119.เก็บเรื่องมาเล่า : เที่ยว 5 วัน 4 อุทยานแห่งชาติ

​

 

หาดแหลมศาลา​

 

​

 

​

 

​

 

นั่งเรือมาถึงหาดแหลมศาลา เดินขึ้นเขาไปถ้ำพระยานคร ก่อนถึงทางขึ้นจะเจอบ่อน้ำโบราณมีประวัติความเป็นมา ดังนี้

....บริเวณพื้นราบเชิงเขาของทางเดินขึ้นสู่ถ้ำด้านขวามือจะมีบ่อน้ำอยู่ 1 บ่อ มีการสร้างศาลาคุมบ่อน้ำไว้ เรียกว่า “บ่อพระยานคร” มีลักษณะเป็นบ่อน้ำกรุด้วยอิฐฉาบปูนทรงกลม เส้นผ่าศูนย์กลางขอบบ่อด้านใน ประมาณ 1.38 เมตร เส้นผ่าศูนย์กลางขอบบ่อภายนอกประมาณ 1.84 เมตร ลึกประมาณ 4 เมตร ไม่ทราบประวัติการก่อสร้างที่ชัดเจนว่าสร้างขึ้นในสมัยใด สันนิษฐานน่าจะสร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 1 เจ้าพระยาผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราช ได้พักหลบพายุที่ชายหาดแห่งนี้เป็นเวลานาน จึงได้สร้างบ่อน้ำเพื่อใช้ดื่ม

และในเอกสารจดหมายเหตุกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ 3 จ.ศ.1200 ชื่อ รายงานระยะทาง จ.ศ.1200 (พ.ศ.2381) จดหมายเหตุลมเมื่อออกมาแต่กรุง...(ระยะทางยกกองทัพไปตีเมืองไทรย) ได้กล่าวถึงเส้นทางเดินเรือจากช่องแสมสารไปยังเขาสามร้อยยอด และมีการแวะพักเติมน้ำจืดตรงบริเวณเขาสัตกูด ซึ่งน่าจะหมายถึงบ่อน้ำนี้เช่นกัน โดยมีรายละเอียดดังนี้ “...ครั้นรุ่งขึ้น ณ วันเสาร์ ขึ้น 8 ค่ำ เดือน 5 พอสว่างเห็นช่องแสมสารพอเป็นเงาๆ ลมสลาตันพัดกล้าไปจนบ่ายโมงหนึ่งแล้ว... เปลี่ยนเป็นลมสำเภาพัดอ่อนๆ มาจนบ่ายสามโมงน้ำขึ้นลมสำเภาพัดกล้าหนักๆ มาจนเพลาบ่ายสี่โมงเศษ เห็นเขาสามร้อยยอด ครั้นเพลาบ่ายหกโมงเศษเรือมาถึงฝั่งทางตะวันตกตรงเขากะโหลก ทอดนอนอยู่ที่นั่นคืนหนึ่ง ลมสลาตันพัดกล้าหนักอยู่จนสว่าง

ครั้นรุ่งขึ้น ณ วันจันทร์ ขึ้น 10 ค่ำ เดือน 5 เพลาเทออกเกา ลมสลาตันอีกร้อยหนึ่งจึงเข้ายังสัตกูดได้ พอได้ตักน้ำในวันนั้น...


พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 เสด็จประพาสยังถ้ำพระยานครเมื่อปี พ.ศ.2402 ในคราวเสด็จพระราชดำเนินมณฑลปักษ์ใต้ ซึ่งในคราวนี้ได้มีการสร้าง “ศาลาบ่อน้ำ” ขึ้นที่บริเวณอ่าวชายทะเล ลักษณะเป็นศาลาเครื่องไม้มุงกระเบื้องดินเผา ขนาดความกว้าง 10 ศอก มีทั้งหมด 3 ห้อง พื้นศาลาทั้งหมดโบกปูน ห้องกลางของศาลามีบ่อน้ำจืด 1 บ่อ ลักษณะเป็นบ่อขุดทรงกลม ขนาดความกว้างประมาณ 4 ศอก ลึก 6 ศอก ก่ออิฐเป็นขอบโดยรอบตั้งแต่ท้องบ่อขึ้นมา และทางเดินเรียงด้วยก้อนศิลาระยะทางประมาณ 10 เส้นเป็นทางขึ้นเขา บ่อน้ำที่ชายทะเลนี้แต่เดิมเรียกกันว่า “บ่อพระยานคร”

