ตามหาคุณยายที่รักคะ

อ่า พูดงี้ก็หมายความว่ารู้จักกับคนเขียนไดนะสิ

 

อุ้ย!!! ...บ่ ใช่ เด้อ...
ไม่ได้รู้จักหรือสนิทอะไรหรอกจ่ะ
แต่ว่าเค้าก็เล่นที่เว็ปนี้ไง..ก็เลยเห็น ๆ บ้างน่ะ
เคยอ่านของเค้านะ...

 

อ๋อ
เค้าก็เขียนดีนะ เราว่า

 

เฮ้ย...ซิป...
ถ้าเราจำไม่ผิดนะ ....พี่คนนี้เค้าเป็นนักเขียนหรือนักข่าว...
อะไรประมาณนี้แหละ....เก่งดี...

 

ยายอ่านฟร้อนไทยเวบนั้นบ่ต้าย แง้ ก๊อปมาลงนิดๆหน่อยได้ป๊ะ แต่ถ้ามีด่ายายห้ามเอามาลงเน้อ ยายใจร้อนน่ะ..5555...

 

555ได้เลยค่ายาย
เอาเรื่องนี้แล้วกันนะคะ

บันทึกความโง่หลง ตอนที่ 1 - เปลือก

มนุษย์เป็นสัตว์ที่อ่อนแอเสียจริง ....
แดดเช้ามีเรื่องเศร้าๆ จะทบทวนให้อ่านกัน...
เพื่อที่ความโง่ความหลงของแดดเช้าที่จะบันทึกต่อไปนี้ จะเกิดประโยชน์แก่ท่านผู้อ่านบ้าง

เหตุเกิดจากการที่แดดเช้า เล่าเรื่องราวในอดีตให้หลวงปู่ฟังเมื่อเช้านี้
เมื่อ 10 ปีก่อน แดดเช้าเคยคิดฟุ้งหาเหตุผลแห่งโลกและชีวิต
พยายามค้นหาปรัชญา แล้วนึกอยู่ว่า ศาสนาพุทธเป็นศาสนาที่เป็นทางออกที่สุดจริงหรือ มีอะไรที่เหนือกว่าศาสนาพุทธอีกหรือเปล่า ....
เหมือนเป็นการปรามาสคุณพระรัตนตรัย

แดดเช้าเรียนถามหลวงปู่ว่า แดดเช้าทำเช่นนี้เมื่อ 10 ปีก่อน บาปหรือเปล่า
ท่านตอบว่า มันก็บาป แต่สำนึกตัวแล้วขอขมาแล้ว กลับตัวได้แล้ว กรรมนั้นก็จะหายไป

แดดเช้าก็เล่าให้ท่านฟังอีกว่า
เคยค้นคิดอะไรจนเพี้ยนถึงขนาดเดินเข้าโรงพยาบาล ไปถามหมอว่า หนูเป็นโรคจิต
หมอให้ยามากิน กินได้แค่ 2 วันแล้วเลิก
เพราะเกิดอาการซึม

ตื่นมากลางดึก ...
ตีสามแล้ว
เหงามาก เหงาจนร้องไห้
ทุกข์เหลือเกิน ทุกข์ทับถมอยู่ในจิตใจ
ร้องไห้ทุกคืน

ตื่นขึ้นมา ....
บอกตัวเองว่า เราคิดว่า เราทุกข์ เราก็ทุกข์
เราต้องทำตัวเองให้มีความสุขเข้าไว้

แดดเช้าจึงใส่เปลือกให้ตัวเอง
เจอหน้าใคร ก็หัวเราะ ยิ้มทักทาย พูดโน่นพูดนี่
ทำหน้าตาให้น่ารัก ร่าเริง
จนใครๆ บอกว่า แดดเช้าน่ารัก พูดเก่ง ร่าเริง เหมือนคนไม่มีความทุกข์อะไรเลย
แดดเช้าดีใจ หลงคิดไปว่าเขาพูดอย่างนั้น เป็นความจริง
เราไม่ได้ทุกข์สักหน่อย
ทั้งๆ ที่หัวใจร้องไห้อยู่ตลอดเวลา
อึดอัด เศร้า ซึม ....
แต่ฝืนหัวเราะ ฝืนยิ้ม

