จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

โฮ๊ะๆ แจ่ม!
บอกแล้ว ผู้ใดตกหลุมรักเมื่อไหร่ ก็ทุกข์เมื่อนั้นแลฯ
แต่ถ้าใครยังให้ความสำคัญ กับคำว่า รัก (แบบทางโลก)
จิตผู้นั้น อย่าเพิ่งไปคิดถึงนิพพานกันเล๊ย แค่สถานีตะพานหิน ไม่รู้จะไปถึงหรือเปล่า...

งั้นก็จงเปลี่ยนคำว่า ความรัก มาเป็นคำว่า ความเมตตา กันดีกว่าไหม๊

 

ประกาศ !
(เฉพาะชาวคณะ จิตเกาะพระ)

เรื่องที่ 1
จิตบุญ แปลว่า จิตยก มิใช่ จิตอรหันต์ แต่อย่างใด ​

เพราะฉะนั้น จิตยกหรือจิตบุญ ก็แปลว่า จิตพัฒนาไปได้อีกระดับหนึ่ง
คือ จิตผู้ที่เดินลัด/ตัด/ตรงเข้าสู่สายกลาง นั่นก็คือ มรรค ผล นิพพาน

แต่ผู้ปฎิบัติ(จิตบุญหรือจิตยก) ท่านๆนั้น จะเป็นผู้บอกผลการปฎิบัตของตนเอง
ว่าจิตตนเองถึงตรงไหน ขอให้ตอบตนเองให้ได้
แต่ถ้าตอบตนเองไม่ได้ ก็เท่ากับตอบคนอื่น ไม่ได้เช่นกัน
เพราะเป็นเรื่องปัจจัตตัง ขอให้ผู้ปฎิบัติ ตอบตนเองให้ได้ก่อน ที่จะไปตอบผู้อื่น

จะจิตอรหันต์หรือไม่นั้น ตอบง่ายนิดเดียว ว่าจิตเราเหมือนดั่งพระอรหันต์หรือพระอริยเจ้ากันไหม?
มีอินทรียแก่กล้าเหมือนพระอริยเจ้าทุกท่านเหล่านั้นกันไหม?
อย่าเพิ่งไปเชื่อ แม้นกระทั่งครูบาอาจารย์ ขอให้เชื่อด้วยสติปัญญาของตน
หรือให้เชื่อตาม กาลามสูตรของพระพุทธองค์
ว่าแต่ว่า ปัญญาของตนเองมีกันไหม๊? หาเจอกันไหม๊?

คำว่า ปัญญาในที่นี้ หมายถึง ปัญญาทางธรรม ที่ได้จากจิตเป็นสมาธิ(จิตสงบ)
มิใช่ปัญญาทางโลก หรือปัญญามาจากที่อื่น ตามที่พวกเราเข้าใจกัน
แต่เป็นปัญญาที่ได้จากการภาวนา (ภาวนามยปัญญา)

และคำว่า อรหันต์นั้น ก็เป็นคำสมมุติ อย่าไปให้ความสำคัญ
ขอให้ความสำคัญที่จิตตนเอง หรือผลปฎิบัติ(ปฎิเวธ)ที่เราได้
ขอให้ยอมรับ และพอใจในผลการปฎิบัติของตนเอง อย่าได้นำไปเปรียบเทียบกับผู้อื่น
แต่ขอให้เปรียบเทียบตนเองเท่านั้น ก็คือ ก่อนและหลังการปฎิบัติของตนเอง

ยกเว้น จิตบุญ ที่มีอินทรีย์แก่กล้าเท่านั้น ที่จะพอตอบตนเองได้
เพราะผู้ปฎิบัติได้หรือปฎิบัติถึงกันจริงๆแล้ว พวกเขาจะไม่พูดถึงคำบัญญัติหรือคำสสมุติกัน
โดยเฉพาะ คำว่า อรหันต์ หรือ วิมุตติสุข
อย่าเที่ยวไปพูดกับใครว่า จิตบุญคือ จิตอรหันต์ อายคนเขาบ้าง

