จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

จิตบุญหรือไม่จิตบุญก็เข้ามาคุยกันได้ในกระทู้นี้นะเจ้าคะ
พี่ภู ครูเพ็ญ มาประกาศหน่อย เพราะบางท่านเข้ามาใหม่
เกิดอาการเกร็งเลยไม่กล้าคุย ต้องส่งแรงกระตุกกันหน่อย
มาคุยกันแบบไม่เครียดก็ได้เด้อ

 

คุณฝ้ายครูดัชเข้าเมลล์บ่ดั๊ย กำลังหาวิธี มันเป็นแบบ
แต๊ก แต๊ก แต๊ก อยู่อย่างนั้น เลยเข้าไปหาคุณฝ้ายไม่ได้
อย่าเพิ่งจิตตกไปไหนล่ะ ตกหล่นลงมาหาครูดัชก็ได้เด้อ
ครูริน ครูผึ้งอยู่ไหนเนี่ย มาเร็วๆหน่อย

 

ลำดับที่ 92 คุณสุ เพิ่งโทรมาแจ้งค่ะว่าไม่สามารถมาร่วมงานได้เนื่องจากมีเหตุบางประการเกิดขึ้น จึงต้องขออภัยด้วยนะค่ะ ครูวิทย์

 

กราบสวัสดีค่ะ กุ้ง ขอน้อมรับตำแหน่งจิตบุญ 111 รายงานตัวค่ะ

ก่อนอื่นต้องกราบขอบพระคุณครูผู้สอนทุกท่านที่ได้เมตตาสอนและคอยเตือนสติให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน ขอบคุณครูวัฒผู้แสนดี ที่ไม่ปล่อยให้ศิษย์จมอยู่กับความทุกข์ คอยใส่ใจ ติดตาม ให้กำลังใจ ฉุดรั้ง และล่าสุดกึ่งบังคับให้โทรหาครูเพ็ญ ซึ่งที่จริงแล้วตัวเองยังไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่ แต่เกรงใจครูวัฒเลยรวบรวมสติโทรหาครูเพ็ญ (แต่ลึก ๆ ก็มั่นใจในตัวครูด้วยว่าจะสามารถดันเราไปสู่เป้าหมายได้สำเร็จ) ขอบคุณครูเกษที่น่ารักและคอยห่วงใย ยิ่งนานวันยิ่งปล่อยธรรมะเด็ด ๆ มาให้ประจักษ์ว่าครูไม่ธรรมดาจริง ๆ บางครั้งมีหยิกข่วนบ้าง เพื่อให้เรามีแรงฮึดขึ้นมา มันได้ผลจริง ๆ ค่ะ ขอบคุณครูดัชผู้ฉลาดปราดเปรื่องทั้งทางโลกและทางธรรม ธรรมะที่ท่านสอนนั้นสดใหม่ เข้าใจง่าย ตีโจทย์แตก ส่งตรงถึงจิตได้เลยโดยไม่ต้องแปลความอะไรอีก กราบเท้าครูเพ็ญที่เมตตาเทศน์ชุดใหญ่ให้ฟังถึง 2 ครั้ง จนจิตเห็นจริงและยอมปล่อยวางได้ในที่สุด ขอสารภาพค่ะว่าครั้งแรกที่ครูวัฒให้โทรหาครูเพ็ญรู้สึกเกร็งมากเพราะวาดภาพท่านเป็นผู้มีบารมีสูง คงจะเข้มงวด เคร่งขรึม แต่พอได้คุยกับท่านแล้วท่านใจดีมากมาย เทศน์ได้ละเอียด ไพเราะ น่าฟัง ตั้งแต่ต้นจนจบ รู้สึกเย็นกายเย็นใจตลอดเวลาที่ฟังธรรมจากท่าน ท่านเป็นแม่พระจริง ๆ ค่ะ ตอนนี้ไม่สงสัยแล้วว่าทำไมคุณภูยอมยกให้ครูเพ็ญคนเดียว สุดท้ายขอกราบขอบพระคุณคุณภูที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อเปิดโอกาสให้ผู้ที่ต้องการค้นพบจิตเดิมแท้ที่ใสสะอาดของตัวเองและพาจิตกลับบ้านได้ถูกทาง

