กรรมใด ทำให้แฟนนอกใจครับ

กรรมเหมือนกัน

อดทนไว้น่ะค่ะ ถือศีลแล้วก็ต้องยอมรับความจริง เอาสติกลับมาพิจารณาความจริง อย่าลืมใส่บาตร นั่งสมาธิน่ะค่ะ

 

"กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นมักคืนสนอง" พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ มีอยู่หลายปัจจัยนะครับ
ปัจจัยที่ 1 เขาไม่ใช่คู่ที่พระเจ้าประทานให้คุณ
ปัจจัยที่ 2 กิ๊กแฟนคุณ คือเจ้ากรรมนายเวรชาติก่อน
ปัจจัยที่ 3 แฟนคุณ คือเจ้ากรรมนายเวรชาติก่อน
อธิบายเหตุปัจจัยที่ 1 พระเจ้าประทานให้ว่า เราควรที่จะรักษาพรมจารีไว้หรือไม่ คนไหนใช่คุ่เราหรือไม่
อธิบายเหตุปัจจัยที่ 2 กิ๊กของแฟนคุณ เมื่อชาติที่แล้ว คุณอาจจะแย่งแฟนเขา เขาเลยแย่งแฟนคุณ
อธิบายเหตุปัจจัยที่ 3 แฟนคุณเป็นเจ้ากรรมนายเวรเมื่อชาติที่แล้ว คือ เมื่อชาติที่แล้ว คุณมีชู้ คบชู้ หากิ๊กมาก

พยายามทำบุญ อุทิตส่วนกุศลให้เขาซะ อย่าจองเวรจองกรรมกันเลย "เวร ระงับด้วยการ ไม่จองเวร"
ยกตัวอย่าง (จากเรื่องจริงผม)
แม่ผม รู้ว่า พ่อผมมีเมียน้อย แม่ผมพยายามทำทุกอย่างให้พ่อผมมากราบเท้าขอโทษให้ได้ แต่เมื่อ ศึกษาพระธรรมคำสอน แม่ผมค่อย ๆ ทำบุญ จากที่อาฆาตอำมหิตต่อพ่อผม จากนั้น ก็มีความสุข อยู่กัน 2 แม่ลูก ไม่เดือดร้อน ไม่จำเป็นต้องมีคนที่เรารักก็ไม่ตาย

 

ขอให้เข้มแข็งและรักษาใจเอาไว้นะคะ

อืม....
คือว่าจากประสบการณ์(คนที่ซวยเป็นประจำคนหนึ่งซึ่งน่ารักจะตาย)
เวลาคนเราดวงตกหรือถึงคราวซวยนะคะ
สารพัดเรื่องแย่ๆจะพุ่งเข้ามาเหมือนคอยจังหวะน่ะค่ะที่โบราณว่าผีซ้ำด้ำพลอย

ไม่ต้องหวังเลยว่าเราจะซวยครั้งเดียว ไม่ต้องกลั๊วความซวยหรือศัตรูมันจะพาเพื่อนๆมาอีกเพียบ
อย่างข้าเจ้าเองถ้าซวยมาอย่างแล้ว จะเริ่มนับเป็นหนึ่งทันทีแล้วตั้งหน้าเอ้ยตั้งสติรอความซวยอาภัพเรื่องต่อไปๆอย่างระทึกใจได้เลย

หรือเรียกว่าเป็นช่วงอกุศลกรรมเข้าให้ผลอยู่ เป็นช่วงที่บางทีเรานึกอะไรไม่ออกด้วยนะทั้งที่ปกติออกจะแสนรู้

แล้วช่วงนั้นคนที่รักเราอยู่จะติดธุระอยู่ไหนไม่รู้
คนที่เคยเอ็นดูเรากลับหมั่นใส้
คนธรรมดาๆที่เดินสวนกัน หันไปมอง เอ้าเค้าถุยน้ำลายพอดีเลยเฉียดอั๊วไปนิดเลียวง่า

แล้วก็ถูกใส่ร้ายแบบหลักฐานคาตา
เป็นหนี้สิน เกือบไปขายตัวก็ขายไม่ออกเอ้ยไม่ใช่ขายไตซักข้างดีกว่า

ตอนแรกก็บอกตัวเองชั่ว ๗ ที ดี ๗ หน ว้าคนเรา
พอนับถึง ๗ แล้วยังซวยอีก
ต้องกลับไปเช๊คพงศาวดารเลยนะคะว่า นี่ตกลง เป็นชั่ว ๗ ปี หรือชั่ว ๗ ที ว้า..

