ข้าพเจ้าเจอเหตุการณ์ประหลาดเหมือนว่าออกร่างในระหว่างกึ่งหลับกึ่งตื่น

ธรรมดาของผู้ที่ไม่เคยได้สัมผัสอัปนาสมาธิ จะมีความเข้าใจว่าสิ่งนั้นไม่มีสติ....เพราะได้ยินได้ฟังมาอย่างนั้น....

แต่ลืมคิดไปว่าสมาธิจะเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีเหตุให้เกิดคือสติ...

พอไม่เคยสัมผัส พร้อมได้ยินได้ฟังมาว่า สติ ไม่ใช่ สมาธิ ไปกันใหญ่เลยว่า พวกฝึกสมาธิเข้าฌาน ไม่มีสติ....

แนวคิดนี้เกิดขึ้นจากสำนักที่คิดว่าตัวเองฝึกวิปัสสนา นี่นะ พื้นฐานเป็นอย่างนี้หมด...คือ หมายเอาแต่ขนิกเป็นสำคัญ ละเลยอุปจารสมาธิ ละเลยซึ่งอัปปนาสมาธิ...จนบางครั้งกล่าวลบคำสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าขนาดว่า สมถะไม่มีความจำเป็นใดเลย....อย่างนี้ก็มี.....

จนลืมนึกคิดว่า ขนิกสมาธิ แท้จริง สมถะล้วนๆ.....ทิฏฐินี้แก้ยากเลย เจอมาเยอะ แต่ก่อนผมก็ฝึกแบบนี้หละ เห็นมาแล้ว.....มรรคมีองค์ ๘ ไม่ครบ สัมมาสมาธิ ไม่มี อันนี้จริงๆครูบาอาจารย์ฆ่าลูกศิษย์นะ...ปิดมรรคผลนิพพานลูกศิษย์.....ชัดเจนเลยนะ....พระพุทธเจ้าท่านไม่ได้กล่าวไว้อย่างนั้นเลย....

 

ก่อนท่าน Phanudet จะไหลไปไกล รบกวนอ่านอีกกระทู้นึงก่อนแล้วกันครับ
ส่ง link ให้ทาง PM นะครับ

 

สอนค้านพระพุทธเจ้านี่ไม่เห็นด้วยกับใครทั้งนั้นหละ......

 

พ่อคุณ ปกติ ถ้าไม่ใช่พุทธพจน์ หรือ พระธรรมเทศนาจากครูบาอาจารย์จะไม่อ่านนะ...

เพราะนอกนั้นความแน่นอนต่ำ....ใช้เวลามาก...เสียเวลา....เอาเวลาไปทำอย่างอื่นดีกว่า....

 

เห้อ เห้อ เห้อ ไอ้ที่แน่ๆ เนี่ยะ ผม พูดในประเด็น คำสอนที่ว่า พระนิยตโพธิสัตว์
ลาพุทธภูมิ ไม่เป็นแล้ว พระพุทธเจ้าพระยามาราธิราช ขอไปนั่งบัลลังก์ในเมืองแก้ว
คอยยิ้มต้อนรับ คณะทัวร์มนูมนียุกยิ๊ก

เราพูดในประเด็นนี้ ว่ามีคนสอน ให้เอาเท้าลบคำสอนของศาสดา แบบนี้ พระศาสดา
กล่าวตัดชัดเจนว่า พระยามารราธิราชจะตรัสเป็นพระพุทธเจ้าแน่นอน เพราะได้รับ
พยากรณ์มาแล้วจากพระพุทธเจ้าองค์ก่อน แต่ กลับมีคำสอนแบบเอาเท้าลบ ฏีกา
ของพระพุทธเจ้าถึงสองพระองค์

ดังนั้น

ผมขอยืนประเด็น เรื่อง คำสอนที่เสมือนเอาเท้ากลบคำพระพุทธเจ้าสองพระองค์
โดยยกเรื่อง การลาพุทธภูมิของพระยามาราธิราช เป็นหลัก

ไม่ได้พูดเรื่อง ฌาณส่ง ฌาณเดช หรือ ตัดคำว่า ฌาณ อะไรเลย

ถ้าใครจะเสวนาธรรม ย้อนแย้งกับผม ก็ขอให้อยู่ในประเด็น เอาเท้ากลบ
คำสอนพระศาสดาในเรื่องการลาพุทธภูมิของพระยามาราธิราช เท่านั้น