ท่านบอกว่า แดดเช้าเอาทุกข์มาปิดๆ ไว้
แดดเช้าหลอกตัวเองเสมอมา
เวลาแดดเช้าเศร้า ทุกข์ทับถม เวลากลางคืนหลังฝนตก
แดดเช้าจะรู้สึกเจ็บในหัวใจ
ก็เอากระดาษมาเขียนบันทึก
"ฉันเป็นคนมีความสุข
ฉันเป็นคนดี
ฉันเป็นคนเก่ง
ฉันเป็นผู้ประสบความสำเร็จ
ฉันเป็นคนงดงาม
ใครๆ ก็รักฉัน
ฉันเป็นคนน่ารัก
ฉันเป็นคนฉลาด
ฉันเป็นคนมีปัญญาดี
ฉันทำอะไรก็ดีไปหมดเลย
เป็นคนมั่นใจในตัวเอง
เป็นคนไม่ล้มเหลว"
แล้วแดดเช้าก็บอกตัวเองว่า แดดเช้าเป็นคนอย่างนั้นหมดเลย

เปลือกที่ห่อหุ้มตัวเองเริ่มหนาขึ้น ....
ใครพูดอะไรก็ไม่ฟัง
คิดว่า ฉันเก่ง ฉันดี ฉันต้องมั่นใจในตัวเอง
บางครั้งหวาดหวั่น เกรงกลัว
ก็คิดว่า ฉันไม่กลัวอะไร ฉันมั่นใจตัวเอง ฉันแกล้วกล้า
ใครทักว่า เราไม่ดีอย่างไร
ก็เจ็บปวดลึกๆ แต่ก็กลบเกลื่อนด้วยการยิ้มร่าเริง
ทำเป็นไม่โกรธใครๆ เพราะฉันเป็นคนดี

เวลาพูดอะไรกับใคร
แดดเช้าก็จะพูดไป หัวเราะร่าเริงไป
หลงใหลไปกับการพูด การคุย
เวลาคิดอะไร
แดดเช้าก็หลงไปว่า ฉันคิดถูก ฉันคิดดี ฉันฉลาด
หลงใหลไปกับความคิดของตัวเอง

จึงติดเป็นนิสัยมาจนถึงทุกวันนี้ .....
เวลาคิด เวลาพูด แดดเช้าจึงเหมือนคนหลงๆ
ไหลไปกับการพูด การคิดของตัวเอง
สติจึงไม่มั่นกับกายกับจิต

เป็นวิบากกรรมในปัจจุบันชาติของตัวเองจริงๆ

ตาลอยๆ ตาเชื่อมๆ เดินเชิดหน้าร่าเริง - คล้ายคนบ้า
หลังจากที่แดดเช้าได้ยาจากหมอมากิน
แล้วเลิกกิน เพราะแดดเช้าซึมๆ
แดดเช้าจึงกลบเกลื่อนความซึมของตัวเองด้วยการเดินตัวลอยๆ ปล่อยใจให้ร่าเริง
แดดเช้าทบทวนดูภาพตัวเองในครั้งนั้น แล้วเหมือนคนบ้าไม่มีผิด
เพียงแต่ยังระลึกรู้ตัวเองได้ว่าตัวเองเป็นใคร

แดดเช้าสำคัญตัวเองว่า นิสัยเหมือนเด็กผู้ชาย
แดดเช้าทำตัวอย่างนั้นจริงๆ แดดเช้าซอยผมสั้น
ใส่ต่างหูระโยงระยาง
ห้อยกระเป๋าใบเล็กๆ คล้องคอเอาไว้

แดดเช้าเดินโขย่งขา เหมือนๆ กระโดด
ร่าเริง เหมือนมีความสุข
กลบเกลื่อนตัวจริงของตัวเอง

จากการที่ก่อนหน้านั้น ....
แดดเช้าเคยเป็นเด็กหญิงเรียบร้อย อ่อนโยน
กลับกลายมาเป็นลิงทะโมน

จิตใจที่ทุกข์ทับถมต่างๆ นานา
ถูกเปลือกของการหลอกตัวเองปิดไว้
จนกลายเป็นอีกคนหนึ่ง

ใครๆ ก็เห็นว่า แดดเช้าฟุ้งฝัน
ช่างจินตนาการ เพ้อเจ้อ
คิดมาก มีความคิดมากมาย
พูดเยอะเพื่อแสดงให้เห็นว่า ตัวเองฉลาด
มีความรู้มากมาย
แต่เวลาอ่านหนังสือ จิตใจไม่สงบเลย

แดดเช้าแสดงตัวเองออกมาว่า แดดเช้าเป็นศิลปิน
แต่ช่วงนั้น แดดเช้าเขียนบทกวีไม่ได้
เขียนหนังสือไม่ได้
เพราะความคิดของแดดเช้ากระเจิง

