เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ประสบการณ์ตายแล้วฟื้นของ Betty J.Eadie สู่หนังสือ "อานุภาพรัก" (Embraced by the Light)

ในห้อง 'วิทยาศาสตร์ทางจิต - ลึกลับ' ตั้งกระทู้โดย Chayutt, 24 ธันวาคม 2011.

แท็ก: เพิ่มแท็ก

หน้า 4 ของ 10

Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327
อุโมงค์เวลา – The Tunnel

เวลาที่คุณอยู่กับกระแสพลังงานอันทรงพลังมหาศาลนั้น
คุณจะรู้ได้เองเลยอย่างที่ฉันรู้ในเวลานี้
เสียงครืนๆลึกๆและกระชั้นถี่เริ่มก้องอยู่เต็มห้อง
ฉันสัมผัสได้ถึงอานุภาพของพลังที่อยู่เบื้องหลังเสียงนั้น
ซึ่งกำลังขับเคลื่อนมาอย่างไม่ละลด แต่แม้ว่าเสียงและพลังนั้นจะน่าเกรงขาม
ฉันกลับเต็มอิ่มไปด้วยความรู้สึกสบายๆเหมือนถูกสะกดจิตเข้าภวังค์
ฉันได้ยินเสียงกระดิ่งกังวานหรือว่าเสียงระฆังจากระยะไกลๆ
ดังกรุ๊งกริ๊งแว่วแผ่วๆอยู่ข้างหลังเป็นเสียงไพเราะมากจนจะไม่มีวันลืมได้
ความมืดเริ่มโอบล้อมฉันไว้ เตียงคนไข้ แสงไฟดวงจ้อยข้างประตู
และทั่วทั้งห้องแลดูขมุกขมัวลง และทันใดนั้น
ฉันค่อยๆถูกดึงขึ้นไปในกลุ่มก้อนดำๆกลุ่มๆใหญ่ที่หมุนวนอยู่

ฉันรู้สึกราวกับถูกพายุทอร์นาโดลูกมหึมากลืนเข้าไป ไม่เห็นอะไรเลย
นอกจากความมืดที่เข้มจนเหมือนจะจับต้องได้ ความมืดนั้นมากเสียยิ่งกว่ามืด
เพราะขาดแสง แต่เป็นความดำทึบสนิทชนิดที่ฉันไม่เคยรู้จักมาก่อน
สามัญสำนึกบอกว่าฉันควรจะกลัวจับใจและบอกว่าความกลัวทั้งหมดในวัยเด็กควรจะถูกกวนให้ลอยขึ้นมา
แต่ทว่าในท่ามกลางกลุ่มก้อนดำๆนี้ ฉันกลับมีความรู้สึกดีๆอย่างลึกซึ้งของความของความอยู่ดีมีสุข
และความสงบนิ่งไร้การรบกวน ฉันรู้สึกว่าตัวเองกำลังเคลื่อนไปข้างหน้าเข้าไปในใจกลางกลุ่มก้อนดำนี้
และเสียงหมุนๆค่อยๆจางลง ฉันอยู่ในท่านั่งกึ่งนอน เท้าชี้ไปข้างหน้าชันศีรษะขึ้นเล็กน้อย

ความเร็วเพิ่มขึ้นเหลือเชื่อจนฉันว่าหน่วย “ปีแสง” ก็ยังเร็วไม่พอจะวัดได้ แต่ความรู้สึกสงบสุข
และความเยือกเย็นในใจก็เพิ่มมากขึ้นด้วย ฉันรู้สึกว่าให้อยู่ในสภาวะที่แสนอัศจรรย์นี้ตลอดไปยังได้เลย
และก็รู้ด้วยว่าถ้าฉันอยากอยู่จริงๆก็สามารถจะอยู่ได้
แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#61
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

ฉันเริ่มรับรู้ว่ามีคนอื่นๆรวมทั้งสัตว์ต่างๆร่วมเดินทางมาด้วย แต่อยู่ในระยะห่างๆ
ฉันมองไม่เห็นพวกเขา แต่ฉันรู้ด้วยสัมผัสว่าเขาก็มีประสบการณ์แบบเดียวกับฉันเหมือนกัน
ฉันไม่ได้มีความรู้สึกเกี่ยวข้องกันเป็นการส่วนตัวและรู้ว่าพวกเขาก็ไม่มีอันตรายสำหรับฉันด้วย
ไม่นานนักฉันจึงไม่ได้รับรู้ถึงพวกนั้นอีก อย่างไรก็ตามฉันก็ได้รับสัมผัสได้ว่ามีคนบางคน
ไม่ยอมเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างฉันหรอกนะ แต่กลับยังอ้อยอิ่งอยู่ในความดำสนิทที่มหัศจรรย์นี้
อาจเป็นเพราะพวกเขาไม่มีความปรารถนาหรือแค่ไม่รู้วิธีที่จะเคลื่อนไปจริงๆแต่ไม่ได้มีความหวาดกลัวใดๆ

ฉันรู้สึกว่าขบวนการเยียวยาจิตกำลังเกิดขึ้นแล้ว กลุ่มสีดำที่หมุนและเคลื่อนที่อยู่นี้
เต็มไปด้วยความรักความเมตตาอยู่เปี่ยมล้น ฉันก็เลยทิ้งตัวดิ่งลึกลงไปสู่ความอบอุ่น
และความดำสนิทของมัน และปิติยินดีอยู่ในความรู้สึกมั่นคงปลอดภัยกับความนิ่งในใจ
ฉันคิดเองว่า “นี่ต้องเป็นหุบผาแห่งเงามรณะแน่ๆ”
ฉันไม่เคยรู้สึกสงบเยือกเย็นได้มากกว่านี้มาก่อนเลยในชีวิต

จบตอนค่ะ--

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#62
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

[FONT=&quot]เดี๋ยวมาต่อให้นะคะ ขอหม่ำข้าวแปบ ^^
[/FONT]
Embraced by the Light - แสงทิพย์ช่วยโอบอุ้ม

 ฉันเห็นแสงอยู่ไกลลิบๆเป็นจุดเล็กๆเท่าปลายเข็ม กลุ่มดำๆที่ล้อมรอบตัวฉันอยู่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างของอุโมงค์
มากขึ้นและฉันรู้ว่ากำลังเดินทางทะลุอุโมงค์ด้วยความเร็วสูงขึ้นอีกเหมือนรีบไปสู่แสงนั้นแม้จะรู้อยู่ว่าคนอื่นๆ
อาจจะไม่เป็นเช่นเดียวกันก็ได้ พอใกล้แสงเข้าไปอีกก็สังเกตเห็นรูปร่างผู้ชายยืนอยู่ในนั้นโดยมีแสงสว่าง
เจิดจรัสอยู่รอบๆตัว ยิ่งเข้าใกล้มากขึ้นแสงก็ยิ่งเจิดจ้า จ้าเกินจะพรรณนา จ้ากว่าแสงดวงอาทิตย์
เป็นหลายๆเท่านัก ขนาดที่รู้เลยว่าไม่สามารถมีตาเนื้อคู่ใดจะมองแสงนี้ได้ด้วยตาเปล่าแล้วไม่ถูกทำลาย

มีเพียงตาทิพย์ของวิญญาณเท่านั้นที่จะต้านทานได้และสามารถชื่นชมได้ พอฉันเคลื่อนเข้ามาใกล้ๆ
ท่านั่งกึ่งนอนก็เริ่มกลายเป็นยืนตัวตรงขึ้น[FONT=&quot][/FONT]
 ฉันเห็นว่าแสงส่วนที่อยู่ติดกับร่างนั้นเป็นสีทอง จนดูราวกับว่าร่างทั้งร่างมีรัศมีสีทองอยู่รอบๆ

