หลวงปู่มั่น โปรดพี่น้องเปรตเฝ้าเจดีย์เป็นเทวดา

บุญนั้นเกิดจากใจ หากให้ทานด้วยใจที่เศร้าหมองย่อมได้บาป​

มีพี่กับน้องช่วยกันสร้างเจดีย์ถวายเป็นพุทธบูชา สร้างยังไม่ทันเสร็จทั้งพี่ทั้งน้องตายก่อน ทั้งพี่ทั้งน้องเกิดความโศกเศร้าเสียใจ ใจเศร้าหมองว่าเราสร้างเจดีย์ไม่ทันเสร็จมาตายเสียก่อน เมื่อตายแล้ววิญญาณก็ไปเกิดเป็นเปรตเฝ้าเจดีย์นั่งร้องไห้ทุกวัน มีความทุกข์โศกเศร้าติดจิตไป นี่ตายแล้วไม่ได้พ้นทุกข์นะ ถ้าในขณะก่อนตายมีทุกข์ ตายแล้วก็ยังเป็นทุกข์ ผู้ที่คิดฆ่าตัวตายฟังให้ดี ถ้าในขณะก่อนตายมีทุกข์ ตายแล้วก็ยังไปเป็นทุกข์อีก
เพราะความทุกข์นั้นติดจิตไป ​

วิญญาณที่เกิดใหม่ของพี่กับน้องก็ร้องไห้โศกเศร้าเสียใจอยู่ข้างเจดีย์ทุกวัน ๆ ถึงคราวจะสิ้นกรรม บุญคงจะส่งผล หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ซึ่งเป็นพระอรหันต์ เป็นพระอาจารย์ใหญ่ มีลูกศิษย์เป็นพระอรหันต์จำนวนมาก มีญาณใหญ่สามารถล่วงรู้ได้ ไปปักกลดอยู่ที่บริเวณเจดีย์ร้างนั้น เห็นพี่กับน้องนี้มาร้องไห้อยู่ทุกวัน จึงไต่ถามว่าทำไมจึงมามีความทุกข์โศกเศร้าเสียใจอย่างนี้ ทั้งพี่ทั้งน้องก็เลยเล่าให้หลวงปู่มั่นฟังว่า มีความเสียใจมากเพราะตั้งใจจะสร้างเจดีย์บูชาพระพุทธศาสนา แต่สร้างไม่เสร็จมาถึงแก่ความตายเสียก่อนทั้งพี่ทั้งน้อง ​

​

หลวงปู่มั่นเลยถามว่า บุญนี่มันติดอยู่ที่ก้อนอิฐ หรือว่าบุญนั้นมันอยู่ที่ใจ ถ้าบุญอยู่ที่ใจ บุญมันสำเร็จแล้วตั้งแต่ตั้งใจสร้าง แต่ถ้าบุญนั้นมันอยู่ที่ก้อนอิฐ บุญนั้นยังไม่สำเร็จ เพราะว่ามันยังสร้างไม่เสร็จ อันความสุขนั้นใจเป็นสุขหรือว่าอิฐมันเป็นสุข ทั้งพี่ทั้งน้องได้คิดสะกิดใจขึ้นมา อ้าวก็เราได้บุญมาครบถ้วนแล้วนี่ ใจเป็นบุญตั้งแต่สร้างเจดีย์ เพราะว่าเราตั้งใจสร้างเจดีย์ให้เสร็จ ใครบ้างตั้งใจสร้างเจดีย์ไว้ครึ่งเดียวก็ไม่มี เวลาตั้งใจก็ตั้งใจสร้างให้เสร็จ มันก็เป็นบุญทันที บุญนั้นสำเร็จตั้งแต่ตั้งใจสร้างเจดีย์ให้เสร็จแล้ว ​

พอพี่กับน้องคิดได้อย่างนั้นเท่านั้นแหละ ความเข้าใจผิดหายไปจากใจโดยสิ้นเชิง นึกถึงบุญที่ตัวเองได้ตั้งใจสร้างเจดีย์บูชาพระพุทธศาสนา บุญก็มาสวมพรึบทันทีเลย พ้นจากภพชาติที่เป็นเปรตเฝ้าเจดีย์นั้น ด้วยอำนาจแห่งบุญที่สร้างเจดีย์นั้นเข้ามาสวมแทนความเข้าใจผิดก็เป็นบุญทันที​

