เรื่องเบี้ยแก้สายอ่างทองหลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง

http://matichon.co.th/khaosod/view_...ionid=TURNd053PT0=&day=TWpBd09DMHdOQzB4TkE9PQ==


ชมรมพระเครื่อง




<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left border=0><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
เบี้ยครูหลวงพ่อคำ / ใต้ท้องเบี้ยครู


</TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน เรื่องเบี้ยแก้สายอ่างทองก็ผ่านไปสองวัดสองหลวงพ่อแล้ว แต่ก็ยังมีอีกสองวัด สองหลวงพ่อที่จะนำมาพูดคุยกัน วันนี้ก็จะพูดถึงหลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง ซึ่งท่านมีชื่อเสียงโด่งดังทางด้านเบี้ยแก้ของวิเศษชัยชาญองค์หนึ่งทีเดียวครับ

พระครูวิตถารสมณกิจ (คำ ปัญญาสาโร) วัดโพธิ์ปล้ำ อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง ท่านเกิดในปี พ.ศ. 2432 นับว่าท่านอาวุโสน้อยที่สุดในพระเกจิอาจารย์ที่สร้างเบี้ยแก้ สายอ่างทองที่ผมจะกล่าวถึงครับ โยมบิดาของท่านชื่อ เส็ง โยมมารดาชื่อ ไท หลวงพ่อคำท่านเป็นคนปากคลองวัดโพธิ์ เมื่อท่านได้มีอายุครบบวช จึงได้อุปสมบทที่วัดโพธิ์นี่เองครับ โดยมีพระญาณไตรโลก (อาจ) วัดศาลาปูน เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูวิญาณนุโยค วัดกษัตราธิราช เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอุปัชฌาย์จั่น วัดทำนบ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ หลังจากบวชแล้วท่านก็อยู่ที่วัดโพธิ์ตลอดหลวงพ่อคำท่านศึกษาวิชาอาคมจากสมุดข่อย ซึ่งอยู่ภายในโพรงโพธิ์ที่วัดนั่นเอง ทางบ้านของหลวงพ่อคำเป็นคนมีฐานะดี มีที่นาอยู่ร้อยกว่าไร่ และท่านเป็นบุตรคนเดียว หลังจากโยมทั้งสองเสียชีวิตไปแล้ว ท่านจึงได้ขายที่นาและนำเงินทั้งหมดมาสร้างพระอุโบสถ พระประธาน กุฏิสงฆ์ ฯลฯ และยกที่ดินที่เหลือให้เป็นของวัดทั้งหมด ตอนที่ท่านมรณภาพไม่มีสมบัติใดๆ ติดตัวหรืออยู่ในกุฏิเลย
<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=right border=0><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
เบี้ยแก้หลวงพ่อคำ / ใต้ท้องเบี้ยแก้


</TD></TR></TBODY></TABLE>


พระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงหลายๆ ท่านไปมาหาสู่กับหลวงพ่อคำเสมอๆ เช่น หลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก หลวงพ่อพัก วัดโบสถ์ และท่านเจ้าคุณสุธรรมธีรคุณ วัดสระเกศ เป็นต้น ทั้ง 4 รูปนี้มีความใกล้ชิดกับหลวงพ่อมากจะไปพักอยู่ที่วัดโพธิ์ปล้ำเสมอ โดยเฉพาะหลวงพ่อพัก วัดโบสถ์จะไปอยู่เป็นประจำ หลวงพ่อคำท่านมรณภาพเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2503 สิริอายุได้ 72 ปี พรรษาที่ 52

ในสมัยที่หลวงพ่อคำยังมีชีวิตอยู่นั้นท่านได้สร้างวัตถุมงคลไว้หลายอย่างด้วยกัน เช่น สมเด็จหู เหรียญทำบุญอายุครบ 60 ปี สมเด็จปรกโพธิ์เก้าชั้น พระเนื้อว่านหลายพิมพ์ ผ้ายันต์ ตะกรุด รูปถ่าย และเบี้ยแก้ แต่ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดก็เห็นจะเป็นเบี้ยแก้นี่แหละครับ

