หมดแล้ว ***..."พระกริ่งไจยะเบงจรหลวง ๑๒ นักษัตร"...***

ขอแนะนำพระดีอีกรูปหนึ่งของอำเภอหางดงครับ
ครูบาอินถา วัดอินทราพิบูลย์(หนองไคร้) ต.หนองตอง อ.หางดง
กับอีกองค์หนึ่งของจังหวัดลำพูนครับ
ครบาอินตา วัดเชตวัน(หนองหมู) ต.อุโมงค์ อ.เมือง

 

ยังเหลืออีก 2 องค์ครับ ที่ยังไม่ได้ลงเรื่องราว

- ครูบาดวงดี วัดบ้านฟ่อน
- ครูบาสาย วัดร้องขุด

เดี๋ยวคุณ ธีรยุทธมาเล่าครับ

 

อนุญาตลงบอกงานบุญดีๆอีกงานครับ
http://palungjit.org/threads/ร่วมบุ...ุ่น-1-หน้าสุดท้ายครับ-ด่วนครับ.143871/page-97

 

ครูบาอินตาวัดเชตวัน มรณภาพแล้วครับ

 

กล้องอยู่ในมือเทน เทนควรถ่ายนะคับ อิอิ

 

ครูบา...???

<O</O
<O</O
มีหลายท่านได้รับทราบ รับรู้เรื่องราว ของเมืองเหนือมากมายหลายเรื่อง ถ้าจะกล่าวถึงเรื่องของพุทธศาสนาแล้ว สิ่งที่ผู้คนได้ยินมากที่สุดคือ ความงดงาม แห่งสถาปัตยกรรมล้านนาของพระธาตุเจดีย์ พระพุทธรูป ต่างๆ ที่ผ่านความเชื่อคติเรื่องพระธาตุเจดีย์ประจำปีเกิดทั้ง 12 นักษัตร จนทำให้หลายๆท่านอยากขึ้นมาเมืองเหนือ เพื่อสักการบูชา<O</O
<O</O
และอีกสิ่งหนึ่ง ที่มองเห็นอย่างชัดเจนคือคำเรียกขานพระสงฆ์ที่มีชื่อเสียงในล้านนาว่า “ครูบา” แล้วที่แท้จริง ครูบา หมายถึงอะไร เป็นคำถามที่มีคนถามผู้เขียนเป็นจำนวนมาก อาจจะเป็นเพราะผู้เขียนให้นามปากกาว่า “สายครูบา” หรืออาจเป็นเพราะเห็นว่าผู้เขียนหุม นิยมชมชอบ ครูบา ก็เป็นได้<O</O
<O</O
จึงขอเขียนบทความสั้นๆนี้ เพื่ออธิบายให้เป็นที่เข้าใจกันง่ายๆ ด้วยความรู้ที่มีเพียงน้อยนิด แต่โชคดีที่ได้รับรู้ รับฟัง อ่านบทความที่ดี ที่ อาจารย์วิลักษณ์ ศรีป่าซาง ได้เขียนไว้ จึงขออนุญาตนำมาเรียบเรียง และเขียนเล่าต่อให้ทุกคนได้ทราบกันต่อไป<O</O
<O</O
ก่อนอื่น ต้องขออธิบายก่อนว่า คำเรียกขานพระสงฆ์ในล้านนานั้น มีแบบใด อย่างไรบ้าง…<O</O
ในสังคมล้านนา เรียกพระภิกษุสงฆ์โดยทั่วไปว่า ทุ , ธุ (อ่าน ตุ๊) หรือ ธุเจ้า เรียกเจ้าอาวาสว่า ธุหลวง แต่ไม่มีคำว่า ธุหน้อย ที่หมายถึง เณร แต่จะใช้คำว่า พระหน้อย ส่วนคำว่า ธุป้า ธุเจ๊ แท้จริงแล้วไม่มี เป็นแค่คำเรียกขานพระสงฆ์บางกลุ่มเท่านั้น ขอสูมาอภัยด้วยเทอะเน้อ <O</O
และหากจะเรียกพระสงฆ์โดยทั่วไปตามลำดับวงศาคณาญาติ ก็เพียงเติมตำแหน่งหลัง ธุ เช่น ธุพี่ ธุน้า ธุอา ธุพ่อ ธุลุง ธุอุ๊ย ธุปู่ ส่วนคำที่เรียกขานพระสงฆ์ล้านนาในปัจจุบันที่ว่า หลวงพี่ หลวงพ่อ หลวงลุง หลวงปู่ หลวงตา เป็นคำต่างวัฒนธรรม มาจากวัฒนธรรมภาคกลาง ตามพจนานุกรมล้านนาแล้วไม่มีคำเรียกขานเหล่านี้ แต่ในปัจจุบัน มีการใช้คำทั้ง 2 วัฒนธรรมนี้ผสมกัน เช่น หลวงปู่ครูบา... เพื่อเน้นย้ำให้เห็นว่า ครูบาองค์นั้นเป็นผู้มากด้วยอายุวัสสา ด้วยการเติมคำหน้าด้วยคำที่บ่งบอกอย่างชัดเจน <O</O
และธุพระสังฆะทั้งหมดนี้จะใช้คำลักษณนามว่า องค์ หรือ ต๋น ไม่นิยมใช้คำว่า รูป ตามวัฒนธรรมภาคกลาง ส่วนพระพุทธรูปนั้น เรียกว่า พระเจ้า เช่น พระเจ้าต๋นหลวง พระเจ้าสองสี พระเจ้าฝนแสนห่า พระเจ้าเก้าตื้อ พระเจ้าค่าคิง ฯลฯ และใช้คำลักษณนามว่า องค์ เช่น วัดนี้สร้างพระเจ้าทันใจ 2 องค์ เป็นต้น<O</O