ขอเล่าที่มาของการฝึกจิตเกาะพระหน่อยนะคะ ครั้งแรกได้อ่านธรรมะที่คุณภู post ไว้ในอีกกระทู้หนึ่ง ซึ่งอ่านแล้วก็คิดว่าท่านนี้ไม่ธรรมดาต้องเป็นผู้มีคุณธรรมสูงแน่นอน ก็อ่านไปเรื่อยจนท่านมาตั้งกระทู้นี้ แต่ก็ไม่ค่อยได้ติดตามเท่าไหร่เพราะช่วงนั้นข่าวภัยพิบัติมากขึ้นเรื่อย ๆ จึงไปเฝ้าตามกระทู้ที่เกียวกับภัยพิบัติแทน พอจิตตกมาก ๆ ก็เริ่มคิดที่จะปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง เคยฝึกกรรมฐานมาบ้าง แต่คิดว่าไม่ค่อยถูกจริตกับตัวเองเลยคิดหาแบบอื่น โดย search หาข้อมูลจาก internet บวกกับการอ่านหนังสือของพระอาจารย์ต่าง ๆ ฟังเทศน์ทุกวันเช้า-เย็น ก็ชอบหลายแนวทางหลายอาจารย์ หมั่นทำบุญทำทานสะสมบุญไปเรื่อยๆ สุดท้ายเมื่อทุกข์รุมเร้ามากเข้าก็ไม่อยากเวียนว่ายตายเกิดอีกต่อไป กลัวเกิดไม่กลัวตาย จึงตั้งจิตอธิฐานขอให้ได้พบครูบาอาจารย์ที่สามารถพาเราหลุดพ้นจากความทุกข์ตามแนวทางของพระพุทธเจ้าได้ วันนั้นจำได้ว่านึกถึงชื่อภูทยานฌาน 2 จึงเข้าไปที่กระทู้จิตพร้อม? อีกครั้งหลังจากห่างหายไปหลายเดือน วันที่เข้ามานั้นเริ่มอ่านจากหน้าสุดท้ายที่ 263 ไล่ขึ้นมา ธรรมะของครูทุกท่านที่ post ไว้มีประโยชน์มาก และจนมาเจอธรรมทานของท่านที่จิตยกแล้วรู้สึกศรัทธาในแนวทางนี้มากจึงเขียนมาขอฝากตัวเป็นศิษย์ แล้วครูวัฒก็ตอบรับทันที รู้สึกดีใจมาก ได้เริ่มปฏิบัติตามคำแนะนำของครูในวันรุ่งขึ้น แต่ความที่ตัวเองอ่านมาเยอะ ก็เลยสงสัยมาก และความเพียรก็ไม่สม่ำเสมอ จึงติด ๆ ดับ ๆ แต่ครูก็เมตตาไม่ทอดทิ้งจึงมีกำลังใจฝึกต่อ จุดสำคัญที่ทำให้มุ่งมั่นปฏิบัติอย่างจริงจังคือวันแรกที่ได้คุยกับครูวัฒทางโทรศัพท์แล้วครูวัฒบอกข้อมูลบางอย่างให้ทราบ จิตรู้สึกสลดหดหู่คิดว่าเราไม่มีเวลาแล้ว ในเมื่อชาตินี้มีโอกาสแล้วทำไมต้องรอชาติหน้า ธรรมะนั้นเป็นของสูงถ้าเราหวังผลอันเลิศ เราจะต้องมีความขยัน หมั่นเพียร พากเพียรให้ถึงที่สุดจึงจะสำเร็จ พอคิดได้แล้วคราวนี้ตั้งใจปฏิบัติอย่างจริงจังและต่อเนื่อง เห็นผลจริง ๆ ค่ะ อย่างแรกก็คือจิตเข้าสมาธิได้เร็ว แยกกายแยกจิตได้ เดี๋ยวนี้นั่งสมาธิได้นานนนน แม้ขาจะปวดแต่จิตเบาสบาย ยิ่งนั่งนานยิ่งสุข เมื่อก่อนนั่งนานเริ่มทุกข์เพราะปวดขาจิตร้อนรน เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งระหว่างวิปัสสนึกกับวิปัสสนาว่าต่างกันอย่างไร ปล่อยวางได้จริงด้วยจิตไม่ใช่ด้วยสมอง สิ่งที่ไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น เราก็ได้รู้ได้เห็น สุดท้ายได้รู้ว่าจิตเดิมแท้ของเรานั้นใสสะอาดเพียงใด สิ่งที่พูดมานี้จะจริงหรือไม่ต้องลองปฏิบัติดูเพราะเป็นของรู้ได้เฉพาะตัวจริง ๆ ค่ะ เพราะบางอย่างไม่สามารถบรรยายได้หมด

