เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ผู้ที่เห็นรูปหล่อ ปูนปั้นเป็นพระพุทธเจ้าย่อมตกนรก

ในห้อง 'Black Hole' ตั้งกระทู้โดย อุรุเวลา, 12 พฤษภาคม 2012.

สถานะของกระทู้:: กระทู้ถูกปิด ไม่สามารถโพสต์ตอบกลับได้

หน้า 3 ของ 4

5314786 เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

15 สิงหาคม 2010

โพสต์:

737

ค่าพลัง:

+3,800
อุรุเวลา said: ↑

ภูเขาแห่งวิถีพุทธธรรม

“ท่านทั้งหลายไม่เข้าถึงพุทธธรรม ก็เพราะว่า พระพุทธเจ้าตามทัศนะของท่าน ขวางหน้าท่านอยู่”

พุทธทาสภิกขุ

อินทปัญโญได้ บันลือสีหนาท อีกครั้ง เมื่อเขาแสดงปาฐกถาเรื่อง “ภูเขาแห่งวิถีพุทธธรรม” ณ พุทธสมาคม กรุงเทพฯ ในวันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2491 (ค.ศ. 1948) ซึ่งมีเนื้อหาที่ “แรง” ที่สุดกว่าครั้งใดๆ เพราะครั้งนี้เขาได้นำเสนอถึง สิ่งซึ่งกีดขวาง หรือเป็นกำแพงมหึมาอยู่ข้างหน้าซึ่งทำให้คนเราเข้าถึงไม่ได้ ทั้งๆ ที่ผู้นั้นก็มีความภักดีต่อพุทธธรรมอย่างเต็มที่อยู่เสมอ อินทปัญโญสามารถนำเสนอเรื่องนี้ได้อย่างเข้าถึง และอย่างมีพลังมาก เพราะตัวเขาเองก็เพิ่ง ก้าวข้าม ภูเขามหึมาที่เคยขวางตัวเขามาได้เมื่อปีที่แล้วนี่เอง เขาจึงอยากถ่ายทอดสิ่งที่เป็น ประสบการณ์ทางวิญญาณ และ บทเรียนทางวิญญาณ ในการแสวงธรรมของตัวเขาให้แก่คนอื่นโดยเฉพาะคนรุ่นหลัง เพื่อที่พวกเขาจะสามารถก้าวข้ามสิ่งซึ่งกีดขวางไม่ให้เข้าถึงพุทธธรรมได้เหมือนอย่างเขา

อินทปัญโญบอกว่า ถ้าหากมีการตั้งปัญหาถามขึ้นมาว่า อะไรเป็นเครื่องปิดบังพระนิพพานอันเป็นตัวพุทธธรรมที่ผู้แสวงธรรมประสงค์จะเข้าถึง? เขาจะตอบอย่างฟันธงอย่างไม่ลังเลใจเลยว่า “พระพุทธเจ้า” นั่นเองที่กลับกลายมาเป็นภูเขามหึมาบังพระนิพพาน โดยเฉพาะ พระพุทธเจ้าตามทัศนะของแต่ละคน นี่แหละที่ขวางหน้าคนผู้นั้นไม่ให้เข้าถึงพุทธธรรม

เพราะคนเราเข้าใจเข้าถึง ความจริง ได้แค่ไหน ก็มีความเข้าใจเข้าถึง “พระพุทธเจ้าของเขา” ได้แค่นั้น ด้วยเหตุนี้ สิ่งที่ถูกขนานนามว่า พระพุทธเจ้า รวมทั้งการนิยามว่าอะไรเป็นพระพุทธเจ้า จึงมีอยู่ในลักษณะและขนาดมาตรฐานต่างๆ กัน แล้วแต่ ความยึดถือ ของแต่ละคนเป็นชั้นๆ ไป

คนที่เข้าถึงพระพุทธเจ้า แต่ในทางวัตถุโดยไม่สูงถึงทางจิตย่อมเข้าใจได้แต่เพียงว่า พระพุทธเจ้าคือเลือดเนื้อกลุ่มหนึ่งที่เดินท่องเที่ยวสั่งสอนประชาชนในประเทศอินเดีย เมื่อสองพันกว่าปีก่อน ทั้งๆ ที่พระพุทธองค์ทรงเคยปฏิเสธว่า เลือดเนื้อกลุ่มนั้น ยังไม่ใช่ตถาคต คนที่ไม่เห็นธรรมะของตถาคต คือคนที่ไม่เห็นตถาคต แม้ผู้นั้นจะคอยจับจีวรของพระองค์ดึงเอาไว้ ไปทางไหนไปด้วยกันทั้งกลางวันกลางคืน แต่ถ้าไม่เห็นธรรมะแล้ว ไม่ชื่อว่าเห็นตถาคตเลย

แม้คนที่มุ่งเข้าถึงพระพุทธเจ้าในทางจิต หากหลงไปยึดว่า พระพุทธเจ้าเป็น อัตตาที่บริสุทธิ์ ไม่เกิดไม่ตาย มีอยู่ในทุกแห่ง พร้อมที่จะปรากฏทุกเมื่อในสมาธิ อินทปัญโญก็ยังบอกว่า วิถีแห่งพุทธธรรมของผู้นั้นจะถึงทางตันและสิ้นสุดลงเพียงนั้น เพราะเป็นการหลงไปยึดถือเอาตามความรู้ ตามการศึกษาและศรัทธาของตนเองอันคับแคบอยู่

แม้แต่ความรักในองค์พระพุทธเจ้าของบุคคลบางคนที่เป็นอริยบุคคลขั้นต่ำยังไม่ถึงพระอรหันต์ เช่น พระอานนท์ ในสมัยที่พระศาสดายังทรงพระชนม์อยู่ ทั้งๆที่พระอานนท์รู้จัก ลู่ทางแห่งพุทธธรรมอย่างถูกต้อง วิถีแห่งพุทธธรรมของท่านก็ยังไม่วายถูกสกัดได้ด้วยภูเขาหรือองค์พระพุทธเจ้าที่ท่านยึดถือไว้ด้วยความรักของท่านเอง

