ชมรมศินารา กำลังเปิดรับสมัคร เปิดบารมีวิชชาสาม รุ่นที่ 7 วันที่ 14 ก.ค. 56 คลิกหน้าสุดท้ย

ขออนุโมทนาด้วยครับ ร่างนี้ก็เช่นกัน และยินดีที่ได้เข้ามาสนธนาธรรมครับ ขอความเจริญรุ่งเรื่องจงเกิดแก่ ศินารา แห่งนี้สืบไป สาธุ หากมีวาสนาบารมีร่วมกันคงมีโอกาสได้ไปร่วมพิธี ร่วมบารมีครับ สาธุ

 

อย่าใช้คำว่า "ร่างนี้"เลยครับ ใช้คำว่า "เรา" ดีกว่า ไม่แบ่งไม่แยกดี องค์ท่านก็คือเรา เราก็คือองค์ท่าน สองจิตผสานรวมเป็นหนึ่งร่วมสรรค์สร้างบารมี ขาดฝ่ายใดไปมิได้ ฉะนั้นไม่มี "เธอ" ไม่มี "ฉัน" ไม่มี "ฉัน" ก็ไม่มี "เธอ" ให้มีแต่ "เรา" ดีกว่าครับ

ยินดี ยินดี มากๆครับ

 

บรรยากาศ Meeting and Testing ศินารา ณ วัดผ่องพลอย

<object width="560" height="315"><param name="movie" value="http://www.youtube-nocookie.com/v/v-D2Dkcg0zo?version=3&amp;hl=en_US"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube-nocookie.com/v/v-D2Dkcg0zo?version=3&amp;hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" width="560" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed></object>

 

เมื่อมีผู้ดำรงอยู่ในขันธ์ ร่างนั้น ก่ คือ ผู้ดำรงอยู่ในขันธ์

หากไม่ได้ดำรงอยู่ ร่าง ก่ คือ ร่าง

ใครดำรงอยู่ในขันธ์ คือ ผู้นั้น

ร่างคือสิ่งแทน ผู้ดำรงฯ

เมื่อ ร่างไม่มีผู้ดำรงฯ ก่ เหมือน เก้าอี้ที่ว่างเปล่า

 

บารมี



เด็กชาย : บารมีคืออะไรครับ

ชายนิรนาม : มันก็พูดยากนะ แต่เปรียบเหมือนพละกำลัง หรือขีดความสามารถของเรานั่นแล

เด็กชาย : แล้วมีบารมีไปทำไมครับ

ชายนิรนาม : หึๆ เจ้าหนู บารมีนั้นสำคัญนะ การที่เรามีบารมีมาก เราก็สามารถทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ได้มากๆ

เด็กชาย : หมายความว่าอย่างไรครับ ผมไม่เข้าใจ

ชายนิรนาม : เมื่อเราทำสิ่งที่ดีดี ให้แก่ใครสักคนหนึ่ง ด้วยความอนุเคราะห์เอื้อเฟื้อ โดยมิได้หวังสิ่งใดตอบแทน
เมื่อเรามีความเมตตาให้กับเขา เขาก็มีความรักให้กับเรา กิจใดๆที่เราไม่สามารถที่จะทำโดยลำพังได้ ผู้ที่รักเราเหล่านี้แล
จะมาช่วยเรา ให้เราสามารถไปทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้ ฉะนั้นการมีบารมีก็คือ การเป็นผู้ที่มีคนรักแลศรัทธามาก
แลพวกเขาเหล่านั้นก็พร้อมจะช่วยเหลือเรา ไม่ว่าจะยามสุขหรือยาวทุกข์ พร้อมจะช่วยเราทำในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ให้สำเร็จลุล่วง

เด็กชาย : งั้นพ่อผมท่านเป็นเจ้าของโรงสีข้าว มีคนงานมากมาย ท่านก็เป็นผู้มีบารมีมากหรือครับ?

ชายนิรนาม : พ่อของเธอนั้น มีบริวารมากมาย พ่อของเธอนั้นดูแลบริวารเหล่านั้นดีหรือไม่?