และก็เห็นด้วยว่ารัศมีสีทองนั้นเปล่งประกายออกมาจากรอบกายเขา แล้วกระจายออกเป็นสีขาว
เจิดจรัสชัชวาลไปไกลอีกหลายช่วงตัว ฉันรู้สึกว่ารัศมีเขากระจายมาผสมเข้ากับแสงของฉัน

พูดให้ถูกก็คือรู้สึกว่าแสงของฉันถูกรัศมีเขาดูดเข้าไป เหมือนว่ามีตะเกียง 2 ดวงกำลังส่องสว่าง
อยู่ในห้องเดียวกัน แสงทั้งคู่ก็ปนประสานกันจนยากจะบอกว่าเป็นตรงไหนที่แสงของดวงหนึ่งสิ้นสุดลง
และอีกดวงเริ่มขึ้นเพราะก็รวมเป็นแสงเดียวกันหมด และแม้ว่ารัศมีของเขาจะสว่างจ้ากว่าของฉัน
มากมายนัก ฉันก็รับรู้ได้ว่าแสงของตัวเองก็มีส่วนให้ความสว่างแก่เราทั้งคู่เช่นกัน และเมื่อแสงของเรา
ผสมผสานเข้าด้วยกัน ฉันรู้สึกราวกับก้าวเข้าไปสู่รัศมีของความปรานีและการยอมรับจากเขา
และรู้สึกได้ถึงความรักที่พวยพุ่งขึ้นอย่างไม่สิ้นสุด

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#63
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327
เป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไขที่สุดที่เคยได้สัมผัสมา และพอเห็นเขาอ้าแขนออกรับ
ฉันก็เข้าไปหาและรับการโอบกอดเต็มที่จากเขา ฉันได้แต่พร่ำพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า

“ถึงบ้านแล้ว ถึงบ้านแล้ว ในที่สุดก็ถึงบ้านแล้ว”
ฉันรู้สึกถึงความยิ่งใหญ่มหาศาลของดวงจิตเขา
และรู้ว่าฉันก็เป็นส่วนหนึ่งของเขาเสมอมา รู้ว่าในความเป็นจริงแล้ว
ฉันไม่เคยไปจากเขาเลยด้วยซ้ำ

และก็รู้อีกด้วยว่าฉันนั้นมีคุณค่าเพียงพอที่จะได้อยู่กับเขา ได้กอดเขา เขารู้หมดแล้ว
ถึงบาปหรือความผิดทั้งหมดที่ฉันมีมา แต่สิ่งเหล่านั้นไม่มีผลอะไรเลยในขณะนี้
เขาเพียงอยากจะโอบอุ้มฉันไว้และถ่ายทอดความรักมาให้ ฉันเองก็อยากจะถ่ายทอด
ความรักของตัวเองให้เขาด้วย ไม่ต้องถามเลยว่าเขาเป็นใคร ฉันรู้ดีว่า
เขาคือพระผู้ทรงมาช่วยให้รอด คือมิตรแท้และก็คือพระเจ้าเบื้องบนด้วย

เขาคือพระเยซูคริสต์ผู้ทรงรักฉันตลอดมา แม้ในเวลาที่ฉันคิดว่าพระองค์เกลียดฉันก็ตาม
พระองค์คืออนุภาคของชีวิต อนุภาคของความรักความเมตตา และความรัก
ของพระองค์นั้นก็ให้ความสุขที่เต็มเปี่ยมจนเกือบจะไหลล้นด้วยซ้ำ
ฉันรู้ว่าเคยรู้จักพระองค์มาตั้งแต่แรกเริ่มนานแสนนานแล้ว ก่อนที่ฉัน
จะเข้ามามีชีวิตในโลกมนุษย์ ที่รู้ก็เพราะจิตวิญญาณของฉัน จดจำ พระองค์ได้
Isreal, 10 มีนาคม 2012

#64
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

ในชีวิตนี้ฉันเอาแต่หวาดกลัวพระองค์มาตลอด แต่ตอนนี้ก็เห็นแล้วหรือเรียกว่า รู้แล้ว

ว่าพระองค์ทรงเป็นมหามิตรที่ประเสริฐยิ่งของฉันต่างหาก พระองค์รงค่อยๆคลายวงแขน
ออกอย่างอ่อนโยนเพื่อให้ฉันได้ยืนออกห่างสักนิดพอที่จะมองเข้าไปในพระเนตรได้
และก็ทรงกล่าวว่า “เธอได้ตายก่อนวาระอันควร ยังไม่ถึงเวลาของเธอ”

ไม่เคยมีคำพูดใดในแหล่งหล้าที่แทงใจฉันยิ่งกว่านี้ ก่อนที่จะได้ฟังคำพูดนี้

ฉันรู้สึกมาตลอดว่าชีวิตฉันปราศจากเป้าหมาย เลยได้แต่ค้นหาความรักและความดีงาม
ไปอย่างเรื่อยเปื่อยแต่ไม่เคยรู้จริงๆว่าที่ทำไปนั้นถูกหรือไม่ เดี๋ยวนี้คำพูดของพระองค์
ทำให้ฉันรู้สึกได้ถึงภารกิจและวัตถุประสงค์ของชีวิตที่ฉันก็มี แม้จะยังไม่รู้ว่าคืออะไรก็ตาม

แต่ก็รู้แล้วว่าชีวิตฉันที่เกิดมานี้ไม่ได้ไร้ความหมายเสียอย่างสิ้นเชิง

ยังไม่ถึงเวลาของฉัน

เวลาของฉันคงจะมาถึงเมื่อ ภารกิจ วัตถุประสงค์ และความหมาย ของชีวิตนี้
ได้สำเร็จลุล่วงแล้ว มีเหตุผลที่ฉันจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไปในโลก แต่แม้ว่าฉัน
จะเข้าใจดังนี้แล้วจิตวิญญาณของฉันก็ต่อต้าน นี่หมายความว่า
ฉันจะต้องกลับไปในโลกอีกหรือ ฉันบอกพระองค์ว่า

“ไม่ค่ะ จากนี้ไปฉันจะไม่ยอมไปจากพระองค์อีกแล้ว”

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#65
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

พระองค์ทรงเข้าใจความหมายของฉัน และความรักความเมตตาตลอดจนความยอมรับในตัวฉัน
ไม่สั่นคลอนแม้แต่สักนิด ความคิดของฉันแล่นต่อว่า

“นี่หรือคือพระเยซู พระผู้เป็นเจ้า ผู้ซึ่งฉันกลัวมาตลอดชีวิต
พระองค์ไม่มีอะไรเหมือนที่ฉันเคยคิดมาเลย ทรงเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักความเมตตา”

แล้วคำถามมากมายก็เริ่มพรั่งพรูเข้ามาในใจ ฉันอยากรู้ว่าทำไมถึงได้ตายลงอย่างนี้
ไม่ใช่เรื่องที่ตายก่อนกำหนดนะ แต่เป็นประเด็นว่าทำไมวิญญาณของฉันจึงมาเข้าเฝ้าพระองค์ได้
ทั้งที่ยังไม่ถึงวันฟื้นคืนชีพของพระเยซูเสียหน่อย ฉันก็ยังไม่วายวนเวียนอยู่ในกรอบคำสอน
และความเชื่อที่หอบมาตั้งแต่เด็กอยู่ดี รัศมีของพระองค์เริ่มสาดส่องมาจนจิตใจฉันสว่างเต็มขึ้นมา
และคำถามของฉันก็ได้คำตอบเองแม้จะยังไม่ทันเรียบเรียงด้วยซ้ำ รัศมีของพระองค์คือความรู้
มีอานุภาพมากที่จะเติมฉันให้เต็มไปด้วยสัจธรรมทุกอย่าง พอฉันเกิดความมั่นใจมากขึ้น
ยอมปล่อยให้รัศมีนั้นฉายเข้ามา คำถามต่างๆกลับยิ่งพรั่งพรูเร็วขึ้นกว่าที่คิดว่าจะเร็วได้
และก็ได้รับคำตอบอย่างรวดเร็วปานกัน อีกทั้งคำตอบนั้นก็ครบถ้วนจริงแท้และไร้ข้อสงสัย