หากมีหลักฐานก็ กล่าวออกมาสิ ว่า คุณได้มนูมนียุ๊กยิ๊กไปแล้ว ไปเห็น
พระนิยตโพธิสัตว์องค์ไหนอีกบ้าง ที่ขอ ลาพุทธภูมิ ก็กล่าวออกมา จะได้
เป็นหลักฐานย้อนแย้งกลบคำสอนพระศาสดาไปเสียให้เบ็ดเสร็จเพิ่มเติม

 

การไม่รู้ไม่ได้หมายถึงโง่ การรู้ไม่ได้หมายถึงฉลาด ขออนุโมธนากับความคิดเห็นที่แตกต่างของท่านทั้งสอง กระผมคงได้แต่นิ่งเสีย ไม่เข้าข้างใครทั้งนั้น

 

อ้าว ไม่ทันเปิดอ่านก็ตัดสินเสียแล้ว.... แล้วกัน...

 

เปิดดูแล้ว ไม่มีอ้างอิงที่มาสืบค้นได้....ปกติ ไม่อ่าน....

เพราะผมปกติไม่อ่านข้อมูลที่คนโพสขึ้น...จะเข้าไปค้นที่มา แล้วอ่านจากที่มาเลย....

 

อ่อ ขอบพระคุณครับ ประเด็นที่ส่งให้ จะให้ดูเฉยๆ แค่นั้นว่า ผมไม่ใช่พวกเหยียดว่าสมถะภาวนาไม่ดีนะครับ และตัวผมเอง ก็ฝึกเพื่อเพิ่มพูนกำลังของสมถะภาวนาไปเรื่อยๆ ด้วยเหมือนกัน และอาจจะเพราะการที่ผมเห็นทั้งสองด้านของเหรียญไปพร้อมๆ กัน ผมอาจจะเห็นต่างจากคุณ Phanudet ได้ครับ

 

เคยเห็นพระพุทธเจ้าเหรอ....รู้ได้ไงว่าไม่จริง.....

 

ด้านใหนก็ตามสบายเถอะพ่อคุณ...อย่าให้เห็นด้านต่างจากพระพุทธเจ้าเป็นพอ.....

 

เอ่อ แล้วหากคุณจะบอกผมว่า พระยามาราธิราช ลาพุทธภูมิแล้ว ไม่ตรัส
เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว

ผมก็ขอถามคุณเหมือนกันว่า

คุณเอามาจากไหน

จากพระโอษฐพระพุทธเจ้า องค์ไหนเหรอ

หรือว่า สาวกองค์ไหน ไหนลองบอกกล่าวให้ทราบทีสิ ว่าไปเอามาจากไหน

ไปเจอ พระพุทธเจ้ามาเอง หรือไร ถึงได้ กล้า ถามผมว่า ผมเจอพระพุทธ
เจ้ามาหรือเปล่า

ถ้ากล้าก็บอกมาว่า อโห กูนี้คือ ภานุเดช ได้ไปรับฟัง เรื่องพระยามาราธิ
ราชตรัสลาพระพุทธภูมิมาด้วยตัวเอง จาก พระพุทธองค์ เว้ยเฮ้ย

แต่ถ้าบอกว่า พระยามาราธิราชบอกเองว่า ลาแล้ว อันนี้ไม่เอานะ หาก
ลาแล้ว ถือว่าเป็น สาวก หวะ ไม่ใช่ พระพุทธเจ้านะคุณ

ดังนั้น บอกมาว่า พระพุทธเจ้าที่ตรัสบอกเรื่องนี้กับคุณภาณุเดช คือ
พระองค์ใด

 

ผม ขอกล่าวเรื่อง ขณิกสมาธิ..สักเล็กน้อย โดย ยืม เม้นนี้เป็นที่ตั้ง..ของการตอบ..

ขณิกสมาธิ นั้น สำคัญมากใน แนวทางของการเจริญสติ..
แต่ จะไม่มีค่าใดเลย ใน แนวทางสมถะกรรมฐาน และ ขณิกสมาธิในแนวทางสมถะ นั้นมัก ไม่มีใครที่ปฏิบัติสมถะ จะให้ความสำคัญเลย เพราะ ส่วนมาก จะ ปฏิบัติ พาดผ่านไปเลยเพระ อาการ สงบชั่วคราวมันเกิดง่ายมาก ในการ ทำสมถะ ใครก็ตามที่ปฏิบัติ สมถะ มักลงลึกเลยผ่านไป เลยไม่มีการแวะลงในขณิกสมาธิแนวสมถะเลย