ส่วนเรื่องแฟนทิ้ง คลาสสิกมากๆๆ แล้วน้องจะดีใจ ต่อไปเมื่อเจอคนที่ดีกว่า สวยกว่าด้วย (เช่นพี่นี่แหล่ะ)


พอละนะ

น้องอย่าเศร้านักเลย มนุษย์สัตว์เกิดมาในโลกนี้ไม่มีใครมีความสุขอยู่ได้หรอก
เกิดมาก็ร้องให้กันทั้งนั้น

ไม่ก็อยู่ดีๆรนหาที่เดือดร้อนก็มี๊

แต่ตอนที่เราตกทุกข์ได้ยากนี่เป็นโอกาศให้คนมีบุญมาเข้าวัดสวดมนต์ได้

 

หุหุ ราคุเรียวซาย สู้สู้ ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวัน ที่เติมความฝันให้สมดังใจ อิอิ

 

เอาใจช่วยให้ผ่านจุดนั้นไปได้ไวๆ อย่าเสียใจไปเลยคะ
บ้างครั้งสิ่งที่เกิดขึ้น ทำให้เราเจอสิ่งดีๆเข้ามาได้นะคะ

 

ขอบคุณนะคะ
ความไฝ่ฝันก็คือไม่ต้องเกิดอีกเลย เพราะเป็นคนทุกข์ง่าย
เช่นลูกคนเล็กอย่างเรา เราเกิดเป็นที่ สาม แม่จะมีหัวใจให้เราเท่าพี่ๆไหมน้อ

หรือหนาวเหลือเกินไม่อยากอาบน้ำเลย ไม่อาบก็เสียภาพพจน์
ทุกข์มากจริงๆ ทุกๆเรื่องเลย

ที่จริงตอนนี้เศรษฐกิจส่วนตัวดีขึ้นแล้ว แต่ก็มีทุกข์เรื่องอื่นๆต่อไป

 

สู้ ๆ ครับทุกท่าน

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ แต่ก็ไม่เคยเข็ดสักที ><

 

คำที่เน้นเพราะน้อยคนนักที่จะทำได้ชอบความคิดคุณมากเลยนะ นายดอกบัว ถ้าผู้ชายทุกคนเป็นเหมือนคุณได้ก็คงดี พอเพียง แต่ก็อย่างว่าแหล่ะคนเราเจอทุกข์แล้วจึงจะเจอสุข

 

ไม่เป็นไรค่ะคุณ จขกท. เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ท่องไว้ค่ะ เคยทุกข์เหมือนกันมากๆเลยแฟนนอกใจกับเพื่อนเราเองแถมห้องก็ติดกันทุกวันเรานอนที่ห้องแต่แฟนชอบออกไปตอนดึกๆไอ้เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากแต่ที่ไหนได้พอเรื่องมันแดงแฟนเราแอบไปเข้าห้องเพื่อนเราซะงั้น (เกือบปี) ทุกอย่างมีเหตุและมีผลของมันเป็นทุกข์มากคำถามร้อยแปดประดังเข้ามาว่าทำไมๆต้องเป็นเพื่อนเราและทำไมๆคนที่เราไว้ใจทั้งสองคนต้องทำกับเราได้ถึงเพียงนี้ ไม่มีทางออกต้องหันหน้าเข้าหาธรรมะและสุดท้ายมันก็ผ่านไปแฟนกลับมาขอโทษเพื่อนหนีกลับต่างจังหวัด ทุกวันนี้คิดได้อย่างเดียวว่าไม่มีอะไรเป็นของเราแล้วมันช่วยได้มากๆเลยเมื่อมีทุกข์ไม่ว่าอะไรจะคิดถึงคำๆนี้ตลอด(ไม่มีอะไรเป็นของเรา) ท่องไว้ สาธุๆ

*แล้วมันจะผ่านไป*

 

สิ่งสำคัญที่สุดในเวลานี้ก็คือ คุณต้องพิจารณาให้เข้าใจถึงความเป็นจริงว่า "อะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด" ถ้าเธอไม่ใช่คู่ครองที่แท้จริงของคุณแล้ว คุณต้องเรียกความเชื่อมั่นให้กลับมา เธอไม่มีใจให้คุณแล้ว ก็ต้องปล่อยเธอไป "สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ" หากคุณไม่สามารถตัดเธอได้ คุณเองก็จะต้องจมอยู่กับความทุกข์ จมอยู่กับนรกในใจ อโหสิกรรมปล่อยเธอไปในทางที่เธอเลือกจะดีกว่า เป็นกำลังใจให้คุณครับ