เบี้ยแก้ในยุคแรกๆ หลวงพ่อท่านจะซื้อตัวหอยเบี้ยมาจากร้านขายยา แต่หลังจากปี พ.ศ. 2493 เบี้ยแก้ของท่านเป็นที่นิยมกันมาก ต้องไปหาซื้อมาจากจังหวัดชายทะเล ส่วนชันโรงได้มาจากจอมปลวกในป่า ในตอนหลังๆ มีไม่พอใช้ท่านจึงเปลี่ยนมาใช้ชันยาเรือแทน เบี้ยแก้ของหลวงพ่อคำนับว่าแปลกจากเบี้ยแก้อื่นๆ คือท่านจะเคี่ยวตะกั่วในกระทะให้ละลายแล้วนำตะกั่วที่หลอมละลายมาเทลงไปในกระบอกไม้ไผ่ ซึ่งตัดเป็นท่อนๆ แบบกระบอกข้าวหลาม จากนั้นจึงนำผ้ามาปิดปากกระบอกแล้วเขย่าโดยเร็ว ให้ตะกั่วแตกตัวเป็นเม็ดกลมๆ เล็กๆ เพื่อนำไปเลี้ยงเป็นอาหารของปรอท จึงทำให้เป็นลักษณะพิเศษของเสียงปรอท เวลาเขย่าจะมีดังแซ็กๆ คล้ายเสียงของเม็ดทราย แต่ไม่ใช่ทรายอย่างที่หลายคนเข้าใจ หลังจากนั้นหลวงพ่อจะใช้วิธีเรียกปรอทบรรจุลงในตัวเบี้ยด้วยการบริกรรมคาถา โดยนำเบี้ยวางลงบนถาดแล้วเอาหญ้าคาพาดปรอทจากนั้นจึงบริกรรมคาถาไปเรื่อยๆ จนปรอทวิ่งเข้าไปในตัวเบี้ยทั้งหมด เคยมีลูกศิษย์ของท่านได้แอบดูตอนปรอทวิ่งเข้าตัวเบี้ย จะเห็นมีแสงสว่างเหมือนแสงนีออน หลังจากนั้นจึงอุดใต้ท้องเบี้ยด้วยชันโรง และปิดแผ่นทองแดงที่จารอักขระปิดทับลงไป เบี้ยของหลวงพ่อคำจะมีแผ่นทองแดงให้เห็นทุกตัว จากนั้นหลวงพ่อจึงนำเบี้ยไปปลุกเสกในกุฏิด้วยตัวท่านเองทุกครั้ง ชันที่ปิดใต้ท้องเบี้ยมีอยู่ด้วยกัน 3 แบบ คือ ชันโรงยุคแรก ชันยาเรือ และชันยาเรือผสมผงอิทธิเจ ซึ่งอย่างหลังนี้พบน้อยมาก

คนที่ได้รับเบี้ยไปแล้วมักจะนำไปเลี่ยมจับขอบที่ร้านทองในตลาดวิเศษฯ ส่วนจะเลี่ยมเงินเลี่ยมทอง หรือเลี่ยมนาก นั้นก็แล้วแต่ฐานะ และความต้องการของแต่ละบุคคล ร้านเลี่ยมทองแต่ละร้านจะตอกสัญลักษณ์ของร้านตนเอง เช่น คำว่า "หมง" "ดำ" หรือ "เฮง" ซึ่งเป็นนามของช่างที่ทำการเลี่ยมในสมัยนั้น ปัจจุบันร้านหมงยังทำการเลี่ยมอยู่และก็ตอกคำว่า "หมง" อยู่เช่นเดิม

ถ้าเป็นเบี้ยเปลือยจะสังเกตได้ง่าย คือถ้าดูที่ใต้ท้องเบี้ย จะมีแผ่นทองแดงปรากฏอยู่ และเขย่าดูจะมีเสียงแซ็กๆ ดังอยู่ในท้องเบี้ย คล้ายๆ กับมีอะไรอยู่ข้างใน จะเป็นเบี้ยของหลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำครับ เบี้ยของหลวงพ่อคำนั้นมีประสบการณ์ต่างๆ มามากมาย ชาวอ่างทองรู้กันดี ผมเองก็เคยเห็นประสบการณ์ของเบี้ยหลวงพ่อคำมาแล้ว คือเมื่อราวๆ สัก 20 ปีมาแล้วลูกชายของเพื่อนผมถูกตะขาบต่อยเอา เด็กปวดและบวมมาก เพื่อนผมเขาก็เอาเบี้ยหลวงพ่อคำมายกมือไหว้แล้วอธิษฐานขอให้หลวงพ่อคำช่วย ปรากฏว่าลูกชายของเขาหยุดร้องไห้และหายปวดทันตาเห็น จากนั้นแผลบวมก็เริ่มยุบลงในเวลาต่อมาครับ

