ขอเชิญท่านที่มีความจงรักภักดีและเทิดทูนในสมเด็จพระนเรศวรมหาราช

เหตุผลที่ลบเนื้อหาเก่าออก เพราะเนื้อหานี้ยังไม่มีปรากฏในประวัติศาสตร์เป็นลายลักษณ์อักษร

มีหลักฐานบ่งชี้ถึงท่านอยู่ลางๆอันหนึ่ง ดังนี้ค่ะ

อ้างอิงจาก

ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๘
พระยาศรีภูริปรีชา รามาธิปติราชภักดี ศรีสาลักษณวิสัย อภัยพิริยพาห
พิมพ์แจกในงานศพ คุณหญิงศรีภูริปรีชา ปีมเสง พ.ศ. ๒๔๖๐
พิมพ์ที่โรงพิมพ์ไทย ณถนนรองเมือง
(ส่วนที่เกี่ยวข้องกับกรมสมเด็จพระศรีสุดารักษ์ และ เจ้าขรัวเงิน)​

เหตุผลที่ลบเนื้อหาเก่าออก เพราะเนื้อหานี้ยังไม่มีปรากฏในประวัติศาสตร์เป็นลายลักษณ์อักษร

 

คาดว่า เจ้าขรัวเงิน คือหนึ่งในสายโลหิตที่สืบมาจากทางลูกชายท่านอัครมหาเสนาบีด

เมื่อมาอยู่เมืองไทยอาจจะเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่ค่ะ

 

เหตุผลที่ลบเนื้อหาเก่าออก เพราะเนื้อหานี้ยังไม่มีปรากฏในประวัติศาสตร์เป็นลายลักษณ์อักษร

 

ถอดรหัสได้นิดหน่อยแล้วค่ะ

 

เหตุผลที่ลบเนื้อหาเก่าออก เพราะเนื้อหานี้ยังไม่มีปรากฏในประวัติศาสตร์เป็นลายลักษณ์อักษร

 

เหตุผลที่ลบเนื้อหาเก่าออก เพราะเนื้อหานี้ยังไม่มีปรากฏในประวัติศาสตร์เป็นลายลักษณ์อักษร

 

เรื่องที่เขียนมาก็ใกล้จะจบแล้วค่ะ

เรื่องสุดท้ายคือ พระราชโอรสที่หายไปของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช

เป็นเรื่องใหญ่ และทางสายธาตุไม่รู้จริงๆว่า เรื่องนี้เป็นไปอย่างไร

เรื่องพระโอรสที่หายไปของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชจึงเป็นเรื่องล่อแหลม

ในกระทู้นี้เราคาดกันค่อนข้างแน่นหนาแล้วว่า พระองค์ไล อาจจะคือพระโอรสของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช

อันเกิดจากพระอัครมเหสี สุวัฒน์มณีรัตนา ซึ่งพระฐานะของพระองค์ไลก็คือ

สมเด็จหน่อพระพุทธเจ้า แล้วทำไมอยู่ๆ พระยศท่านจึงหายไปแล้วไปดำรงตำแหน่งใหม่

เริ่มต้นเป็นแค่มหาดเล็ก ที่ จมื่นศรีสรรักษ์

คงต้องลองอ่านที่วิเคราะห์กันไว้ในเชิงวิชาการดังนี้ค่ะ

 

ปริศนา "ลูกเธอที่หายไป" ของสมเด็จพระนเรศวร (เขียนโดยออกหลวงมงคล)

สมเด็จพระนเรศวรทรงมีพระเจ้าลูกเธอ ผู้หายไปจากหน้าประวัติศาสตร์

ด้วยเหตุที่ข้าพเจ้ามีความสนใจในการศึกษาประวัติศาสตร์ในสมัยกรุงศรีอยุธยามากเป็นพิเศษ ทำให้ข้าพเจ้ามักจะหาเวลาศึกษา ค้นคว้าเรื่องราวในพงศาวดาร ตำนานกรุงเก่าต่างๆ ทั้งในหลักฐานชั้นต้นก็ดี หลักฐานที่มีผู้คัดกลอกกันต่อๆ มาก็ดี หรือจากท่านครูบาอาจารย์ต่างๆ ที่มีชื่อเสียงกรุณาค้นคว้าและตีพิมพ์เรื่องราวพร้อมบทวิเคราะห์ต่างๆ มากมายให้ข้าพเจ้าได้ศึกษาอย่างละเอียด

