@@..คำครู ผู้ชี้-นำ-อุปถัมภ์ สู่พระโพธิญาณ & เรื่องเล่าจากกัลยาณมิตร.@@

เหรียญดวงพระโพธิสัตว์ผู้จัดสร้างร่วมกันหลายคน โดยบริจาคตามกำลังทรัพย์ของตน จุดประสงค์เพื่อสร้างถวายหลวงปู่ดู่ เมื่อปีพ.ศ.2525โดยได้ทำการขออนุญาตจากท่านเรียบร้อยแล้ว จึงเริ่มคิดกันว่าจะสร้างในรูปแบบไหนสรุปว่าสร้างรูปครึ่งองค์ เพราะจะทำให้เห็นหน้าของท่านชัดเจนที่สุด และเป็นความตั้งใจที่จะทำให้เหมือนที่สุด การกำหนดยันต์หลังเหรียญ ประกอบด้วยยันต์พระเจ้า 5 พระองค์เหมือนเหรียญพระอุปัชฌาย์ของหลวงปู่คือหลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติการาม มีอักขระ พุท ธะ สัง มิ เป็นอักษรขอม ซึ่งเป็นหัวใจ หรือบทย่อของพระไตรสรณาคมน์ อาจารย์ศุภรัตน์รู้จักกับโหรท่านหนึ่งชื่ออำนวย อยู่แถวสุทธิสาร จึงขอให้ท่านช่วยผูกดวงของหลวงปู่เพื่อนำมาไว้ใต้ยันต์โดยได้ถามถึงวัน เดือน ปีเกิดของท่าน ซึ่งในปฏิทิน100ปี ระบุว่าเป็นวันศุกร์ที่30เมษายนพ.ศ.2477ปีมะโรง ตรงกับ วันจันทรคติ วันขึ้น15ค่ำเดือน6ตรงกับวันวิสาขะบูชา ส่วนฤกษ์ตกฟากท่านบอกว่าสมัยก่อนไม่มีการบันทึก แต่ท่านได้ลองถามคนเก่าๆคือพี่สาวชื่อคุณป้าสุ่ม พึงกุศลได้ความว่าคลอดก่อนย่ำรุ่งที่พระจะออกบิณฑบาตประมาณตี3ถึง4โมงเช้าหลวงปู่ได้นำทองแดงที่รีดเป็นแผ่นมาปั๊มยันต์องค์พระ และอธิฐานจิตปลุกเสกเป็นชนวน เพื่อผสมในตอนหลอมโลหะทองแดงก่อนจะนำมาปั๊มเป็นเหรียญในการนี้ได้รับความอนุเคราะห์จาก น.อ.สำเภา คมสัน ที่สร้างเหรียญรุ่นปฏิบัติธรรมให้คำแนะนำในขั้นตอนต่างๆเพราะท่านสร้างพระให้หลวงปู่หลายรุ่น มีทั้งพระพุทธรูปและเหรียญต่างๆนอกจากนี้ยังได้มอบชนวนเก่ามาร่วมหลอมด้วย หลวงปู่ได้ถามว่า"ทำไมต้องเอาดวงท่านด้วย"อาจารย์ศุภรัตน์ตอบว่า "ดวงของผู้มีบุญมากจึงใคร่จะเก็บบูชา เพราะสมัยก่อนๆก็เห็นมีการสร้างดวงพิชัยสงคราม และหลวงพ่อเป็นครูอาจารย์ คนดวงไม่ดีจะได้ช่วยเสริมดวงไงละครับ"หลวงปู่ยิ้มแล้วไม่ว่าอะไร มาถึงอักขระหน้าเหรียญ สาเหตุที่ใช้ไตรสรณาคมน์เพราะตามความฝันของหลวงปู่กินดาวสามดวงและที่ใช้ภาษาไทยเพราะอ่าง่าย อาจารย์ศุภรัตน์เรียนท่านว่าบางคนที่เคยผูกพันสัมพันธ์กับท่านและหลวงปู่ทวดเมื่ออ่านคาถาจากเหรียญซึ่งได้รับการอธิฐานจากท่านแล้ว ย่อมได้รับอานิสงส์หรือบางคนอาจเกิดปิติสามารถเข้าสู่สมาธิได้ง่าย เมื่อโหรอำนวยผูกดวงหลวงปู่แล้ว โดยมีลักษณะดวงดังนี้ (ตามรูป)โหรอำนวยได้บอกว่า ดวงนี้มีมหาอุตม์หลายตัวเป็นดวงของผู้มีบุญ ในวันพิธีท่านได้อธิฐานจิต ส่งกำลังไปช่วยครอบวิมานแก้วในตอนหลอม มีพระไปร่วมสวดชยันโตจากวัดสะแก9รูปพระจากวัดหัวระบือ1รูปคุณสำเภาได้นำผ้าขาวมาปูเป็นอาสนะให้หลวงปู่ถือเป็นประธานในพิธี เมื่อถึงฤกษ์ที่กำหนดทำพิธีหลอม คุณแม่ทองคำ เตธวัชซึ่งเป็นมารดาของคุณธวัช เตธวัชได้ถอดสร้อยคอทองคำหนัก1บาทร่วมหล่อด้วย ด้วยความศรัทธา อาจารย์ศุภรัตน์ได้ถามท่านว่ามีนิมิตอะไรไหม ท่านบอกว่าเห็นแต้อ้วง(พระเจ้าตากสิน)มาด้วยหลังจากนั้นไม่นานท่านก็ได้อานิสงส์เปิดร้านทองแถวประตูน้ำกรุงเทพ พระจากวัดหัวระบือ ชื่ออาจารย์ชัยซึ่งมีพระพุทธเจ้าศักดิ์สิทธิ์เรียกว่าหลวงพ่อโต ท่านได้กล่าวว่าพิธีครั้งนี้แรงดี ในการนี้ได้สร้างเหรียญทองคำ16เหรียญสมัยนั้นจัดว่าแพง เพราะทองคำบาทละ6000และเหรียญเงินประมาณ200กว่าเหรียญโดยเหรียญทองคำคิดตามราคาต้นทุน จำนวนเหรียญทองแดงที่ถวายท่านประมาณไม่ต่ำกว่า10000เหรียญ สำหรับเหรียญเงินและทองคำหลวงพ่อได้ทำการจารทุกเหรียญ ส่วนเหรียญลองพิมพ์ซึ่งเป็นตะกั่วมีทำบางแต่ไม่มากนัก หลวงปู่ดู่ได้ทำการอธิฐานปลุกเสก เหรียญทองแดงส่วนหนึ่งได้แจกจ่ายให้กับผู้ร่วมทำบุญส่วนที่เหลือได้ใส่ปี๊บเก็บไว้ในกุฏิของท่านปลุกเสกตลอดเรื่อยมา อาจารย์ศุภรัตน์เคยเรียนถาม ท่านว่าวัตถุมงคลของหลวงปู่มีมากท่านทำอย่างไร ท่านตอบว่า"ข้าเสกทั้งกุฏิเลย"วันหนึ่งอาจารย์ศุภรัตน์และพรรคพวกได้เข้าไปนั่งสมาธิในกุฏิของท่านทั้งหมดเท่าที่จำได้มีคุณธวัช หลวงตาม้า สมัยเป็นฆราวาส ประเสริฐ นั่งไประยะหนึ่งทุกคนได้ยินเสียงดังในปี๊บที่ใส่เหรียญ เกือบทุกคนลืมตาดูว่าเหตุใดจึงมีเสียงเกิดขึ้น บางคนคิดว่ามีหนูเข้าไปอยู่ในปี๊บ แต่อาจารย์ศุภรัตน์ยังคงนั่งหลับตาเพราะรู้ว่านี่คือการดิ้นของเหรียญ จนกระทั่งได้เวลาก็ออกจากกุฏิมากราบหลวงปู่ คำแรกที่ท่านพูดขึ้นมาทุกคนประหลาดใจมาก โดยท่านถามว่า "มีอาจารย์ไหวดีอยู่คนเดียว นอกนั้นสงสัยว่าเป็นอะไร"แล้วท่านก็หัวเราะพร้อมบอกว่า"เหรียญรุ่นนี้ดีมากผู้ที่ได้ไปให้เก็บไว้ให้ดี" นอกจากนี้ยังได้มีการสร้างเป็นพระผงจากการนำเหรียญไปเป็นพิมพ์ซึ่งไม่ทราบจำนวนแน่ชัดมีผู้สอบถามว่าได้มีการนำพิมพ์ที่ไม่ทำลายมาเสริมหรือป่าวตอบได้เลยว่าไม่ทราบจริงๆเพราะผู้ที่ทำย่อมได้รับผลกรรมจากการหลอกลวงไม่ช้าก็เร็ว อย่างแน่นอนเพราะหลวงปู่เคยพูดเสมอว่า & ข้า ตาย จะมีคนรวยเกิดขึ้น แต่รวยชาตินี้ หรือไม่ก็หมดตัวในชาตินี้ชาติหน้าจนแน่ๆ

