โลกคือพระเจ้า...รู้หรือไม่...

จิตของมนุษย์คือส่วนหนึ่งของธรรมชาติ และธรรมชาตินี่หล่ะคือพระเจ้า ทุกความคิดและการกระทำของจิตอยู่ในกฏแห่งธรรมชาติ ไม่ว่าจะเป็นจิตของสัตว์หรือคน หรือวิญญาณ.. ล้วนแล้วแต่เป็นจิตแห่งธรรมชาติ ...การที่มีพระเจ้า หรือศาสดา ก็คือดวงจิตที่ธรรมชาติสร้างขึ้น เพื่อรักษาสมดุลย์นั้นไว้ เคยคิดเรื่องเหล่านี้หรือไม่
1.ใครออกแบบร่างกาย และระบบการทำงานของร่างกายมนุษย์ (หากศึกษาระบบร่างกายมนุษย์ให้ดีจะพบว่าได้รับการออกแบบมาอย่างดีมาก)
2.สิ่งมีชีวิตบางชนิดต้องพึ่งพาอาศัยกัน จึงจะอยู่รอด
3.สัดส่วน ออกซิเจนกับไนโตรเจน ในอากาศ มีสัดส่วนพอดีให้สิ่งมีชีวิตอยู่ได้
4.สัตว์หลายชนิด เป็นนักล่า เพื่อควบคุมประชากรผู้ถูกล่า
5.การทำงานของเซลล์ (เซลล์ทุกเซลล์มันรู้หน้าที่มันได้ยังไง มันมีสมองเหรอ เม็ดเลือดขาวมันรู้ได้ยังงัยว่ามันต้องกำจัดเชื้อโรค มันมีสมอง? )
มีอีกเยอะมากกับความน่าสงสัยของธรรมชาติ สรุปว่า ธรรมชาตินี่แหละ คือ พระเจ้า พระพุทธเจ้า หรือ อะไรที่หลายคนเรียก เพียงแต่ธรรมชาติ เปลี่ยนแปลงรูปแบบในการรักษาสมดุลย์โดย มาในรูปร่างมนุษย์ แม้แต่องค์เทพ ก็คือจิตแห่งธรรมชาติ ธรรมชาติจะกำหนดจิตเป็นรูปร่างใดก็ได้

ในความหมายเจ้าของกระทู้มิได้หมายความว่า มนุษย์ สัตว์ สิ่งของ คือพระเจ้า แต่หมายถึงธรรมชาติคือ "พระเจ้า" ตามคำที่มนุษย์ปรุงแต่งขึ้นมา ทำไมพระเจ้าต้องมีร่างกายเป็นมนุษย์(ตามรูปวาด) ไม่ใช่เลย... มนุษย์เป็นผู้สร้างและปรุงแต่งตามสิ่งที่ตัวเองอยากจะเห็นและอยากจะเชื่อ..ว่าพระเจ้าจะต้องมีรูปร่างอย่างนั้นอย่างนี้...
จริงๆแล้วธรรมชาติคือความไร้ตัวตน เป็นพลังงานที่สูงที่สุดแต่ไร้ตัวตน เป็นพลังงานที่กำหนดกฏเกณฑ์ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาลนี้ กฏแห่งแรงดึงดูด กฏแห่งกรรม กฏแห่งควอนตัม กฎแห่งชีววิทยา กฏแห่งฟิสิกส์ และอีกเป็นล้านๆกฏที่มีในจักรวาล มันคือ ธรรมชาติ และธรรมชาติ คือพระเจ้า ดังนั้น สสารทุกสิ่งที่อยู่ในจักรวาล จะอยู่ภายใต้กฏดังกล่าวนี้ทั้งสิ้น หากแต่ว่าในจำนวนล้านๆกฏเกณฑ์นั้น มนุษย์พึงเรียนรู้เพียงไม่กี่สิบกฏ จึงยังเป็นเพียงแค่จิตมนุษย์ ที่ยังต้องเรียนรู้ไปอีกนานแสนนาน
สังเกตุให้ดี ไม่ว่าจะเป็น สัตว์ มนุษย์ หรือสิ่งของ ธรรมชาติสร้างมาแล้ว จักต้องมีประโยชน์หรือความสัมพันธ์กับสิ่งอื่นทั้งสิ้น ทำไมนกต้องกินแมลง ทำไมมนุษย์จึงมีสมองแทนร่างกายที่ใช้เป็นนักล่า ทำไมสิงโตไม่มีปีกจะได้เป็นสุดยอดนักล่า คำตอบคือ ธรรมชาติ(พระเจ้า) เป็นผู้สร้าง สมดุลย์ในจักรวาล อยู่ตลอดเวลา เมื่อใดกฏแห่งธรรมชาติ(ความสมดุลย์)เกิดการเปลี่ยนแปลง ธรรมชาติจะปรับสมดุลย์อยู่เสมอ กล่าวคือ ธรรมชาติคือ "พระเจ้าที่ไร้ตัวตน" เป็นผู้ออกแบบ ควบคุมกฏ และดูแลจักรวาล นั่นเอง

