พวกพุทธภูมิทีนี่คือพวกเอาดีไม่ได้ใช่อ๊ะปะ

..หึ หึ หึ..

 

กลับก่อนละนะ

 

น้องโชคเอ๋ยพี่ PCO ง่วงนอนแล้วหละฝากน้องโชคและน้องๆท่านอื่น ช่วยดูให้ผมที ผมมันแก่แล้วสายตาไม่ค่อยจะดี ว่าไอ้ตัวที่มันแหวกว่ายดำผุดดำว่ายน้ำกระเพื่อม ที่กลางน้ำไกลๆน่ะตัวอะไรของมันแน่ พระยานาค หรือจิ้งเหลน บางที่ก็ฟาดน้ำตูมตามผมก็ดีใจคิดว่าจะได้เห็นพระยามังกร หรือไม่ก็พระยานาค พอจะตั้งใจดูทีไรมันคอยจะเป็นจิ้งเหลนน้ำโผล่ขึ้นมาผึ่งแดดทุกที ทุกคนก็คอยดูกันจนง่วงนอน หาวแล้วหาวอีก ผมขอไปนอนก่อนนะ

 

ยกมาให้ดูโต้งๆ ยังจะว่า ตัดจ่อพันธุกรรมอีกเหรอเนี่ยะ
พระนเรศวร พระเจ้าตากท่าน ทำสงครามเพราะปกป้องบ้านเมือง สมัยนั้นบ้านเมืองไม่เป็นปึกแผ่นและยุคสมัยมันก็ต่างกันนะขอรับ
อย่าเอามาเปรียบกันเลยขอรับ
ผมเกรงว่า พี่จะเป็นพุทธภูมิแต่ในนาม เพราะพี่ยังมีจิตที่ยังไม่ตรงนะขอรับ ก็อย่างที่ตั้งคำถามกระทู้เลย ลำพังแค่เลี้ยงพระ หล่อพระ ปิดทองฝังลูกนิมิตนี่ เขาเรียกว่า
ทำบุญแค่วัตถุ ยังห่างจากความดีอีกเยอะนะขอรับ
ผมรู้จักคนมากมายเลยที่ ทำบุญมาก สร้างวัดวาอาราม สร้างพระพุทธรูป ปิดทอง เรียกว่าทำบุญทุกอย่าง
แต่ประทานโทษ แต่ไม่รู้จักตัวบุญที่แท้จริงนะขอรับ
ตัวบุญที่แท้จริงอยู่ที่ใจ ใจเย็น ใจเป็นสุข ใจสบาย ปล่อยวางได้ เคยทำบ้างปะ
เวลา ทำบุญให้พระ จริงๆแล้วเขาทำเพราะว่า เห็นพระขาดปัจจัย เห็นว่าพระเป็นเพศที่ใฝ่ธรรม เกื้อกูลแบบนี้
อย่าไปนึกว่าเป็นบุญที่ตนได้ ต้องนึกว่าสละให้คน พอนึกว่าเป็นบุญที่ตนได้ก็รีบตักตวงกันอย่างคนโลภ
เลยเที่ยวรีบทำบุญ ที่ไหนมีบุญรีบไปกัน แย่งกันทำบุญ กลัวไม่ได้บุญ ทั้งๆที่เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ก็ไม่เคยเห็นเลยว่า บุญหน้าตาเป็นเยี่ยงไร เขาเรียกว่าไม่รู้จักบุญด้วยตัวเอง ไงไง ติดกัณฑ์เทศด้วยอะไรว่ามาเวย

 

..มันก้อแค่หมาเห่าน่่ะ พี่ชาย กระผมอนุโมทนากับพี่ชายด้วยคร๊าบบบบ..

