พื้นที่ปลอดภัยยามเกิดอภิมหันตภัย ในจังหวัดต่าง ๆ ของประเทศไทย

สำหรับกรุงเทพฯ จะไม่รอดในวันเกิดภัยพิบัติ
ซึ่งจะเป็นภัยพิบัติที่เกิดจากแผ่นดินไหว ท่านเห็น
กรุงเทพฯ จะเกิดแผ่นดินแยก มีไอน้ำหรือไอร้อน
พวยพุ่งขึ้นมา จะเห็นแต่หมอกควันเต็มไปหมด
ทุกคนต่างพากันวิ่งหนีเอาตัวรอดสับสนอลหม่าน
ท่านเล่าให้ฟังว่ามีคณะญาติโยมที่มาจากกรุงเทพฯ
ขึ้นมาบนพระธาตุดอยเกิ้ง เดินผ่านท่านไปมา
แต่มองไม่เห็นว่าครูบานั่งอยู่ จนกระทั่งมีอยู่คนหนึ่ง
เห็นท่านนั่งอยู่ จึงเข้ามากราบ และบอกว่า เดินไปมา
ไม่เห็นครูบาเลย พอคณะนั้นจะกลับ มีผู้หญิงคนหนึ่ง
ในคณะนั้น ท่านก็ว่าคุ้นหน้าเหลือเกินว่าเคยพบที่ไหน
และก็นึกขึ้นมาได้ว่า ท่านเห็นในนิมิตของท่านว่า
ผู้หญิงคนนี้นี่เองที่ท่านเห็นในภัยพิบัติที่กรุงเทพฯ
ว่ากำลังขับรถหนีภัยจะมาที่วัดดอยเกิ้ง แต่ประสบอุบัติเหตุ
รถชนต้นไม้ก่อนที่จะมาถึงวัด ท่านจำได้ติดตาเลยว่า
สภาพของผู้หญิงคนนั้นตอนเกิดอุบัติเหตุเป็นอย่างไร
แต่ตอนนั้นผู้หญิงคนนี้เป็นคนขับรถและรถที่ขับก็คือรถ
ที่ขับขึ้นมาไหว้พระธาตุดอยเกิ้งนี้เอง เพียงแต่ตอนนี้เป็น
แค่คนโดยสาร ซึ่งตอนที่เห็นในนิมิตนั้น เป็นคนขับ

 

ไม่นานเกินรอค่ะ

 

น้ำที่จะท่วมกรุงเทพฯ นั้น ไม่ได้เกิดจากเขื่อนแตกแล้วท่วม
แต่จะเกิดแผ่นดินไหวแล้วทำให้เขื่อนแตก น้ำถึงท่วมกรุงเทพ
ท่านเห็นว่าน้ำที่ท่วมนั้นเป็นสีแดง ท่วมกรุงเทพฯ ทั้งหมด
ครูบาได้พูดถึงสถานที่ปลอดภัยจากภัยพิบัติไว้ โดยให้ยึด
สถานที่ที่มีพระบรมสารีริกธาตุที่เก่าแก่ประดิษฐานอยู่
โดยยึดเอาสถานที่ใกล้เคียงที่ตนเองอยู่ ไม่ใช่อยู่กรุงเทพ
และจะมาหลบภัยที่วัดดอยเกิ้ง จังหวัดเชียงใหม่ เพราะ
กว่าจะมาถึง ก็จะไม่ทันการณ์ อย่างที่ท่านเห็นในนิมิตนั่นแหละค่ะ
ดังนั้น สิ่งที่ไอยเขียนไว้ ระหว่างที่รอรวมเล่มอยู่นั้น ทุกท่านก็
save ข้อมูลติดตัวไว้ก่อนก็ดีคะ เมื่ออยู่ที่ใด จังหวัดใด
ก็จะรู้ได้ว่าควรหลบภัยที่ใด ครูบาท่านบอกกับไอยว่า
ภาคใต้ไม่รอดนะค่ะ แหมครูบาท่านให้กำลังใจดีเหลือเกิน
รู้ว่าเรามาจากจังหวัดตรัง แต่หนูทราบแล้วค่ะ ว่าภาคใต้ไม่รอด
หรือรอดก็เป็นหย่อม ๆ แต่ปวารณาตัวมาแล้ว ก็ต้องทำหน้าที่
ให้ดีที่สุด อย่างน้อย ๆ ก็พาคนให้เดินถูกต้อง ตรงทางใน
ทางธรรมให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ก็แล้วกันเจ้าค่ะ ส่วนที่่ใด
ปลอดภัยมากที่สุด ท่านก็บอกมาเหมือนกันนะค่ะ ซึ่งไอยเอง
ก็เดินทางมาทั่วประเทศ ครูบาอาจารย์ก็กราบมาหลายท่าน
รวมทั้งกัลยณมิตรก็บอกไว้เช่นกัน เมื่อนำมาประมวลรวมข้อมูลแล้ว
ก็ทำให้ทราบแล้วค่ะ ว่าที่ใดปลอดภัยที่สุด แต่ไม่ขอบอกแล้วกันนะค่ะ
เดี๋ยวจะพากันแห่ไปกว้านซื้อที่จนที่ดินแพงลิบลิ่วอีก เอาเป็นว่า
ที่ตรงนั้น ครูบาท่านบอกว่าข้างใต้เป็นถ้ำขนาดใหญ่ก็แล้วกัน
สำหรับที่พระธาตุดอยเกิ้งปลอดภัยก็จริง แต่ทางที่ขึ้นมานั้น
อาจจะเจอหินถล่ม ดินถล่มเสียก่อนก็ได้ เพราะฉะนั้นใครจะรอด
หรือไม่รอด ก็อยู่ที่บุญทำกรรมแต่งของคน ๆ นั้นก็แล้วกัน
ครูบากับไอยยังพูดกันเลยว่า เรานะจะตายก่อนเป็นคนแรก ๆ ด้วยซ้ำ

