ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

ความโชคดีที่มีต่อ

(f)
ความโชคดี ยังมีต่อนะครับ ( ลองอ่านต่อไปนะครับ )
เฉพาะผู้ที่เจ็บป่วยมาก
๑. สำรวมจิตให้เป็นสมาธิ ถ้าเคยทำสมาธิแบบไหนมาก่อนแล้วจิตมันสงบดี ก็จงทำวิธีนั้น ทำพอจิตสงบแล้ว ก็เอาสมาธิคือตัวสงบนั่นแหละ เพ่งไปที่ความเจ็บปวด ที่ปวดอยู่มาก ๆ นั่นแหละ ให้จิตมันแน่นิ่งอยู่กับจุดที่ปวดนั้น ๆ นึกในใจว่า “ ปวดหนอๆ ๆ ” ก็ได้ หรือ “ พุท..โธ ” ก็ได้
๒. สำรวมจิตให้เป็นสมาธิ เหมือนวิธีแรก แต่ไม่ต้องให้จิตแน่วแน่มากนัก เอาสมาธิเพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ นั่นแหละ
พิจารณาให้เห็นว่า ความเจ็บปวด (ทุกขัง) นี่มันก็ไม่เที่ยง (อนิจจัง) ความเจ็บปวดนี้ไม่ใช่อัตตา ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา (อนัตตา) และเราก็ไม่อาจที่จะบังคับมันได้
ขอให้พิจารณาทบทวนไป-มา วนเวียนอยู่อย่างนี้
๓. สำรวมจิตให้เป็นสมาธิ ตามแบบก่อนนั่นแหละแต่ไม่ต้องมากนัก เพ่งและพิจารณาโดยความเป็น “ จตุลักษณ์ ” คือ
ทุกข์แท้ แปรผัน เน่าเหม็น แตกดับ
ก็เอา “ ของจริง ” ที่เกิดขึ้นนั่นแหละ เป็นอารมณ์ของกรรมฐานไปเสียเลย
ถ้าเกิดว่าเดี๋ยวปวดมากเดี๋ยวปวดน้อย ก็เอาความแปรผันนั่นแหละเป็นอารมณ์กรรมฐานไปเลย
ถ้าเกิดว่า มีกลิ่นเน่าเหม็น อันเกิดจากบาดแผลนั้น ก็เอากลิ่นเหม็น (ปฏิกูล) นั่นแหละ เป็นอารมณ์ของกรรมฐาน พิจารณาไปตามความเป็นจริง
ถ้าเกิดว่า มันจะตายจริง ๆ คือใจมันจะขาดแล้ว แต่ยังพอมีสติอยู่บ้าง ก็ให้เจริญมรณานุสติไปด้วย พอหัวใจจะหยุดเต้นจะหมดลมจริง ๆ ก็ให้ปล่อยวางความยึดถืออะไร ๆ ในโลกออกให้หมดทั้งสิ้น
ในช่วงนี้ ผู้พยาบาลอย่าได้เรียก อย่าได้จับตัวผู้ป่วยอย่าเพิ่งเคลื่อนย้ายรอให้เขาตายสนิทก่อน
ข้อควรคิด เมื่อผู้ป่วยใกล้จะตาย หรือแน่ใจว่าจะตายแน่แล้วขอให้ถอดสายยาง ที่ช่วยหายใจออกเสียเถิดผู้ป่วยจะได้อยู่ในภาวะปกติไม่ต้องทรมานเพราะสายยาง จะได้เจริญธรรมได้เต็มที่ เมื่อดับจิตไปในขณะนั้น ก็ย่อมจะไปสู่สุคติอย่างแน่นอน
เฉพาะผู้ที่เจ็บป่วยน้อย
๑. อ่านหรือฟังธรรมะ เอาเทปธรรมะมาเปิดให้ฟังบ่อย ๆ ตามที่ผู้ป่วยจะพอฟังเข้าใจหรือชอบ ให้จิตใจเกิดความเพลินเพลินไปในทางธรรม ใจก็ย่อมจะสงบและสบาย โรคก็ย่อมจะหายเร็ว
๒. คิดแต่สิ่งที่ดี จงคิดแต่เรื่องดี ๆ นึกถึงความดีที่เคยทำไว้ก่อนทำจิตใจให้ร่าเริงแจ่มใส ถ้าจะหางานอะไรเบา ๆ ทำได้ โดยไม่ขัดรับโรคก็ควรทำ เพื่อให้เกิดความเพลิดเพลินในบางเวลา
๓. ปฏิบัติธรรม จะเป็นธรรมประเภทไหนก็ได้ เช่น เจริญสติ สมาธิ และวิปัสสนา เป็นต้น แต่สติและสมาธิจะมีความจำเป็นมาก
ขอให้เชื่อในคำสอนของพระพุทธศาสนาเถิดว่า เหตุที่เราเจ็บไข้ได้ป่วยส่วนหนึ่งนั้นเป็นผลของอกุศลกรรมเก่าในอดีตตามมาให้ผล เราจึงควรแก้ด้วยการละลายอกุศลกรรมเก่า ด้วยการทำบุญประเภทต่าง ๆ จากบุญเบาไปหาบุญหนัก ดังนี้
ขั้นที่ ๑. ตักบาตร จงทำตามกำลังศรัทธาและกำลังทรัพย์แล้วอุทิศส่วนบุญกุศลนั้นเจาะจง ไปให้แก่เจ้ากรรมและนายเวรโดยเฉพาะเป็นครั้งคราว หรือทำทุกวันได้ก็ยิ่งดี แต่ว่าควรจะทำเป็นอันดับแรกก่อน
ขั้นที่ ๒. ถวายสังฆทาน เป็นบุญที่สูงขึ้นมาอีกชั้นหนึ่ง จะต้องสละทั้งทรัพย์และเวลามากขึ้น
ขั้นที่ ๓. อภัยทาน ด้วยการปล่อยสัตว์ คือการให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน เป็นทานที่สูงขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง จะเป็น เต่า ปลา นก วัว ควาย .. เป็นต้น ที่เขากำลังจะนำเอาไปฆ่าได้ ก็ยิ่งจะได้บุญแรง
ขั้นที่ ๔. รักษาศีล มีการนุ่งขาว ห่มขาว กินเจได้ด้วยก็ยิ่งดีรักษาศีล ๕ ศีล ๘ และกุศลกรรมบถ ๑๐ ตามกำลังและความสามารถยิ่งทำมากก็ยิ่งดี
ขั้นที่ ๕. เจริญธรรม เช่น เจริญสติ เจริญสมาธิ เจริญอสุภะ เจริญมรณสติ เจริญวิปัสสนา เจริญกายคตาสติ เป็นต้น
ขอจงพิจารณาดูว่า สิ่งใดเหมาะสะดวกแก่ตน และอยู่ในความสามารถจะทำได้ ก็ควรทำสิ่งนั้นก่อน แล้วก็พยายามเลื่อนทำให้สูงขึ้นไป
อุทิศเจาะจงไปให้เจ้ากรรมและนายเวรในอดีต เพื่อขอให้ท่านได้รับส่วนบุญ และจงให้อโหสิกรรมแก่เราด้วย
มีคนเจ็บไข้ได้หายจากโรคร้ายเพราะได้บำเพ็ญกุศลต่าง ๆ เหล่านี้แต่พระพุทธเจ้าได้ทรงกล่าวไว้ว่า โรคบางอย่างก็รักษาหาย โรคบางอย่างก็รักษาไม่หาย จะหายก็ต่อเมื่อเราได้ตายไป และเมื่อเราตายไปจริง ๆ เราก็ย่อมจะมีความอุ่นใจ เพราะทำที่พึ่งไว้ในชาติหน้าอย่างดีแล้ว

