คนที่เจอผี ส่วนใหญ่เพราะผีต้องการความช่วยเหลือ

ชอบคำสอนของท่านพระอาจารย์เล็ก ถึงอก ถึงใจดีครับ
ขอนุโมทนาครับ

 

ต้องอย่างนี้ สิครับ.....

ไม่ต้องอ้อมค้อมเสียเวลา ผิด-ถูก ใช่-ไม่ใช่ รู้กันไปเลย....อนุโมทนา ครับ

 

แล้วไอ้ตัวที่ว่ามานั่งทับหน้าอก บีบคอ นั้นมีจุดประสงค์อะไรคับ กรุณาให้ความกระจ่างด้วยครับ
...อนุโมทนา สาธุครับ...

 

จริงเหรอคะ..จะได้จำไว้ใช้เผื่อเจอ..ถึงตอนนั้นจะมีสติหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ..หรือจะกระเจิง

 

ผมว่าส่วนใหญ่กว่า 90% เจอแล้ว ไม่ทันตั้งสติหรอก วิ่งหนีทั้งนั้น ที่ไม่หนีก็มี เพราะหนีไม่ออก ขามันแข็ง แต่ใจน่ะกลัวสุดขีด ก็เพราะเป็นภาพที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ยิ่งเป็นภาพน่าเกลียดน่ากลัว สบายไม่ต้องคิดมาก หนีอย่างเดียว จะเอาสติที่ไหนไปคิดว่า เคยเป็นญาติมาขอส่วนบุญ....จริงไหมครับ???

 

อนูโมธนาคะ ที่ว่าคนกลัวผีนั้นนะคะเป็นเพราะดูพวกหนังผีเยอะไปปล่าวคะ เลยเก็บเอามาเป็นอารมณ์เห็นหนังผีมีแต่น่ากลัวทั้งนั้นเลยมาแบบว่ามาหลอกให้กลัวบ้างมาอำบ้างอย่างนี้คนจะไม่กลัวได้ไงคะ แต่พอได้รู้ข้อมูลจากอาจารย์อย่างนี้ก็ดีคะจะได้เตรียมตัวได้เมื่อเหตูการมันเกิดขึ้นจริง ขอขอบคุณข้อมูลดีๆๆคะ

 

ชอบคำสอนของพระท่าน จังครับ..

แต่ก็น่าจะจริงนะครับผมว่า.. เพราะว่าคนเราเองพอได้เห็นก็กลัว เค้ากันแล้ว..

อย่าว่าแต่คนอื่นเลยครับผมเองจิตยังไม่นิ่งพอถ้าเห็นก็คงกลัวเช่นกัน..

แต่ก้อยากอุทิศบุญกุศลไห้เขาเหล่านั้นเช่นกัน ในเมื่อเราเองยังมีโอกาศที่จะอุทิสบุญกุศล

ไห้เค้าได้อยู่...อนุโมทนาด้วยนะครับ..

 

หาอ่านได้ในกระโถนข้างธรรมในห้องของพระอาจาร์

 

อนุโมทนาค่ะ

นี่เป็นอีกคนที่มักฝันเห็นเป็นประจำบางตนคือมาได้แค่ให้เราเห็นพูดก็ไม่ได้ ไอ้เราก็กลัวสวดมนต์อย่างเดียวพอตื่นขึ้นมาพอทำสังฆทานให้เขาก็ไม่มาให้เห็นอีกเลย

 

กราบอนุโมนา

---------------


มีเรื่องมาเล่าค่ะ...

เมื่อคืนวันโกน ต้นเดือนนี้ ข้าพเจ้าได้โดนผีผู้หญิง ทั้งร่างมาทับที่หน้าอกข้าพเจ้า แล้วมีเสียงแว่วขอความช่วยเหลือ

เธอมาแบบนอนคว่ำไม่ให้เห็นใบหน้า ผมยาวดำปี๋รวบปล่อยๆ ร่างทื่อๆคล้ายอยู่ในห้องชันสูตรศพ และไม่ใส่เสื้อผ้า

ลักษณะรูปพันสันฐานเหมือนคนเกาหลี หรือจีน

แปลกที่ ไม่รู้สึกน่ากลัวเลย คิดว่าเธอน่าสงสาร เธอมาดี ก็เลยตั้งจิตอุทิศส่วนกุศลที่ได้กระทำมาทั้งหมดให้เต็มที่เลย เธอก็หายไป...