 

สำหรับเรื่องราวต่าง ๆ ที่ท่านครูบาได้มีเมตตา
เล่าให้ไอยฟังนั้น ถือว่าท่านได้เล่าให้ฟังเป็นการส่วนตัว
และไอยนำมาถ่ายทอดลงในเวปแห่งนี้ ดังนั้นถูกผิด
ประการใด ขอให้เป็นส่วนที่ไอยรับผิดแต่เพียงผู้เดียวนะค่ะ
อย่าได้ปรามาสพระสงฆ์องค์เจ้าให้เป็นบาปติดตัวกันเลยค่ะ
โดยเฉพาะเรื่องราวต่าง ๆ ในนิมิตนั้น เพราะท่านเล่าให้ฟังด้วย
ความเมตตา มิได้อวดอุตริแต่อย่างใดทั้งสิ้น
ขอกราบขอบพระคุณท่านครูบามา ณ ที่นี้ค่ะ

 

พูดมาเป็นตุเป็นตะ สรุปอันสุดท้ายแบบง่ายๆ ดีนะ ?

 

ถ้ามันเป็นจริงจริงๆ คุณเอาครูบาอาจารย์มาเสื่อมเสียแล้ว ไปพิจารณาตัวเองใช้สติดีๆ เองเถอะ ในเว็บนี้ก็แบบนี้กันหมดแหละ

 

ธรรมตัวเองไม่ถึงก็อย่าทำไปเอาธรรมคนอื่นมาเบ่งบารมี

 

สาธุกับคุณไอยที่ปรารถนาดีกับเพื่อน ๆ ค่ะ แสดงว่าคุณไอยเพิ่งไปกราบพระอาจารย์มา

 

สวัสดีคะ คุณไอย

ซาบซึ้ง ขอบคุณ และขอบใจที่ นำเรื่องดีๆมาแนะนำกัน ตัวดิฉันเอง เจอน้ำท่วมกรุงเทพปี54 น้ำเข้าบ้านไม่มาก แต่ก็ออกจากกรุงเทพก่อนใคร เพราะแม่เป็นเบาหวาน เกรงจะอยู่ลำบาก

ดิฉันเห็นด้วยกับการเปลี่ยนแปลงของโลก นับแต่กลางปี55 ก็พยายามเพียรหาที่อยู่ให้ตัวเองกับครอบครัวในต่างจังหวัด(ตะเวนดูในภาคอีสาน) จนทุกวันนี้ ก็ยังไม่พบ พอได้มาอ่านบอร์ดของคุณไอย นับเป็นโชคดี แต่ไม่เห็นพูดถึงอีสานเลยคะ