 

อ้อมันกลายเป็นอย่างนั้นไป เฝ้าดูกันอยู่ตั้งนานหมดกาแฟไปหลายถ้วยอุตส่าห์เฝ้าจะดูพระยานาค

ผมก็โมทนาสาธุกับทุกรายการบุญทานกองการกุศลทั้งปวงของคุณน้องchoksilaนะครับ ว่างเมื่อไปก็ผ่านไปคุยเล่นที่ปลายนาผมนะครับที่นั่นไม่ค่อยมีมลพิษ

การบำเพ็ญตนของน้องโชคชัยศิลาอาสน์ซอยแปดทับสามสิบสองนี่ แม้เรื่องทิ้งขยะเป็นที่เป็นทางผมก็โมทนาสาธุอย่างยิ่งครับ

 

เขาให้ดูหมาเห่า ไม่ใช่เห่าหมานะขอรับ คนอาไร้ เห่ากับหมาได้แถมส่งเสียงแรงกว่าหมาซะอีก โหขนาดว่าแยกเขี้ยวยิงฟันขู่ฟอดๆ จนหมาเห่าๆอยู่ต้องหยุดอะ
มิหนำซ้ำ บางคนว่า ชอบตีหมาว่าหมาอันธพาลแต่ไปโมทนาสรรเสริญคนเห่าหมานี่มันกระไรนะขอรับ กร๊ากๆๆ โคตรฮาเลย มือถือสากปากถือศีล พวกมากลากไป

 

ไฮไลต์เด็ดๆ คนเห่าหมา

คนดี บารมีพุทธภูมิ แหม่พูดมาแต่ละคำนี่คนอื่นเลวหมดนะขอรับ
กระผมมันเป็นแค่หมา อย่างมากมันก็แค่เห่านะขอรับ จะดีจะเลวก็แค่เห่า เห่าไปก็ไม่มีใครมาสนใจ
ปั้นน้ำเป็นตัวไม่ได้ หลอกตัวเองไม่ได้นะขอรับ
แต่คนนี่ มันไม่แค่เห่านะ มันพูดอะไรออกไปนี่หลอกคนอื่นก็ได้ หลอกตัวเองก็ได้ ใส่ความคนอื่นก็ได้
สรรเสริญเยินยอคนอื่นก็ได้ หลอกให้หลงงมงายกันเองก็ได้
แหม่ ดูคนนี่มันส์เจงๆๆ บรู้วส์...

 

..หึ หึ เมื่อไหร่เราจะได้เจอกัน..

 

อยู่ดีๆ อยากขึ้นสวรรค์ หรืออยากไปที่สูง ไปได้เลยทันทีที่ต้องการไหมหละขอรับ
แต่ถ้าจะกระโดดลงเหวนะไม่ยากหรอก จริงไหมไอ้น้อง วะฮ่าฮ่า

 

..เตือนตัวมึงเองให้ดีๆ..

 

แหม่ ห้าวเจงนะน้อง มีอะไรที่เป็นสาระมากกว่านี้ม้ายเนี่ยะ น่าเบื่อมากคุยกับน้องเนี่ย
มีแต่ให้คนอื่นดูตัวเอง ใจคอน้องจะไม่ดูตัวเองบ้างเลยหรือขอรับ

 

แหม่ไม่อยากจะพูดเล้ย เกรงว่าพูดไปแล้วจะเหมือนไปเสียดสี ให้คนฟังรู้สึกเจ็บช้ำน้ำใจ
แต่พูดซักกะหน่อยว่า
หมาข้างถนนมันก็ดุเป็น วัวควายมันก็ดุเป็น แม้แต่แมงป่อง งูเงี้ยวเขี้ยวขอมันก็ดุเป็น
กระผมจึงไม่รู้สึกอะไรกับ การดุ การห้าวของใคร นะขอรับ
เคยได้ยินไหมกลอนนี้

นาคีพิษเพี้ยง สุริโย
เลื้อยบ่ทำเดโช เชื่องช้า
พิษน้อยหยิ่งยโส แมงป่อง
ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้างฤทธี

จำเอาไว้นะขอรับ ถ้ายังคิดไม่เป็นก็ไปซ้อมกระสอบทราย ไปเอาดีทางด้านเป็นนักมวยจะมีประโยชน์ให้กับตัวเองบ้าง อวดเก่งนอกเวทีมีแต่เสียเงิน เจ็บตัว เสียเวลานะขอรับ วะฮ่าฮ่า

 

