ขอแชร์ คำสัญญา ปาฏิหาริย์ "สมเด็จพระคำข้าว"

บิ๊กตู่อย่าประณีประนอมกับเรื่องก้ำกึ่ง ถ้าเป็นคำที่เขียน
ถูกแล้วทำไมต้องหารือ?? หารือคือไม่รู้หรือไม่แน่ใจ

เคยมีเรื่องสำคัญๆ ที่ผิดแล้วมีมติให้ผิดเป็นถูกเป็นตัว
อย่างมากมาย คนตาบอดยังรู้เลย คนหูหนวกอ่านภาษามือ
ได้ก็ยังรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในสังคม

บิ๊กตู่พยายามปกป้องคนทำผิด แถมมาเชียร์
ให้สาธารณชนไปเลื่อมใสอีก เป็นเรื่องไม่ควรทำ
ควรขอโทษสาธารณชน แล้วเปลี่ยนพฤติกรรมเสีย
ใหม่ สังคมให้อภัยคนที่สำนึกได้เสมอ

ใครอยากทำผิดก็ให้เขาทำไป เราไม่ควรไปเชียร์
เอาศักดิ์ศรีของเราไปปกป้องเขาเพื่ออะไร??

การบรรลุธรรมที่ไหน จะสำเร็จได้โดย
ใช้การเชียร์ผู้อื่นไม่มีหรอกกลับใจเสียเถิด!!

พระพุทธเจ้าท่านอยู่ของท่านดีแล้ว บิ๊กตู่ไม่ต้อง
ไม่ต้องไปเชียร์ ไปโปรโมทท่านหรอก!!
ใครอยากโปรโมทก็ปล่อยเขาไปเถอะ

เกษมวัดสามแยกนั่นก็ไปรโมทระพุทธฯ
จนต้องอาบัติปราชิก จากดังวันนั้น มาดับ
วันนี้ เพราะเหตุของการปฏิวัติศรัทธาใช่
หรือไม่?? สุดท้ายก็เจ็บปวดรวดร้าว ทั้งอาจารย์
ทั้งศิษย์ผู้หลงผิด

 

ผมล่ะงงกับคุณจังเลย ประณีประนอมอะไร ในเมื่อภาษามันเขียนได้ทั้งนั้น ถูกผิดอย่างไรเขาก็หารือกันเพราะมันมีความเห็นที่แตกต่างมันผิดตรงไหน งง กับความคิดของคุณ คุณมันก็แค่คิดว่าเป็นแบบที่คุณคิดว่าถูกต้องเขียนแบบนี้ "พุทธววจนะ". ส่วนผมเขียนอย่างไรก็ได้ เพราะความหมายมันไม่ได้ผิดเพี้ยนไปจากที่แปลว่า. คำที่ออกจากปากของพระพุทธเจ้า. ส่วนที่ท่านว่าผมไม่ต้องไปโปรโมทพระพุทธเจ้าหรอก อ้าว!นี่มันลูกอกตัญญูนี่หว่า เราเป็นพุทธบริษัทไม่รักษาคำตถาคตเผยแผ่คำตถาคตแล้วจะเอาคำใครมาเผยแผ่ล่ะ. ที่ทุกวันนี้ที่มันผิดเพี้ยนกันอยู่นี้เพราะอะไรล่ะ ท่านพอเข้าใจนะ

 

ต้องขอโทษด้วยที่ผมตอบช้า
ต้องขอให้ไปอ่านที่ผมพิมพ์ใหม่ด้วยว่าผมไม่ได้บอกเลยว่าพระที่ผมกล่าวถึงเป็นอรหันต์ ผมไม่อาจเอื้อมไปรู้เห็นพวกท่านได้เป็นแน่ ผมบอกแค่ว่าเป็นพระที่พุทธศาสนิกชนคนทั่วไปเชื่อว่าเป็นพระอริยะ คุณอ่านแค่ข้อความผมยังเข้าใจผิดเลย อย่างนี้กับพุทธวจนะที่มีความลึกซึ้งมากกว่านี้หลายร้อยหลายพันเท่า คุณมั่นใจแล้วหรือว่าคุณเข้าใจได้ถูกต้อง

