เวลาทุกข์ดับควรทำอะไรต่อดีครับ(ดับชั่วคราว)

อาการ ทำเป็นต้อง เข้ามา สรุป ว่าเห็น ว่ารู้ โง่วม่ายเปง

อันนี้ มันเป็น อิตถียอินทรีย์

ให้กำหนดรู้ แล้ว ข่มไว้ ไม่ต้องละ

ข่มยังไง ให้ไป ทำ softloan กับ พี่ ชัด2ชาติ
ถามถึง โสรัจจะ กับ ผองเพื่อน

 

ถึงว่สธรรมดีแบบนี้อะไรไม่เคยเห็นกะได้เห็น
อยู่กะได้ไปกะดีสะบายใจดี
แต่กะสงสารเจ้าหนี้
อารมณ์สะบายๆกะดีแบบนี้ทำอะไรนิดหน่อย
กะได้ผลดี55

 

นี่ขนาดแกร์ไม่ยุ่งกะฉันนะ


สุดท้ายก้อตกน้ำไปด้วยกัน แล้วฉันก็ช่วยพระเอกขึ้นมาได้ จบแบบสวยๆ อิอิ

 

+++ OK ตรงนี้ "จิตเห็นจิตเป็นมรรค (หลวงปู่ดูลย์)"

+++ นิโรธ "เป็น สมาบัติ ชนิดหนึ่ง" อยู่ในตระกูล "สมถะฌานสมาบัติ" (เป็นชาน ไม่ใช่ยาน)

+++ นิโรธ ไม่มี "ทุกข์" เพราะ "ทุกข์ เกิดในนิโรธ ไม่ได้"
+++ ทุกข์ เป็น "ธัมมารมณ์ ชนิด อบาย"
+++ นิโรธ "ดับ ธัมมารมณ์ ทุกชนิด" แต่ไม่ใช่ "พ้นทุกข์"

+++ การ "พ้นทุกข์" นั้น "ต้องมีทุกข์ ให้พ้น"
+++ ตรงนี้ เป็นอาการ "พ้นออก แยกออก จากกัน"
+++ อาการตรงนี้ เรียกว่า "วิมุติ (หลุดออก/พ้นออก)"
+++ อาการ วิมุติ นี้ "ไม่มีใน สมถะ"
+++ อาการ วิมุติ นี้ "มีเฉพาะใน วิปัสสนาญาณทัศนะ" เท่านั้น

+++ ดังนั้น "ดับทุกข์ VS พ้นทุกข์" เป็นคนละอาการ
+++ ดับทุกข์เป็นสมถะ ส่วน พ้นทุกข์เป็นวิปัสสนา

+++ นี่ชี้ไปที่ "สติ = ระลึก" จึงยังมี สัมมา/มิจฉา
+++ ยังไม่ใช่ "ตาสติตาปัญญา" ในภาษาของ พระป่า นะ
+++ เพราะ "สติ" ในภาษาของ พระป่า จะเป็นอาการ
+++ การระลึก/กิริยาจิต ทุกชนิด "ถูกรู้" เพราะมัน "รู้อยู่แล้ว"

+++ ที่สำคัญ คือ "อย่าเอา สติ กับ สัญญา มาปนกัน" ก็แล้วกัน
+++ "สติสัญญา กับ สติปัญญา" มันคนละเรื่อง "อย่าปนกัน" เด้อ...

 

ครัชเด้อ

 

กับข้าว มาแล้วคัฟ กวับข้าว!

มาจากล่าวบกปายถึงพระวังคีสะ
อริยะเจ้าแห่งการหยุดคิด
ใครไม่หยุดคิดพระท่านจะเอากาโหลก
เคาะป๊องส์!สมองไม่มีหยุดคิดแต่พูดได้ว่าอยู่ไส

อนุปาธินแม้นไม่มีวิญญาณครองแต่ยังแล่น
เคาะกาโหลกป๊องส์!วิญญาณแล่นมาตอบสมคิด
ทุกขสัจจจึงไม่ใช่ไปสาระวนกับรูปแลเจตสิก
แท้จริงวิญญานขันธ์แจร๋นแปร๋นบ่หยุดคิดจัดคอสธรรม

เตร้ง เตร่ง เตร๋ง เตร้ง ..วันนี้มียำหอยแมลงภู่


ตุ๊กข์ ตุ๊กข์ ตุ๊กข์


ตุ๊กข์ ล้วนๆ ไม่มีสุขบ้าง <--- ไม่คลิกแล้วจะใสเจีย

 

หึหึ เล่นซะเหมือน

 

ให้รุ้ให้ชัดเจนครับ
ท่าจิตพิจารนาสิ่งใดอยุ่ให้รุ้ว่าจิตพิจารนาสิ่งนั้น
หากสิ่งที่จิตพิจารนาอยุ่ไม่ใช่กรรมฐานที่ตั้งเจตนาไว้ก้ให้รุ้ว่าจิตไม่ได้ตั้งมั่นรวมลงในสิ่งที่ตั้งใจจะเพ่งพิจารนาครับ
หากจิตไปพิจารนาในสิ่งใดห้ให้ดูอาการเหล่านั้นที่เกิดขึ้นมามันจะมีอาการเช่นเดียวกับอาการปวดที่หายไปครับ
หากจิตไม่สามารถตั้งมั่นได้ก้ให้พิจารนาภึงนิวรณ์ที่เกิดขึ้นกับจิตครับ

 

โม

 

เชื่อกะช้า
ไม่เชื่อกะสงบไม่ลง
ทำงัยดีน้อ

 

ตะ สะ พะ คะ วะ โต อา ระ หะ โต สัม มา สัม พุทธ ทะ สะ