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทุกสิ่งมีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปเป็นธรรมดา

Aodzilla
<!-- GoStats JavaScript Based Code --><SCRIPT src="http://gostats.com/js/counter.js" type=text/javascript></SCRIPT><SCRIPT type=text/javascript>_gos='c3.gostats.com';_goa=299161;_got=5;_goi=1;_goz=0;_gol='web site traffic stats';_GoStatsRun();</SCRIPT><SCRIPT language=javascript>_go_js="1.0";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.1>_go_js="1.1";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.2>_go_js="1.2";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.3>_go_js="1.3";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.4>_go_js="1.4";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.5>_go_js="1.5";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.6>_go_js="1.6";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.7>_go_js="1.7";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.8>_go_js="1.8";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript1.9>_go_js="1.9";</SCRIPT><SCRIPT language=javascript></SCRIPT><NOSCRIPT></NOSCRIPT><!-- End GoStats JavaScript Based Code -->
<!-- text below generated by server. PLEASE REMOVE --><!-- Counter/Statistics data collection code --><SCRIPT language=JavaScript src="http://us.js2.yimg.com/us.js.yimg.com/lib/smb/js/hosting/cp/js_source/whv2_001.js"></SCRIPT><SCRIPT language=javascript>geovisit();</SCRIPT>

 

สวัสดีตอนเช้าคะพี่ศศิและคุณน้องอภิญญารวมทั้งพี่น้องที่มาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายไม่ว่าจะเป็น อ้ายอ๊อด อ้ายอ้างว้าง (นอนรึยังนิ) คุณบัวใต้โคลน คุณเล็ก คุณชัยมงคล(เห็นเลขท้ายรถแล้ว..เสียดายแทน..บุญยังไม่หนุนนำคะ อีกนิดอีกนิด)..รวมทั้งพี้น้องที่ยังไม่เข้าเรือน ป้าดีดี ตั้งแต่เว็ปอืดไม่ทันใจวัยกลางคน...แป่ว !!! .....ไม่เข้าเล่าคำคุย..ข้อคิดสกิดใจเลย..