อินทปัญโญจึงบอกว่า ไม่มีภูเขาแห่งวิถีพุทธธรรมอะไรอื่น นอกไปจาก ความยึดถือเกี่ยวกับตัวตน และ ไม่มีความยึดถือเกี่ยวกับตัวตนอะไรอื่น ยิ่งไปกว่า ความยึดถือในสิ่งที่ตนถือเอาเป็นที่พึ่งของตน เพราะฉะนั้น นอกไปจาก “พระพุทธเจ้า” ตามทัศนะของเขาแล้ว แม้ “พระธรรม” ของเขา ก็ยังอาจเป็นภูเขาขวางวิถีแห่งพุทธธรรมของผู้นั้นได้ เพราะอาศัยความยึดถือทำนองเดียวกัน ยิ่งไม่ต้องไปพูดถึง “พระสงฆ์ที่เป็นอาจารย์หรือคุรุ” ของเขา ซึ่งกลับเป็นภูเขาขวางวิถีแห่งพุทธธรรมของเขาได้ เพราะอาศัยความยึดถือเช่นเดียวกัน

บางคนได้ยึดถือเอาเครื่องมือหรือหนทางที่จะปฏิบัติเพื่อเข้าถึงพุทธธรรมมาเป็นตัวพุทธธรรมเสียเอง

บางคนก็ถือเอาเล่มหนังสือหรือพระคัมภีร์เป็นตัวพระธรรมเสียเลยก็มี

บางคนกลับต้องการให้พระนิพพานหรือพุทธธรรมเป็นบ้านเมือง เป็นโลกอันแสนสุข สำหรับตนจะไปจุติไปเกิดที่นั่น แล้วก็ตั้งบำเพ็ญสมาธิเพื่อความเป็นอย่างนั้น ด้วยอำนาจความยึดถือในด้านวัตถุอันแรงกล้า

บางคนยึดถือในศีลของตนจนดูหมิ่นผู้อื่น ก่อการแตกร้าวทะเลาะวิวาทกันด้วยเรื่องศีล เพราะความยึดมั่นถือมั่นในศีลด้วยความสำคัญผิด ยึดมั่นทุกตัวอักษรอย่างงมงาย

ศีล จึงอาจกลายเป็นภูเขาขึ้นมาขวางวิถีแห่งพุทธธรรมก็ได้ เมื่อมีผู้ยึดถือว่ามันต้องเป็นอย่างนี้ ซึ่งมันก็เป็นแค่ความจริงของบุคคลผู้นั้น ซึ่งไม่สามารถจะเห็นเป็นอื่นไปได้ ผลก็คือ ความเนิ่นช้ากว่าจะปีนป่ายภูเขาลูกนี้ข้ามพ้นไปได้

สมาธิ ก็อาจกลายเป็นภูเขาสกัดทางตัวเองในการเข้าถึงพุทธธรรมของผู้ปฏิบัติ หากเป็นที่ตั้งของความยึดถือโอ่อวด พอใจ หลงใหลในสมาธิของตนตามที่ตนปฏิบัติได้ เพราะความจริงของใคร ก็เป็นความจริงของคนนั้น เท่าที่เขารู้และพอใจยึดถือ จึงยากที่จะยอมเชื่อกันด้วยใจจริง เมื่อยังหลงผิดอยู่ด้วยความยึดถือเช่นนี้ ภูเขาแห่งวิถีพุทธธรรมก็ยังตั้งสูงตระหง่านขวางหน้าอยู่เพียงนั้น

แม้แต่ ปัญญา เอง หากเป็นปัญญาที่ไม่รู้จักตัวเอง ยังมีมูลฐานตั้งอยู่บนความจริงของความเชื่อ ความคาดคะเน ก็ย่อมเกิดเป็นภูเขาขวางวิถีทางแห่งพุทธธรรมขึ้นเหมือนกัน ปัญญาของผู้ใดสิ้นสุดหยุดลงตรงไหน ก็บัญญัติเอาเพียงแต่ตรงนั้นว่าเป็นความจริงด้วยบริสุทธิ์ใจของตนและยึดมั่น จนเกิดเป็นลัทธินิกาย ปรัชญาต่างๆ ต่อให้เฉียบแหลมแค่ไหน ก็ไม่วายที่จะเป็นภูเขากั้นขวางทางอยู่ระหว่างตัวเขากับนิพพานจนได้ ด้วยความยึดถืออีกเช่นกัน

ปัญญาคือแสงสว่างก็จริง แต่คนเราจะรับรู้ได้เท่าที่ปัญญาหรือแสงสว่างของเขาจะอำนวยให้ว่านั่นคือ ความจริง แต่หากผู้นั้นมีปัญญามากขึ้น เขาจะมองต่างไปจากเดิม สิ่งที่เรียกว่าความจริงของเขา ย่อมเปลี่ยนไปตามแสงสว่างหรือปัญญาที่เพิ่มขึ้นของเขา ความแตกต่างจึงขึ้นอยู่กับแสงสว่างหรือปัญญาที่ส่องไปยังวัตถุเรื่องราวนั้น จึงเห็นได้ว่า แสงสว่างนั้นเองที่เป็นผู้บังความจริง ทั้งในด้านจิตและด้านวัตถุ เพราะแสงสว่างชนิดหนึ่งๆ ย่อมให้ความจริงแก่เขาในการเห็นเป็นอย่างหนึ่ง นอกนั้นคือส่วนที่แสงสว่างนั้นบังเอาไว้

อินทปัญโญได้พูดออกมาจาก ประสบการณ์โดยตรง ของเขาเองที่เพิ่งผ่านมาไม่นานว่า ความจริงที่จริงไปกว่านั้น หรือนอกเหนือไปจากนั้น ซึ่งเขายังไม่เห็นในตอนนั้น คือส่วนที่ปัญญาเพียงขนาดนั้นของเขา แม้จะล้ำเลิศเพียงใดได้ “บัง” เอาไว้ ทั้งๆ ที่ในตอนนั้นตัวเขารู้สึกว่า ตัวเขาได้มองดูอย่างทั่วถึงอย่างหมดความสามารถของเขาแล้วอย่างคิดว่า ไม่มีอะไรเหลือซ่อนเร้นอีกแล้ว เพราะเขาเคยรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เขาจึงยึดถือเอาสิ่งที่เขาเห็นว่าเป็นความจริงอันเด็ดขาด ด้วยความสำคัญผิด ซึ่งมันก็ยังเป็นภูเขาแห่งวิถีพุทธธรรมของเขาอยู่