แดดเช้าพูดไม่รู้เรื่อง
อ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง
เรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง
แดดเช้าต้องดรอปเรียนไปหนึ่งเทอม

แดดเช้ารู้สึกตัวเองล้มเหลว
แต่พยายามเขียนบอกตัวเองว่า ฉันเก่ง ฉันต้องมั่นใจในตัวเอง
แดดเช้าซื้อตุ๊กตามาเก็บไว้ แล้วคุยกับตุ๊กตาอยู่คนเดียว
นั่งร้องไห้คนเดียว ร้องไห้เสร็จก็เขียนบันทึกปลอบตัวเอง
เป็นบ้าเช่นนั้นอยู่นาน ....

ซ่อนตัวเองอยู่ในเปลือก ..... จนค้นไม่พบตัวเอง
สำคัญว่า เปลือก คือ ตัวของเราเอง

แสวงหาทางออกจากเปลือก
พ่อกับแม่ ทนดูลูกสาวตัวเองเป็นเช่นนี้หลายปีนัก
แดดเช้าเข้าใจถึงหัวอกของพ่อกับแม่เลยทีเดียว
แต่ทำไงได้ .... ก็ชีวิตมันทุกข์นัก
ต้องหาทางแก้ทุกข์

แดดเช้าเคยคิดว่า
มนุษย์นี่เป็นสัตว์ที่อ่อนแอเสียจริง
ต้องเกาะติดกับสังคม

เป็นสัตว์ที่อ่อนแอที่สุดในโลกเลย
แดดเช้าคิดว่า แดดเช้าไม่ได้เป็นอะไรเลย
เป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง
สวมเพศหญิง เพียงร่างกายเท่านั้น
เราจะทำตัวเป็นเพศชายก็ได้ ถ้าเราไม่ติดบทบาท
แต่จริงๆ เราไม่ใช่ทั้งเพศหญิงและเพศชาย

คิดฟุ้งต่อไปอีกว่า
เราติดบทบาทความเป็นโน่นเป็นนี่
ที่จริงเราก็เป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง

แดดเช้าจึงเหมือนคนกล้ามาก
กล้าขนาดที่ไม่รู้จักกาลเทศะ
กล้าทำในสิ่งที่คนในสังคมไม่กล้าทำกัน
เพราะคิดว่า ความจริง ฉันไม่ได้เป็นอะไรเลย

ความหลงของแดดเช้าทำให้แดดเช้าคิดว่า แดดเช้าฉลาด
แดดเช้าหลงคิดว่า แดดเช้ารู้ความจริงของโลกและชีวิต
แล้วจะไปยึดติดทำไมกับตัวตนต่างๆ ที่สังคมมอบให้

แดดเช้าปรับตัวไม่ค่อยจะได้
เพราะความติดเปลือกความคิดของตัวเอง
คิดว่า ตัวเองถอดเปลือกหุ้มทางสังคมออกไปแล้ว ไม่ยึดกับสังคมแล้ว
แต่แดดเช้ายังยึดกับความคิดหลงๆ ของตัวเอง

แดดเช้าแสวงหา...
แดดเช้าอ่านหนังสือปรัชญา
พราหมณ์ ฮินดู คริสต์ พุทธ เซน เต๋า
แล้วเอามาผสมกันมั่วไปหมดเลย
อ่านแบบไม่ละเอียดด้วย พลิกผ่านๆ ไปยังงั้น

แดดเช้าศึกษาโหราศาสตร์หลายแขนง
แล้วชอบไปดูดวงกับหมอดูหลายๆ คน
เพื่อสังเกตว่า เขาดูกันยังไง แล้วก็เป็น ครูพักลักจำ มาผสมกับตัวเอง
หมอดูบางคน คิดว่า แดดเช้ามาลองภูมิ เพราะแดดเช้าเป็นคนรู้ดวง
แดดเช้าไม่นิ่งพอที่จะเก็บอาการ
แดดเช้าอวดออกมาหมดเลยว่า ฉันก็รู้นะ อย่ามาหลอกฉัน

แดดเช้าใช้เงินเยอะกับการบ้าศาสตร์ต่างๆ เช่นนี้
หลงงมงาย และสำคัญว่า ตัวเองเก่งแล้ว ดีแล้ว
พูดพล่ามจนหยุดไม่ได้