<O</O
ส่วนคำว่า “ครูบา” นั้น เป็นคำที่เกิดมานานแล้วในสังคมวัฒนธรรมล้านนา ใช้เรียกขานสังฆะผู้มากด้วยอายุวัสสา และเป็นที่เคารพนับถือ ตามพจนานุกรมฉบับล้านนา คนที่จะเป็นครูบา มีกฎเกณฑ์ เงื่อนไขดังนี้<O</O
1.มีอายุพรรษามาก ทั้งอายุ และอายุการบวช คือบวชตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่หนุ่ม จนมีอายุ 50 – 60 ปีถึงจะเรียกว่าครูบา<O</O
2.ต้องปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ หรือที่เรียกกันว่า สุปฏิปันโน หากปฏิบัติบ่ดี ปฏิบัติบ่ชอบ ก็ไม่เรียกว่าครูบา<O</O
3.สร้างสิ่งดีสิ่งงาม สิ่งที่เป็นประโยชน์กับพระพุทธศาสนา ส่วนใหญ่จะเห็นบูรณะ ซ่อม สร้างพระธาตุเจดีย์วัดวาอารามโบราณตามสถานที่ต่างๆ<O</O
<O</O
หากขาดข้อหนึ่ง ข้อใดไป ก็ไม่นิยมเรียกว่าครูบา<O</O
และการเป็น ครูบา นี้ ไม่สามารถที่จะสถาปนาตัวเองขึ้นเป็นครูบาได้ เงื่อนไขนี้ เป็นเงื่อนไขสำคัญ ต้องเกิดจากการที่ผู้อื่นเรียกขาน หรือคณะศรัทธาเรียก แต่งตั้งเองไม่ได้โดยเด็ดขาด <O</O
แต่ในปัจจุบัน มีเยอะเหลือเกิน แค่ติดป้ายข้างทางก็เป็นครูบาได้แล้ว ซึ่งมักจะมีคำกล่าวเรียก ครูบา เหล่านี้ว่า ครูบาอุ๊กแก๊ส (อุ๊ก คือ บ่ม อุ๊กแก๊ส คือการบ่มด้วยแก๊สเพื่อให้สุกไวขึ้น หรือการสุกโดยไม่เป็นไปตามธรรมชาติ) และโปรดสังเกตดูเอาเทอะ ครูบาเหล่านี้มักจะอายุยังน้อย แต่ที่กล่าวมานี้ ผู้เขียนก็ไม่ได้หมายถึงทุกตนทุกองค์ ของแท้ของจริงก็ยังพอมี แต่ส่วนใหญ่จะไม่แสดงตัวมากนัก ถือว่าเป็น หน่อดีจ๋าวงาม ของวงการสงฆ์ คือดีมาตั้งแต่ต้นนั่นเอง<O</O
<O</O
และโปรดสังเกตอีกอย่างหนึ่งว่า ครูบารุ่นเก่าๆ ก่อนๆ คือถ้าไม่มรณภาพไปแล้ว ก็อายุเฉียด 100 มักจะไม่ใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า ครูบา และไม่จำเป็นต้องนุ่งห่มด้วยจีวรสีกรักแดง ยกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนคือ ครูบาเจ้าศรีวิไชย ตามหลักฐานที่พบในบัญชักธรรมที่วัดพระสิงห์ เชื่อกันว่าเป็นตัวหนังสือของท่าน หรืออาจจะเป็นลูกศิษย์ลูกหาเขียนธรรมนี้ถวายท่าน ซึ่งมีประวัติเขียนไว้ดังนี้<O</O
<O</O
“กับนี้ ธัมม์ อุสารส มี 15 ผูก ตนข้าพระสรีวิไชชาภิกขุ เกิดมีปีเปิกยี จุฬสักราชได้ 1240 ตัว พุทธสักราช 2420 รำดับมาเถิงปลีรวายยี จุฬสักราช 1288 ตัว พุทธสักราช 2469 ตัว ข้าพเจ้ามีสรัทธาพร้อมด้วยสิกข์โยมชู่ตนชู่องค์หนพายนอก พากนอกหมายมีพ่อแม่พี่น้องอุบาสกอุบาสิกา สธาทังหลายชู่ผู้ชู่ฅน ค็ได้ยริสสนาแต้มเขียนยังธัมม์มัดนี้ไว้ค้ำชูโชตกะสานา 5000 ภวัสสาตามอายุลานเทอะ ข้าพระเจ้าอยู่ปฏิบัติวัดจอมสรีซานมูนบุญเรืองบ้านพาง วันนั้นแล ข้าพเจ้าสร้างปลางเมื่ออยู่ปฏิบัติวัดพระสิงห์หลวงนพบุรีเชียงใหม่วันนั้นแล ปรารถนาขอหื้อข้าได้ยตรัสประยาสัพพัญญูโพธิญาณเจ้าจิ่มเทอะ”

