พุทธบารมีฯ เหตุ๑ กรณีหลวงพ่อฯลาพุทธภูมิ และกิจหลังจากนั้นฯ

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

 

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายพุทธบูชาฯ

​

ใช่แล้วครับที่เราเห็นไม่ใช่ครับ พระบาทท่านอยู่นอกกรงหรือที่ครอบครับ ท่านเป็นอิสระไร้เครื่องร้อยรัดคือกิเลสตัณหาอุปทานโดยสิ้นเชิงแล้ว แต่เราและหมู่สัตว์ทั้งหลายยังอยู่ในกรง เพราะถูกกิเลสตัณหาอุปทานเป็นเครื่องร้อยรัดผูกไว้ครับ
วัดภูวังทองศิลาอาสน์ เป็นสถานที่สำคัญครับ เป็นสถานที่ประทับนั่งของพระสี่พระองค์ มีการพบรอยพระพุทธบาทหลายแบบ และจำนวนหลายสิบรอย พร้อมทั้งบ่อน้ำทิพย์ ฯลฯ
ปล.ใครมีรูปรอยพระบาท,พระแท่น ฯลฯ ก็นำมาลงให้ทุกๆท่านโมทนาได้นะครับ จักได้เป็นบุญกุศลสืบเนื่องกันไปครับ
(verygood) (verygood) (verygood) (verygood) ​

 

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง เป็นพุทธบูชาฯ

 

ชีวประวัติพุทธสาวิกา : พระนางมหาปชาบดีโคตมีเถรี 1


ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พระนางมหาปชาบดีโคตมีเลิศกว่าภิกษุณีทั้งหลาย ผู้เป็นสาวิกาของตถาคต ในฝ่าย "ผู้รู้ราตรีนาน"


ประวัติโดยย่อของพระนางมหาปชาบดีโคตมี ในสมัยสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสมณโคดม มีดังนี้

พระนางมหาปชาบดีโคตมีทรงเป็นพระราชธิดาของพระเจ้าอัญชนะกับพระนางยโสธราและทรงเป็นพระกนิษบภคินีของพระนางมหามายา

พวกพราหม์ผู้ทำนายลักษณะ ได้กราบบังคมทูลถวายคำทำนายพระนางมหามายาและพระนางโคตมีว่า "พระราชกุมารผู้เสด็จมาประทับในพระครรภ์ของพระนางทั้งสองพระองค์ จะได้ทรงเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ"

ในเวลาที่พระนางทั้งสองทรงพระเจริญวัยแล้ว พระเจ้าสุทโธทนมหาราชได้ทรงทำการสู่ขอพระนางทั้งสองพระองค์ให้เสด็จมาประทับอยู่ ณ เมืองกบิลพัสดุ์

เมื่อพระมหาบุรุษประสูติจากพระครรภ์ได้ ๗ วัน พระนางมหามายาก็เสด็จสวรรคต แล้วทรงไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นดุสิต

พระเจ้าสุทโธทนมหาราช ทรงสถาปนาพระนางมหาปชาบดีโคตมีเป็นพระอัครมเหสี และทรงมอบพระสิทธัตถราชโอรสให้พระนางทรงเลี้ยงดูต่อมา

ภายหลังพระนางประสูติพระนันทกุมาร พระนางได้ทรงมอบพระนันทกุมารให้แก่พระพี่เลี้ยงนางนมรับเป็นธุระเลี้ยงดู ส่วนพระนางทรงบำรุงเลี้ยงพระสิทธัตถราชกุมารด้วยพระองค์เอง (พระนางมีพระราชธิดาอีกพระองค์คือ พระรูปนันทากุมารี)

กาลต่อมาพระสิทธัตถราชกุมารได้เสด็จออกมหาภิเนษกรมณ์ แล้วได้ตรัสรู้พระสัพพัญญู ทรงกระทำการอนุเคราะห์ชาวโลก ได้เสด็จถึงพระนครกบิลพัสดุ์ และทรงกระทำญาตัตถจริยา คือทรงประพฤติสงเคราะห์พระประยูรญาติ

ครั้งนั้นพระเจ้าสุทโธทนมหาราชได้ทรงสดับธรรมกถาในระหว่างที่ประทับอยู่ระหว่างหนทาง ก็ได้สำเร็จเป็นพระโสดาบัน (สาธุ สาธุ)

ในวันที่สอง พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงให้พระนันทกุมารทรงผนวชและวันที่ ๗ ทรงอนุญาตให้พระราหุลกุมารทรงบรรพชาเป็นสามเณร (ถือเป็นสามเณรองค์แรก)

อีกสมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จกลับมาที่พระนครกบิลพัสดุ์ เป็นวาระที่สอง และเสด็จเข้าประทับในพระวิหารนิโครธาราม

ในกาลนั้นพระนางมหาปชาบดีโคตมี มีพระราชดำริว่า

 

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

(f) ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ บุญเยอะกันจริงๆนะค่ะ ขอพระคุ้มครองทุกๆท่านค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขอร่วมดมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

​

(f) ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ โมทนาบุญแล้วขอไปด้วยนะค่ะ อยากไปมากค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
​

 

ถวายปัจจัย และแผ่นทองจารึกคุณพระรัตนตรัย ร่วมสร้างพระ(อู่ทอง)หน้าตักประมาณ 39 นิ้ว และพระอรหันต์ 8 ทิศ ปางยืน
ทอดผ้าป่าสร้างพระประธานหน้าตัก ประมาณ 10 เมตร พระอุโบสถ 2 ชั้น ณ วัดท้ายดอน จ.ชลบุรี
น้อมถวายบุญทั้งหมดนี้เป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชาและเพื่อนิพพานในชาติปัจจุบันนี้​