ถ้าเหมารวมว่าพุทธภูมิทั้งหมดในนี้ว่าเอาดีไม่ได้ใช่อ๊ะป๊ะ ถ้าถามท่านอื่นผมก็ขอบอกว่าไม่รู้ แต่ตัวผมเองมีเรื่องที่อยากจะเล่าให้ฟังอยู่อย่าง(ผมไม่คิดว่าตนเองเป็นคนดี)ใครอยากจะด่าผมประนามผมยังไงก็ชั่งตั้งแต่เกิดมาพออายุได้15-16ปีอ่านหนังสือธรรมะของหลวงพ่อฤๅษีฯ(พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน)เมื่อเจอคำว่าปรารถนาพุทธภูมิก็สะกิดใจและอ่านเรื่องของการบำเพ็ญเพื่อพระโพธิญาณก็เกิดปีติอยากเป็นอย่างพระพุทธเจ้าท่านบ้างพอเห็นพวกตอลิบันมันยิงพระพุทธรูปที่อาฟกานิสถานก็เกิดความสงสารว่าไอ้แขกไม่แดกหมูพวกนี้มันจะต้องตกนรกนานแค่ไหนวะถ้ากูจะช่วยพวกมันกูต้องทำไงเลยนึกถึงพระศรีอาริย์แล้วก็หลงคิดว่าตนเองอาจจะเป็นพระศรีอาริย์ก็ได้(ผมเชื่อว่าหลายคนก็คงเป็นอย่างผม)แม่ผมเลยเปิดเทปที่หลวงพ่อฤๅษีท่านเทศน์ให้ฟังท่านก็แทรกเสียงเข้ามาในเทปสอนว่าดูก่อนพระพุทธเจ้าท่านเกิดในวรรณะอะไรผมนึกในใจถามท่านสองเรื่องคือ1.ถ้าผมอยากจะเป็นพระพุทธเจ้าต้องทำไง-หลวงพ่อฤๅษีท่านเมตตาสอนว่าก็มาดูกันว่าพระพุทธเจ้าท่านมีความดีอะไร2.ผมถามเรื่องของผู้หญิงที่ผมชอบ-หลวงพ่อบอกอย่าไปยุ่งกับแฟนเขาจากนั้นมาพอผมจบม.6ผมได้บอกหัวข้อธรรมะแก่ลูกชายของป้า(พี่สาวพ่อ)พี่แกฟังแล้วก็เครียดว่าผมแบบกระทบว่าเป็นพวกมองโลกในแง่ร้ายเพราะผมบอกพี่แกว่าโลกนี้มันเป็นทุกข์(ตามคำสอนหลวงพ่อฤๅษีฯ)ผมเลยสงสัยว่าหากเราเป็นผู้ที่ปรารถนาพุทธภูมิหรือสาวกภูมิก็ตามเวลานี้เราบำเพ็ญมาได้เวลาเท่าไรแล้วเห็นภาพพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐมที่ห้องพระที่บ้านเลยเข้าไปกราบแล้วอธิษฐานต่อท่านว่าหากเราเคยปรารถนาพุทธภูมิขอให้จำนวนที่เคยปรารถนามาปรากฎในหนังสือสมบัติพ่อให้นี้ด้วยเถิดพอเปิดไปหน้าวิธีทำน้ำมนต์ตัวหนังสือหนาๆดำๆก็ปรากฎขึ้นว่า"แค่๑,๐๐๐กัปเองยังอ่อนอยู่"เรื่องนี้ถ้าผมพิมพ์เป็นเท็จขอให้ฟ้าฝ่าผมจนถึงแก่ความตาย(ผมนาย กัมปนาท