 

ผมมีข้อคิดดี ๆ มาฝากนะครับ
ผมกับแฟน(ภรรยา) ก็เลิกกันมาหลายปีแล้วครับ แต่ผมไม่ได้ทุกข์นะครับ ถามว่า ทำไม ก่อนอื่นเลย ขอให้นึกถึงข้อแรกก่อนเลย เขาไม่ใช่เรา ไม่มีทางเหมือนเราไปได้ทั้งหมด ขนาดพี่น้องคลานตามกันมา ก็ยังไม่เหมือนกันเลย ต่อให้เราเป็นคนดี มันก็ยังมีสิ่งที่ไม่เหมือนกันบ้างอยู่ดี การที่คนสองคนมาอยู่ด้วยกันก็เพราะมีส่วนที่คล้ายกัน หลายประการ จึงทำให้มาอยู่ด้วยกันได้ เราเลยมองข้ามสิ่งที่ไม่เหมือนกัน(นี่แหละที่เขาบอกว่าความรักทำให้คนตาบอด) ยกตัวอย่างนะ คนนึงชอบอยู่บ้านคนนึงชอบเที่ยว คนนึงชอบดูละครแต่อีกคนชอบดูกีฬา คนนึงชอบเผ็ดคนนึงชอบจืด และก็อีกหลาย ๆ อย่าง
ประการที่สอง ความเสมอต้นเสมอปลาย ยกตัวอย่างนะ ตอนคบกันใหม่ ๆ เธอจะไปไหนฉันไปส่ง ของหนักเหรอฉันหิ้วเอง คิดถึงแม่เหรอฉันพาไป ตอนนี้ แล้วแต่เธอ
ประการต่อมา พบสิ่งที่ดีกว่า หมายถึงว่า คุณดีแล้ว แต่มีคนที่ดีกว่าไง อะไรทำนองนี้
เอาอีกสักอันแล้วกัน ก็เบื่อไง คนเราพออยู่กันนาน ๆ ก็เบื่อกันได้ อะไรที่มันจำเจ ยิ่งถ้าต้องฝืนไปจำเจด้วยยิ่งเบื่อเร็ว
คนที่เป็นแฟนกัน ส่วนใหญ่มันเริ่มจากการคบกันเป็นเพื่อนก่อน มิตรภาพช่วงนั้นจะดีที่สุด พอก้าวถึงช่วงเป็นแฟน หรือสามีภรรยา เริ่มเป็นตัวของตัวเอง เธอทำไมไม่ทำแบบนี้ เธอไม่รักฉันแล้วใช่ป่าว
ก่อนผมจะตัดสินใจอยู่กินกับภรรยา ก็คิดเรื่องนี้มาก่อนแล้ว ตอนเลิกกันเลยไม่มีปัญหา ก็ในเมื่อผมรักเธอ เธอไปเจอสิ่งที่ดีกว่า ทำไมผมจะไม่สนับสนุน อ้อลืมบอกไปผมมีลูกสาว 1 คนด้วยนะ คงมีคำถามอีกว่าแล้วลูกจะไม่มีปัญหาเหรอ จะมีปัญหาได้ไง ก็พ่อกับแม่ไม่ได้ทะเลาะกัน ก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ ยังคุยกันอยู่ ยังปรึกษาหารือกันอยู่ ยังรักกันเหมือนเดิม ยังรักลูกเหมือนเดิม ต่างกันแค่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน(เมื่อก่อนก็ไม่ได้อยู่ด้วยกัน)
คนส่วนใหญ่ ที่มีปัญหา ร้อยทั้งร้อย เพราะต้องการแสดงความเป็นเจ้าของ หรือคิดว่าคนที่รักเป็นสมบัติชิ้นหนึ่ง เข้าตำรา ตัวกูของกู
ปัญหามันเลยเกิด ทำไมกูรักเขาแล้วเขาไม่รักกู เพราะเข้าใจความรักผิด ๆ อยากรู้ว่ารักที่ถูกเป็นยังไง ลองถามพ่อกับแม่ดูว่า พ่อกับแม่รักเรายังไง
ขอให้คุณผ่านพ้นไปได้ด้วยดีนะครับ ทุกข์สุขก็อยู่ที่เรานี่แหละ ไม่มีอะไรทำให้เราทุกข์หรือสุขไ้ด้หรอก เรื่องเดียวกันคนนึงอาจมองเป็นทุกข์ แต่บางคนอาจจะเฉย ๆ มันก็เกิดแต่ใจนี่แหละ นึกถึงพ่อกับแม่ไว้ครับ เราทุกข์ท่านก็ทุกข์ด้วย เราสุขท่านก็สุขด้วย แล้วเราจะเลือกทางไหนล่ะ