เมื่อตอนที่จมอยู่ในความหวาดกลัวฉันแปลความหมายของความตายผิดไป
ไปคาดหวังอะไรที่ไม่ใช่ความจริงเอาเสียเลย หลุมฝังศพไม่ได้มีไว้สำหรับวิญญาณอย่างที่ฉันเคยคิด
แต่มีไว้เพื่อรองรับร่างกายเท่านั้น แต่ฉันก็ไม่ได้รู้สึกตำหนิตัวเองที่เขาใจผิดไป
เป็นเพียงความรู้สึกว่าได้รับความจริงง่ายๆที่เข้าท่ากว่าเข้ามาทดแทนที่พลาดไปเท่านั้นเอง
ฉันเข้าใจว่าพระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเป็นเจ้า และพระองค์เองก็คือพระเจ้าองค์หนึ่งด้วยเช่นกัน
ทรงเลือกไว้เองตั้งแต่ก่อนจะสร้างโลกด้วยซ้ำว่าจะมาเป็นพระผู้ทรงช่วยพวกเราให้รอด
ฉันเข้าใจหรือน่าจะพูดว่า จำได้ มากกว่า ว่าพระองค์ทรงมีบทบาทเป็นผู้สร้างโลกมนุษย์
ภารกิจของพระองค์ก็คือมายังโลกใบนี้เพื่อสอนถึงความรักความเมตตา
ความรู้ที่ฉันได้อยู่นี้เหมือนว่าเป็นการระลึกขึ้นได้มากกว่า หลายๆอย่างกำลัง
ย้อนกลับมาจากกาลเวลาที่เนิ่นนานมาแล้วก่อนฉันจะมาเกิดบนโลกด้วยซ้ำ
เป็นความทรงจำหลายๆอย่างที่ถูกปิดกั้นอย่างจงใจไว้ด้วย “ผ้าคลุม” แห่งความลืมเลือน
ซึ่งคลุมไว้เมื่อตอนกำเนิดออกมานั่นเอง

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#66
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

ขณะที่คำถามอีกมากมายกำลังผุดออกมาจากฉันนั้น ฉันก็รับรู้ได้ว่าทรงมีพระอารมณ์ขัน
พระองค์ทรงเกือบจะหัวเออกมาและทรงแนะให้ฉันช้าลงก็ได้เพราะจะได้รู้หมดเท่าที่ใจปารถนา
แต่ฉันต้องการจะรู้ ทุกอย่าง เลยและตั้งแต่ต้นจนจบด้วย ความอยากรู้อยากเห็นของฉัน
เป็นอะไรที่ทรมานใจพ่อแม่และสามีมาตลอดและบางทีก็ทรมานตัวเองด้วยซ้ำ
แต่ตอนนี้ความอยากรู้นั้นกลับเป็นพรอันประเสริฐ และฉันก็ปลาบปลื้มกับเสรีภาพที่จะเรียนรู้นี้

ฉันกำลังได้รับการสอนจาก ศาสดาจารย์เอก โดยตรงเลยทีเดียว สติปัญญา
ความเข้าใจของฉันในขณะนี้นั้นมากขนาดที่จะเข้าใจหนังสือเป็นตั้งๆได้ในชั่วพริบตา
ราวกับว่าฉันมองหนังสือปราดเดียวก็เข้าใจทะลุปรุโปร่งเลย หรือเหมือนว่าฉันนั่งเฉยๆ
แล้วหนังสือก็รายงานตัวเองให้ฟังในทุกๆรายละเอียด ไปข้างหน้าก็ได้ ย้อนถอยหลังก็ได้
ทั้งข้างในและข้างนอก ทุกแง่ทุกมุมยิบย่อย รวมทั้งข้อแนะนำที่เป็นไปได้ในทุกกรณี
ทั้งหมดนี้เป็นไปในชั่วพริบตา พอฉันแตกฉานในเรื่องหนึ่งคำถามและคำตอบอีกมากมาย
ก็เข้ามาอีกต่อกันเป็นทอดๆและเกี่ยวโยงสัมพันธ์กันราวกับว่าสัจธรรมทุกอย่างนั้น
ต่อเนื่องกันในตัวเองอยู่แล้ว คำว่า “สัพพัญญู” ไม่เคยมีความหมายกับฉันได้ลึกซึ้งเท่าตอนนี้
องค์ความรู้ซึมซาบเข้าไปตัวฉัน หรือจะเรียกได้ว่าความรู้กลายเป็น ตัวฉัน
และฉันก็ทึ่งกับตัวเองที่สามารถเข้าใจความลับต่างๆของจักรวาลได้โดยแค่คำนึงถึงเรื่องนั้นก็พอแล้ว

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#67
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

ฉันอยากจะรู้ว่าทำไมจึงมีศาสนาหรือความเชื่ออยู่มากมายในโลกนี้
ทำไมพระเจ้าจึงไม่ทรงให้พวกเรามีเพียงหนึ่งเดียว มีศาสนาบริสุทธิ์แท้จริง
เพียงศาสนาเดียว คำตอบที่ได้รับเป็นความรู้แจ้งอย่างบริสุทธิ์กระจ่างเลยว่า
เราแต่ละคนต่างก็มีพัฒนาการระดับจิตและระดับความเข้าใจที่แตกต่างกัน
ดังนั้นแต่ละคนจึงได้รับการเตรียมตัวมาสำหรับความรู้ธรรมะในระดับที่แตกต่างกันไปด้วย

ทุกศาสนาในโลกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งจำเป็นทั้งสิ้น เพราะมีผู้คนมากมายที่ต้องการคำสอน
ในแบบที่แต่ละศาสนาสอนอยู่ คนที่นับถือศาสนาหนึ่งอยู่อาจจะไม่สามารถเข้าถึงแก่นธรรม
ที่เป็นหลักสำคัญของศาสนานั้นได้อย่างครบถ้วน หรือไม่เข้าใจเลยสักนิดด้วยซ้ำ
ตลอดเวลาที่นับถือศาสนานั้นอยู่ แต่ศาสนาก็มีบทบาทเป็นบันไดอีกขั้นหนึ่งที่จะนำไปสู่ธรรมะอื่นต่อไป
แต่ละศาสนาก็ตอบสนองความต้องการธรรมะบางอย่างในแบบที่ศาสนาอื่นไม่ได้เน้น
ไม่มีศาสนาใดเพียงศาสนาเดียวที่สามารถตอบสนองความต้องการของคนทุกๆคนในทุกๆระดับจิต
เมื่อแต่ละบุคคลได้มีระดับความเข้าใจที่สูงขึ้นเกี่ยวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งเข้าใจ
ถึงพัฒนาการทางจิตที่มีให้ก้าวต่อไปไม่สิ้นสุดแล้ว บุคคลนั้นอาจจะรู้สึกหมดความสนใจ
กับคำสอนในศาสนาที่ตนนับถืออยู่ก็ได้ จึงออกแสวงหาศาสนาหรือปรัชญาซึ่งแตกต่างออกไป
เพื่อมาเติมความว่างเปล่าที่เพิ่งเกิดขึ้นนั้น เมื่อใดที่เกิดความรู้สึกแบบนี้ก็หมายถึง
เขาได้ก้าวไปถึงความเข้าใจในอีกระดับและจะใฝ่หาสัจธรรมที่สูงขึ้นไปอีก
รวมทั้งใฝ่หาโอกาสอย่างอื่นที่จะให้ได้เติบโตขึ้น ในทุกๆย่างก้าวของวิถี
คนแต่ละคนก็จะบังเกิดโอกาสใหม่ๆหลากหลายสำหรับให้บุคคลนั้นได้เรียนรู้ขึ้นเอง