 

+++ อย่าปรามาส(ตำหนิ)พระสงฆ์ +++
ถาม : ถ้ากล่าวปรามาสพระสงฆ์ที่ยังไม่ได้บรรลุ กับกล่าวปรามาสบุคคลที่เป็นอริยบุคคล ?
ตอบ : #สาหัสพอกัน พระจะเป็นสมมติสงฆ์หรือพระอริยสงฆ์ก็ตาม เป็นบุคคลที่มีศีลมากกว่าเราตั้งกี่เท่า เอา ๕ ไปเทียบกับ ๒๒๗ #ก็เหมือนกับเอาไม้จิ้มฟันไปงัดไม้ซุงชัด ๆ พูดง่าย ๆ ว่าหาเรื่องเดือดร้อนเอง
โบราณมีอยู่คำหนึ่งที่เหมาะสมที่สุด แต่คนมักจะคิดว่าเป็นการช่างหัวมัน ก็คือคำว่า "#ชั่วช่างชี #ดีช่างสงฆ์" #เพราะถ้าไปแตะผิดนี่โทษมหันต์ แล้วเราจะมั่นใจได้อย่างไรว่าสิ่งที่เราทำจะเป็นคุณอนันต์ ในเมื่อเป็นดังนั้นท่านก็เลยชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์ #เราไม่ไปยุ่งด้วยหรอก #คิดก็บาปกรรมแล้ว อย่าไปพูด อย่าไปทำให้บาปหนักขึ้นอีกเลย ยกเว้นว่าสิ่งที่เราเห็นนั้นเป็นความจริงแท้แน่นอน ว่าเป็นความเสื่อมทรามของตัวท่าน ว่าเป็นการทำลายพระศาสนา ถ้าจะว่ากล่าวก็ให้ใช้ตามหลักสาราณียธรรม ๖
#หลักสาราณียธรรมพระพุทธเจ้าท่านกล่าวไว้ว่า จะคิดก็คิดต่อท่านด้วยเมตตา จะพูดก็พูดต่อท่านด้วยเมตตา จะทำก็ทำต่อท่านด้วยเมตตา #ถ้าเราทำอย่างนี้ได้ #โทษที่เกิดขึ้นก็จะไม่มี เพราะว่าจิตไม่ได้มุ่งร้าย ไม่ได้เกิดโทสะ ไม่ได้เกิดวิหิงสาวิตก #แต่ถ้าเราทำใจอย่างนี้ไม่ได้ #โทษจะเกิดแก่ตัวเองมาก พระจะเป็นพระสมมติสงฆ์ หรือพระอริยสงฆ์ก็ตาม #เหมือนกับไฟฟ้าเป็นหมื่นเป็นแสนโวลต์ มีคุณอนันต์แต่ก็มีโทษมหันต์ แตะผิดเมื่อไรโดนช็อตเกรียมทันที..!
ถาม : ถ้าเขาติฉินนินทาผู้ที่เป็นพระอรหันต์ ?
ตอบ : ปล่อยเขาเถอะ #กว่าเขาจะรู้ก็ตอนตายแล้ว
ถาม : แต่ก็เป็นโทษ ?
ตอบ : #เป็นจ้ะ...เพราะฉะนั้น..บุคคลที่เป็นพระโสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี ยังพอทน #บุคคลที่เป็นพระอรหันต์เขาต้องปรับให้ตายภายใน ๗ วัน เพราะถ้าอยู่แล้วคนอื่นไปแตะเข้า #เดี๋ยวเฮงไม่รู้ตัว
#ถ้าอยู่ในเพศของความเป็นพระเป็นเณรจะอยู่ได้ เพราะว่าเป็นอุดมเพศ คือเพศอันสูง ที่คนให้ความเคารพอยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นฆราวาสเพื่อนไม่รู้ มาถึงก็ตบหลังป้าบ “เป็นอย่างไรบ้าง..?!” #กลายเป็นทำร้ายพระอริยเจ้าโดยไม่รู้ตัวแล้ว ซวยอย่าบอกใครเลย เรื่องพวกนี้จึงต้องระวังให้หนัก...
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนเมษายน ๒๕๕๖

 