 

สู้ต่อไปครับ ชีวิตยังต้องมีเดินต่อไป ยังมีอะไรต้องทำอีกเยอะแยะมากมาย ตอนนี้ จขกท คงมีกำลังใจดีขึ้นมาบ้างแล้วมั้งครับ ทุกคนมีอดีตเหมือนกันหมดยิ่งประสบการณ์ความรักหลายๆคน โดนกัน

 

คนเราชอบหลอกตัวเองนะครับ ว่ามีคนรักแล้วจะมีความสุข

โดยไม่เคยมองถึงตอนที่มีปัญหากัน นั้นว่ามันก็มีทุกข์ปนอยู่ด้วย (ซึ่งจะพบบ่อยกว่าสุข)

เราตัวคนเดียว ก็มีปัญหาของตัวเองอยู่แล้ว ยังไม่รวมถึงครอบครัวเราด้วย

พอเรามีคนรัก เราก็เพิ่มปัญหาของคนรักเข้ามาในหัวอีก แล้วต้องรวมเรื่องครอบครัวคนรักไปด้วยอีก

เชื่อผมเถอะครับ ว่าอยู่คนเดียวแล้วมันมีความสุขมากกว่า

อย่าปล่อยให้กิเลสในใจมันหลอกเอาเลยครับว่าอยู่คนเดียวไม่ได้

 

เกิดจาก กิเลส+ตัณหา+อุปาทาน ครับ
ปุถุชนทั้งหลายย่อมมีด้วยกันทุกๆคนย่อมเกิดเหมือนกัน แต่ที่ไม่เมือนกันคือความรุนแรง
ของกิเลส+ตัณหา+อุปาทาน ถ้าบุคคลที่ศึกษาและปฏิบัติให้เข้าถึงเท่านั้นจึงรู้จักมันถ้าไม่รู้จักมันแล้วไปยินดีพอใจกับมัน แล้วเราก็อยากได้มัน เราก็แสวงหามันเมื่อได้มาแล้วก็คิดว่าของเรา แล้วเราก็หวงแหนมันเพราะยังเป็นที่ยินดีพอใจของกิเลสอยู่จึงทำให้เกิดอุปาทานยึดมั่นว่าสิ่งเป็นของเรา ถ้าเราใช้เวลาสักนิดทนต่อไปอีกหน่อยอย่าใจร้อนจะเห็นได้ว่า อุปาทานเริ่มคลายตัณหาก็เริ่มคลาย กิเลสเริ่มคลาย แล้วสิ่งนี้ท่านจะไม่สนใจมันเลยเพราะว่า กิเลส+ตัณหา นั้นไปยึดหาสิ่งใหม่ๆได้แล้วเพราะธรรมชาติของจิตที่เจือปนไปด้วยกิเลสตัณหานั้นเขาชอบของใหม่ๆอยู่ตลอดเวลา เหตุเพราะว่ากิเลสตัณหายังไม่มีของใหม่นั่นเอง แล้วเรามีอุปาทานยึดมั่นว่านี่คือภรรยาเรา จะขอยกตัวอย่างสักนิดเพื่อจะเอาไปคิดดูอย่างเช่นเวลาที่คุณไปตลาดแล้วพบเสื้อสวยๆสักตัวแล้วเห็นว่ามันสวย(นี่คืออาการของกิเลส) แล้วคุณก็อยากได้แล้วคุณก็ซื้อมา(นี่คืออาการของตัณหา)เมื้อซื้อมาแล้วคุณก็ยึดมันทันทีนี่เป็นเสื้อเรา(นี่คืออาการของอุปาทาน)คุณลองสังเกตดูคุณมีทั้งสามอย่างไหมถ้ามันมีเราควรกำจัดเสียก่อนๆที่มันจะกำจัดเราถ้าเราปล่อยมันจะเกิดความรุนแรงแล้วมันก็จะไปฆ่าผู้อื่นหรือไม่ก็ฆ่าเราเอง เพื่อจะหนีปัญหาความรุนแรงของเจ้ากิเลสสามตัวนี้ เจ้ากิเลสสามตัวแม้จะมีเพียงเล็กน้อยก็เป็นพิษอยู่ดี ยามใดที่มันได้อาหารได้ปัจจัยมันก็รุกลามใหญ่โตได้อีก ถ้าเราไม่สามารถจะกำจัดหรือลดละได้ขอแนะว่าให้เข้าไปศึกษากับครูบาอาจารย์ที่มีความรู้ทางด้านนี้ดูแล้วคุณจะพบกับมัน ก็ขอให้คุณโชคดีนะครับ

