เปิดบทสวดมนต์ให้หมาเเมวฟังก่อนตายได้บุญเปล่าครับ

พอดีหมาข้างบ้านอายุ 12 ปี เเล้วหมอบอกเป็นโรคพยาธิในเม็ดเลือดเเละก็เป็นโรคไต เเถมโดนรถทับขาหักด้วย ไปนอนใกล้ๆถนน หน้าบ้าน พอหมอบอกว่าอยู่ได้ 1-2 เดือน ผมเลยมีความคิดว่าถ้ามันตายไปเเล้วมานั่งเอาเอาบทสวดให้มันฟัง อย่างกรณีผมใช้ คาถา ธารณปริต คนเเถวบ้านผมบอกว่าไม่เข้าท่า เเต่ผมทำเเบบนี้เอาจริงๆเเล้ว หมามันได้อะไรไปบ้างเปล่าครับ เเละเราได้บุญหรือเปล่าครับ

ปล ไม่ใช่หมาผมนะครับหมาเพื่อนบ้านผมครับ เเต่มันเดินทะลุบ้านเค้า เข้าบ้านผม ออกอีกบ้านนึง สรุปเเล้วมันเป็นหมา 3 บ้าน ป้าเเกหมดกับมันเกือบ 3 หมื่นได้เเล้วนะครับเห็นเเกเราให้ฟังตั้งเเต่เลี้ยงมันมา เพราะมันเคยเป็นมะเร็งตรงตูดเค้าไปผ่าออกให้หมดเป็นหมื่น อย่างล่าสุด ตอนนี้ลูกชายเค้าจ่ายให้มันวันละ 450 บาทเลย ให้น้ำเกลือเเก้โรคไต เเล้ว ก็ฉีดยาบำรุงเลือด ตอนนี้ซื้อยามาฉีดเอง กับให้น้ำเกลือเอง เค้าประหยัดนะครับ เเต่ผมไม่อยากไปบอกเค้าหรอกครับ ว่าอย่าไปฉีดเองเลยมันบาป เพราะหมามันไม่รู้หรอกมันคิดว่าเราทำร้ายมัน เเต่อย่างว่าวันละ 450 บาทนี้ก็เเพงเหมือนกันนะครับติดต่อกัน 2-3 อาทิตย์เเล้ว เเต่อาการเเบบนี้เหมือนเเมวที่ผมเลี้ยงเลยนะครับ เเต่ตอนนี้หายเเล้วเเถมอ้วนด้วย ก็ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่าตั้งเเต่เอาชื่อมันใส่ไปในเเผ่นทองหล่อพระ 2-3 วัดมันหายจากโรไตเฉยเลยผมก็เเนะนำไปเเล้ว เพราะเเม่เเกจะไปหล่อพระพอดีผมเลยเเนะนำไปก็ไม่รู้เค้าจะเชื่อหรือเปล่า

 

ถ้าหมาระลึกถึงบุญกุศลกรรม ก็ได้ บุญ

ส่วนตัวคุณเอง อยู่ที่ กรรม การกระทำ คิดดี ทำดี ก็เป็นบุญกุศล คิดไม่ดี ทำไม่ดีก็เป็นอกุศลกรรม

กาย วาจา ใจ


.

 

ของผมนี้ ไม่เปิดบทสวดเลยครับ แต่จะสวดมนต์ หมาแมวที่บ้านหากใกล้จะตาย หากผมอยู่ตรงนั้นผมจะสวดมนต์ให้ฟัง กรวดน้ำ พูดกรอกหู ทำทุกอย่างรอจนวาระสุดท้ายของชีวิต บางตัวผมนั่งเฝ้าหลายชั่วโมง บางตัวก็ไม่นานครับ ที่ผมทำเพราะสงสารคิดว่าเค้าก็เหมือนคนๆหนึ่งเหมือนกันครับ จากที่สังเกตุหากตัวไหนไปยาก หากเราบอกว่าไปเถิดอย่าห่วงที่นี้เลย ไปภพภูมิที่ดีกว่าเถอะนะ เขาจะไปง่ายครับ ผมคนรักสัตว์มาก ที่ผมทำมาประมาณสิบกว่าตัวเเล้วครับ