..พนักงานบนเครื่องแจกอาหารผู้โดยสารครบแล้ว จึงเอาชานมร้อน ๆ มาถวายอาตมา ๑ ถ้วย รสชาติดีมากทีเดียว ฉันแล้วอาตมาก็หลับตาภาวนา #แผ่เมตตาแก่เจ้าที่ทั้งหลายตลอดเส้นทางกรุงเทพฯ – กัวลาลัมเปอร์ #ขอความสะดวกปลอดภัยตลอดเส้นทางด้วย...
อยู่ ๆ ก็มี “งิ้วหลงโรง” ปรากฏขึ้นตรงหน้า แต่งตัวในชุด “#ขุนพลสวรรค์เกราะทอง” ถือง้าวเล่มเบ้อเริ่มที่เป็นทองคำอร่ามตา ประสานมือคารวะทั้งง้าว ถ้าไม่ใช่รูปหล่อแบบพระเอกหนังจีนหน้าหยกแล้ว ให้หน้าแดงหนวดยาวสักศอก อาตมาต้องคิดว่าเป็น “เจ้าพ่อกวนอู” แน่ ๆ...
“ข้าพเจ้าชื่อ #นาคะเทวราช “นายท่าน” สั่งให้ข้าพเจ้าและบริวาร มาดูแลคณะของท่าน #จากที่นี่จนกว่าจะพ้นเขตประเทศมาเลเซียขอรับ”
“แล้วตอนนี้ท่านรับตำแหน่งใดของ “นายท่าน” ใด ?” อาตมาถาม...
“#ข้าพเจ้าเป็นอินทกะของท่านท้าววิรูปักษ์มหาราช #รับหน้าที่ดูแลประเทศมาเลเซียทั้งหมดขอรับ”
“ทำไมแต่งตัวเป็นงิ้วหลงโรงแบบนี้เล่า ?”
“เพราะว่าคนจีนเป็นผู้ตั้งศาลและอัญเชิญเจ้าพ่อหลักเมืองมาเลเซีย #ข้าพเจ้าที่มีเชื้อสายจีนจึงได้รับคำสั่งให้มารับหน้าที่ บริวารในมาเลเซียเรียกข้าพเจ้าว่า “#หลงโถว” ขอรับ”
อาตมาขอบคุณในความเมตตาของ “หลงโถวแหย” แล้ว อีกฝ่ายก็เลือนหายไปจากนิมิต อาตมาจึงหยิบ “อาปา” ขึ้นมาอ่าน สนุกสนานไปกับชีวิตลูกจีนที่อพยพเข้ามาหากินในเมืองไทย เมื่อเห็นว่าใกล้เวลาเครื่องจะลงก็ไปเข้าห้องน้ำ แล้วกลับมารัดเข็มขัด ปรับเก้าอี้โดยไม่ต้องให้ใครเตือน...
.
.
.
พนักงานบนเครื่องจัดคนเข้าที่ แล้วสาธิตการใช้เครื่องช่วยชีวิต เมื่อเสร็จแล้วอาตมาจึงแผ่เมตตา ส่งกำลังใจถึงเจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย “หลงโถวแหย” พาบริวารมาเพียบเลย
มีสาวงามอยู่นางหนึ่ง #แต่งชุดส่าหรีสีฟ้าเข้ม #รัศมีกายสว่างไสวเกือบเหมือนท้าวมหาพรหม #สวยงามจนบอกไม่ถูก คนเราถ้าสวยแบบนี้จะส่งไปประกวดชิงตำแหน่งอะไรถึงจะดีหนอ ? มาถึงเธอก็วันทาอย่างงาม ขุนพลสวรรค์ที่เก็บง้าวไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ ? จัดการแนะนำให้ว่า...
“แม่นางผู้นี้ชื่อ “#นภิสราเทวี” #เป็นอินทกะของท่านท้าววิรูปักษ์มหาราชเช่นกัน #นางรับหน้าที่ดูแลเนปาลทั้งประเทศ #ตลอดจนอินเดียเหนือบางส่วนที่เคยเป็นของเนปาลมาก่อน ถ้าผู้ใดบูชา #เจ้าแม่กาลี #ไภรวเทวี #พระอุมาเทวี #พระลักษมี #พระสุรัสวดี ในเขตนั้น #นางจะเป็นผู้รับเครื่องบูชาแทน ได้รับคำสั่งจาก "นายท่าน" ให้ทำหน้าที่ดูแลคณะของท่านตลอดเวลาที่อยู่ในเนปาล”
โอ้โฮเว้ย..อาตมาเองก็เพิ่งเคยพบ "#เจ้าแม่หลักเมือง" เป็นครั้งแรกเช่นกัน #ปกติแล้วผู้หญิงที่หลุดเข้าไปในชั้นจตุมหาราชิกาได้ #ต้องเป็นสุดยอดฝีมือจริง ๆ #แล้วนี่แม่นางยังเป็นอินทกะ #มีสิทธิ์ขึ้นเป็นท้าวจตุมหาราชได้อีกด้วย #แสดงว่าเป็นที่สุดของที่สุดทีเดียวเชียว...
อาตมาบอกกับเทวีคนสวยว่า สิ่งแรกที่ขอรบกวนก็คือ อยากเห็นยอดเขาเอเวอเรสต์จากบนเครื่องบิน นภิสราเทวียิ้มหวาน "ได้เจ้าค่ะ ดิฉันจะจัดให้" เออ..เทวดานางฟ้าแถวนี้พูดไทยชัดดีเว้ย
ถ้า "หลงโถวแหย" แนะนำว่า "นะพิกซารา" จนกลายเป็น เพราะอาตมาอาจจะฟังเป็น "น้ำพริกสละ" ไปก็ได้ เมื่อขอบคุณทุกท่านแล้วภาพนิมิตก็เลือนหายไปตามเคย...
(คัดลอกบางส่วนมาจาก...เรื่องสนุกสนานวุ่นวายในเนปาล ตอนที่ ๒)

 

+++ เก็บกระดูกคนตายไว้จะมีผลต่อดวงวิญญาณหรือไม่ +++


ถาม : ในกรณีเผาศพ หลังจากที่เผาแล้ว การที่ญาติเก็บกระดูกบางส่วนของผู้เสียชีวิต ไว้ในที่บรรจุที่บ้าน หรือที่วัดเพื่อบูชา จะมีโอกาสทำให้ดวงวิญญาณของผู้ที่เสียชีวิตยังไปสู่ภพภูมิต่อไปทันทีเลยไม่ได้ ยังต้องวนเวียนอยู่ใกล้ ๆ กระดูกของตน คอยอยู่รับเครื่องบูชา และปกป้องคุ้มครองลูกหลาน เป็นความจริงหรือไม่ครับ ?
ตอบ : เป็นความจริงแค่ที่ว่า #ผีบางตัวไปไม่ได้เพราะยึดมั่นถือมั่น แต่เรื่องปกป้องคุ้มครองลูกหลานก็แล้วแต่เขาว่าจะมีอารมณ์ไหม
ถาม : การลอยอังคารทั้งหมดของผู้ที่เสียชีวิต จะทำให้ผู้ที่เสียชีวิต หมดห่วงในร่างสังขารตนเอง และมีโอกาสไปสู่ภพภูมิต่อไปได้ง่ายขึ้น เป็นความจริงหรือไม่ครับ ?
ตอบ : #เป็นเฉพาะรายที่ยึดติดอยู่ ถ้ารายที่ไม่ยึดติดก็ไม่มีประโยชน์อะไรไปมากกว่าตัวเราที่หมดภาระดูแล #ถ้าเป็นในความคิดของอาตมาก็คือ #เผาแล้วก็ลอยไปทั้งกระดูก #ลอยไปทั้งอังคารนั่นแหละ จะได้ไม่ต้องมีภาระต่อไป ถึงเวลาครบรอบปีเราก็เอารูปของท่านมาทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ สะดวกกว่าการเก็บกระดูกเยอะเลย


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกันยายน ๒๕๖๐

 