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#68
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

ฉันอยากจะรู้ว่าทำไมจึงมีศาสนาหรือความเชื่ออยู่มากมายในโลกนี้
ทำไมพระเจ้าจึงไม่ทรงให้พวกเรามีเพียงหนึ่งเดียว มีศาสนาบริสุทธิ์แท้จริง
เพียงศาสนาเดียว คำตอบที่ได้รับเป็นความรู้แจ้งอย่างบริสุทธิ์กระจ่างเลยว่า
เราแต่ละคนต่างก็มีพัฒนาการระดับจิตและระดับความเข้าใจที่แตกต่างกัน
ดังนั้นแต่ละคนจึงได้รับการเตรียมตัวมาสำหรับความรู้ธรรมะในระดับที่แตกต่างกันไปด้วย

ทุกศาสนาในโลกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งจำเป็นทั้งสิ้น เพราะมีผู้คนมากมายที่ต้องการคำสอน
ในแบบที่แต่ละศาสนาสอนอยู่ คนที่นับถือศาสนาหนึ่งอยู่อาจจะไม่สามารถเข้าถึงแก่นธรรม
ที่เป็นหลักสำคัญของศาสนานั้นได้อย่างครบถ้วน หรือไม่เข้าใจเลยสักนิดด้วยซ้ำ
ตลอดเวลาที่นับถือศาสนานั้นอยู่ แต่ศาสนาก็มีบทบาทเป็นบันไดอีกขั้นหนึ่งที่จะนำไปสู่ธรรมะอื่นต่อไป
แต่ละศาสนาก็ตอบสนองความต้องการธรรมะบางอย่างในแบบที่ศาสนาอื่นไม่ได้เน้น
ไม่มีศาสนาใดเพียงศาสนาเดียวที่สามารถตอบสนองความต้องการของคนทุกๆคนในทุกๆระดับจิต
เมื่อแต่ละบุคคลได้มีระดับความเข้าใจที่สูงขึ้นเกี่ยวกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งเข้าใจ
ถึงพัฒนาการทางจิตที่มีให้ก้าวต่อไปไม่สิ้นสุดแล้ว บุคคลนั้นอาจจะรู้สึกหมดความสนใจ
กับคำสอนในศาสนาที่ตนนับถืออยู่ก็ได้ จึงออกแสวงหาศาสนาหรือปรัชญาซึ่งแตกต่างออกไป
เพื่อมาเติมความว่างเปล่าที่เพิ่งเกิดขึ้นนั้น เมื่อใดที่เกิดความรู้สึกแบบนี้ก็หมายถึง
เขาได้ก้าวไปถึงความเข้าใจในอีกระดับและจะใฝ่หาสัจธรรมที่สูงขึ้นไปอีก
รวมทั้งใฝ่หาโอกาสอย่างอื่นที่จะให้ได้เติบโตขึ้น ในทุกๆย่างก้าวของวิถี
คนแต่ละคนก็จะบังเกิดโอกาสใหม่ๆหลากหลายสำหรับให้บุคคลนั้นได้เรียนรู้ขึ้นเอง

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#69
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

เมื่อฉันได้ทราบตามนี้แล้วก็ตระหนักด้วยว่าเราไม่มีสิทธิ์ที่จะวิพากษ์วิจารณ์
นิกายหรือศาสนาอื่นๆไม่ว่าจะในทางใดก็ตาม ทุกศาสนาทุกนิกายล้วนมีค่าสูงยิ่ง
และสำคัญในสายตาของพระเป็นเจ้า บุคคลที่พิเศษๆซึ่งทรงมอบหมายภารกิจสำคัญๆให้ทำ
ได้ถูกวางตัวไว้แล้วในทุกประเทศทุกศาสนา ในแต่ละชนชั้นของสังคมเพื่อให้เป็นผู้นำ
ความสว่างมาสู่จิตใจคนอื่นๆ แก่นธรรมที่ครบถ้วนสมบูรณ์ที่สุดนั้น มีอยู่

แต่คนส่วนใหญ่จะยังไม่บรรลุสำเร็จไปถึงได้ในชีวิตนี้ การที่จะเข้าถึงสัจธรรมนี้ได้
เราจำเป็นต้องตั้งใจฟังจิตเบื้องสูงและต้องละวางตัวตนแบบมนุษย์ที่ยึดติดอยู่
ฉันอยากเรียนรู้ถึงวัตถุประสงค์ของชีวิตที่มาเกิด

พวกเรามาเกิดในโลกมนุษย์ทำไมกันนะ

ในเวลาที่ฉันกำลังอาบอิ่มอยู่ในความรักความเมตตาของพระเยซูเจ้านี้
นึกไม่ออกจริงๆเลยว่าจะมีเหตุผลอันใดที่จิตวิญญาณดวงไหนจะสมัครใจ
ทิ้งสรวงสวรรค์อันแสนเลิศนี้มา พร้อมทั้งละทิ้งสรรพสิ่งที่สรวงสวรรค์มีไว้ให้
ซึ่งได้แก่ ภพภูมิมากมายไว้ให้สำรวจ และความคิดให้สร้างสรรค์อะไรใหม่ๆ
ตลอดจนขุมความรู้ที่จะได้รับ แล้วทำไมใครจะอยากมาเกิดในโลกนี้อีกล่ะ ?
แทนคำตอบนั้นฉันก็ จดจำ ได้ถึงการสร้างโลกมนุษย์ ประสบการณ์ที่ระลึกได้นี้
ชัดเจนราวกับการสร้างโลกกำลังกลับมาเกิดขึ้นจริงๆต่อหน้าต่อตา
นี่เป็นสิ่งสำคัญ พระเยซูเจ้าท่านทรงมีพระประสงค์ให้ฉันได้ซึมซับความรู้นี้
เข้าไปในจิตใจจริงๆ ให้ฉันรู้ว่าฉันเคยรู้สึกอย่างไรในตอนที่เกิดการสร้างโลกจริงๆนั้น
และวิธีเดียวที่จะทำได้ก็คือให้ฉันได้ดูเหตุการณ์นั้นอีกครั้งและสัมผัสถึงความรู้สึก
ของตัวเองอย่างในครั้งกระโน้น

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#70
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