เด็กชาย : พ่อมักโกรธและมักจะทำโทษ คนงานของพ่อเสมอ เวลาที่พวกเขาทำงานไม่ได้ดั่งใจ

ชายนิรนาม : ยามที่พ่อของเธอเดือดร้อน หรือเมื่อโรงสีเกิดปัญหา เธอคิดว่าบริวารเหล่านั้น
พวกเขายินดีจะยืนหยัดเคียงข้างพ่อของเธอไหม?

เด็กชาย : ไม่ทราบครับ

ชายนิรนาม : บารมี มิใช่หมายถึงการที่มีบริวารมาก แต่หมายถึงการเป็นผู้ที่มีคนรักและเคารพมาก
อย่างเช่น บุรุษผู้สูงส่งท่านหนึ่ง ท่านเป็นกษัตริย์ผู้เป็นที่รักของประชาชนในชาติทั้งหมดทั้งมวล
ท่านมีความเมตตาให้กับทุกคน เป็นความเมตตาที่มีแต่ให้ ไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทน
หากมีใครจะมาทำร้ายท่าน หรือมีอะไรเกิดขึ้นกับท่าน คนทั้งประเทศจะลุกขึ้นปกป้องท่านอย่างแน่นอน
แม้จะต้องแลกด้วยชีิวิตเขาเหล่านั้นก็ยอมให้ท่านได้ เธอรู้ไหมว่า ผู้มีบารมีมากท่านนี้ หมายถึงใคร?

เด็กชาย : รู้ครับ ที่แท้ คำว่าบารมีก็มีความหมายอย่างนี้นี่เอง

 

บารมี



ชายนิรนาม : บารมีอยู่รอบตัวเรา แม้แต่ในบ้าน การที่มีลูกหลานบริวาร
และเลี้ยงลูกหลานให้ดี ตั้งมั่นในความถูกต้อง มีเมตตา ทำให้ลูกหลานรัก นั่นก็เป็นบารมีแล้ว
ผู้ที่มีอาาชีพเป็นครูสอนหนังสือ อาชีพนี้ก็สร้างบารมีได้ง่ายๆ เพียงแค่เราสอนหนังสือไปตามหน้าที่
และให้ความสำคัญกับเด็กที่เราสอน มิใช่แต่ในห้องเรียน แต่เราต้องมีเมตตา ช่วยเหลือลูกศิษตามวาระและโอกาส
คิดว่าเขาก็เปรียบเหมือนลูกเหมือนหลานของเราเอง ให้ความรักพวกเขามากๆ สุดท้ายพวกเขาเหล่านั้น
ก็จะเข้าใจเรา และรักเราในที่สุด

เด็กชาย : ครับ แล้วแม่ของผม เปิดร้านอาหาร มีผู้มาทานอาหารที่ร้านอาหารมากมายในแต่ละวัน
แม่บอกว่าเราอยู่ได้เพราะพวกเขาเหล่านี้ งั้นแม่ผมก็มีบารมีมากใช่ไหมครับ เพราะมีคนมาช่วยเหลืออยู่ตลอด

ชายนิรนาม : หึหึหึ ผิดแล้วเจ้าหนู เธอพึงต้องพิจารณาให้มากกว่านี้ องค์ประกอบมันมีมากมาย
ร้านอาหารนั้นคือธุรกิจ ที่แม่ของเธอพูดเช่นนั้น เพราะว่าถ้าไม่มีพวกเขา ที่มาทานอาหาร
ร้านอาหารก็จะอยู่ไม่ได้ เขาเอาเงินมาให้แม่ของเธอ เพื่อแลกกับอาหาร มิใช่เพราะความเอื้อเฟื้อหรือเมตตาแต่อย่างใด

เด็กชาย : อ้าว ทุกวันนี้แม่ของผมหลงคิดว่าตนเองมีบารมีมากอยู่เลย เพราะมีคนไปมาหาสู่ มานั่งทานอาหารมานั่งคุยทั้งวัน

ชายนิรนาม : เจ้าหนู พิจารณาว่า วันใดแม่ของเธอเลิกขายอาหาร บุคคลเหล่านั้น จะิยินดีไปมาหาสู่อยู่อีกไหม?