ในหนังสือชีวิวัฒน์ นิพนธ์ของสมเด็จพระเจ้าน้องยาเธอ เจ้าฟ้าภาณุรังษีสว่างวงศ์ กรมหลวงภาณุพันธุวงศ์วรเดช ใน พ.ศ.2427 เมื่อครั้งเสด็จประพาสมลายูฝั่งตะวันออก ในส่วนหัวเมืองตะวันตก ได้มีการกล่าวถึงเขาสามร้อยยอด และบ่อน้ำนี้ว่า “เรือสุริยมณฑลทอดสมอน้ำลึก 10 ศอก ไกลจากฝั่งประมาณ 60 เส้น ในเกาะสัตกูดตรงหน้าอ่าวศาลาบ่อน้ำปากทางที่จะขึ้นถ้ำสามร้อยยอด ดูไปจากเรือมีเขาหลายชั้นแลเห็นศาลาแต่ไกล ศาลานั้นตั้งอยู่ไกลจากทะเล ประมาณ 20 เส้น ศาลานั้นกว้าง 10 ศอก 3 ห้อง ห้องกลางนั้นมีบ่อน้ำๆ จึดสนิท...”

ส่วนในสมุดราชบุรี ฉบับพิมพ์ พ.ศ.2468 กล่าวถึงบ่อน้ำนี้ไว้ว่า “ที่ชายทะเลหน้าเขาถ้ำมีบ่อน้ำ 1 บ่อกลม ขุดกว้างประมาณ 4 ศอก ลึก 6 ศอก ก่ออิฐเป็นขอบโดยรอบแต่ท้องบ่อขึ้นมา และศาลา 1 หลัง มุงกระเบื้องไทยครอบบ่อน้ำนั้น พื้นศาลาก็โบกปูนเต็มไปถึงขอบบ่อ น้ำในบ่อจืดพอใช้ได้ บ่อนี้เรียกว่าบ่อพระยานครประมาณว่าทำมาได้สัก 70 ปีแล้ว สันนิษฐานว่าจะเปนเจ้าพระยานคร “น้อยกลาง” เปนผู้สร้างเพราะในสมัยนั้นการไปมาระหว่างกรุงเทพพระมหานคร กับเมืองนครศรีธรรมราช ใช้เรือแจวเรือพายเลียบไปตามฝั่งแวะหยุดพักเปนระยะ ที่น่าเขาสามร้อยยอดนี้น่าจะเปนที่พักแรมทางแห่งหนึ่ง และเปนเขาที่มีถ้ำงดงามน่าดู ท่านคงจะเห็นถ้ำนั้นผู้คนไปเที่ยวมาก จึงได้สร้างบ่อน้ำไว้เปนสาธารณทาน ด้วยเหตุนี้ถ้ำนั้นจึงมีนามว่าถ้ำบ่อพระยานคร อีกชื่อ 1 คือหมายความว่า ถ้ำที่มีบ่อน้ำพระยานครสร้าง”.....

​

 

​

 

มาถึงทางเดินขึ้นเขาค่อนข้างชันมากและมีหินคมๆ หลายแห่ง มีป้ายเตือนสำหรับผู้ที่มีโรคประจำตัวให้พิจารณาก่อนขึ้น ยืนพิจารณาตัวเองอยู่ครู่นึง .ไหวน่ะ. ค่อยๆ เดินขึ้นไป

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

เดินหอบเหนื่อย พักเป็นระยะๆ เดินมาได้ครึ่งทางมีจุดชมวิวมุมกว้าง สามารถมองเห็นวิวทะเลและเกาะจากมุมสูงได้

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​

 

​