บริจาคเลือด สานฝันต่อชีวิต มีอานิสงค์มาก

บริจาคเลือด สานฝันต่อชีวิต
Saturday, 16 January 2010 14:45



วันนี้เราไปบริจาคเลือดที่ตึกศรีพัฒน์ โรงพยาบาลสวนดอกมาล่ะ ครั้งนี้บริจาคเป็นครั้งที่ 5 แล้ว พยายามจะไปทุกๆ 3 เดือน แต่ก็ไม่ตรงเวลาเป๊ะหรอกนะ เอาตามสะดวกและเหมาะสมด้วย
ถ้าใครสุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ก็มาบริจาคได้ทุกๆ 3 เดือน แต่ต้องเป็นช่วงที่ไม่ได้ทานยาอะไรนะคะ ยาแก้ไข้แก้หวัดธรรมดาต้องงดก่อนบริจาคเลือด 7 วัน ส่วนยาปฏิชีวนะแบบแรง เช่นยาโรแอคคิวเท็น (ที่ใช้รักษาสิว) ต้องงดก่อนบริจาคเลือดถึง 1 เดือนเลยล่ะค่ะ เราเลยเลิกกินยานี้แล้ว เลี้ยงสิวกันไป
บริจาคเลือดก็เป็นอะไรอีก 1 อย่างที่สละได้โดยไม่ต้องเสียเงินนะคะ บางคนเจ็บป่วยถึงชีวิต ต่อให้มีเงินแต่ไม่มีเลือดก็ช่วยอะไรไม่ได้ สละเลือด 1 ถุงนี้ อาจได้ช่วยสานฝัน ต่อชีวิตให้ใครบางคนได้เลยล่ะ
ปกติบริจาคเลือดเสร็จแล้ว ทางโรงพยาบาลก็จะมีนมและขนมให้ทานรองท้องอยู่แล้ว นั่งพักทานขนมหลังจากบริจาคเลือดซักพัก เพื่อไม่ให้หน้ามืดนะคะ แต่เราว่าครั้งต่อไปเราจะเตรียมขนมไปเพิ่มหน่อยล่ะ เพราะเรามักจะหน้ามืดเวียนหัวเรื่อยเลย หลังบริจาคเลือดเสร็จ สงสัยคราวหน้าต้องเตรียมเสบียงส่วนตัวไปซะแล้ววว...
ที่เราไปบริจาคเค้าจะให้เลือกว่าจะระบุผู้ป่วยที่จะให้รับเลือดเราเลยไหม ถ้าไม่รู้จักใครที่ต้องการเลือดอยู่ ก็ให้เลือดแก่โรงพยาบาลเก็บไว้นั่นแหละค่ะ ทางโรงพยาบาลจะจัดสรรแก่ผู้ป่วยที่ต้องการเลือดให้เหมาะสมเองค่า...



ถ่ายคลิปมาสั้นๆ ใครไม่เคยไปก็ลองดูเล่นๆกันได้ ดูเสร็จแล้ว ลองวางแผนดูกันนะค๊าา...ว่าคุณพร้อมสำหรับการบริจาคเลือดครั้งต่อไป....หรือครั้งแรกรึยัง

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=U7WVliwarNQ]YouTube - ภาพยนตร์ของฉันเล็ก[/ame]

 

อานิสงส์การบริจาคเลือด เสริมชีวิตให้เป็นแก่นสาร บังเกิดบุญมหาศาล ได้สร้างทานบารมี


ปัจจุบันมักมีการพูดถึงกันอยู่บ่อยๆ เกี่ยวกับการให้ การบริจาค ไม่ว่าจะเป็นการให้วัตถุหรือให้ธรรมเป็นทาน หรือให้อภัยเป็นทาน ก็ตาม
แต่มีทานที่สำคัญยิ่งอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งมักไม่มีใครนำมาพูดถึงกันเลย นั่นก็คือ การให้ชีวิตเป็นทาน

การให้ชีวิตเป็นทาน คนทั่วไปมักเข้าใจกันว่า ต้องสละชีวิตของตัวเอง และต้องตายเพื่อให้คนอื่นมีชีวิตอยู่เท่านั้น จึงจะถือว่าเป็นทานข้อนี้ได้