วันนี้ได้นำเบี้ยแก้ของหลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ มาให้ชมกัน และยังมีเบี้ยครู ซึ่งเป็นเบี้ยตัวใหญ่ ที่หลวงพ่อจะทำให้เป็นกรณีพิเศษ เพื่อเอาไว้คุ้มครองบ้านเรือนครับ เบี้ยทั้งสองตัวนี้เป็นเบี้ยของคุณไชยทัศน์ เตชะไพบูลย์ครับ

(เรื่องประวัติของหลวงพ่อคำ วัดโพธิ์ปล้ำ ได้ค้นมาจากหนังสือพระสมเด็จวัดไชโยและพระเครื่องเมืองอ่างทอง ต้องขอบคุณมาในที่นี้ด้วยครับ)

ด้วยความจริงใจ

 

ดีครับสายอ่างทองเบี้ยท่านก็ดีเหมือนกับสายนครปฐมครับ

แต่ของผมเป็นของหลวงปู่เจือวัดกลางบางแก้วครับเพราะหาของเก่าไม่ได้ และราคาแพงมาก

 

อนุโมทนาครับ
ผมพอมีกะเขาบ้าง สายอ่างทอง เบี้ยแก้หลวงพ่อภักตร์ จนทสุวรณโณ
แห่งวัดโบสถ์ อ.สามโก้ อ่างทองครับท่าน

 

ผมชอบเลยคับหลวงพ่อภักตร์ สุดยอดคับ

 

ที่กรุงเทพนี่มีร้านที่เขาเลี่ยมเบี้ยแก้สวยๆไหมครับ

 

ขอร่วมสนุกด้วยน่ะครับ ชอบเบี้ยครับ เก็บซื้อ แลกมาจากพื้นที่ ชอบสายอ่างทอง เพราะคิดว่าดูง่ายกว่าสายอื่น มีเอกลักษณ์หน่อย แล้วสายอื่นน่ะ ถ้ายุคลึก ราคาไปไกลมาก แต่สายอ่างทอง นอกจากหลวงพ่อพักแล้ว ราคาพอเล่นได้

พระสายอ่างทอง โดยเฉพาะวิเศษชัยชาญ ยุคเก่าถึงเก่ากลางใหม่ มีพระเก่งเงียบๆหลายองค์ครับ ไม่ดังส่วนกลาง แต่เบี้ยมีสรรพคุณดีมาก อยากแน่ะนำ ครับ ของผมนี่ซื้อไว้เป็นตัวอย่าง ไม่ได้จำหน่ายน่ะครับ



ขอเริ่มต้นที่ เบี้ยอันนี้น่ะครับ ซื้อมาจากบ้าน ไม่ใช่สนาม ถักเก่า ผมไม่พูดอะไรเมื่อไปแห่ เขาตีลึกครับ คนล่ะสาย ก็ว่ากันไป ผมไม่อยากมั่ว ไม่ยัดวัด เพราะมาจาก วิเศษฯ เบี้ยขนาดกลาง ปรอทหนัก แน่น เขย่าบึ้กๆ

หลวงพ่อพัก หรือ ภักตร์ วัดโบถส์

วิจารณ์ได้ครับ

 

บ้านผมก็อยู่ อ่างทองครับ ที่บ้านผมก็มีเบี้ยแก้ที่ได้จากพระผู้ใหญ่วัดโพธิ์ปล้ำคับ ตอนนั้น พ่อกับแม่ผมเอารถไปเจิม ท่านเลยให้มา ไว้บูชา สาธุ...