ผมเองก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษที่จะรับรู้ได้ว่าพระองค์ไหนเป็นพระอริยะเจ้า แต่ผมใช้การสังเกตุจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว นอกจากหลวงปู่โตแล้ว พระที่ผมกล่าวถึงข้างต้น พระองค์เคยเสด็จไปกราบและปรึกษาธรรมมาแล้วทั้งนั้น ผมจึงเชื่อว่าพระเหล่านั้นท่านต้องมีคุณวิเศษอยู่ไม่น้อยอย่างแน่นอน และที่สำคัญท่านต้องมีคุณวิเศษทางธรรมเหนือกว่าคุณกับผมหรือปุถุชนทั่วไปอย่างแน่นอน ถ้าสังเกตุกันให้ดี พระที่เคยมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่สุดท้ายกลับมีเรื่องฉาวโฉ่ พระองค์ไม่เคยเสด็จไปหาเลยแม้แต่รูปเดียว

สิ่งที่ผมสังเกตุจากที่คุณพิมพ์ตอบโต้กับผมและคนอื่นๆในกระทู้นี้ผมรู้สึกว่าคุณมีตัวที่เรียกว่าอัตตาอยู่เต็มหัวใจ ไม่เหมือนคนที่ปล่อยวางอะไรได้ จริงไม่จริงไม่รู้ ผมแค่บอกตามความรู้สึก เอาว่าผมขอถามคุณ bigtoo ต่อว่าคุณสมบัติของพระโสดาบันที่พระพุทธองค์ตรัสไว้มีอะไรบ้าง

 

เ

เอาเป็นว่าพระศาสดาตรัสว่าไม่มีใครทราบได้ทั้งนั้นนอกจากคนที่เทียบเท่าพระศาสดา ทีนี้คุณก็ไม่ต้องสนใจหรอกนะครับว่าท่านใดจะเป็นอรหันต์ต่อให้สังเกตุยังไงก็ไม่ใช่สาเหตุที่ถูกต้อง ตกลงเข้าใจตรงกันนะครับ ทีนี้มาดูการเป็นโสดาบันพระพุทธเจ้ากล่าวไวหลายนัยผมยกตัวอย่างมาสักเล็กน้อย.


สังเกตุว่าจะมีคำว่าหยั่งลงมั่น ในพระพุทธ พระธรรม. พระสงฆ์. นั้นหมายความว่าจะต้องยำเกรงในพระพุทธเจ้า เชื่อฟังในคำสั่งสอนของพระองค์อย่างไม่หวั่นไหว จะต้องรักษาพระวินัยอย่างเคร่งคัด ไม่กระทำเดรัจฉานวิชา. มีสัมมาทิฎฐิ. ทีนี้คุณก็เข้าไปดูพระวินัยในมหาศิล เข้าไปดูว่าเดรัจฉานวิชานั้นมีอะไรบ้างสิ่งที่ท่านห้ามอริยบุคคลงดเว้นขาดจากสิ่งนั้น ใครทำต้องอาบัติ มีคติที่ไปคือทุคติภูมิ ท่านลองไตร่ตรองดูเอาทีนี้ท่านจะเชื่อหรือไม่ประการใดๆผมคงทำได้แค่ยกคำพระศาสดามาให้ท่านดูถ้าท่านเชื่อก็เชื่อพระศาสดา ถ้าไม่เชื่อก็ไม่เชื่อพระศาสดา ก็ลองพิจารณาดูเอาครับ