เด็กชาย : แล้วแม่ของผมควรทำอย่างไรถึงจะเรียกว่าเป็นการสร้างบารมีที่แท้จริงล่ะครับ

ชายนิรนาม : ไม่ยากเลย การสร้างบารมี ล้วนเกิดจากการให้ ให้ด้วยความเมตตา มิได้หวังประโยชน์ใดๆ
เธอจงไปบอกกับแม่เธอว่า การสร้างบารมีแบบง่ายๆนั้นมีอยู่ เพียงแค่เธอนั้นให้อาหาร
แจกจ่ายอาหารหรือปัจจัยในการดำรงค์ชีวิต แก่ผู้ที่ขาดแคลน บุคคลเหล่านั้นย่อมซึ้งในบุญคุณ
และด้วยความเมตตานี้เอง จะทำให้เราเป็นที่รักของเขาเหล่านั้น เชื่อเถิดว่า บุคคลเหล่านั้น
จะอยู่เคียงข้างกันไปตลอดไม่ว่ายามสุขหรือยามทุกข์ พบเจอปัญหาใดๆเขาเหล่านี้แล สามารถช่วยเราได้

เด็กชาย : ครับ แล้วอย่างผมจะ สร้างบารมีกับเขาได้ไหม?

ชายนิรนาม : ได้สิ ตั้งแต่วันนี้ไป กลับไปบ้าน เธอเพียงทำตัวเป็นเด็กดี ของพ่อและแม่ ท
ำตัวให้ว่านอนสอนง่าย ไม่ทำตัวเหลวไหล อย่าเอาแต่ใจ ทำให้ท่านทั้งสองภูมิใจ
ให้ท่านทั้งสองดีใต เพียงเท่านี้ ก็เท่ากับเธอนั้นได้สร้างบารมีแล้ว

เด็กชาย : ขอบคุณมาเลยครับ ไว้คราวหน้าผมพาพ่อกับแม่มาคุยด้วยได้ไหมครับ?

ชายนิรนาม : ได้สิ เธอปรารถนาจะพบเรา เธอก็มาได้เสมอ

เด็กชาย : งั้นผมขอตัวกลับบ้านก่อนละครับ เออ... คุยกันมานาน ยังไม่รู้ว่าคุณน้าชื่ออะไรเลยครับ

ชายนิรนาม : เราคือความ เมตตา ชื่อของเราคือ ........

 

ใครอยู่ในขันธ์ ก่ ได้ประโยชน์ ทำประโยชน์ได้

เจ้าของร่างที่แท้จริงไปไหน .... หากมีผู้มาอยู่ในขันธ์ใหม่

เจ้าของร่างที่แท้จริง(ตั้งแต่กำเนิด)ได้ประโยชน์ หรือไม่ ....

เจ้าของร่าง(กายทิพย์)จะเอาพลังงานจากที่ไหน เมื่อ มีผู้มาอยู่ในขันธ์ใหม่

หากกายทิพย์ไม่มีพลังงาน ไม่ได้รับพลังงาน คือ ความเศร้าหมอง ที่เกิดขึ้น

ถามว่าความเศร้าหมองที่เกิดขึ้น ส่งผลกระทบต่อร่างหรือไม่

ความเศร้าหมอง จักไม่ส่งผลกระทบต่อร่าง เพราะ กายทิพย์เจ้าของเดิมไม่ได้อยู่ในขันธ์แล้ว

กายขันธ์ จะได้รับผลกระทบโดยตรงจากผู้ดำรงอยู่ในขันธ์แทน คือ ความรู้ที่เพิ่มพูน รู้สึกอิ่มในความรู้ ที่เกิดขึ้น เป็นความรู้จากผู้ดำรงอยู่ในขันธ์แทน

โอ๋ โลกนี้มีอะไร ตั้ง เยอะ แยะ ....เกิด แก่ เจ็บ ตาย คล้ายๆ กัน ....

..... เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องของกายขันธ์ ของจริงคือ ภาคทิพย์

สิ่งสำคัญ คือ ภาคทิพย์ อนุญาตให้ผู้อื่นมาใช้ขันธ์ ก่ คือ การตายที่ถาวร

ของกายทิพย์ออกจากกายขันธ์ นั้น ๆ เพราะผู้ที่มา มีศักยภาพที่สูงกว่า

ไม่ว่า จะเป็นญาติตน หรือ เป็นเหล่าเทพองค์อื่นๆ

ไม่มีการทำงานร่วมกัน เก้าอี้ มีที่นั่งเดียว

ยกเว้นผู้ที่มาเป็น ญาติ ตนเอง ยังพอจะอนุโลมเข้ามาในกายขันธ์ได้

แต่ก่เพียงชั่วครั้งชั่วคราว .....เกิดอาการประหลาด ๆ ได้

 

ต้องการสื่ออะไรน้อ หรือว่าพิมลอยๆไว้ให้อ่านเล่นๆ

 

ช่วยคนที่บารมีไม่เปิด

บารมีไม่เปิด คือ ผู้ที่มีศีลขาด ศีลพร่อง
บารมีไม่เปิด คือ ผู้ที่อยู่ในภาวะของวิญญาณระดับต่ำ ภูมิต่ำ

ผู้มีศีลขาด ศีลพร่อง เพราะ กายขันธ์ปัจจุบันเคยกระทำบาปมาก่อนในอดีต(ปัจจุบันชาติ)
ผู้มีภาควิญญาณตกอยู่ในภูมิต่ำ เพราะ มีพฤติกรรมในอดีตอันแปลกปลาด จนกระทั่งมีความคิด(กายทิพย์) เห็นผิด (จากผลกระทบของอมนุษย์ที่แฝงเกาะอยู่ในอดีต ปัจจุบันอาจจะไม่ได้เกาะแล้ว)

การแก้ไข คือ สวดมนต์ ให้พอ ให้ถึง ให้บริบูรณ์ .....

หากเปิดได้ คือ ผู้มีศีลดี หรือ ผู้มีภาคจิตวิญญาณดีขึ้นดำรงในภูมิที่สูงขึ้น

คนเหล่านี้ น่าติดตามด้วย

 

หากการผิดศีล เกี่ยวข้องให้ผู้อื่น (กายทิพย์) ได้รับผลกระทบไม่ดี ก่ ต้องแก้ไขแก่ผู้ที่ได้รับผลกระทบด้วย
วิธีแก้ไข ก่ ยังเป็นวิธีการ สวดมนต์ เหมือนกัน มนต์ใดดี

ก่ เอามนต์ใด มนต์ ที่ กล่าวถึง นะ โม พุท ธา ยะ .... ดีที่สุด สวดให้มากไว้
สวดให้มาก เพื่อใคร? มากเพื่อจิตวิญญาณตนเอง หรือ มากเพื่อจิตวิญญาณของผู้ที่ตนเองเบียดเบียนมาก่อน

 

มุมมองของใคร ก่ ให้ผู้นั้นพิจารณาเอาเอง

มองหลายมุมมอง ก่ จะเห็น ว่าเป็นเรื่องใด

หากเอามุมมองของตนเองเป็นศูนย์กลาง ก่ จะเห็นมุมด้านเดียว

จะเพื่ออะไร ก่ ลองดู ให้หลายมุมมอง

 

ตกลงมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น หรือจะมาแสดงความคิดเห็นของตนเองที่มีต่อผู้อื่นในมุมมองของตนเองกันน้อ พิมภาษาอ่านเข้าใจยากเสียด้วย แสดงเจตนาตนเองครึ่งๆกลางๆ ผู้อ่านก็งงไปไม่ถูก

 

