อย่าเลย จุดจบมักไม่ดี ชีวิตมืดมน เอ่อล้นด้วยกิเลส ยากจะหักห้ามใจ เปลี่ยนกลับกลายคนละคน
หลายคนคงคิดว่าผมนั่งเทียนเขียนเอา ใช้ภาษาเหมือนนักเขียนเหลือเกิน ซึ่งนั่นก็สุดแต่่ท่านจใช้วิจารณญานา่ อาจอ่านเพื่อความเพลิดเพลินก็ได้ไม่ว่ากัน
พอลืมตาขึ้นเงยหน้าขึ้นฟ้าเรื่องน่าอัศจรรย์พลันเกิดขึ้น ดวงอาทิตย์ทรงกลด ความปลื้มปิติบังเกิดขึ้น เกิดความสบายทั้งกายและใจอย่างน่าพิศวง...
เผลอแป็บเดียวเวลาก็ผ่านมาหลายปี จากวันนั้นจนถึงวันนี้ผมยังจดจำมิรู้เลือนกับอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ของเหล็กเปียกเหล็ก...
ขอบคุณที่นำเรื่องราวดี ๆ มาเล่าสู่กันฟังครับ
คงเป็นวัด สามแยกสินะครับ "ที่ให้นำใจออกห่างจากสิ่งบูชาทั้งหลาย" ซึ่งจะอ้างตามหลักคำสอนใด ๆ ก็ดี ตามหลักพระไตรปิฏกก็ดี ก็สุดแต่ท่านจะพิจารณา...
ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมานี้ หลายคนคงมีโอกาสได้ไปท่องเที่ยวในที่ต่าง ๆ บ้างไปทางเหนือ แต่ทางใต้นี่เห็นจะน้อยไปนิด เพราะข่าวรือที่มันแพร่สะพัดไป...
แม่เหล็กอันละ 5 บาท มีขายอยู่ทั่วไปตามร้านของเล่น
ผู้คนเติบโตเพราะรับประทานอาหาร แก่เฒ่าก็เพราะอยู่มานาน
เหรียญทรงผนวชนี้ไม่ทราบว่าเป็นรุ่นแรกหรือไม่ แต่ผมแน่ใจว่าได้มานานแล้วกว่า 15 ปี
[IMG] [IMG]
เรื่องราวต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง สถานที่มีอยู่จริง หาใช่เรื่องโครมลอย เสียดายนิดเดียวที่ไม่มีภาพประกอบของสถานที่แห่งนั้น...
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค เช่น พลังจิต, พุทธศาสนา