มนุษย์ทุกคนเมื่อครั้งยังเป็นดวงจิตอยู่ในมิติจองจิตวิญญาณที่ไม่ต้องเกิดดับ
ก็ล้วนเคยมีส่วนสร้างโลกนี้ขึ้นมาทั้งสิ้นพวกเราล้วนตื่นเต้นในการมีส่วนช่วยร่วมสร้าง
ตอนนั้นเราเคยอยู่กับพระเจ้าและเราก็รู้ว่าพระองค์ทรงให้เราบังเกิดขึ้นมา
รู้ว่าเราเป็นลูกๆของพระองค์แท้ๆ พระองค์ทรงพึงพอใจกับพัฒนาการของพวกเรา
และทรงมีความรักความเมตตาที่พิสุทธิ์ไร้ข้อกังขาให้เราแต่ละคนอย่างเต็มอิ่มเลย
พระเยซูก็ทรงอยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน ฉันออกจะประหลาดใจที่ได้เข้าใจว่าพระเยซู
เป็นอีกชีวิตหนึ่งที่แยกกันกับพระผู้เป็นเจ้าซึ่งพระเยซูก็ทรงมีวัตถุประสงค์ชีวิต
อันศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์เอง และฉันก็ได้รู้อีกว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระบิดา
องค์เดียวกันของทั้งพระเยซูและทั้งพวกเราชาวมนุษย์ ตามหลักคริสต์ศาสนา
นิกายโปรแตสแตนท์ที่ฉันเติบโตมาได้สอนว่า พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นพระบิดา
และพระเยซูคริสต์คือชีวิตเดียวกัน

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#71
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

ตอนที่พวกเราก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมานั้นพระบิดาทรงประทานคำอธิบายไว้ว่า

การมาเกิดในโลกมนุษย์แต่ละครั้งนั้นจะช่วยให้จิตเราเติบโตยกระดับขึ้นไปอีก

ดวงจิตแต่ละดวงที่ต้องมาเกิดในโลกได้มีส่วนร่วมวางแผนกำหนดเงื่อนไขสภาวะ
ต่างๆของโลกมนุษย์ รวมทั้งกฎต่างๆแห่งการแตกดับของอายุขัยซึ่งครอบคลุม
ดูแลเราอยู่นี้ กฎต่างๆเหล่านี้รวมไปถึงกฎทางกายภาพทั้งหลายตามที่เรารู้ๆกันอยู่

กฏเกณฑ์ข้อจำกัดของกายเนื้อและรวมทั้งพลังอานุภาพแห่งธรรมชาติเท่าที่เรา
จะสามารถเข้าถึงได้
[FONT=&quot] [/FONT]พวกเราได้มีส่วนช่วยพระเจ้าในการพัฒนาสร้างพันธ์พืชและชีวิตสัตว์ที่จะมามีขึ้นในโลกนี้
ทุกสิ่งทุกอย่างถูกสร้างขึ้นด้วยพลังงานในมิติของจิตก่อนแล้วจึงจะมาเป็นสิ่งที่จับต้องได้
อาทิเช่น ระบบสุริยะจักรวาล ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์ต่างๆ
ชีวิตบนดาวเคราะห์ทั้งหลาย ภูเขา แม่น้ำ ทะเล และอื่นๆอีกมากมาย
ฉันเห็นได้ถึงขั้นตอนของการสร้างนี้ และยิ่งกว่านั้น พระเยซูก็ทรงเล่าเพิ่มเติม
เพื่อให้เข้าใจได้ดียิ่งขึ้นว่า การสร้างสรรค์ในมิติของจิตนี้อาจเปรียบเทียบได้กับ
วิธีการล้างอัดรูปภาพของพวกเรา
การสร้างสรรค์ในมิติของจิตเปรียบเหมือนรูปภาพขยายที่เฉียบคมชัดเจน
ส่วนสรรพสิ่งในโลกจะเปรียบเหมือนตัวฟิล์มที่ล้างแล้ว
โลกเราเป็นเพียงแค่เงาสะท้อนของความงดงามตระการตา
ของสิ่งต่างๆที่สร้างสรรค์ไว้ในมิติของจิต
แต่เงาสะท้อนเหล่านี้ก็เป็นสิ่งที่เราต้องการสำหรับการเติบโตของจิตเรา
ประเด็นนี้สำคัญมากที่ฉันควรเข้าใจไว้ว่าเราทุกคนล้วนเคยมีส่วนร่วม
ช่วยกันสร้างเงื่อนไขสภาวะต่างๆที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ด้วยตัวเราเอง

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#72
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

หลายต่อหลายครั้งที่ความคิดสร้างสรรค์ของเราในชีวิตนี้เป็นผลมาจากแรงบันดาลใจ
ที่มองไม่เห็นตัวนี้เอง สิ่งประดิษฐ์สำคัญๆหลายอย่างและแม้แต่พัฒนาการทางเทคโนโลยีเองก็ตาม
ก่อนอื่นก็ถูกสร้างขึ้นในมิติของจิตโดยอัจฉริยะภาพแสนมหัศจรรย์ของจิตเหล่านี้
ต่อจากนั้นบุคคลต่างๆในโลกก็ได้รับแรงบันดาลใจนั้นมาสร้างสรรค์ขึ้นเป็นประดิษฐกรรม
จริงๆอีกทีหนึ่ง ฉันเข้าใจด้วยว่ามีพลังอย่างหนึ่งซึ่งไม่มีรูปแบบตายตัวเป็นตัวสำคัญยิ่ง
ที่เชื่อมโยงโลกของจิตวิญญาณกับโลกของกายเนื้อเข้าด้วยกัน และมนุษย์เราก็จำเป็น
ที่จะได้รับความช่วยเหลือเพื่อการก้าวเดินหน้าต่อไปจากเหล่าดวงจิตที่อยู่ในมิติฟากโน้นด้วย
ฉันได้เห็นด้วยซ้ำว่าดวงจิตเหล่านั้นมี ความสุขมาก ที่จะได้ช่วยเหลือเราในทุกวิถีทางที่ทำได้

 ฉันได้เห็นว่าตอนที่เรายังอยู่ในมิติก่อนที่จะมาเกิดนั้นเรารู้อยู่ว่าภารกิจของตัวเองที่จะมาปฏิบัติ
ในโลกนั้นคืออะไร จริงๆแล้วเราเป็นผู้เลือกเองด้วยซ้ำ ฉันเข้าใจเลยว่าฐานะตำแหน่งทางสังคม
ที่เราเลือกมาเกิดนี้ก็เป็นไปตามจุดมุ่งหมายของภารกิจที่จะมาปฏิบัตินั่นเอง ด้วยความรู้อันวิเศษนี้
เราจึงได้รู้ล่วงหน้าว่าบททดสอบและประสบการณ์ต่างๆของเราจะมีอะไรบ้างแล้วเราก็เตรียมตัว
ให้สอดคล้องกันไป เราได้มีพันธะสัญญากับผู้อื่นด้วยอาทิเช่น บุคคลในครอบครัวและเพื่อนๆ

ในการที่เขาจะมาช่วยให้เราได้ปฏิบัติภารกิจได้ลุล่วงเราจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือจากพวกเขา
เราทั้งหลายต่างก็มาในโลกนี้โดยสมัครใจเองด้วยความกระตือรือร้นที่จะมาเรียนรู้และมาประสบกับ
สรรพสิ่งที่พระเจ้าได้ทรงสร้างสรรค์ไว้ให้แล้ว ฉันรู้แล้วว่าเราแต่ละคนที่ตัดสินใจมาเกิดในโลกนี้
ล้วนเป็นดวงจิตผู้องอาจกล้าหาญทั้งสิ้น แม้แต่คนที่ดูไม่เอาไหนที่สุดในโลกนี้ก็เป็นดวงจิต
ที่เข้มแข็งองอาจจริงๆในมิติโน้น

แก้ไขครั้งล่าสุด: 10 มีนาคม 2012

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#73
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