อิทธิธรรมากุล)และหลังจากเล่าเรื่องนี้ให้พ่อฟังพ่อก็ได้ขอให้ผมลาพุทธภูมิโดยจุดธูปลาต่อหน้าตู้พระที่บ้านแต่ต่อมาผมก็เกิดร้อนใจที่เห็นกลียุคที่ปักษ์ใต้และทุกที่ที่เกิดขึ้นบนโลกผมจึงอาราธนาพระพุทธรูปแก้วใสที่พ่อแม่ผมได้บูชามาจากวัดหลวงพ่อฤๅษีและเชิญสายสร้อยเหรียญรูปพระสมเด็จองค์ปฐมขึ้นหน้าผากเชิญยันต์มหาพิชัยสงครามขึ้นกลางหัวแล้วโพกเสื้อสีดำให้ดูทรงคล้ายหมวกทาสีแดงเป็นรูปอุณาโลมที่หน้าผากแต่งชุดนักศึกษาวิชาทหารที่เลาะเอาเครื่องหมายออกเหลือแต่ชื่อ-นามสกุล(แต่ปิดคำว่ากุลด้วยเทปกาวสีแดงเขียนอุณาโลมด้วยสีขาว)เอามีดหมอชาตรีด้ามฤๅษีที่พ่อแม่บูชามาจากวัดท่าซุงเหน็บใส่กระเป๋าเสื้อด้านขวาไปและมีปากกาและเหรียญไพรีพินาศอยู่ที่กระเป๋าซ้ายและมีกระติ๊กน้ำที่ผสมน้ำมนต์ชาตรีและน้ำมันชาตรีกับน้ำเปล่าเข้าด้วยกันในกระติ๊กกระเป๋ากางเกงข้างซ้ายมีหนังสือพ่อรักลูก(ของหลวงพ่อฤๅษีฯ)เดินถือพระพุทธรูปแก้วใสออกไปจากบ้านไปรอรถเมล์ที่หน้าโรงเรียนอนุบาลสระบุรี(บ้านผมอยู่แถวนั้น)ขึ้นรถศม.บ้านแพะรถเข้าไปในค่ายอดิศรกระเป๋ารถถามว่าจะลงไหมผมตอบว่า"จะไปลงหน้าเอกภาพ"(ห้างเอกภาพฯ)พอถึงก็ลงเดินข้างๆถัดไปเป็นมัสยิดมะบาดุ้ลบารีผมก็เดินเข้าไปในมัสยิดด้วยความไม่กลัวตายเดินเข้าไปพอถึงบันไดก็โดนชี้หน้าโดยมุสลิมรายหนึ่งแต่ผมก็ไม่หยุดเดินต่อเข้าไปนั่งในมัสยิดหาที่วางพระพุทธรูปแต่ไม่มีที่ไหนที่จะสูงพอที่จะวางพระพุทธรูปผมเลยวางตรงพื้นด้านหน้าที่ขึ้นว่าเป็นที่ของอิหม่ามที่จะมาละหมาดแล้วก็นั่งลงตรงพรมเช็ดเท้านั่งแล้วก็อธิฐานในใจหากว่าจะได้นิพพานชาตินี้ขอให้เขาฆ่าเราให้ตายเสียแต่หากเราจะได้เป็นพระพุทธเจ้าในภายภาคหน้าขอให้เรารอดชีวิตสักครู่หนึ่งมีแขกตัวใหญ่ๆสองคนเดินมาคนมีหนวดเคราจับที่พระพุทธรูปยกขึ้นและหิ้วแขนผมด้านขวาส่วนด้านซ้ายคนที่ดูหนุ่มกว่าและไม่มีหนวดเคราเป็นคนหิ้ว(ตอนนั้นผมพูดขึ้นดังๆว่า"โอม นมัสพระสิวะ!")ลากผมออกมาจากมัสยิดถึงบันไดไอ้คนหนุ่มมันพูดขึ้นว่าถีบแม่งสักทีนึงพร้อมกับถีบอกด้านซ้ายที่มีเหรียญไพรีพินาศ(มีรูปหลวงพ่อฯด้วย)แล้วคนที่มีเคราก็หิ้วแขนผมลากมานั่งที่ม้าหินอ่อนรออยู่สักพักมุสลิมทั้งหลาย(6-7คน)และไอ้หัวปิงปอง(ตำรวจ)ก็มามาถึงไอ้คนเครายาวก็บอกว่า"มันมาก่อกวนครับคุณตำรวจ"ตำรวจก็พูดว่า"ก่อกวนตอนกำลังละหมาดใช่มั๊ย"มันก็บอก"ใช่ครับ"(ไอห่าตอนกูมามึงยังไม่ออกมาละหมาดกันสักคน)ผมก็บอก"ผมเป็นทหารในกองทัพธรรม(กองทัพของพระพุทธเจ้าใจตอนนั้นผมอยากบวชเป็นพระและตอนนั้นผมก็นเป็นทหารกองเกินหรือกองหนุนนี้แหละเพราะจบรด.