เพราะมีพันธะผูกพัน
เพราะมีสัญญากัน
เพราะมีปฏิสัมพันธ์กัน
เพราะผู้มาต้องการเปิดบารมี แต่บารมีไม่เปิด

เพราะผู้มาต้องการผู้ชี้นำเปิดบารมี
หมายถึงอย่างไร สำหรับผู้เปิดบารมีไม่ได้
เพราะผู้มาต้องการผู้ชี้นำปรับให้มีศีลสมบูรณ์
เพราะต้องการผู้ชี้นำปรับภพภูมิให้สูงขึ้น

 

คิดดีเป็นศรีตนเอง คิดไม่ดี ก่ คือไม่ดีปรากฎเอง
เพราะสิ่งที่เกิดไม่ได้เกิดจากผู้เขียน แต่เกิดกับตนเองที่คิดไม่ดี อันนี้ช่วยไม่ได้

 

เป็นภาระที่ท่านต้องช่วย ให้หมด

(คิดว่า ฉันกำลัง คุยกับกายเนื้อ รึ ฉันจะคุยกับใคร ฉันก่สื่อผ่านกายเนื้อสิ กายเนื้อจะรู้หรือไม่รู้ ไม่ได้สนใจ เด๋วอีกภาครับรู้ก่มาหาเอง )

 

อ๋อ ครับๆ เชิญคุยตามสบายครับ เต็มที่ได้เลยครับ ๕๕๕+

ไม่มีใคร คิดดี หรือไม่ดีกับคุณทั้งนั้นล่ะครับ ถ้าจะมีก็เป็นจิตตนเองอย่างที่คุณว่านั่นแหละครับ

องค์เทพท่านไม่คิดเล็กคิดน้อยและสื่อกันด้วยจิต พวกท่านจะสื่อกันไม่ต้องเสียเวลาโพสเวบบอดหรอกครับ

 

ก่ได้ตั้งคำถามมาหา เพื่อให้รู้ว่า มีอะไรแอบ นี่ก่โผล่ ตัวตนมาหนึ่งล่ะ

 

คิดดีเป็นศรีแก่ตนเอง คิดไม่ดีก็คือไม่ดีปรากฎเอง

เพราะสิ่งที่เกิดไม่ได้เกิดจากผู้โพส แต่เกิดกับตนเองที่คิดไม่ดี อันนี้ช่วยไม่ได้

 

สับสน สับสน

 

เก้าอี้ แม้เรายินดีให้ครูอาจารย์เรานั่ง ก็เพราะเหตุแห่งความดี เหตุแห่งการโปรดสรรพสัตว์ แม้กระนั่นเราก็มิได้หนีหายไปไหน เราจักยินดีอนุโมทนาและนั่งลงข้างๆเก้าอี้เสมอ
ทุกครั้งเราย่อมมีปิติสุขเสมอไม่เป็นอื่นครับ สาธุ
=========

ความเป็นครูอาจารย์เมื่อพระญาณ บารมีเปิดแล้ว ท่านย่อมเมตตาแก่เรา ท่านจักเปิดบารมีให้แก่เรา สองลักษณะคือ
1 พระญาณเปิดส่วนเดียว คือผ่านกายสังขารแล้ว จิตของร่างหรือเราไม่รับรู้ใดๆ เพราะพระญาณบารมีของครูอาจารย์ท่านครอบจิตเราไว้
กำบังไว้ ปิดไว้ หรือคลุมไว้ ด้วยเหตุบางประการ คือกายธาตุเปิดอย่างเดียว
2 พระญาณเปิดส่วนทั้งสอง หรือทั้งหมด หรือ กายธาตุเปิด และจิตเปิด เพราะครูอาจารย์ท่านอนุญาตุ ด้วยเหตุผลบางประการ ร่างนั้น จิตนั้น ย่อมรับรู้ทุกประการ เสมือนนั่งอยู่ข้างๆใกล้ๆ เก้าอี้ ที่ครูอาจารย์ท่านนั่งอยู่ครับ สาธุ