เราต่างได้รับพลังอำนาจติดตัวมาอยู่แล้วที่มากระทำอะไรให้ตัวเอง
การกระทำของเรานี่แหละเป็นเครื่องชี้เส้นทางชีวิตตัวเอง และเรา
ก็ยังสามารถเปลี่ยนแปลงหรือเบนเข็มชีวิตได้ตลอดเวลา ฉันเข้าใจว่า
นี่คือประเด็นที่สำคัญมาก พระเจ้าทรงสัญญาไว้ว่าจะไม่ทรงแทรกแซง
ก้าวก่ายชีวิตของพวกเรา เว้นแต่ว่าเราจะขอร้องให้ทรงช่วย ซึ่งเมื่อนั้น
ด้วยความที่พระองค์ทรงเป็นสัพพัญญูก็จะทรงช่วยให้เราบรรลุ
สมความปรารถนาต่างๆได้ตราบที่เป็นสิ่งที่ถูกต้องชอบธรรม

เราต่างสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงให้เราสามารถจะแสดงออก
ถึงเสรีภาพแห่งเจตนาของตัวเองที่จะตัดสินใจทำอะไร อีกทั้งใช้พลัง
ของเสรีภาพแห่งเจตนานั้นทำอะไรให้เกิดเป็นความจริงขึ้น ทั้งในการ
ให้เราได้รับความสุขสดชื่นเป็นล้นพ้นก็ได้ หรือให้เลือกเอาสิ่งที่จะนำทุกข์
มาสู่ตนก็ได้เช่นกัน ทางเลือกเป็นของเราจากการตัดสินใจของเราเอง

ฉันเกิดความโล่งใจจริงๆที่พบว่าโลกมนุษย์นั้นไม่ใช่ที่พำนักพักพิง
โดยธรรมชาติของเรา และเราก็ไม่ได้มีจุดกำเนิดกันที่โลกนี้
ฉันรู้สึกอิ่มใจขึ้นมาที่เห็นว่าโลกมนุษย์เป็นเพียงสถานที่ชั่วคราว
ที่เรามาเรียนรู้ และบาปหรือความชั่วก็ไม่ใช่ธรรมชาติที่แท้จริงของมนุษย์ด้วย
ในทางธรรมชาติของจิตแล้วเราทั้งหลายก็คือระดับความเข้มของแสง
หรือก็คือระดับภูมิปัญญาที่แตกต่างกัน และเนื่องด้วยธรรมชาติของจิต
มีความเป็นทิพย์ซึ่งสูงส่งอยู่ในตัวเอง เราจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยความปรารถนา
จะกระทำสิ่งดีงาม แต่อย่างไรก็ตาม กายหยาบของมักจะคอยต่อสู้คัดค้าน
กับจิตวิญญาณของเราอย่างไม่ยอมหยุดยั้ง
ฉันเห็นเลยว่าเนื้อหนังมังสาของคนเรานั้นน่ะอ่อนแอขนาดไหน
แต่ก็มีความความดื้อรั้นไม่ยอมละลดเลย จนแม้ว่ากายทิพย์ของเราซึ่งเต็มไปด้วย
แสงสว่างแห่งปัญญามีสัจธรรมตลอดจนความรักความเมตตา ก็ยังต้องคอยต่อสู้
อย่างไม่มียุติเพื่อที่จะชนะกายหยาบให้ได้
แต่ยิ่งสู้ก็ยิ่งทำให้กายหยาบทวีความเข้มขึ้นอีก

ผู้ที่จิตได้พัฒนามาแล้วอย่างแท้จริงจะพบจุดที่สมดุลพอดิบพอดี
ระหว่างกายหยาบกับจิตวิญญาณ เป็นความสมดุลกลมกลืน
ที่จะทำให้เจ้าตัวมีความสงบสุขยิ่งๆขึ้นไป ตลอดจนได้รับ
ความสามารถที่จะนำไปช่วยเหลือคนอื่นๆด้วย

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#74
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

เมื่อเราเรียนรู้ที่จะยึดถือกฎแห่งการสร้างสรรค์เหล่านี้มาเป็นหลักปฏิบัติในชีวิต
เราก็จะรู้ว่าจะใช้กฎทั้งหลายนั้นอย่างไรในทางดีงามสำหรับตนเอง
จะเรียนรู้วิธีมีชีวิตอยู่อย่างกลมกลืนไปกับพลังสร้างสรรค์รอบๆตัวเรา
พระเจ้าทรงประทานความสามารถพิเศษเฉพาะตัวให้แก่เราทุกคน
บางคนก็มีมากบางคนก็มีน้อยตามแต่ความจำเป็นที่ต้องใช้
และเมื่อเราใช้ความสามารถพิเศษเหล่านี้ไปเรื่อยๆ เราก็จะรู้จัก
จนในที่สุดก็เข้าใจดีถึงกฎธรรมชาติทั้งหลายนี้และก้าวข้าม
ข้อจำกัดต่างๆในชีวิตนี้ได้ การเข้าใจถึงกฏธรรมชาติเหล่านี้ทำให้เรา
สามารถทำประโยชน์แก่คนรอบข้างได้ดีขึ้นด้วย ไม่ว่าเราได้กลายเป็น
ใครขึ้นมาในชาตินี้ก็ไร้ความหมายโดยสิ้นเชิงถ้าหากสิ่งที่เราทำไปนั้น
ไม่ได้ให้คุณประโยชน์แก่คนอื่นๆเลย พรสวรรค์และความสามารถพิเศษ
ของเรานั้นได้รับมาก็เพื่อช่วยเราในการทำคุณประโยชน์ และการที่ทำ
ประโยชน์เกื้อกูลให้แก่ผู้อื่นจิตเราเองก็ยิ่งเติบโตขึ้นไปด้วย

Isreal, 10 มีนาคม 2012

#75
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

เหนือกว่าสิ่งอื่นใดทั้งหมดฉันได้ประจักษ์แก่ใจแล้วว่าความรักนั้นยิ่งใหญ่ที่สุด
โดยแท้ที่จริงนั้นหากคนเราปราศจากความรักความเมตตาเสียแล้วเราก็ไม่มีอะไรเหลือเลย
เรามาเกิดในโลกนี้ก็เพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ให้ความเอื้ออาทรกัน มาเข้าใจ มาอภัย
และก็มาทำประโยชน์ให้แก่กันและกัน เรามาเกิดในโลกนี้เพื่อแผ่ความรักความเมตตา
ไปยังทุกผู้ทุกคนที่ได้เกิดมาในโลกนี้เช่นกัน รูปพรรณสัณฐานในชาตินี้เขาอาจจะมีผิวดำ
ผิวเหลือง ผิวสีน้ำตาล หล่อเหลา อัปลักษณ์ ผอม อ้วน มั่งมี ยากจน เป็นคนฉลาด
หรือว่าเป็นคนโง่เขลาก็ตาม แต่เราต้องไม่ตัดสินคนจากรูปลักษณ์ภายนอกเหล่านี้
ดวงจิตแต่ละดวงต่างก็มีความสามารถจะรับความรักและพลังที่ไม่สูญสลายนี้ไว้
จนเต็มเปี่ยมได้ทั้งสิ้น เมื่อตอนเริ่มแรกนั้นจิตแต่ละดวงก็มีปัญญาและสัจธรรม
ติดตัวมาในระดับหนึ่งซึ่งสามารถจะพัฒนาต่อให้สมบูรณ์ได้ พวกเราไม่สามารถ
วัดระดับสิ่งเหล่านี้ได้ มีเพียงพระเจ้าเท่านั้นที่รู้แจ้งถึงจิตใจมนุษย์ และก็มีเพียง
พระเจ้าเท่านั้นที่สามารถตัดสินอะไรได้อย่างไม่มีพลาด พระองค์ทรงรู้ลึกถึง
จิตวิญญาณของพวกเราในขณะที่เราเห็นแค่จุดแข็งและจุดอ่อนต่างๆที่เป็นเพียง
สิ่งชั่วคราวเท่านั้น ก็เพราะว่าตัวเราเองยังมีข้อจำกัด เราจึงไม่ค่อยจะพิจารณา
ลึกเข้าไปถึงแก่นแท้ของมนุษย์ด้วยกัน