 

5-10 พ.ย. 49 ทำบุญถวายเป็นพุทธบูชาฯ ตอน 8 วันที่ 6

ก่อนหน้าที่เดินทางมาวัดนี้เราได้เจอพระอีก 2 รูป กำลังเดินทางไปแม่เหียะเพื่อทำกิจสงฆ์ เราได้อาสาพาท่านไปส่ง และได้แวะทำบุญวัดนี้ก่อน

8. วัดพระธาตุจอมแจ้ง
ถวายปัจจัยทำบุญทุกอย่างกับพระฯ ร่วมสร้างพระปางประทานพรนั่งหน้าตักประมาณ 8 ศอก พร้อมบรรจุลูก3ลูกไว้ในพระอุระ,พระประจำวัน,ซ่อมพระบรมธาตุ,พระนอน ร่วมทำบุญทุกอย่างกับวัดพระธาตุจอมแจ้ง พร้อมทั้งโมทนาบุญพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งที่ได้สร้างพระองค์ปฐมดินเผาถวายเป็นพุทธบูชา เพื่อพระโพธิญานในอนาคต(เราก็ได้ถวายลูกแก้วนี้ใส่ในมือพระเหมือนกัน) โมทนาบุญด้วยครับ ท่านคงจะปั้นและได้เผาเองกำลังใจสูงมาก..

จากนั้นเราได้ถวายปัจจัยเพื่อตัดแว่นให้พระท่านที่เราได้อาสาพามา เราคิดว่าพระท่านต้องใส่แว่นที่เราทำมาเพื่ออ่านพระธรรม คิดแล้วรู้สึกมีปิติเป็นอย่างมากบุญที่เราทำในครั้งนี้ใหญ่หลวงมาก จากนั้นเราจะไปอีกวัดหนึ่งแต่ท่านต้องลงระหว่างทางเราเลยไม่ได้ไปส่งถึงที่ เราจึงได้ถวายปัจจัยเพื่อเป็นค่าเดินทางและร่วมทำบุญทุกอย่างกับท่าน(ได้ข่าวว่าท่านจะธุดงค์ไปเชียงแสนด้วย)

 

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

 

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

​

ขอเชิญทุกท่านไปช่วยกันต่อยอด การสร้างพระเจดีย์ปฐมสิกขีทศพลที่ ๑ ด้วยการร่วมกันสร้างฉัตร,ซุ้มพระอรหันต์ ๘ ทิศ รอบองค์พระเจดีย์ฯ วัดเขาแร่ ให้แล้วเสร็จด้วยครับ ช่วยกันอีกหน่อยครับ ใกล้สำเร็จลุล่วงแล้วครับ เพื่อถวายเป็นพุทธบูชาฯ และเพื่อความเจริญรุ่งเรืองตั้งมันแห่งพระศาสนาตลอดกาลนานเทอญฯ
(verygood) (verygood) (verygood) (verygood)
​

 

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง

​

(i) ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง บุญพระยิ่งใหญ่ประมาณไม่ได้ เป็นสิ่งอัศจรรย์ให้เราได้พบได้เห็นอยู่เสมอๆ สาธุ สาธุ สาธุ
(verygood) ​

 

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง

(i) ขอโมทนาบุญทุกอย่าง ดีมากครับ บุญเยอะดีจริงๆเลยครับ สาธุ สาธุ สาธุ
(verygood)

 

การเปลี่ยนชื่อกระทู้

​

การเปลี่ยนชื่อกรทู้ฯ เป็น "พุทธบารมีฯ เหตุ๑ แห่งการลาพุทธภูมิ ของหลวงพ่อฯ และกิจหลังจากนั้นฯ
จากที่ได้เปิดกระทู้มาหลายเดือน โดยค่อยๆบอกเล่าเรื่องราวการทำบุญและวิธีปฏิบัติอีกแบบหนึ่ง เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนความรู้และร่วมโมทนาบุญต่างๆ เพลานี้เห็นว่าพอมีบางท่านสามารถที่จะรับรู้และเข้าใจเรื่องราวในการทำบุญหรือปฏิบัติมากขึ้น จึงจะได้นำทุกท่านเข้าสู่เนื้อเรื่องของกระทู้จริงๆสักที
การทำบุญในกระทู้นี้ยังมีอีกมากแต่ไม่สามารถลงได้หมด ที่นำมาลงก็เป็นเพียงบางส่วนและไม่ยากเกินความเข้าใจ น่าจะพอโมทนากันได้ ไม่แปลกหรือพิศดารจนเกินไป หากท่านประสงค์จะส่งปัจจัยหรือข้าวของมาทำบุญฯ ให้ส่งไปที่เวบพลังจิต เพื่อช่วยในการปรับปรุงเวบหรือใช้จ่ายในด้านต่างๆของเวบเลยนะครับ ให้ถือว่ามีส่วนร่วมในการทำบุญทุกครั้งไปนะครับ สะดวกดี ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่างกับทุกๆท่านเป็นอย่างสูง ขอบารมีพระคุ้มครองทุกคนนะครับ
(bb-flower (bb-flower (bb-flower (bb-flower ​

 