และเหตุที่ยิ่งข้าพเจ้าอ่านมาก ก็ยิ่งรู้มาก พอรู้มากเข้าก็เลยคิดที่จะวิเคราะห์เอง ว่าเรื่องไหนจริง เรื่องไหนเท็จ อันไหนคือตำนาน นิทาน หรือความเป็นจริง โชคดีนะครับที่หลักฐานของคนไทยเรานั้นมิได้ผูกขาดแต่พระราชพงศาวดารฉบับต่างๆ เพียงอย่างเดียว แต่ยังมีบันทึกมากมายของชาวต่างประเทศ ที่จดเอาไว้ด้วยความเป็นการ จากการได้รู้ ได้เห็น และได้อยู่ร่วมสมัยนั้นๆ

พระเจ้าลูกเธอพระมหาธรรมราชา
พงศาวดารช่วงที่ลี้ลับ

เหตุการณ์ในพงศาวดารที่ข้าพเจ้าคิดว่าลี้ลับ และจดไว้ค่อนข้างน้อยมาก คงจะอยู่ในช่วงของปลายรัชสมัยของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช มาจนถึงช่วงปลายแผ่นดินสมเด็จพระเจ้าทรงธรรม หลักฐานของไทยเราค่อนข้างที่จะจดไว้ไม่ละเอียด ทั้งยังคลุมเครือเสียเยอะ จึงทำให้ข้าพเจ้าเกิดข้อสงสัยหลายประการ โดยเฉพาะเรื่องสำคัญที่สุดที่ข้าพเจ้าอยากจะพูดถึงนั่นก็คือ....

สมเด็จพระนเรศวรมหาราช มีพระราชโอรสหรือไม่...?

ตามความเชื่อดั้งเดิมนั้น ทั้งจากบทความของท่านอาจารย์สำนักต่างๆ รวมถึงนิยาย ภาพยนตร์ทั้งหลายแหล่นั้น มักจะพยายามให้ข้อมูลกันว่า สมเด็จพระนเรศวรมหาราชของเรานั้น ตลอดรัชกาลของพระองค์ต้องวิ่งวุ่นทำศึกสงครามแทบไม่เว้นแต่ล่ะวัน ทำให้พระองค์ไม่มีมเหสี และพระราชโอรส ธิดาเลย

แม้แต่พระนิพนธ์ของท่านกรมพระยาดำรงราชานุภาพก็ทรงเชื่อเช่นนั้น จากคำบอกเล่าหลายกระแสของผู้รู้ทั้งหลาย ทำให้ข้าพเจ้าเองก็เคยคิดว่าคงจะเป็นเรื่องจริง

แต่วันหนึ่งข้าพเจ้ากลับต้องมาสะดุดข้อความในพงศาวดารฉบับพระราชหัตเลขาอยู่ตอนหนึ่งที่ว่า “ลุศักราช ๙๕๓ ปีเถาะตรีศก พระศรีสุพรรณมาธิราช ผู้เป็นพระยาละแวก ก็ให้พระยากลาโหมผู้เป็นลูกเขยมากราบทูลพระกรุณาพระบาทสมเด็จพระบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ว่า พระยาอ่อนอันหนีไปอยู่ด้วยซองพรรค์ในตำบลแสงสโทงนั้น ประมูลซองพรรค์ทั้งปวงได้มากแล้ว ว่าจะยกมารบพระยาละแวก พระบาทสมเด็จพระบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ ก็มีพระราชโองการให้แต่งทัพ สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ พระมหาธรรมราชา และช้างเครื่อง ๕๐ ช้าง ม้า ๑๐๐ พล ๑๐,๐๐๐ และเจ้าพระยาธรรมาธิบดี เจ้าพระยาสวรรคโลก พระยากำแพงเพชร พระยาสุโขทัย พระยาพันธารา ยกไปทางโพธิสัตว์ และยกให้ไปตีทัพพระยาอ่อนในตำบลแสงสโทงนั้น ครั้งตีทัพพระยาอ่อนแตกฉานแล้ว สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ ก็ยกทัพคืนมาโดยทางพระนครหลวงมาถวายบังคม พระบาทสมเด็จพระบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์”

พระบาทสมเด็จพระบรมบพิตรพระพุทธเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ นั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่า คงจะเป็นสมเด็จพระนเรศวร กับสมเด็จพระเอกาทศรถอย่างแน่นอน แต่ติดใจอยู่นิดหนึ่งว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอพระมหาธรรมราชา นี่สิ พระองค์ทรงเป็นลูกเธอของใคร...?