ถาม : เมื่อเราเคยขออโหสิกรรมกับผู้อื่น เขาอโหสิกรรมด้วยวาจากับเราแล้ว แต่วันหลังก็เอาเรื่องเดิมมาว่ากล่าวกับเราอีก และบอกว่าจะยังไม่อโหสิให้ อย่างนี้จะถือว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันอีกต่อไปหรือเปล่าครับ ?
ตอบ : กระแสขาดไปตั้งแต่แรกแล้ว ศาลตัดสินไปเรียบร้อยแล้ว ต่อให้รื้อฟื้นคดีขึ้นมาใหม่ก็อุทธรณ์ฎีกาไม่ทันแล้ว
ถาม : อย่างนั้นก็แปลว่าเขามาสร้างเวรกับเรา ?
ตอบ : แปลว่าเขามาก่อกรรมกับเราอยู่ฝ่ายเดียว ถึงเวลากรรมก็ตามสนองเขาเอง
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๖

 

พระอาจารย์ชูสองนิ้วที่คีบเข็มเล่มหนึ่งให้ดู “#นี่มึงลงทุนขนาดนี้เลยหรือ ?”
ถาม : อะไรหรือครับ ?
ตอบ : มีผู้หวังดีส่งมา อันนี้ไม่เป็นไร #อันนี้เสื่อมสภาพแล้ว #เล่นให้ต้องคว้าต่อหน้าต่อตาชาวบ้านเลย มีผู้หวังดีปรารถนาดีส่งมาให้ ลงทุนมากไป #ไม่รู้ว่าอาตมาเป็นจอมยุทธ #ถึงเวลาก็หนีบด้วยสองนิ้ว
พวกนี้ส่วนใหญ่ไม่วันอังคารก็วันเสาร์ ก็เห็นใจนะ #เรียนวิชาพวกนี้แล้วร้อน #เขาก็ต้องปล่อยไปเรื่อย แต่อาตมาชอบมีดไม้ปืนโบราณ ส่งแบบนั้นมาบ้างก็ได้
โยมนำพานมาขอรับเข็มที่มีคนส่งมาหาพระอาจารย์ เพื่อเอาไปทำส่วนผสมในการสร้างมีดหมอ
ถาม : อันนี้ไม่ได้ลอยมาตามลม ? (ลมเพลมพัด)
ตอบ : ก็คงประเภทที่ว่าเขารักเคารพมาก เขาอยากจะถวาย..! เราเป็นพระ #ถึงเวลาเขาถวายก็รับเอาไว้ด้วยความยินดี
ถาม : อย่างนี้อานิสงส์ก็ได้คืนร้อยเท่าพันเท่า ?
ตอบ : #ทำอย่างนั้นไม่ได้ #ทำอย่างนั้นเดี๋ยวเขาตาย สมัยนี้เขาไม่เก่ง สมัยก่อนถ้าหากว่าส่งไปแล้วพลาด เขาเรียกกลับคืน สมัยนี้ส่งเป็นอย่างเดียว เป็น One way ticket.
หลวงปู่ภู วัดอินทร์ #กวาดกวาดพื้นอยู่ ยกไม้เท้าตีเปรี้ยง บอกลูกศิษย์ “#เฮ้ย..#มันส่งมาให้ #เอาไปกินหน่อย” เขาเสกเนื้อมาก้อนเบ้อเร่อเลย จะให้เข้าท้อง #หลวงปู่ท่านตีตกลงมา ให้ลูกศิษย์เอาไปกินกัน
สมัยก่อนเวลาเจอพวกไสยศาสตร์ #ด้วยความที่ไม่ชอบให้ใครมากวน #ไม่ชอบให้ใครมารังแก #ก็จะสวนเลย ปรากฏว่าพอปะทะกันไประยะหนึ่ง ก็สู้เขาไม่ได้ ที่สู้เขาไม่ได้ก็เพราะว่า เวลาเขาเดือดร้อน เขาจะไปหาคนที่เก่งกว่า ถ้าหาคนที่เก่งกว่าไม่ได้ เขาก็ไประดมพวกเขามา แล้วก็ผลัดกันทำ เขาเล่นแบ่งผลัดกัน เป็นยามรักษาความปลอดภัยเลย ที่นี้เช้า กลางวัน เย็น กลางคืน ผลัดกันทำอย่างนี้ #ส่วนอาตมาเองไม่ได้พักไม่ได้ผ่อน ท้ายสุดก็เผลอ..โดนจนได้
เคยมีอยู่ระยะหนึ่งที่โดนหนัก ๆ เข้า #จนต้องทำเป็นตายไปเลย ก็คือมาอย่างไรก็ช่าง กูทำไม่รู้ไม่ชี้อย่างเดียว #เขาก็คิดว่าทางเราน่าจะตายไปแล้ว ถึงได้เลิก
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมีนาคม ๒๕๖๓

 

"...เห็นชัดเป็นอย่างยิ่งว่าพวกเราทำตัวเป็นลูกนก อ้าปากรอพ่อแม่ป้อนให้อย่างเดียว #ถ้าแก้ไขนิสัยนี้ไม่ได้ #ชาตินี้อย่าหวังเลยว่าจะเอาดีได้ แล้วก็คงไม่มีพ่อนกแม่นกที่ไหน ที่จะคอยคาบอาหารมาป้อนอยู่ตลอดเวลา
แม้กระทั่งญาติโยมทั้งหลายที่ฟังอยู่ก็เหมือนกัน #เราต้องระลึกอยู่เสมอว่าชีวิตนี้เป็นของน้อย #จะสิ้นลงไปวันไหนก็ไม่แน่ ดังนั้น...จำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องประพฤติปฏิบัติในธรรมะขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างจริงจัง ทำให้เกิดผล เมื่อเกิดผลแล้ว ต้องสามารถนำไปบอกต่อคนอื่นได้ด้วย นั่นถึงจะเป็นการทำหน้าที่ของพุทธบริษัททั้ง ๔ อย่างแท้จริง #ไม่เช่นนั้นแล้วก็ต้องบอกว่าเสียทีที่เกิดมา
ดังนั้น...ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายไม่รู้จักขวนขวายหาความดีใส่ตัว โดยเฉพาะท่านที่ปฏิบัติธรรมมาเป็นสิบปี หรือหลายสิบปี #ลองนึกดูว่าตั้งแต่ท่านตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติธรรมครั้งแรกมาจนถึงปัจจุบันนี้ #ครูบาอาจารย์ล่วงลับดับขันธ์ไปกี่รูปกี่องค์แล้ว ? แล้วถ้ายังเอาดีไม่ได้นี่แปลว่าอะไร ?
เพราะว่าหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังสมบูรณ์บริบูรณ์อยู่ #ใครปฏิบัติถูกก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรมทั้งนั้น แต่เราก็ปล่อยเวลาให้ผ่านไป วันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ปีแล้วปีเล่า แล้วอย่าได้ไปคุยอวดใครเชียวนะว่าปฏิบัติธรรมมาหลาย ๑๐ ปี #ถ้าเขาถามกลับมาว่าแล้วได้อะไรบ้าง ? #ก็จะขายขี้หน้าเขาเป็นที่สุด..!..."
คัดลอกบางส่วนเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๖ มีนาคม ๒๕๖๕
=AZUdl1pgstECEOQ92UO9yaDi5mW1f58uYGALvg5wZZs2vv_IFGsYK9xkLk5pz0ZPutN1brr0QnrRp_qq0DLCUtgdMb5FWs7Bjm6q7KnwUgQLoZ7bXxiDL00KgfZSnT8OROGB3bbPllsXXyJ1umwuLxFr7ebViQV-CJpo8qTfHckyScJLBmdUmymoGjVBsIHO_kI&__tn__=EH-R']