5-10 พ.ย. 49 ทำบุญถวายเป็นพุทธบูชาฯ ตอน 9 วันที่ 6

9. วัดบ้านเด่นสหลีศรีเมืองแกน
ถวายปัจจัยทำบุญทุกอย่างกับพระฯ ร่วมสร้างพระ ,พระบรมธาตุ 13 องค์ ,หอไตรฯ,หอระฆังและร่วมทำบุญทุกอย่างกับวัดบ้านเด่นฯ น้อมถวายเป็นพุทธบูชาฯ
รูปที่1.พระวิหารในปี48
2.รูปหอไตรในปัจจุบันนี้ กำลังสร้างบันไดนาคครับ
3.วิหารที่อยู่ข้างพระบรมธาตุกำลังสร้างอยู่
4.วิหาร,โบสถ์,พระบรมธาตุ
5.กำลังก่อสร้างอะไรบางอย่าง(ไม่ทราบแน่)
6.พระนอนในวิหารหลังหนึ่ง
7.พระนอนในมุมใกล้ ผมได้ถวายลูกแก้วพร้อมปัจจัยในมือท่านด้วยครับ
8.ปัจจุบันพระบรมธาตุเกือบเสร็จแล้ว
9.พระบรมธาตุที่ผมไปปี48ครับ
10.วิหาร,หอไตรในปัจจุบัน
11.หน้าวิหาร
12.พระภายในวิหาร
13.รอยพระหัตถ์,พระบาทของครูบาเทืองในพระวิหาร
14.ภาพต้นกฐิน(ไม่ทราบว่าปีไหนแต่อยู่ในวิหาร)แต่ต้นกฐินใหญ่และสวยงามมากขอโมทนาบุญทั้งหมดครับ

 

ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

 

ขอร่วมโทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

(i) ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ รู้สึกภาพพระชัดขึ้นกว่าแต่ก่อนครับ ไม่ค่อยกังวลกับการมองเห็น แต่ยังไม่เห็นอะไรมากเลยครับ มีแสงสว่างพุ่งลงมา และเห็นภาพพระปรากฏขึ้นครับ แต่ตั้งอยู่ไม่นาน จะลองพยามยามดูอีกนะครับ ถ้าติดขัดอย่างไร จะแจ้งให้ทราบและช่วยแก้ไขให้ด้วยนะครับ
ตอนนี้ขอพักก่อนครับ ขอบคุณมากครับ
(verygood) (verygood) (verygood) (verygood)

 

ขอร่วมโทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ

(i) ขอร่วมโมทนาบุญทุกอย่าง ถวายเป็นพุทธบูชาฯ ขอบารมีพระคุ้มครองทุกๆท่านนะครับ สาธุ สาธุ สาธุ กระทู้นี้ทำบุญกันเยอะดีจริงๆครับ
(verygood)

 

ขอร่วมโมทนาบุญนะครับ

(f) ขอร่วมโมทนาบุญนะครับ คือผมฝึกสมาธิแบบอื่นอยู่แล้วครับ แต่ก็จะลองนำไปประยุกต์ใช้ดูในเรื่องการกำหนดภาพกสิณครับ ขอบคุณมากครับ
(f) (verygood) (f)

 

ถวายปัจัยทำบุญทุกอย่างกับพระฯ ร่วมสร้างซ่อมวิหารพระนอน ณ วัดราชโอรส กรุงเทพ น้อมถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา และเพื่อพระนิพพานในชาตินี้

 

ประวัติพระธาตุพนม

(f) (f)
พระธาตุพนม​

(i) ในสมัยที่พระพุทธองค์ยังทรงพระชนม์อยู่ ในคราวนั้น องค์สมเด็จพระบรมครูทรงพิจารณาเห็นโบราณประเพณีแห่งพระพุทธเจ้าทั้ง 3 พระองค์ ที่เสด็จสู่ปรินิพพานแล้ว พระบรมสารีริกธาตุของพระองค์ คือ สมเด็จพระกุกกุสันโธ พระโกนาคม และพระพุทธกัสสป ก็ได้เคยมาประดิษฐานไว้ที่ "ภูกำพร้า" อันมีอยู่ใกล้เมืองศรีโคตบุรีนี้

ครั้นพระองค์ทรงดำริเช่นนี้แล้ว จึงเสด็จออกจากพระเชตวันพร้อมด้วยพระอานนท์ตามพุทธลีลามาทางอากาศ ได้เสด็จไปประทับรอยพระพุทธบาทไว้ที่ "โพนฉัน" และ "เวินปลา" จากนั้นจึงประทับค้างคืนที่นี้ ซึ่งมีพระอินทร์ และวิษณุกรรมเทพบุตร เป็นผู้คอยอุปัฎฐาก

(i) ในตอนเช้าจึงเสด็จไปบิณฑบาตเพื่อทรงโปรด พระยาศรีโคตบูร ให้ได้รับทราบภารกิจของพระองค์ว่ การเสด็จมาครั้งนี้ เพราะทรงอาศัยเหตุอดีตพระพุทธเจ้าทั้ง 3 พระองค์ เมื่อทรงเข้าสู่พระปรินิพพานไปแล้วนั้น พระอรหันต์ทั้งหลายย่อมอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้าทั้ง 3 พระองค์นั้น มาประดิษฐานไว้ที่ภูกำพร้านี้ เพื่อเป็นที่กราบไหว้บูชาของท้าวพระยา เหล่าเทพเทวา และมนุษย์ทั้งหลายในภายภาคหน้า อันนี้เป็นประเพณีแห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลายสืบ ๆ กันมามิได้ขาด

(i) ในตอนนี้ พระอินทร์ จึงกราบทูลว่า
"ข้าพระองค์ทั้งหลาย และเหล่าเทพบุตร เทพธิดาทั้งหลาย เรียกว่า "เมืองโคตโม" เพราะเหตุพระองค์ทรงพระนามว่า "โคตโม" เพื่อให้เป็นศิริมงคลแก่พระยาศรีโคตบูร ข้าพระองค์ทั้งหลายจึงเรียกดังนี้ พระพุทธเจ้าข้า..."