 

ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะกรรม


การกระทำคือพระเจ้า!!

 

พระเจ้าจอช์ด มันยอดมาก!!!

 

แหม......ชื่อชวนให้เป็นกระทู้อีกแล้วววว....ท่านผู้รู้แจ้ง อิอิอิ แซวเล่นๆ

 

ไม่รู้ว่า ผู้รู้แจ้ง จะรู้แจ้งแค่ไหนน๊า?

 

รู้แต่เรื่องรอบตัว แต่ไม่รู้ตัว ^-^

 

*** พระเจ้า ****

พระเจ้าทำ... คือ เจ้าทำ เจ้าทำมาแล้ว
พระเจ้า.... คือ ความจริงที่เจ้าทำมาแล้ว
ถ้าเจ้าโกหก ... พระเจ้าของเจ้าก็โกหก เพราะความจริงคือเจ้าโกหก
ถ้าเจ้าฆ่าคน ....พระเจ้าของเจ้าก็ฆ่าคน เพราะความจริงคือเจ้าฆ่าคน แล้วพระเจ้ามาลงโทษฆ่าเจ้า

ตัวกระทำไม่ตาย ตัวกระทำมีผลตอบแทน
เป็นสัจจะธรรม ความจริงที่ไม่ตาย

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** โลก กับ มนุษย์ ****

ร่างกาย...ขับเคลื่อนด้วย....จิตใจ
โลก...ขับเคลื่อนด้วย....มนุษย์
มนุษย์...ขับเคลื่อนเป็น....การกระทำ

แต่.......
สัจจะ...ควบคุม....จิตใจ ไม่ให้ออกนอกทาง !!!

- หนุมาน ผู้นำสาร

 

รู้แค่ไหน เรียกว่า รู้ตัว?

 

*** โลก ****

โลก มีอายุยาวนานกว่าที่คิดมาก
โลก พัฒนาเกิดอารยธรรมและล่มสลายเป็นยุคๆ

โลก ดำรงอยู่บน "หลักสัจจะธรรม"
คือ ผลการกระทำไม่สูญสลาย เป็นตัวกระทำที่ติดไปกับผู้กระทำ
และมีผลย้อนกลับมาตอบแทน

ทุกสิ่งที่เกิดมา จึงต้องอยู่บนสัจจะธรรม
เมื่อเกิดเป็น มนุษย์ สัตว์ ต้นไม้ ล้วนมีจิตวิญญาณ

เมื่อตายไป แต่กิเลสนิสัยยังไม่หมดสิ้นจากจิตใจ
ผลการกระทำ คือตัวกระทำ จึงจัดสรรให้มาเกิดเป็นสังขารใหม่

ศาสนศาสตร์ แก่นสารของศาสนามีหนึ่งเดียว
คือใช้ความจริง เป็นการเรียนรู้ "หลักสัจจะธรรม"
หลักในธรรมชาติ ที่เที่ยงแท้แน่นอน