แดดเช้าหลุดโลกไปเลย ...
แล้วก็อึดอัดในหัวอกมากๆ ทุกวัน
อยากจะตะโกนกรี๊ดดังๆ ให้ระบายออกมาให้หมด
ร้องไห้ก็ไม่หาย
มันหนักอกหนักใจ ..... เหมือนอะไรอัดอยู่ในอกไม่มีทางระบายออก

หลวงปู่เจ้าคะ .... ถ้ารุ่งได้พบหลวงปู่ตั้งแต่ตอนนั้น คงไม่เป็นเช่นนี้
แดดเช้าคุยกับหลวงปู่ เล่าเรื่องเหล่านี้ให้ท่านฟัง
ท่านบอกว่า เขียนออกมาซะ แล้วให้คนทั่วๆ ไปได้มาอ่าน
จะเป็นประโยชน์

"หลวงปู่เจ้าคะ ..... ถ้ารุ่งได้พบหลวงปู่ตั้งแต่ตอนนั้น คงไม่เป็นเช่นนี้"
"อืม แต่มันก็ดีเหมือนกัน ได้เกิดปัญญา"

แดดเช้าเคยสงสัย ....
เวลาหลวงปู่พูดอะไร ใครๆ พูดอะไร แดดเช้ามักเก็บมาใคร่ครวญครุ่นคิดตลอดเวลา
แดดเช้าก็ถามหลวงปู่เหมือนกัน
หลวงปู่บอกว่า เป็นการคิดฟุ้ง ก็กั้นมรรคกั้นผลเหมือนกัน แต่ถ้าถึงมรรคผลได้ ก็จะแตกฉาน
ท่านบอกว่า ไม่ต้องแก้ไขหรอก

เพียงแต่จะถึงมรรคผลช้ากว่าใครๆ
และเนิ่นนานมากกว่าจะสิ้นทุกข์ได้
เพราะมัวแต่คิดอยู่อย่างนี้ ....

มันแก้ยากจริงๆ นะ .....
ความคิดใคร่ครวญสิ่งต่างๆ

หลวงปู่บอกเพียงว่า ต้นไม้จะต้องมีลำต้นที่เป็นหลัก จะได้รองรับพุ่มใหญ่ๆ ได้
แต่แดดเช้ากลับมาคิดไปไกล เปรียบเทียบว่า ต้นไม้คือคนๆ หนึ่ง ที่มีราก เหมือนบุญ-บาป มีพุ่มไม้ เหมือนบารมีเป็นที่พึ่งให้กับใครๆ ลำต้นจึงต้องมั่นคงเปรียบเป็นสติ

แดดเช้าเอามาใคร่ครวญไปมา .....
บางที แดดเช้าต้องหาเวลามานั่งสมาธินิ่งๆ แบบหยุดนึกหยุดคิดสักที
วันละครึ่งชั่วโมง หรือ หนึ่งชั่วโมง ก็ยังดี

เมื่อเช้า ...
แดดเช้าตื่นขึ้นมา
สติกระเจิงอีกแล้ว ไม่อยู่กับกาย อยู่กับจิต
แดดเช้าจึงทำสมาธิ เอาสติดูทั่วกาย ดูลม ดูจิต
แล้วดิ่งลงไปข้างใน แดดเช้ายังต้องดูกาย ดูลม ดูจิตอยู่เหมือนเดิม
มิเช่นนั้นจะหลงหลุบเข้าไปข้างใน
จะเป็นมิจฉาฌาน

หลวงปู่บอกว่า ให้ทำสมาธิหลุบเข้าไปข้างในอย่างนั้นให้นานๆ
แดดเช้าทำได้เป๊บเดียว แล้วก็หลุดออกมา
เพราะว่า เริ่มส่ายหาสิ่งภายนอก

สมาธินั้น คือ อัปปนาสมาธิ
เกิดขึ้นเมื่อแดดเช้าไม่มีความนึก ความคิด ใดๆ
สงบ ดีเหลือเกิน...