แต่ในยุคปัจจุบัน คงจะหาคนที่มีความเสียสละมากมายถึงเพียงนั้นได้ยาก บางทีแม้ว่าจะต้องเสียสละเพื่อท่านผู้มีอุปการคุณ มีบุญคุณ เช่น พ่อ แม่ ที่กำลังป่วยหนักต้องการคนคอยปรนนิบัติดูแลอย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะลูกๆ ซึ่งมีหน้าที่โดยตรง ก็มักจะมีการเกี่ยงกันทำ มักอ้างความจำเป็นต่างๆ มากมาย มากีดกันตัวเองออกจากหน้าที่ที่ควรทำ

ถ้าเป็นไปได้ก็มักจะไม่ทำหน้าที่นี้ด้วยตัวเอง แต่จะใช้วิธีจ้างคนอื่น จ้างพยาบาล ซึ่งทุกวันนี้จะมีหน่วยงานที่มีพนักงานสำหรับรับทำหน้าที่บริการด้านพยาบาล หรือดูแลคนป่วยคนชรา คอยสนองบรรดาลูกๆ ที่ต่างคนก็ต่างพยายามหลีกเลี่ยงหน้าที่สำคัญที่สุด ซึ่งลูกๆ ที่ดีจะพึงปฏิบัติพึงกระทำกัน
ลูกบางคนพอเห็นว่าได้จ้างพยาบาล หรือคนดูแลพ่อแม่ไว้แล้ว ก็คิดว่าตัวเองหมดหน้าที่แล้ว ไม่เคยสอดส่องดูแลให้ความสนใจ ที่จะมาคอยดูว่า พ่อแม่ต้องการอะไรบ้างด้วยตัวเองเลย นานๆ จะมาให้พ่อแม่เห็นหน้าสักครั้ง บางทีหายไปเป็นเดือน หลายเดือน ความจริงท่านเหล่านั้นคงไม่ต้องการสิ่งใดอื่น นอกจากได้เห็นหน้าลูกๆ บ้าง เห็นลูกๆ ประสบความสำเร็จ มีความสุขกัน พ่อแม่ก็แทบจะหายเจ็บหายป่วยแล้ว สิ่งเหล่านี้นับว่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้าสลดหดหู่ที่สุดในสังคมปัจจุบัน

การให้ชีวิตเป็นทาน ก็มีทางให้เลือกหลายทาง โดยไม่จำเป็นที่ตัวเองจะต้องตายเพื่อผู้อื่นเสมอไป การบริจาคโลหิต คือ การให้ชีวิตเป็นทานอย่างหนึ่ง จะเห็นว่าบางทีคนที่กำลังป่วย อาการทรุดหนัก ไม่ว่าจะเกิดจากอุบัติเหตุหรือโรคร้ายใดๆ ก็ตาม ที่ทำให้เลือดในร่างกายเสียไป หรือทำให้เสียเลือดมาก ถ้าเขามีโอกาสที่จะได้รับโลหิตแม้เพียงหยดเดียว อาจช่วยให้เขามีชีวิตอยู่ในโลกนี้ เพื่อทำความดีทำบุญสร้างกุศล ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อสังคมส่วนรวมอีกต่อไปได้

โลหิต เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับชีวิตของมนุษย์และสัตว์โลกทั่วๆ ไป เพราะเป็นสิ่งที่มีส่วนในการช่วยเหลือชีวิตผู้ป่วยให้อยู่รอดปลอดภัย นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกต่างก็ได้พยายามค้นคว้าวิจัยมาเป็นเวลานาน แต่ยังไม่ประสบผลสำเร็จในการหาสารประกอบอื่นๆ ที่จะนำมาใช้ทดแทนโลหิตในร่างกายได้ ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องจัดให้มีการบริจาคโลหิต เพื่อให้เกิดการถ่ายเท หรือให้โลหิตจากบุคคลหนึ่งไปยังอีกบุคคลหนึ่งได้

การบริจาคโลหิตคือ การสละโลหิตส่วนเกินที่ร่างกายไม่จำเป็นต้องใช้ เพื่อให้กับผู้ป่วยที่มีความต้องการ เป็นสิ่งที่ไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายเลย

ผู้บริจาคโลหิต สามารถบริจาคได้ในทุกๆ ๓ เดือน เพราะเมื่อบริจาคออกไปแล้ว ภายในระยะเวลาที่กำหนด ไขกระดูกจะเป็นส่วนสำคัญในการสร้างเม็ดโลหิต ขึ้นมาทดแทนส่วนที่ขาดหายไป ให้โลหิตในร่างกายมีปริมาณเท่าเดิม ถ้าไม่ได้บริจาคหรือถ่ายเทออกไป ร่างกายก็จะขับเม็ดโลหิตที่สลายตัว ซึ่งไม่มีประโยชน์ต่อร่างกายแล้วเพราะหมดอายุ ออกมาในรูปของปัสสาวะ อุจจาระ หรือเหงื่อ อยู่เป็นประจำทุกวัน