ขอยืนยันอีกครั้งค่ะว่าต้องพากเพียรปฏิบัตินำสงสัย และเชื่อฟังคำแนะนำของครูแล้วจะได้ดีเอง เพราะครูทุกท่านมีเมตตา+บารมี+คุณธรรมสูงจริง ๆ ค่ะ ถ้าท่านรอความพร้อมหรือรอชาติหน้าครูบาอาจารย์อาจไปนิพพานกันหมด อย่ารอเลยค่ะ...

สุดท้ายนี้ข้าพเจ้าขอตั้งจิตอธิษฐานปฏิบัติบูชาคุณสมเด็จองค์ปฐมพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระปัจเจกพระพุทธเจ้า พระธรรม พระอรหันต์ พระอริยสาวกเจ้า บิดา มารดา ครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ตลอดไปจนสิ้นอายุขัย และขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลที่ได้บำเพ็ญมาแล้วนี้แด่พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ญาติสนิทมิตรสหาย เทวดา เปรด เจ้ากรรมนายเวร ตลอดสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทุกรูป ทุกนาม จงโมทนาส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้าจะพึงได้รับ ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าและท่านทั้งหลาย ได้เข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเทอญ

หากข้าพเจ้าเคยมี กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม กับผู้ใดก็ตาม ขอให้บุญกุศลครั้งนี้ จงส่งผลให้เกิดการอโหสิกรรมต่อกันด้วยเทอญ

กุ้ง ขนิษฐา
จบ.๑๑๑

 

พี่วิทย์ครับ ป้ารัช ลำดับที่98 ท่านมีธุระ ขอยกเลิก และคนใกล้ตัว มีธุระด่วนมากครับ
ขอยกเลิก2ท่านครับ

 

คุณจ๋า แอดชื่อสไกท์ที่นี่ค่ะ

พี่เพ็ญ

 

กุ้ง ขนิษฐา
จบ.๑๑๑

ลูกศิษย์ใครเนี่ย น่ารักจังเล้ย เขียนรายงานจบกิจได้น่าดูมาก ครูของท่านปลื้มจิตกันจนทานไรไม่ลง แต่พี่เพ็ญซัดขนมจีนน้ำยาพิเศษไปหนึ่งจาน ข้าวโพดทอดอีกสิบสองลูก ตามด้วยน้ำอีก 2-3 แก้ว แล้วก็มานั่งหายใจ...อิ่ม

 

ใช่ครับ พี่เพ็ญ เขียนได้จับใจมาก เสียงก็จับจิตเหมือนกัน อยากเห็นหน้าเหมือนกัน

 

สาธุอนุโมทนา จิตบุญคุณกุ้ง ค่ะ

 

ลำดับที่ 19และ20 แจ้งว่าต้องไปงานศพญาติที่ต่างจังหวัดค่ะ
พี่ไก่

 

กราบอนุโมทนากับจิตบุญดวงที่๑๑๑ และครูผู้สอนทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ..

 

สวัสดีจ้า..พี่แนทคนจ๋วย...ไม่รู้ป่านนี้เข้านอนรึยังค่ะ...ขอโทษทีหนูตื่นสายไปหน่อยค่า อิๆๆ..เห็นบอกอยากฟังเพลงนี้มากกก...ก่อนที่จะถึงวันอบรม..เกษเอามาลงให้แล้วนะค่ะ..
กดฟังให้จุใจไปเลยค่า...(สงสัยอยากจะฝากเพลงนี้ถึงใครสักคน..อิๆๆ)

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=CLljse6WehI]พี่ชายที่แสนดี- รวิวรรณ จินดา - YouTube[/ame]

 

อดีตไม่มีตัวตน
อนาคตก็ไม่มีตัวตน
ปัจจุบันก็...ไม่มีตัวตน
แล้วจิตเราไปยึดอะไร

แค่คำว่า ขออภัย ทุกอย่างมันก็จบ
อดีต ปัจจุบัน อนาคต ให้มันจบลงที่ใจเรา
แล้วทุกอย่างมันก็คือจบ.