การตั้งใจทำความดี ตั้งใจลดกิเลสนิสัย
จึงมีผลให้เกิดการกระทำใหม่ในชีวิตของตนเอง
และ เกิดเป็นตัวกระทำที่ไม่สูญสลาย ติดตัวตลอดไปกับจิตวิญญาณของผู้กระทำ

มนุษย์ สามารถพิจารณาได้ จึงเลือกทำดีทำชั่วได้
มนุษย์ ต่างจากสัตว์และต้นไม้ ที่ต้องชดใช้รับผลกรรมด้วยสังขารและสันดาน
มนุษย์เท่านั้น จึงมีโอกาสหลุดพ้นจากการเกิดใหม่ได้ ด้วยการกระทำของตนเอง

ศาสนาที่นำพาให้สัตว์หลุดพ้น จะคอยสอนให้ฝึกฝนจิตใจตนเอง ให้ลดกิเลสนิสัยด้วยสัจจะ
คือ สัญญาใจตนเองว่าจะทำสิ่งที่ดี ในช่วงกำหนดเวลาที่ชัดเจน

มนุษย์ ผู้ที่ทำได้จริง ตามสัญญาใจตนเอง
จึงเป็น ผู้มีศักยภาพเหนือมนุษย์และสัตว์ทั่วไป
เพราะ มีตัวกระทำที่คอยช่วยเหลือ บอกเตือนตนเองให้ทำสิ่งที่ควรทำ ไม่ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ
จึงเกิดเป็นปฏิหาริย์ รอดพ้นจากผลการกระทำในอดีตได้ ในวันที่กรรมปรากฏ

สิ่งที่กล่าวมา คือเรื่องราวของโลกุตตระธรรม
เป็นธรรมเหนือโลก เพื่อนำพาให้สัตว์หลุดพ้นจากความทุกข์ จากการเกิดใหม่

โลกุตตระ คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่นำพาให้มนุษย์ผู้จะทำหน้าที่ศาสดาทุกยุค
ได้พบหลักสัจจะธรรม และพบสัจจะเป็นคำสั่งสอน

ฉะนั้น การสิ้นยุคแต่ละครั้ง คือ การสิ้นยุคอารยธรรมที่เต็มไปด้วยกิเลสนิสัยที่สะสมกันมานาน
มีผลการกระทำไม่ดีมาก จึงเกิดการปรับตัวของธรรมชาติ คือ โลก ดินฟ้าอากาศ
เพื่อคัดสรรให้เหลือเพียงผู้ที่มีผลการกระทำความดีติดตัว
เป็นการคัดเลือกผู้ที่มีความเชื่อตามหลักสัจจะธรรม คนเห็นประโยชน์ของสัจจะ
ให้เข้าสู่ยุคต่อไปที่อุดมสมบูรณ์ หลังการปรับตัวของโลกเรียบร้อยแล้ว

โลกจึงหมุนเวียนสับเปลี่ยนเป็นยุคๆ มาแสนนาน
สำหรับผู้ที่มีความคิดขัดกับหลักสัจจะธรรม ไม่มีความเมตตา โหดร้าย
จิตวิญญาณจะถูกส่งไปอยู่ใต้โลกที่มืดมิด ไม่เห็นแสงเดือน แสงตะวัน ไปนานแสนนาน
จนกว่าโลกจะเปลี่ยนยุค เปลือกโลกปรับตัวครั้งใหญ่ในครั้งต่อไป
จึงจะมีโอกาสได้ผุดขึ้นมาเกิดใหม่เริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ ในสังขารใหม่เป็นมนุษย์ สัตว์ ต้นไม้อีกครั้ง

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

รู้ในรูป รู้ในวิญญาณ รู้ในสัญญา รู้ในสัญญา รู้ในสังขาร ^-^

 

รู้อย่างไร รู้อะไรเกี่ยวกับมัน รู้แล้วได้อะไร?