ในขณะนั้นเป็นที่อัศจรรย์ยิ่งนัก เทพเจ้าผู้มีมเหศักดิ์ทั้หลาย อันสิงสถิตในราวป่าบริเวณนั้น จึงได้เปล่งเสียงสาธุการขึ้นพร้อมกัน แล้วพระองค์จึงทรงพยากรณ์ว่า

(i) "ดูก่อนอานนท์ พระยาศรีโคตบูรองค์นี้ จะจุติไปเกิดในเมืองสาเกตุนคร (ร้อยเอ็ด) มีนามว่า "สุริยกุมาร" เมืองศรีโคตบูรนี้ จักย้ายไปตั้งที่ป่าไม้รวกมีนามว่า "มรุกขนคร" จุติจากชาตินั้นแล้ว จะได้มาเกิดเป็น พระยาสุมิตธรรมวงศา ครองมรุกขนครแล้ว จะได้ปฏิสังขรณ์อุรังคธาตุของตถาคตไว้ที่ภูกำพร้านี้"

ต่อจากนั้นองค์สมเด็จพระชินสีห์จึงได้เสด็จไปประทับรอยพระบาทที่เมืองหนองหารหลวง (พระธาตุเชิงชุม จ.สกลนคร) แล้วได้เสด็จไปประทับที่ ดอยแท่น (พระธาตุภูเพ็ก อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร) ทรงระลึกถึงพระมหากัสสป เมื่อพระเถระทราบพระปริวิตกดังนั้นแล้ว จึงมาเฝ้าตามพุทธประสงค์ทันที

(i) องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงมีพระพุทธฎีกาตรัสว่า

(i) "ดูก่อนกัสสป ตถาคตนิพพานไปแล้วเธอจงนำอุรังคธาตุของตถาคตมาไว้ที่ภูกำพร้านี้"

เพราะฉนั้น ในคราวถวายพระเพลิงพระบรมศพ พระอุรังคธาตุ ที่หุ้มห่อด้วยผ้ากัมพลก็ปาฏิหารย์เสด็จออกจากพระหีบทองมาประดิษฐานอยู่เหนือฝ่ามือเบื้องขวาของพระมหากัสสปะเถระ

(i) ครั้งนั้นท้าวพระยาทั้งหลาย อันมี พระยาจุลณีพรหมทัต พระยาอินทปัฐนคร พระยาสุวรรณภิงคาร พระยาคำแดง และ พระยานันทเสน (เมื่อพระยาศรีโคตบูตสวรรคต พระยานันทเสนน้องชายได้ครองต่อมาอีก 13 ปี พระศาสดาจึงปรินิพพาน)

เมื่อพระยาทั้ง 5 นคร รู้ข่าวพระมหากัสสปเถระจะนำพระอุรังคธาตุของพระพุทธเจ้ามาประดิษฐานไว้ที่ภูกำพร้า ดังนั้น พระยาจุลณีพรหมทัต พระยาอินทปัฐนคร และพระยานันทเสน ทั้ง 3 พระองค์ พร้อมด้วยไพร่พลโยธา เสด็จมาประทับและพักอยู่ที่ริมฝั่งแม่น้ำโขงใต้ปากเซ ตรัสสั่งไพร่พลช่วยกันสกัด "หินมุก" มาสร้างอารามไว้คอยท่าพระมหากัสสปเถระ

(i) ส่วน พระยาสุวรณภิงคาร และ พระยาคำแดง ตรัสสั่งให้ไพร่พลโยธาสกัด "หินมุกหินแลง" มากองไว้เป็นกอง ๆ สำหรับก่ออุโมงค์บนยอด "ดอยแท่น" ที่พระศาสดาเสด็จมาประทับแต่ครั้งโน้น

ต่อมา พระมหากัสสป พร้อมด้วยพระอรหันต์ 500 องค์ อัญเชิญพระอุรังคธาตุมาถึงเมืองหนองหารหลวง แล้วไนขึ้นไปประดิษฐานไว้บนแท่นอุโมงค์ที่ยังสร้างไม่เสร็จนั้นก่อน แล้วเข้าไปบิณฑบาตในเมือง ท้าวพระยาทั้งสองพร้อมด้วยชาวเมืองทั้งหลายพากันใส่บาตร แล้วได้จัดเครื่องสักการะบูชา ขึ้นไปบนเขานมัสการและทรงน้ำพระอุรังคธาตุ

(i) ขณะนั้น พระยาสุวรรณภิงคารทอดพระเนตรอุดมงนั้น เห็นยังไม่เสร็จจึงทรงพระพิโรธโกรธจัด พระมหากัสสปจึงคิดที่จะเตือนสติพระราชา จึงได้ถามปัญหาธรรมว่า

(i) "อะไรร้อนยิ่งกว่าไฟ อะไรใสยิ่งกว่าแก้วมณี อะไรบ่มีแข้ว (เขี่ยว) รู้กัดคนกินได้ อะไรบ่มีตนตัว รู้เดินเที่ยวไปมาได้นั้นเล่า...พระมหาบพิตร...?"