 

ก่อนอื่น พี่ติงขอแสดงความยินดีกับน้องนะคะ
ที่แฟนของน้อง มานอกใจน้องในตอนนี้
พี่ติงว่า ดีกว่าที่เราแต่งงานกันแล้ว มีลูกด้วยกันแล้ว
เหตุการณ์แบบนี้ค่อยเกิดขึ้น

พี่ติงว่า เป็นบุญของน้องมากกว่า
น้องเป็นคนดี จึงคู่ควรกับผู้หญิงดีๆ
ผู้หญิงที่งดงามในคุณธรรม มากกว่างามเพียงรูปกายภายนอก
แต่ข้างในเน่าเหม็น น่ารังเกียจ

หากเวลาผ่านล่วงเลยไป
น้องตั้งใจเรียน
ประพฤติปฏิบัติตนเป็นคนดี
รัก เคารพ และกตัญญูต่อคุณพ่อ คุณแม่ และผู้มีพระคุณ
เรีบนจบ มีหน้าที่การงานดี
มีฐานะทางสังคมดี
ผู้หญิงดีๆมากมาย จะผ่านมาให้น้องเลือก
แล้วน้อง นึกย้อนมองอดีต ในตอนนี้
น้องจะรู้สึกอีกแบบ...

ช่วงชีวิตของคนเรา
มีสิ่งต่างๆ มีเหตุการณ์ต่างๆมากมาย
ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านเลยไป
ไม่มีสิ่งใดคงอยู่ได้สักอย่างเดียว
ความรักก็เหมือนกัน
วันนี้รัก พรุ่งนี้อาจไม่รัก
วันนี้รัก พรุ่งนี้อาจชัง

อีกอย่าง
น้องลองทำตารางดูนะ
เปรียบเที่ยบข้อดี ข้อเสียของแฟน
ข้อดี ข้อเสียของเรา
ทำอย่างยุติธรรม
วิธีนี้ก็ช่วยได้

แต่สิ่งที่ช่วยได้แน่นอน คือเวลา
เมื่อเวลาผ่านไป
ความทุกข์ ความเศร้า ก็จะคลายหายไป
....
ขอให้น้องเป็นผู้มีปัญญา
และสามารถเลือกทางเดินที่ดีที่สุดให้ตนเองนะคะ
....
​

 

พระพุทธเจ้า ตรัสแก่ภิกษุสาวก ถึงเรื่องความรัก

เรื่องความรัก

พระพุทธเจ้า ตรัสแก่ภิกษุสาวก ถึงเรื่องความรักไว้ว่า ความรักเป็นความร้าย
ความรักเป็นสิ่งทารุณ และเป็นเครื่องทำลายความสุข <wbr>ของปวงชน ทุกคนต้องการความสมหวังในชี<wbr>วิตรัก

แต่ความรักไม่เคยให้ความสมหวัง แก่ใครถึงครึ่งหนึ่งแห่ง<wbr>ความ ต้องการ ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยควา<wbr>มเสน่หา ด้วยแล้ว ก็เป็นพิษแก่จิตใจ ทำให้ทุรนทุราย ดิ้นรนไม่รู้จักจบจักสิ้น ความสุขที่เกิดจากความรักนั<wbr>้น เหมือนความสบายของคนป่วยที่<wbr>ได้ กินของแสลง

"เธอทั้งหลายอย่าได้พอใจในคว<wbr>ามรัก เลย เมื่อหัวใจยึดถือไว้ด้วยควา<wbr>มรัก หัวใจนั้นจะสร้างความหวัง
ขึ<wbr>้นอย่าง เจิดจ้า แต่ทุกครั้งที่เราหวัง ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่"

ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้เช่นน <wbr>ี้ เพื่อเตือนว่า ชีวิตคู่มีทุกข์สุขคละเคล้า<wbr>กันไป แต่เกือบทุกคู่ ทุกข์จะมากกว่าสุข ตามวัย ตามสัญชาตญาณของสัตว์โลก มักแสวงหาชีวิตคู่แล้วก็เกิ<wbr>ดความรัก ความผูกพัน ตามมา ความรู้สึกว่าความรักเป็นสิ<wbr>่งสวย งาม เป็นความสุขอย่างที่สุดนั้น<wbr> เป็นความรู้สึกของตัณหา เพื่อที่จะได้ความสุขนั้น เหมือนต้องติดหนี้สินมากมาย<wbr>เพราะ เมื่อได้ดำเนินชีวิตคู<wbr>่ไปแล้ว

หลายคน รู้สึกว่าตัวเองได้คำนวณผิด <wbr>พลาด ไป ดอกเบี้ยแพง ตั้งใจแก้ตัว พยายามอย่างไรก็ติดลบตลอด
มีทุกข์มาก มีสุขน้อย หลายคู่ก็ผิดหวัง เหมือนมีหนี้สิน ชดใช้ไม่รู้จักจบจักสิ้น

"การไม่มีภรรยา เป็นลาภอันประเสริฐ การไม่มีสามี เป็นลาภอันประเสริฐ"

..........................<wbr>.....................
จากหนังสือ เหตุสมควรโกรธ..ไม่มีในโลก
โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
รวบรวมในหนังสือ ความจริง เกี่ยวกับ ความรัก ความโกรธ และความเมตตา เล่ม ๑
​

 

เมื่อวานผ่านไปแล้ว..วันนี้ยังงัยก็ไม่เหมือนเมื่อวาน
วันนี้ที่เห็นและเป็นอยู่..วันพรุ่งนี้ยังงัยก็ไม่เหมือนวันนี้
สิ่งใดที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป..ปล่อยให้มันเป็นไป
พี่เชื่อว่าน้องคงไม่เดินย่ำอยู่กับที่ตลอดทั้งวันใช่ไหม?
ชีวิตก็เช่นกัน..ไม่มีอะไรที่จะไม่เปลี่ยนแปลง
ใจที่ยอมรับได้ในความเป็นจริง..ก็ย่อมทำให้ใจนั้นทุกข์น้อยลง
ฝึกให้ใจยอมรับได้ในความเจ็บ ปวด ทรมาน...
เมื่อมันเริ่มยอมรับได้..ต่อไปมันจะได้ชิน !
แล้วน้องจะได้รับรู้ ถึงความรู้สึกของการไม่อนาทร ร้อนใจ กับเรื่องใดๆ
ขอให้น้องก้าวผ่านพ้นไปให้ได้..ด้วยกำลังที่เข้มแข็งของตัวเอง
จะเป็นกำลังใจให้..ขอให้โชคดีนะคะ

 

ทำตัวหล่อๆสิ อย่าปล่อนเนื้อปล่อยตัว รักษาความสอาดให้มากๆ เดี๋ยวแฟนก็กลับมาเอง ถ้ามันไม่กลับมาเราก็หาใหม่ ทำหล่อเข้าไว้ๆๆๆ

 