ต่อไปนี้ขอให้จิตบุญหรือจิตยกไปแล้ว ขอให้ปฎิบัติต่อไป อย่าหยุด ไปจนกว่าจะละขันธ์
เพราะประมาทไม่ได้ ตราบใดที่ยังมีขันธ์ ๕ เพราะเรา(จิต)ยังอยู่กับกองกิเลสหรือกองทุกข์นี้

จิตบุญทุกท่าน จิตที่ได้มรรคหรือผล ขอให้ปฎิบัติต่อไป เพื่อพระนิพพาน
สำหรับผู้ที่ ไม่ต้องการกลับมาเกิดอีกต่อไป
แต่จิตที่จะไปพระนิพพานนั้น บอกคำเดียวว่า ต้องไม่หน่อมแน้ม
ต้องเป็นผู้ที่มีอินทรีย์แก่กล้า หรือ สติปัญญาพร้อม

สำหรับครูท่านใด สอนผิดเพี้ยน หรือ ผู้ปฎิบัติท่านใด ปฎิบัติผิดเพี้ยน ไปจากจิตเกาะพระ
พี่ภูจะทักท้วงหรือทวงติงทันที
เพราะรับสื่อมาแค่นี้ ก็ต้องปฎิบัติกันแค่นี้ ห้ามผู้ใด มาเสริมหรือเติมแต่งไปจากนี้ เด็ดขาด!

ขอให้ผู้ปฎิบัติทุกท่าน อย่าเพิ่งเชื่อตนเองมากเกินไป
ควรนำผลการปฎิบัติตนเองไปเทียบกับปริยัติหรือพระพุทธองค์หรือครูบาอาจารย์ท่านอื่นๆบ้าง
เพื่อป้องกัน การหลงทาง

เรื่องที่ 2
ผู้ประกาศจิตบุญ​

พี่ภูให้ครูเกษ เป็นผู้ประกาศแทนครูเพ็ญไปแล้ว เป็นไปตามมติทุกประการ
มิได้ ใช้อำนาจหรือความพอใจตนเอง แต่อย่างใด
คือผมให้ครูที่มีบทบาทในการสอน เลือกสรรกันเอง แต่ปรากฎว่า ครูส่วนใหญ่เลือกครูวิทย์
แต่ผลสุดท้าย ครูวิทย์ดันมาเลือกพี่ภู
สรุปแล้ว ณ ตอนนี้ พี่ภูได้ผู้ประกาศรายชื่อจิตบุญใหม่แล้ว
หวยก็เลยมาออกที่ ครูเกษแทน
ดีเหมือนกัน นาทีนี้ ครูเกษก็มีประวัติดี โปร่งใสดี แต่ครูท่านอื่นไม่ได้เลย เพราะทุกท่านก็ทราบกันดีอยู่แล้ว
และนี่ก็คือ ที่มา ที่ไป

ขอบอกเสียก่อนนะว่า การประกาศจิตบุญ เป็นการรับรองดวงจิตแค่ชั่วคราวเท่านั้น ไม่มีก็ได้
แต่อยากให้มี เพราะอนาคต..(ต้องมี)

แต่สำหรับผู้ที่จะมารับรองดวงของจิตมนุษย์นั้น (จิตผู้ที่มีสิทธิ์ไปพระนิพพาน) ก็คือ พระพุทธเจ้า หรือ
ครูบาอาจารย์ของผู้ปฎิบัติท่านๆนั้นเอง เท่านั้น
แต่ท่านจะมาในนิมิตหรือความฝัน ขอให้ผู้ปฎิบัติ คอยตรวจดูด้วยตนเอง

ส่วนจิตผู้ใดจะมีสิทธิ์ไปพระนิพพาน? ก็ขอให้ตรวจดูที่จิตตนเป็นหลักโดยตรง ไม่ต้องไปถามผู้ใดให้เมื่อย
ขอให้ดูอินทรีย์ ๕ ก่อนเลย
ต่อไป ละสังโยชน์ 10 ประการได้หมดจริงๆหรือ? ศีลเป็นไง? กรรมบท? จิตพรหมวิหาร? อิทธิบาท?
เป็นต้น

