สวดบทไหนก่อนหลังค่ะ

สวัสดีค่ะ จากเยอรมันค่ะ ปรกติสวดมนต์เป็นประจำเช้าเย็น (แต่ละครั้งประมาณ 45 นาที) แต่ไม่แน่ใจว่าเราสวดมนต์ถูกต้องหรือไม่ เร่ิมจาก
อิมินา } อะระหัง } นะโม } คำขอขมา กรรม สัพพัง อะปะราธัง } วันทามิ } พุทธัง สะระนัง คัจฉามิ } อิติปิโส } พาหุงฯ } มหาการุนิโกฯ } บท พระประจำวันเกิด 17 จบ } สวดอิติปิโส เกินอายุ 1 จบ } อะหังสุขิโตโหมิ } สัพเพสัตตา } อิทังเม มาตาปิตูนัง } กรวดน้ำ แผ่เมตตา } นะโม 3 จบ } ชินบัญชร } ยอดพระกันฑ์ไตรปิฎก } จบด้วย กรวดน้ำ อิมินา ปุณญะกัมเมนะ

ขอรบกวนทุกท่าน แนะนำว่าขั้นตอนไหน ถูกต้องหรือไม่ค่ะ ถ้าไม่ถูกต้องยังไงดีค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ

 

น่าจะเอา ยอดพระกันฑ์ไตรปิฎก ต่อจากอิติปิโสเกินอายุ แล้วต่อด้วย ชินบัญชร แล้วก็แผ่ให้ตัวเอง แล้วก็แผ่ให้ผู้อื่นค่ะ เหมือนกับเราสรรเสริญ พระพุทธเจ้าให้เต็มที่แล้วเราก็แผ่ให้ตัวเองและผู้อื่นค่ะ รอผุ้อื่นมาต่อล่ะกันค่ะ

 

นะโม 3 จบ } อิมินา } อะระหัง } ชินบัญชร } ยอดพระกันฑ์ไตรปิฎก

คร่าวๆตามนี้ขึ้นก่อน จบด้วยแผ่เมตตา

 

ผมว่าน่าจะเพิ่ม นั่งสมาธิ 5-10 นาที ภาวนา หายใจเข้าพุท-หายใจออกโธ หรือจะใช้ นะมะ-พะธะ หรือคำภาวนาอื่นใดก็ได้ครับ การนั่งสมาธิจับลมหายใจได้อนิสงเพราะการนั่งสมาธิภาวนา เป็นสภาวะที่จิตกำลังถูกฝึกให้เชื่อง ซึ่งตามปกติธรรมชาติ
ของจิตนั้น เป็นสภาวะที่ไม่อยู่นิ่ง และบังคับบัญชาไม่ได้ การทำสมาธิโดยกำหนดลม
หายใจเข้าออก ในเบื้องต้นเป็นการฝึกสมถภาวนา เป็นอุบายให้จิตสงบ และเมื่อจิตสงบ
ขณะนั้น จิตก็ปราศจากกิเลสและนิวรณ์ชั่วขณะ ศีลก็บริสุทธิ์ จึงนับว่าการภาวนามีอานิสงส์สูงกว่าการให้ทาน เพราะการให้ทานบางครั้ง จิตก็มิได้ประกอบด้วยกุศลเสมอไป
บางคนทำทาน ในขณะที่จิตเป็นอกุศล เช่นเกิดโลภะก็มี เกิดโทสะ หรือเกิดโมหะก็มีเป็นต้นครับ แล้วค่อยจบด้วย กรวดน้ำ ขอให้เจริญในธรรม อนุโมทนากับท่านด้วยครับ