ใครทราบช่วยแนะนำด้วยค่ะ

ข่าวดีค่ะ

เมื่อวาน แม่โทรมาบอกค่ะ
ว่าแม่กลับจากโรงพยาบาลมาแล้ว

วันนี้เขายิ้มให้พลอยค่ะ มาแบบดีๆค่ะ
เขาบอกว่าแค่นี้เขาก็พอใจแล้ว

เวลา6โมงเย็น

เป็นเวลาที่พ่อ หนู แพร ไปไหว้ที่หอ แล้วแวะไปดูต้นไม้ที่พลอยเคยพบเค้าพอดีค่ะ

 

หลายกระแสค่ะ

เจาะเลือด5ครั้ง

สแกน ร่างกาย
สแกนสมอง

เจาะไขสันหลัง

คุณหมอทำหมดค่ะ

ละเอียด

น้องหนูคงเจ็บมากเลย

สายน้ำเกลือก็คาไว้ เผื่อพลอยไม่ทานอาหาร
น้องทานได้ 3ช้อน 9ช้อน บ้างค่ะ

 

ขอผ่านๆไปบ้างนะคะ ผ่าตรงน่ากลัวนะคะ


จนวันที่คุณหมอขอช๊อตไฟฟ้า
เพราะน้องหนูไม่ขยับร่างกาย กล้ามเนื้อจะลีบ
มาขอความเห็นพ่อ

บอกว่า น้องอาจความทรงจำหายไปเป็นเวลา6เดือน

พ่อโทมาถามว่า ลูกเชื่อด้านไหน

พ่อบอกว่า ไม่ยอม เดี๋ยวลูกผมก็เดินได้


หนูบอกว่าไม่รู้ แต่อย่าให้เค้าช๊อตนะ
หมอทำหมอเขาไม่รับผิดชอบหรอก

พ่อมาโคราช เอาผ้าไตร ยา มาไหว้ที่หลังหอ15
ป้าก็ฝากมา1ผืน สังฆทาน3ชุด

ไหว้ช่วงเย็น ไปที่วัดมืดแล้วค่ะก็ ทุ่มสองทุ่ม

เช้ามา น้องหนูพูดได้ เดินได้
(ยังไม่คล่อง ติดๆ เบลอๆ )
แต่วันนั้นคุณหมอก็ให้ยากระตุ้นเหมือนกันค่ะ

ทุกคนดีใจมาก

ด้วยยากระตุ้นมั้งคะ น้องเดินทุก1นาทีเลย

 

ตอนหนูไปหา สภาพยิ่งกว่าที่คิดค่ะ
อาทิตย์ที่แล้วนี่เอง

คนอะไร นั่งตัวแข็งมาก
หลังไม่ผิงพนัก เอาคอพาดขอบพนักที่เป็นหน้าต่าง
(โซฟาตั้งอยู่หน้า แผนก มีกระจกให้ติดต่อ)

หนูไปหา จับน้อง
น้องน้ำตาคลอ หนูบอกว่าไม่ต้องร้องนะ

วันนี้เอาผ้าไตรกับสังฆทานไปถวายนะ
พ่อจับมือพลอยมาไหว้ วางผ้าไตร ธูปเทียนดอกไม้

แล้วก็กลับโคราชค่ะ

สภาพนั้นน่ะ
ไม่มีใครเดาออกแน่ๆค่ะ

คือตอนแรกหนูก็ไม่คิดว่าเป็นแบบนี้
วาบแรกที่เปิดประตู
รู้สึกว่านี้น้องเรานั่งอยู่
พอเงยหน้ามองเผินๆ ใครเนี่ยนั่งตรงนี้
พอมอง อ้าวพลอยเหรอเนี่ย

 