คุณทิพย์ไปมารึยังคะ พิพิธภัณฑ์ วัชจะไปอีกวันเสาร์นี้แหละคะ..แล้วเราไปซุ่มดูพี่ศศิกับคุณน้องกัน (ปล่อยให้แอบซุ่มขำดูเรามานาน55)....ไปมาหลายครั้งแต่ยังไม่มีโอกาศบูชาท่านกลับมาเลยคะ...ตอนนี้พึ่งต้นเดือนต้องรีบไป ก่อนท้องพระคลังจะหล่อยหลอ..555..
เจอกันทักทายบ้างนะพี่น้อง..........คนสวย ๆ เดินคนเดียวนะใช่เลย 555 จะหาเจอไหมหนอ..จะไม่เจอก็เพราะคำว่าคนสวยนี้แหละ เพราะมันอาจจะขัดกับสิ่งที่เห็น
แต่วัชไปเช้าคะ เพราะยังไม่ค่อยมีคนเยอะ..อืม สงสัยจังเวลามีคนไปขอพรท่านพร้อมกันหลายๆ คนท่านรับฟังทันหมดทุกคนไหมนี้ ?????? เสียงคง เจี้ยวจ้าว ไปหมด

 

สวัสดีครับ เพื่อน ๆ พี่ ๆ และน้อง ๆ กัลยาณมิตรทุกท่าน
วันนี้ข้าพเจ้าตั้งใจนำเรื่องราวดีดีมาฝากเพื่อน ๆ ทุกท่านนะครับ เพื่อให้ชดเชยที่หายไปซะนานเลย หวังว่าเรื่องราวที่ข้าพเจ้านำมาฝากคงเป็นประโยชน์กับทุกท่านได้ไม่มากก็น้อยนะครับผม

เรื่องราวต่อไปที่จะนำเสนอก็คือ ผู้ต้องธรณีสูบในพุทธประวัติ เราลองมาดูนะครับว่ามีใครบ้าง บางท่านอาจจะทราบแล้ว บางท่านอาจทราบไครบ เราลองมาอ่านดูต่อไปนะครับ


1.) พระเทวทัต
พระเทวทัต ในสมัยพระพุทธกาลเป็นพี่ของพระนางยโสธรา (พิมพา) พระชายาของเจ้าชายสิทธัตถะราชกุมาร ที่มาเป็นพระพุทธเจ้า และเป็นลูกของลุง พระพุทธเจ้าเองพระเทวทัตนั้นตามจองล้างพระพุทธเจ้ามานานหลายชาติ อดีตชาตินานมาแล้วนั้นพระเทวทัตเป็นพ่อค้าวานิช มีจิตละโมบทุจริตและในชาตินั้น พระพุทธองค์ได้เสวยพระชาติเป็นพ่อค้าวานิชด้วยเช่นกันแต่เป็นฝ่ายสุจริต
วันหนึ่ง หญิงชราซึ่งเป็นผู้ดีตกยาก มีถาดทองคำของต้นตระกูลเหลืออยู่ จึงนำออกมาขาย พระเทวทัตเห็นเช่นนั้นจึงลวงด้วยเล่ห์ต่อหญิงชรานั้นว่า ถาดนั้นมิใช่ทองคำแท้เป็นทองปลอม จึงเสนอขอซื้อราคาถูกแต่หญิงชรานั้นรู้ดีว่าถาดที่แกนำออกมาขายนั้นทำด้วยทองคำแท้จึงมิยอมขายให้ ในเวลาเดียวกันนั้น พระพุทธองค์ซึ่งเสวยพระชาติเป็นพ่อค้ามาพบเข้า เห็นเป็นถาดทำด้วยทองคำแท้ก็ให้ราคาตามความเป็นจริง สร้างความโกรธแค้นให้แก่พระเทวทัตเป็นยิ่งนัก ถ้าไม่มีพระพุทธองค์มาซื้อถาดทองคำนั้น ในมิช้าหญิงชราก็จักต้องนำถาดทองคำมาขายแก่ตนเพราะความยากจน ด้วยเหตุนี้พระเทวทัตจึงผูกพยาบาทด้วยการกอบเม็ดทรายขึ้นมา ๑ กำมือหว่านลงกับพื้นดินประกาศว่า .. เราจะจองล้างจองผลาญท่านต่อไปเท่าเม็ดทรายในกำมือ ๑ เม็ด เท่ากับ ๑ ชาติ จึงตามเบียดเบียนพยาบาทจองเวรกันมานับภพชาติไม่ถ้วน
เรื่อยมาจนกระทั่งพระชาติสุดท้ายก่อนจะที่จะมาตรัสรู้ที่เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คือได้เสวยพระชาติเป็นพระเวสสันดร พระเทวทัตได้มาเกิดเป็นพระพราหมณ์นามว่า “ ชูชก ” จนกระทั่งมาถึงพระชาติที่ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า พระเทวทัตมีจิตริษยาพระพุทธเจ้านับตั้งแต่เยาว์วัย ต่อมาเมื่อพระพุทธเจ้าทรงบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณ เจ้าชายเทวทัตได้ออกบวชด้วยเช่นกัน เมื่อบวชแล้วได้โลกีย์ญาณ มีความชำนาญในอภิญญา สามารถนิรมิตกายเหาะเหินเดินอากาศได้ จึงเกิดความกำเริบใจเพราะอกุศลกรรมเข้าสนับสนุน ใช้ฤทธิ์แปลงกายเป็นพระศาสดา กล่าวให้ร้ายในพรหมจรรย์ของพระพุทธองค์ ว่ายังอนุญาตให้สงฆ์สาวกฉันเนื้อสัตว์ที่ถูกนำมาถวายเป็นพระกระยาหาร และก็เริ่มต้นสร้างความเลื่อมใสด้วยการฉันมังสวิรัติ ให้เห็นว่าสิ่งที่พระพุทธองค์ยินยอมให้พุทธสาวกปฏิบัตินั้นคือความเสื่อม
มิเพียงเท่านั้น ยังลวงเจ้าชายอชาติศัตรูให้กบฏต่อพระราชบิดาแล้วตั้งตัวเองเป็นพระราชา พระเจ้าอชาติศัตรูนั้นเคยเลื่อมใสพระพุทธองค์ แต่เมื่อถูกพระเทวทัตลวงก็ตัด อุปนิสัยแห่งมรรคผลเบื้องต้นเสีย ทำตัวเองไปสู่ความพินาศอย่างใหญ่หลวงถึงขั้นทำกรรมหนักปลงพระชนม์พระราชบิดา พระเทวทัตเองก็คิดปลงพระชนม์พระพุทธองค์แล้วจะตั้งตนเป็นพระศาสดาเสียเอง อกุศลกรรมที่พระเทวทัตก่อขึ้นตั้งแต่ต้น คือส่งนายขมังธนูเพื่อปลงพระชนม์พระพุทธองค์ ยุยงให้พระเจ้าอชาติศัตรูมอมเหล้าช้าง “ นาฬาคีรี ” จนมึนเมาดุร้ายแล้วปล่อยออกไปทำร้ายพระพุทธองค์ ตลอดจนกระทั่งยุยงหมู่พระสงฆ์ให้เห็นความมัวหมองในพรหมจรรย์ ของพระพุทธองค์ ขณะเดียวกันพระเทวทัต ได้หันมาฉันมังสวิรัติเป็นการโอ้อวดพรหมจรรย์ที่สูงกว่า ความเลวร้ายของพระเทวทัตนั้นหนักหนา จนแผ่นดินที่รองรับอยู่นั้นทนมิได้ แยกตัวออก และสูบเอาพระเทวทัตตกสู่ขุมนรกอเวจี ยืนเสวยอกุศลวิบากอีกนานเท่านาน จนแทบจะนับกาลเวลาไม่ได้