มาดูอีกฉบับหนึ่งของพงศาวดารฉบับหลวงประเสริฐฯ ก็มีข้อความที่ว่านี้ด้วย แต่เขียนสั้นกว่า “ศักราช ๙๖๕ เถาะศก ทัพพระเจ้าฝ่ายหน้า เสด็จไปเอาเมืองขอมได้”
ที่รู้ๆ กันอยู่ก็คือตำแหน่ง “พระเจ้าฝ่ายหน้า” นั้นเป็นตำแหน่งที่พระมหากษัตริย์ทรงมอบให้กับองค์อุปราชเสมอ แต่ตำแหน่ง “พระเจ้าลูกเธอพระมหาธรรมราชา” นี้เมื่อบวกลบคูณหารออกมาแล้วก็น่าเชื่อว่าเป็นคนๆ เดียวกัน

คำถามที่ว่าพระองค์ทรงเป็นลูกเธอของใครนั้น เป็นคำตอบที่หาไม่ยากครับ พระราชโอรสของสมเด็จพระนเรศวรนั้น ในพงศาวดารไม่เคยระบุชื่อ ส่วนลูกเธอของพระเอกาทศรถนั้น พงศาวดารยืนยันชัดเจนว่าทรงมีอยู่ ๒ พระองค์คือ เจ้าฟ้าสุทัศน์ และเจ้าฟ้าศรีเสาวภาค ฉะนั้นคำตอบที่ถูกต้องก็คือ พระมหาธรรมราชา ทรงเป็นลูกเธอของสมเด็จพระนเรศวรอย่างไม่ต้องสงสัย

ส่วนพระชายาของพระนเรศวรนั้น ข้าพเจ้าเชื่อว่าน่าจะเป็นคนๆ เดียวกับที่วัน วลิต ระบุนามเอาไว้ว่า “เจ้าขรัว มณีจันทน์” ผู้เป็นชายาหม้ายของพระนริศ พระองค์ดำ สอดคล้องกับคำให้การขุนหลวงหาวัดที่ว่าพระนเรศวรทรงมีพระมเหสีพระนามว่า “มณีรัตนา” ใกล้เคียงกับข้อมูลของวัน วลิต (หรืออาจเป็นไปได้ว่าพระนเรศวรมีทั้งพระอัครมเหสีและพระชายา ด้วยเหตุที่จะอธิบายต่อไปข้างหน้า)

พระองค์คงจะต้องสถาปนาลูกเธอให้เป็นพระมหาธรรมราชา ปกครองหัวเมืองฝ่ายเหนือ เช่นเดียวกับที่เคยเป็นตำแหน่งของพระราชบิดาของพระองค์เมื่อคราวมาครองเมืองพิษณุโลกมาก่อน ดูได้จากแม่ทัพที่ยกไปตีพระยาอ่อนด้วยนั้น ฟังดูชื่อก็น่าจะเป็นแม่ทัพที่อยู่แถวเมืองเหนือแทบทั้งหมด

เหตุการณ์สงครามครั้งนั้นเกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๑๔๖ ก่อนสมเด็จพระนเรศวรมหาราชสวรรคต ๒ ปี เมื่อพระองค์สวรรคตนั้น ทรงมีพระชนม์ได้ประมาณ ๕๐ พรรษา พระเจ้าลูกเธอของพระองค์ก็น่าจะมีพระชนม์ราว ๒๐ – ๒๒ พรรษา และที่ลูกเธอพระองค์นี้ทรงได้เป็นแม่ทัพไปปราบพระยาอ่อนนั้น คงเห็นว่าจะเป็นเพียงสงครามเล็กๆ เพราะใช้พลเพียงหมื่นคน แต่เน้นแม่ทัพนายกองใหญ่โตทั้งสิ้น ทำให้น่าเชื่อว่าคงจะเป็นการเสริมพระบารมีของลูกเธอ เป็นการประเดิมศึกของพระองค์โดยมีแม่ทัพผู้ใหญ่ที่มีประสบการณ์เป็นพี่เลี้ยงให้เท่านั้น