วันรุ่งขึ้น ข้าพเจ้านึกอยากไปทำบุญอีกบอกไม่ถูก ก็เลยไปหยิบชุดๆนึงมาใส่ ใจมันอยากใส่มากชุดนี้

มันคือชุดมือสองของเกาหลีที่ข้าพเจ้า ซื้อมาจากตลาดนัด2วันที่แล้ว ยังไม่ได้ซักอีกต่างหาก เพราะสวยดูดีอยู่

เเต่พอสวมเท่านั้นสิ เกิดอาการขนลุกซู่ แล้วภาพของเธอเมื่อคืนก็ปรากฎในใจทันที

ขณะนั้น ใจคิดทันทีว่า ต้องเป็นชุดของผู้ตายแน่ๆ เพราะรู้สึกว่าใช่เลย ทั้งที่ไม่เคยคิดมาก่อน ก็มาอีตอนที่สวมใส่สัมผัสแล้ว

ชุดก็ยังไม่ได้ซักด้วยเอามาแขวนไว้ในตู้เสีื้อผ้า....เจอดีเลย แต่วันนั้น ก็ใส่ออกไปทำบุญและอุทิศส่วนกุศลให้เธอคนนั้นหมดเลย


พออ่านกระทู้แล้วก็แน่ใจจริงๆว่า ช่วงเวลานั้นข้าพเจ้าไปทำบุญในวัดบ่อยติดๆกัน3วัด คงทำบุญมาก วันที่4ได้ เธอมาหาให้ช่วย เป็นคืนวันโกนอีก

 

ถึงจะไม่ค่อยกลัวผีมากเหมือนตอนเด็กๆแล้ว ก็ยังเกรงๆอยู่ดีค่ะ
ถึงสวยแค่ไหน พอทราบว่าเป็นผี ก็เข่าอ่อนได้ทันใด​

 

อนุโมทนาสาธุ ค่ะ เมื่อคืน คุณเธอเพิ่งมาค่ะ เขาแสดงให้เห็นที่อยู่ของเขา เขาลำบากมาก เขายังบอกเลยว่าเราหนะ สบาย งง เหมือนกัน แต่สุดท้ายพอตื่นก็อุทิศส่วนกุศลให้เขา

 

อนุโมทนาค่ะ แต่น่ากลัวจังเลยถ้าเจอแบบนี้

 

ขอบพระคุณมากๆค่ะ จะจำไว้ปฎิบัติหากมีโอกาสได้เจอะเจอค่ะ

 

อนุโมทนา สาธุค่ะ ไม่รู้ว่าถ้าเจอจริงๆจิตจะแข็งพอหรือเปล่า

 

ผมคนหนึ่งหล่ะครับ
เจอบ่อยๆ เกี่ยวข้องกับผีบ่อยๆ ไม่รู้จะอะไรกันนักหนา...แบ่งเบาไปให้สมาชิกคนอื่นๆด้วยจะได้หรือป่าว...จะมีคนอยากรับมั๊ย...???

พ่อกับแม่บอกว่า ก้อเกิดตอนกลางวันนี่ เที่ยงเป๊ะเรย...
ก้อเรยต้องกลัวผี...เอ้อ...มันเกี่ยวด้วยเหรอเนี่ย...