 

แปลกไหม ? เรื่องราวที่หลวงตาสอนมาตลอด เรื่องแบ่งปันไม่เบียดเบียน ตลอดเวลาเที่หลวงตาใช้ให้ไปชื้ออะไร ท่านสอนว่าเวลาไปชื้อของอะไร อย่าไปต่อราคาเค้ามาก แบ่งปันให้เค้ามีกำไรไปเลี้ยงตน หลวงตาสอนว่า การที่เราไปต่อราคาเค้ามากเกินไปเป็นการเบียดเบียนโดยไม่รู้ตัว มันจะเป็นความเคยชินที่ไม่ดี ใจเขาใจเรา ให้มีเมตตตาช่วยเหลือแบ่งปันกัน ใช้ชีวิตแบบไม่เบียดเบียนใคร ลองพิจารณาแล้วจะเห็นว่า จริงหรือไม่ ?
คุณผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้าไปถามชายชรา ผู้นั่งขายไข่ไก่อยู่ว่า ขายยังไง พ่อเฒ่า ก็ตอบว่าฟองละ 5บาท.
คุณนายก็บอกว่า ฉันต้องการซื้อไข่ 6 ฟอง 25 บาทได้ไหม (ที่จริงควรจะ 30 บาท) ชายชราตอบว่า แล้วแต่คุณนายเถอะ อยากซื้อเท่าไหร่จ่ายเท่าไหร่ก็ตามสะดวก วันนี้อาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ดีของผมก็ได้ เพราะตั้งแต่เช้า ยังขายไข่ไม่ได้เลย
แล้วคุณนายก็หิ้วไข่ 6 ฟอง เดินไปขึ้นรถเก๋งที่มีเพื่อนๆ นั่งอยู่แล้ว ด้วยความกระหยิ่มยิ้มย่องว่า สามารถซื้อไข่ได้ในราคาถูกกว่าที่พ่อค้าขาย
หลังจากนั้นคุณนายและผองเพื่อนก็ไปภัตตาคารแห่งหนึ่ง สั่งอาหารมา และกินกันอย่างเพลิดเพลิน แต่ก็ไม่หมด ยังเหลืออีกมากมายเยอะแยะ จนในที่สุดก็เรียกทางร้านมาเช็คบิล ราคาทั้งหมด 1400 บาท คุณนาย ยื่นเงินไปให้ 1500 แล้วบอกว่า ไม่ต้องทอนนะค่ะ...
เงินแค่นี้มันธรรมดามากสำหรับเจ้าของภัตตาคาร แต่สำหรับพ่อค้าไข่ชรา มันอาจจะเป็นความเจ็บปวดก็ได้นะ
จุดสำคัญคือว่า ทำไมเราชอบโชว์ว่า เวลาเราซื้อของจากพ่อค้าแม่ค้าที่เป็นชาวบ้านลำบากอยู่แล้ว เรามักต่อรองราคาและรู้สึกพึงพอใจ ถ้าหากว่าเราต่อราคาได้ถูกกว่าราคาที่เขาขาย..แล้วทำไมเรามักไม่เคยได้ต่อรองราคาสินค้าราคาแพงๆ ที่วางขายในห้าง ในร้านใหญ่ๆ ที่เขาโก่งราคาไว้เรียบร้อยหมดแล้ว แปลกไหมละ?
หลวงตา มักจะชอบซื้อของจากคนจนๆ และให้ราคาสูง ทั้งๆที่ไม่ได้ต้องการสินค้าเหล่านั้น ..แค่ต้องการให้เงินแก่พวกเขาเพื่อนำไปใช้เลี้ยงครอบครัวเขา ถามว่าทำไมทำแบบนั้น "มันเป็นการทำบุญ ที่มีคุณค่ามาก ..(ที่จริงก้อแบบว่า มันเป็นการช่วยเขา ที่ทำให้เขาไม่เสียศักดิ์ศรี.
โมทนาทุกความดีงามนะคะ ธรรมก็คือชีวิต ชีวิตปกติที่เราดำเนินแต่ล่ะวันนั่นแหล่ะ พิจารณาด้วยตนเองถึงพฤติกรรมการใช้ชีวิตที่เราเป็น กับคำพูดสวยหรู ว่าเราปฎิบัติธรรม ว่า สอดคล้องกันหรือไม่ ?

 

..... เจ้ากรรมนายเวรที่เป็นภพสัมภเวสีที่ยังอยู่ในภูมิที่ลำบาก ทีนี้พอเราไปส่งเค้าเนียะก็ให้เค้าโมทนาบุญก่อน เวลาเราสวดเอาบุญกะเราทุกครั้ง ทีแรกก็ไม่เอาเพราะยังโกรธอยู่ พอให้บ่อยๆ บ่อยๆเข้าก็เอา เพราะว่าวิญญาณรอบๆมันไปหมดแล้ว ทีนี้เค้าก็เริ่มเอา พอเริ่มโมทนา ทีนี้ก็ เพราะมันเปลี่ยนละเอียดไง ทีนี้มันอาฆาตไม่ได้แล้ว เพราะมันละเอียดแล้ว อาฆาตมันก็เกิดไง มันเป็นภูมิที่เปลี่ยนไป เพราะปรกติเค้าก็มีบุญอยู่แล้ว เพียงแต่ตกภูมิเฉยๆ ทีนี้จากที่เป็นคู่อาฆาตกันก็เลยเป็นผู้ที่ดูแลเราอย่างดีเลย เพราะเป็นตัวบุญไง ใ้ห้บุญทุกวัน ให้บุญบ่อยๆ
สัมภเวสี ก็คือเกี่ยวข้องนั่นแหละ เพราะนั้นเราไม่แน่นอนนะ เจ้ากรรมนายเวรตรงจุดนี้เค้าถ้ามันมีกำลังเนี่ย เค้ากระทืบนะ ยิ่งเค้ามีมากนี่ เสร็จเลย อย่างเราไม่มีปัญหาหรอก เรามีแบ็คอยู่แล้ว เรามีห้อยพระ มีหลวงปู่ เราแผ่ไปประจำอยู่แล้ว
ตายแล้วก็เป็นวิญญาณทันที เอ้า เค้าให้เราเห็น เราก็วิ่งแล้ว มันไม่เหมือน มันน่ากลัวไง ลิ้นมันยาวๆไงถึงดินเลย เปรตบางประเภท ตาแดงๆ ลิ้นยาว ตัวผอมๆสูงๆ เค้าเปลี่ยนร่างอื่นไม่ได้ เพราะเค้าอยู่เสวยกรรมอยู่ตรงนั้น มันเสวยอยู่ไง มันรับกรรมอยู่ จะไปเปลี่ยนนางฟ้าก็ไม่ได้ จะไปเปลี่ยนคนธรรมดาก็ไม่ได้ แต่มันไม่มีหรอกหยั่งงั้น มี... แต่มันมีน้อย ไม่ใช่เป็นเปรตจะเห็นได้ง่ายๆที่ไหนเล่า มันต้องทำกรรมที่เป็น... บ่อยๆ หลายๆ อย่างด่าพ่อด่าแม่นี่ก็เป็นแล้ว ด่าผู้มีพระคุณด้วย มันไม่ถึงกับเป็นเปรตหรอก แต่ลำบาก ต่อไปก็โดนคนอื่นเค้าทำให้เป็นลักษณะนั้น ญาติ ลูก ถ้ามีลูกก็จะโดน ต้องเป็นพระ เผ่าพันธุ์ เป็นกรรมพันธุ์ ทำอะไรก็มีข้อมูล ข้อมูลอยู่ในจิตนี่ เวลาเราไปเจอกับคนที่เค้าพลังงานกรรมคล้ายๆกัน มันจะออกอาการ มันจะพูดเองโดยไม่ได้ตั้งใจ เข้าใจมั้ย เค้าพูดเอง แล้วกระทบเราโดยไม่ได้ตั้งใจ จริงๆมันเป็นกรรมของเรา กรรมมันดูดไง เข้าใจมั้ย คำว่ากรรมดูดเนี่ยะ ดูดกรรมไง กรรมมันดูดด้วยกัน เพราะฉะนั้น กรรมคล้ายๆกันจะไปหากัน เอ้า... พิจารณาเรื่องกรรมนี่สนุกดีนะ เราเห็นเรามองแล้วมันจะเข้าใจเรื่องกรรม ถ้าเราเห็นเรารู้แล้วเนียะ จะทำมั้ย ก็ไม่ทำไง เพราะรู้แล้ว ไม่ได้ยากอะไรหรอก
@ หนังสือ.....
หลวงตาสอนศิษย์
พระอาจารย์วรงคต วิริยธโร
(หลวงตาม้า)