ทั้งๆที่มันไม่น่าจะเป็นไปได้ และตัวอินทปัญโญเองก็ถึงกับตะลึง เมื่อตระหนักได้ว่า มันเป็นการ “บัง” ของแสงสว่างเสียเอง เพราะแม้ตัวเขาจะได้พยายามตีความพระพุทธวจนะ หรือขบคิดข้อความที่ยากๆ เรื่องอนัตตาอย่างสุดความสามารถเท่าที่ปัญญาของเขามี ซึ่งอาจแตกต่างไปจากคนอื่นบ้างไม่มากก็น้อย ขณะที่ยังไม่ถึงที่สุด เขาก็ย่อมต้องยึดถือเอาส่วนที่ตัวเขาคิดได้จนแจ่มแจ้งด้วยตนเองว่า นี่เป็นความจริงอันเด็ดขาดของตัวเขา ซึ่งตัวเขาเองเพิ่งมาตระหนักได้ทีหลังว่า

“นี่ก็ยังเป็นความยึดมั่นในความคิด และความเห็นแจ้งของตัวเราเอง และความยึดมั่นอันนี้ คือภูเขาที่ขวางอยู่ในวิถีแห่งการเข้าถึงพุทธธรรมของตัวเรา ซึ่งเราเพิ่งทลายมันลงไปได้ด้วย เซน”

จากประสบการณ์แห่ง ซาโตริ ของตัวเขา อินทปัญโญจึงมองได้อย่างทะลุปรุโปร่งว่า อัตตวา ทุปาทาน หรือ ความยึดมั่นว่ามีตัวตน นี่แหละที่เป็นมูลฐานของภูเขาแห่งวิถีพุทธธรรม ทำให้ ความว่างจากตัวตน ถูกปิดบังอย่างมิดชิด เพราะ ตัวเองที่บังตัวเองที่เป็นความว่าง เป็นสิ่งกีดขวางอันเร้นลับที่สุด

เพราะไม่มีการรู้จักตัวเองอย่างถูกต้อง จึงเกิดความต้องการพระพุทธเจ้า และสร้างพระพุทธเจ้าขึ้นมาด้วยตัณหาของตัวเอง ตามทัศนะของตัวเอง หุ้มห่อตนเอง จนเหลียวไปทางไหนก็พบแต่สิ่งนี้ จนกระทั่งเป็นสัญญาความทรงจำอันเหนียวแน่น เหลือที่จะปัดเป่าออกไปได้

เมื่อใดที่สามารถรู้จักตัวเองอย่างถูกต้อง คือรู้จักความว่างจากตัวตน เมื่อนั้นก็ไม่มีพระพุทธเจ้า ไม่มีผู้บังและไม่มีผู้ที่ถูกบัง ไม่มีการแสวงหาเพราะไม่มีผู้ที่มีความอยาก ไม่มีผู้แสวงที่พึ่งและไม่มีผู้ที่จะเป็นที่พึ่ง

เพราะ ผู้นั้นมีความว่างจากตัวตนแล้ว “พระพุทธเจ้า” ของเขา ก็เป็นความว่างจากตัวตนด้วยเช่นกัน ตราบใดที่คนเรายังคลำตัวเองไม่พบว่าเป็นอะไรกันแน่ ตราบนั้นก็ต้องมีการยึดถือ เที่ยววิ่งตะครุบนั่นนี่ไปตามความยึดถือเป็นธรรมดา จึงไม่อาจพบและเข้าถึงพุทธธรรมได้

อินทปัญโญได้ทำลายภูเขาแห่งวิถีพุทธธรรมของเขาลงไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว!
Click to expand...

บทความนี้จริงๆแล้ว ถ้าจะให้พูดตรงๆ ก็คงต้องต้องบอกว่า
ท่านกำลังด่าคนที่ยึดถืออัตตา ตัวกู ของกู พระพุทธเจ้าในแบบกู
ศีลในแบบกู ธรรมในแบบกู อ่านไปอ่านมา ท่านด่าเจ้าของกระทู้นี้นั่นเอง
นะโม โพธิสัตโต หลวงปู่เทพอุดร อิสระธรรมมุนี

5314786, 13 พฤษภาคม 2012

#41
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
paetrix เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

24 เมษายน 2011

โพสต์:

2,478

ค่าพลัง:

+1,878
................ต้องแยกเป็นความเชื่อของเราอย่างนึง(ทิฎฐิ)....และความอยากให้คนอื่นเชื่อเหมือนเรา(ตัณหา)อีกอย่างนึง

paetrix, 13 พฤษภาคม 2012

#42
- ถูกใจ x 2
- ดูรายการ
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=LpS-wywKWL8]ไหว้พระพุทธรูป. - YouTube[/ame]

อุรุเวลา, 13 พฤษภาคม 2012

#43
momogo เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

16 พฤศจิกายน 2007

โพสต์:

570

ค่าพลัง:

+1,158
...ยอมตกนรกค่ะ ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
แค่หลับฝัน ว่าได้พบพระองค์ท่านก็สุขใจสุด ๆ แล้ว
ได้ระลึกนึกถึงท่าน แม้เพียงแวบเดียว จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ก็สุขใจแล้ว

ขอเพียงได้นึกถึงพระองค์ท่านอีกสักครั้ง แม้ตายตกนรกก็ยอม...

เพราะจิตหยาบไปจึงมิอาจเห็นได้ เฝ้ารอวันที่ได้ระึลึกนึกถึงท่าน
แล้วสุขใจอีกสักครั้ง

แค่นี้...ก็เพียงพอและพอเพียงแล้ว

by... myself

momogo, 13 พฤษภาคม 2012

#44
- ถูกใจ x 1
- ดูรายการ
haha4959 Active Member

วันที่สมัครสมาชิก:

13 กุมภาพันธ์ 2008

โพสต์:

388

ค่าพลัง:

+85

ปัญญาคือแสงสว่างก็จริง แต่คนเราจะรับรู้ได้เท่าที่ปัญญาหรือแสงสว่างของเขาจะอำนวยให้ว่านั่นคือ ความจริง แต่หากผู้นั้นมีปัญญามากขึ้น เขาจะมองต่างไปจากเดิม สิ่งที่เรียกว่าความจริงของเขา ย่อมเปลี่ยนไปตามแสงสว่างหรือปัญญาที่เพิ่มขึ้นของเขา