แต่หาก การเจริญสติแล้ว นั้น ต้องเริ่ม ที่การปล่อยจิตในระดับ ที่สัมผัส รูป นาม ที่กำลัง เกิกดอาการ หรือ กำลังปรากฏ ต่อหน้า เท่านั้น การ สามารถระลึกได้ทันเป็น เรื่อวงๆ ไป ของการ กระทบอันเกิด แก่ รูป หรทอ นามนั้นๆ หา ระลึกได้ทัน จะเกิด การปล่อยวาง ของจิต อันเป็นสมาธิ แบบ เกิดเอง แบบนี้ ต่างหาก ที่ สำคัญมาก เรียกว่า ขณิกสมาธิ อันเป็น สัมมา สมาธิ

เป็น สมาธิ บริสุทธิ์ ที่ พาให้เกิด ปัญญา(( ปัญญา นี่ก็ อีกคำ ที่ไมใช่ความฉลาด ทางสมอง แต่ เป็น ความแจ้ง สัจจะ ของ จิต เรื่อง รูปและนาม))

สมาธิ จาก สมถะ นั้น ต่างจาก สมาธิ วิปัสสนา แน่นอน ในด้าน คุณสมบัติ
แต่โดยอาการแล้ว คล้ายๆ กันครับ

คุณ ภาณุเดช ยังศึกษา ไม่ถึงแก่นแท้จริง..อย่า พึง ปักใจนัก ว่า ท่าน คิด ถูก..

 

พูดตามตรงนะ ไม่เข้าใจเห็นพูดมาหลายครั้งแล้ว....

 

เรื่อง อรรถกถานั้น...อาจเกิด ทีหลัง พระพุทธองค์ นิพพานไปแล้ว..แต่ ทว่า มีการ พิสูจน์ ในการปฏิบัติมาช้านานจนเป็นที่ยอมรับได้..และที่พระพุทธองค์ ไม่ทรงกล่าวไว้ก่อนนั้น อาจเกิดจาก ในขณะที่ท่าน ยังทรง ขันธอยู่ ปัญหาเหล่านั้นๆ ยังไม่เกิด การ บัญญัติ จึงไม่มี..คุณ เลยเหมาๆเอาว่า ท่านไม่เคยสอน.สรุป ง่ายไปมั้ย..อย่ามองไร แคบๆสิครับ

ส่วน บุคคล ที่ทผมยกมา 3 ท่าน ที่บรรลุธรรม ง่ายๆ..คุณ ถามว่า ผมแน่ใจหรอ ที่เขา ไม่เคยทำสมถะ..ผม ว่า เขาทเคยทำ แต่ เขาทำน้อยกว่า ที่คุณ ทำแน่ๆหรือ หาก จะ ดูตามประวัติ แล้ว ผมว่า ในชีวิต บุคคล 3ท่านนั้น ช่วงก่อนบวช ท่านไม่เคยทำแน่ๆ เพระ แต่ละท่าน มี การใช้ชีวิต ที่เกี่ยวเนื่อง กิเลส ทั้งนั้น ในแต่ละวัน คงหาเวลามาทำฌาณ แบบสมถะ ยากแน่ๆ..
พระ ยะสะ ก่อนบวช เป็น อาเสี่ย วันๆ คลุกคลีแต่สาวๆ..

เท่านี้ก่อน ผมมีธุระด่วน..ครับ....

 

อืมมม เดี๋ยว จะส่งไปลง โอลิมปิค ให้ รับรองเล่นแบบนี้
ได้เหรียญทองแหงมๆ เอาประเภทสลาลมด้วยนะ เพราะตอน
แรกๆนี่ พุ่งมาเร็ว แรงงงงงกส์!! เสร็จแล้ว มีหักโค้งหัวทิ่ม
เลย บอกไม่เข้าใจเรื่องที่ผมพูด

แล้ว คุณโต้แย้งอะไรมา หากไม่เข้าใจ ไม่อ่านให้เข้าใจก่อน
แล้วที่ผ่านๆมาเนี่ยะ ตะกี้เนี่ยะ เอาอะไรมาโต้ อย่าบอกนะ
ว่า โต้แบบ สมาธิโคตรบิดาโคตรมารดา คือแบบไม่ต้องมีสติ

