เรื่องเล่าจากคุณยาย เงือกในลำห้วย

คนที่เล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังก็คือคุณยายแท้ๆของผมเอง ท่านเสียไปนานแล้วตอนผมอยู่สักประมาณ ป.4-ป.5 ได้มั้งไม่บอกนะว่ากี่ปีแล้วเดี๋ยวคนรู้อายุ 555 เข้าเรื่องเลยละกันผมเป็นคนที่ชอบฟังยายเล่าเรื่องประสบการณ์แกให้ฟังมากๆเลย เพราะสมัยผมเป็นเด็กทางเข้าหมู่บ้านยังเป็นทางเกวียนอยู่ไฟฟ้าไม่มีสมัยนั้นเขาจะใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าซหรือไม่ก็เทียน ถ้าจำไม่ผิดไฟฟ้าน่าจะเข้าตอนผมอยู่สัก ป.2 ได้มั้ง

สมัยก่อนเหรียญ 25 สตางค์ใช้ซื้อขนมได้นะ แต่ผมยังไม่แก่นะ แค่อยู่ชนบทเฉยๆ 555 มันก็ไม่แปลกอะไรที่ยุคสมัยของยายมักจะมีเรื่องเล่าอะไรแปลก ๆ เพราะว่าเทคโนโลยีมันยังห่างไกลมากๆ ยังไม่เข้าเรื่องอีก ...

สมัยก่อนป่าริมห้วยมันจะเป็นป่ารกมากต้นไม้ใหญ่หนาทืบเลย ลำห้วยสมัยก่อนมีจระเข้นะ แต่ตัวไม่ใหญ่มาก ชาวบ้านก็จะชอบเอาวัวควายไปเลี้ยงใกล้ ๆ กับริมฝั่งห้วยเพราะไม่ต้องตักน้ำให้มันกิน สบายหน่อย เพราะถ้าอยู่ไกลน้ำ ตอนเที่ยงเจ้าของก็จะต้องไปตักน้ำให้มันกินทุกวัน ๆ ผมก็เคยทำนะ สมัยเป็นเด็กก็เลี้ยงเหมือนกัน

คนที่ไปเลี้ยงวัวเลี้ยงควายที่จมน้ำตายก็มักจะโดนของพวกนี้ ลักษณะที่เงือกจะทำร้ายคนก็คือ ถ้าคนไปอยู่ใกล้ ๆ น้ำก็มักจะทำให้คนวิงเวียนศรีษะหรือเป็นลม หรือสะกดให้คนเดินลงไปในน้ำ หรือถ้าอยู่ในน้ำอยู่แล้วก็จะทำให้เป็นตะคริว

เงือกจะกินเลือด (ยายบอกงั้นนะ) คนที่จมน้ำตายแล้วตัวซีดไม่มีเลือดก็จะโดนพวกนี้แหละ (จะว่าไปคนจมน้ำตายก็น่าจะซีดอยู่แล้วไหม) ส่วนวิธีการแก้ไขเวลาเจอเงือกง่ายมาก ๆ เลย

ยายบอกว่าถ้าเดินอยู่ใกล้ ๆ ริมฝั่งห้วยแล้วอยู่ๆเกิดเวียนหัวแบบไม่มีสาเหตุ หรืออาการเหมือนคนเมา ให้บ้วนน้ำหมากลงไปในน้ำ แล้วเงือกมันก็จะไป ประมาณว่ามีคนรู้ทันเลยให้แดกน้ำหมากแทน คงอับอายละมั้งเลยหนี (อันนี้คิดเองนะ) ส่วนตัวคิดว่าเงือกกับผีพรายมันคนละอย่างกันนะ

 

เหมือนพรายน้ำไหม เคยได้ยินยายพูดเหมือนกันเพราะบ้านยายอยู่ใกล้แม่น้ำ ยายเคยเล่าให้ฟังเรื่องพรายน้ำ (ผีที่อยู่ในน้ำ) คงทำนองเดียวกันมั้งคะ