 

#ติดหนี้สงฆ์ทั้งพระทั้งโยม
ถาม : หน่วยงานของกระผม ได้รับมอบหมายให้ไปทำหน้าที่รับบาตร ในงานตักบาตรประจำวันสำคัญทางศาสนาที่ทางจังหวัดจัดขึ้น เมื่อรวบรวมข้าวสารอาหารแห้งขึ้นรถหกล้อแล้ว จะนำข้าวสารอาหารแห้ง ไปไว้ตามวัดที่ได้รับมอบหมาย แต่เกิดเหตุการณ์ระหว่างยกข้าวสารอาหารแห้ง ขึ้นรถหกล้อ ดังนี้
๑)ฆราวาสเจ้าหน้าที่ผู้ใหญ่บางคน สั่งพวกน้องๆในทีมว่า ให้ยกเอาข้าวสารอาหารแห้งให้หน่วยงานอื่นนี้ไปสัก ๑๐ ถุง เพราะเขามาช่วยจัดงาน จัดสถานที่
๒)ฆราวาสบางหน่วยงาน ก็เริ่มเดินเข้ามาขอ โดยบอกว่าได้รับอนุญาตจากฆราวาสผู้ใหญ่แล้ว ให้มาเอาได้ ๑ ถุง เพราะว่ามาช่วยงานด้านจราจร
๓)คนเร่ร่อน ที่อยู่แถวนั้น ก็ฉวยโอกาสเดินเข้ามาหยิบช่วงเผลอและเข้ามาขอกันหลายถุง แต่ก็ไม่ได้ให้ไป
๔)เมื่อรถหกล้อออกเดินทางเพื่อเอาข้าวสารอาหารแห้งไปไว้ ณ โรงครัววัดต่าง ๆ ที่ได้รับมอบหมาย แต่ละวัดก็เอาข้าวสารอาหารแห้งให้น้องๆ ในทีม เอากลับมากินมาใช้ที่หน่วยงานจำนวนหลายถุง โดยไม่แน่ใจว่าพระหรือโยมเป็นคนอนุญาตให้เอากลับมากินมาใช้ที่หน่วยงาน
#อยากจะสอบถาม ?
ตอบ : ไม่ต้องถาม #ติดหนี้สงฆ์ทั้งพระทั้งโยม จะกี่คนก็ติดหนี้สงฆ์หมด เจตนาเขาตั้งใจทำบุญถวายวัด #เขาระบุไว้ชัดเจนแล้วว่าใส่บาตรเพื่อถวายวัด ถ้าวัดนั้นรับไปแล้วไม่ได้ทำการอุปโลกน์ คือสมมติท่ามกลางสงฆ์ว่าให้แบ่งปันได้ แล้วพระทั้งหมดเห็นด้วย #แปลว่าแม้แต่พระก็ติดหนี้สงฆ์ไปด้วย ขอให้เจ้าภาพจงเจริญ...!
ส่วนใหญ่แล้ว ญาติโยมมักจะไม่รู้ว่า การเป็นหนี้สงฆ์ น่ากลัวขนาดไหน #ก็มักจะเห็นแก่ประโยชน์เฉพาะหน้า
ญาติของพระเจ้าพิมพิสารนั้น ขนาดกินของเหลือจากพระแล้ว #แต่ปรากฏว่าไม่ได้กินอย่างเดียว #ขนกลับบ้านด้วย เลยโดนหนัก เป็นเปรตอยู่ ๙๑ กัป แล้วของคิดดูว่า ท่านทั้งหลาย ที่ใช้ของที่เขาตั้งใจถวายพระ โดยที่ไม่ได้เป็นของเหลือ จะโดนหนักขนาดไหน ?
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนกันยายน ๒๕๖๒

 

..หลวงปู่ขาว อนาลโย เคยเป็นภิกษุ1ใน500 ของพระเทวทัต และจากมาหลังฟังพระธรรมเทศนาของพระสารีบุตร..

..ณ วัดถ้ำกลองเพล “พระอาจารย์ทูล ขิปฺปปญฺโญ” ได้ถาม “ หลวงปู่ขาว อนาลโย” ว่า ในอดีตที่ผ่านมาในครั้งพุทธกาลนั้นท่านได้สร้างบารมีมาอย่างไร ขอนิมนต์หลวงปู่เล่าความเป็นมา


