เพราะเหตุใดหนอถึงหดหู่ ถ้าไม่ได้ตักบาตร

สวัสดีครับเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกท่าน วันนี้ผมมีเรื่องที่จะมาเรียนถามครับ คือว่าปกติผมจะพยายามตักบาตรทุกวัน แต่จะมีบางวันที่ตื่นสายเนื่องจากนอนดึกบ้าง เหนื่อยบ้าง แม้จะตั้งนาฬิกาปลุกไว้แล้วแต่ก็ไม่รู้ตัวว่าเราปิดมันตอนไหน ถ้าเป็นอย่างนั้นวันนั้นก็จะไม่ได้ตักบาตร เมื่อเป็นเช่นนั้น ผมจะรู้สึกหดหู่ใจไปตลอดทั้งวันเหมือนกับว่าตัวเองทำอะไรสักอย่างไม่สำเร็จ พาลทำให้วันนั้นทั้งวันไม่อยากทำอะไรเลย ไม่ทราบว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นนี้เป็นเพราะอะไรครับ

ขอความกรุณาด้วยครับ

Cloud [b-wai]

 

คุณตักมานานแค่ไหนแล้วคะ.....
อาจจะเป็นเพราะว่าคุณ..ตักบาตรจนเคยชิน...สร้างเป็นทานบารมีของตัวคุณเอง
ถ้าวันไหนไม่ได้ทำ...จะรู้สึกเสียดาย...ที่ไม่ได้ทำ
หรือไม่ก้อกุศลจิตส่งผล ให้รู้สึก หดหู่

 

คนที่ทำความดีบ่อยๆนิสัยก็จะติดดี คนทำชั่วบ่อยๆก็จะติดชั่ว ลองทำบุญด้วยวิธีอื่นบ้างสิครับ เจริญจาคานุสติคิดถึงทานที่เราเคยทำแล้วก็ได้นี่ครับวันไหนไม่มีโอกาสตักบาตร สวดมนต์ก็ได้ รักษาศีลก็ได้ บุญเกิดได้จากหลายอย่าง บุญคือทำแล้วจิตสบาย ถ้าทำแล้วมัวหมองใจไม่เกิดบุญมาก ระวังให้มากๆคนที่ทำดีมาก แต่ว่าตอนตายนี่เผลอจิตเศร้าหมอง ถ้าจิตเศร้าหมองนี่ ลงภูมิไม่ดีเลยนะ จงพยายามรักษาความเบิกบานสดใสของจิตเอาไว้

 

บางคนทำชั่วมาทั้งชีวิต แต่ตอนตายนี่จิตเบิกบานเกาะในความดี ก็ไปสุคติก่อน หมดบุญเมื่อไหร่ก็ตูมตามโครมลงนรกไปโน่น การที่จะมีจิตใจดีตลอดต้องฝึก ต้องชำระบ่อยๆ ไม่ใช่จะรอไปลักไก่เอาตอนตาย เพราะบางทีกรรมชั่วมาตันไว้ คิดถึงความดีไม่ออก ลงนรกโครมเลย

 

บางคนทำชั่วมาทั้งชีวิต แต่ตอนตายนี่จิตเบิกบานเกาะในความดี ก็ไปสุคติก่อน หมดบุญเมื่อไหร่ก็ตูมตามโครมลงนรกไปโน่น การที่จะมีจิตใจดีตลอดต้องฝึก ต้องชำระบ่อยๆ ไม่ใช่จะรอไปลักไก่เอาตอนตาย เพราะบางทีกรรมชั่วมาตันไว้ คิดถึงความดีไม่ออก ลงนรกโครมเลย