<O</O
<O</O
“ตนข้าพระสรีวิไชชาภิกขุ” จะเห็นได้ว่า ท่านเรียกตัวท่านเองว่า “พระสรีวิไชยยาภิกขุ” และบางแห่งก็พบว่า “พระไชยยาภิกขุ” แสดงให้เห็นว่า ท่านไม่เรียกขานตัวเองว่า ครูบา เลย แต่เป็นคำที่ผู้อื่นเรียกขานท่านมากกว่า<O</O
<O</O
ส่วน ครูบา ในวัฒนธรรมของชาวไทเขิน เชียงตุงนั้น คือตำแหน่งของสงฆ์ ที่รองจากสมเด็จอาชญาธรรม สูงกว่าสวามี หรือเรียงตามลำดับได้ดังนี้ สมเด็จอาชญาธรรมพระเจ้า พระครูบา สวามี และสวาทิ โดยสมณศักดิ์สังฆะตามจารีตไทเขิน ที่เรียกว่า พระครูบา นี้ คณะสังฆะจะพิจารณาตำแหน่งนี้มอบให้กับพระสงฆ์ที่มีอายุ 40 พรรษา 20 ขึ้นไป ที่มีวัตรปฏิบัติดี โดยจะมีพิธียกยอตำแหน่งสังฆะนี้โดยเฉพาะ และได้รับแต่งตั้งโดยสมเด็จอาชญาธรรมพระเจ้า ซึ่งในปัจจุบัน พีธีนี้ได้ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง และมีพระสงฆ์ไทยได้รับตำแหน่ง พระครูบา นี้หลายองค์แล้วเช่นกัน<O</O
<O</O
มาถึงอีกคำหนึ่งคือ ตนบุญ ที่จริงแล้ว ตนบุญ นี้มีความหมายว่า ผู้นำทางจิตวิญญาณ ซึ่งผู้ที่จะเป็นตนบุญได้นั้น ต้องเป็นพระสงฆ์ที่เหนือกว่า พิเศษกว่าสงฆ์โดยทั่วไป มีสถานะและบารมีสูงสุด ใช่ว่าใครก็ได้ที่จะเป็น ตนบุญ มีครูบาองค์หนึ่งกล่าวไว้ว่า การที่จะเป็น ตนบุญ นั้น ต้องเป็นตั้งแต่วันที่ประชาชนศรัทธา ไปจนวันที่ตาย และประชาชนก็ยังคงนับถืออยู่ อย่างเช่น ครูบาเจ้าศรีวิไชย ตนบุญล้านนา และสภาวะตนบุญที่เกิดกับครูบาเจ้าศรีวิไชยนี้เนื่องด้วยท่านเป็นศูนย์รวมแห่งความศรัทธาของชนชาวล้านนา และท่านยังคงยึดมั่นในวัตรปฏิบัติและจารีตของสังฆะล้านนาดั้งเดิม ที่สวนทางกับกฎข้อบังคับจากการปกครองคณะสงฆ์ส่วนกลาง จากกรุงเทพ ซึ่งขณะนั้นกำลังเริ่มที่จะมาเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมท้องถิ่น ครูบาเจ้าศรีวิไชย จึงเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของการต่อต้านอำนาจจากกรุงเทพ โดยท่านยังคงยึดจารีตดั้งเดิมของล้านนาอยู่ ตัวอย่างที่ชัดเจนคือ คราวการสร้างทางขึ้นดอยสุเทพ มีวัดในเชียงใหม่กว่า 60 วัด ที่ลาออกจากปกครองส่วนกลาง มาขึ้นตรงต่อกับครูบาเจ้าฯ พร้อมปวารนาตัวเป็นสานุศิษย์และถวายวัดของตนให้ครูบาเจ้าฯ ปกครอง ผลครั้งนี้ทำให้ครูบาเจ้าฯต้องอธิกรณ์อีกครั้ง และถูกส่งตัวลงกรุงเทพ แต่นี่กลับเป็นการตอกย้ำให้สถานะ ตนบุญ ของครูบาเจ้ายิ่งเด่นชัดขึ้นอีก เพราะมีศรัทธาประชาชนนับถือในตัวท่านมากขึ้นเป็นทวีคูณ จึงทำให้ครูบาเจ้าศรีวิไชยยา เป็นตนบุญแห่งล้านนาที่ยิ่งใหญ่ ไปโดยปริยาย<O</O
<O</O
แต่ในปัจจุบัน มักเห็นมีการกล่าวอ้างว่าตนเองเป็น ตนบุญ อยู่เรื่อยๆ และมักจะมีคำกล่าวโผล่มาอีกว่า เป็นครูบาเจ้าศรีวิไชยมาเกิดบ้าง (แต่จะจริงแท้ประการใด ก็เกินจะคาดเดา และความรุ้ของผู้เขียน ขอสูมาเทอะ)และตนมีสถานะเป็น “ครูบาเจ้า”<O</O
<O</O
คำว่า ครูบาเจ้า ก็เป็นอีกคำหนึ่งที่ได้ยินบ่อยเหลือเกิน ยิ่งโดยเฉพาะในปัจจุบัน แท้ที่จริงแล้ว ครูบาเจ้า ในวัฒนธรรมล้านนา มีหลักฐานบ่งบอกว่ามีอยู่ 2 กรณี คือ<O</O
1.ครูบาเจ้า ที่เป็นผู้นำทางจิตวิญญาณ หรือ ตนบุญ คือได้รับการยกย่องสูงสุดจากศรัทธาสาธุชนทั่วไปเป็นจำนวนมาก อาทิเช่น ครูบาเจ้าศรีวิไชย<O</O
2.พระสงฆ์หรือครูบา ที่เป็นเจ้านายฝ่ายเหนือ อาทิเช่น ครูบาเจ้าเกษม เขมโก ลำปาง ผู้สืบเชื้อสายมาจากเจ้าผู้ครองนครลำปาง โดยทั้งบิดามารดาของครูบาเจ้าเกษมนี้ ล้วนแต่เป็นเจ้า ในสายสกุลเจ้านายนครลำปาง<O</O
<O</O
แล้วอะไรถึงจะบ่งบอกว่าเป็นครูบา...