ถ้าท่านได้อ่านสิ่งที่ท่านได้ Ctrl+C และก็มา Ctrl+V ในกระทู้ของท่านเองสักหน่อยแล้วล่ะก็

ท่านน่าจะหลุดพ้นจาก สิ่งที่ท่านกำลังทำความเข้าใจมันอยู่ก็ได้

เพราะมันก็เป็นของมันอย่างนั้นเอง

จะมาหักล้างกันเพื่อให้ได้อะไร

อะไรที่ท่านแปะไว้ น่าจะอ่านทวนสัก 3 รอบ แบบ พินิจ พิจารณาด้วย
ว่า ความหมายที่แท้จริงคืออะไรกันแน่ (สิ่งนี้ควรทำ)

ไม่ใช่ ยกมาเพื่อให้สอดคล้องกับความเห็นตน (สิ่งนี้ไม่ควรทำ)

ท่านอ่านบทความที่ท่านยกมาแปะ ท่านไม่ เอ๊ะในใจบ้างหรือ

รู้ข้อธรรมมากมาย มีประโยชน์ สามารถส่งต่อบอกให้ผู้อื่นฟังได้ (สมควรทำ)

แต่รู้ความหมายของข้อธรรมนั้นอย่างลึกซึ้ง แม้เพียง 1 (ถ้าทำได้จะดีมาก)
ก็ยังดีกว่าจำอักขระได้ทั้งคัมภีร์ แต่หารู้ความในของมันไม่ (ขอให้ท่านอย่าเป็นอย่างนั้นเลย น่าเสียดายที่ได้มาพบพุทธศาสนา ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นได้โดยง่ายนะจ๊ะ)

อย่าปล่อยเวลาให้ศูนย์เปล่าอยู่เลยท่าน
เรื่องคนอืน ยังไง ก็เป็นคนอื่นอยู่ดี
สัญญาเก่าๆ ตัวเราถอนได้นะ เราเป็นคนตั้งใจ เราก็สามารถล้มเลิกความตั้งใจเดิมของเราได้เหมือนกัน แล้วแต่กำลังใจของแต่ละคนอันนี้คงห้ามกันยาก ทำได้แต่เพียงบอกกล่าวเท่านั้นเอย

ที่ ผ่าน เรา มัว ทำ อะ ไร
ตอน นี้ รู้ แระ ว่า จะ เริ่ม อย่าง ไร

haha4959, 14 พฤษภาคม 2012

#45
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

haha4959 said: ↑

ปัญญาคือแสงสว่างก็จริง แต่คนเราจะรับรู้ได้เท่าที่ปัญญาหรือแสงสว่างของเขาจะอำนวยให้ว่านั่นคือ ความจริง แต่หากผู้นั้นมีปัญญามากขึ้น เขาจะมองต่างไปจากเดิม สิ่งที่เรียกว่าความจริงของเขา ย่อมเปลี่ยนไปตามแสงสว่างหรือปัญญาที่เพิ่มขึ้นของเขา

ถ้าท่านได้อ่านสิ่งที่ท่านได้ Ctrl+C และก็มา Ctrl+V ในกระทู้ของท่านเองสักหน่อยแล้วล่ะก็

ท่านน่าจะหลุดพ้นจาก สิ่งที่ท่านกำลังทำความเข้าใจมันอยู่ก็ได้

เพราะมันก็เป็นของมันอย่างนั้นเอง

จะมาหักล้างกันเพื่อให้ได้อะไร

อะไรที่ท่านแปะไว้ น่าจะอ่านทวนสัก 3 รอบ แบบ พินิจ พิจารณาด้วย
ว่า ความหมายที่แท้จริงคืออะไรกันแน่ (สิ่งนี้ควรทำ)

ไม่ใช่ ยกมาเพื่อให้สอดคล้องกับความเห็นตน (สิ่งนี้ไม่ควรทำ)

ท่านอ่านบทความที่ท่านยกมาแปะ ท่านไม่ เอ๊ะในใจบ้างหรือ

รู้ข้อธรรมมากมาย มีประโยชน์ สามารถส่งต่อบอกให้ผู้อื่นฟังได้ (สมควรทำ)

แต่รู้ความหมายของข้อธรรมนั้นอย่างลึกซึ้ง แม้เพียง 1 (ถ้าทำได้จะดีมาก)
ก็ยังดีกว่าจำอักขระได้ทั้งคัมภีร์ แต่หารู้ความในของมันไม่ (ขอให้ท่านอย่าเป็นอย่างนั้นเลย น่าเสียดายที่ได้มาพบพุทธศาสนา ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นได้โดยง่ายนะจ๊ะ)

อย่าปล่อยเวลาให้ศูนย์เปล่าอยู่เลยท่าน
เรื่องคนอืน ยังไง ก็เป็นคนอื่นอยู่ดี
สัญญาเก่าๆ ตัวเราถอนได้นะ เราเป็นคนตั้งใจ เราก็สามารถล้มเลิกความตั้งใจเดิมของเราได้เหมือนกัน แล้วแต่กำลังใจของแต่ละคนอันนี้คงห้ามกันยาก ทำได้แต่เพียงบอกกล่าวเท่านั้นเอย
Click to expand...

ผมเข้าใจท่านครับ ผมคิดว่าไม่สูญเปล่าครับ ผมบวชมาแล้วแต่ไม่เคยเห็นธรรม วันนี้ผมเห็นแล้ว และก็มีคนเห็นตามผม เข้าใจพระศาสนามากขึ้น ใครมองเห็นก็รับไป ใครไม่เห็นจะงมงายต่อไปก็เป็นกรรมของเขาครับ คำด่า คำชม ผมเฉยๆ ครับ ด่าสัก ๑,๐๐๐ คน แต่มีคนมองเห็นธรรมสัก ๑ คน ก็ดีแล้วครับ

อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#46
sutanon เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

27 พฤษภาคม 2009

โพสต์:

1,553

ค่าพลัง:

+170

ผมถามคุณไป ไม่ตอบเพราะตอบไม่ได้ใช่มั้ย

ว่าคุณกับเจ้าสำนักหลุดพ้นแล้วหรือ ที่ไม่ได้ยึดติดพระพุทธรูป
(แต่รูปบรรพบุรุษกลับมีไว้ ไม่ทำลาย นี่หรือไม่ยึดติด)

อย่าเอาข้ออ้างเพียงด้านๆ ของคุณมาทำลายวัฒนธรรมและประเพณีไทย

สิ้นสุดตรงที่เราได้บรรจบกัน แม้มันจะนานก็ตามที

sutanon, 14 พฤษภาคม 2012

#47
sutanon เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

27 พฤษภาคม 2009

โพสต์:

1,553

ค่าพลัง:

+170

momogo said: ↑

...ยอมตกนรกค่ะ ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
แค่หลับฝัน ว่าได้พบพระองค์ท่านก็สุขใจสุด ๆ แล้ว
ได้ระลึกนึกถึงท่าน แม้เพียงแวบเดียว จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ก็สุขใจแล้ว

ขอเพียงได้นึกถึงพระองค์ท่านอีกสักครั้ง แม้ตายตกนรกก็ยอม...