 

เรียกว่าทำวิชชาให้แจ้ง ^-^

 

รู้อารมณ์ รู้สึกตัวว่ามีกายมีใจอยู่ในโลก รู้เจตสิก รู้อาการจิต

ตอนนี้ รู้ได้แค่นี้สำหรับเรา ก็เรียกว่ารู้ตัวแล้ว

เรามีจิตหยาบ ก็รู้ตัวได้ในระดับหยาบๆ

ถ้าจิตเราตั้งมั่นสงบนิ่งมากขึ้น ละเอียดขึ้น ก็คงรู้ตัวได้ในระดับที่ละเอียดขึ้น

 

มีภาค 2 แล้วจะมีภาคสมทบป่าว

 

น่าน......ไม่น่าเลยเรา แทงหัวข้อให้บังเกิดอีกแล้ว ภาคสองของสองชาติอ้ะป่าวเนี่ย...อิอิอิ

 

ใกล้เคียงแต่ไม่ใช่
ธรรมชาติที่มนุษย์ปัจจุบันค้นพบคือสุริยะเกิดจากปฏิกริยาบิ็กแบงค์
ทำให้เกิดโลกมา14000หมื่นล้านปี
แต่วิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต เริ่มมีขึ้นเมื่อประมาณ4000ล้านปีนี่เอง
สิ่งมีชีวิตตัวแรกวิวัฒนาการที่ท้องทะเลมาก่อน หลังจากนั้นจึงวิวัฒนาการแตกตัวยืดลดหดขายกันมาเรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน
ดังนั้น กรรมแรกจึงไม่ใข่ธรรมชาติ แต่เป็นการวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิตตัวแรกของโลกที่อยู่ใต้ท้องทะเล ไอ้นี่แหละตัวต้นตอของ กรรม และเป็นตัวพระเจ้าของไอน์สไตน์

 

แล้วไป คิดว่า โลกกลมนี้ เป็นพระเจ้า

ผมจะได้เอามือเดินต่างเท้า เพราะถ้าเอาเท้าย่ำลงบนโลกพระเจ้า
คงเป็นการไม่สมมะควร

 

เรารู้ จากการเรียนรู้ ทางฟังธรรม อ่านธรรมะ เรียนถามธรรมะกับครูอาจารย์พอเข้าใจวิธีปฏิบัติ ก็ลองผิดลองถูก ทำตามที่เราเข้าใจ ตามทิฏฐิที่เราน้อม ดูผลที่ได้จากการปฏิบัติตน สอบอารมณ์กับกัลยาณมิตร สอบความเห็นความเข้าใจส่วนตน ทดสอบตนตามกาลที่เหมาะสม ว่าตรงอยู่ในทางครูบาอาจารย์หรือไม่ ด้วยการสนทนาธรรมตามกาล ดูทิฏฐิมานะ รู้อารมณ์ รู้ตัว ฝึกฝนให้รู้ตัวเอง ส่วนผู้ตื่นนั้น เป็นผลจากการปฏิบัติจนได้เป็นปฏิเวธ เมื่อยังไม่ได้ผล ก็ได้แต่ฝึกฝน ไปตามทางที่ตั้งศรัทธาความเพียรไว้ ความสงสัยอื่นๆ ก็ให้รู้ว่าสงสัยแต่ไม่แสวงหาคำตอบ เพื่อให้จิตใจสงบระงับทำแต่ความเพียรเพื่อสร้างเหตุให้เกิดเป็นผล เราก็รู้น้อยเหมือนกัน หัดรู้ตัวให้ได้บ่อยๆ มากๆ ให้รู้ตัวจนเป็นความเคยชิน คือเป้าหมายการปฏิบัติธรรมขั้นต้นของเรา ณ.ตอนนี้

 

รู้ตัวเองก็คือรู้พระเจ้า ทำวิชาให้ถึงพร้อมก็คือทำตัวให้เป็นพระเจ้า เข้าสู่นิพานก็คือการรวมตัวกับพระเจ้า จบ