พระโสดาบันเป็นใคร (นัยที่หนึ่ง)
ภิกษุทั้งหลาย ! สาวก ของพระอริยเจ้าในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ถึงพร้อมแล้วด้วย ธรรม ๔ ประการนี้เองจึงเป็นพระโสดาบัน ผู้มีอันไม่ตกต่ำเป็นธรรมดา เที่ยงแท้ต่อพระนิพพาน เป็นผู้มีอันจะตรัสรู้ธรรมได้ในกาลเบื้องหน้า.
ธรรม ๔ ประการนั้น เป็นอย่างไร ? ๔ ประการนั้น คือ : -
(๑) ภิกษุทั้งหลาย ! สาวกของพระอริยเจ้าในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบพร้อมแล้ว ด้วยความเลื่อมใสอันหยั่งลงมั่น ไม่หวั่นไหว ในองค์พระพุทธเจ้า ว่า เพราะ เหตุอย่างนี้ๆ พระผู้มีพระภาคเจ้านั้น เป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชาและข้อปฏิบัติให้ถึงซึ่งวิชชา เป็นผู้ไปแล้วด้วยดี เป็นผู้รู้โลกอย่างแจ่มแจ้ง เป็นผู้สามารถฝึกคนที่ควรฝึกได้อย่างไม่มีใครยิ่งกว่า เป็นครูของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นผู้รู้ผู้ตื่น ผู้เบิกบานด้วยธรรม เป็นผู้มีความจำเริญ จำแนกธรรมสั่งสอนสัตว์ ดังนี้.
(๒) ภิกษุทั้งหลาย ! สาวกของพระอริยเจ้าในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบพร้อมแล้ว ด้วยความเลื่อมใสอันหยั่งลงมั่น ไม่หวั่นไหว ในองค์พระธรรม ว่า พระธรรมเป็นสิ่งที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว, เป็นสิ่งที่ผู้ศึกษาและปฏิบัติพึงเห็นได้ด้วยตนเอง, เป็นสิ่งที่ปฏิบัติได้และให้ผลได้ไม่จำกัดกาล, เป็นสิ่งที่ควรกล่าวกะผู้อื่นว่าท่านจงมาดูเถิด, เป็นสิ่งที่ควรน้อมเข้ามาใส่ตัว, เป็นสิ่งที่ผู้รู้ก็รู้ได้เฉพาะตน ดังนี้.
(๓) ภิกษุทั้งหลาย ! สาวกของพระอริยเจ้าในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบพร้อมแล้ว ด้วยความเลื่อมใสอันหยั่งลงมั่น ไม่หวั่นไหว ในพระสงฆ์ ว่า สงฆ์ สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว เป็นผู้ปฏิบัติตรงแล้ว เป็นผู้ปฏิบัติให้รู้ธรรมเครื่องออกจากทุกข์แล้ว เป็นผู้ปฏิบัติสมควรแล้ว อันได้แก่บุคคลเหล่านี้ คือ คู่แห่งบุรุษสี่คู่ นับเรียงตัวได้แปดบุรุษ. นั่น แหละ คือ สงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขานำมาบูชา เป็นสงฆ์ควรแก่สักการะที่เขาจัดไว้ต้อนรับ เป็นสงฆ์ควรรับทักษิณาทาน เป็นสงฆ์ที่บุคคลทั่วไปจะพึงทำอัญชลี เป็นสงฆ์ที่เป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ดังนี้.
(๔) ภิกษุทั้งหลาย ! สาวกของพระอริยเจ้าในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้ประกอบพร้อมแล้ว ด้วย ศีลทั้งหลายชนิดเป็นที่พอใจของเหล่าอริยเจ้า : เป็น ศีลที่ไม่ขาด ไม่ทะลุ ไม่ด่าง ไม่พร้อย เป็นศีลที่เป็นไทจากตัณหาเป็นศีลที่ผู้รู้ท่านสรรเสริญ เป็นศีลที่ทิฏฐิไม่ลูบคลำ และเป็นศีลที่เป็นไปเพื่อสมาธิ ดังนี้.
ภิกษุทั้งหลาย ! สาวกของพระอริยเจ้า ผู้ประกอบพร้อมแล้วด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล ชื่อว่า เป็นพระโสดาบันผู้มีอันไม่ตกต่ำเป็นธรรมดา เที่ยงแท้ต่อพระนิพพาน เป็นผู้มีอันจะตรัสรู้ธรรมได้ในกาลเบื้องหน้า.
คู่มือโสดาบัน หน้า ๔
(ภาษาไทย) มหาวาร. สํ. ๑๙/๓๔๕/๑๔๑๔-๑๔๑๕ : คลิกดูพระสูตร