จะเล่าเหตการณ์ครั้งล่าสุดให้ฟังครับ...
เดือนที่แล้วนี่เอง...
เหมือนจะฝันเหมือนจะตื่น คล้ายว่าโดนผีอำ...ซึ่งจริงแล้วก้อโดนผีอำนั่นแหละ...
ซัก 4-5 ทุ่ม บนเตียงนอน...ด้านขวามืิอ
มีแขนที่ขาดข้างนึงกระดึ้บๆขึ้นมา...และในที่สุด ก้อกระดึ้บมาวางทับที่หน้าอกผมจนได้ (โดยหาได้สนใจผีบ้านผีเรือนแต่อย่างใดไม่..เข้ามาโดยวิสาสะชัดๆ)
ผมก้อยื้ออยู่นาน เพราะหายใจไม่ออก แต่ยื้อเท่าไรมันก้อยิ่งกดทับแน่น ยื้อกันอยู่เกือบครึ่งชั่วโมง...จนในที่สุด เหมืิอนผมจะไม่ไหว เหมือนหลวงปู่จะมาช่วย ณ ขณะนั้นผมรู้สึกไปว่า พระไม้สะพาน รูปเหมือนหลวงปู่หงษ์ มาอยู่ในมือ.... ผมจึงไม่ช้าเรย เอาพระไม้สะพานหลวงปู่หงษ์จี้เข้าไปที่แขน ผลปรากฎคือ แขนที่ขาดนั้น ไหม้ละลายหายไปเรย พร้อมกับผมรู้สึกตัวอีกที ว่าโดนอีกแร้วเรา...
เฮ้อ...
จะเท้าความไปเมื่อตอนปีใหม่ ที่อำเภอมีงานคอนเสิร์ตวงวาเลนไทน์ แล้วมีเด็กวับรุ่นต่อยตีกัน แล้วมันก้อไล่กันมาหน้าที่ทำงาน หน้าบ้านพักผม แล้วมันก้อฟันกันจนแขนข้างหนึ่งขาดตกที่หน้าที่ทำงาน พร้อมกับสังขารที่ร่วงหล่นลงพร้อมกัน (ที่จริงโดนฟันอีกหลายที่)
พอรุ่งเช้ามา...ผมจึงรู้ชัดเจนว่าเด็กที่โดนฟันจนตาย คือเด็กในซอยข้างที่ทำงานนั่นเอง ผมก้อเห็นเข้าประกอบพิธีทางศพอยู่ด้วยเรย...

ปล.ใครอยากแบ่งภาวะเข้ากับผีได้โดยง่าย PM บอกผมได้นะครับ
จะช่วยบอกช่วยแบ่งไปให้...
แบ่งเบากันทำบุญกุศล...

 

เมื่อวานได้สนทนาธรรมกับหลวงปู่อุ่นเรือน...มีคนถามคำถามคล้ายๆนี้เหมือนกันค่ะ..
คือ กลัวผีที่มีหน้าตาเล๊ะๆ...ทำอย่างไรดีคะ..
หลวงปู่ตอบว่า...ดีสิ..มาแบบเน่าๆเล๊ะๆๆ...จะได้เห็นอสุภะชัดๆ..
อย่าไปยึด ไปปรุงแต่งมาก...ดีๆๆ...ของดีนะเนี่ย...

(ท่านหมายถึง..ได้แผ่เมตตาและได้กำหนดอสุภะด้วย...กำไร....)

สาธุ สาธุ เจ้าค่ะ

 

ผมเองก็ไม่เคยเจอ แต่พยายามแผ่ส่วนบุญส่วนกุศลอยู่ตลอด ไม่ต้องรอให้มาขอ เดี๋ยวจะสติแตก
อนุโมทนาด้วยครับกับความรู้ดีดี

 

ความเห็นส่วนตัวน่ะค่ะ คิดว่าเป็นเพราะบ้านเรามีความปลูกฝังเรื่องผีๆตั้งแต่เด็กๆ เวลาผู้ใหญ่คุยกันเรื่องผีนี่ ก็ชอบบบ เล่นกับเพื่อนๆก็ต้องเล่นอะไรที่เป็นผีๆ ถึงจะลุ้น ถึงจะสนุก ดูหนังก็ขอตื่นเต้น แบบผีๆ ณ.บัดนี้ทราบแล้ว รู้แล้ว ว่าคุณผีเค้าไม่ได้ตั้งใจมาหลอก แต่ก็ยังใจตุ๊บๆอยู่ดี ขนาดได้สัมผัสกับคุณผีบ่อยๆ ยังไม่คุ้นเลยค่ะ เมื่อไหร่จะคุ้น จะชิน จะยิ้มให้คุณผีได้ซักทีน้าา เฮ้อออ...