เพราะจิตหยาบไปจึงมิอาจเห็นได้ เฝ้ารอวันที่ได้ระึลึกนึกถึงท่าน
แล้วสุขใจอีกสักครั้ง

แค่นี้...ก็เพียงพอและพอเพียงแล้ว
Click to expand...

-----------------------------

ผู้ที่ระลึกถึงคุณพระศาสดามีหรือจะตกนรก
จะมีก็แต่ผู้ที่สั่งสอนและส่งเสริมคิดทำลายองค์พระปฏิมา

ลองถามคุณอุรุเวลา บรรพกษัตริย์ทุกพระองค์ ตั้งแต่อดีต
ก็เคารพบูชารูปพระพุทธเจ้า ไปนรกหมดหรือ

สิ้นสุดตรงที่เราได้บรรจบกัน แม้มันจะนานก็ตามที

sutanon, 14 พฤษภาคม 2012

#48
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

ผมเว้นกระทู้ที่ #4 ไว้ คิดว่าจะเพิ่มเติมความคิดเห็นเข้าไป แต่คนเล่นเว็บนี้แปลก ผมบอกแล้วว่าข้อมูลมาจาก Youtube ไม่ใช่ความคิดเห็นของผม ไม่เป็นไรครับ วันนี้ผมขอแสดงความคิดเห็นบ้างนะครับ

ข้อมูลที่พระเกษมอ้าง เอามาจากส่วนที่พระอรรถกถาอธิบายเพิ่มเติม ไม่ใช่คำสอนของพระพุทธเจ้าครับ คำสอนของพระพุทธเจ้าเรื่องพระพุทธรูปมีแค่สองพระสูตรเท่านั้น ไปหาอ่านเอาเองครับ ยกมาหลายครั้งแล้ว คำอรรถกถาผมไม่สนใจครับ

มนุษย์ตายแล้วไปไหน พระพุทธเจ้าตรัสสอนว่า ประพฤติศีลห้าเป็นทางไปสวรรค์ ทุศีลเป็นทางไปอบายฯ ดังนั้นไม่เกี่ยวกับการกราบไหว้ วิงวอนขอพรครับ การกราบไหว้ที่ไปสวรรค์ คือการกราบไหว้สังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่งครับ แต่ต้องตามกราบไหว้ด้วยความเลื่อมใสและตามระลึกฯ ไหว้อย่างเดียวไม่ได้ครับ ข้อนี้ผมตั้งใจไว้แล้ว ผมจะได้เดินทางไปกราบไห้วสังเวชนียสถานทั้ง ๔ แห่งนี้ ได้ไปเมื่อไรขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัยครับ

คนที่กราบไหว้วิงวอนเป็นคนเชื่อเรื่อง ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ย่อมมีหนทางเห็นพระสัทธรรม นี่เป็นเหตุที่มาของการให้พระพุทธรูป และพระเครื่องที่ผมมีกับคนมีศีลห้าไม่ขาดไม่ทะลุ แต่สุดท้ายผมก็หาไม่เจอ ผมไม่ได้หวังแค่ไปสวรรค์ ผมตั้งใจเข้าถึงโสดาบัน พระโสดาบันต้องละ "สีลัพพตปรามาส" ต้องไม่ยึดมั่นสิ่งใดแม้ในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ แต่ตอนนี้ผมมีความตั้งใจใหม่ ผมตั้งใจเข้าถึงอนาคามี หนทางเดียวที่มีผมต้องออกบวชอีกครั้ง ผมไม่ได้บอกจากปาก ผมทำให้เห็น ครอบครัวผมทุกคนรู้แล้ว ผมค่อยๆ ละภาระทางโลกที่ละอย่าง ถือศีล ไม่ดูหนัง ฟังเพลง กินข้าวมื้อเดียว ทำกิจกรรมทางโลกให้น้อยที่สุด ไม่มีกิจก็ศึกษาพระธรรม นั่งสมาธิ แต่ทุกอย่างก็ขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัยครับ

พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนบุรุษโยนแอก ซึ่งมีช่องเดียวลงไปใน
มหาสมุทร เต่าตาบอดมีอยู่ในมหาสมุทรนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ เธอ
ทั้งหลายจะสำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน เต่าตาบอดนั้น ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ
จะสอดคอให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้นได้บ้างหรือหนอ? ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า ข้าแต่
พระองค์ผู้เจริญ ถ้าล่วงกาลนานไปบางครั้งบางคราว เต่าจะสอดคอให้เข้าไปในแอกนั้นได้บ้าง.
พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เต่าตาบอด ต่อล่วงร้อยปีๆ มันจะโผล่ขึ้นคราวหนึ่งๆ สอด
คอให้เข้าไปในแอกซึ่งมีช่องเดียวโน้น ยังจะเร็วกว่า เราย่อมกล่าวความเป็นมนุษย์เพราะคนพาล
ผู้ไปสู่วินิบาตแล้วคราวเดียวก็หามิได้ ข้อนั้น เพราะเหตุไร? เพราะว่าในวินิบาตนี้ ไม่มีการ
ประพฤติธรรม การประพฤติชอบ การกระทำกุศล การกระทำบุญ มีแต่การเคี้ยวกินกันและกัน
การเคี้ยวกิน ผู้มีกำลังน้อยกว่า ย่อมเป็นไปในวินิบาตนี้ ข้อนั้นเพราะเหตุไร? เพราะไม่เห็น
อริยสัจ ๔ อริยสัจ ๔ เป็นไฉน? คือ ทุกขอริยสัจ ฯลฯ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทาอริยสัจ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลายพึงกระทำความเพียร เพื่อรู้ตามความเป็นจริง
ว่า นี้ทุกข์ ฯลฯ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา."