 

สาธุ๊ค่ะ พี่กุ้งอนุโมทบุญด้วยอีกครั้งค่ะ อ่านไปแล้วอิ่มจริงๆ ค่ะพี่เพ็ญ...
สาธุ๊ อนุโมทนาบุญกับครูน้องหน่อง ครูดัช และครูพี่เพ็ญที่ปิดการขายในครั้งนี้ด้วยนะค่ะ 555+

 

คำมั่นสัญญาไม่มีความหมายหากว่าใจเราไม่ยึดอยู่กับมัน
หากว่าใจเรายังยึดอยู่กับมันคำมั่นสัญญาก็ย่อมมีความหมาย

 

ไ่ม่มีใครผิดไม่มีใครถูก
มีแต่ยึดเท่านั้นที่ทำให้ใจเป็นทุกข์
ผู้มีปัญญาท่านจักหาวิธีปลดเปลื้องทุกข์ออกจากใจ

 

โมทนาสาธุกับคุณกุ้ง จิตบุญดวงที่ ๑๑๑ และครูทุกท่านนะคะ สาาาธุ

 

เหนื่อยไหมลูก?
ถ้ารู้สึกอ่อนล้าก็ให้นำดวงจิตของเจ้าขึ้นไปพักผ่อนบนพระนิพพาน
บนพระนิพพานไม่มีกิเลสไปกวนจิตของเจ้าได้
แต่ถ้าเจ้าสติเผลอเืมื่อไรจิตของเจ้าจะตกอยู่ในอำนาจของกิเลส
เมื่อใดที่ดวงจิตของเจ้าถูกกิเลสครอบงำเมื่อนั้นจิตของเจ้าจะเศร้าหมอง
ทางเดียวที่จะนำดวงจิตออกจากความเศร้าหมองคือทรงอารมณ์พระนิพพาน
แต่การจะเข้าถึงอารมณ์พระนิพพานเจ้าจะต้องฝึกฝนอินทรีย์ห้าของตนให้แก่กล้า
ให้มันมีแรงพอฟัดพอเหวี่ยงกับกิเลส
ถ้าจะให้ดีต้องให้อินทรีย์ห้ามีพละอยู่เหนือกิเลส
มันเข้ามาก็จับคว่ำ จับคว่ำ จับคว่ำ
แล้วกิเลสมันจะโงหัวขึ้นมาได้อย่างไร
นอกเสียจากเจ้าจะหันไปคบกับกิเลส
เมื่อนั้นแลจิตเจ้าจะตกเป็นทาสของมัน

 

พรุ่งนี้ขอให้ทุกท่านโชคดี ราตรีสวัสดิ์

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=00H0fuNPAvU]ปาน ธนพร - พี่ชายที่แสนดี - YouTube[/ame]​

อยากจะพูดว่า..เราคือ พี่น้องกันเท่านั้นเอง
ไม่ใช่..ครูใหญ่ อาจารย์ใหญ่ ที่พวกเธอยื่นนามสมมุติให้พี่ภู อันยิ่งใหญ่นั้นเลย
เพราะพี่ภูบอกกับตนเองเสมอๆว่า เราก็คือ คนธรรมดา
และก็อยากบอกกับพวกเราเหมือนกันนะว่า พี่ภู ก็คนธรรมดาๆเท่านั้นเอง

อย่ามายกย่อง อย่ามาให้เกียรติ อย่ามารักเคารพ อย่ามากราบไหว้ อย่านำชื่อเสียงมาให้ อย่านำทรัพย์สินหรือของมีค่ามาให้ แม้นกระทั่งคำว่า ขอบใจ ขอบคุณ
พี่ภูไม่ต้องการ แต่ถ้าเป็นความปรารถนาดี ผมพร้อมน้อมยอมรับ ทั้งติ-ชมเสมอ