ในอดีตให้ฟัง หลวงปู่ก็ยิ้มๆ แล้วเริ่มเล่าความเป็นมาในสมัยครั้งนั้น
..หลวงปู่บอกว่าในสมัยนั้น เฮาเป็นพระนวกะเพิ่งบวชใหม่ ยังไม่รู้จักความผิดถูกในธรรมวินัยดี ตลอดจนข้อวัตรปฏิบัติก็ยังไม่เข้าใจพอ แต่มีความหวังดีในการบวช มีความยินดีในการปฏิบัติ และอยากพ้นไปจากทุกข์ทั้งหลาย ในครั้งนั้นมีพระบวชใหม่ด้วยกันประมาณ 500 องค์ ทุกองค์ต่างก็ยังไม่รู้ในพระธรรมวินัยดี แล้วก็มีพระองค์ที่ท่านบวชก่อนมาชักชวนให้ไปเป็นหมู่คณะ โดยพูดว่า มีพระอาจารย์องค์หนึ่งท่านได้เป็นพระอรหันต์ มีความรู้เฉลียวฉลาดเฉียบแหลมมาก แนวทางปฏิบัติตรงต่อมรรคผลนิพพานทีเดียว มีข้อวัตรปฏิบัติเคร่งครัดในพระธรรมวินัย จึงทำให้ผู้ปฏิบัติถึงพระนิพพานได้เร็วขึ้น เฮาเองก็มีความเชื่อ เพราะอยากเป็นพระอรหันต์อยู่แล้ว พระผู้บวชเก่าองค์นั้นก็ได้พูดในลักษณะเดียวกันนี้ให้พระบวชใหม่ฟังอีกหลายองค์ ซึ่งทุกองค์ก็เชื่อแล้วยอมมอบตัวเป็นลูกศิษย์เพิ่มขึ้นมาอีก และพร้อมใจยินยอมตามไปด้วย เมื่อถึงเวลาแล้วก็พากันออกเดินทางพร้อมกัน ทั้งหมดมีพระใหม่ประมาณ 500 องค์ เมื่อไปถึงสถานที่แห่งหนึ่ง มีพระเถระผู้ใหญ่คอยอยู่ในที่นั้นแล้ว
..จากนั้น ก็พากันเข้าไปกราบคารวะคอยรับฟังโอวาทต่อไป ขณะนั้นมีประธานสงฆ์ให้โอวาทว่า คณะสงฆ์ทั้งหมดต้องอยู่ในข้อปฏิบัติเดียวกัน 4 ประการ คือ
1) ไม่ฉันเนื้อสัตว์ทุกชนิดเป็นวัตร
2) ต้องอยู่ป่าเป็นวัตร
3) ถือผ้าบังสุกุลเป็นวัตร
4) บิณฑบาตเป็นวัตร
5) อยู่โคนต้นไม้เป็นวัตร
ทั้ง 4 ข้อนี้ให้พระสงฆ์ทุกองค์ถือเอาเป็นข้อปฏิบัติอย่างเคร่งครัด อาจารย์ใหญ่ที่เป็นประธานสงฆ์นั้นชื่อว่า พระเทวทัต องค์ที่รองลงมาชื่อว่า พระโกกาลิก และยังมีรองลงไปอีกหลายองค์ จากนั้น ก็พากันปฏิบัติในข้อบัญญัติ 4 ประการอย่างจริงจังทีเดียว ต่อมาไม่นานนักได้เห็นพระโมคคัลลาน์และพระสารีบุตรตามไป แล้วทำความสนิทสนมกับพระเทวทัตเป็นอย่างดี ในคืนหนึ่ง พระเทวทัตให้โอกาสแก่พระสารีบุตรได้แสดงธรรมแก่พระบวชใหม่ทั้งหลาย ในขณะนั้น เฮามีความเลื่อมใสในพระสารีบุตรมาก ท่านแสดงธรรมได้ไพเราะมีเหตุผลพอเชื่อถือได้ จึงคิดเปลี่ยนใจว่าเราจะขอติดตามกับท่านสารีบุตรไปอย่างแน่นอน
..ในขณะนั้น พระเทวทัตผู้มีทิฏฐิสูงไม่ยอมฟังธรรมของพระสารีบุตร เอาแต่นอนเฉยไม่สนใจในการฟังธรรมเลย พระโกกาลิกก็พากันนอนฟังเช่นเดียวกัน อาจจะเป็นเพราะอำนาจฤทธิ์ของพระโมคคัลลาน์ก็เป็นไปได้ จึงทำให้พระเทวทัตและพระโกกาลิกนอนหลับไปอย่างสนิททีเดียว พระใหม่ทั้งหมดมีความเลื่อมใสศรัทธาในพระสารีบุตรและพระโมคคัลลาน์เป็นอย่างมาก เมื่อพระสารีบุตรพูดว่า จะพาพระใหม่ไปกราบพระพุทธเจ้าเท่านั้น ทุกองค์ก็เตรียมพร้อมทันที เมื่อพร้อมกันแล้วพระใหม่ทั้งหมดก็ออกเดินทางตามพระโมคคัลลาน์และพระสารีบุตรไป เฮาก็ได้เป็นลูกศิษย์ของพระสารีบุตรองค์หนึ่ง แต่เฮาก็ไม่ได้บรรลุมรรคผลอะไรเลยในสมัยนั้น แต่มีความศรัทธายินดี เชื่อว่าการบวชนั้นอานิสงส์มาก และยินดีในการปฏิบัติ ยอมสละชีวิตอุทิศต่อพระพุทธศาสนาจวบจนวันตาย
..จึงเป็นอันว่าหลวงปู่ขาวก็เคยเป็นลูกศิษย์ของพระสารีบุตรมาแล้วในอดีตชาติ ในชาติปัจจุบันของหลวงปู่ที่กำลังภาวนาปฏิบัติอยู่ ก็นิมิตเห็นพระสารีบุตรมาแสดงธรรมให้ฟังอยู่เสมอ นี่คือความเกี่ยวข้องกันมาในชาติอดีต ถึงท่านจะเข้าถึงพระนิพพานไปแล้วก็ตาม คุณธรรมในความเมตตานั้น ยังมาแสดงตนเป็นภาพในนิมิตเพื่อโปรดผู้ที่ยังตกอยู่กับโลกนั่นเอง
ก็เหมือนกับท่านที่ไม่เคยเห็นครูอาจารย์มั่นมาก่อน แต่ทำไมท่านจึงมีนิมิตปรากฏเห็นท่านครูอาจารย์มั่นมาแสดงธรรมให้ฟังเป็นประจำเล่า

เฮาก็เหมือนกัน ท่านพระสารีบุตรนิพพานไปนานแล้ว แต่เฮาก็เห็นนิมิตเห็นท่านมาสอนเช่นกัน..

..เรื่องอย่างนี้ท่านผู้อ่านอาจจะสงสัยว่าเป็นไปได้อย่างไร หรืออาจารย์ทูลแต่งขึ้นเอง เพื่อความแน่ใจ ให้ไปถาม “ท่านอาจารย์บุญเพ็ง วัดถ้ำกลองเพล” ดูก็แล้วกัน หลวงปู่ขาวเคยเปรยๆ ให้ฟังมาแล้ว แต่ท่านไม่ได้พูดมาก กลัวพระเณรจะไม่เข้าใจ ตัวอาจารย์ทูลได้ถามเรื่องนี้กับหลวงปู่ขาวโดยตรง หลวงปู่จึงได้เปิดเผยเรื่องนี้ทั้งหมดออกมาอย่างละเอียด และมีอาจารย์ทูลองค์เดียวเท่านั้นที่ได้รับฟังในเรื่องนี้ทั้งหมด..


จาก...หนังสือ อัตโนประวัติพระอาจารย์ทูล ขิปฺปปญฺโญ
วัดป่าบ้านค้อ ต. เขือน้ำ อ. บ้านผือ จ. อุดรธานี
..อนุโมทนาบุญ : ธรรมชาติ ตามรอยพระอริยะ..

 

ศิษย์หลวงพ่อถาวร จิตฺตถาวโร


ทำไมพระดังๆเก่งๆถึงโดนของโดนคุณไสยมนต์ดำได้ครับ แสดงว่าท่านไม่เก่งนี่ครับ!!