<O</O
ถ้าหากจะกล่าวถึงต้นตำหรับ ต้นเค้าของความเป็นครูบาในยุคปัจจุบันแล้ว ก็ไม่มีใครจะเกิน ครูบาเจ้าศรีวิไชย เมื่อเราเห็นรูปถ่ายต่างๆ และคำบอกเล่าของผู้ที่เคยเห็นท่าน ก็น่าจะประมาณการแต่งกายได้ว่าท่านครองผ้าย้อมฝาด มัดอก ห่มคลุม สวมลูกประคำ ใช้วีหางนกยูง วีใบลาน ถือไม้เท้า ซึ่งเป็นการแต่งการที่สืบมาจากสำนักวัดดอยแต ของครูบาอุปปละ กล่าวคือ เป็นนิกายเชียงใหม่ผสมนิกายยอง ซึ่งสังฆะที่เป็นครูบาในปัจจุบัน หรือ ที่จะเป็นครูบาในวันข้างหน้า มักจะแต่งกายแบบนี้ แต่การห่มผ้าสีย้อมฝาด ปัจจุบันกลายเป็นสีกรักแดง ซึ่งถ้าดูแล้ว แต่งกายแบบนี้ ก็มักจะเป็นครูบา จนเป็นภาพลักษณ์ที่ติดตาไปทั่วประเทศ ถ้าแต่งแบบอื่น ก็คงไม่เหมาะกับการเป็นครูบา แล้วส่วนใหญ่อายุยังน้อย ส่วนครูบาตนเฒ่าตนแก่ บางองค์ก็เป็นศิษย์ครูบาเจ้าฯ แต่ก็ไม่เห็นจะต้องแต่งแบบนี้ ก็เป็นครูบาได้เหมือนกัน<O</O
<O</O
และขออธิบายศัพท์อีกบางคำที่ได้ยินกันบ่อยครั้งคือ<O</O
<O</O
1.สังฆะศิษย์ครูบาเจ้าศรีวิไชย<O</O
คือกลุ่มสงฆ์ที่ได้เป็นศิษย์ ทันบวชกับครูบาเจ้าฯ หรือ ครูบาเจ้าฯ บวชให้ เคยได้ร่วมบุญ สร้างสาศาสนสถาน ศาสนวัตถุร่วมกับครูบาเจ้าฯ อาทิเช่น ครูบาอภิชัยขาวปี ครูบาไชยวงศาพัฒนา ครูบาชุ่ม ครูบาบุญทืม ลำพูน , ครูบาคำหล้า ครูบาศรีนวล เชียงราย , ครูบาอิ่นแก้ว ครูบาหน้อย ครูบาคำปัน ครูบาสิงหวิชัย ครูบาดวงดี สุภัทโท เชียงใหม่ เป็นต้น<O</O
<O</O
2.สังฆะสายครูบาเจ้าศรีวิไชย<O</O
คือสงฆ์ที่เป็นศิษย์ของสังฆะที่เป็นลูกศิษย์ครูบาเจ้าฯอีกต่อหนึ่ง โดยยังคงสืบจารีต แบบอย่าง วัตรปฏิบัติต่างๆ ตามอย่างครูบาเจ้าฯ อย่างที่เคยปฏิบัติสืบต่อๆกันมา<O</O
<O</O
3.สังฆะที่ปฏิบัติตามแบบครูบาเจ้าศรีวิไชย<O</O
คือสงฆ์ที่ศรัทธาเลื่อมใสในวัตรปฏิบัติของครูบาเจ้าฯ หรือเคยไปร่วมบุญกับครูบาเจ้าฯ โดยเฉพาะการสร้างทางขึ้นดอยสุเทพ ซึ่งมีบางองค์ที่ได้ไปร่วมสร้าง แล้วสนใจและศรัทธาในวัตรปฏิบัติ จึงนำมาเป็นแบบอย่างในการปฏิบัติ รวมถึงการแต่งกาย แต่กระนั้น ก็ไม่ได้ไม่ได้ไปฝากตัวเป็นศิษย์กับครูบาเจ้าฯ ในปัจจุบันยังพอมีเหลือให้กราบไหว้อยู่ <O</O
และมีอีกกลุ่มคือ ครูบารุ่นใหม่ คือปฏิบัติตามแบบอย่างครูบาเจ้าทุกอย่าง ทุกกระเบียดนิ้ว แต่ก็น่าจะทำไม่ได้หมด กลุ่มนี้มักจะมีอายุน้อย แล้วถ้าคนใดที่มีข้าวของเครื่องใช้ที่เป็นของครูบาเจ้าฯ หรือ มีเรื่องราวเกี่ยวกับครูบาเจ้าฯอยู่ ยิ่งจะส่งเสริมความน่าเชื่อถือ และความชอบธรรมในตัวเองมากขึ้น ซึ่งครูบาประเภทนี้ น่าจะมีเยอะสุดในปัจจุบัน เพราะยังไงๆ อายุก็ไม่ทันครูบาเจ้าฯ อยู่ดี<O</O
<O</O
แต่ท่านทั้งหลายก็อย่างลืมว่า ครูบาสังฆะตนประเสริฐบางรูปก็ไม่ได้เป็นศิษย์ครูบาเจ้าฯ เพราะแต่เดิมในล้านนา มีสงฆ์นิกายต่างๆถึง 18 นิกาย แต่ละนิกายก็น่าจะหมายถึง กลุ่มพระที่เป็นสายพระอุปัชฌาย์สืบต่อกันมาในแต่ละท้องที่ ซึ่งมีอำนาจปกครองในสายของตน จึงทำให้มีครูบาสังฆะในสายนิกายอื่นอีกเป็นจำนวนมาก และล้วนแต่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบตามหลักขององค์สรีสัพพัญญูสัมมาสัมพุทธเจ้าแทบทั้งสิ้น