ฐานะที่เป็นไปไม่ได้สำหรับผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ (พระโสดาบัน) (นัยที่หนึ่ง)
ภิกษุทั้งหลาย ! ฐานะที่ไม่อาจเป็นไปได้ ๖ ประการ เหล่านี้ มีอยู่. หกประการ เหล่าไหนเล่า ? หกประการ คือ : -
ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ไม่อาจอยู่อย่างไม่มีความเคารพยำเกรง ในพระศาสดา; ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ไม่อาจอยู่อย่างไม่มีความเคารพยำเกรง ในพระธรรม; ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ไม่อาจอยู่อย่างไม่มีความเคารพยำเกรง ในพระสงฆ์; ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ไม่อาจอยู่อย่างไม่มีความเคารพยำเกรง ในสิกขา; ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ไม่อาจมาสู่อนาคมนียวัตถุ (วัตถุที่ไม่ควรเข้าหา); ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ ไม่อาจยังภพที่แปดให้เกิดขึ้น.
ภิกษุทั้งหลาย ! เหล่านี้แลฐานะที่ไม่อาจเป็นไปได้ ๖ ประการ.
คู่มือโสดาบัน หน้า ๑๑๒
(ภาษาไทย) ฉกฺก. อํ. ๒๒/๓๙๒/๓๖๓.: คลิกดูพระสูตร. หรือท่านอยากดูให้มากกว่านี้ดูได้ที่หนังสือคู่มือโสดาบันที่คัดลอกมาจากพระไตยปิฎกบาลีสยามรัฐ หาดูได้ครัย

 

อ้าว..ผมนึกว่าจะไม่สนใจกับเม้นท์ผมซะอีก เอาจนได้ อุตส่าห์มาเงียบๆสั้นแล้วเชียว 555

แสดงว่าใครพูดอะไร..คุณก็จะมีคำสอนมาแนะนำให้เสมอเลยนะครับ แน่นอนจริงๆ ครับ (y)

 

ก็เข้ามาในห้องนี้แล้วนี่ครับ. จัดไป

 

โชคดีจริงๆครับที่เข้าห้องนี้

มีท่านใดเป็นอาจารย์ใหญ่ประจำห้อง แนะนำให้ผมได้นะครับ

อยากฟังธรรมจากผู้บรรลุครับ

 

อาจารย์ในห้องนี่ไม่น่ามีนะครับ มีแต่สนทนากันตามความเข้าใจนะครับ สนุกดีเถียงกันบ้าง อัดกันบ้าง แต่ได้สาระครับ

 

ทุกวันนี้ที่ผิดเพี้ยนกันอยู่เพราะผู้ที่พยายามถ่ายทอด
พุทธพจน์ไม่ชัดเจนในภาษาของพระพุทธเจ้าครับ

พุทธชนไม่สนใจเรียนบาลี อาศัยจมูกคนอื่นหายใจ
เขาแปลมาผิดก็รับแบบผิดๆ เขาบิดมาก็รับแบบบิดๆ
โทษใครไม่ได้หรอกต้องโทษตนเอง

ลุงแมวไม่มีโอกาสศึกษาเล่าเรียนบาลี
จึงเข้าใจคำสอนผิดมาหลายเรื่อง
คิดแล้วก็เสียดายและบางเรื่องก็อดสูใจ
เช่นกัน
เวลาของชีวิตที่เหลือต้องศึกษาจากพระสูตร
จึงค่อยปักใจเชื่อมั่น

จากตำราที่เรียบเรียงกันภายหลังไว้ใจไม่ได้
โดยเฉพาะแบบคัดลอกมาโดยไม่รู้บาลี

 

อันตรายนะครับ ถ้ามีการเข้าใจผิดว่าตัวเองได้นั่น ได้นี่ รู้นู่น รู้นี่ บรรลุอย่างนั้น บรรลุอย่างนี้ แล้วคิดจะเป็นอาจารย์เที่ยวสอนคนอื่น

ถ้าบรรลุจริง รู้จริง ได้จริง คงไม่มีปัญหา แต่ถ้าไม่รู้จริง ยุ่งแน่ครับ

 

โลกมันก็ยุ่งอยู่แล้วใครจะแก้ได้ล่ะ

 

ที่ยกมานะเพราะรู้ว่าไม่มีความรู้เรื่องบาลี จะมาแก้ไขอะไรอย่างไรได้ยังไง. ก็ยกมาทั้งอย่างนั้นให้เกียรติคนที่แต่งเก่าเขามีความรู้เรื่องบาลีระเปรียญเก้ากันทั้งนั้นที่แต่งไว้อย่างไรก็เพียงแต่เอามาให้ดูกัน. ส่วนของใหม่ในพระไตยปิฎกที่อ้างอิงว่านำมาจากของเก่า. ทำไมไม่มีอยู่ในนี้ เอามาจากไหนกันหรือครับ

 