พระเจ้าลูกเธอพระมหาธรรมราชานั้นจะทรงมีพระอนุชา กี่องค์ไม่ทราบได้ เพราะหลักฐานเรื่องราวเกี่ยวกับพระองค์ช่างน้อยนัก แต่ปรากฏว่าเมื่อเสร็จศึกพระยาอ่อนแล้ว พระองค์ก็หายเงียบไปเฉยๆ ไม่รู้ว่าทรงเป็นตายร้ายดีอย่างไร

 

ไม่แน่นะคะ ไม่แน่ ที่ทางสายธาตุกำลังรออยู่

ก็คือ รอคนมาสร้างความกระจ่างให้ว่า

หลังเสร็จศึกได้ศึกษาแล้วทรงกลับเข้าพระนครในวันที่ 12 เมษายน ค่ะ ต่อจากนั้นเป็นอย่างไรก็ไม่ทราบค่ะ

เรื่องนี้มีบทความวิชาการประกอบเหมือนกัน แต่ยังไม่มีโอกาศพิมพ์ให้อ่านนะคะ

 

สาธุ หากขาดสติ และสัมปะชัญญะ ก็คงหลงกันอยู่เช่นนั้น

 

สวัสดีค่ะ ท่านพี่จงรักภักดี

เรื่องราวของเจ้าขรัวมณีจันทร์ ทางสายธาตคงไม่อาจเข้าใจได้มากนักหรอกค่ะ

 

อนุโมทนา ครับ กฎแห่งกรรมเที่ยงตรงเสมอ ไม่มีใครจะสามารถฝืนกฎแห่ง

กรรมไปได้ จะช้าหรือเร็วเท่านั้น

 

สาธุครับ มันผู้ใดทำกับสายพระโลหิตแห่งองค์สมเด็จพ่อพระนเรศเป็นเจ้าผู้ทรงคณูปการแก่แผ่นดิน มันผู้นั้นจักต้องได้รับโทษทัณฑ์อย่างสาสมครับ

 

ลืมตอบท่านพี่จงรักภักดีในเรื่องความกังวลใจเกี่ยวกับชื่อ

พระองค์ท่านทรงขึ้นเป็นเทพแล้ว บางคนว่าพระองค์ท่านทรงเป็นพระสยามเทวาธิราชพระองค์หนึ่ง

 

ขออนุโมทนาและขอบคุณครับ คุณทางสายธาตุคงจะค่อนข้างยุ่ง

กับงานในสถานที่แห่งใหม่นะครับ ขอให้มีความสุขกับการทำงาน ครับ

 

มันยังไม่ยุ่งเท่าไหร่ค่ะ กำลังหาตัวบ่งชี้เรื่องราว (พยาน) ต่อไปอีก หาให้ได้มากที่สุดค่ะ .....

เรื่องที่จีนเป็นเรื่องที่ยังไม่เคลียร์ในแง่พงศาวดาร เป็นอีกที่ที่จะตามให้เจอ

สินค้าดินดำเป็นสินค้าความมั่นคง คนที่จะค้ากับราชสำนักจีนได้ต้องมีเส้นสาย และราชสำนักจีนมีการบันทึกไว้ทุกครั้ง ตรงนี้ก็จะหาข้อมูลได้อีก

แผ่นจารึกบนทองคำ ชื่อผู้ถวายทองคำถวายเป็นพุทธบูชาแล้วเก็บในกรุวัดราชบูรณะ ก็น่าจะหาข้อมูลได้อีก


มาดูประวัติเล็กๆน้อยๆของท่านไจ้เซี่ยง ดังนี้ค่ะ


จางจิ้วเจิ้งปฎิรูป (The Reform of Zhang Juzheng)

จูอี้จุน (Zhu Yijun) ขึ้นครองราชย์ในปี 1572 เป็นจักรพรรดิเสินจ้ง (Shenzong, 1563-1620) ใช้นามรัชศกว่าวั่นลี่ (Wanli) เนื่องจากมีอายุเพียง 9 ขวบผู้สำเร็จราชการ จึงมีองคมนตรีจางจิ้วเจิ้ง (Zhang Juzheng) ที่ต้องสู้กับความขัดแย้งของสังคมที่รุนแรง จางจิ้วเจิ้งได้เสนอแนวทางปฏิรูปหลายแนวทาง เกี่ยวกับการแก้ปัญหาการฉ้อราษฎร์บังหลวงของบรรดาขุนนาง การตรวจตราที่ทำกิน การเชื่อสัมพันธ์กับมองโกลเผ่าอันดา และทั้งการต่อต้านการรบกวนของโจรสลัดญี่ปุ่น