จึงอยากรบกวนถาม จังหวัดในอีสาน มีจังหวัดไหนที่พอจะแนะนำให้ได้บ้างคะ

ขอบคุณ และขอบใจอีกครั้งคะ

นำข้อความข้างบนที่ส่งทาง pm มาขยายความต่อให้นะค่ะ
ที่ไม่เอ่ยถึงภาคอีสาน เพราะคุยกับทางครูบาและหลาย ๆ ท่านแล้ว
มีความเห็นพ้องกันว่า ทางภาคอีสานไม่ได้ปลอดภัย 100%
เพราะจะเกิดภูเขาไฟ โรคระบาด และน้ำขาดแคลน
ถึงอยู่ก็อยู่ได้ชั่วคราว นานไปก็ต้องอพยพออกจากพื้นที่อยู่ดีนะค่ะ
สำหรับที่ปลอดภัยจริง ๆ จะบอกเฉพาะคนที่ตั้งใจไปอยู่พื้นที่นั้นนะค่ะ
เพราะต้องลงไปเตรียมพื้นที่ เตรียมการรองรับในทุก ๆ เรื่อง
ทั้งทางโลกและทางธรรม ถ้าเพียงแค่คิดว่าไปอยู่เพียงจะได้มีที่อยู่
ตอนเกิดภัย ไม่ขอบอกนะค่ะ เพราะไม่มีประโยชน์อันใด
ตอนคุยกับครูบาท่านยังบอกว่า ถึงทุกคนจะแห่กันมาที่
วัดพระธาตุดอยเกิ้ง ท่านก็ไม่สามารถที่จะเลี้ยงผู้คนได้ทั้งหมดหรอก
อาหาร น้ำท่า ก็ไม่มี เพราะอยู่บนเขา ดังนั้น การเตรียมการ
ต้องเตรียมการอย่างผู้มีปัญญา ซึ่งไอยจะอธิบายเสริมไปเรื่อย ๆ
โดยใช้วัดนาเมืองเพชร อ. เมือง จ. ตรัง เป็นต้นแบบในการทำงาน
เพื่อการรองรับภัยพิบัติทางธรรมชาติและภัยพิบัติทางเศรษฐกิจ
ไปพร้อม ๆ กัน โดยเป็นการทำงานที่ให้ทุกคนเห็นเป็นตัวอย่าง
ว่าไม่จำเป็นต้องใช้เงินนับแสนล้านบาท เพื่อแก้ไขปัญหา
เพียงแต่ใช้ปัญญา และจิตที่มีเมตตา รวมถึงความสามัคคี
ก็จะทำให้ทุกอย่างเดินหน้าต่อไปได้

 

สิ่งที่ไอยเขียน เป็นเพียงแค่การเล่าเรื่อง
ส่วนภัยพิบัติจะเกิดหรือไม่ ไม่ได้เป็นประเด็นสำคัญ
สำหรับคนที่เชื่อ มีความสามารถ ไม่ประมาท
จะเตรียมการไว้ก่อนก็ดี เพราะทุกวันนี้ภัยพิบัติในใจคนต่างหาก
ที่หนักหนามากที่สุด เพราะคนสมัยนี้มักยึดติดกับวัตถุนิยม
เห็นค่าของเงิน สำคัญกว่าคุณค่าของจิตใจที่ดีงาม
ต่อให้ไอยบอกที่อยู่อันปลอดภัย แต่จิตใจยังตกต่ำ
ก็ไม่สามารถพ้นภัยพิบัติในใจตนได้หรอกค่ะ

 

ขึ้นมาเชียงใหม่เที่ยวนี้ตั้งใจมาอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ
พระอรหันตธาตุและพระธาตุ ไปประดิษฐาน ณ วัดนาเมืองเพชร จ. ตรัง
รวมทั้งทางวัดถ้ำเมืองนะ อ. เชียงดาว จ. เชียงใหม่ ที่ท่านหลวงตาม้า
และแม่ชีหนูนา ได้ให้ความเมตตา ไปเรียนการทำพระผงจักรพรรดิ์
เพื่อนำไปแจกให้กับญาติโยมทางใต้ ต้องขอกราบขอบพระคุณใน
ความเมตตาของหลวงตาม้ามากเลยค่ะ ไม่ได้ไปวัดถ้ำเสียหลายปี
ไปคราวนี้วัดพัฒนาขึ้นไปมาก ด้านหน้าวัดมีร้านอาหารของทางวัด
ไว้บริการญาติโยม อาหารราคาทั่ว ๆ ไป ก็จริง แต่ปริมาณอาหาร
เยอะเป็นเท่าตัว วันแรกที่ไปสั่งสลัดผักมาทาน พอเขานำมาเสริฟ
เลยแหย่น้องเขาไปว่าสลัดเยอะไปหรือว่าจานเล็กไปนะน้อง
คนที่ไปปฏิบัติธรรมพร้อม ๆ กัน ขากลับยังบ่นเลยว่า คิดถึง
ร้านอาหารที่สุด ร้านนี้เปิดขายตั้งแต่ 7.00-17.00 น.
ถ้ามีโอกาสไปที่วัดถ้ำเมืองนะ อย่าลืมแวะร้านกันนะค่ะ