 

อันนี้ก็มาจากวิเศษฯครับ หลวงพ่อพัก วัดโบถส์ ข้างหลังจารยันต์ซ้ำ แต่ลางเลือนมากครับ อันนี้แบบเลี่ยมเงินเก่า เงินหนา ไม่มี ตรา หมง น่ะครับ

 

มาต่อที่พระอาจารย์องค์สำคัญ อีกองค์น่ะครับ ผมมีเกล็ดประวัติ ของพระองค์นี้ ที่จริงหลวงพ่อซำ นี่อาวุโสมากน่ะครับ คนรุ่นปู่ ที่ทันหลวงพ่อซำ หลวงพ่อ พัก และ หลวงพ่อ คำ เคยเล่าว่า อันนี้ เล่าน่ะครับ

ว่า หลวงพ่อ พัก ถึงจะอาวุโสกว่า แต่ยุคใกล้เคียงกับหลวงพ่อ คำ โดยมีหลวงพ่อ ซำอาวุโสกว่า ทีนี้ หลวงพ่อพัก มีเรื่องไม่ค่อยกินเส้นกัน อันนี้เดาว่า เก่งเจอเก่ง แล้วไม่ยอมกันน่ะครับ ที่นี้หลวงพ่อซำ เชิญทั้งคู่มาเคลียร์ แบบว่ากาวใจน่ะครับ คนที่เห็นเหตุการณ์เล่าว่า เมื่อหลวงพ่อพักมาถึง ก้มลงกราบหลวงพ่อซำ และหลวงพ่อคำเหมือนกัน อันนี้แสดงถึงความอาวุโส ของหลวงพ่อซำ เพราะตกลงว่าเคลียร์กันได้ อันนี้คนใจสูงทั้งนั้นน่ะครับ อาจจะแค่วางฟอร์มกันนิดหน่อย แต่ไม่ได้โกรธอะไรกันจริง

เบี้ยของหลวงพ่อคำจะมีเอกลักษณ์น่ะครับ จะมีกระดาษ ฟรอยล์ แปะไว้ พวกท่านที่มีวัยถึงยุค ( แก่หน่อย..แหะๆ ) อาจจะพอจำได้ว่า พวกบุหรี่ พระจันทร์ เกล็ดทอง รุ่นเก่าๆ จะมีกระดาษฟรอยล์ห่ออยู่ พวกนี้แหละที่หลวงพ่อซำเอามาแปะไว้ แต่ที่เป็นโลหะอย่างอื่นก็มีน่ะครับ พวกเงิน ก็มี แต่ผมไม่มีมาโชว์หรอกครับ ....แหะ หายากครับ

 

ที่นี้ก็มาถึงองค์สำคัญอีกองค์น่ะครับ หลวงพ่อนุ่มน่ะครับ องค์นี่เล่าแล้วคงเอามะพร้าวมาขายสวน....แหะๆ

 

องค์นี้ เบี้ยแพร่หลายที่สุดครับ สรรพคุณเกรียงไกร หลวงพ่อ คำ วัดโพธิ์ปล้ำครับ

 

ขอต่อมาที่ เบี้ยพระองค์สำคัญอีกองค์น่ะครับ พระองค์นี้ อภินิหารสุดๆครับ ที่ได้ยินมา แต่ไม่ดังมากในส่วนกลางจะเป็นของคนในพื้นที่เท่านั้น ท่านเป็นเจ้าของ ตะกรุด มนุษย์ ยักษ์ อันเกรียงไกร หนึ่งไม่มีสอง ไม่มีใครทำได้อีกน่ะครับ หายากสุดๆ เหมือนกัน

เบี้ยก็หายากครับ อันนี้นำมาเปิดเผยครับ วันนี้ขอพอก่อน พรุ่งนี้มาต่อครับ

 

http://matichon.co.th/khaosod/view_...ionid=TURNd053PT0=&day=TWpBd09DMHdOQzB4TlE9PQ==


ชมรมพระเครื่อง

แทน ท่าพระจันทร์




<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=left border=0><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
รูปถ่ายหลวงพ่อซำ


</TD></TR></TBODY></TABLE>
(หลวงพ่อซำ ตอนที่ 1)

สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่รักทุกท่าน วันนี้เราจะมาคุยกันถึงประวัติและเบี้ยแก้ของหลวงพ่อซำ วัดตลาดใหม่ ตำบลตลาดใหม่ อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง เรื่องประวัติของหลวงพ่อซำ วัดตลาดใหม่นี้ ผมเองพยายามค้นหามานานแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ จนได้คุณสมชัย จงทวีทรัพย์ เขยคนวิเศษฯ ได้ช่วยหาให้ โดยมีคุณบุญส่ง รอดเสียงล้ำ (ลุงส่งคานเรือ) และคุณไพชยนต์ ดิษพงศ์ (ครูปู ร.ร.อนุบาลวัดนางใน) ได้กรุณาค้นข้อมูลและรูปถ่าย นำมาให้เพื่อเผยแพร่กิตติคุณของหลวงพ่อซำ ต้องขอบคุณทั้ง 3 ท่านมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

หลวงพ่อซำ อินทสุวรรณโณ นามสกุลเดิม ลีสุวรรณ์ เป็นบุตรของนายจีนซึง กับนางอินท์ แซ่ลี้ มีพี่น้องร่วมสายโลหิตเดียวกัน 3 คน หลวงพ่อท่านเกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ 15 สิงหาคม พ.ศ.2415 ที่บ้านหลักขอน ตำบลห้วยคันเหลน อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง และได้อุปสมบทที่วัดตลาดใหม่ ตอนอายุได้ 23 ปี เมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ.2438 โดยมีพระอธิการดี วัดฝาง เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอธิการแป้น วัดสิงห์ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์จันทร์ วัดท่าสุวรรณ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ หลังจากที่อุปสมบทแล้วท่านก็อยู่จำพรรษาที่วัดตลาดใหม่ ด้วยความเคารพในหลวงปู่คุ่ย พระอริยสงฆ์ผู้เปี่ยมล้นด้วยเมตตาธรรมอีกทั้งยังเป็นพระสงฆ์ผู้ทรงวิทยาคมเลิศล้ำในทุกๆ ด้าน จึงขอจำพรรษารับใช้หลวงปู่คุ่ย จนมีความผูกพันและกลายเป็นศิษย์รักในเวลาต่อมา จนได้รับการถ่ายทอดสรรพวิชาต่างๆ ครั้นจำพรรษาได้เพียง 2 พรรษา หลวงปู่คุ่ยเห็นแววใฝ่รู้อีกทั้งยังมีความขยันหมั่นเพียร จึงส่งหลวงพ่อซำให้มาศึกษาหาความรู้ร่ำเรียนภาษาบาลี ศึกษาพระคัมภีร์พระธรรมวินัยอยู่ที่วัดระฆังโฆสิตาราม กทม. จึงได้พบและรู้จักกับพระมหาอยู่ ญาโณทัย (สมเด็จพระสังฆราช อยู่ ญาโณทัย วัดสระเกศวรมหาวิหาร) จนเป็นสหธรรมิกกันตั้งแต่นั้นมา
<TABLE cellSpacing=5 cellPadding=1 width="20%" align=right border=0><TBODY><TR bgColor=#400040><TD>
พระอุโบสถวัดตลาดใหม่


</TD></TR></TBODY></TABLE>


หลวงพ่อซำเรียนอยู่ที่วัดระฆังฯ ได้เพียง 1 พรรษา ท่านก็ย้ายมาที่วัดสร้อยทอง จนถึงปีพ.ศ.2442 ก็กลับมาจำพรรษาอยู่ที่วัดตลาดใหม่ ด้วยความเป็นห่วงโยมบิดา-มารดา และต้องการกลับมาดูแลรับใช้หลวงปู่คุ่ย สำหรับสรรพวิชาอาคมต่างๆ ได้รับการถ่ายทอดจากหลวงปู่คุ่ยจนหมดสิ้นทุกวิชา โดยเฉพาะวิชาสร้างเบี้ยแก้อาถรรพณ์ หลวงพ่อซำชอบมาก เพราะเคยได้รับรู้ถึงพลังพุทธาคม ได้ประจักษ์แก่สายตาท่านเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก ท่านจึงสนใจเป็นพิเศษ อีกทั้งด้านยาสมุนไพรและแพทย์แผนโบราณและดูแลงานแทนหลวงปู่คุ่ยได้ จนเป็นที่เคารพเลื่อมใสศรัทธาของชาวบ้าน ต่อมาเมื่อถึงปีพ.ศ.2446 หลวงปู่คุ

 