(i) เมื่อพระยาสุวรรณภิงคารไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ พระเถระจึงอธิบายต่อไปว่าสิ่งที่ร้อนกว่าไฟนั้นได้แก่ "ราคะ ตัณหา" สิ่งที่สว่างยิ่งกว่าแก้วมณีนั้น ได้แก่ สติ และ ปัญญา สิ่งที่บ่มีแข้ว รู้กัดกินคนได้นั้น ได้แก่ "ความแก่เฒ่า" สิ่งที่บ่อมีตัวตน รู้เดินเที่ยวไปมานั้น ได้แก่ "จิต"

ครั้นพระยาสุวรรณภิงคารได้สดับพุทธภาษิตก็มีจิตใจหายขุนมัว จึงขอสถาปนาพระอุรังคธาตุไว้ ณ ที่นี้ แต่มหาเถระได้ทูลห้ามว่า พระองค์อย่าได้ฝ่าฝืนพระพุทธบัญชาเลย แล้วพระยาทั้งสองจึงอัญเชิญพระอุรังคธาตุขึ้นสู่ปราสาท พร้อมขบวนพสกนิการใส่ชุดขาวแห่พระอุรังคธาตุไปสู่ภูกำพร้า พร้อมไปด้วยพระอรหันต์ทั้งหลาย

(i) เมื่อมาถึงแล้ว พระมหาเถระจึงแนะนำให้พระยาทั้ง 5 ได้รู้จักกัน และแนะนำให้ปั้นดินดิบเอาไฟเผาก่อเป็นอุโมงค์ พระยาทั้ง 5 ได้สดับคำดังนี้แล้ว จึงตกลงสั่งให้คนทั้งหลายปั้นดินดิบ ส่วนแม่พิมพ์นดินนั้น เอาฝ่าเมือพระมหาเถระเป็นแบบกว้างยาว

ต่อจากนั้นพระยาทั้ง 5 และเสนาข้าราชบริพานพร้อมด้วยประชาราษฎร์ทั้งหลาย จึงได้ทำการขุดหลุมและก่อเป็นอุโมงค์ เพื่อเป็นที่บรรจุพระอุรังคธาตุ ขณะอัญเชิญพระอุรังคธาตุนั้น พระอุรังคธาตุที่หุ้มด้วยผ้ากัมพลก็กระทำปาฏิหาริย์เสด็จออกมาประดิษฐานอยู่บนฝ่ามือข้างขวาพระมหากัสสป

(i) พระอรหันต์ทั้งหลายพร้อมด้วยพระยาทั้ง 5 กับทั้งเสนาอำมาตย์ประชาราษฎร์ทั้งหลายเห็นเป็นอัศจรรย์ดังนั้น จึงเปล่งเสียงสาธุการขึ้นพร้อมกัน จากนั้นก็ปาฏิหารย์เสด็จกลับเข้าไปที่เดิม

หลังจาพิธีบรรจุพระอุรังคธาตุไว้ในอุโมงค์แล้ว พระยาทั้ง 5 ได้ทรงบริจาคพระราชทรัพย์ต่าง ๆ เป็นอันมาก เช่น แก้ว แหวน เงิน ทอง เป็นต้น แล้วช่วยกันสร้างบานประตูคนละด้าน แล้วให้คนนำเอาหินจากอินเดียและลังกามาฝังไว้ทั้งสี่มุม ในปัจจุบันนี้ยังมีอยู่

(i) เมื่อเสร็จแล้วจึงทำพิธีสักการบูชาเวียนรอบองค์พระธาตุ พระยาทั้ง 5 อธิฐานขอให้ได้ออกบวชในพระพุทธศาสนา แล้วสำเร็จเป็นพระอรหันต์ในอนาคตกาลนั้นเทอญ พระอรหันต์ทั้ง 500 มีพระมหากัสสปเป็นประธานจึงพร้อมกันอนุโมทนาในความปรารถนาของพระยาทั้ง 5 นั้นว่า

(i) "ขอให้ความปรารถนานั้น ๆ ของมหาราชเจ้าทั้งมวล จงสำเร็จบริบูรณ์ตามพระราชประสงค์ทุกประการเทอญ..."


หลังจากนั้นพระอรหันต์ทั้งหลายและพระยาทั้ง 5 ต่าง แยกย้ายกลับไปแล้ว ท้าวสักกะพร้อมด้วยเหล่าเทพเจ้าทั้งหลายได้ทรงเครื่องชุดขาว เสด็จลงมากระทำการสักการะบูชาพระอุรังคธาตุ ด้วยการจัดเป็นขบวนแห่เครื่องบูชาทั้งหลายแล้ววิษณุกรรมเทพบุตรได้แกะสลักเป็นรูปเทวดาเป็นรูปม้า และรูปพระพทธเจ้าไว้อย่างสวยงาม แล้วจัดให้เทวดารักษาพระอุรังคธาตุ พร้อมด้วยเครื่องสักการะทั้งหลายเหล่านั้น

(i) ครั้งนั้น พระอุรังคธาตุเสด็จออกกระทำปาฏิหารย์ แต่ละด้านเสด็จออกมาถึง 6 องค์วกเวียนเสด็จขึ้นมารวมอยู่ด้วยกันทั้งสิ้น ตั้งอยู่บนอากาศเสมอยอดอุโมงค์ระยะ 100 วา แล้วเสด็จออกจากยอดอุโมงค์ 2 องค์ เสด็จขึ้นไปเบื้องบน แล้วเสด็จลงมารวมกันเป็นองค์เดียว โตเท่าลูกมะพร้าว แล้วประทักษิณไปทางขวา 3 รอบ ประดิษฐานอยู่ มี่ประตูทิศตะวันออก เฉาพะพระพักตร์ของท้าวสักกเทวราช

