มีใครเคยมีอาการเหมือนฟ้าแล็บในหัวมั้ยคะ

ฟังแล้วรู้สึกสนใจ เซนขึ้นมาเลยค่ะ

 

สอบถามท่านผู้รู้เพิ่มเติมค่ะ

การทิ้งอุเบกขาต้องทิ้งยังไงคะ มีใครเข้าใจการทิ้งตัวนี้มั้ยคะ?

 

ผ่อนลมหายใจละมาจับที่ความสุขนะครับ
ก่อนจะตกภวังค์ไม่ลงในภวังค์จนกลับนะครับ
จิตช่วงคิดพิจารณาอะไรได้ดี
ส่วนมากกะสำรวจธรรมที่ปฎิบัติ

 

พอดีว่านั่งถกธรรมกับคุณแม่ แล้วคุณแม่ติดสภาวะอุเบกขา มีพระท่านแนะนำให้คุณแม่ทิ้งตัวอุเบกขา ทิ้งตัวรู้ ซึ่งสภาวะอุเบกขามันเกิดขึ้นแบบในปกติประจำวันค่ะ ไม่ได้เกิดในสมาธิ ซึ่งแนนเองก็ไม่เข้าใจว่า อุเบกขากับตัวรู้มันจะทิ้งมันไปได้ยังไง

 

เค้าเรียกติดฌานนะครับ
ตอนออกสมาธิออกตอนฌาน4
มันจะไม่อยากทำอะไร
อะไรกระทบกะหงุดหงิด
ก่อนออกสมาธิต้องถอยมา3สุข
2ปิติ1วิตกวิจารณ์แล้วค่อยออกสมาธิ
ตาแข็งทั้งวัน55
ถ้าเป็นสังขารอุเบกขาญานกะเพิ่มอิฐบาท4
นะสู้ชีวิตไปถึงเวลามันกะตายเอง55

 

ลืมแจ้งค่ะ ก่อนนี้แม่ปฏิบัติแบบดูกายค่ะ
ตอนนี้แม่หยุดปฏิบัติแล้วค่ะ ปล่อยจิตทำงานเอง

 

ปลูกต้นยังรถน้ำพรวนดินเลยครับ
ถ้าจิตมันทำงานเองได้คงไม่ต้องฝึกต้องหัดกันแล้ว
เจ้าจิตทำงานแทนฉันหน่อยฉันจะดูเฉยๆ
มันแปลกๆนะผมว่า

 

ลักษณะของปัญญาคือการตัด
การทิ้งการละแล้วจิตจะเกิดปัญญาในเรื่องนั้น

 

มันติดความว่าง/มันเป็นฌาน/พอคิดหรือทำอะไรมากๆ/จิตมันก็เข้าไปที่เดิม/มันหลบปัญหา/ถอนออกมาจากอุเบกขาแล้วพิจารณาให้พบความจริงว่าว่างนั่นน่ะยังเป็นไตรลักษณ์/ให้ฝึกพิจารณาไตรลักษณ์/ภาษาปฏิบัติจะเรียกว่าให้กำหนดรู้

 

การที่จะรู้เฉยๆได้เราต้องเคยกำจัดมาแล้ว
จิตมันถึงจะทำงานเองได้สุดแท้เราจะกำหนดว่าอะไรสำคัญที่ลักษณะอาการของมัน

 

ตัวนี้ป่าวหลวงพี่55

 

จิตทำงานเองมันเป็นมรรคมันเป็นขั้นเดินปัญญาน่ะนะ/จิตจากผู้รู้มันวิวัฏเป็นผู้ตื่นพร้อม/เป็นผู้รู้ผู้ตื่น/เหลือแค่ทำผู้รู้ผู้ตื่นให้เป็นผู้เบิกบาน

 

ดูกายมันต้องเห็นเวทนากายด้วย/ฝึกพิจารณาเวทนากายไปด้วยก็ได้/ฝึกปล่อยวางเวทนากายไปด้วย/ถ้าเห็นเวทนากายชัด/ไม่นานก็ปล่อยวางกายได้

 

ต้องกำหนดรู้อุเบกขา หรือกำหนดรู้ตัวรู้อุเบกขา คะ

 

ผมกะนึกว่ามีแต่มรรคมีองค์8

 

แม่โยมจะรู้เอง/ไปบอกแม่โยมว่า/ให้พิจารณากายอย่าหลบหนีปัญหา/คือให้ฝึกเดินปัญญาให้มาก/บอกแม่โยมแบบนี้แล้วแม่โยมจะเข้าใจเอง

 

สันทิฏฐิโก/โอปะนะยิโก/ปัจจัตตัง/เวทิตัพโพ/วิญญูหิ

 

การทิ้งตัวรู้นั่นน่ะมันตอนปลายท้ายสุด/สุดท้าย/แม่โยมยังไม่เห็นทุกขสัจจ/จะทิ้งตัวรู้ย่อมเป็นไปไม่ได้

 

มรรคมีองค์แปดถ้าเอาตามตำรามันก็อย่างนั้นแหละ/อย่างที่ตำราบันทึกนั้นแหละ/แต่การมรรคจิตเดินจิต/มรรคมีองค์แปดมันลึกซึ้งกว่าในตำรามากมายนัก/คนละเรื่องกันเลยก็ว่าได้

 

โอเคค่ะ เข้าใจตรงนี้แล้วค่ะ