 

เหมือนกันครับ บางที่เรียกผีเงือก
บางที่เรียก ผีพรายน้ำ แล้วแต่ท้องถิ่น

นอกจากจะทำให้ดูเหมือนอุบัติเหตุว่าตกน้ำ
เหมือนที่ จขกท เล่า ยังสามารถดึงขาลากลงไปใต้น้ำได้ คือจมแบบไร้ฟองอากาศเลย
พอนึกภาพเทียบกับคนจมน้ำทั่วไปได้นะครับ
วิธีแก้อีกอย่างคือ ทำให้มีเลือดออกจากกายเค้าจะปล่อยเองครับ
ปล ๑๕ ปีก่อนดึงรุ่นน้องตายไปคน ทั้งที่มีคนเล่นน้ำห่างกันเมตรเดียวอีก ๒ คน
ส่วนอีกคนรอด เป็นที่มาเรื่องเล่าวิธีแก้ครับ ^_^

 

+++ ที่เล่ามานี้ เป็นอาการของ "พราย"
+++ ตอนอยู่ที่เกาะแห่งหนึ่ง มีเด็ก "ลูกทะเล" จมน้ำตาย 4 คน
+++ เป็นกลุ่มเด็ก 6-7 คน ว่ายน้ำแข็งมาก ว่ายได้เร็วและไกล
+++ อายุ 10 กว่าขวบกันแล้วทั้งนั้น (ผมเคยเห็นทั้งกลุ่ม)
+++ รอดมาได้ 2 คน ก็เลยถามสาเหตุของการที่ เพื่อนจมน้ำ
+++ เด็๋กที่ รอดมาได้เล่าว่า เป็น "ผมยาวคล้ายสาหร่าย ในน้ำ"
+++ เข้ามาใกล้เรือที่พายอยู่ (ตอนนั้น เด็กอยู่บนเรือแจว ไม่ได้อยู่ในน้ำ)
+++ แล้วมันก็ "ล่มเรือ" พวกเด็กตกน้ำ แล้วก็ ติดกับผมของมัน เหมือนติดแห
+++ ที่รอดมาได้ เพราะกระโดดไปไกลจากมัน ก่อนเรือล่ม
+++ แต่อีก 4 คน โดดไม่ทัน ตอนนั้นผมเป็นพระรูปเดียวบนเกาะนั้น
+++ และได้สอบถามรวมทั้ง สวดศพเด็ก ๆ เหล่านี้ด้วยตนเอง

+++ เงือกกับพรายทะเล มีส่วนคล้ายกัน
+++ ต่างกันที่ ขนาด เงือกจะ ตัวเท่าคน
+++ ส่วนพรายทะเล จะตัวเล็กกว่าคน

+++ แต่ยังมี พรายน้่ำจืด อีกอย่างหนึ่ง
+++ ที่เหมือน ค่าง แต่ตัวใหญ่เท่าคน
+++ มันเคยมาเข้าฝันที่ เขื่อนในชัยภูมิ
+++ มันสื่อว่า มันหิวมาก อยู่ใต้น้ำ
+++ อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ที่ผมเห็นริมน้ำนั่นเอง
+++ ตอนนั้นผมเป็นพระธุดงค์อยู่
+++ ก็เลยบอกให้โยมไป หาอาหารแล้วจุดธูปบอกมันไป
+++ โยมคนนั้นก็เลยเล่าว่า เคยไปทอดแหแถวนั้น
+++ แล้วเจออะไรบางอย่าง ตัวใหญ่พอ ๆ กับคน
+++ ทอดแหไม่ติด แต่รู้สึกกลัว ๆ เลยไม่ยุ่งแถวนั้น
+++ พอรุ่งเช้า ก็เอาอาหารแล้วจุดธูป ตามที่ผมบอก
+++ ถือว่าเป็นการ "เล่าประสพการณ์ สู่กันฟัง" ก็พอ นะครับ

 

แวะเข้ามาอ่านครับ