2.) นันทมานพ
นันทมานพมิได้ทำร้ายพระพุทธองค์ แต่ทำร้ายสาวกของพระพุทธองค์ คือพระ “ อุบลวรรณาเถรี ” พระอุบลวรรณาเถรีเป็นพระอรหันต์ขั้นปฏิสัมภิทาญาณ ออกบวชตั้งแต่อายุ ๑๖ มีความสวยงามมาก ซึ่งก่อนนั้นที่เป็นฆราวาสความสวยเป็นที่เลื่องลือ และเป็นที่หมายปองของพระราชาคหบดี และมหาเศรษฐีมากมาย แต่พระอุบลวรรณาเถรีเบื่อหน่ายชีวิตฆราวาส เห็นเป็นทุกข์จึงออกบวชเป็นภิกษุณี เมื่อบวชได้ไม่นานก็บรรลุอรหัตผลมีฤทธิ์มาก แต่ว่านันทมาณพมีความต้องการด้านกามราคะฝังแน่นในใจมาช้านาน
วันหนึ่งนันทมานพทราบว่า พระอุบลวรรณาเถรีจำพรรษาอยู่ในป่า ในกระท่อมเล็ก ๆ ด้วยจิตอันฝังแน่นด้วยราคะตัณหานันทมาณพได้แฝงตัวแอบรออยู่จนถึงเช้า พระอุบลวรรณาเถรีออกบิณฑบาตแล้ว นันทมานพได้หลบเข้าไปแอบซ่อนอยู่ใต้เตียงนอนในกระท่อม เมื่อพระอุบลวรรณาเถรีกลับจากบิณฑบาต ยังมิได้ฉันข้าว นั่งพักสงบอยู่บนเตียง นันทมาณพได้ออกมาจากที่ซ่อนเข้าปลุกปล้ำ พระอุบลวรรณาเถรีแม้นจะร้องหาคนช่วยก็ไม่เป็นผล เพราะไม่มีใครอยู่ใกล้ จึงกล่าวให้สติแก่นันทมาณพว่า “ จงอย่าทำเช่นนี้ .. ความหายนะจะมาสู่ท่าน ” นันทมาณพมิได้ฟังกลับปลุกปล้ำพระอุบลวรรณาเถรีจนสำเร็จความใคร่ดังใจปรารถนา พอก้าวลงจากแคร่ก็ถูกแผ่นดินสูบตกลงสู่มหานรกอเวจีด้วยกรรมลามกนั้นหนักมาก
พระอุบลวรรณาเถรี ถูกวิจารณ์ว่าการสัมผัสเช่นนี้ พระอุบลวรรณาเถรีจะไม่มีความยินดีไม่ได้ พระพุทธองค์จึงทรงตรัสบอกต่อพุทธสาวก... “ พระอรหันต์นั้นมิใช่ไม้ผุ ไม่มีกิเลส ไม่มีความยินดีในกิเลส เฉกเช่นตุ๊กตาที่ไม่มีความปรารถนาในการสัมผัสฉันใด พระอรหันต์ก็เป็น เช่นนั้น ..”