ขอให้พวกเราเน้นการปฎิบัติให้มากๆ นำจิตให้เข้าให้ถึง มิใช่ เอาแต่ปริยัติ แต่ไม่ยอมลงมือปฎิบัติกันสักทีนึง เอาแต่เข้าใจๆๆๆ
แล้วเมื่อไหร่ เรา(จิต)จึงจะเข้าถึงแก่นธรรมสักที
ขอให้เราตรวจสอบง่ายที่สุด ก็คือ เราปล่อยวางกับสิ่งสมมุติต่างๆ กันได้หหมด หรือเกือบหมดไหม๊?

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงยิ่ง

ภูทยานฌาน2

 

...บุญใดทำนั้นในยามยาก...

ด้วยความลำบาก แต่ใจนั้นชื่นบานตลอดเวลา

ไม่มีความเสียดายเลย เวลาบุญส่งผล มักจะส่งผลมาก

...อย่างปัจจุบันทันตาเห็น...

...โอวาสพระราชภาวนาวิสุทธิ์.

 

“ใจเป็นต้นเหตุของกรรมทั้งมวล กรรมมีอยู่กับผู้ทำอย่างไม่ต้องสงสัย จึงไม่ควรดูถูกเหยียดหยามกัน เมื่อเห็นเขาตกทุกข์ได้ยากหรือกำลังจน จนน่าทุเรศเวทนา เราอาจมีเวลาเป็นเช่นนั้นหรือยิ่งกว่านั้นก็ได้ เมื่อถึงวาระเข้าจริงๆ ไม่มีใครมีอำนาจหลีกเลี่ยงกรรมได้ เพราะกรรมดีกรรมชั่วเรามีทางสร้างได้เช่นเดียวกับผู้อื่น จึงมีทางเป็นได้เช่นเดียวกับผู้อื่น และผู้อื่นก็มีทางเป็นได้เช่นที่เราเป็นและเคยเป็น”

หลวงปู่มั่น ภูริทัตตเถระ
บันทึกโดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
ลูกขอน้อมกราบหลวงปู่หลวงตาด้วยเศียรเกล้า

 

สิ่งที่สำคัญที่สุด

“ความผิด ความถูกนั้น เราอย่าเพิ่มไปด่วนตัดสินว่า ใครผิด ใครถูก เอากันตรงที่ว่า ใครสามารถทำสมาธิจิตลงไปให้สงบลงไปได้ แล้วสภาพจิตของเราเป็นอย่างไร เรามีกิเลสตัวไหนมาก และควรจะแก้ไขอย่างไร นี้เป็นจุดแรกที่เราจะต้องอ่านตัวของเราเองให้ออก จะว่าสิ่งอื่นผิด สิ่งอื่นถูก นั้นไม่สำคัญ แม้ว่าเราจะรู้อะไรผิดอะไรถูก แต่เป็นเรื่องนอกตัว นั้นไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่ว่า เราอ่านจิตใจของเรา แล้วก็ปรับโทษตัวเอง แล้วก็ตัดสินตัวเอง ว่าตัวเองผิด ตัวเองถูกนั่นแหละ เป็นเรื่องสำคัญที่สุด”

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย
ลูกขอน้อมกราบหลวงพ่อด้วยเศียรเกล้า

 

...การที่เราได้มาพบกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ.

เป็นการจัดสรร มาแต่เบื้องบน

...บางคนพบหน้ากันครั้งเดียว ครั้งแรกก็รู้สึก

สนิทชิดเชื้อเหมือนกับว่า รู้จักกันมานานแรมปี

...บางคนคุยอย่างเดียวก็ไม่ถูกคอ

ทุกเหตุการณ์มีตัวแปรที่ทำให้คิด อย่าสงสัย

และลังเล และอย่าหวาดระแวง ขอเพียงความรู้สึก

...ในใจที่ประกอบไปด้วยความเมตตา

เหมือนผู้เขียนที่รู้สึกว่า ตั้งแต่มาพบเจอญาติ พี่ น้อง ลูกพ่อแม่เดียวกัน

ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย มันเป็นการพบที่รู้สึกได้เลยว่า