ปีที่3) ผมสั่งให้พวกคุณไหว้พระซะ"มันก็ถามผม"แกนับถือลัทธิอะไร"ผมบอกว่า"ผมนับถือพระุพุทธเจ้า,พระธรรมและพระอริยสงฆ์"มันถามอีก"แกขโมยพระมาจากวัดไหน"ผมบอก"อัญเชิญมา"ไอ้หัวปิงปองก็ยิงข้อหามาอีก"เอาเสื้อเขามาใส่"ไอ้คนมีเคราก็บอกว่า"พระฮุค_ยนะสิ สิวะแปลว่าค_ย พระพุทธเจ้าเป็นน้องชายกู ไอ้ตี๋มึงมองหน้ากูพระพุทธเจ้าน่ะช่วยอะไรแกไม่ได้หรอก มาเข้าอิสลามดีกว่ากล่าวสิ อามีนอิสลามิยา"ผมนิ่งไม่พูดที่นี้ก็มีคนแก่ถาม"เป็นทหารค่ายไหนทำไมนั่งแข็งทื่ออย่างนั้น"คนมีเคราก็ถามผมว่า"แกไม่รอพระศรีอาริย์เหรอ"ผมก็บอกว่า"สมัยนี้เป็นสมัยของพระสมณโคดมที่ทรงอยู่ไปถึงพ.ศ.5000ไอ้คนหนุ่มก็พูดล้อเล่นอีกว่า"โคดมหรือโคนม"แล้วคนมีเคราก็ขอดูบัตรประชาชนผมก็โกหกไปว่า"ผมเป็นทหารผมไม่ใช่ประชาชน"แล้วคนมีเคราก็ถามผมว่าแกยังหลงอะไรอยู่รึป่าวใจผมตอนนั้นตอบไปว่าผมไม่เคยหลง(อันนี้ผมโกหกผมยอมรับ)แล้วก็มีแขกพูดมาลายูผมฟังไม่รู้เรื่องแต่ท่าทางเหมือนจะเชิญผมไปนั่งกินข้าวแต่ผมไม่รู้ไอ้คนหนุ่มก็บอก"ว่าดีไม่ต้องกินข้าวเลยนะว่าจะเลี้ยงข่าวเนาะ"(เอาย่อๆนะผมก็จำเหตุการณ์ได้ไม่หมดมันหลายปีมาแล้วตั้งแต่ปี2547)แล้วไอ้คนมีเคราก็มาหยิบมีดหมอชาตรีไปดูปากผมก็บอกไปว่านี้ไม่ใช่ของผม(แต่เป็นของพ่อคำนี้กลับพูดไม่ออก)จากนั้นมันก็ยึดมีดหมอชาตรีด้ามฤๅษีเล่มนั้นไปแล้วทั้งหมดก็ถามว่าเอาพระมาให้เพื่ออะไรมีจุดประสงค์อะไรผมจะตอบว่าเพื่อความเป็นเอกภาพในศาสนาแต่ก็พูดยังงี้ไม่ได้เพราะก่อนจะพูดจบทั้งหมดก็บอกว่าเอาดีๆ(ด้วยเดชพระรัตนตรัย)ผมเลยบอกไปว่า"ให้ไว้เป็นพุทธนุสสติ"จากนั้นเขาก็มายกตัวผมไปนอนในรถกระบะสีแดงแล้วเอาไปส่งที่หน้าโรงพักพอถึงผมก็นั่งรอตำรวจสักพักแล้วไม่ใครมาสอบผมมีแต่ไอ้หัวปิงปองวิ่งไปมาด้วยความลนลานผมเลยเดินกลับบ้าน มีพุทธภูมิท่านไหนที่เสี่ยงต่อการสหบาทาแบบผมบ้างที่ผมทำไปทั้งหมดเพื่อพระนิพพานและพระโพธิญาณตอนนี้ก็กลับมาปรารถนาจะเป็นพระพุทธเจ้าแบบปัญญาธิกะอีกเพราะหาข้อมูลแล้วใจชอบสายปัญญาธิกะ
และก็สงสารมุสลิมทั้งหลายที่จะตกนรกโดยไม่รู้บาปบุญคุณโทษ
การที่เราจะเป็นอะไรก็ตามไม่ว่าจะอยู่ภพภูมิใดมันเริ่มที่ใจจบที่ใจ จะเป็นพุทธะก็เริ่มที่ใจ จะเป็นอรหันต์ก็เริ่มที่ใจ จะเป็นพรหม,เทวดานางฟ้า,มาร,มนุษย์,สัตว์ในอบายภูมิก็เริ่มที่ใจครับ