 

มีต่อนะครับ

3.) นันทยักษ์
นันทยักษ์มิได้สร้างกรรมต่อพระพุทธองค์ แต่กระทำเบียดเบียนต่อพระสารีบุตร ผู้บำเพ็ญธรรม .. ครั้งนั้น นันทยักษ์ ผู้มีฤทธิ์เดชเหาะมาบนอากาศพร้อมด้วยเหมตายักษ์ เมื่อเหาะมาถึงตรงที่พระสารีบุตรกำลังเข้านิโรธสมาบัติอยู่ในอากาศธาตุ ในบริเวณนั้นว่างเปล่าจากอากาศธาตุนันทยักษ์เหาะผ่านไม่ได้ จึงเกิดบันดาลโทสะ ด้วยในชาติปางก่อนนั้น นันทยักษ์ได้อาฆาตพยาบาทพระเถระเอาไว้ จึงมีจิตคิดกระทำปาณาติบาตต่อพระสารีบุตรด้วยความพาลในสันดาน เหมตายักษ์ได้ทัดทานให้ละเว้นเสีย แต่นันทยักษ์ก็มิฟัง เหาะขึ้นบนอากาศ ใช้กระบองซึ่งเป็นอาวุธแห่งตนฟาดลงบนศีรษะของพระสารีบุตร ความแรงแห่งการฟาดนั้น สามารถพังภูเขาในคราวเดียวกันได้ถึง ๑๐๐ ลูก แต่พระสารีบุตรซึ่งอยู่ในนิโรธสมาบัตินั้น หาได้รับอันตรายจากการประทุษร้ายของนันทยักษ์ไม่ เมื่อเห็นพระสารีบุตรมิได้รับอันตราย นันทยักษ์ก็บังเกิดเพลิงเร่าร้อนในอารมณ์ กล่าวออกมาด้วยเสียงอันดังว่า “ เราร้อน ... เราร้อน ” แล้วตกลงมาจากอากาศ แผ่นดินเปิดช่องดึงร่างของนันทยักษ์ หายลับตาไปในบัดดลดิ่งลงสู่มหานรกอเวจี อันลึกสุด

4.) นางจิญจมาณวิกา
นางจิญจมาณวิกาเบียดเบียนพระพุทธองค์โดยรับอาสาจากพวก “ ปริพาชก ” บุคคลในลัทธิอื่นที่มีจิตริษยาในลาภสักการะของพระพุทธองค์ จึงคิดกลั่นแกล้งด้วยการจ้างนางจิญจมาณวิกา แกล้งทำเป็นคนท้อง ให้เขากลึงไม้นูนผูกรัดไว้ที่เอว แล้วก็ไปร้องบอกสมณะโคดมขณะนั่งประทับเทศนาว่า “ ท่านสมณะโคดม ” จะมัวมานั่งเทศน์หน้านวลอยู่ทำไม นี่เธอทำให้ฉันมีครรภ์เช่นนี้กลับมิดูแล อย่ามัวเทศน์โปรดพุทธบริษัทอยู่เลย จงไปตัดฟืนไว้เพื่อฉันดีกว่า เวลาคลอดแล้วลูกเราจะได้มิลำบาก ”
พระพุทธองค์ได้ทรงสดับ จึงหยุดเทศนาและกล่าวกับนางจิญจมาณวิกาว่า
“ ภัคคินี ดูก่อนน้องหญิง เรื่องที่เธอกล่าวนั้น คนอื่นเขามิได้รู้เรื่องด้วยดอกนะ จะมีเธอกับฉันเพียงสองคนเท่านั้นละที่รู้กัน ”
พระพุทธองค์ทรงกล่าวด้วยความอิ่มเอมใจท่ามกลางความสงสัยของพุทธบริษัท เรื่องนี้เดือดร้อนถึงพระอินทร์ที่ต้องทำหน้าที่รักษาผู้ทรงคุณธรรมสูงส่ง จึงทรงแปลงกายเป็นหนูไปกัดเชือกที่ผูกไม้ ทำให้ไม้ที่ผูกติดไว้เหมือนเช่นคนมีครรภ์นั้นหลุดตกลงมา พุทธบริษัทเห็นมารยากล่าวให้ร้ายที่นางจิญจมานวิกากระทำต่อพระพุทธองค์ ดังนั้นก็ดุด่าไล่ขว้างด้วยก้อนหินและไม้ นางจิญจมาณวิกา ได้วิ่งหลบหนี พอพ้นคลองจักษุของพระพุทธองค์ นางจิญจมาณวิกา ก็ถูกธรณีสูบลงสู่นรกมหาอเวจีด้วยกรรมอันหนักนั้น
นางจิญจมาณวิกาเมื่อชาติก่อนหน้านั้นนางเกิดเป็น นางอมิตตดา ภริยาของชูชกหรือพระเทวทัตในชาติเดียวกัน กับที่พระโพธิสัตว์ได้เกิดเป็นพระเวสสันดรนั่นเอง