ลองคิดใหม่นะครับ ผมมีอะไรจะเล่า!!
ผมก็เคยสงสัยอย่างนั้นเช่นกันมาก่อนครับ จนมีครั้งหนึ่ง มีพวกต่างศาสนาต้องการล้มล้างพระพุทธศาสนาในประเทศไทย วิธีการคือ
ศาสนาแรกเค้าจะตีป่าล้อมเมือง นั่นคือ เค้าจะเอาผู้อยู่ห่างไกล บนป่าบนดอยเข้ากับศาสนาของเค้า
ศาสนาที่สอง เค้าจะจัดการด้านกฏหมาย(ออกกฎควบคุม) เช่นตอนนี้วิชาพระพุทธศาสนาไม่มีบรรจุในการเรียนการสอนแล้ว หรือตัดงบวัดตัดงบทางพระพุทธศาสนาแต่นำไปสร้างศาสนวัตถุของเค้าให้ได้ครบทุกจังหวัดให้ได้โดยใช้เงินของชาวพุทธนี่แหละ
วิธีการอีกอย่างที่จะต้องทำควบคู่กันไปกับเผยแผ่ศาสนาต่างๆของเค้าคือ การทำลายความศรัทธาของชาวพุทธเอง เช่น ส่งคนปลอมตัวมาบวชแล้วกระทำชั่วให้เป็นข่าว หรือใช้แผนต่างๆเช่นจัดฉากเรื่องนารีพิฆาตเป็นต้น
ผมเองเคยหยุดนารีพิฆาตรเหล่านี้ได้ถึง3ครั้ง ก่อนที่พวกนี้จะเข้าไปในกุฏิหลวงพ่อถาวรได้ จับได้สอบสวนเค้นจริงๆก็ทราบหมดว่าถูกจ้างมา ขอไม่กล่าวต่อว่าจากไหนบ้าง ทำไมต้องทำเช่นนี้ เพราะวิธีการที่ง่ายที่สุดคือ กำจัดหัว(พระที่คนศรัทธามากๆ)และตัวกับหางก็จะตายไปเอง นี่ไงครับ เมื่อพระดังๆเสียกันเองจากการจัดฉาก ความศรัทธาจะกระทบกับคนที่ศรัทธาหมู่มาก!!
เพราะไม่ได้ผลในเรื่องนารีพิฆาตรก็เปลี่ยนมาใช้วิธีอื่นๆ เช่นนำยาเสพติดผสมให้กินโดยใส่มากับน้ำและอาหาร ผมเจอกับตัว2รอบ ดีที่หลวงพ่อถาวรท่านรู้ด้วยฌาณและไม่ฉันไม่กินแล้วให้ผมประสานส่งตรวจ ผลคือยาบ้าผสมมาในน้ำผลไม้ที่นำมาถวาย!!
เมื่อหมดหนทาง จึงหันมาใช้คุณไสยมนต์ดำเล่นงานหลวงพ่อถาวร
คืนนั้นผมนวดขาท่านประมาณตีหนึ่งกว่าๆ อยู่ๆท่านลุกขึ้นนั่งแล้วภาวนา ท่านลืมตามาบอกผมให้ออกไปนอนได้แล้ว หลวงพ่อเรียกค่อยขึ้นมา ผมก็ลงไปตามคำสั่งท่าน พอตี3ท่านกดออดเรียก ผมก็รีบขึ้นไปรับใช้ ผมเห็นท่านนอนเหมือนตาลอยๆผมจะเรียกรถพยาบาล ท่านบอกไม่ต้อง เอาน้ำมนต์ในถ้ำมา กับพระสมเด็จที่วางในถ้ำอยู่ตรงนี้ๆท่านบอกตำแหน่งและบอกให้ไปเอากุญแจถ้ำกับอาจารย์สุเนตร ผมรีบไปเอามาตามคำสั่ง ท่านก็นั่งทำพิธีในห้องจนเช้า ผมถามท่านว่า หลวงพ่อเป็นอะไรครับ
ท่านตอบว่า ท่านโดนของ
อ้าว!! หลวงพ่อเหาะได้ ย่นระยะทางได้ ถอดจิตแยกร่างได้ขนาดนี้ อะไรจะมาทำหลวงพ่อได้ครับ สิ่งที่ผมพูดนั้น ผมล้วนเจอกับตัวเองมาทั้งสิ้น หลวงพ่อคือพระแท้ ใครจะมาทำอันตรายได้ผมไม่อยากเชื่อเลยครับ
จอนเอ๊ย...กรรมพ่อต้องรับจะได้หมดๆกัน ที่สำคัญ ถ้าของมันย้อนกลับ คนส่งมาเค้าถึงตายเลยนะลูก มันจะเป็นบาปถึงหลวงพ่ออีก เรารับของนั้นมาแล้วค่อยๆรักษาตัวเองเอา กรรมเก่าเราก็รับแล้ว ชีวิตคนที่ส่งของมาเราก็รักษาให้เค้าได้ เราไม่สร้างบาปแต่เราได้บุญแทนนะลูก!!
ผมนั่งฟังแล้วน้ำตาไหล นี่มันเล่นกันถึงตายเเต่หลวงพ่อยังห่วงชีวิตมันอีก ความเป็นพระแท้ๆนั้นมันยากจริงๆที่ศีลต้องบริสุทธิ์ได้ขนาดนี้ ไม่ห่วงชีวิตตัวเองเลย กลับไปห่วงพวกชั่วๆที่ส่งของมา
ท่านยังกล่าวอีกว่า คนเรามีกรรมเป็นของๆตน กรรมไหนเค้าทำเค้าจะรับเอง หลวงพ่อพอแล้วชาตินี้ขอใช้กรรมทุกอย่างให้หมดไม่เกิดอีกแล้ว!!
แต่หลวงพ่อถาวรก็รักษาตัวท่านเองสลายของทุกอย่างเกือบหนึ่งเดือนก็สลายได้หมด โดยไม่ย้อนคืนเพื่อรักษาชีวิตผู้ส่งของต่ำๆมาโดยให้กรรมจัดการเค้ากันเอง!?
นี่แหละครับ ไม่ใช่ท่านไม่รู้ แต่พระระดับนี้ท่านรู้ครับ เพียงแต่ถ้าย้อนกลับมันก็ตาย บาปกรรมก็จะวนเวียนไม่สิ้นสุด ท่านจึงรับไว้ไม่ปัดไปที่อื่นเพราะคนอื่นจะเดือดร้อนด้วยลมเพลมพัด แต่การรักษาตัวเองนั้นแต่ละรูปก็ใช้เวลาไม่เท่ากันครับ
สุดท้ายนี้ผมนำเรื่องราวที่เจอมาเล่าให้ฟังหาใช่ยุแยงให้แตกแยกครับ ทุกศาสนาคำสอนดีหมดครับ และทุกศาสนาย่อมมีผู้ถือปฏิบัติตามคำสอนของศาสดานั้นๆแตกต่างกันไป มีดีบ้าง ไม่ดีบ้างปะปนกันไป ใช้สติก่อนครับเวลาเสพข่าว สุดท้ายนี้แตกต่างแต่ไม่แตกแยกครับ

 

เสียงหลวงปูู่ชั้ว โอภาโส