หวังว่าบทความที่เขียนมานี้ น่าจะไขข้อข้องใจ ให้หลายๆท่านได้กระจ่ายกับคำว่า ครูบา ซึ่งบทความนี้ตัวข้าเจ้าเองก็ได้แต้มเขียนไปตามที่รู้มา ด้วยความรู้อันน้อยนิดเปรียบเท่าหางอึ่ง หากมีคำใด ส่วนใด ได้ผิดพลาดไป ก็ขอสูมามา ณ ที่นี้ด้วยเทอะ

สายครูบา...
4 พฤษภาคม 2552<O</O​

 

ติดค้างครูบาอาจารย์ที่ปลุกเสกพระกริ่งรุ่นนี เมื่อวันอาทิตย์ที่ 26 เมษา อยู่อีก 2 รูปครับ
ขออนุญาตต่อเลยนะครับ

หลังจากตระเวณขอบารมีครูบาอาจารย์สายป่าซางเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เราก็ใช้เส้นทางถนนตัดใหม่... เลาะกลับทางบ้านเรือน เฉียดๆ วัดพระเจ้าตาเขียว
ลัดเลาะมาข้ามสะพานท่าวังพร้าว... เข้าเขตสันป่าตอง

ผมพาคณะไปวัดฟ้าหลั่งกันแป๊บนึง เพื่อไปบูชาวัตถุมงคล
ที่วัดฟ้าหลั่ง ได้มีการปรับปรุงกุฏิเดิมที่หลวงปู่เคยพัก
ให้เป็นที่ประดิษฐาน (ไม่รู้ว่าใช้คำนี้ถูกหรือเปล่า) รูปเหมือน พร้อมทั้งอัฐิธาตุ
โชว์วัตถุมงคล และภาพถ่ายเก่าๆ พระอาจาย์ชา ตั้งใจว่าจะให้เป็นพิพิธภัณฑ์ในส่วนของวัดฟ้าหลั่ง
แต่ก็ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ตู้ ชั้น อะไรยังไม่ครบ ใครสนใจร่วมสร้างบุญกับหลวงปู่
ก็ไปบูชาวัตถุมงคลได้ที่วัดนะครับ....

ออกจากวัดฟ้าหลั่ง เราขับรถขึ้นเหนือ... มาเลี้ยวขวาที่แยกทุ่งเสี้ยว เข้าไปทางเวียงท่ากาน
ขับรถไปจนสุดถนน ถึงฝั่งน้ำปิงเมื่อไหร่ วัดโรงวัวของครูบาอุ่นก็จะอยู่ทางขวามือ

เมื่อวันเสาร์มาไม่เจอท่าน วันอาทิตย์กลับมาอีกรอบก็ยังไม่เจอท่านอีก

พวกเราเลยขับรถเลียบฝั่งน้ำปิง (เลี้ยวซ้ายตรงหน้าวัดโรงวัว) ไปอีกไม่ไกลก็ถึงวัดร้องขุด
ที่วัดร้องขุด ได้ขอเมตตาครูบาสาย ติสฺสวํโส (พระครูวิสุทธิสีลสังวร) อายุ 78 ปี ปลุกเสกพระกริ่ง

ครูบาสาย ท่านเป็นลูกศิษย์ครูบาเต้า วัดร้องขุด
ครูบาเต้ามรณะภาพไปตั้งแต่ปี 17 และเผาศพท่านในปี 18
ปี 18 นี้เองที่ครูบาสายท่านสร้างเหรียญครูบาเต้ารุ่น 1 ปี 2518 ขึ้นมาเป็นครั้งแรก

สมัยที่ครูบาเต้าท่านยังอยู่ ท่านไม่ให้สร้าง ถ่ายรูปท่านก็ไม่ให้ถ่าย
เท่าที่ทราบ ทั้งวัด มีรูปถ่ายครูบาเต้าอยู่เพียงแค่รูปเดียว
ท่านเป็นพระยุคโบราณที่ขลังมาก คนเฒ่าคนแก่รู้จัก
ตาของผมก็บอกว่าเคยได้ยินชื่อเสียงท่านเหมือนกัน

เหรียญนี้เป็นเหรียญมีประสบการณ์มากเหรียญหนึ่ง ในท้องที่นิยมกันครับ

ครูบาสาย ท่านเป็นศิษย์พี่ ศิษย์น้องกับหลวงพ่อบุญเย็น สำนักพระเจ้าพรหมมหาราช
หลวงพ่อบุญเย็น หรือหลวงพ่อประกาศิตท่านดังมาก คนรู้จักท่านเยอะ
แต่ก่อนที่ท่านจะย้ายไปอยู่ที่สำนักพระเจ้าพรหมมหาราช
ท่านบวช และเรียนวิชากับครูบาเต้า อยู่ที่วัดร้องขุดนี่เอง

มีลูกศิษย์ครูบาเต้าที่ได้วิชาของท่านมากๆ ถือเป็นศิษย์เอก อยู่ 3 รูป คือครูบาสาย หลวงพ่อบุญเย็น
และพระอีกรูปหนึ่ง ผมจำชื่อไม่ได้ ท่านเล่าให้ฟังตอนที่ไปนิมนต์ท่านมางานสืบชะตา
ตอนนั้นจำได้ กะว่าเดี๋ยวลงจากกุฏิแล้วจะจด แต่เอาเข้าจริงๆ ลืมจดไปเลย