5.) พระเจ้าสุปปพุทธะ
พระเจ้าสุปปพุทธะเป็นกษัตริย์โกลิยะวงศ์เป็นพระราชบิดาของพระเทวทัต เมื่อทราบว่าพระเทวทัตถูกธรณีสูบ ลงมหาอเวจีนรกก็มิสำนึกในบาปบุญคุณโทษ กลับมีจิตอาฆาตพยาบาทพระพุทธองค์ เพราะนอกจากจะทำให้พระเทวทัตต้องธรณีสูบ พระพุทธองค์ยังทำให้เจ้าหญิงยโสธราธิดาของพระเจ้าสุปปพุทธะเป็นหม้าย จึงกลั่นแกล้งพระพุทธองค์ด้วยการเกณฑ์อำมาตย์ข้าราชบริพารไปนั่งเสพเมรัยขวางทางที่พระพุทธองค์จะออกบิณฑบาตโปรดเวไนยสัตว์ ซึ่งทางนั้นมีเพียงทางเดียวเท่านั้นที่พระพุทธองค์จะทรงเสด็จดำเนินไปได้ เมื่อเสด็จดำเนินผ่านไม่ได้เพราะพระเจ้าสุปปพุทธะกับบริวารขวางอยู่วันนั้น พระพุทธองค์ทรงอดพระกระยาหาร ๑ วัน พระอานนท์จึงทูลถามอยากจะทราบโทษของพระเจ้าสุปปพุทธะ พระพุทธองค์จึงทรงได้มีพุทธฎีกาตรัสว่า “ อานันทะดูก่อนอานนท์ หลังจากนี้ไปนับได้ ๗ วัน พระเจ้าสุปปพุทธะจะลงอเวจีตามเทวทัตไป ”
เมื่อบริวารของพระเจ้าสุปปพุทธะกลับไปถวายรายงาน พระเจ้าสุปปพุทธะก็มีจิตต้องการให้พุทธฎีกาของพระพุทธองค์มิเป็นความจริง จึงขึ้นประทับ ณ ปราสาท ๗ ชั้น แต่ละชั้นมีนายทวารป้องกันแข็งขัน ทรงตรัสกับนายทวารที่มีร่างกายกำยำนั้นว่า “ ในระหว่าง ๗ วันนี้ ถ้าฉันลงมาละก็ พวกเธอจงขัดขวางเอาไว้ไม่มีใครทำโทษ ” โดยประกาศต่ออำมาตย์ ข้าราชบริพาร และพระบรมวงศานุวงศ์ไว้ดังนั้น เพื่อมิให้นายทวารทั้งหลายต้องโทษ จนกระทั่งถึงวันที่ ๗ วันนั้นปรากฏว่า ม้าแก้ว ซึ่งเป็นม้าทรงศึกที่พระเจ้าสุปปพุทธะโปรดปราน อาละวาดกระทืบโรง ร้องเสียงดังมาก พระเจ้าสุปปพุทธะเกิดเป็นห่วงม้า ด้วยอาการขาดสติจึงทรงลงจากปราสาทชั้น ๗ แต่ปรากฏว่านายทวารมิได้ขัดขวาง ด้วยคิดว่าเลยครบกำหนด ๗ วันแล้ว พอพระเจ้าสุปปพุทธะย่างพระบาทเหยียบแผ่นดิน ก็ถูกพระธรณีสูบหายไปสู่มหานรกอเวจี ตรงตามพุทธะฎีกาที่ตรัสไว้แก่พระอานนท์

Aodzilla

 

สวัสดีครับ

;38
สวัสดีครับคุณวัดวา ยินดีที่ได้พบกันโดยมิได้นัดหมายนะครับ สงสัยกระแสบุญดึงมาให้พบกันเป็นแน่แท้ วันนี้ผมก็ขอให้คุณวัดวามีความสุขในการทำงานมาก ๆ นะครับ และถ้ามีเรื่องราวอะไรดีดีก็นำมาแลกเปลี่ยนเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ รักษาสุขภาพด้วยนะครับช่วงนี้ฝนตกทุกวันเลย

Aodzilla

 

fly_pig
ตายไม่สูญ..แล้วไปไหน
“ ตายแล้วไม่สูญ ” และ “ ตายแล้วไปไหน ” นี้ไม่น่าจะเป็นข้องใจของท่านเลยเพราะพระพุทธเจ้าตรัสไว้แล้วอย่างละเอียดว่าเมื่อตายจากโลกนี้ไปแล้ว ทางที่ไปก็มี 5 สาย คือ
• อบายภูมิ ได้แก่ เกิดเป็นสัตว์นรก เป็นเปรต เป็นอสุรกาย และเป็นสัตว์เดรัจฉาน
• เกิดเป็นมนุษย์
• เกิดเป็นเทวดา หรือนางฟ้าอยู่บนสวรรค์
• เกิดเป็นพรหม
• ไปพระนิพพาน