​

เขาให้กำลังใจสนับสนุนแก่ผู้ทำงานที่เกิดมรรคผล ได้รับความสำเร็จอย่างใหญ่หลวง สามารถแก้ปัญหาการจัดเก็บภาษีได้สำเร็จทำให้มีเงินเข้าพระคลังเป็นจำนวนมากจากการปฏิรูป แต่หลังจากที่จางจิ้วเจิ้งตายแล้ว กลุ่มต่อต้านได้กลับมามีอำนาจเหนือสิ่งที่ปฎิรูปมาเวลา 10 ปีก็ไม่เหลืออะไรอีก


ทางสายธาตุก็ยังไม่ตัดประเด็นว่าท่านอัครมหาเสนาบดีผู้เป็นต้นตระกูลของเจ้าขรัวเงิน อาจจะมีท่านอื่นได้อีก

จากปี พ.ศ. 2126 - 2187 เป็นช่วงปีที่ยังเป็นราชวงศ์หมิงอยู่ เกือบ 60 ปีจะมีไจ้เซี่ยง แซ่ตัน จริงๆอีกหรือไม่

แต่ความสัมพันธ์ที่เกิดจากการสมรสกันระหว่างสายตระกูลของท่านเจ้าพระยาโกษาปาน กับสายตระกูลของเจ้าขรัวจีนตระกูลนี้ มีต่อเนื่องกันมาเหมือนกัน

เช่นท่านดาวเรือง บุตรีเศรษฐีจีนย่านถนนตาล ผู้ทรงศักดิ์เป็นพระชายาของสมเด็จพระปฐมบรมราชชนก ทางสายธาตุก็ให้ความสนใจเกี่ยวกับสายตระกูลของท่านอยู่เช่นกัน

 

เดี๋ยวดึกหน่อยจะมาโพส ปริศนา "คนออก" อันเป็นเหตุแห่งการสวรรคตของเจ้าฟ้าสุทัศน์

พระราชโอรสองค์โตของสมเด็จพระเอกาทศรถค่ะ

 

เมื่อเช้ามืดวันนี้ได้โอกาศดูรายการ รู้รักษ์แผ่นดิน ททบ.5

ได้ยินอาจารย์หลักแก้ว(พันเอก หลักแก้ว อัมโรสถ)

พูดถึงปีเกิดของท่านเหลี่ยวฝาน ปี พ.ศ. 2094

รู้ไหมว่าตรงกับสมัยขอสมเด็จพระนเรศวรมหาราช

โดยท่านเหลี่ยวฝานแก่กว่าสมเด็จพระนเรศวรมหาราช 4 ปี

คุณเบญจพรรับมุขไม่ทัน

ภาพของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชในสายตาบุคคลทั่วไปคือ มหาราชนักรบ

ท่านเหลี่ยงฝาน เป็นขุนนางจีนระดับนายอำเภอ สอนธรรมะให้ลูกชายผ่านหนังสือ

โอวาทสี่ท่านเหลี่ยวฝาน

คุณเบญจพรมองอาจารย์หลักแก้วแล้วถามในใจว่า(ดูจากสีหน้าพิธีกรหญิง)

" เอ๋ มันเกี่ยวกันตรงไหนคะ อาจารย์ (แต่ไม่ได้พูดออกมา) "

อาจารย์หลักแก้ว แอบอ่านกระทู้นี้อยู่หรือเปล่าค่ะ ^^

ยินดีที่ได้สัมผัสคนดังในหน้าจอทีวีค่ะ ไชโย (อารมณ์ได้จับมือกับคนดัง)

 

เคยได้พบปะพูดคุยกับท่านอาจารย์หลักแก้วมาเมื่อไม่นานมานี้ ท่านบอกว่า

ในสมัยนั้นท่านก็เป็นประเภทอาจารย์สอนหนังสือลูกศิษย์ลูกหา ลืมถามท่าน

ไปว่าท่านจำได้ไหมลูกศิษย์ท่านมีใครบ้าง อยากสัมภาษณ์ไหมครับ จะนัดให้

ครับ

 

ปริศนา “คนออก” ของสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าสุทัศน์

ปริศนา “คนออก” ของสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าสุทัศน์

เขียนโดย ออกหลวงมงคล (ท่านเป็นใครทางสายธาตุก็ไม่ทราบค่ะ แต่เขียนวิเคราะห์ได้ดีค่ะ)

เมื่อสมเด็จพระนเรศวรสวรรคตแล้ว พระอนุชาก็คือสมเด็จพระเอกาทศรถทรงขึ้นครองราชย์ต่อ ตรงนี้นี่เองที่ทำให้เรื่องราวของพระเจ้าลูกเธอพระมหาธรรมราชาได้หายไป พระองค์ทรงหายไปไหน..? อย่างไร..เรามาลองหาร่องรอยกันสักหน่อยดีกว่า...!!