เล่าได้พอสมควรแล้วค่ะ

ไปตรงจุดที่โพสต์ถามนี่เลย

คือหนูก็โทรหาแพร อาทิตย์นี้แพรกลับบ้านค่ะ

เขาเล่าว่า เมื่อพลอยเปิดปากพูด
พลอยบอกว่า พลอยเห็นทุกอย่าง

เขาคนนั้นก็อยู่ตลอด

(รายละเอียดไม่เล่านะคะ บอกได้เลยน่ากลัวมาก
แบบว่าไนตี้ช๊อคเลยค่ะ)

เขาบังคับไว้ค่ะ

ตอนแรกให้พลอยถามชื่อเขา
เขาบอกว่าไม่บอก
คุณหมอบอกว่า ไม่บอกจะรู้ได้ไง
เขาจึงยอมบอกชื่อ

บอกว่าเค้ากระโดดเพราะเครียดเรื่องเรียน เรียนนิเทศปีสุดท้าย
แม่เสียแล้ว คิดถึงพ่อ พ่อไม่สนใจเค้า

เค้าเหงา หาคนเหงาไปอยู่ด้วย

พ่อถามว่าทำบุญให้ได้รับรึยัง

เขาบอกว่า รับยังไง เค้ารับไม่เป็น
ถามบ้านก็จำไม่ได้ค่ะ

เขาบอกว่าอยากให้ทำให้จริงจัง
อยากได้เครื่องเซ่น

เขาบอกว่าชาติก่อนพลอยบุญเยอะ
ชาตินี้มีกรรมที่ต้องพบกับเค้า

เค้าอยากได้บุญพลอยค่ะ




บอกพลอยว่าให้ไปกับเขาแล้วจะสบาย
เขาเคยดึงพลอยออกจากร่างไปแล้วค่ะ


วันที่หนูไปหาวันนั้น
พลอยบอกว่าพลอยได้ยินที่หนูกระซิบข้างหนูทุกอย่าง

เค้าก็มองอยู่ด้วย
พลอยบอกเค้ามองหนู บอกว่า จิตแข็ง ????
มองพ่อแล้วบอกว่ากลัวพ่อ


พ่อแม่เลยบอกให้หนูทำอะไรให้ระวัง

เขาก็เดาว่า เธอเหงา เธอหาเพื่อน ที่ไปไหนคนเดียว
อยู่คนเดียว เธออยู่ตรงที่พลอยพักพอดีค่ะ



ใช่หนูกำลังเหงา เหงามากๆ หลายๆท่านที่นี้คงทราบดี

แต่หนูจะไม่เหงาแล้วค่ะ
หนูเลยพูดทางโทรศัพท์เมื่อกลางวันขณะคุยกับแพรว่า

เพื่อนมีเยอะ ไม่เหงา แต่เพื่อนอยู่ไกลเฉยๆ

 

ได้ความว่า วันนั้นที่พลอยมีสอบ
พลอยไม่ได้ไปสอบ เพราะว่าเธอบังคับให้นั่งอยู่ที่โรงอาหารค่ะ

เธอมีห่วง คือเธอยังเรียนไม่จบ
พ่อหนูก็สงสารค่ะ

 

ลืมบอกค่ะเดือนกว่าแล้วมั้งคะ
ช่วงที่ฝนตก

พลอยเล่นคอมช่วง4ทุ่ม
เดินกลับห้อง พบผู้หญิงผมเปียกน้ำ ยืนใต้ต้นไม้กลางฝนปลอยๆ
ใช่กางเกงพาแลงสีม่วง
(กางเกงพาแลงแต่ละรุ่นจะมีสีต่างกันค่ะ)

พลอยเชื่อว่า ไม่ใช่คน
เล่าให้หนูฟัง หนูก็ไม่ค่อยฟัง
ทุกคนคิดว่าอาจเป็นคนก็ได้ เขาอาจไปยืนตรงนั้น