เมื่อมีศีลไม่ครบ ต้องมั่นทำทาน เจริญสมาธิ ตอนตายนึกถึงลมหายใจสุดท้ายเข้าใว้ จิตอย่าเกาะอกุศล ถ้าลองได้ไปอบายฯ แล้ว โอกาสกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ยากมากครับ

อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#49
sutanon เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

27 พฤษภาคม 2009

โพสต์:

1,553

ค่าพลัง:

+170

อย่าเบี่ยงเบนเลยท่านอุรุฯ

เมื่อก่อนสนับสนุน เจ้าสำนักสามแยก เห็นว่าจะเอาพระที่บ้านไปให้วัดนั้นทำลาย
และก็มีคลิปเผยแพร่ของเจ้าสำนักสามแยก อยู่บ่อยๆ

มาคห.นี้ บอกตกนรกอยู่ที่ บลาๆๆๆๆ ไม่เห็นจะตรงกับหัวกระทู้เลย

สิ้นสุดตรงที่เราได้บรรจบกัน แม้มันจะนานก็ตามที

sutanon, 14 พฤษภาคม 2012

#50
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

กำเนิดพระพุทธรูป

แต่เดิมนั้นพุทธศาสนาไม่มีรูปเคารพแต่อย่างใด ศาสนาพราหมณ์ หรือ ฮินดู ซึ่งมีมาก่อนศาสนาพุทธ ก็ไม่มีรูปเคารพเป็นเทวรูปเช่นกัน หลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว ผู้ที่เลื่อมใสในพุทธศาสนา อยากจะมีสิ่งที่จะทำให้รำลึกถึง หรือเป็นสัญญลักษณ์ขององค์ศาสดา เพื่อที่จะบอกกล่าวเล่าขาน เรื่องราวขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ทรงศึกษาค้นคว้าหาทางดับทุกข์ และทรงชี้แนะสอนสั่งผู้คน ถึงการปฏิบัติเพื่อให้บรรลุถึงความเป็นอยู่ ที่ก่อให้เกิดความผาสุขในหมู่มวลมนุษย์และสิ่งมีชีวิตในโลก
คราวแรกนั้นชาวพุทธก็ได้แต่นำเอาสิ่งของอันได้แก่ ดิน น้ำ และกิ่ง ก้าน ใบโพธิ์ จากบริเวณสังเวชนียสถาน 4 แห่ง คือ สถานที่ประสูติ (ลุมพินีวัน),ตรัสรู้ (พุทธคยา), ปฐมเทศนา (พาราณสี) และปรินิพพาน (กุสินารา) เก็บมาไว้เป็นที่ระลึกบูชาคุณพระพุทธเจ้า
ล่วงมาถึงในสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช พุทธศาสนูปถัมภกที่ยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่ง เมื่อ 2,200 ปีก่อน หรือหลังจากการดับขันธ์ของพระพุทธเจ้ามา 300 ปี พระเจ้าอโศกมหาราช ได้ทรงส่งสมณะทูต จำนวน 500 รูป ไปเผยแผ่พระพุทธศาสนายังเมืองตักกศิลา แคว้นคันธาราฐ จึงมีชื่อเสียงในฐานะเป็นเมืองที่ประสิทธิประสาทวิทยาการต่าง ๆ นับว่า "เป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกทางพระพุทธศาสนา" แต่ก็ยังไม่มีรูปเคารพแทนพระพุทธเจ้าที่เป็นรูปคน
พระพุทธรูป หรือ รูปเคารพแทนพระพุทธเจ้า เริ่มมีการสร้างขึ้นมาตั้งแต่ระหว่าง พ.ศ. 500 ถึง 550 เมื่อชาวกรีก ที่ชาวชมพูทวีป (อินเดียโบราณ) เรียกชาวต่างแดนว่า "โยนา" หรือ "โยนก" โดยพระเจ้าเมนันเดอร์ที่ 1 หรือ พระเจ้ามิลินท์ กษัตริย์เชื้อสายกรีก ยกทัพกรีกเข้ามาครอบครองแคว้นคันธาราฐ (ปัจจุบันเป็นดินแดนของอัฟกานิสถาน) จากนั้นพระองค์ก็แผ่อาณาเขตไปทั่วบริเวณด้านตะวันตกเฉียงเหนือของชมพูทวีป และสร้างเมืองหลวงเป็นที่ประทับ ณ เมืองสากล (Sakala) หลังจากที่ได้พบพระสงฆ์ท่านหนึ่งนามว่า นาคเสน จึงมีเรื่องราวแห่งการตั้งคำถามของพระเจ้ามิลินท์ต่อพระนาคเสน จนทำพระเจ้ามิลินท์ ทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา (คำถามคำตอบปุจฉาวิสัชนา ซึ่งถูกเขียนบันทึกเป็นหนังสือและแปลเป็นภาษาต่าง ๆ ที่มีชื่อเสียงมาก เรื่องนี้ก็คือ มิลินทปัญหา - The Milinda Panha or The Questions of King Minlinda) ได้มีการสร้างสถาปัตยกรรม และประติมากรรมทางพุทธศาสนามากมายในแคว้นคันธาราฐ ซึ่งการสร้างพระพุทธรูปนั้นมีลักษณะต่างๆ ตามพุทธประวัติ (ปางพระพุทธรูป)
พระพุทธรูปรูปแรกจึงเกิดขึ้นในสมัยของพระเจ้ามิลินท์ หรือเมนันเดอร์ที่ 1 ชาวกรีกที่มาครอบครองแคว้นคันธาราฐ เมื่อประมาณพุทธศตวรรษที่ 6 หรือ 2,000 ปีที่แล้วนั่นเอง พระพุทธรูปที่เกิดขึ้นครั้งแรกจึงเรียกรูปแบบของพระพุทธรูปนี้ว่า แบบคันธาราฐ โดยถ่ายแบบอย่างเทวรูปที่พวกชาวกรีกนับถือกันในยุโรปมาสร้าง พระพุทธรูปแบบคันธาราฐจึงมีใบหน้าเหมือนฝรั่งชาวกรีก จีวรก็เป็นริ้วเหมือนเครื่องนุ่งห่มของเทวรูปกรีก และต่อมาในภายหลัง ราวพุทธศตวรรษ ที่ 4-12 มีคตินิยมสร้างพระพุทธรูปเป็นขนาดเล็กๆ (พระเครื่อง) บรรจุไว้ในพุทธเจดีย์