นักธรรมเปรียญ9 ที่ไหนมานั่งรอรับเกียรติ
จากคนไม่ได้เปรียญศูนย์

เปรียญของแท้เขาใช้ปัญญาในการทำหน้าที่
ให้ถูกต้องแม่นยำต่างหาก คำกล่าวของบรมครู
ทำผิดพลาดก็ขาดความเคารพยำเกรง
ที่สำคัญคืออเวจีมหานรก

 

ลุงแมว เอานรกมาขู่เขาอีก rabbit_run_away

 

แวะมาสาธุกับจขกทฮะแล้วก็ แฮะๆๆ ฮ่าๆ หุๆๆๆ ใช่ๆ พี่ nop เดี๋ยวงานจะเข้านะ จะ PM ไปขอเหล็กไหล _/|\_

 

"ไม่ง่ายเลยที่ผมจะข้ามสิ่งเหล่านี้มาได้" คุณไม่ได้ข้ามสิ่งเหล่านี้เลย ไม่ได้บรรลุอะไร การที่เข้าใจไปแบบนั้นเป็นมิจฉาทิฏฐิก่อเวรกรรมข้ามภพชาติกลับมาตั้งใจปฏิบัติธรรมใหม่ครับเลือกทางปฏิบัติใหม่ ไม่งั้นเสียไปอีกหลายแสนกัปครับ เรื่องของอิทธิวิธีใครว่าอริยะไม่สนใจเรื่องนี้(หากเป็น2ใน วิชชา3 หรือ 5ในอภิญญา6 เขาก็ฝึกกันอยู่ครับ) คุณนั่งโต้ตอบชาวบ้านเขาไป-มา ไม่ได้อะไร หลักกาลามะสูตรก็มี ปฏิบัติให้เห็นก่อนจึงเชื่อว่าจริงเชื่อว่าแท้(แม้แต่พุทธวจนะ) ก็ต้องปฏิบัติให้เห็นว่าเป็นพระวจนะของแท้ ไม่ใช่เชื่อตามที่เขาเขียนให้อ่าน หลักสูตรปฏิบัติ 2 ใน วิชชา 3 ก็พิสูจน์พอสำหรับพุทธวจนะ(ในหนังสือที่อ่าน)ว่าเป็นคำจริงที่พระองค์เคยตรัสหรือไม่ หากไม่ปฏิบัติให้รู้จริง ยกแต่ในสิ่งที่อ่านมาตีความตามสัญญา(ไม่ใช่ปัญญา)ของตนแล้วนำมาสอนชาวบ้านเขา ลงท้ายกระทู้ก็ส่อเสียดคนอื่น(ไม่ดีเลย) กรรมแบบนี้มีแต่เสียทั้งตนเองและผู้มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา เป็นการทำลายพระพุทธศาสนาขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่อ้างพระวจนะมาใช้ แต่ตนเป็นมิจฉาเสียแล้ว ความรู้ที่คิดว่ารู้ก็ผิดไปตามสัญญาที่มี หากเข้าใจก็อนุโมทนาครับ และผมตอบเพียงครั้งเดียว(ไม่เข้ามาพิมพ์ตอบโต้แล้วครับ) ไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไรครับอโหสิกรรมกันทุกประการ

 

ดีครับที่แนะนำ. เป็นว่าตอนเกิดมาไม่มีอะไรติดตัวมาก็ไม่อยากมีอะไรรกรุงรังติดตัว. แค่มีใจกับกายแค่นี้ก็สบายดีตัวเบา. ใครจะเอาอะไรมากราบไหวบูชาก็ทำกันตามสบาย. ผมหลุดพ้นเรื่องพวกนี้มาแล้วโคตรสบายเลยขอบอกให้ครับ. สมัยก่อนมันยุ่งวุ่นวายมากกับเรื่องความเชื่อแบบนี้. แค่สู้กับกิเลสในใจแล้วยังต้องมาวุ้นวายกับอะไรก็ไม่รู้ สมมุตินะถ้าสิ่งนั้นมันมีปาฎิหารอะไรได้จริงๆผมก็ไม่สนล่ะ. ช่วยให้ผมพ้นทุกข์ไม่ได้ก็ไร้ค่าสำหรับผม. ขนาดความสุขทางกามบางอย่างผมยังไม่สนใจเลย. จะมาสนอะไรกับเรื่องแบบนี้. ตามสบายเลยครับ. ผมขออยู่ด้วยใจกับกายล้วนๆไม่มีสิ่งอื่นมาเจือปน. ดูซิว่สจะมีความสุขดีมั้ย. และตอนนี้ก็รู้สึกว่าพันทนาการภายนอกต่างๆไม่หลงเหลือ. เหลือแต่กิเลสที่มีตามฐานะเท่านั้นเอง. สบายสุดๆ