แต่ไปดูสถานที่แล้ว ก็แปลกค่ะ

ไกลทางเดินไม่น่าจะเกินสิบเมตร
อยู่หลังห้องพลอยค่ะ

พลอยนอนอยู่ในสุดด้วยค่ะ

ก็นานแล้วนะคะ


วันนี้ที่ไปดูโทรถามพลอย พลอยบอกต้นไม้ให้
ใช้คำพูดที่พลอยไม่เคยพูด

หลังจากพูดได้ก็ใช้คำแปลกๆ ไม่ทราบไปเอามาจากไหน

เหมือนมีคนบอก

ตอนนั้นมั้งคะ
ที่พลอยบอกแม่ว่า เค้ามาอีกแล้ว
วันนี้มาดีไม่น่ากลัว ยิ้มให้

เค้าบอกแค่นี้ก็พอใจแล้ว

แม่บอกว่า วันนี้วันลอยกระทงนะ
อยากลอยที่ไหนก็ไปตรงนั้นนะ

เขาถามว่า แม่กลัวเขาไหม
แม่บอกว่าไม่กลัวเลย
แม่ไม่โกรธ มาดูแลน้องเค้า
ก็ไม่ต้องมาให้เค้าตกใจนะ





วันถวายผ้าไตร พลอยนอนยิ้มคนเดียว
ภายหลังพลอยบอกว่า เขามาถามว่า รบกวนไหม
พลอยบอกว่าไม่ เขาเลยยิ้มค่ะ



มีท่านเจ้าที่ที่หอมาดูพลอยด้วยค่ะพลอยเห็น ท่านตามดูแล
พ่อปู่พูดมาคำหนึ่ง ก็จริง เพราะมีคำที่พลอยเคยพูดไว้ แพรจำไม่ได้
หนูจำได้ นอกนั้นไม่มีใครรู้ค่ะ ท่านมาดูแลค่ะ ท่านใจดี

ท่านได้รับบุญแล้ว แต่ท่านบอกได้น้อย คงเพราะอยู่กันหลายท่านค่ะ


หนูก็เลยอยากทราบว่า การรับบุญของเขามีทางมั้ยคะ

 

เอาขั้นง่ายก่อนครับ ดีขึ้นออกจากโรงพยาบาลค่อยว่ากันใหม่
เอารูป+วันเดือนปีเกิดเขียนหลังรูป แล้วยกขันธ์5 ใส่รูป ใส่ซองปัจจัย
ถวายพระสงฆ์แล้วบอกยกให้เป็นลูกของพระ แล้วนิมนต์ให้หลวงพ่อนั้น
รับใว้แล้วสวดบทถวายพรพระ (พาหุง..) จบพิธี จะกลายเป็นลูกพระ
ผีทั้งหลายจะไม่ทำอะไรอีกเลยครับ

 

เป็นวิธีที่ถูกต้องมากที่สุดครับ ขอสนับสนุนข้อความนี้

 

เอาเป็นว่ารับเหมือนกับวิญญาณแบบอื่นๆ แต่แตกต่างกันที่ว่า คนที่ส่งบุญนั้น จิตมีกำลังจะส่งบุญให้ถึงวิญญาณนั้นๆได้ไหมเท่านั้นเอง

 

กรรมฐานเท่านั้นที่จะ ช่วยได้อย่างถาวร

พ่อ-แม่ พี่-น้อง คนไหนอยากช่วยก็ นั้งกรรมฐานแผ่ส่วนบุญ-กุศลให้

โดยเฉพาะ พ่อ-แม่-น้อง และ ญาติสนิดๆ ช่วยกันนั้งกรรมฐานจะดีมากเลย

แล้วแผ่ เมตตาไปให้โดย เอยชื่อคนๆนั้นแบบเจาะจงลงไปเลย

มีชื่อ ผีน้องคนนั้นไหมละ จะได้ช่วยกันหลายๆคน

ลูกศิษย์หลวงปู่ดู่-หลวงพ่อฤาษี ท่านเก่งหลายคน

รับรอง สัพเพ มหาสามัคคี ครอบองค์พระให้จะดีวันดีคืน

ปล.แต่โดยส่วนตัวผมยังไม่แนะนำให้ สวดบทพาหุฯ ในเรื่องนี้แม้นจะรู้ว่า บทนี้มีคุณมาก แต่ด้วยความที่ วิญญาณเองจะเดือดร้อน
ผมแนะนำ หาบทเมตตาสูตรแล้วกันครับ แผ่เมตตาอย่างเดียว+ทำกรรมฐานดีที่สุด