(i) เหล่าเทพบุตรเทพธิดาทังหลายมีความชื่นชมยินดียิ่งนัก จึงได้เปล่งเสียงสาธุการขึ้นตลอดไปทั่วบริเวณ คนธรรพ์ทั้งปวงประโคมด้วยดุริยดนตรี เหล่าเทพอัปสรท้งหลายต่างก็ฟ้อนรำขับร้องถวายบูชา พระอุรังคธาตุเสด็จเข้าไปประดิษฐานภายในอุโมงค์ทางประตูด้านทิศตะวันออก ประตูก็ปิดเข้าไปพร้อมกัน เหล่าเทพเจ้าทั้งหลายจึงเสด็จกลับ

เมื่อพระมหากัสสปกลับไปแล้ว ก็ได้เลือกสามเณรมา 3 รูป ชื่อว่า พุทธรักขิตตะ ธรรมรักขิตะ และ สังฆรักขิตตะ สามเณรทั้ง 3 องค์นี้ ต่อมาภายหลังเมื่อายุครบบวชเป็นภิกษุแล้ว ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์

(i) กาลเวลาผ่านไป ฝ่ายพระยาสุวรรณภิงคารเมืองหนองหารหลวง จุติมาถือกำเนิดในครรถ์แห่งพระนางเทวี เมืองอินทปัฐนคร มีนามว่า มหารัตนกุมาร ต่อมาพระยาคำแดงเมืองหนองหารน้อย ก็จุติมาถือกำเนิดร่วมบิดา มารดา เดียวกันอีก มีนามว่า จุลรัตนกุมาร

ครั้นเมื่อ 2 กุมารประสูติมาได้ขวบหนึ่งนั้น พระยาจุลณีพรหมทัตและพระยาอนิทปัฐนครจุติพร้อมกัน มาถือกำเนิดในครรภ์แห่งนางปัจฉิมกุมารี พระมเหสีของเจ้าราชบุตรผู้เป็นโอรสพระยาจุลณีพรหมทัต

(i) ครั้นนางปัจฉิมราชกุมารีทรงครรถ์ถ้วนทศมาส ก็ประสูติราชกุมารฝาแฝดพร้อมกันในวันเดียว พระราชบิดาจึงขนานนามกุมารผู้พี่มีชื่อว่า มหาสุวรรณปราสาท ผู้น้องชื่อว่า จุลสุวรรรณปราสาท

ส่วนพระยานันทเสนแห่งเมืองศรีโคตบูรก็จุติไปถือกำเนิดในครรห์แห่ง พระนางศรีรัตนเทวี พระราชเทวีของ พระยาสุริวงศา เมืองร้อยเอ็ดประตู ครั้นพระนางประสูติราชโอรสได้ 4 วัน ก็สวรรคตไป ส่วนพระราชกุมารที่เป็นโอรสนั้น นางสนมเอาไปเลี้ยงไว้เมื่อพระชนมายุได้ขวบหนึ่งจึงได้ขนามนามว่า เจ้าสังขวิชชากุมาร

(i) หลังจากถวายพระเพลิงพระยานัทเสนแล้วเสนาอำมาตย์พร้อมด้วยชาวเมืองศรีโคตบูรจึงพร้อมกันย้ายเมืองไปที่ป่าไม้รวก และได้ราชาภิเษก พระอนุชา ของพระยานันทเสน ให้ขึ้นเสวยราชสมบัติแทน ทรงพระนามว่า พระยามรุกขนคร

ต่อมา พระยาสุริยวงศา เมืองร้อยเอ็ดประตู จุติถือกำเนิดในครรภ์แห่งพระราชเทวี เมืองมรุกขนคร พระราชบิดาจึงขนานนามว่า เจ้าสุมิตวงศากุมาร เมื่อพระราชกุมารทรงเจริญวัยได้ 13 พรรษา พระชนกชนนีก็สวรรคตไปทั้งสองพระองค์ จึงได้เสวยราชสมบัติแทน พระราชบิดา มีพระนามว่า พระยาสุมตวงศาราชามรุกยนคร

(i) ซึ่งต่อมาพระองค์ได้ทรงปฏิสังขรณ์พระธาตุพนมเป็นครั้งแรก ตามพระพุทธพยากรณ์ขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ที่ได้ตรัสทำนายไว้กับ พระยาศรีโคตบูร ซี่งจุติจากพระยาสุริยวงศาก็มาเป็น พระยาสุมิตวงศา

ในคราวนั้น พระอรหันต์ทั้ง 3 ที่เป็นศิษย์ของพระมหากัสสป คือ พระพุทธรักขติ พระธรรมรักขิตะ และพระสังฆรักขิตะ ซึ่งบรรพชามาตั้งแต่เป็นสามเณร ได้มาแต่เมืองราชคฤห์ แล้วได้นำราชกุมารทั้ง 5 นั้นมาบวชในพระพุทธศาสนา

(i) ครั้นราชกุมารทั้ง 5 ได้บรรพชาเป็นสามเณรแล้ว ก็ได้ฝึกฝนพระกรรมฐานจากพระอาจารย์ทั้ง 3 จนกระทั้งได้บวชเป็นภิกษุแล้วได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ทั้ง 5 องค์ โดยลำดับสมกับความปรารถนาที่ได้ตั้งจิตอธิฐานไว้ในชาติก่อน ตอนที่เป็นท้าวพระยาทั้ง 5 โน้น