วันที่เอาพระกริ่งไปเสก ครูบาสายท่านนิ่งมากๆ นั่งเสกถือด้ายไว้ในมือ
นิ่งอยู่ท่าเดียวจนเสกเสร็จ ทั้งๆ ที่ปกติบุคลิกท่านออกจะโผงผาง พูดเสียงดัง

ก่อนกลับ ท่านแจกเหรียญครูบาเต้ารุ่น 2 สร้างเมือปี 2550 ให้คนละเหรียญ
ผมถามพระที่วัดว่า ทำไมทิ้งช่วงนานจัง รุ่นแรกปี 18 รุ่น 2 ปี 50 ห่างกันสามสิบกว่าปี

ท่านบอกว่า เพราะ "ครูบาเต้าท่านไม่ยอมให้สร้าง"

เคยมีคณะกรรมการวัด ศรัทธา ชาวบ้านมาขอสร้างเหรียญหลายครั้งแล้ว
และทุกครั้งที่มาขอ ครูบาสายท่านจะจุดธูปขออนุญาติก่อน
และทุกครั้งที่ขอ ท่านก็จะเกิดนิมิต เห็นเป็นตัวหนอน ไต่ตามตัวท่านยั้วเยี้ยไปหมด
เป็นสัญญาณว่าครูบาเต้าท่านไม่ให้สร้าง

จนมาเมื่อปี 50 นี่เองที่ในนิมิตของท่านไม่ใช่หนอน แต่เป็นข้าวตอกดอกไม้โปรยลงมา
ก็เลยถือเป็นฤกษ์วาระดี ท่านอนุญาต (ในนิมิต) ให้สร้างเหรียญรุ่น 2 ได้

ครูบาสายท่านปลุกเสกเดี่ยว...
แต่ได้ยินว่า นำเข้าพิธีเสกพระผงจตุคามที่มีครูบาดวงดี วัดท่าจำปี มาเสกให้ด้วย
เหรียญนี้ออกมาไม่นานก็มีประสบการณ์แคล้วคลาดให้ได้ยินกัน
ที่วัดยังมีให้บูชา เหรียญละร้อยเดียวเองครับ

ครูบาสายท่านไม่สร้างวัตถุมงคลเป็นรูปของตัวท่านเอง ก็เลยมีแต่เหรียญครูบาเต้ามาแนะนำครับ

อ้อ... ผมเคยได้รับแจกพระรอดจากท่านมาด้วยครับ (น่าจะยังมีอยู่ที่วัด)
แต่พระรอดไม่มีอะไรเป็นจุดสังเกตุเลย
เหมือนๆ พระรอดที่พบเห็นทั่วๆไป ที่ผมมักจะเรียกว่า "พระรอดซั๊ปป๊ะ"
ว่าจะไปขอเกศากับจีวรท่านมาติดหลังพระรอด แล้วจะได้เลี่ยมเก็บไว้


ครูบาสาย ติสฺสวํโส
พระครูวิสุทธิสีลสังวร อายุ 78 ปี
เจ้าคณะตำบลแม่ก๊า เขต 1 อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่

 

===================================
หลังจากออกจากวัดร้องขุด
คณะในรถ ก็ลังเลว่าจะไปกราบครูบาอาจารย์อื่นจะทันไหม เพราะเกือบ 5 โมงแล้ว

ครูบาดวงดี วัดท่าจำปีก็อยากไป แต่โทรเช็คมาแล้วว่าท่านเพิ่งจะกลับจากโรงพยาบาล
ก็เลยไม่อยากไปรบกวนท่าน ถ้ามีโอกาส ค่อยนำพระกริ่งมาเสกวันหลัง

คณะของเราเลยตรงไปที่วัดบ้านฟ่อนทันที

หลวงปู่ครูบาดวงดี ยติโก วัดบ้านฟ่อน เพิ่งจะสรงน้ำเสร็จ
พวกเรานั่งรออยู่สักพัก รอท่านเดินออกมา...
แต่ก่อนที่ท่านจะเดินออกมา พวกเราก็ไปบูชาวัตถุมงคลในตู้เล็กๆ ของวัดได้มาคนละนิดละหน่อย

เหรียญรุ่น 3 ของท่านยังมีเหลืออยู่... ผมบูชาไปแล้ว
แต่ที่ชอบมากก็คือ ขุนแผน "มหาลาภ" ทาทอง
ด้านหลังมีเกศาหลวงปู่ติดอยู่เต็มเลย
ลุงน้อยสมบอกว่า ที่วัดทำเอง กดพิมพ์เอง
มีตะกรุดบ้างนิดๆ หน่อยๆ
เอาวางกองไว้กับพระกริ่ง เป็นการ "ฝากเสก" อีกรอบ

สักพักหนึ่งหลวงปู่ท่านก็ออกมา
ท่านพูดเบาๆ ว่า "วันนี้อิดน่อย" (วันนี้เหนื่อยนิดหน่อย)
สงสัยจะเป็นเพราะมีลูกศิษย์ลูกหา มากราบเยอะ

ประวัติ เกียรติคุณของครูบาดวงดี วัดบ้านฟ่อน คงไม่ต้องสาธยายอะไรอีกแล้ว
เพราะท่านเป็นที่รู้จัก และมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ติดอันดับ TOP 10 ของล้านนาไปแล้ว
จึงขอเล่าเพียงบรรยากาศการปลุกเสกวันนั้น