 

สำหรับคนที่อยากได้พระผงจักรพรรดิและลูกแก้วจักรพรรดิ
สามารถขอมาที่ไอยได้เลยนะค่ะ ไว้ถึงจังหวัดตรังเมื่อไหร่
จะจัดส่งไปให้ แต่ถ้าคนไหนอยากไปวัดพระธาตุดอยเกิ้ง
ขึ้นไปทางเชียงใหม่ ผ่านหน้าบ้านไอยที่บ้านแม่ทัง อ. ฮอด
ก็สามารถไปรับได้เลย เพราะที่บ้านก็ทำแจกเหมือนกันค่ะ
ถ้าอยากจะไปนมัสการพระธาตุแต่ไปไม่ถูก ก็แวะถามทาง
ที่บ้านได้เลยค่ะ

 

........................................................................
อ้าว....ติดตามอ่าน สถานที่ปลอดภัยมาตั้งหลายหน้า....ยังคิดอยู่เลย...คุณ...ไอย...หยั่งรู้....ที่แท้ก้...เหอะ...เหอะ....5..5...5..66666

 

ค่ะ ไอยไม่ได้มีญาณหยั่งรู้ ไม่ได้มีญาณสัมผัส สิ่งที่ไอยขอเพียงสิ่งเดียว
เวลาทำบุญทุกครั้ง ไอยขอเป็นผู้ที่มีปัญญาสว่างไสวในทางธรรมและทางโลก
สำหรับญาณสัมผัส มีแล้วได้อะไรหรือค่ะ เพราะไอยอยู่กับสิ่งแวดล้อม
และผู้คนเหล่านี้มาตั้งแต่แรก รวมถึงคนใกล้ตัว รู้มาก เห็นมาก มีฤทธิ์มาก
ตาทิพย์ หูทิพย์ รู้วาระจิตคน แต่ธรรมะยังไม่ไปถึงไหนกันเลย เพราะ
คิดว่าตนเองเก่ง รู้นั่น รู้นี่ไปหมด ศีล 5 ก็ถือยังไม่ครบ ขนาดตั้งตนเป็น
ครูบาอาจารย์ ยังอัตตาสูงกันเลย แต่ก็แปลกดีเหมือนกัน เวลาไอยไปที่ไหน
ครูบาอาจารย์รวมทั้งผู้รู้ทั้งทางโลกและทางธรรม เพียงแค่ได้เจอไอยแค่
ครั้งสองครั้ง แทบทุกคน ยินดีถ่ายทอดวิชาเหล่านี้ให้ไอยทั้งสิ้น แต่ไอย
ปฏิเสธทุกครั้งว่า ถ้าธรรมะยังไม่ถ่องแท้ จะไม่ขอเรียนวิชาพวกนี้
เพราะกลัวตัวเองหลง อัตตาสุงอย่างหลายคนที่ไอยรุ้จักนะค่ะ
และในทางกลับกัน ถ้าเป็นคุณมีใครยินดีสอนวิชาเหล่านี้ให้
คุณกล้าปฏิเสธไม่เอาหรือไม่ละค่ะ การละวางอัตตาตัวตน
คือต้องกล้าละวางกิเลส อย่างน้อยขั้นต้นให้ได้ก่อน มิใช่
อยากมี อยากได้ อยากเป็นไปเสียหมด ถ้าประโยชน์นั้น
มีให้เพื่อตัวเองเก่งในทางที่ผิด ที่หลงทาง แต่ถ้าประโยชน์นั้น
มีให้เพื่อส่วนรวม และเป็นทางที่ถูกต้อง ต่อให้บุกป่าฝ่าดง
ไอยก็ยอมตายถวายชีวิต ไปเล่าเรียนให้ถึงที่สุดเลยค่ะ
มีหลาย ๆ คน ที่เข้ามาเขียนในกระทู้ โดยเฉพาะในเรื่องของไอย
เขียนเพื่อยังประโยชน์ตน หรือ เพื่อยังประโยชน์ผู้อื่น
ผู้อ่านย่อมพิจารณาได้อย่างผู้มีธรรมค่ะ