เมื่อโลหิตมีความสำคัญยิ่งสำหรับชีวิตคนและสัตว์ เมื่อขาดโลหิตทุกชีวิตต้องตาย ให้ความหมายคล้ายต้นไม้ขาดน้ำ มีแต่จะช้ำเหี่ยวเฉาและแห้งตายไปในที่สุด
ผู้ป่วยที่มีอาการทรุดหนัก สามารถดำรงชีวิตอยู่ต่อไปได้เมื่อได้รับโลหิตทันต่อเวลา จากชีวิตสู่ชีวิต มอบโลหิตช่วยผู้ป่วย ให้เลือดให้ชีวิต บริจาคโลหิตเสริมชีวิตให้เป็นบุญ

การบริจาคโลหิตจึงถือว่าได้เสียสละสิ่งที่มีค่าที่สุดในร่างกาย ในชีวิตของคนเรา นอกจากจะทำให้เกิดความภาคภูมิใจ ที่ได้เสียสละโลหิตในร่างกายของตัวเอง ช่วยต่ออายุให้ชีวิตแก่คนป่วยที่กำลังจะตาย เพื่อก่อให้เกิดประโยชน์มหาศาลแก่ผู้อื่นที่ได้รับโลหิตจากผู้บริจาคไปแล้ว สิ่งที่จะเกิดตามมาคือ ผู้บริจาคได้ทราบหมู่โลหิต และได้ตรวจคุณภาพโลหิตของตัวเอง ได้รับการตรวจสุขภาพในทุกๆ ๓ เดือน

กรณีผู้บริจาคโลหิตตามกำหนด นอกจากจะได้รับการตรวจหาเชื้อไวรัสตับอักเสบ บี ไวรัสตับอักเสบ ซี เชื้อไวรัสเอดส์ และเชื้อซิฟิลิส (กามโรค) แล้ว ยังเป็นการช่วยสร้างเสริมเพิ่มพูนทานบารมีที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งยากที่ใครจะทำให้เกิดให้มีขึ้นได้ ย่อมได้รับอานิสงส์ส่งผลตามมาภายหลัง ดังคำที่ว่า ผู้ให้ย่อมได้รับการให้ตอบ ผู้ไหว้ย่อมได้รับการไหว้ตอบ เช่นเดียวกับการให้ทานที่ยิ่งใหญ่อื่นๆ

การให้ทานโดยทั่วไปมี ๑๘ ประการ ดังที่ปรากฏในคัมภีร์อรรถกถามโนรถปูรณี สีหนาทสูตร อังคุตตรนิกาย ๓/๒๓๕-๒๓๖ ดังนี้ คือ

๑.ทำให้ชีวิตมีความสุข
๒.เป็นรากฐานของสมบัติ
๓.เป็นบ่อเกิดแห่งโภคทรัพย์
๔.ช่วยต้านภัยให้ชีวิตได้
๕.ช่วยคุ้มครองป้องกันอันตราย
๖.ช่วยปูทางไปสู่สุคติ
๗.เป็นที่อาศัยได้
๘.เป็นที่พึ่งพิงได้
๙.ช่วยเสริมพลังใจให้เข้มแข็งได้
๑๐.เป็นทางเดินของบัณฑิต
๑๑.ได้เป็นเชื้อสายของพระพุทธเจ้า
๑๒.ทำให้ได้สมบัติในสวรรค์
๑๓.ทำให้ได้สมบัติพญามาร
๑๔.ทำให้ได้สมบัติพระพรหม
๑๕.ทำให้ได้สมบัติพระเจ้าจักรพรรดิ
๑๖.ทำให้ได้สาวกบารมีญาณ
๑๗.ทำให้สำเร็จปัจเจกโพธิญาณ
๑๘.ทำให้สำเร็จอภิสัมโพธิญาณ


การบริจาคโลหิต เป็นปรมัตถทานบารมีสูงสุดที่มนุษย์สามัญทั่วๆ ไปพึงทำได้ เพราะเป็นการให้ส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของชีวิตตนเพื่อนำไปช่วยต่อชีวิตให้ผู้อื่น ผู้ให้ย่อมเกิดความปีติ ความสุขทางใจ จากผลบุญของการให้ไร้ขีดจำกัดอย่างแน่นอน