วันนั้น... แปลกมากครับ
ผมเคยเอาพระไปขอให้ท่านเสกให้หลายครั้งแล้ว
ปกติท่านจะว่าพระคาถา เป่าลงไปที่วัตถุมงคล
ท่องเสร็จ ก็ถือว่าเสกเสร็จ พรมน้ำมนต์แล้วก็ใช้ได้

แต่ในวันนั้น นอกจากท่านจะเสกแบบ "สวดมนต์" ให้แล้ว
ท่านยังนั่งสมาธิอธิษฐานจิตให้อีกพักใหญ่ๆ อีกด้วย
เจ้าโต้งก็ถ่ายรูปเต็มที่เลย เพราะขออนุญาตท่านไว้แล้ว
ที่วัดบ้านฟ่อน เลยมีรูปถ่ายเยอะสุด...

พอท่านเสกเสร็จ ท่านก็ขอดูพระกริ่ง ดูท่านจะชอบพระชุดนี้มาก
เพราะท่านถืออยู่ในมือ ชมว่าสวยๆๆ อยู่ไม่ขาดปาก
((((อยากสร้างถวายท่านสักรุ่น.....))))

โต้งเลยถวายท่านไปชุดหนึ่ง และแจกพระชัยวัฒน์ให้กับลุงสม ผู้ดูแลหลวงปู่
และเณรน้อย ที่คอยพยุงหลวงปู่เข้าออกกุฏิ ก็ได้รับไปคนละองค์

หลวงปู่ท่านเมตตามาก
เหมือนๆ กับหลวงปู่จันทร์แก้ว...
พอท่านเสกพระเสร็จ เราถวายปัจจัย
ด้วยความที่กลัวท่านจะเหนื่อยก็เลยบอกท่านไปว่า "ไม่ต้องปั๋นพร" ก็ได้หลวงปู่
หลวงปู่รับไป อนุโมทนาก็พอแล้ว

ที่พูดนี้ไม่ใช่ว่า ไม่อยากได้พรหลวงปู่ แต่รู้ดีว่า หลวงปู่ให้พรที ยาวมาก
ยาวจนคนฟังเหนื่อย... แล้วคนให้พร วัย 95 จะไม่เหนื่อยหรือยังไง

แต่ท่านไม่ยอมครับ
ท่านยังปั๋นพร (อวยพร) ยาววววว... ตามแบบของท่าน

เป็นห่วงท่านจริงๆ.. กลัวท่านเหนื่อย

จากนั้นก็ทยอยขอถ่ายรูปกับหลวงปู่ทีละคน "โดยไม่ใช้แฟลช"
ย้ำนะครับ ถ่ายรูปหลวงปู่ หรือถ่ายกับหลวงปู่ อย่าใช้แฟลช
ถนอมสายตาท่านไว้เถอะครับ...
สักพักพวกเราก็ลากลับ...
จบการเดินทางวันอาทิตย์ ที่ร้านข้าวต้ม ก่อนจะแยกย้ายส่งกันกลับ

 

ถ่ายไว้เยอะ เอาลงให้ชมกันเต็มๆ เลยครับ


หลวงปู่ครูบาดวงดี ยติโก อายุ 95 ปี
วัดวุฑฒิราษฎรณ์ (บ้านฟ่อน) อ.หางดง จ.เชียงใหม่




หลวงปู่พรมน้ำมนต์ให้





ท่านสนใจพระกริ่งมาก
ท่านยังชมว่า "งามดีเน้อ"

 

ซู้ดยอด จิง ๆ ครับ


เหนื่อยกันหน่อยเน็อะ อนุโมทนาบุญด้วย กับทุก ๆ ท่าน ค้าบ บบบ

 

สรุปรวมการอธิฐานจิต...

วันจันทร์ ที่ ๓๐ มีนาคม พ.ศ.๒๕๕๒

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย ครูบาภัททันตะ ธัมมานันทะมหาเถระอัครมหาบัณฑิต วัดท่ามะโอ อ.เมือง จ.ลำปาง <O</O

วันอาทิตย์ ที่ ๑๒ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๒

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยวโดย ครูบาคำแสง อธิจิตโต วัดพระธาตุสันขวาง อ.เมือง จ.เชียงราย<O</O
<O</O
วันอังคาร ที่ ๑๔ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๒

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูบาพรชัย วรปัญโญ วัดพระธาตุหมอกมุงเมือง อ.พญาเม็งราย จ.เชียงราย<O</O

วันเสาร์ ที่ ๒๕ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๒


<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูศีลพิลาส (ครูบาจันทร์แก้ว คันธสีโล) วัดศรีสว่าง(วัวลาย) อ.หางดง จ.เชียงใหม่

<O</O
- อธิษฐานจิตหน้ารูปเหมือน พระครูวรวุฒิคุณ (ครูบาอิน อินโท) และ พระครูสังวรยติกิจ (พระอาจารย์<?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com</st1ersonName>อินทร จิตตสังวโร) เป็นผู้สวดมนต์ และพรมน้ำมนต์ วัดใหม่หนองหอย กิ่ง อ.ดอยหล่อ จ.เชียงใหม่

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย ครูบาตั๋น ปัญโญ สำนักปฏิบัติธรรมม่อนปู่อิน กิ่ง อ.ดอยหล่อ จ.เชียงใหม่

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูปัญญาวราภรณ์ (ครูบาแก้ว ปัญญาวัฑฒโณ) เจ้าคณะอ.แม่วาง วัดศรีชุม(ไร่หลวง) อ.แม่วาง จ.เชียงใหม่