 

พุทธภูมิมีคุณสมบัติอย่างหนึ่งขอรับ คือ เมตตาเสมอกันไปหมด ขอรับ
ที่คุณทำลงไปนั้น ยังดีที่มุสลิมเขาก็ยังเมตตาคุณ ไม่งั้น เรียบร้อย
การกระทำของพุทธภูมิต้องเป็นผู้ให้ขอรับ เช่นมีจิตสาธารณะช่วยเหลือสังคม และต้องไม่ทำไปด้วยความ เกลียดชังฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งขอรับ

 

..หึ หึ ไอ้ตุ๊ดไม่รู้สำนึก..

 

เฮ่ยๆ ใครมาเขวี้ยงข้าวเขวี้ยงของแถวนี้ลอยไปลอยมาวะ เห็นแว็บๆ แต่ช่างมันเด็กแว้นแถวนี้แหละ ไม่มีอะไรหรอก กร๊ากๆๆ

 

..... คนที่คิดจะยกตัวเองให้สูงขึ้น
โดยการทำร้ายคู่แข่งนั้น...เป็นวิธีที่ไม่ชาญฉลาด
ทางที่ดีจงยกตัวเองขึ้น...แต่อย่าลดคนอื่นลง ​

.....คู่แข่งไม่ใช่ศัตรู แต่คือครูของเธอ เขาคือคนสำคัญ
ที่จะทำให้เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างสง่างาม​

..... เธอลองคิดดู...? หากไร้เสียซึ่งคู่แข่ง
เธอจะรู้ได้อย่างไรว่า...ตัวเองมีศักยภาพในการทำงานขนาดใหน
ไม่มีอัปลักษณ์...เธอจะรู้จักความสวยงามได้อย่างไร​

.

.... คู่แข่งของเรา...ยิ่งเก่งยิ่งฉลาดล้ำเท่าใด
ก็จะทำให้เรารู้จักขยับตัวเองให้สูงส่งยิ่งขึ้นเท่านั้น
นักสู้ที่ดีนั้น...เขายืนหยัดอยู่ในสังเวียนได้เพราะมีคู่ต่อสู้ที่เข้มแข็ง​

..... คู่ต่อสู้ที่อ่อนแอ...อาจทำให้เราเป็นผู้ชนะ
แต่ชัยชนะนั้นมักไม่ยืนยง​

..... การเลื่อนตัวเองขึ้นไปโดยวิธีไม่ชอบธรรม
กับการเลื่อนตัวเองขึ้นไป...
โดยปล่อยให้คนอื่นได้ก้าวไปตามวิถีทางของเขาอย่างเสรีนั้น
มีผลลัพธ์ต่างกันอย่างไร...?​

..... การเลื่อนตัวเองขึ้น พร้อมกับลดคนอื่นลง
เธออาจจะชนะ...แต่มีศัตรูเป็นของแถม...



..... การเลื่อนตัวเองขึ้น แต่ไม่ลดคนอื่นลง
เธออาจจะชนะ...พร้อมกับมีเพื่อนแท้เพิ่มขึ้นอีกมากมาย...​

..... แล้วท่านทั้งหลายว่า วิธีไหนดีกว่ากันครับ ฯ. ​

 

วิธีนี้ดีขอรับ

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งครับ ว่างๆขอเชิญแวะที่บ้านผมที่นั่นมีแต่สัญลักษ์ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