เพราะพี่ภูอยากเป็นผู้ให้ มิใช่ผู้รับ

อย่าเข้าใจพี่ภูผิดเลยว่า เป็นคนดี เป็นผู้บรรลุธรรม หรือ เป็นจิตอรหันต์
พี่ภูก็ยังเลวอยู่มาก ตราบที่ยังมีขันธ์ ๕
เพียงแต่ตนเองรู้สึกว่า ตนเองนั้นได้พบเจอกับดวงจิตเดิมแท้ของตนเองเท่านั้น
และไม่สามารถไปเปรียบกับดวงจิตของบุคคลอื่นๆได้เลย
เพียงแต่เปรียบเทียบได้เฉพาะดวงจิตเมื่อก่อน ครั้งที่จิตตกไปอยู่ภายใต้อำนาจกิเลสทั้งหลาย
ทั้งปวงนั้น และดวงจิตที่อยู่เหนือขันธ์ ๕ ในขณะนี้เท่านั้นเอง
พี่ภู(จิต)ไร้ทุกข์ ไร้สุข ว่างอยู่อย่างนั้น

จิตเป็นอนัตตา จิตเข้าสู่ความว่าง(ถาวร) ผู้ปฎิบัติถึงเท่านั้น จึงจะรู้+เข้าใจ(อย่างลึกซึ้ง)

สำหรับผู้ที่กำลังทุกข์ ที่ออกจากทุกข์ไม่ได้ ออกจากความหลงของตนเองไม่ได้
พวกท่านจะยังออกไม่ได้ ยังพ้นทุกข์กันไม่ได้
จนกว่าพวกเราจะค้นพบจิตเดิมแท้ของตนเสียก่อน
หรือเข้าไปให้ถึงกระแสจิตตนเองเสียก่อน
สำหรับผู้ที่จะพบจิตเดิมแท้ พวกเราจะต้องทำจิตให้นิ่งเสียก่อน
และเราเองจะยอมรับ หรือ เราเห็นจิตเดิมแท้กัน ก็ต่อเมื่อ จิตทรงฌาน

ก่อนจิตจะนิ่งกันได้ จะต้องเจริญสติภาวนา(กรรมฐานทั้ง40กอง)
แต่จิตเกาะพระนั้น จะเจริญสติภาวนา โดยการระลึก/นึกถึงพระ(ที่เราเลือกใช้ในการฝึกจิตเกาะพระครั้งแรก)
นี่คือ การสร้างสติ
สร้างสติมากๆ เพื่อทำให้จิตเรานิ่ง
เพราะถ้าจิตเราไม่นิ่ง เราก็ไม่สามารถเข้าไปถึงจิต หรือ กระแสจิต หรือ จิตเดิมแท้ได้

แต่ถ้าเราอยากจะค้นพบมากกว่าดวงจิตของตนเองแล้ว
เราจะต้องนำจิตมาวิปัสสนา
แต่เราหรือสติเรา ไม่สามารถนำจิตไปวิปัสสนาได้ ได้แต่เป็นวิปัสสนึก(ความคิดนึกของตนเองเท่านั้น)
แต่วิปัสสนาจะเกิดได้ จิตต้องนิ่งมาก มากจนกลายเป็นฌาน ยิ่งทรงฌานสูงก็ยิ่งดี
จิตที่ทรงฌาน+ความต่อเนื่องนี้เอง ทำให้จิตเขาเข้าวิปัสสนาเอง โดยธรรมชาติแห่งจิต หรือ จิตจะวิปัสสนาอัตโนมัติของจิตเขาเอง

เมื่อจิตเดินผ่านสมถสมาธิ(ฌาน)แล้ว ต่อไปจิตจะเข้าสู่วิปัสสนาในที่สุดเองได้
แต่จิตต้องทรงฌานได้อย่างเนื่องเท่านั้น มิฉะนั้นแล้ว จิตจะไม่มีทางจะทำวิปัสสนา
หรือ จิตจะไม่พัฒนาไปถึงขีดสุดได้เลย
และตรงนี้แหล่ะ จิตจะเข้าวิปัสสนาไปจนถึงวิปัสสนาญาณ/ปัญญาญาณนี้
จิตจะต้องใช้เวลาในการเดินฌานนานมาก บางทีผู้ปฎิบัติหมดอายุขัยเสียก่อน
แต่ท่านจะเรียกจิตเกาะพระว่า ช่วยย่นระยะเวลา ทางลัดตัดตรงเข้าสู่มรรคผลนิพพาน
ก็ไม่ผิด