 

..................เผยแผ่ พระพุทธศาสนา น่าจะมี วิธีการที่ ถูกกาละเทศะ นะครับ...ไม่งั้นก็จะยุ่ง และ งอน และไม่ได้ผลอะไรเลย พระวจนะ" ภิกษุทั้งหลาย เราย่อมไม่กล่าวการประสพความพอใจในอรหัตผล ด้วยการกระทำอันดับแรกเพียงอันดับเดียว ภิกษุทั้งหลาย ก็แต่ว่า การประสพความพอใจในอรหัตผล ย่อมมีได้ เพราะการศึกษาโดยลำดับ เพราะการกระทำโดยลำดับ เพราะการปฎิบัติโดยลำดับ ภิกษุทั้งหลาย ก้การประสพความพอใจในอรหัตผล ย่อมมีได้เพราะ การศึกษาโดยลำดับ เพราะการกระทำโดยลำดับ เพราะการปฎิบัติโดยลำดับ นั้นเป้นอย่างไรเล่า.........ภิกษุทั้งหลาย บุรุษบุคคลในกรณีนี้ เป็นผู้มีสัทธาเกิดขึ้นแล้ว ย่อมเข้าไปหา(สัปบุรุษ) เมื่อเข้าไปหาย่อมเข้าไปนั่งใกล้ เมื่อเข้าไปนั่งใกล้ย่อมเงี่ยโสตลงฟัง ผู้เงี่ยโสตลงสดับ ย่อมได้ฟังธรรม ครั้นฟังแล้ว ย่อมทรงจำธรรมไว้ ย่อมใคร่ครวญพิจารณาซึ่งเนืื้อความแห่งธรรมทั้งหลายที่ตนทรงจำไว้ เมื่อเขาใคร่ครวญพิจารณา ซึ่งเนื้อความแห่งธรรมนั้นอยู่ ธรรมทั้งหลายย่อมทนต่อการเพ่งพิสูจน์ เมื่อธรรมทนต่อการเพ่งพิสูจน์อยู่ ฉันทะ ย่อมเกิดเ ผู้เกิดฉันทะแล้ว ย่อมมีอุสสาหะ ครั้นมีอุสสาหะแล้ว ย่อมใช้ดุลยพินิจ ครั้นใช้ดุลพินิจแล้ว ย่อมตั้งตนไว้ในธรรมนั้น ผู้มีตนส่งไปแล้วในธรรมนั้นอยู่ ย่อมกระทำให้แจ้ง ซึ่งบรมสัจจด้วยนามกาย ย่อมเห็นแจ้งแทงตลอด ซึ่งบรมสัจจ์ด้วย ปัญญา ด้วย--ม.ม.13/233/238.มันเริ่งด้วยสัทธา..ถึงจะเข้าไปหา..แต่ สัทธายังไง ลองดู

 

ผู้ปรารถนาเข้ามาศึกษาธรรมะเชิงปฏิบัติ
เมื่อมาแบบไม่มีต้นทุนความศรัทธามากพอ
มาเจอธรรมะตัดต่อ โดยไม่คำนึงถึง"ลำดับ"
ก็จะไม่เข้าใจอะไรเพิ่มเติม มีแต่หัวเสียเพราะ
เจอการปะทะธรรมจากผู้เผยแพร่แบบตัดต่อ
ด้วยกันประดาบกันเลือดท่วมจอ

ต่างคนต่างบาดเจ็บ แล้วแยกจากกันไป
รอมีจังหวะเหมาะก็ควงดาบ เข้ามาเหวี่ยง
กันรอบแล้วรอบเล่าไม่มีเบื่อ...

ลุงแมวชอบดูกระบวนท่าของนักดาบบางท่าน
มีกระบวนท่า
ที่ผู้ปรารถนาเป็นจอมยุทธ์
พิชิตกิเลสในอนาคตเบื้องหน้าไม่ควรมองข้าม

 

จุ๊ย์ จุ๊ย์!! เผื่อเขาจะกลัว