ขณะนี้โลหิตที่ได้รับการบริจาคยังขาดแคลน ไม่เพียงพอ ท่านผู้บริจาคโลหิตจึงนับว่าเป็นส่วนสำคัญในการบริจาคโลหิต เพื่อสำรองไว้ใช้กับเพื่อนมนุษย์ผู้เจ็บป่วยที่ยัง รอรับการต่ออายุจากแรงศรัทธาของทุกท่าน
สนใจติดต่อขอบริจาคโลหิต หรือขอทราบรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่

ศูนย์บริการโลหิตแห่งชาติ สภากาชาดไทย
ถนนอังรีดูนังต์ โทร.๐-๒๒๕๑-๓๑๑ ต่อ ๑๑๓, ๑๖๑, ๑๖๒

หรือกองบริการโลหิต รพ.ภูมิพลอดุลยเดช ซึ่งเป็นสาขาบริการโลหิตของศูนย์บริการโลหิตแห่งชาติ สภากาชาดไทย โทร. ๐-๒๕๓๑-๑๙๗๐-๙๙ ต่อ ๒๗๖๕๑ ในวันเวลาราชการ รวมทั้งติดต่อขอบริจาคได้ที่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ กทม. ซึ่งจะเปิดรับบริจาคเป็นครั้งที่ ๑๐๘ ในวันศุกร์-อาทิตย์ที่ ๓-๕ ตุลาคม ๒๕๔๗ ระหว่างเวลา ๐๘.๓๐-๑๕.๐๐ น.

 

โมทนาด้วยครับ

ผมเองเพิ่งไปบริจาคมาเมื่อ สอง สาม อาทิตย์ก่อนครับ

ครั้งแรกครับ ที่ผ่านมากลัวทั่งเลือดและเข้มมาก พอได้ผ่าตัดเมื่อปีที่แล้ว เลยเห็นว่า เราเคยทำอะไรมาก กว่าแค่เจาะเส้นเลือดอีก ก็เลยไป กลัวแทบตาย ที่แท้ งี้เอง ผ่าตัวเราแย่กว่าเยอะ บล็อกหลัง กรอกระดูก บริจาคเลือดเลยเป็นเรื่อง จิ้บๆแล้ว ครับ อิอิ

 

อนุโมทนาสาธุ
เคยบริจาคมาแล้ว 29 ครั้ง รู้สึกอิ่มอกอิ่มใจทุกครั้งที่ได้บริจาคเลือด
เพราะคิดว่าเลือดของเราจะสามารถช่วยชีวิตผู้อื่นได้ เคยแม้กระทั้งโดน
กาชาดไล่กลับมา เพราะเราทำตัวไม่เหมือนใคร 2 เดือนครึ่งก็ไปบริจาค
อีกแล้ว ไม่ได้ครบ 3 เดือนเลย แต่เราก็ตื้อจนเขายอมรับเลือดของเรา
2 ปี เลยบริจาคได้ 9 - 10 ครั้ง ก็ร่างกายเรามันแข็งแรงดีอยู่เลยทำได้
แต่ไม่แนะนำให้ใครทำตาม สามเดือนครั้งก็พอแล้วครับ แต่ตอนหลังมา
ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปเลย ติดงานอ่ะ กาชาดก็ไม่เปิดรับวันหยุดด้วย เซ็งเลย
เพราะกะว่าจะทำสถิติให้เกินร้อย และจะทำให้ได้ถ้ามีโอกาส

 

สาธุครับ
บริจาคโลหิตเป็นทานจะส่งผลให้สุขภาพแข็งแรง อายุขัยยืนยาวไปทุกภพทุกชาติ

 

อนุโมทนาค่ะ

แล้วบริจาคเลือดตั้งแต่กี่ปีขึ้นไปถึงบริจาคได้คะ

_____________________________

สุขใดเหมือนแม้นการไม่เกิดไม่มี

ตารรอยพระพุทธเจ้า ในฐานะที่ได้เกิดมาในพระพุทธศาสนา

 