เพราะฉะนั้นผู้ที่อยากจะเข้าไปให้ถึงพระธรรม หรือ คำสั่งสอนของพระพุทธองค์นั้นได้
พวกเราจะต้องเข้าไปให้ถึงกระแสจิตของตนเองก่อน
แต่ผู้ที่จะสามารถเข้าไปถึงจิตนี้กันได้ จะต้องเจริญสติภาวนา(สร้างสติ)
โดยการระลึก นึกถึงพระบ่อยๆ ถี่ๆ
ให้พวกเราเริ่มทำใหม่เพียงแค่นี้เอง
ของยากๆกว่านี้ พวกเราก็ยังทำกันมามากแล้ว ยังทำกันได้เลย

ยากเฉพาะผู้ปฎิบัติ ไม่มีตั้งใจจริงเท่านั้น...
หรือผู้ที่บอกว่าทำไม่ได้ ทำไม่สำเร็จ เพราะขาดความเพียรภาวนา
กรรมไม่ดีก็สู้ไม่ได้ หรือ ผู้ที่บุญเก่ามาก แต่ชาตินี้ เดี๋ยวนี้ มีความเพียรไม่พอ
ก็จบ กินบุญเก่าไป พอบุญเก่าใกล้จะหมด กรรมเก่าที่ไม่ดีก็จะตามทัน
มาทำให้ทุกข์ยากกว่าเก่ามากนัก

พอฝากให้กับผู้ปฎิบัติแต่เพียงเท่านี้

ปล.ฝากเพลงนี้ให้กับพวกเราทุกๆท่าน "พี่ชายแสนดี"
และพี่ชายคนนี้ ก็อยากดูแลน้องๆพี่ๆเท่าเทียมกัน
เพราะทุกดวงจิตนั้น สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
และอย่าไปคิดว่าจิตเราเลว จิตคนนั้นดี หรือจิตเราดี จิตคนอื่นเลว
เพราะความดี+ความเลวนั้น ก็แค่ภาษาสมมุติที่มนุษย์เรียกกันเท่านั้นเอง

คนที่เลวเพราะจิตตกไปอยู่ในแดนกิเลส จิตจะดีได้ต้องหมั่นสร้างสติเท่านั้น(ภาวนา)
คนที่ดีได้นั้น เพราะว่า เจ้าของสติไปสร้างสติมากพอที่จะทำให้จิตนิ่ง จิตนิ่ง จิตฌาน
เป็นจิตฝ่ายบุญ ฝ่ายกุศล
เมื่อภายใน(จิต)ของคนมันดี ภายนอกก็ย่อมออกมาดีด้วย

เปรียบดั่งพวกเราปลุฏผลไม้อะไร ก็ย่อมได้ผลอันนั้น
ปลูกต้นมะม่วง ย่อมได้ผลมะม่วง

วันนี้พวกเราอยากให้จิต(ดวงจิต) ไปในทางทิศใด ก็ให้ทำแบบนั้น
แต่ถ้าใครอยากจะเป็นคนดีจริงๆนั้น จะต้องให้คนอื่นเรียก มิใช่ตนเองเรียก

คนดีในทางธรรม จะต้องนำจิตมาเดินมรรคมีองค์ ๘ (ศีลสมาธิปัญญา)เท่านั้น
คนดีในทางโลก เดินตามกิเลสโลกเท่านั้น
และคนดีในทางโลกนั้น แต่ยังหลีกไม่พ้น คำว่าทุกข์อยู่ดี

ต่อไปนี้ ผู้เจริญทั้งหลาย อย่าได้ให้กรรมใดๆ มาเป็นผู้ลิขิตชิวิต(ดวงจิต)ของตนอีกต่อไป

หรืออย่าปล่อยไปยถากรรม...
แต่ขอให้ดวงจิตปล่อยไปตาม...ตถาคต แทนนะะะลูกกกรักกกก