 

พรุ่งนี้คงเดินทางกลับ ถึงกรุงเทพฯ ก็เช้าวันอังคาร
เพื่อรออัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ และทำธุระให้แล้วเสร็จ
กลับไปคราวนี้อิ่มบุญจริง ๆ เพราะได้ไปเรียนทำพระจักรพรรดิ
เพื่อมาแจกญาติโยมและเด็กนักเรียนตามโรงเรียนต่าง ๆ
ท่านพระครูปัญญาวัชราภรณ์ เล็งเห็นว่า ช่วงนี้เด็กและเยาวชน
ผู้ชายนั้นก็เสพยาบ้ากันเกือบหมด บางคนเสพมากจนสติฟั่นเฟือน
ส่วนเด็กผู้หญิงก็สนใจแต่เรื่องสวยงามและเรื่องรัก ๆ ใคร่ จนเกินพอดี
ท่านจึงตั้งใจจะเข้าไปอบรมศีลธรรมและธรรมะให้กับเด็ก ๆ ทุก ๆ โรงเรียน
เพราะสังคมทุกวันนี้ถูกล่อลวงด้วยวัตถุ ด้วยเทคโนโลยี ชิงดีชิงเด่น
อวดร่ำอวดรวย โดยเฉพาะผู้หลักผู้ใหญ่ แทนที่จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับเด็ก ๆ
กลับเป็นผู้กระทำเสียเอง ดังนั้น ท่านจึงต้องการเข้าไปอบรมสั่งสอน
ธรรมะให้กับเด็ก ๆ เพื่อที่พวกเขาจะได้ตระหนักถึงการทำความดี
ละอายและเกรงกลัวที่จะทำบาป โดยเด็ก ๆ ทุกคน จะได้รับพระจักรพรรดิ
สวมไว้ติดตัว พร้อมลูกแก้วและบทสวด เพื่อที่ทุกคนจะได้สวดมนต์กันทุกวัน

 

การสวดมนต์มหาจักรพรรดิ เป็นบทสวดที่น้อมนำกำลังของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์
ผู้ที่สวดมนต์บทนี้เป็นประจำทุกวัน ก็จะได้รับสิ่งดี ๆ และปกป้องพลังงานไม่ดี
ที่จะเข้ามากระทบ เพราะผู้ที่สวดจะถูกครอบวิมานไว้ เพื่อปกป้องสิ่งชั่วร้ายทั้งปวง
พระจักรพรรดิ์ที่แจกนั้น ผู้ที่ปฏิบัติดี ตัวองค์พระก็จะมีพระธรรมธาตุเพิ่มขึ้น
อย่างเห็นได้ชัด พวกหมู่มาร ลัทธิเดียร์ถีร์ทั้งหลาย จะเกรงกลัวพระจักรพรรดิ
ลูกแก้ว และบทสวดนี้ เพราะพวกมารเหล่านี้จะไม่สามารถครอบงำ ผู้ที่สวดบท
พระมหาจักรพรรดิ์นี้ได้ ที่ไอยพูดได้ เพราะเอาตัวเองเป็นบททดสอบมาแล้ว

 

นอกจากเรื่องการสอนธรรมะให้กับเด็กนักเรียน ทางท่านพระครู
ยังได้จัดตั้งกองบุญพ่อแม่บุญธรรมให้กับเด็ก ๆ ซึ่งอาจจะเป็นการให้
ทุนการศึกษา หรือทุนในการประกอบอาชีพเสริมรายได้ให้กับผู้ปกครอง
เพื่อให้เด็ก ๆ นอกจากจะมีความรู้ในด้านวิชาการแล้ว
สามารถนำความรู้นั้นมาประยุกต์ใช้ เพื่อสร้างรายได้ให้กับครอบครัวอีกด้วย
โดยจะมีพี่เลี้ยงคอยแนะนำและดูแลในทุกขั้นตอน จนสามารถยืนอยู่ได้
ด้วยกำลังของตนเอง งานที่ท่านพระครูทำมีมากมายค่ะ ไว้ค่อย ๆ ลง
สลับกันไปบ้างนะค่ะ เพราะงานที่ท่านทำ ก็เป็นการเตรียมการในเรื่อง
ของภัยพิบัติต่าง ๆ อย่างแยบยลและทำเป็นต้นแบบให้ชุมชนต่าง ๆ
ได้เห็นเป็นตัวอย่างและนำไปปฏิบัติตามนะค่ะ