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูประภากรพิสุทธิ์ (ครูบาบุญปั๋น ปภากโร) วัดป่าแดด(กลางทุ่ง) อ.แม่วาง จ.เชียงใหม่

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูโสภณสารคุณ (ครูบาบุญมา ตโมนุโท) วัดวัดศิริชัยนิมิตร(กิ่วแลป่าเป้า) อ.แม่วาง จ.เชียงใหม่<O</O
<O</O
วันอาทิตย์ ที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๒


<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูศีลพิลาส (ครูบาจันทร์แก้ว คันธสีโล) วัดศรีสว่าง(วัวลาย) อ.หางดง จ.เชียงใหม่

<!-- google_ad_section_end --> <O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย ครูบาอินถา ปัญญาวชิโร วัดศรีลังกา(ต้นโชค) อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูบวรสุขบท (ครูบาสุข ชาตสุโข) วัดป่าซางน้อย อ.เมือง จ.ลำพูน

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูประจักษ์ธรรมวิจารณ์ (ครูบาข่าย อติโย) วัดหมูเปิ้ง อ.เมือง จ.ลำพูน

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูโพธิโสภณ (ครูบาศรีวัย โพธิวังโส) วัดหนองเงือก อ.ป่าซาง จ.ลำพูน

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูวิสุทธิสีลสังวร (ครูบาสาย ติสสวังโส)วัดร้องขุด อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย ครูบาดวงดี ยติโก วัดวุฒิราษฎร์(บ้านฟ่อน) อ.หางดง จ.เชียงใหม่<O</O
<O</O
วันจันทร์ ที่ ๒๗ เมษายน พ.ศ.๒๕๕๒

<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระครูภาวนาภิรัต (หลวงปู่สัง สังกิจโจ) วัดป่าอาจารย์ตื้อ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่


<O</O
- อธิษฐานจิตเดี่ยว โดย พระอาจารย์<st1ersonName ProductID="เปลี่ยน ปัญญาปทีโป" w:st="on">เปลี่ยน ปัญญาปทีโป</st1ersonName> วัดอรัญวิเวก(บ้านปง) อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่


สิริรวมแล้ว ได้รับการอธิษฐานจิตจากคณาจารย์ 17 องค์ 18 ครั้ง...
<O</O

 

เอ๊... ทำไมรูปหลวงปู่จันทร์แก้วไม่ขึ้นนะ

โต้ง...ใช้ photobucket.com ดีกว่าไหมครับ

 

สงสัยเจ้าของกระทู้มัวแต่ไปฉลองติด มช.
ไม่ได้เข้ามาอัพเดทข้อมูลเร้ยยยย
....

 

ยังไม่ได้ฉลองเลยครับๆ

วุ่นๆกะ มช. เนี่ยะครับ

ส่วนพระกริ่ง ตอนนี้ได้ครูบาอินตา วัดวังทอง และ ครูบาบุญมา วัดสุวรรณประดิษฐ์ อธิษฐานจิต

ไว้จะนำรูปมาลงนะครับ ช่วงนี้ขอหัวปั่นกับเรื่องมหาลัยซักพักครับ

 

ดีใจด้วยนะครับ ท่านสายครูบา

สมตามปราถนาที่หวังไว้ เด็กมช. สู้ ๆ

 

ขอต้อนรับลูกช้างเชือกใหม่

ณ พื้นดินถิ่นสวรรค์ ดินแดนแห่งฝันขวัญบุรีศรีไทย แดนดอกเอื้องสมญานั้นเมืองเชียงใหม่ งามมหาวิทยาลัยสถาบันใหญ่แห่งเรา
งามฝายหินถิ่นตระการ ภูพิงค์สถานเหมือนวิมานเงื้อมเงา ดอยสุเทพพระธาตุแสนนานกาลเก่า แหล่งปฏิญาณแห่งเรา ประณตน้อมเฝ้าบูชา
สวยอ่างแก้วเพริศแพร้วเด่นพราว ดูดอกทองกวาวใบสักร่วงกราวสู่พสุธา งามยิ่งมหาวิทยาลัยลานนา อิงแอบซบแนบภูผาเหมือนชีวาเราซบร่วมกัน
เรารักใคร่ร่วมใจเดียว ปรองดองแน่นเหนียวรักกลมเกลียวสัมพันธ์ เลือดสีม่วงช้างชูคบเพลิงหมายมั่น รุ่งโรจน์ความรู้สร้างสรรค์ให้เราซึ้งมั่นดำรง


คิดถึงมากมาย

 

โอ้.... ขนลุกเลย
เพลงนี้ ไม่ได้ร้องนานแล้ว

เข้าใจทำสีฟ้อนนะครับ
สีม่วง เสียด้วย

 

เสกเยอะมากๆจนพระจะเดินได้เเล้ว

อนุโมทนาใจจิตอันเป็นกุศลของน้องสายครูบาด้วยนะครับ

 

ต้องหัดร้องซะแล้วครับ
วันนี้เพิ่งไปสอบสัมภาษณ์มา สรุปแล้ว เป็นลูกช้างตัวใหม่แล้วครับพี่ๆ อิอิ





ส่วนเรื่องพระกริ่งนั้น จะมานำเสนอพรุ่งนี้ครับ ครูบาอาจารย์อีก 3 องค์ ครับ

 

ขอขอบคุณมากครับพี่หมอฟอร์ด ที่คอยเป็นกำลังให้ครับ