ที่มา พระพุทธรูป - วิกิพีเดีย

อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#51
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

พระคันธารราฐ

อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#52
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

พระพุทธชินราช

บอกว่าสร้างรูปเคารพแทนพระพุทธเจ้า ผมเห็นแต่ พระพุทธชินราช แล้วพระพุทธเจ้าไปอยู่ไหนครับ

อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#53
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

สมเด็จพระพุทธมงคลชัย (หลวงพ่อโต)

บอกว่าสร้างรูปเคารพแทนพระพุทธเจ้า ผมเห็นแต่ สมเด็จพระพุทธมงคลชัย (หลวงพ่อโต) แล้วพระพุทธเจ้าไปอยู่ไหนครับ

อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#54
sutanon เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

27 พฤษภาคม 2009

โพสต์:

1,553

ค่าพลัง:

+170

อุรุเวลา said: ↑

บอกว่าสร้างรูปเคารพแทนพระพุทธเจ้า ผมเห็นแต่ พระพุทธชินราช แล้วพระพุทธเจ้าไปอยู่ไหนครับ
Click to expand...

---------------------

คุณอุรุเวลา
พระพุทธชินราช ก็คือพระพุทธเจ้า หรือว่าคุณไม่รู้ครับ

พระพุทธชินราช เป็นผู้ตรัสรู้องค์แรก มีบารมีสูงถึง 111 อสงไขย

พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันก็ได้ ปราถนาเป็นพระพุทธเจ้า จึงได้สั่งสมบารมี
และสุดท้า่ยตรัสรู้ได้ใน 4 อสงไขย แสนกัป

พระพุทธโคดม มีเยอะแยะ ในโบสต์ เป็นพระประธานหลายวัด

อย่างว่า คุณก็แค่เป็นพวกที่ทำความเข้าใจแบบลวกๆ ก็จะเข้าใจไปตามที่เห็นแบบนี้

สิ้นสุดตรงที่เราได้บรรจบกัน แม้มันจะนานก็ตามที

sutanon, 14 พฤษภาคม 2012

#55
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002
sutanon said: ↑

---------------------

คุณอุรุเวลา
พระพุทธชินราช ก็คือพระพุทธเจ้า หรือว่าคุณไม่รู้ครับ

พระพุทธชินราช เป็นผู้ตรัสรู้องค์แรก มีบารมีสูงถึง 111 อสงไขย

พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบันก็ได้ ปราถนาเป็นพระพุทธเจ้า จึงได้สั่งสมบารมี
และสุดท้า่ยตรัสรู้ได้ใน 4 อสงไขย แสนกัป

พระพุทธโคดม มีเยอะแยะ ในโบสต์ เป็นพระประธานหลายวัด

อย่างว่า คุณก็แค่เป็นพวกที่ทำความเข้าใจแบบลวกๆ ก็จะเข้าใจไปตามที่เห็นแบบนี้
Click to expand...

"พระพุทธชินราช เป็นผู้ตรัสรู้องค์แรก"

ผมอ่านพระไตรปิฏกมาสองปี ผมไม่เคยอ่านเจอเรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธชินราชเลย ผมเข้าใจท่าน sutanon แล้ว ท่านกราบต่อไปนะครับ
อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#56
sutanon เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

27 พฤษภาคม 2009

โพสต์:

1,553

ค่าพลัง:

+170

อุรุเวลา said: ↑

"พระพุทธชินราช เป็นผู้ตรัสรู้องค์แรก"

ผมอ่านพระไตรปิฏกมาสองปี ผมไม่เคยอ่านเจอเรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธชินราชเลย ผมเข้าใจท่าน sutanon แล้ว ท่านกราบต่อไปนะครับ
Click to expand...

---------------------------

อ้อ... เลยคิดว่าพระพุทธชินราชไม่มีสินะ

ทำไมพระพุทธเจ้าถึงได้ตรัสรู้และหลุดพ้นได้ เพียงแค่ 4 อสงไขยแสนกัป

ผมแนะนำให้คุณไปหาอ่านเกี่ยวกับจิตปราถนาครั้งแรกของพระโคดมพุทธเจ้า(พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน) ว่าได้มีความเพียรอย่างไรถึงได้บารมี 10 ทัศ
มีในพระไตรฯ เกี่ยวข้องกับพระพุทธชินราช

พระพุทธเจ้าที่นิพพานไปแล้วมีมากมายนับไม่ถ้วน เรื่องนี้คุณก็ไม่รู้อีกสิ
ถึงได้ไม่เชื่ือเรื่องพระพุทธชินราช

สิ้นสุดตรงที่เราได้บรรจบกัน แม้มันจะนานก็ตามที

sutanon, 14 พฤษภาคม 2012

#57
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=sH0A-KqMJb4]พุทธวจน-ความเข้าใจผิดของชาวพุทธ - YouTube[/ame]

มีครบเลย กรวดน้ำ พระพุทธรูป รอยพระพุทธบาท ไหว้พระเก้าวัด ฝังลูกนิมิต ฯลฯ

แก้ไขครั้งล่าสุด: 14 พฤษภาคม 2012

อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#58
ทะเลลึก Active Member

วันที่สมัครสมาชิก:

13 กุมภาพันธ์ 2012

โพสต์:

126

ค่าพลัง:

+80

จริงอยู่ บรรดารูปเคารพต่างๆ ไม่ใช่จุดมุ่งหมายสูงสุดของศาสนาพุทธ

เหตุที่มีรูปเคารพเกิดขึ้น ก็เกิดมาจากพัฒนาการทางสังคมและวัฒนธรรม จนถือเป็น ประเพณี เป็นวัฒนธรรมสืบต่อกันมา เมื่อเห็นว่าเป็นสิ่งดีงาม ก็สืบต่อมาเรื่อยๆ ถ้าไม่ดีจริง ก็คงมลายไปกับกาลเวลาแล้วหล่ะ

