครูรับดวงธรรม.202420/page-23#post2563433

 

เรื่องนี้ไม่ทราบนะครับ แต่ทว่า หากไปที่ใดแล้วสัมผัสได้ว่า มีพญานาคที่ไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่ ต้องใช้ "วิรูปักเข หิเม เมตตัง ..... " ในบทพระพุทธมนต์ 7 ตำนาน รับรอง สยบทุกรายไปครับ

ปกติแล้ว มณีของผม เวลาไปทำบุญ บุกป่าฝ่าดง ขึ้นเขาลงห้วย เอาติดตัวไปด้วยเสมอๆ ครับ เพื่อที่จะให้เทวดาที่ท่านรักษามณีร่วมโมทนาบุญที่เราได้กระทำ ให้ท่านคุ้มครองป้องภัยให้เรา และพาท่านไปพบปะเพื่อนๆ ของท่าน เวลาที่เราไปทำบุญ หรือร่วมงานพุทธาภิเษกอะไรต่างๆ เพราะงานชนิดนี้ หากทำอย่างถูกต้องตามแบบแผนของเบื้องบนแล้ว จะมีพระพุทธเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า พระอริยสงฆ์ เทพเทวดาชั้นผู้ใหญ่มาสงเคราะห์เยอะมาก และเทวดาที่มากับเรา ท่านก็จะได้มีโอกาสเข้าร่วมการกุศล เพราะท่านมีpassport ผ่านเข้างาน (คือว่าท่านมากับเรา) ท่านก็เข้าร่วมพิธีได้อย่างสบายๆ เป็นมหากุศลทั้งตัวเรา และตัวท่าน เป็นการต่างสงเคราะห์ซึ่งกันและกัน ลางครั้งลางที ผมก็พิจารณาบุคคลด้วยปัญญาอันน้อยนิดที่มีอยู่ และก็ยกมณีให้เขาไปบ้าง (ไม่ได้มีเยอะ แต่ก็พอมีบ้าง เลยสงเคราะห์ไปตามกำลัง) ตามแต่สมควร ว่าเขาเป็นบุคคลที่เราควรให้ เมื่อคิดอย่างนี้แล้ว ใจมันชื้น อานิสงส์ก็ส่งแรง คนที่ได้รับก็เป็นสุขครับ แต่ก็แปลกนะครับ ของประเภทนี้ ยิ่งให้ยิ่งเพิ่ม ที่เพิ่มนี่ก็เพิ่มบุญนะ ไม่ได้มีมณีลอยมาตกหลังคาบ้านแต่ประการใด เกรงจะเข้าใจผิด
เวลาทำสมาธิ หากนึกถึงมณี (ปกตินึกถึงมณีสีขาว) ใจสงบเย็นมากครับ ได้ความขาวของมณีเป็นกสิณสีขาว ได้ความใสที่กระทบแสงเป็นกสิณแสงสว่าง ยิ่งนึกก็ยิ่งสว่าง เรียกได้ว่า เพ่งมณี ทำกสิณได้2เด่งเลย แต่ปกติไม่ค่อยได้ใช้มณีเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะใช้เป็นเสมือนเครื่องลาง ไว้ป้องกันคุณผีคุณคนเวลานั่งสมาธิ และเคยชินกับการจับภาพพระมากกว่าครับ

 

พระสารีบุตร นิพพานเมื่อวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ ที่บ้านของท่านเอง ด้วยโรคปักขันทิกาพาธ (ถ่ายจนเป็นเลือด) ดังมีเรื่องเล่าว่า

วันหนึ่ง ท่านเข้าผลสมาบัติอยู่ในที่พักกลางวันของท่านในวัดเชตวัน เมืองสาวัตถี แคว้นโกศล ออกจากผลสมาบัติแล้วพิจารณาเห็นว่าพระอัครสาวกย่อมนิพพานก่อนพระพุทธเจ้า ดังนั้นท่านจึงได้ตรวจดูอายุสังขารของตนเองและเห็นว่าจะมีชีวิตอยู่ไปได้อีก ๗ วันเท่านั้น ท่านได้พิจารณาต่อไปถึงสถานที่ที่จะไปนิพพาน ก็เห็นว่าควรจะไปนิพพานที่บ้านเกิด ทั้งนี้เพื่อจะได้โปรดโยมมารดาซึ่งยังเป็นมิจฉาทิฏฐิอยู่ให้ได้เลื่อมใสในพระรัตนตรัย อีกทั้งยังเห็นด้วยว่าโยมมารดามีอุปนิสัยสามารถที่จะบรรลุมรรคผลได้เมื่อได้ฟังธรรมที่ท่านแสดง