เริ่มด้วยร่องรอยแรกก็คือ ในพงศาวดารฉบับพระราชหัตเลขากล่าวถึงช่วงที่สมเด็จพระเอกาทศรถเบิกทูตจากตองอูและล้านช้างเข้ามาถวายบังคมว่า

“จึงให้ตั้งเรื่อแห่และให้เทียบเรือต้น เรือแข่งทั้งปวงตามกระบวน จึงให้เบิกพระราชกุมารและพระราชนัดดา และท้าวพระยาสามนตราชมหาเสนาบดีทั้งปวง มาประชุมกันในหน้าพระที่นั่งอรรณพ และให้เบิกทูตานุทูตอันมาแต่เมืองตองอูและล้านช้างเข้าถวายบังคม”

พระราชนัดดาที่ว่านั้น ข้าพเจ้าว่ามิน่าจะใช่โอรสของเจ้าฟ้าสุทัศน์อย่างแน่นอน เพราะดูแล้วการใช้คำว่า “พระราชกุมาร” ทำให้คิดว่าเจ้าฟ้าสุทัศน์น่าจะทรงพระเยาว์อยู่ ยังคงไม่มีพระมเหสี โอรส ธิดาแน่นอน ทำให้น่าเชื่อว่าพระราชนัดดาของพระเอกาทศรถนี้อาจจะเป็นลูกเธอของพระนเรศวร ประกอบกับในเวลานั้นพระเอกาทศรถยังมิได้ตั้งเจ้าฟ้าสุทัศน์เป็นที่พระมหาอุปราช จึงยังปรากฏพระราชนัดดาอยู่

จนเมื่อพระเอกาทศรถทรงแต่งตั้งเจ้าฟ้าสุทัศน์เป็นที่พระมหาอุปราชเมื่อปี พ.ศ.๒๑๕๐ (หลังจากที่พระเจ้าตองอูและพระเจ้าล้านช้างกลับไปแล้ว) ก็ไม่ปรากฏพระราชนัดดาของสมเด็จพระเอกาทศรถอีกเลย

แต่เจ้าฟ้าสุทัศน์เป็นพระมหาอุปราชอยู่ได้ ๔ เดือนเศษ พระองค์ก็ถูกพระราชบิดากล่าวหาว่าเป็นกบฏ จึงเสวยยาพิษจนถึงแก่พิราลัย เหตุการณ์ครั้งนี้พงศาวดารจดไว้คลุมเครือเป็นอย่างมาก

“อยู่มา ๔ เดือนเศษพระมหาอุปราชกราบทูลพระกรุณาว่าจะขอพิจารณาคนออก สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวตรัสว่าจะเป็นกบฏหรือ พระมหาอุปราชความกลัวพระราชบิดาเป็นกำลัง ออกจากที่เฝ้าเสด็จมาพระราชวังบวรสถานมงคล เพลาค่ำเสวยยาพิษสวรรคต สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระโทมนัสโศกาอาดูรภาพถึงพระราชโอรสเป็นอันมาก”

สงสัยเหลือเกินว่าพิจารณาคนออกนั้น คำว่า “คน” นั้นคือใคร...?

“คน” ผู้นั้นน่าจะเป็นคนที่สำคัญมากๆ คนหนึ่งอย่างแน่นอน...

ถ้าข้าพเจ้าคิดไปไกลอีกว่า “คน” ผู้นี้นั้นจะเป็นพระญาติที่เกี่ยวข้องกับ พระเจ้าลูกเธอพระมหาธรรมราชา ใช่หรือไม่

พระญาติที่พระมหาอุปราชทูลขอให้ออกนี้ อาจจะเป็นครอบครัวของพระเจ้าลูกเธอพระมหาธรรมราชา


อ่านความเห็นนามปากกา ออกหลวงมงคล (ขออภัย คุณออกหลวงมงคลเป็นใคร ทางสายธาตุก็ไม่ทราบค่ะ)

อธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยละเอียด http://kingnaresuanmovie.com/community/topic.php?tid=820