ผมเองบริจาคครั้งแรกตอนอายุ17 จำได้ว่าแข่งกับเพื่อนด้วยว่าใครเต็มถุงก่อนกัน มันดีครับได้บุญด้วย พึ่งบริจาคมาเมื่อก่อนสงกรานต์ นี่เอง แต่ลืมว่าไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย แล้วบริจาคไป 450CC ทำเอาหน้ามืดไปพักใหญ่เลย เหอๆๆ พี่ๆพยาบาลบอกว่า สงกรานต์เลือดไม่ค่อยพอ ก็ขอให้เพื่อนๆที่ร่างกายแข็งแรง ไปร่วมกันบริจาคหน่อยนะครับ ช่วยๆกัน
เท่าที่จำได้นะครับสำหรับผู้ที่บริจาคได้
1 ร่างกายแข็งแรง
2 ไม่มีพฤติกรรมเสี่ยง เรื่องเพศ
3 ไม่กินยาปฏิชีวนะในช่วงนั้น
4 พักผ่อนเพียงพอ(ไม่งั้นเลือดจะลอย)
5 ไม่อยู่ในช่วงที่มีประจำเดือน
6 ทานข้าวมาก่อนที่จะบริจาค(เดี๋ยวจะเป็นลมครับ)
ท่านใดที่ทราบข้อกำหนดการบริจาคเลือด เพิ่มเติมได้นะครับ

ส่วนจะบริจาคได้เท่าไหร่ ก็อยู่ที่เจ้าหน้าที่จะจัดให้ครับ
ของผมทางกาชาดมาจัดให้บริการที่ทำงานผมเลยครับ
ท่านใดสนใจบริการนอกสถานที่ในเวลาราชการลองติดต่อที่กาชาดดูนะครับ

อนุโมทนากับทุกๆท่านด้วยครับ

 

อนุโมทนาในบุญกุศลที่ทำครับ ผมเองก็บริจาคที่สวนดอกมา
ประมาณเกือบ20ครั้งแล้วมั้งครับ(ทุก3เดือนเหมือนกันครับ เมื่อก่อนก็บริจาคให้กาชาดครับ ) <ไม่ได้นับครั้ง เพราะไม่เคยใช้บัตรบริจาค(หายจนเค้าไม่อยากให้แล้ว)>

เป็นกำลังใจให้ในการทำบุญครั้งต่อไปเรื่อยๆครับ (ผมมาConfirm ว่า ถ้าบริจาคทุก3เดือนร่างกายคุณจะค่อยๆ ปรับตัวเองขึ้นเอง แข็งแรงขึ้น พยายามทานน้ำก่อนบริจาคให้เยอะ หลังบริจาคก็ทานน้ำให้เยอะเดี๋ยวอาการหน้ามืดก็จะดีขึ้นเองครับ)

โดยส่วนตัว คิดว่าอานิสงค์จากการบริจาคเลือด คือ ร่างกายแข็งเเรง ไม่เป็นโรคง่ายๆ(ผมเองทานมังสาวิรัติมาสิบกว่าปี ก็ยังสามารถบริจาคเลือดได้ทุกสามเดือนมาเป็นสิบกว่าปีได้เหมือนกันครับ)

 

เพิ่งบริจาคได้ 12 ครั้งค่ะ หลังสงกรานต์ว่าจะไปบริจาคอีกเพราะเป็นช่วงที่มีอุบัติเหตุมาก โรงพยาบาลต้องการเลือดมาก ขอร่วมอนุโมทนาสาธุกับทุกท่านค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ

เคยบริจาคมา 2 ครั้ง..และก็รู้สึกดีทุกครั้ง

 

วันเกิด ผมก็พึ่งไปบริจาคมาครังแรกที่ตึกสภากาชาด

ตอนแรกนึกว่า กรุ๊ป O รู้มาตลอดว่ากรุปโอ

พอไปตรวจที่กาชาด กลายเป็นกรุ๊ป A

ดีที่ไปจะได้ไม่เข้าใจผิดไปอีกนาน

บริจาคแล้วก็ สบายใจดีครับ

แต่ยาบำรุงเลือดตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอกว่าทานแล้วจะอ้วนขึ้น

แต่อ้วนจริงๆครับ T-T เห็นๆเลยทานวันละเม็ดเอง

เพราะอุดมไปด้วยวิตามินกระมัง

 

บริจาคมา 19 ครั้ง ทุกสามเดือน ที่เมืองไทย แต่พอมาอยู่ต่างแดน เขาให้บริจาคได้ ทุก หกเดือน เฉพาะผู้หญิง ส่วนผู้ชายทุกสามเดือนค่ะ ที่ต่างแดนเพิ่ง ได้บริจาคครั้งเดียวเพราะอากาศหนาวมากเลือดไหลไม่สะดวกช้ามาก ค่ะ

 