สงสัยคงจะต้องหยุดเขียนบันทึกความโง่หลงของตัวเองไว้แค่นี้ก่อนแล้วกัน
แดดเช้าจะไปเจริญสติ
ดูกายให้ทั่วกาย ดูลมให้ทั่วกาย ดูจิตให้เข้าใจ
เพื่อที่จะได้ไม่หลงไปกับสิ่งใดๆ เหมือนที่ผ่านมา
ไม่หลงทุกข์ ไม่ซ่อนทุกข์ ไม่หลงปัญญาของตัวเอง

ถ้าแดดเช้าเขียนบันทึกให้อ่านเช่นนี้แล้ว เกิดประโยชน์กับผู้ใดบ้าง แดดเช้าขออนุโมทนาบุญนะคะ
ขอให้ทุกท่านมีความสุข
เจริญสติรู้กายตัวเอง แล้วจะรู้จักจิตของตัวเอง

ด้วยอานุภาพคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ บุญกุศลใดๆ ที่ข้าพเจ้าได้ทำไว้ทั้งในวันนี้และวันก่อนๆ ข้าพเจ้าของอุทิศบุญกุศลทั้งหมดทั้งสิ้นให้แก่ทุกท่านที่เข้ามาอ่านธรรมะที่ข้าพเจ้าเขียน และขออุทิศทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของข้าพเจ้าที่ข้าพเจ้าได้ผ่านพบ เป็นธรรมทาน เป็นอุทาหรณ์ เป็นการเตือนสติ และก่อให้เกิดปัญญา เพื่อปูทางไปสู่การรู้แจ้งเห็นจริง และได้ดวงตาเห็นธรรมของทุกๆ ท่าน และขอให้ข้าพเจ้าได้ดวงตาเห็นธรรมในเร็ววัน เพื่อเกื้อประโยชน์แก่พระศาสนาสืบต่อไป

กิจการงานใดๆ ที่ข้าพเจ้าตั้งใจทำเพื่ออุทิศให้กับพระศาสนา เพื่อประกาศพระศาสนา ขอให้กิจการงานนั้นจงประสบความสำเร็จราบรื่น ปราศจากอุปสรรคใดๆ และขอให้ข้าพเจ้าไม่ขัดสนในโภคทรัพย์ เพื่อประโยชน์ต่อการเกื้อกูลพระศาสนาในภพนี้ชาตินี้ ด้วยบุญกุศลที่ข้าพเจ้าน้อมถวายแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระธรรมวินัยที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว และอุทิศถวายแด่พระอริยสงฆ์ทุกๆ พระองค์ทั้งที่นิพพานแล้วและยังไม่นิพพาน ขอบุญกุศลทั้งหลายเหล่านั้นจงบันดาลให้กิจการงานที่ข้าพเจ้ากำลังตั้งใจกระทำ ลงทุน ลงแรง จงมีพลานุภาพมหาศาล

ขอให้ความปรารถนาทั้งหมดทั้งปวงของข้าพเจ้าจงสัมฤทธิผล ด้วยอานุภาพคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ ด้วยเทอญ สาธุๆๆ

ที่มาจาก....
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=sunnygirl&group=6

 

อือ ที่เราว่าดีก็เพราะว่าเค้าเอาประสบการณ์ของเค้ามาเล่าให้ฟังเป็นอุทาหรณ์ให้แก่คนอื่น ว่าแต่อ่านตอนนี้แล้วมีบางอย่างที่เราก็เป็นเหมือนกันแฮะ 55555

 

555 นั่นแน่!!!!
แสดงว่ามันเข้าตัวล่ะสิ.....พ่อจานซิป กิ้ว ๆๆ

 

การเป็นักเขียนที่ดีต้องไม่เอาอารมณ์ส่วนตัว ความคิดส่วนตัวมาเป็นข้อกำหนด ต้องเป็นคนสร้างเรื่องแล้วให้คนอ่านคิดเอง แต่ถ้าเอาแนวความคิดอ่านของตัวมาเป็นหลักว่าต้องใช่ตามตัวตามความคิดคนเขียนเค้ายังไม่จัดว่าเป็นบทกวีหรือบทความหรือนิยายนะ เป็นได้แค่การบันทึกการบอกเล่าของจริตคนเขียน เพราะคนอ่านอาจคล้อยตามหรือขัดแย้งก้อได้ คุณแดดเช้าเทอเก่งการบันทึกการบอกเล่านะ ด้านการค้นหาตัวเองหาความลงตัวให้แนวตัวเอง แต่ไม่เก่งที่จะโน้มให้คนอื่นมองอย่างเทอได้สนิทใจ ยายคนหนึ่งล่ะที่ไม่เห็นว่าเทอใส่ปลอกอะไรเลย เอ... เทอจะมาด่ายายป่าวนี่! ก้อถ้าอ่านหลักธรรมให้ลึกๆจนซึ้งเทอนั้นเองล่ะที่กำลังลอกคราบตัวจริงๆของเทอ... เข้าใจหรืองงจ๊ะ!!!