...เราได้พบพี่น้องทางเบื้องบนท่านจัดส่งมาให้พบกัน

ช่วยเหลือเมตตาซึ่งกันและกัน มันไม่สามารถที่จะบอกได้ว่า

ความสุขเช่นนี้มันมีความสุขแบบไม่เคยพบมาก่อน

ถ้าจะให้พูดตอนนี้คือความสุขที่อยู่ในใจ ความสงบสุข

เช่นนี้แหละ...ที่เรียกว่านิพพานในใจ และไม่ต้องสงสัยอีกต่อไป

เพราะเราที่เป็นลูกๆ หลานๆ ของท่านพ่อที่ได้มาเจอกัน

ทางธรรมได้ส่งผลให้ได้เห็นแล้ว ขอให้ลูกๆ หลานๆของท่านพ่อ

ปฏิบัติตัวทำความดีทำความเพียรกันต่อไป ท่านพ่อกำลัง

ตามหาท่านอยู่ อีกไม่นานท่านพ่อจะมารับท่าน และใน

ขณะนี้ท่านพ่อกำลังตามหาท่านอยู่ รีบทำความเพียรเข้านะ

แล้วจะได้เจอท่านพ่อเร็วๆนี้ ยิ่งเรารีบเร่งทำความเพียร

ท่านพ่อก็จะหาเราให้เจอง่ายขึ้น.

...ลูกขอน้อมกราบแทบพระบาทท่านพ่อสมเด็จองค์ปฐม

และท่านหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ตลอดถึงหลวงปู่ หลวงตา ครูบาอาจารย์ทุกๆท่าน

ทุกๆพระองค์ ที่รับลูกหลานคนนี้ไว้เป็นลูกเป็นหลานของท่าน.

...ขอน้อมกราบแทบเท้าท่านด้วยเศียรเกล้าด้วยความระลึกถึงเจ้าค่ะ...กราบ...กราบ...กราบ.

 

จิตใจ...ถ้าได้ต่ำทรามลงไปเท่าไหร่

มีแต่ร้าวรานทำลายตัวเอง และผู้อื่นโดยลำดับ

ให้ฝืนจิตสู่ธรรม แล้วจะได้เห็นชั่วเป็นชั่ว เห็นดีเป็นดี

แล้วจะได้ปล่อยปละละเลยสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลาย

ขยันหมั่นเพียรทำในสิ่งที่ดีงาม บ้านเมืองเรา

ก็จะได้มีความสงบ ร่มเย็นโดยทั่วกัน.

ธรรมะของหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน.กราบหลวงตาด้วยเศียรเกล้าเจ้าค่ะสาธุ.

 

ขออนุโมทนาสาธุกับแม่นีด้วยนะค่ะ

และขอแสดงความยินดีกับการเข้าถึงสัจธรรมด้วยค่ะ

✿ สุขใดไหนเล่าจะเทียบเท่า...จิตสงบนั้นไม่มี ✿

 

...ปล่อยนกเป็นหมื่น ปล่อยปลาเป็นแสน

ไม่ได้อานิสงค์เท่ากับ ปล่อยวางและเปิดใจ

...แท้ที่จริง...จิตวิญญาณมันมิใช่ของแตกของทำลาย

และ...ไม่ใช่ของสูญหาย...ดังนั้น ใครอยากสวย ให้รักษาศีล

อยากรวยให้ทำทาน...อยากมีปัญญาชาญ ให้ภาวนา.

...ธรรมะสบายๆจ้ะ

 

กิเลสที่นอนเนืองอยู่ในจิต...หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าอยู่ใน"สันดาน"ของเราๆท่านๆ นั้นก็คล้ายกับตะกอนอยู่ใต้ก้นขวด...พอเราเขย่าขวดตะกอนก็จะกระจายออกทําให้มองไม่เห็นนํ้าที่ใสได้...ก็เช่นเดียวกับจิตที่ไม่นิ่งก็จะมองไม่เห็นกิเลสของตนเองได้ และก็จะไม่รู้เท่าทันของกิเลสที่คอยมายุแย่ก่อกวนเราเลย...ดังนั้นเราจึงจะต้องทําจิตของเราให้นิ่งๆเสียก่อน ก็เหมือนการวางขวดนํ้าไว้โดยไม่เขย่าก็จะเห็นนํ้าที่ใสได้...