สุดยอดครับคุณพี...หายากแลวครับไม่ว่าพ่อคำ พ่อภัก แบบว่าพอจะแบ่งให้บ้างไหมครับเล่นไม่ค่อยเป็นครับเบี้ยแก้แต่ใจรัก

 

แหะๆ พอแบ่งให้ดูได้ครับ แบ่งกันศึกษาได้ครับ ตัวนี้ส่องมันมาก คนตีเป็นของวัดนายโรงโน่นแน่ะ

ขอไว้ จำวัดที่เมืองนนท์บ้านผมก่อนน่ะครับ..อิอิ เดี๋ยวผมจะแน่ะนำของใหม่ ที่สรรพคุณ เทียบเทียมอาจารย์ครับ น่าจะยังพอหาได้น่ะครับ

เรื่องหลวงพ่อซำ ผมพอมีเกล็ดเล่า ผมฟังเขามา จากคนวิเศษฯ เคยมีคนไปขอหลวงพ่อทำของให้ คนนี้ถ้ายังมีชีวิตอยู่ คงแก่มากแล้ว จำไม่ได้ว่าเป็น เบี้ย หรือ ตะกรุด หลวงพ่อวำนัดให้มาเอาในวันรุ่งขึ้น คุณลุงคนนี้แกก็รีบตื่นมาแต่เช้ามาเอาของ หลวงพ่อออกมาก็เอาของให้ แกกับมาเล่าให้พวกฟังว่า หลวงพ่อขี้ตายังเป็นก้อนเบ้อเริ่มเลย ( ขอโทษน่ะครับ ว่าแบบภาษาชาวบ้าน ) แต่เลื่อมใสน่ะครับ แสดงว่าหลวงพ่อท่านไม่ได้นอนทั้งคืนเพื่อปลุกเสกของให้ลุงคนนี้ และตอนนั้น ท่านคงมีอายุมาแล้ว หูตาเริ่ม ฝ้าฟาง หลวงพ่อซำนี่ของจริงน่ะครับ แต่ไม่ค่อยดังมากเหมือน หลวงพ่อพัก หลวงปู่รอด หลวงปู่บุญ หรือ หลวงปู่เพิ่ม

 

เบี้ยหลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน ( มอญ )

ประวัติของหลวงพ่อมีคนเขียนไว้หลายที่แล้ว จะไม่เล่าซ้ำน่ะครับ ลูกศิษย์ท่านเยอะมาก แต่จะขอย้ำว่าหลวงพ่อ ได้วิชามาจาก หลวงพ่อนุ่ม วัดนางใน ดูจากหลังเหรียญบินรุ่นแรกของหลวงพ่อ กับหลังเหรียญหลวงพ่อนุ่ม นอกจากนั้น หลวงพ่ออาจจะได้วิชามาจาก หลวงพ่อผาด วัดขุมทอง บุตรบุญธรรมของหลวงพ่อ พัก น่ะครับ องค์นี้ก็ดังเงียบครับ

หลวงพ่อทรง เกิดและโต ทันหลวงพ่อพักน่ะครับ แต่ไม่ได้เรียนวิชาโดยตรง เหมือนกับวิชาหลวงพ่อเดิม ท่านก็เกิดทันโตทันหลวงพ่อเดิม แต่ไม่ได้เรียนโดยตรงจากหลวงพ่อเดิม ท่านบอกผมเอง ว่าเรียนจากตำรา ตำรานี้ ท่านไม่ได้ขยาย แต่น่าจะชัดเจนว่ามาจากหลวงพ่อนุ่ม เพราะหลวงพ่อนุ่ม เป็นศิษย์อาวุโสตัวจริง ที่หลวงพ่อเดิม ท่านเมตตาท่านมาก

หลวงพ่อทรง ศึกษามาหลายทาง ทำของขึ้นมาก จิตนิ่ง บารมีทางนี้สูง เบี้ยท่านสรรพคุณเหมือนของโบราณ จะเต้น หรือ สั่นได้ในฝ่ามือ ใส่ในกระเป๋าจะเต้นหรือ สั่นได้ ขนาดนึกว่ามือถือสั่น ส่วนการสั่นอาจจะมี " อะไร " มาเข้าใกล้ เบี้ยเลยสั่นเตือน หรือ สั่นป้องกันไม่ให้อะไรมาเข้าใกล้ พอรู้จักหลวงพ่อ ได้เบี้ยท่านมา ผมเอาของหลวงพ่อพัก เก็บ ( เพราะหายาก...แหะ เก็บอนุรักษ์ ไว้ดีกว่า ) ใช้ของหลวงพ่อ ทรงติดตัวแทน