เมื่อเราได้รู้แล้วว่า ตายแล้วไม่ได้สูญหาย แต่มีที่หมายให้เราเลือกไป ดังนั้นใครจะเลือกแบบไหน ต้องเร่งทำเหตุให้มาก เพื่อผลลัพธ์ที่มุ่งหวังไว้จะได้กลายเป็นจริง เวลาเดินไปทุกวัน เราต้องหมั่นขยันปฏิบัติธรรมให้มากขึ้น เคยฟังอาจารย์ท่านหนึ่งคือ อาจารย์ดร. สนอง วรอุไร ท่านไปบรรยายธรรมแล้วท่านกล่าวไว้ว่า " ท่านใช้เวลานอนเพียงแค่วันละ 3-4 ชม. เท่านั้น ที่เหลือท่านให้เวลากับการปฏิบัติเกือบ 20 ชม.ต่อวัน ท่านบอกว่าท่านจะไม่ลงมาเกิดอีกแล้ว ท่านจึงต้องเร่งความเพียรให้มากที่สุกเท่าที่จะสามารถทำได้" ดังนั้นพวกเราชาวเรือนพญานาคแห่งนี้ก็ต้องเร่งทำกรรมดีให้มาก ๆ เราจะได้ไปตามเป้าหมายที่แต่ละคนตั้งไว้ไงล่ะครับ ขอให้ทุกท่านโชคดีนะครับ อย่างน้อยที่สุดก็ขอให้ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ และพบพระพุทธศาสนา ( ที่สำคัญได้พบกัลยาณมิตรที่ดีที่จะชวนกันสร้างบารมีต่อไป ) รักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ก็มีสิทธิ์ได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้วล่ะครับ สู้ ๆ ต่อไปนะครับพวกเราชาวเรือนพญานาคราช เราจะร่วมเป็นแรงใจซึ่งกันและกันเด้อครับพี่น้อง

Aodzilla

 

สาธุครับ ตายแล้วต้องเกิด ถ้ามีเชื้อคือกิเลส (โลภะ โทสะ โมหะ) พาให้เกิด
จะเกิดสูงเกิดต่ำตามอำนาจแห่งกรรมหนักเบาของตัวเองครับ สาธุ
เร่งทำความดีต่อไปสาธุ สาธุ สาธุ rabbit_run_away

 

สวัสดีครับน้องอ๊อดซิลล่า
แหม..นาน ๆ มาที มาทีจองคนเดียวหลายหน้าเลยนะ ฮ่า ฮ่า

 

สวัสดีครับคุณวัดวา ผมมั่นใจว่าท่านพ่อช้างเอราวัณสามเศียร
ต้องเห็นความมุ่งมั่นตั้งใจของคุณวัดวาแน่นอน
ต้องได้ประสพโชคในเร็ววัน สาธุครับ;aa53

 

:VO 555 นอนแล้วเ้ด้อคำหล่า...นอนในเฮือนหลังนี้นั้นหล่ะ...มีหมอนมีสาดพร้อม..

ฮะฮะ....ไปแอบซุ่มดูคุณศศิกับคุณน้องนะ..ซ่อนกายนะได้แต่ซ่อนใจนี่ซิ..ยากอยู่เด้อ..(smile)..สงสัยต่อไปบริเวณจุดขายไอติม..คนคงจะแน่นทุกวัน..

ป้าดีดีของเรา..อยู่ไหน..เด็ก ๆ คิดถึง...-Happy Smile_

 

..เมตตาเรื่องโชคลาภนั้นได้มาแล้วคะ ได้สองครั้งไปครั้งแรก ตรงเดะๆๆ .. ไปครั้งที่สอง ห่างไป 1แต้ม (ได้ 31 ออก 32 จ๊ะ) จริง ๆ บุญที่ทำด้านโชควัช
หมดไปแต่ครั้งแรกแล้วบุญมีน้อย ครั้งที่ 2 ท่านยังมีเมตตาช่วยบอกอ้อม ๆ เพราะท่านเมตตาแฟนคลับพี่ศศิกับคุณน้องจริง ๆ คะ ขนาดบุญโชคลาภไม่มีแล้วท่านยังช่วย..แต่เราคงบุญไม่ถึงจริง ๆๆ เลยไม่ได้ ..แต่ก็มีพี่ในเรือนช่วยดึงขึ้นมาอยู่เหมือนกันจ๊ะ....แต่วัชไม่ได้ตั้งใจไปขอท่านเรื่องนี้จริง จัง ๆ หรอกนะคะ เป็นผลพลอยได้...ส่วนมากไปขอให้ท่านช่วย..ไม่อยากจะเล่าเดี๋ยวชาวเรือนขำกัน 55++ ...เอาเป็นว่ารู้แค่ท่านกับวัชก็พอ5+++...........
แต่บุญที่จะได้เจอพี่ศศิกับคุณน้องนี้ดิ จะมีรึเปล่าpity_pig

 

hello6หนูจิ๊บเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้มาเจื้อยแจ้วในเรือนเลยนะ
งานยุ่งเหรอคะ พี่กับน้องวัชจะได้ไปดูบั้งไฟพญานาคแล้วน้า
น้องวัชเค้าไปเจอกระทู้ของอ.คณานันท์ที่ห้องภัยพิบัติ
เป็นทริปออกพรรษา เดินสายทำบุญกับสมาชิกในเว็บนี่หละจ้ะ
ตื่นเต้นจัง อยากไปดูบั้งไฟพญานาค แล้วก็มีข้ามไปเที่ยวฝั่งลาวด้วยนะ
สมาชิกท่านใดสนใจลองเข้าไปที่ห้องภัยพิบัติดูนะคะ