 

...นั่นก็ของกู...นี่ของกู...ดูออกวุ่น

...ชุลมุน แย่งชิง ในสิ่งของ

แย่งสมบัติ...แย่งอำนาจกันครอบครอง

...แต่ก็ต้อง ไร้ค่า ไร้ราคา เวลาตาย...

ธรรมะสบายๆจ้ะ.

 

โมทนาสาธุกับดวงจิตของคุณพี่มาลินีด้วยครับ
ต่อมธรรมะผุดแร๊ะ
วันๆนึง จิตเธอตั้งอยู่แต่ฝ่ายบุญกุศล หายากครับ จิตแบบนี้
ถึงบาป หรือ อกุศลจิต(เจตสิกฝ่ายไม่ดี) มาเยือนตามปกติเฉกเช่นบุคคลทั่วไป
แต่มิอาจจะเข้าไปถึงจิตของเธอได้ จิตผู้ได้ปัญญาญาณ ก็จะเป็นลักษณะนี้
ขอให้พวกเราดูจิตของคุณพี่มาลินีเป็นอย่างอย่าง
ความหมายของการส่งจิตออกนอก ไม่ได้รวมถึง ไม่ใช่ให้ไปดูตัวอย่างผู้ปฎิบัติ ปฎิบัติชอบเขา
ขอให้พวกเราจงใช้สติปัญญของตนพิจารณาตามไปด้วย
อย่างน้อยที่สุด เราก็นำจิตเราไปตั้งอยู่แต่ฝ่ายบุญหรือกุศลตามเขาไป
ตามที่หลวงพ่อฤาษีลิงดำแนะนำว่า ให้พวกเราพยายามเกาะกลุ่ม/จับกลุ่มกันเข้าไว้
โดยเฉพาะเกาะกลุ่มกับผู้ที่มีอินทรีย์แก่กล้าเข้าไว้ เพราะจะเป็นพลังงานบวก
(ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ก็ตามแต่ใจ มิได้บังคับ)

ปล.จิตนิ่งเมื่อไหร่ เราก็รู้เมื่อนั้น เพราะปัญญาเกิดหลังจิตนิ่งหรือสมาธิ นั่นเอง

 

โมทนาสาธุกับคุณมาลินีที่ให้ธรรมาทานด้วยครับ

อยากสวย ให้พากันรักษาศีล
อยากรวย ให้พากันทำบุญ ทำทาน
แต่ถ้าอยากมีปัญญาญาณ ให้หมั่นภาวนาเป็นนิจ

ขอฝากข้อความ โดยเฉพาะประโยคท้ายด้วยนะครับ เพราะสำคัญมากสำหรับนักปฎิบัติ

 

โมทนาสาธุกับคุณเพ็ญUK ด้วยครับ
จิตบุญอีกท่านนึง ที่ธรรมะขยันผุดออกมาจากจจิตของท่านจริงๆ

แหม๊! คู่UKนี้มาแรงจริงๆ คือคุณมาลินีUK กับคุณเพ็ญ2(Golden Sky)
ผู้ปฎิบัติดี ปฎิบัติชอบ ปฎิบัติตามพระพุทธองค์ ปฎิบัติถึงแก่นธรรมนี่นะ
ต้องพูดธรรมะออกมาจากจิตได้เสมอ
ดั่งน้ำเซาะทราย ค่อยๆไหล น้ำจึงจะใส หรือธรรมะย่อมแจ่ม นั่นเอง

 

"อุกกาบาต" ถล่มรัสเซีย
15 Feb, 2013

[ame]www.youtube.com/watch?v=ByehSg_TAfk[/ame]​

นี่แค่ซ้อม นี่คือหนังตัวอย่าง เอ๊ย ตัวอย่างภัยพิบัติจากธรรมชาติ
ซึ่งไม่มีผู้ใด จะไปแก้ไขหรือไปยับยั้งมันได้