ขออนุโมทนา สาธุ อนุโมทนา สาธุ

ผมบริจาคทุกๆ สาม เดือน ครับ
ตอนนี้ได้ 44 ครั้ง ครับ ทำบุญในวันเกิดครบ 31 ปี
เดือนที่แล้วนี้เอง ร่างกายรู้สึกดีครับ และรู้สึกสบายใจใน
การให้เราไปแล้วนำไปช่วยชีวิตคนกำลัง ใกล้ตาย
หรือผู้ที่ต้องการเลือดมากๆ...อยากให้คนไทยไปบริจาคเลือด
มากๆ ไปที่ไหร่ถามเจ้าหน้ารับบริจาค บอกว่าเลือดไม่ค่อยพอ
และที่สำคัญ จะได้ไปรับเหรียญ จากสำเด็จพระเทพฯ ด้วยครับ

 

ผมแนวฮาร์ดคอร์ ชอบแบบเจ็บตัวทุกเดือน เลยบริจาคเกล็ดเลือด

 

เดือนหน้าครบกำหนดบริจาคแล้วค่ะ บริจากมา 41 ครั้งแล้ว หลังบริจากจะรู้สึกดีมากๆเลย และจะอุทิศบุญกุศลหลังบริจาคด้วยค่ะ

 

เมื่อวันที่ 14 ต.ค. 2553 ก็ไปบริจาคเลือดมาที่ รพ. ศรีวิชัย หนองแขมค่ะ ทางสภากาชาด จะมาที่ รพ. ทุก ๆ 3 เดือน (บริจาคครั้งนี้ ก็ ครั้งที่ 3 แล้ว) ตอนนอนบริจาคเลือดไป ก็แผ่เมตตาให้สรรพสัตว์ทั้งหลายให้ร่วมอนุโมทนาบุญกับเราด้วย รวมไปถึงเจ้ากรรมนายเวร ท่องไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะบริจาคเสร็จ ลองทำดูนะคะ จะรู้สึกอิ่มบุญมากกว่าปกติจ๊า....อนุโมทนากับทุกท่านที่ได้บริจาคโลหิตนะจ๊าcatt1

 

คุณแม่ของดิฉัน ท่านได้บริจาคเลือดกับสภากาชาด มา 60 กว่าครั้งแล้วค่ะ ท่านได้รับเข็มที่ระลึกมาหลายเหรียญเลยล่ะ ส่วนที่มายืนยันเรื่องของอานิสงค์คือ ก่อนที่คุณแม่จะป่วยเข้าโรงพยาบาลนั้น ร่างกายของคุณแม่ทรุดโทรมมากแล้ว แต่กลับตาลปัตรตอนก่อนที่คุณแม่จะเสียชีวิตนี่ล่ะ ท่านนอนอย่างสงบตลอดระยะเวลาที่อยู่โรงพยาบาล 22 วัน จากกายเนื้อที่ทรุดโทรม กลับผ่องใสขึ้นทุกวันๆ เลย ตอนสิ้นลม กายเนื้อของคุณแม่สวยงามมากค่ะ มีความผุดผ่องมาก สวยมาก สวยตัง้แต่หัวจรดเท้าลงมาเลย ซึ่งน่าแปลกมาก เพราะต่างจากก่อนเข้าโรงพยาบาลโดยสิ้นเชิง เหมือนคนนอนหลับเฉยๆ คาดว่า ดวงจิตของคุณแม่ได้ออกจากร่างแล้ว ท่านก็คงได้ไปสู่สุคติแน่นอน เพราะท่านตายสบายมากเลย ไม่ทรมานเลยค่ะ ถ้าให้เดา ดิฉันขอเดาว่า นี่อาจเป็นอานิสงค์ส่วนนึงจากกุศลที่ท่านได้บริจาคโลหิตตลอดมา จวบชั่วชีวิตของท่าน ตั้งแต่สมัยที่ท่านสาวๆ จนถึงอายุ 70 กว่าปี ท่านได้เข้ารับบริจาคโลหิตมากถึง 60 กว่าครั้ง และท่านได้เคยเข้ารับพระราชทานเข็มที่ระลึกของผู้บริจาคโลหิตกับ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ อีกด้วยค่ะ ซึ่งถือว่าเป็นเกียติยศสูงสุดของครอบครัวเราอีกด้วย

 

วันนี้ไปบริจาคโลหิตที่สภากาชาด

ช่วงเดือนตุลานี้ เขามอบพวงกุญแจถุงโลหิตเป็นที่ระลึกค่ะ

ขออนุโมทนากับทุกท่านด้วยค่ะ

:d