(i) ครั้นต่อมาพระอรหันต์ทั้ง 5 ทรงระลึก "คาถา 4 บาท" ที่พระมหากัสสปเคยแสดงไว้แต่ชาติปางก่อนนั้นว่า "คจฉันติ นรคัจฉันติ" เป็นต้น (ตอนที่พระยาทั้ง 5 จะพบกัน ต่างก็ใคร่จะได้เป็นผู้สร้างพระธาตุพนม จนพระมหากัสสปต้องเข้ามาไกล่เกลี่ยด้วยหลักธรรม จึงได้ร่วมกันสร้างจนสำเร็จ) ดังมีใจความว่า

(i) ผู้ประเสริฐต่อผู้ประเสริฐ เดินทางมาพบกันเข้า ซ้ำประเสริฐยิ่งกว่า(i)
(i) ผู้ฉลาดต่อผู้ฉลาด เดินทางมาพบกันเข้า ก็ยิ่งฉลาดกว่าแต่ก่อน(i)
(i) ผู้รู้ต่อผู้รู้ เดินทางมาพบกันเข้า ก็ยิ่งรู้หลักนักปราชญ์เพิ่มขึ้นกว่าเดิม(i)
(i) ผู้รักกันต่อผู้รักกัน เดินทางมาพบกันเข้า ก็ยิ่งซ้ำรักกันกว่าแต่ก่อน ....ดังนี้(i) ​

พระเถระทั้ง 5 หวลนึกถึงคติธรรมทั้ง 4 บาทนี้ ก็มีความซาบซึ้งตรึงใจยิ่งนัก จึงใคร่จะบูรณะพระอุรังคธาตุที่ภูกำพร้าอีกครั้งหนึ่ง จึงได้ปรึกษาหารือกันที่จะไปสู่เมืองมรุขนคร เพื่อถวายพระพรแก่ พระยาสุมิตธรรมวงศา ให้ช่วยทรงอุปถัมภ์ แล้วจึงแยกย้ายกันไปบิณฑบาตในเมืองของตน เพื่อชักชวนพระบิดาและพระมารดา มาร่วมกันปฏิสังขรณ์พระอุรังคธาตุร่วมกับพระยาสุมิตธรรมวงศา โดยเฉพาะ พระสังขวิชชา ท่านได้เล่าถึงความเป็นมาในชาติปางหลังให้พระยาสุมิตธรรมวงศาทราบ แล้วพระราชาและพระราชเทวีจึงตรัสถามว่า

(i) "ท่านเป็นพระอรหันต์แล้วหรือ"

เมื่อพระเถระถวาพระพรว่า "ถูกแล้ว" ดังนี้ ก็มีอัศจรรย์บังเกิดขึ้น คือ เทพยดาที่รักษาเศวตฉัตของพระองค์ และเทวดาที่รักษาภูกำพร้าทั้งสิ้น ต่างพากันเป่าหอยสังข์ขึ้นประโคมทั่วในพระราชฐานแลในที่นัน ๆ เป็นที่สนุกสนานยิ่งนัก คนทั้งหลายได้ยินแต่เสียงสังข์ หาได้เห็นเทวดาไม่ จึงพร้อมกันให้เสียงสาธุการเซ็งแซ่ทั่วไปทั้งพระนคร แล้วพระเถระจึงถวายพระพรต่อไปว่า

(i) เมื่อชาติก่อนโน้น มหาราชได้เป็น พระยาศรีโคตบูต ครั้งเมื่อพระศาสดายังมีพระชนม์อยู่ ได้เสด็จมาในเมืองศรีโคตบูร มหาราชได้ถวายบิณบาตแล้ว ปรารถนาค้ำชูพระศาสนาครั้งนั้น อาตมาเป็น พระยานันทเสน น้องของมหาบิตร

เมื่อมหาบพิตรจุติจากชาตินั้น จึงได้ไปเกิดในเมืองร้อยเอ็ดประตู ส่วนอาตมาภาพได้เสวยราชสมบัติ 13 ปี พระศาสดาจึงเสด็จเข้าสู่พระนิพพาน แล้วพระอรหันต์ท้ง 500 มี พระมหากัสสปเถระ เป็นประน นำเอาพระบรมธาตุส่วนหัวอกของพระพุทธเจ้ามาประดิษบานไว้ทีภูกำพร้า

(i) พระยาทั้ง 4 ได้พร้อมกันก่ออุโมงค์ไว้เป็นที่บรรจุ ครั้งนั้นได้พร้อมกันอธิฐานให้ได้อุปสมบทในพระพุทธศาสนาแล้วให้ได้สำเร็จพระอรหันต์ เฉพาะหน้าพระอรหันต์ทั้ง 500 นั้น พระเถระทั้งหลายพร้อมกันอนุโมทนาในความปรารถนาทุกองค์ อาตมาจึงได้มาบวลและได้สำเร็จพระอรหันต์ในชาตินี้

เมื่ออาตมาจุติจากชาติอันเป็นพระยานันทเสน ได้ไปเกิดในท้องแห่ง นางศรีรัตนเทวี พระราชเทวีพระยาร้อยเอ็ดประตู ก็คือ มหาราชเจ้ากับพระนางเทวีแก้วบัดนี้แล เมื่อพระนางประสูติอาตมภาพได้ 7 วัน นางก็จะติมาเกิดในวงศ์พระยามรุขนคร ส่วนมหาราชเจ้าจุติมาบังเกิดเป็นพระราชโอรสพระยามรุกขนครแต่ชาติก่อนนั้น มหาราชเจ้าและพระนางเทวีแก้วเป็นพระบิดาและพระมารดาของอาตมาภาพอย่างแท้จริง ด้วยเหตุนี้ อาตมาภาพจึงได้เรียกมหาราชเจ้าทั้งสองว่า เป็นพระบิดาและเป็นพระมารดาหลงมาอยู่ในที่นี้ทั้งสองพระองค์