 

ท่านพระครูปัญญาวัชราภรณ์ดำริว่า เวลางานบุญต่าง ๆ นั้น ชาวบ้าน
มักจะนำข้าวปลา อาหาร ดอกไม้ มาถวายจนเต็มไปหมด ฉันไม่ทัน
ขนาดให้หมาแมวแล้ว ก็ยังเหลือบานเบอะ ท่านจึงจัดตั้งกองบุญ
ข้าวสาร ข้าวเปลือก ถั่ว เมล็ดพันธ์พืช พันธ์ผัก ดอกไม้
มาทำบุญกัน อย่างเช่นกองบุญข้าวสาร ก็จะนำไปเป็นกองบุญรวยน้ำใจ
แจกจ่ายให้กับคนชรา คนพิการ คนด้อยโอกาส ส่วนกองบุญข้าวเปลือก
ถั่ว เมล็ดพันธ์พืช พันธ์ผัก ก็นำไปเป็นกองบุญเศรษฐกิจพอเพียง
เพื่อแจกจ่ายให้กับชาวบ้าน ส่วนดอกไม้ก็ให้ทำบุญมาเป็นต้นกล้าเพาะชำ
หลังจากที่ถวายพระแล้ว ก็สามารถนำไปปลูกประดับตกแต่งวัด และ
นำไปแจกชาวบ้านไปเพาะปลูก เมื่อจะนำดอกไม้มาทำบุญ
ก็นำต้นไม้ดอกไม้ที่ปลูกไว้นั่นแหละ ซึ่งการทำบุญแบบนี้จัดได้ว่าเป็น
ผู้ที่ฉลาดในการทำบุญ เพราะผลแห่งบุญจะได้รับแบบไม่รู้จักหมดสิ้น
แถมช่วยลดรายจ่าย ถึงแม้รายได้จะเท่าเดิม แต่รายจ่ายลดลง ก็นับได้ว่า
เป็นการช่วยเหลือเศรษฐกิจของครัวเรือนได้เป็นอย่างดี

วัดนาเมืองเพชร ต. นาโต๊ะหมิง อ. เมือง จ. ตรัง
http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...55-ณ-วัดนาเมืองเพชร-จังหวัดตรัง.367685/page-5

 

เป็นความคิดที่ศิวิไลซ์มากคะ

*****************************
อนุโมทนา เละเห็นด้วยอย่างยิ่ง เป็นความคิดที่ศิวิไลซ์มากคะ..

****************************************

 

ตอนนี้กำลังเริ่มต้นทำงานอย่างเป็นรูปธรรมแล้วค่ะ
เมื่อก่อนนี้ได้แต่คิด แต่ขาดแคลนกำลัง
หลายคนบอกว่า ทำไปเพื่ออะไร เมื่อถึงภัยพิบัติมา
ก็วินาสหมดแล้ว ถ้าเราคิดแบบนั้น ก็เหมือนคนงอมืองอเท้า
รอแต่ภัยพิบัติมาเกิด อยู่ได้ก็อยู่ ตายไปก็ดี ซึ่งไม่ถูกต้อง
ภัยพิบัติจะเกิดหรือไม่เกิด ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไป
อย่างผู้มีสติ เป็นผู้ที่ไม่ประมาท สำหรับงานต่อไป
ไว้รอไอยกลับถึงตรังเมื่อไหร่ จะเริ่มลงมือทำงานให้เห็น
ยุทธการป่าล้อมเมือง ฟื้นฟูเศรษฐกิจชุมชน โดยคนใน
ชุมชนทุกคนร่วมมือกันขับเคลื่อนไปในทิศทางที่ถูกต้องนั้น
เราทำกันได้อย่างไร