ฉันรู้แล้วว่าอะไรก็ได้ที่เราทำไปเพื่อให้ความรักความเมตตาแก่ผู้อื่น
ล้วนแต่มีคุณค่าทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้ม คำพูดให้กำลังใจ หรือการเสียสละเล็กๆน้อยๆ
จิตเราเองจะเติบโตขึ้นจากการกระทำพวกนี้นั่นเอง ไม่ใช่ว่าคนทุกคนจะน่ารักก็จริง
แต่เวลาที่เรารู้สึกจะรักเมตตาใครบางคนได้ยากเหลือเกินนั้น มักจะเป็นเพราะ
คนๆนั้นมาสะกิดเตือนให้เรานึกไปถึงอะไรบางอย่างในตัวเราเอง
ที่เราก็ไม่ชอบเลย ฉันเรียนรู้ว่าเราต้องรักแม้กระทั่งศัตรู
โดยละวางความโกรธ ความเกลียดชัง ความริษยา ความขมขื่น
และการไม่ยอมอโหสิ สิ่งเหล่านี้ทำลายจิตวิญญาณเราเอง
เราจะต้องรับผิดชอบต่อการปฏิบัติต่อผู้อื่น

พอเราได้รับแผนงานของการสร้างโลกนี้แล้ว เราต่างก็แซ่ซ้อง
ด้วยความโสมนัส และอิ่มเอิบไปด้วยความรักความเมตตา
ของพระเจ้า เรามีความสุขเหลือล้นที่เห็นโอกาสที่จิตจะได้เติบโต
จากการมาเกิดในโลกนี้ และเห็นพันธะสัญญาแห่งความสุข
ที่เราจะผูกพันซึ่งกันและกันไว้

Isreal, 11 มีนาคม 2012

#76
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

แล้วพวกเราก็เฝ้าดูโลกค่อยๆถูกสร้างขึ้นมา เมองดูดวงจิตของพี่ๆน้องๆ
ทั้งผองทยอยกันเข้ามาจุติในกายเนื้อตามวาระของแต่ละรายที่จะมายังโลก
มาประสบพบกับทั้งความเจ็บปวดทุกข์ทนและความสุขสดชื่น
ซึ่งล้วนช่วยให้เขาก้าวหน้าต่อไป ฉันยังจำได้แม่นเลยที่ได้ตามดูพวก
นักบุกเบิกอเมริกันเดินทางข้ามทวีป แล้วยังได้ร่วมยินดีกับพวกเขา
ที่ทนทานต่อความยากลำเค็ญนานาประการได้ จนกระทั่งบรรลุภารกิจ
สำเร็จครบถ้วน ฉันรู้ว่าเฉพาะผู้ที่ต้องการพบประสบการณ์แบบนั้นเท่านั้น
ถึงได้ไปเกิดที่นั่น ฉันเห็นเหล่าเทพยดาพากันปิติยินดีกับผู้ที่อดทนต่อ
บททดสอบจนสำเร็จผ่านพ้นมาได้ และสลดใจกับผู้ที่สอบไม่ผ่าน

ฉันได้เห็นด้วยว่าที่บางคนสอบไม่ผ่านก็เพราะความอ่อนแอในตัวเอง
ส่วนบางคนก็ไม่ผ่านเพราะความอ่อนแอของคนอื่น ฉันรู้สึกว่า
พวกเราอีกมากมายที่ไม่ได้ไปเกิดที่นั่นก็เพราะถึงไปก็คงยังรับมือไม่ได้
คงจะไปเป็นนักบุกเบิกชั้นเลวและเป็นสาเหตุก่อความทุกข์เข็ญให้คนอื่นๆ
มากขึ้นด้วยซ้ำ ในทำนองเดียวกัน นักบุกเบิกบางคนจากสมัยนั้น
รวมทั้งผู้คนจากยุคอื่นๆก็คงไม่สามารถมาทานทนกับบททดสอบ
ในปัจจุบันนี้ได้เช่นกัน เราต่างได้เกิดในที่ๆเราต้องมาอยู่นั่นเอง

Isreal, 11 มีนาคม 2012

#77
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

ขณะที่อะไรทั้งหมดนี้ผ่านเข้ามาให้ฉันได้รับทราบฉันก็เข้าใจถึงความสมบูรณ์แบบ
ไม่มีที่ติของแผนซึ่งออกแบบไว้ ฉันได้เห็นว่าเราทุกคนสมัครใจมาเองที่จะมามีฐานะ
และชาติกำเนิดอย่างที่เป็นนี้ และเราแต่ละคนนั้นกำลังได้รับความช่วยเหลือจากเบื้องบน
มากกว่าที่เรารู้ตัวกันเสียอีก ความรักที่ไม่มีเงื่อนไขของพระเจ้าซึ่งยิ่งใหญ่กว่าความรักใดๆ
ในพื้นพิภพก็แผ่กระจายออกจากพระองค์ไปสู่พวกเราลูกๆทั้งหลาย ฉันเห็นว่า
เทพยดาต่างๆกำลังยืนอยู่ข้างๆเรารอที่จะช่วยเราอยู่ และจะร่วมปิติยินดีไปกับความสุข
ความสำเร็จที่เราได้รับ แต่เหนือกว่าใดๆทั้งหมดฉันได้เห็นถึงพระเยซูคริสต์
พระผู้สร้าง พระผู้มาช่วยให้รอด ผู้เป็นมิตรของฉัน และมิตรแท้ที่สุด
ที่พวกเราทุกคนจะมีได้ ดูเหมือนว่าฉันได้หลอมละลายไปด้วยความสุขเบิกบาน
เมื่ออยู่ในอ้อมพระกรและพระองค์ทรงปลอบโยนให้ฉันสบายใจ ในที่สุดก็กลับถึงบ้านแล้ว
ฉันจะยอมสละพลังอำนาจทุกอย่างที่ฉันมีหรือทุกอย่างที่ฉันเคยเป็นมา
เพื่อมาได้เอิบอิ่มเต็มเปี่ยมด้วยความรักนั้นอีกครั้ง
มารับการโอบอุ้มอยู่ในอ้อมพระกรแห่งแสงทิพย์ของพระองค์

จบตอนค่ะ--

Isreal, 11 มีนาคม 2012

#78
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

หน้า 40 – 46 The Law กฎธรรมชาติ

ฉันยังอยู่ ณ เบื้องพระพักตร์ของพระเยซูเจ้า อาบอยู่ในรัศมีอันอบอุ่นของพระองค์
ไม่ได้รับรู้เลยว่าที่นั่นเป็นที่ไหน บริเวณที่แวดล้อมอยู่เป็นอย่างไร หรือมีใครอื่นอีกบ้าง
พระองค์ทรงเห็นหมดทุกสิ่งที่ฉันเห็น จะว่าตามจริงพระองค์นั่นแหละเป็นผู้ประทาน
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันได้เห็นและได้เข้าใจ ฉันยังอยู่ในรัศมีของพระองค์ และคำถาม
คำตอบต่างๆ ก็ดำเนินต่อไป บทสนทนาระหว่างเราได้ทวีความเร็วและความลึกมาก
จนดูเหมือนว่าทุกแง่มุมของความเป็นอยู่ของชีวิตได้ถูกเจาะหมดเรียบร้อย
ใจของฉันก็วกกลับไปที่เรื่องของกฎธรรมชาติที่ครอบคลุมมนุษย์เราทั้งหมด
แล้วความรู้ของพระองค์ท่านก็เริ่มหลั่งไหลเข้ามา ฉันรู้สึกได้ชัดเจนว่า
พระองค์ทรงมีความสุขมาก และยินดียิ่งที่จะถ่ายทอดเรื่องนี้ให้แก่ฉัน