(i) เมื่อได้ทรงสดับพระธราเทศนาเรื่องอดีตชาติจากพระเถระแล้ว จึงมีพระทัยประดุจดังว่า ระลึกได้ยังพระชาติหนหลัง มีน้ำพระเนตรตกลงมาเฉพาะหน้าพระเถระ ขณะนั้นอำมาตย์และข้าทาศบริวารทั้งหลาย ได้เห็นน้ำพระเนตรของหมหาราชเจ้าทั้งสองหยดย้อยตกลงมามาได้ขาด ก็บังเกิดโสมนัสร่ำร้องไห้ไปด้วยกัน

(i) นางเทวีแก้วจึงไว้พระเถระแล้วถามว่เมื่อโยมจุติทิ้งท่านไปเสียแต่เมื่อยังเยาว์อยู่นั้นใครเล่าเป็นผู้เลี้ยงดูท่านเล่า พระเถระจึงทูลว่าน้าเลี้ยงพ่อนมพร้อมทั้งนางสนมทั้งหลายเป็นผู้เลี้ยงสืบต่อมา เมื่อบ้านเมืองเกิดยุคเข็ญขึ้น ครั้งนั้นนางทั้งหลายบางคนก็ตาย บางคนก็หนีกลับคืนสู่บานเมืองเดิม น้าเลี้ยงพ่อนมจึงได้นำเอาอาตมาภาพอพยพหนีมาอยู่ที เมืองสุวรรณภูมิ แต่ยังเล็กอยู่ แล้ว พระสังฆรักขิตเถระ จึงได้นำเอาอาตมาไปบวช แล้วสั่งสอนจนได้สำเร็จพระอรหันต์

ในขณะที่พระเถระกำลังกล่าวอยู่นั้นเอง พระเถระอีก 4 องค์ที่มาจากเมืองอินทปัฐนครและเมืองจุลณีพรหมทัต ก็เข้ามาสู่ปราค์ปราสาทกับด้วยพระสังฆวิชชานั้น แล้วจึงทูลว่ามหาบพิตรทรงปรารถนาค้ำชูพระศาสนาตราบเท่า 5000 พระวรรษา และพระยาทั้ง 5 ก็คือ อาตมาภาพทั้ง 5 ในบัดนี้

(i) ดังนี้แล้ว ทั้งพระเถระทั้ง 5 และพระยาทั้ง 3 คือ พระยาสุมิตธรรมวงศา พระยาปุตตจุลณีพรหมทัต พระยาจุลอินทปัฐนคร ได้พากันไปบูรณะพระอุรังคธาตุที่ภูกำพร้านั้นอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งพระบรมสารีริกธาตุก็ได้แสดงปาฏิหารย์ เหมือนเมื่อครั้งท้าวสักกเทวราชลงมาบูชากระนั้น

ในครั้งนั้น ได้มีการบรรจุพระอุรังคธาตุใหม่ จึงมีเหตุอัศจรรย์ฝนตกลงมาถูกต้องบุคคลนั้น บุคคลจำพวกใดที่ไม่ชอบฝน ก็ไม่ตกลงมาถูกต้อง ส่วนบุคคลที่เป็นโรคหูหนวก ตาบอด ทูต ขี้เรื้อน เมื่อได้ข่าวร่วมในการกุศลนั้น ๆ โรคร้ายต่าง ๆก็หายสิ้น เหล่าเทวดานางฟ้าทั้งหลายต่างก็เริ่มโปรยปรยข้าวตอกดอกไม้ทิพย์ลงมา สักการบูชาทั่วบริเวณภูกำพร้าทั้งสิ้นแล

(i) ฝ่ายพระยาสุมิตธรรมบรมโพธิสัตว์ จึงได้ตั้งความปรารถนาให้ได้เสวยราชสมบัติทั่วทุกพระนคร ที่มีในชมพูทวีปทั้งสิ้น และให้ได้เป็นผู้ค้ำชูพระพุทธศาสนาตลอด 5000 พระวรรษา ครั้นจุติให้ได้เสวยสุขในสวรค์ชั้นดุสิต จะลงมาพร้อมด้วย พระศรีอริยเมตรไตรยโพธิสัตว์ ส่วนพระยาปุตตจุลณีพรหมทัตและพรยาจุลอินทปัฐนคร ปรารถนาเป็นพระอัครสาวก

(i) ส่วนพระราชเทวีและเสนาอำมาตย์ ข้าราชบริพารทั้งหลาย ต่างก็ปรารถนาเป็นพระสาวกในตำแหน่งต่าง ๆต่อไป ในสมัยที่พระยาสุมิตธรรมวงศาจะได้ตรัสรุ้เป็นพระพุทธเจ้าครั้งนั้น พระอรหันต์ทั้ง 5 จึงได้พร้อมกันอนุโมทนาในความปรารถนา และก็ขอให้ได้สำเร็จตามความประสงค์ทุกประการเทอญ

เป็นอันว่า หลังจากท้าวพระยาทั้ง 3 ได้ร่วมกันบูรณะเมื่อประมาณ พ.ศ 500 และสิ้นพระชนม์ไปแล้ว บรรดาพระโอรสต่าง ๆก็ขึ้นครองเมืองแทน แล้วได้มีการปฏิสังขรณ์ต่อ ๆ กันมาจนตราบเท่าถึงวันที่ 11 สิงหาคม 2518 พระธาตุพนมก็ได้โค่นล้มลงมา จึงได้สร้างขึ้นมาใหม่อีก เสร็จสิ้นเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 2522

(f) (f) (f) (f) (f) (f) (f)