 

ตอนที่เจอกันครั้งแรก คุณพลอยเธอคงจะตกใจกลัวมากไป คือ เป็นพวกจิตอ่อน

จึงถูกควบคุมได้ง่าย แถมเป็นคนเกียจคร้านการงาน ศีลห้าไม่รู้จักนี่ เค้าคุมสบายบรื๋อ


ตอนนี้ก็เดินมาถูกทางแล้วละครับ ก็ทำบุญ ทำกุศล อุทิศให้เค้าไป

ไม่นานหรอก เดี๋ยวเค้าก็ได้เปลี่ยนภพภูมิ ไปรับบุญ กรรม ตามทางของเค้า

พวกสัมภเวสีไม่ได้มีฤทธิ์อะไรมากนักหรอกครับ (ถ้าเราไม่กลัวเค้าจนเกินไป)

ที่แกทำดุตั้งแต่แรก ก็เพราะอยากจะบังคับคุมจิต เท่านั้นเอง


เท่าที่คุณเล่ามานี่ ก็แสดงว่าเค้าอ่อนลงตั้งเยอะแล้ว พวกสัมภเวสีนี่ ร้อยทั้งร้อย

อยากให้คนทำบุญไปให้ทั้งนั้นละครับ เพราะเค้าอยู่ในทุคติภูมิ ยังไม่มีโอกาสทำเอง


ถ้าผ่านเรื่องนี้ไปได้ ก็พาไปปฏิบัติกรรมฐานซัก ๓ วัน หรือ ๕ วัน แล้วแต่สะดวก

สอนให้เค้ารู้จักแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศล รับรองได้ จะไม่เจอพวกผีประเภทนี้กวนอีก

อย่างดี เค้าก็แค่มาขอตรงๆ ในสภาพที่ไม่น่ากลัวนัก ไอ้ประเภทมาแบบคุมจิตนี่ เป็นไม่มี

เพราะกรรมฐานเป็นบุญใหญ่ กำแพงบุญหนา สัมภเวสีไม่กล้ารบกวนครับ

 

ต้องหิ้วตัวไปสวด ยักษ์ หรือใช้ยันต์ท้าวเวสสุวรรณ ปิดประตูหน้าต่าง ลองดู
ผีพวกนี้จิตใจตายด้วยอกุศล แก้ด้วย ผลบุญกุศลเห็นจะยาก
เหมือนกับเอาพระสมเด็จไปให้ขี้เมา เขาก็ต้องขายกินเหล้า

 

ใช่ครับผีพวกนี้ไม่น่ากลัว
แต่ว่า เรามองไม่เห็นมันเลยน่ากลัว
ยิ่งเรากลัวจิตยิ่งตกมันยิ่งได้ใจ
แบบว่า Basic เลยครับ พวกสัมเวสีหน่ะ
แต่อย่ากลัว............................

 

ผมไม่ได้แยงคุณนะแต่คุณคิดว่าขันธ์5ทำเป็นกันทุกคนหรอแล้วก็คุณรู้ไหมว่าขันธ์5ไม่ดีแต่ร่างยังไง อันอื่นๆผมไม่เถียงแต่ผมไม่แนะนำให้ทำขันธ์5ขึ้นเดียวมันจะหนัก
ผมยังไม่ได้อ่านหรอกนะว่ามันเกิดอะไรรู้แค่เพียงมีไรเกิดขึ้นนิดหน่อยไม่ยากหรอก

 

ของเขมรครับเท่าที่รู้สึกและแรงมากด้วย คุณชื่อน้ำหวานหรอ
แล้วคุณอยู่โคราชใช่ป่ะแถวไหนหรอ ถ้าในเมืองก็ดีนะ อยากไปดูมั้ง
รบกวนหน่อยนะงับเดี๋ยวกำลังอ่านต่อ