​

ได้ไปเกิดใหม่ที่สวรรค์มีรูปร่างและเครื่องทรงงดงามด้วยอำนาจแห่งบุญที่ตัวเองได้สร้างพระเจดีย์ถวายบูชาพระพุทธศาสนา ทั้งพี่ทั้งน้องก็เหาะลงมาจากสวรรค์มากราบขอบคุณหลวงปู่มั่นที่เมตตาชี้แนะให้เกิดปัญญาจากการที่เข้าใจผิดมาเป็นเข้าใจถูก ​

นี่จะเห็นได้ว่า ถ้าเข้าใจผิดแม้แต่ท่านสร้างทานบารมี แต่กลับได้บาป เพราะความเข้าใจผิด การทำทานแล้วถ้าเข้าใจผิดก็เป็นโทษ ดูซิ แทนที่จะได้บุญกลับเป็นโทษติดอยู่ตรงนั้น...​

-------------------------------------------------------
ที่มา: ชมรมผู้ปฏิบัติธรรม สำนักงานศาลยุติธรรม​

 

อนุโทนาด้วยครับ เข้าใจการสร้างบุญกุศลมากขึ้นด้วยครับ

 

ขออนุโทนาบุญ ด้วยครับ =^_^=

 

ขอบพระคุณที่นำมาให้ศึกษาครับ



ขอความสุขสวัสดีจงมีแด่ท่านทั้งหลาย

 

สาธุ อนุโมทนาบุญด้วยอย่างยิ่งค่ะ ทำให้เข้าใจเรื่องของการทำบุญได้ชัดแจ้งทีเดียวค่ะ
เมื่อจิตที่เป็นกุศลคิดสร้างในสิ่งที่ดี ที่งาม ก็เกิดอำนาจบุญอันบริสุทธิแล้ว สาธุ....

 

ขออนุโมทนาค่ะ

การทำดีง่ายนิดเดียว แค่คิดดีก็ได้บุญแล้ว สาธุ สาธุ

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ

เมื่อก่อนเวลานำภัตตาหารไปถวายพระที่วัด ญาติๆของผมมักจะอยากให้พระท่านฉันอาหารที่ตนนำมาถวายให้มากๆ เพราะเกรงว่าหากท่านฉันน้อย ตนจะได้บุญน้อย
ที่สุดแล้ว พอท่านฉันน้อย หรือไม่ฉันเลย ก็กลับมาทุกข์ใจอยู่ที่บ้าน ไม่เป็นอันทำอะไร นึกน้อยใจในโชคชะตาตัวเอง ว่าเข้าวัดไปก็ไม่ได้บุญเสียอย่างนั้น
ก็เลยลองพูดให้ญาติผู้นั้นฟังว่า
การถวายภัตตาหารนั้น บุญของเราได้สำเร็จสมบูรณ์ตั้งแต่เวลาที่เราได้ถวายท่านแล้ว ส่วนท่านจะฉันมากน้อยเพียงใด ก็แล้วแต่ท่าน ตรงกันข้าม หากเราถวายไปแล้ว กลับมานั่งทุกข์ใจอยู่อย่างนี้ บุญที่เราจะได้ก็จะลดน้อยถอยลงไปเสียอีก

ตอนนี้ เค้าเข้าใจทุกอย่างแล้วครับ แล้วยังนำอาหารไปถวายพระเป็นประจำทุกวันอีกด้วย

 

ขอบคุณครับ เป็นความกรุณาของหลวงปู่ท่านอย่างยิ่งครับ

 

ทุกอย่างอยู่ที่ใจเราคิด

 

(||)เข้าใจง่ายๆก็คือ การทำบุญ ทำขณะที่ใจไม่เศร้าหมอง มีความปิติยินดีก็จะได้บุญ แต่ถ้าใจเศร้าหมอง ก็จะได้บาปแทน อนุโมทนา สาธ สาธุ.....(||)

 

สาธุ เจตนาดี ก็เกิดผลดี กาย วาจา ใจ สงบ ก็จะมีสติ ใช้สตินะจ๊ะทุกคน คิดทำเเต่สิ่งดี ๆ สิ่งที่ควร ที่เจริญ สาธุ ๆ