มนุษย์ปกติทั่วๆไป จะไม่ทำลาย หรือต่อต้าน ประเพณีที่ดีงามที่สืบทอดมาจากบรรพชน แม้ไม่ใช่สาระสูงสุด แต่มันเป็นสิ่งยึดเหนี่ยว เป็นสิ่งผูกพันธ์ให้คนในสังคมมีกิจกรรม มีวิถีในการปฏิบัติ มีความเป็นกลุ่มเป็นก้อน เพื่อขับเคลื่อนสังคมต่อไป

คนปกติทั่วไป กราบพระพุทธรูป ก็รู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่พระพุทธเจ้า แต่กราบด้วยพุทธานุสสติ มันมีแต่ได้ ไม่มีผลเสียหายเลย

การที่จะมีชาวพุทธสักคน ไม่กราบพระพุทธรูป มันก็แปลกประหลาดอยู่แล้ว สำหรับสังคมปัจจุบันนี้ การทำตัวเช่นนี้ชื่อว่า แตกร้าวกับสังคมและประเพณี ขัดต่อความสงบสุขของสังคม ถ้าเป็นสมัยก่อน อาจถูกตัดหัวประจานเลยทีเดียว

คนที่ฉลาด มีปัญญา ย่อมต้องอยู่ในสังคมได้อย่างปกติ ประเพณีและวัฒนธรรมที่ดีๆ ก็ร่วมกระทำไป เพราะมันไม่เสียหายอะไร แต่ถ้าทำตัวเป็นแกะดำขึ้นมา(ทั้งที่ไม่น่าจะทำเช่นนั้นเลย) ตัวเองนั่นแหละจะเดือดร้อน เดือดร้อนเพราะยึดติดกับธรรมอันสูงสุด แต่ลืมเหลือบแลธรรมที่แวดล้อมตนอยู่ ย้ำร้ายยังเหยียบย่ำสิ่งบูชาของผู้คน เข้าให้อีก

อย่างคุณ อุรุเวลา ดูเหมือนจะทรงภูมิปัญญามาก แต่ทัศนคติกลับโง่เขลาอย่างยิ่ง เป็นทัศนคติที่จะนำตนไปสู่ความลำบากในบั้นปลาย

ทะเลลึก, 14 พฤษภาคม 2012

#59
อุรุเวลา เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

10 ธันวาคม 2011

โพสต์:

3,464

กระทู้เรื่องเด่น:

1

ค่าพลัง:

+8,002

ทะเลึก said: ↑

จริงอยู่ บรรดารูปเคารพต่างๆ ไม่ใช่จุดมุ่งหมายสูงสุดของศาสนาพุทธ

เหตุที่มีรูปเคารพเกิดขึ้น ก็เกิดมาจากพัฒนาการทางสังคมและวัฒนธรรม จนถือเป็น ประเพณี เป็นวัฒนธรรมสืบต่อกันมา เมื่อเห็นว่าเป็นสิ่งดีงาม ก็สืบต่อมาเรื่อยๆ ถ้าไม่ดีจริง ก็คงมลายไปกับกาลเวลาแล้วหล่ะ

มนุษย์ปกติทั่วๆไป จะไม่ทำลาย หรือต่อต้าน ประเพณีที่ดีงามที่สืบทอดมาจากบรรพชน แม้ไม่ใช่สาระสูงสุด แต่มันเป็นสิ่งยึดเหนี่ยว เป็นสิ่งผูกพันธ์ให้คนในสังคมมีกิจกรรม มีวิถีในการปฏิบัติ มีความเป็นกลุ่มเป็นก้อน เพื่อขับเคลื่อนสังคมต่อไป

คนปกติทั่วไป กราบพระพุทธรูป ก็รู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่พระพุทธเจ้า แต่กราบด้วยพุทธานุสสติ มันมีแต่ได้ ไม่มีผลเสียหายเลย

การที่จะมีชาวพุทธสักคน ไม่กราบพระพุทธรูป มันก็แปลกประหลาดอยู่แล้ว สำหรับสังคมปัจจุบันนี้ การทำตัวเช่นนี้ชื่อว่า แตกร้าวกับสังคมและประเพณี ขัดต่อความสงบสุขของสังคม ถ้าเป็นสมัยก่อน อาจถูกตัดหัวประจานเลยทีเดียว

คนที่ฉลาด มีปัญญา ย่อมต้องอยู่ในสังคมได้อย่างปกติ ประเพณีและวัฒนธรรมที่ดีๆ ก็ร่วมกระทำไป เพราะมันไม่เสียหายอะไร แต่ถ้าทำตัวเป็นแกะดำขึ้นมา(ทั้งที่ไม่น่าจะทำเช่นนั้นเลย) ตัวเองนั่นแหละจะเดือดร้อน เดือดร้อนเพราะยึดติดกับธรรมอันสูงสุด แต่ลืมเหลือบแลธรรมที่แวดล้อมตนอยู่ ย้ำร้ายยังเหยียบย่ำสิ่งบูชาของผู้คน เข้าให้อีก

อย่างคุณ อุรุเวลา ดูเหมือนจะทรงภูมิปัญญามาก แต่ทัศนคติกลับโง่เขลาอย่างยิ่ง เป็นทัศนคติที่จะนำตนไปสู่ความลำบากในบั้นปลาย
Click to expand...

นี่มันเป็นสีลัพพตปรามาสทั้งนั้น ต่อให้ไม่กราบไหว้สิ่งใดเลย มีแค่ศีลห้าข้อ ไม่ขาด ไม่ทะลุ ตายไปพ้นอบายแน่นอน ศีลห้านี่มันเป็นความลำบาก รักษายาก ที่พูดกันอยู่ในนี่ มีใครมีศีลห้าไม่ขาด ไม่ทะลุบ้าง เดินตามหลังพระพุทธเจ้ายังห่างไกลธรรม นับถือศาสนาพุทธต้องมีศีลบริบูรณ์เป็นเบื้องต้น จะตำหนิใครไปรักษาศีลให้บริบูรณ์ก่อนนะครับ เมื่อศีลบริบูรณ์ปัญญามันจะเกิด โทษการปรามาสผู้มีศีลในพระไตรปิฏกก็มี ไปอ่านกับบ้างนะครับ

อุรุเวลา, 14 พฤษภาคม 2012

#60

หน้า 3 ของ 4

สถานะของกระทู้:: กระทู้ถูกปิด ไม่สามารถโพสต์ตอบกลับได้

แชร์หน้านี้

Loading...