 

เบี้ยหลวงพ่อทรง ถักเชือก เรียนแบบหลวงพ่อ พัก

เบี้ยแบบนี้ เอามาถักเชือกลงรักเอง สอดตะกรุดด้วยเหมือนของหลวงพ่อพัก ตะกรุดนี่หลวงพ่อลงให้น่ะครับ แล้วไปให้หลวงพ่อเสกซ้ำ

 

เบี้ยเปลือย หลวงพ่อทรง

แบบนี้เป็นแบบทั่วไป ยกเว้นคนจะเอาไป เลี่ยมหรือ ถักเอง เบี้ยท่านทำมาเยอะน่ะครับ แต่เตือนว่า ต้องหาจากแหล่งที่เชื่อถือได้เท่านั้นน่ะครับ เพราะมีคนทำไป ให้ท่านเสก แล้วนำออกขายเอาเงินเข้ากระเป๋า ไม่ใช่ให้วัดขาย ตั้งแต่ท่านยังมีสังขารอยู่ ฉนั้นถ้าทำมาอีกก็แยกออกยาก อันนี้ท่านต้องใช้วิจารณญานเอาเอง แต่ผมจะแนะให้ว่า ของหลวงพ่อทรงน่ะ ชันโรงแท้ ปรอทแท้ แต่ถ้า ปรอทไม่แท้ ( ทรายอยู่ข้างใน ) ชันณโรงไม่แท้ ( ชันณโรง หรือ ชันณสูตรของแท้ หายากมาก อาจจะต้องไปได้มาจาก พม่า หรือ ลาว ) เขาอาจใช้วัสดุ พวกอื่นแทน

เบี้ยของหลวงพ่อ ผมได้ยินมาหลายเรื่อง แต่เคยมีน้องในบอร์ดนี้เอาไปให้ คนมีทางใน ดู คนหนึ่งเป็นหมออาคมทางเหนือ เรียกว่าหนาน ลุงหนานนี่นั่งดู ก็ขอทันที เมื่อไม่ได้ก็ขอแลก เมื่อน้องแกไม่ให้แน่ ก็บอกว่าพึ่งเคยเห็นแบบนี้ ของนี้ใช้ได้ พันช่อง ภาษาทางเหนือ ความหมายคล้าย ๑๐๘ อย่าง ทั้งกัน แก้ รับและรุก กระทำได้ด้วย แกเลยอยากได้มาก

เบี้ยของหลวงพ่อใช้รักษา อัมพฤต์ อัมพาต ได้ด้วยน่ะครับ ให้บรรเทา พวกแขนขาชา เอามาอธิฐาน แล้วใช่ถูกไปมา อาการจะดีขึ้น เพราะปรอทนี่ชอบกินของเน่า ใช้รักษาโรคได้บางอย่าง ที่จริงเรื่องเล่ายังอีกมาก แต่เอาแค่นี้แหละครับ

 

ยังมีเบี้ยสายอ่างทองอีกน่ะครับ ที่คนโดยทั่วไปไม่รู้จัก ทำให้มองข้ามไป

เช่นของหลวงพ่อ อ่อน วัดเขียนครับ ท่านเป็นสหธรรมิก กับหลวงพ่อทรง ล่ะสังขารไปแล้วเหมือนกัน บวชมาจากพระอุปัฌาย์เดียวกัน ท่านดังทางแหวนด้วยน่ะครับ แต่ได้ยินว่าท่านอาจจะค่อนข้างดุหน่อย...แหะๆ

 

องค์นี้ก็สายอ่างทองครับ ยังมีชีวิตอยู่ อายุมากแล้ว คนที่ไปหาบ่นไปตามๆกัน เพราะได้ยินว่าท่านดุมากครับ เบี้ยท่านจะคล้ายหลวงพ่อพัก มีตะกรุดตะกั่วแปะไว้ กันปรอทไหลออก แต่ต่างกันที่ขนาดและอายุครับ ของท่านตัวจะเล็กกว่า