ได้จ้ะโทรมาเลย ..จะพาไปเลี้ยงจ้ะbubu

 

โมทนา สาธุกับคุณพี่ไพฑูรย์ด้วยนะคะ

ซีดีที่พี่ไพฑูรย์ส่งมาให้ดีมากๆเลยค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ
thaxx

 

เรียน คุณศศิริยะ
ผมได้อ่านเรื่องราวของลูกสาวคุณด้วยความปิติในโชควาสนาอันดีเยี่ยมของคุณที่มีลูกสาวที่ดีเช่นนี้
ผมได้ประสบกับความทุกข์จากการดำเนินชีวิตมากว่า 17 ปี พยายามทำทุกอย่างในทางที่ชอบด้วยกุศลแต่ก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น หากเป็นไปได้ผมใคร่ขอความช่วยเหลือจากลูกสาวคุณ ในการดูถึงที่มาที่ไปของปัญหา และการแก้ปัญหาดังกล่าวให้ผมด้วยครับ ขอขอบพระคุณล่วงหน้ามา ณ ที่นี้

พัฒนะ 0819889858,0863228781
ucon888@hotmail.com

 

น่าสนใจดีครับ

 

ด้วยความยินดีค่ะ (kiss)

 

ร่วมอนุโมทนาบุญ

fly_pig
สวัสดีครับ คุณ Songsarid

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับที่นำภาพสวย ๆ มาฝากเพื่อน ๆ ในเรือนพญานาคแห่งนี้ แถมยังมีกระแสบุญมาฝากพวกเราอีกด้วย ถ้าโอกาสหน้าไปเที่ยวทำบุญที่ไหนมาอีก อย่าลืมเอามาฝากกันอีกนะครับผม

Aodzilla

 

ความห่วงใย

thaxx

สวัสดีครับ เพื่อน ๆกัลยาณมิตรที่น่ารักทุกท่าน
เย็นวันนี้ฝนตกอีกแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะครับ เดี๋ยวจะป่วยเป็นไข้หวัดกันซะก่อนนะครับผม วันนี้ถ้าเพื่อน ๆ คนไหนว่าง ๆ อย่าลืมเข้ามาทักทายผมบ้างนะครับ วันนี้เหงาจังเลบ ทำงานเหนื่อยมาก ๆ แต่พอเข้ามาในเรือนแห่งนี้อาการดีขึ้นเยอะเลย เพราะที่นี่เป็นเหมือนบ้านของเราอีกหลังหนึ่งเลยก็ว่าได้นะครับ เพราะที่นี่มีแต่ให้กับให้เท่านั้นครับ

Aodzilla

ปล. วันนี้ข้าน้อยต้องขออภัยด้วยนะครับที่เข้ามาโพสซะหลายหน้า ก็คนมันคิดถึงน่ะครับไม่ได้เข้ามาซะนานเกือบเดือนเห็นจะได้นะครับ เพราะฉะนั้นก็ต้องโพสให้หายคิดถึงซะหน่อย อย่าเพิ่งเบื่อผมเลยนะครับ คุณแม่ขอร้อง

 

;aa43 ป้าดีดีอยู่ที่นี่...อยู่ที่นี่ไงคะ
หายแว๊บไปหอบเอาความรักและความจริงใจ
มาเพิ่มเติมให้เพื่อนพ้องน้องพี่..ลูกๆหลานๆ
ที่แสนน่ารักทั้งหลาย... ไงคะ

ดีจังเลย..ที่เห็นทุกท่านต่างล้วนมีัความสุข
และคิดถึงซึ่งกันและกัน อนุโมทนาสาธุ๊..สาธุ๊ อิ อิ อิ

อย่างนี้..จะไม่ให้ป้าดีดี กระชากวัยได้อย่างไรกัน
เมื่อวานเป็นสาวสองพันปี วันนี้ อิ อิ อิ สี่พันปีแย้วววว..
สี่พันปีที่แสนสุดสวย..สดใส สุขใจทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ
55555555

ว่าแต่เพื่อนพ้องน้องพี่ลูกหลานที่รักทั้งหลาย
อย่านอนกันดึกมากนักนะคะ เพราะการนอนดึกมาก
จะทำให้สุขภาพมีปัญหา เช่นโรคเบาหวาน..
จะตามติดมาขอเป็นเพื่อนสนิทด้วยนะ..จะบอกให้!

ด้วยรักและห่วงใย(kiss)

;39;39;39

 

fly_pig"คุณวัช"จะแอบซุ่มดูคุณศิกับคุณน้อง!!!
เป็นความคิดที่ดีมากๆเลยค่ะ
พี่ทิพอยากร่วมแอบซุ่มดูกับคุณวัชด้วยค่ะ
แต่ติดที่พี่ทิพอยูไกล้..ไกล..นะซีคะ!!