ความสัมพันธ์หนุ่มสาว

ขออนุญาติครับ
ขอเล่าเรื่องที่พอจะเป็นประโยชน์บ้าง
ขอเล่าเรื่องที่ผมไปคลุกคลีมาเมื่อครั้งไปทำงานในประเทศอิสราเอลเมื่อเกือบๆสามสิบปีก่อน เมืองที่ผมอยู่เป็นเมืองท่องเที่ยวคล้ายๆพัทยาของเรานี่ละครับ
เกือบสองปีที่อยู่ที่นั่นมีเพื่อนฝูงมากมาย มากหน้าหลายตาหลายชาติทั้งหญิงชาย
ผมมีเพื่อนฝรั่งมากจนเพื่อนคนไทยไม่ยอมไว้วางใจให้ผมไปเที่ยวบ้าน หาว่าผมเป็นเพลย์บอยอืกต่างหาก
พวกฝรั่งจะมีพฤติกรรมแปลกๆในสายตาคนบ้านเราที่พวกเรายอมรับไม่ได้ ถึงกับมีคนพูดว่า"ผู้หญิงดีๆบ้านเขาแย่กว่าหมอ___บ้านเรา"
เช่น เที่ยวอยู่เมืองนี้ แต่แฟนยังไม่ตามมา ก็มีแฟนใหม่ชั่วคราวไว้รอซักวันสองวัน หรือเด็กผู้หญิงมอห้าใส่ห่วงได้เองเป็นต้น หรือไปเมืองใหนมีแฟนทุกเมือง
หรือ ชอบใครก็ได้ขอให้ถูกใจ
จากที่ผมคลุกคลีมาพวกเขาต่างเล่าตรงกันว่า
เนื่องจากบ้านเขาสมัยโบราณ พวกผู้ชายต้องออกไปทำงานใกลๆหรือไปรบหลายปี ทำให้อยู่บ้าน เหลือแต่โจรบ้ากาม เด็ก ผู้หญิงและคนแก่ เวลาเจอโจรก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อรักษาชีวิตเอาไว้ รอสามีกลับมา ส่วนสามีเมื่อกลับมาแล้ว
ขอให้เจอภรรยาก็พอแล้ว ส่วนวัยรุ่นจะถูกสอนให้ว่าถ้าถูกข่มขืนต้องรักษาชีวิตเอาไว้ให้ได้ บ้างก็ว่าถ้าจะเสียพรหมจรรย์ทั้งทีเสียให้แฟนไว้ก่อนดีกว่า ถ้าไปเสียให้คนอื่นอาจได้ประสพการณืไม่ดีติดไปตลอดชีวิต พวกตะวันตกจะมีความผูกพันกันในครอบครัวมาก
ยกเว้นเรื่องการเงิน พอลูกโตเลยสิบแปดปี หรือจบมอปลายต้องหาเงินใช้เอง
ส่วนพวกวัยรู่นก็จับคู่กันว่าจะไปกันได้ใหมได้ก็ไปไม่ได้ก็เลิกหาใหม่
ผมกลับมาเมืองไทยผมก็ใช้ชีวิตตามประเพณีไทยอย่างเคร่งครัด
เวลามีเพื่อนมีแฟนทีถ้าไปกันไม่ได้ เราก็คอยติดตามดูแลเป็นพี่เลี้ยงจนกว่าเขาจะหาสามีดีๆได้ ต้องคอยให้คำปรึกษาหารือต่างๆอย่างเต็มที่
เคยได้ยินข่าวนักศึกษาที่รักกันมานานแล้วเลิกกัน ฝ่ายชายตามไปฆ่าทิ้งแล้วเศร้าใจมาก ต่อให้เขาทิ้งเราไปแล้วที่คบกันมาคุณงามความดีเขาไม่มีบ้างหรือ
แล้วที่ใช้งานเขานะ ถ้าคิดค่าตัวมันเป็นเงินตั้งเท่าไร แล้วความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เคยได้ยินบ้างหรือ แล้วผู้หญิงทั่วบ้านทั่วเมืองเต็มไปหมด มันไม่มีถูกใจบ้างเลยหรือ
ผมมีความคิดว่าผู้หญิงเป็นเพศแม่ เราพวกผู้ชายต้องให้ความช่วยเหลือเขาไปจนกว่าเขาจะไม่ต้องการ จะไม่ภาคภูมิใจกว่าหรือ เมื่ออดีตแฟนไปได้ดีทำไมไม่ฉลองความสำเร็จให้เขาละครับ เราก็หาคนที่เหมาะกับเราซิครับ
เกิดมาหลายภพหลายชาติเกิดชาติใหนก็มีคู่ชาตินั้น แล้วถ้าเกิดชาตินี้มาเจอกันหลายคน คุณก็ต้องรู้จักหักห้ามใจบ้างซิครับ
ผมมีเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง พวกเทพบอกว่าเขาเคยเกิดเป็นจักรพรรดฺ์จีน มาชาตินี้เลย อายุแค่ สามสิบต้นๆ เคยนอนกับผู้หญิงดีๆไปแล้ว สามพันกว่าคน ชีวิตเลยติดๆขัดๆ แนะอะไรก็ไม่เชื่อ ก็เลยเลิกแนะ
ชีวิตมันเป็นของเราครับเราต้องกำหนดเอง คนอื่นเขาก็ไดแต่แนะนำเท่านั้นละครับ
ขอให้มีกำลังใจสู้ต่อนะครับ
ขอบคุณครับ
ลุงมหา