ดีก็ดีไม่ทั่ว ชั่วก็ชั่วไม่หมด

ดีก็ดีไม่ทั่ว ชั่วก็ชั่วไม่หมด

พระอาจารย์กล่าวว่า "เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเห็นว่าพวกเรามีศักยภาพถึงระดับที่จะบรรลุมรรคผลได้ #แต่ก็หาคนที่ปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผลจริง ๆ จัง ๆ น้อยมาก โดยเฉพาะว่าแค่การพัฒนาศักยภาพของตนเองเพื่อให้อยู่ในโลกนี้อย่างมีความสุขก็ยังไม่ค่อยจะทำกัน

ส่วนใหญ่ก็ครึ่ง ๆ กลาง ๆ สะเทินน้ำสะเทินบก #ดีก็ดีไม่ทั่ว #ชั่วก็ชั่วไม่หมดไม่รู้ว่าจะเลี้ยวไปทางไหนดี #ประเภทนี้ก่อนตายจะลำบาก ลำบากตรงที่ว่ากำลังใจยังไม่แน่ว่าจะเกาะอะไร #คราวนี้ก็รอลุ้นว่าจะมีใครมารับหรือเปล่า ? ถ้าไม่มีใครมารับก็ไปตรงเลย แสดงว่าไปตามยุคสมัย เพราะสมัยนี้มหาวิทยาลัยต่าง ๆ ก็นิยมรับตรง...!

#พวกเราส่วนใหญ่ปฏิบัติธรรมแบบคนมีเวลามาก คำว่ามีเวลามากก็คือ เอาไว้ค่อยทำก็ได้ ในเมื่อไม่ทุ่มเทจริงจัง โอกาสที่จะได้อะไรชนิดเห็นหน้าเห็นหลังก็เป็นเรื่องที่ยาก #แล้วก็ได้แต่ไปชมสมบัติเศรษฐีของคนอื่น ว่าคนนั้นทำแล้วดีอย่างนั้น คนนี้ทำแล้วดีอย่างนี้ #แต่ตัวเราเองไม่มีอะไรดีที่จะอวดเขาได้ ต้องลองนึกถึงคำพิจารณาของพระที่ว่า คุณวิเศษของเรามีหรือไม่ ? เพื่อจะได้ไม่เก้อเขินเมื่อเพื่อนสหธรรมิกไต่ถาม"

"ทำอย่างไรที่กำลังใจของพวกเราจะยึดมั่นในพระรัตนตรัยอย่างชนิดมอบกายถวายชีวิตจริง ๆ #ก็แปลว่าเราต้องปฏิบัติให้ได้ในส่วนใดส่วนหนึ่ง อย่างน้อย ๆ #เรื่องสมาธิก็ต้องเข้าถึงปีติให้ได้ ถ้าตราบใดสมาธิยังเข้าไม่ถึงระดับปีติขึ้นไป ก็อยู่ในลักษณะที่ปฏิบัติไม่จริงไม่จัง ไม่ทุ่มเท #เพราะว่ายังไม่เห็นประโยชน์อย่างแท้จริงว่าทำแล้วจะได้อะไร เขาเรียกว่ายังมีวิจิกิจฉา คือความลังเลสงสัยอยู่เป็นปกติ"

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกันยายน ๒๕๖๑