ฉันรับทราบว่ามีกฎมากมายที่ครอบคลุมพวกเราอยู่ ได้แก่ กฎแห่งจิตวิญญาณ
กฎแห่งกายภาพ และกฎแห่งจักรวาล ซึ่งส่วนใหญ่เรารู้เพียงคร่าวๆเท่านั้นว่ามีอยู่
กฎเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้ตอบสนองวัตถุประสงค์ใหญ่ และกฎทั้งหมด
ต่างก็เสริมซึ่งกันและกัน

เมื่อเราตระหนักว่ากฎเหล่านี้มีจริงและเรียนรู้วิธีใช้อานุภาพแห่งกฎเหล่านี้ให้เป็น
ว่าอย่างไรเป็นกุศลและอย่างไรเป็นอกุศล เมื่อนั้นเราก็จะสามารถไปถึงพลังที่ยิ่งใหญ่
เกินจะประมาณได้ แต่เมื่อเราฝ่าฝืนกฎใดกฎหนึ่ง โดยดิ้นรนไปในทางที่ต้าน
กับระบบธรรมชาติ นั่นก็คือเราประพฤติบาป

ทุกสรรพสิ่งถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาจากพลังของจิตในธรรมชาติ ทุกธาตุ ทุกอณู
ของสิ่งที่สร้างสรรค์ขึ้นมาล้วนมีเชาว์ปัญญาอยู่ในตัวเอง ซึ่งเชาว์ปัญญาที่ว่านั้น
ก็คือมีจิตวิญญาณและชีวิตอยู่อย่างเต็มเปี่ยม จึงทำให้มีความสามารถที่จะสัมผัส
ประสบกับความสุขได้ทั้งสิ้น ธาตุแต่ละธาตุ ต่างเป็นอิสระจากกันในการทำหน้าที่ของตัวเอง
ในการตอบสนองต่อกฎและพลังต่างๆที่อยู่โดยรอบ เวลาพระเจ้าทรงมีพระดำรัสอะไร
ธาตุต่างๆเหล่านี้ก็ตอบสนองและมีความยินดีที่จะเชื่อฟังตามนั้น
และก็ด้วยพลังของธรรมชาติและกฎแห่งการสร้างสรรค์ต่างๆเหล่านี้นี่เอง
ที่พระเยซูทรงสร้างโลกมนุษย์นี้ขึ้นมา

ฉันเข้าใจด้วยว่า ด้วยการที่ดำรงชีวิตอย่างถูกต้องตรงไปตรงมา ตามกฎธรรมชาติ
ที่ครอบคลุมเราอยู่นี้ เราก็จะได้รับความเจริญยิ่งๆขึ้น และจะได้รับความรู้
ความเข้าใจที่ยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก แต่ขณะเดียวกัน การฝ่าฝืนกฎธรรมชาตินี้
หรือที่เรียกว่า “การประพฤติบาป” นั้น ก็จะบั่นทอนและถึงขั้นทำลาย
อะไรทั้งหมดที่เราทำสำเร็จมาจนถึงจุดนั้นลงได้ เรื่องบาปนั้น
เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับกฎของเหตุและผล
เราเองเป็นผู้ก่อให้เกิดโทษทัณฑ์แก่ตัวเอง จากการกระทำที่เราทำลงไป

ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเราทำให้สิ่งแวดล้อมเราเสียไป
นี่ก็คือ “บาป” อย่างหนึ่งต่อโลก

แล้วเราก็ต้องเป็นผู้มารับผลที่ตามมาจากการฝ่าฝืนกฎแห่งชีวิตนี้
ราอาจมีสุขภาพที่อ่อนแอลงหรืออาจถึงตาย หรือไม่ก็อาจเป็นสาเหตุ
ให้คนอื่นมีสุขภาพที่อ่อนแอลง หรือถึงตายไป เนื่องมาจากการกระทำของเรา
บาปบางอย่างเป็นบาปต่อร่างกายเช่น การกินมากไปหรือกินน้อยไป
การไม่ออกกำลังกาย การเสพยาเสพติด (ซึ่งรวมไปถึงการใช้สารใดๆก็ตาม
ที่ไม่เหมาะสมกลมกลืนกับโครงสร้างระบบในร่างกายของเราเอง)
ตลอดจนการกระทำอื่นๆที่บั่นทอนร่างกายอีก ไม่มี “การประพฤติบาป”
ต่อร่างกายอันใดที่หนักหนากว่าอันอื่น เราคือผู้รับผิดชอบต่อร่างกายเราเอง

แก้ไขครั้งล่าสุด: 11 มีนาคม 2012

Isreal, 11 มีนาคม 2012

#79
Isreal เป็นที่รู้จักกันดี

วันที่สมัครสมาชิก:

4 พฤศจิกายน 2011

โพสต์:

530

ค่าพลัง:

+1,327

ดวงจิตแต่ละดวงได้รับมอบให้เป็นเจ้าของร่างกายแต่ละร่าง ในขณะที่มีชีวิตอยู่
ในการเกิดแก่เจ็บตายนี้ จิตวิญญาณของเราต้องเป็นผู้คอยควบคุมร่างกาย
เพื่อนำเอากิเลสและตัณหาในกายหยาบนั้น ออกมาชำระล้างซักฟอกให้บริสุทธิ์ขึ้น
ทุกสิ่งจากภายในตัวจิตจะปรากฏออกมาที่ร่างกาย แต่ร่างกายและคุณสมบัติต่างๆ
ของร่างกายไม่สามารถจะไปล่วงล้ำก้าวก่ายขัดกับเจตนาของจิตวิญญาณได้
จิตที่อยู่ภายในของเรานี่แหละเป็นผู้เลือก เป็นผู้คอยปกครองดูแลอยู่

การจะเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบเต็มที่อย่างที่ควรจะเป็นได้นั้น เราก็จำเป็น
ต้องนำจิตใจ กาย และจิตวิญญาณให้เข้าสู่ความสมดุลพร้อมเพรียงกัน
และการจะเป็นจิตวิญญาณที่สมบูรณ์แบบนั้น เราก็ต้องเพิ่มเติม
ความรู้ผิดชอบชั่วดี และความรักความเมตตาเหมือนอย่างที่พระเยซู
ทรงมีให้ลงไปในความสมดุลกลมกลืนนั้นอีกด้วย

ขณะที่สัจธรรมเหล่านี้ได้ผ่านเข้ามาให้ฉันได้รู้นั้น จิตวิญญาณทั้งดวงของฉัน
อยากจะตะโกนก้องด้วยความชื่นบานหัวใจ ฉันเข้าใจสัจธรรมเหล่านี้
และพระเยซูก็ทรงรู้ว่าฉันกำลังย่อยเก็บทุกอย่างที่พระองค์ทรงแสดงให้เห็น
ดวงตาแห่งจิตวิญญาณของฉันเปิดขึ้นอีกครั้ง และก็เห็นไปถึงว่าพระเจ้าได้ทรง
สร้างจักวาลขึ้นหลายๆจักรวาล และทรงควบคุมธาตุต่างๆในจักรวาลเหล่านั้นเอง

Isreal, 11 มีนาคม 2012

#80

(คุณต้องเข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน เพื่อที่จะโพสต์)

หน้า 4 ของ 10

แชร์หน้านี้

Loading...