 

คือจะบอกอย่างนี้นะงับถ้าผี อธิฤษธ์ (พิมถูกไหมว้า) จะไม่เก่งเกินไป จะวัดได้อย่างไง อย่างมากก็ไม่เกินเป็นไข้ปวดหัว
ถ้าเหยียบของอย่างมากก็ขาหักไม่ถึงตายนะ
(อันนี้อย่างมานะ)
แต่ถ้าคนส่งของมานี่สิ แรงได้ถึงตาย และไม่สามารถเกิดได้ด้วย ละคนที่ทำของถึงขั้นตายมีเยอะมาก
เดี๋ยวขออ่านต่อก่อนเดี๋ยวมาเติมให้

 

แต่ในความรู้สึกของผม ผมคิดว่าเป็นการกระทำของคนหรือคนที่เก่งมาก เพราะไม่ใช่โดนกันง่ายๆและไม่ได้บ่อย ยิ่งออกพรรษาของยิ่งแรงมาก
แต่ช่างมันเถอะดีขึ้นก็ดีละ

 

คิดอยู่นานว่าจะตอบดีหรือไม่
ไม่อยากไปยุ่งกับกรรมของใคร
ลองไปเอาน้ำมนต์ที่บ่อน้ำมนต์สมเด็จโตวันอินทร์ไปผสมน้ำให้น้องอาบและกินดูนะ
หารูปสมเด็จโตไปบูชา
เปิดซีดีคาถาชินบัญชรฟังตลอดเวลาที่เปิดได้
หาบทพลจักรวัฒนสูตรของหลวงพ่อวิริยังค์วัดะรรมมงคลมาเปิดฟังตลอดด้วย
ให้น้องปฏิญานตนเป็นพุทธมามะกะ นับถือและศรัทธาในพระรัตนตรัยและเชื่ออย่างสุดใจว่าบัดดนี้เราเป็นลูกของพระพุทธเจ้าแล้ว
ไม่มีสิ่งอวมงคลใดจะมาทำร้ายได้
ทำจิตใจให้ผ่องแผ้วด้วยศรัทธานั้น
ทำบุญกุศลเมื่อใดก็จะกรวดน้ำอุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวรด้วยใจที่มีเมตตา
ลองดูนะ

 

ขันธ์5 คือมี ดอกใม้สีขาว 5 คู่ เทียนเล่มเล็กๆ 5 คู่ ใส่จานเรียกขันธ์ 5 ครับ
และฝากตัวเป็นลูกพระพุทธเจ้าไม่ดีตรงไหนยังไง ในส่วนพระพุทธเจ้าผมเอง
ยกให้ได้ไม่ว่าจะเป็นสังขารขันธ์ หรือวิญญาณขันธ์ แลัวแต่พระพุทธเจ้าท่าน
จะทำอย่างไร เพราะผมมั่นใจว่าพระพุทธองค์ไม่เอาผมไปลงนรกแน่ๆ

ที่ยกมากล่าวเพราะตอนเด็กๆผมก็เกือบตาย พ่อแม่ก็ทำแบบนี้ล่ะ ยกให้
เป็นลูกพระพุทธเจ้าให้ตัวแทนท่านคือพระสงฆ์มารับแทนองค์ท่าน ต่อมาอาการ
ผมก็ดีวันดีคืน จากที่หมอบอกนัดวันตายไม่เกิน 7 วัน ก็จนทุกวันนี้ไม่เห็นตาย
เลย กลับทำให้ผมมั่นใจในตัวเองว่าผมเป็นลูกพระ ทำอะไรก็ต้องทำดีคิดดีละ
เว้นการทำชั่วเพราะเป็นลูกพระ

ไม่ดีตรงไหน แม้ความตายยังไม่กลัว จะกลัวอะไรแต่ขันธ์ 5 อัตตาตัวตนมี
ให้ละ ไม่ใช่ให้มากลัวขันธ์ 5 นะครับคิดดีๆ.