 

เหตุการณ์ในขณะนี้
ขณะนี้มีคน Online อยู่บนบอร์ด: 8 (2 members and 6 guests)
View Who's Online
สถิติที่เคยมีคน online พร้อมกันมากที่สุด 571 คน, เมื่อ วันที่06-05-2005 เวลา 08:00 PM.
bubu', DevilBitch

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=tcat colSpan=2>Currently Active Users Viewing This Thread: 2 (1 members and 1 guests) </TD></TR><TR><TD class=alt1 colSpan=2>DevilBitch </TD></TR></TBODY></TABLE>

!!!...

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=tcat colSpan=2>Currently Active Users Viewing This Thread: 3 (2 members and 1 guests) </TD></TR><TR><TD class=alt1 colSpan=2>puang, paang </TD></TR></TBODY></TABLE>


????

 

สวัสดีค่ะยาย
มาเริ่มต้นกันใหม่อีกทีก็ดีเหมือนกันนะคะ
เรื่องในอดีตในชีวิตจริง ๆ กลับไปแก้ไขไม่ได้
แต่ที่นี่ เราทำได้ เห็นมั้ยว่าพลังจิตวิเศษขนาดไหน
ภาวนาขอให้การเริ่มต้นใหม่มีแต่สิ่งดีดีนะคะ....

อ้าวคุณผึ้งตามมาด้วย เมื่อกี้ไม่ทันดู
สวัสดีคุณผึ้งด้วยค่ะ..

 

แหม...สาวน้อยคิดตรงใจตอนยายเข้าภวังค์ก่อนลุกมาเปิดคอมเรยค่ะ เพื่อนผีส่งเสียงมา อดีตถ้าย้อนไปแก้แล้วมันไม่ช่วยให้ดีขึ้น อย่าไปอาวรณ์ มองจริตละกรรม ณ ปัจจุบันเพื่อประคองให้ทุกๆกรรมมิทำให้เิกิดกรรมบาปในเพลานี้และอนาคต

 

เฮ้อ!!! เมื่อวานไปทำงานที่ต่างจังหวัด เลยไม่ได้เข้ามาคุยด้วยเลยจ้ะ
พอกลับมาถึงบ้านตอนเย็นๆ เปิดบอร์ดขึ้นมา ก็ติดๆ ดับๆ บางครั้งก็ช้ามาก

ข้อความสุดท้ายที่บอกว่า จะปิดเพื่อทดสอบเครื่อง 5-15 นาที (อันนี้ใครเป็นคนทำ)
เวปมาสเตอร์ หรือว่า แฮกเกอร์ ?

พอเช้าวันนี้เปิดขึ้นมาก็จ๊ะเอ๋ .... กับสิ่งมหัศจรรย์อีกครั้ง !!!

 

สาหวัดดีค่ะ ยาย หนูเพิ่งสมัครเปงสมาชิกอ่ะ ไม่ถึงเดือน ที่โพสหายไปหมดเรยอ่ะ -*- ชื่อของหนูก้อหายปายด้วยอ่ะ YY

 

เวปมาสเตอร์ค่ะปู่เมื่อวานทำงานกันหนักมาก ๆๆๆๆๆๆ

 

ขอตัวพักอารมณ์นิดนะ อีกสองชั่วโมงจะมาปากจัดต่อ ชักเคยตัวแระนิสัยนี้คงติดมาจากนรกง่ะ อิอิ หนุ่มเหลือน้อยทำใจนะถ้าจะรักคนปากหมาอย่างยายผีป่า...

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=tcat colSpan=2>Currently Active Users Viewing This Thread: 3 (2 members and 1 guests) </TD></TR><TR><TD class=alt1 colSpan=2>DevilBitch, sukhawadee </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ขอขอบคุณ น้องผึ้ง และ ทีมงานของพลังจิต ทุกๆท่าน ที่ได้เสียสละทั้งแรงกายและแรงใจ .... ผมขอส่งแรงใจช่วยทุกๆ ท่านนะครับ
(bb-flower

 

สวัสดีครับยาย และพี่น้องที่รักทุกคน

ข้อมูลหายไปเยอะเหมือนกัน

แต่กำลังใจ และ ความผูกพันกลับยิ่งมากขึ้น

สิ่งใดที่ร่วมสร้าง ร่วมฟันฝ่า
ยิ่งยาก ยิ่งมีปัญหา ยิ่งเร่งรัด บารมี

ขอพลังจงอยู่กับท่าน

"สู้โว้ย!!!!!!!!!"