เมื่อปลงใจได้ดังนั้นแล้ว ท่านจึงแจ้งพระจุนทะผู้เป็นน้องชายให้ทราบ และบอกพระจุนทะให้แจ้งแก่บรรดาศิษย์ของท่านให้ทราบด้วย เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วท่านได้เก็บกวาดเสนาสนะ แล้วออกมายืนอยู่ที่หน้าเสนาสนะนั้น ท่านมองดูทุกสิ่งทุกอย่างเป็นครั้งสุดท้าย แล้วพาพระจุนทะและพระบริวาร ๕๐๐ รูปเดินทางไปเฝ้าพระพุทธเจ้า

คืนนี้ เพ็ญ 15 ค่ำ เดือน 12 เพ็ญ เต็มดวง ท่านใด จะนำ มณีนาคราช จะแท้ หรือ สร้างเอง ไม่เป็นไร นำมารับ แสงจันทร์เต็มดวง พร้อมทั้ง ตัวเราเอง แล้ว พลังงานบางอย่าง ท่าน จะรับใด้เป็น ปัจจัตตัง...

วันนี้ วันพระใหญ่ เพ็ญ 15 ค่ำ เดือน 12 เนกขัมบารมี มั้งก็ดี ครับ<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณพี่ชายสิงหล.และพี่ชายนาคามากๆ คับที่ให้คำแนะนำ..คืนนี้จะนำทั้งแก้วโป่งข่ามทั้งหมดที่มีและแก้วมณีนาคาทั้งหมดมานั่งสมาธิ..ท้ายสุดพามานั่งอาบแดดเอ้ย..! อาบแสงจันทร์ดีกว่า..*-*

 

อย่ามายอกันให้มากนักเลยน่า น้องเบนซ์ :d อิอิ เดี๋ยวพี่ได้ตัวลอยไปถึงอวกาศกันพอดี 555

พรจะเริ่มเกี่ยวข้าวแล้วค่ะ เริ่มที่เกี่ยวข้าวเจ้า เสร็จแล้วต่อด้วยข้าวเหนียว คงกินเวลาหลายวันมาก
ดังนั้นก็คงจะไม่ค่อยได้มาโพสต์ข้อความอะไรอีก หากมาก๊ะมาอ่านเฉยๆแป๊บๆแล้วก็ไปลุยงานต่อ
จากนี้ไป ผิวที่คล้ำอยู่แล้วก็คงจะดำขำขึ้นอีกเป็นหลายๆกอง เฮ้อ~เบื่อเทรนส์เกาหลีจัง !!??
เมื่อไหร่เมืองไทยเราจะฮิตผิวสีแทนมั่ง เหมือนพวกฝรั่งที่ชอบมาอาบแดดที่เมืองไทยเรามั่งนะ
สาวๆส่วนใหญ่ของประเทศที่มีผิวสองสี และผิวคล้ำตามธรรมชาติของชาติพันธุ์จะได้ยิ้มออกซะที

โทรศัพท์ของพรเสียค่ะ :'( ตกน้ำป๋อมแป๋มตอนที่ไปเก็บดอกบัวหลวง วันก่อนคืนวันลอยกระทง
เสียอย่างแปลกๆซะด้วย คือยังใช้งานได้อยู่ ทั้งๆที่ปกติถ้าเสียคือต้องเสียทั้งหมด ใช้งานอีกไม่ได้เลย
นี่ของพรโทรออกได้สถานเดียว เวลาใครโทรมาก็กดรับไม่ได้ ดังนั้นอย่าแปลกใจที่พรไม่ยอมรับโทรศัพท์
เอาไว้เกี่ยวข้าวเสร็จแล้วค่อยซ่อม คงไม่ค่อยมีใครโทรมาบ่อยนัก เพื่อนสนิทๆกันพรโทรไปบอกแล้ว
ถ้ามีเรื่องต้องการติดต่อพูดคุยกับพร ให้ส่งเป็นข้อความมานะคะ เดี๋ยวพรจะโทรกลับเอง ^-^

 

งัยปีนี้น้องขอให้พี่พร..เกี่ยวข้าวได้เยอะๆนะก้าบ...ถ้าหาคนเกี่ยวข้าวม่ายพอเดี๋ยวเบนซ์กะน้องลูกหยีจะไปช่วยเกี่ยว555...ค่าแรงขอเป็นตำปูปลาร้าอร่อยๆซักมื้อก็พอ*-*!

 

พอพึ่งกลับมาจากงานกฐินวัดครูบาอาจารย์ แล้วท่านก็จะธุดงค์ต่ออีก ก็เลยยุ่ง ๆ ไม่ได้เข้ามา ก็ขออนุโมทนาบุญกับ พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนด้วยนะครับ และ ก็ฟากดูแลกระทู้นี้ด้วยนะครับ พอดีช่วงนี้มีงานเข้านิดหน่อยนะครับ ขอบารมีองค์พ่อปู่ศีสุทโธนาคราชท่านปกปักรักษาทุกคนนะครับ