อุกกาบาต หรือภัยธรรมชาตินั้น ยังร้ายแรงไม่เท่ากับภัยพิบัติภายในจิตใจของคนเรา
นั่นก็คือ กิเลส ตัณหาและอุปาทาน
ธรรมทั้งสามอย่างนี้ มันมาเยือนหรือมาอยู่ประจำกับร่างกายของคนเรานี้
มานานแสนนาน นานจนนับไม่ถ้วนว่ากี่ภพ กี่ชาติแล้ว ก็มิทราบได้

แต่ทำไม๊ คนเราไปสนใจสิ่งภายนอก ที่มิใช่เรื่องจิตตนเอง
ทั้งๆที่สำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใดๆ เสียอีก
เพราะเวลาทุกข์มันส่งผลมาที่ใคร ผู้นั้นย่อมจะรู้และซาบซึ้งกับ คำว่า "ทุกข์" เป็นอย่างดี

เวลาที่มีลมหายใจกัน ไม่ปฎิบัติธรรม หรือ ฝึกฝนจิตกันให้ดี
รู้ทั้งรู้ว่า ความทุกข์หรือความตายของคนเรานั้น ใกล้มากทีเดียว
และมันชอบมาทีเราเผลอด้วย

สำหรับคำว่า ปล่อยวางนี้ สำคัญยิ่งยวดทีเดียว เพราะถ้าเราปฎิบัติกันจนเพลิน
อย่าหลงระเริงหรือเพลิดเพลินกับความสุข หรือ กำลังเสวยสุขกันอยู่นั้น
โดยที่ยังไม่มีอะไรมาทดสอบจิตตนเอง พวกเราอย่าเพิ่งไปเชื่อมั่นตนเองมากนัก
ว่าตนเองนั้น..สำเร็จแล้ว บรรลุธรรมแล้ว หรือ มีดวงตาเห็นธรรมแล้วจริงๆ
อย่าประมาท อย่าเพิ่งด่วนสรุปเอาเอง
ขอให้ปล่อยวางกับสิ่งสมมุติกันจริงๆ หรือ อภัยให้กันง่ายจริงๆ เห่อ

ส่วนผู้ที่สอบภาคทฤษฎีผ่านไปแล้ว แต่ถามว่าในภาคปฎิบัติ สอบผ่านกันไหม๊? (ตอบตนเอง)

สุดท้ายก็จิตใครจิตมัน ดูแลกันเองเด้อ
ส่วนจิตใครรอดหรือไม่นั้น ตนเองย่อมตอบได้เสมอ
แต่ถ้าไม่รอดก็คอยหมั่นเจริญสติภาวนาเป็นนิจ หรือทำอินทรีย์ให้แก่กล้า
เมื่อไหร่จิตกลายเป็นปัญญาหรือปัญญาญาณแล้ว เดี๋ยวก็จะทราบเอง

สูตรการภาวนา (เลือกมาหนึ่งกอง จากทั้งหมด 40 กอง)
(สติ+จิต = สมาธิ = ปัญญา = ปัญญาญาณ)

ขอให้ทุกท่านมองเห็นสมมุติเป็นเพียงแค่ธรรมดา(ตามกฎไตรลักษณ์ของพระพุทธองค์)
ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ

จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ​

 

...ความไม่ยั่งยืน เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และแน่นอน

...ความยิ่งใหญ่... คือความไม่ยั่งยืน...ชีวิตที่ยิ่งใหญ่คือ

ชีวิตที่อยู่ด้วย...ทาน ศีล เมตตา และกตัญญู

...ชีวิตที่มีความดี...อาจมิใช่ความยิ่งใหญ่...แต่

...ชีวิตที่ยิ่งใหญ่ ต้องอาศัยคุณธรรมความดีเท่านั้น.

ธรรมะของหวงปู่มั่น ภูริทัตโต.กราบหลวางปู่ด้วยเศียรเกล้าค่ะ