พอไม่มีสติ อ่านไม่รู้เรื่อง ก็ บลา บลา บลา มา

สุดท้าย สลาลมหักศอกทำเป็นไม่รู้เรื่องที่พูด ซึ่งหมายรวมเรื่องที่ ตนพูด
ไม่ใช่เรื่องที่ผมพูด เพราะ ตัวผมพูดเรื่องอะไรนี่ ผมรู้ของผม แต่คุณ
ไม่รู้เรื่องที่ผมพูด แต่ดันโต้แย้งมาทั้งๆที่ไม่รู้เรื่อง สติสตังค์ยุ๊กยิ๊กแบบสมาธิ
สมบูรณ์โคตรบิดามารดาของคุณ

พูดง่ายๆ เอาส้นวัยสิบของตนเองมายัดใส่ปากตัวเอง ซะงั้น

 

อ่าวหละท่าน <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->vitcho...นี่นะอ่านไม่ชัด ผมบอกว่าอรรถกถาไม่ใช่สิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงตรัษ มันก็แน่นอนอยู่แล้ว ของอย่างนี้ไม่มีคำว่า อาจ หลอกนะ แน่นอนเลยหละ....ผมไปพูดผิดที่ใหน อรรถกถานี่ พระอรรถกถาจารย์ท่านเขียนอธิบายบาลี....และผมก็ไม่ได้กล่าวว่าเชื่อถือไม่ได้ ผมกล่าวว่าเชื่อถือได้ แต่ถ้าจะให้เชื่อถือต้องยึดบาลีเป็นหลัก....แล้วมันไปผิดตรงใหน....มันไปมองแคบตรงใหนนี่มองตามหลักความเป็นจริง...นักการศึกษาทั้งหลายท่านก็ศึกษากันแบบนี้หมดหละ....

นี่หรือคุณจะนับถือพระอรรถกถาจารย์สูงกว่าพระพุทธเจ้าเลยเหรอ.....

รู้ได้ไงว่าท่านทั้งสามทำน้อย เราก็ไม่ได้ไปอยู่กับท่าน เราคิดเองว่าท่านทำน้อย....ท่านอาจทำตลอดก็ได้...หรืออย่างน้อยที่สุดท่านก็อาจทำมานับชาติไม่ถ้วนก็ได้ ด้วยบุญเก่าทำให้บรรลุธรรมได้เร็ว...นี่พระพุทธเจ้ากล่าวไว้ชัด องค์ธรรมแห่งการบรรลุธรรม คือ มรรคมีองค์ ๘.

ตามสบาย....เชิญ....

 

ผมเห็นแต่ว่าคุณพูดได้ไม่เข้ากับประเด็นที่สนทนากันเลย....

 

^-^

เห็นอย่างนี้ก็ผิดแล้วหละพ่อ....

 

กลับไปอ่านในโพสแรก ปะ

ผมกล่าวชัดเจนว่า เรื่องการออกรู้ออกเห็นของ จขกท นั้น มันเห็นกันได้
เห็นอะไรก็เห็นได้ เห็นพยามารเจรจาพาที ทักว่า "โง่อย่างนี้ก็มีด้วย" ก็แล้ว
ก็มีได้ พยามารบอกความให้ฟังแบบแปลกๆ เพื่อที่จะได้ "โง่" เอามากล่าว่า
ฟังมาอย่างนี้ๆ จนเกิดการสำแดงให้เห็นว่า ขัดแย้ง พระศาสดาในธรรมวินัย
นี้ชัดแจ้ง ก็มีได้

ทั้งหลายทั้งปวง ก็เพื่อ ตอบโจทย์ จขกท เรื่องการ ออกรู้ออกเห็น

ว่า ไม่ควรประมาท และ ไม่ควรโง่ ควรจะมีโยนิโสมนสิการ ควรจะฟัง
กัลยาณมิตรบ้าง ไม่ใช่ไปเอาอะไรที่ไปรู้ไปเห็นมากล่าวข้างนอกตะพึดตะพือ
เพราะบางที ก็ จะลำบาก

เพราะ คนที่เขายึดถือคำสอนของพระศาสดาจะรู้ทันทีว่า คำสอนของ
สาวกองค์ใดเป็นคำสอนนอกธรรมวินัย ขัดแย้งธรรมวินัย ชัดเจน

ทีนี้ พอเจ้าของกระทู้ เขาฝึกเข้าขั้น ออกรู้ออกเห็นได้ทุกที่ อย่างน้อย
กลับมาแล้ว จะไม่รีบร้อนกล่าวอะไรให้ผิดสัทธรรม ขัดคำสอนของศาสดา