 

ตอบด้วยความรู้อันน้อยนิดนะครับ.....โดยความเป็นสัตว์เดรัจฉานจะเข้าใจในบทสวดนั้นคงเป็นไปได้น้อยมากหรือแทบจะไม่มีเลย....เพราะกรรมของเขาที่ส่งผลให้มาเกิดเป็นเช่นนี้....มีชีวิตความเป็นอยู่ตามสัญชาตญาณเท่านั้น แต่ถ้าเกิดว่าสัตว์เหล่านั้นได้ยินได้ฟังจนเป็นประจำก็น่าจะมีผลอยู่บ้างไม่มากก็น้อย....อย่างเรื่องที่พระธุดงส์องค์หนึ่งสวดมนต์อยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง....ค้างคาวที่อยู่ในถ้ำได้ฟังแล้วเกิดเคลิ้มหลับตกลงมาตายเพราะบทสวดนั้นมีความสะเนาะ...จึงได้ไปเกิดเป็นเทวดา ( จริงเท็จประการใดนั้นทุกท่านควรพิจารณานะครับ )
ส่วนในด้านบุญกุศลของคนนั้นย่อมได้อย่างแน่นอนเพราะคุณสวดมนต์...ท่องบ่นสาธยายธรรม...แม้จะให้สัตว์เดรัจฉานฟังก็บุญ...ซึ่งก็คือบุญจากความคิดอนุเคราะห์และเมตาต่อสัตว์หนึ่ง......บุญเกิดจากการสาธยายพระธรรมหนึ่ง...สุดท้ายนี้ผมขอเป็นกำลังใจให้ท่านเจ้าของกระทู้และขออนุโมทนาบุญกุศลของท่านที่มีจิตใจเมตาต่อสรรพสัตว์ทั้งหลายมา ณ โอกาสนี้ด้วย..... สวัสดี

 

อนุโมทนาเจตนาสงเคราะห์สัตว์ด้วยครับ ..

การสงเคราะห์สัตว์ใกล้ตายด้วยเสียงสวดมนตร์ก็สามารถช่วยสัตว์ให้ได้เกิดในสุคตภูมิได้ หากเขามีจิตเลื่อมใสยินดีในเสียงนั้นดังมีมาในคัมภีร์เรื่อง"มัณฑุเทพบุตร"...ดังจะคัดลอกบางส่วนมาดังนี้..

ท่านจขกท หากสามารถก็พึงสงเคราะห์เขาด้วยอาหารและน้ำตามควรย่อมเป็นการลดความทุกข์ให้เขาได้มากขึ้น..ส่วนเขาจะได้รับประโยชน์จากการกระทำของท่านหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็นที่ควรกังวล การมุ่งเจตนาที่จะทำกุศลของท่านต่างหากที่ท่านควรรักษา และมุ่งมั่นเพราะแม้สิ่งนี้ย่อมเป็นการสั่งสมอุปนิสสัยให้เป็นผู้มีความขวนขวายและฉลาดในการทำประโยชน์แก่ตนอย่างยิ่งในคราวต่อๆไป ..ก ารทำบุญทุกชนิด แม้จะเล็กน้อย ย่อมมีแต่ผลดีเท่านั้นหาความเป็นโทษภัยอะไรๆไม่มีเลย...

ส่วนถ้อยคำของชาวบ้านผู้ไม่ทราบข้อธรรม ย่อมเป็นเพียงมิจฉาวาจาที่ไม่ควรใส่ใจ นะครับ...


อ่านเรื่องเต็มที่นี่...
http://palungjit.org/tripitaka/default.php?cat=4800144

 

หมามันไม่รู้เรื่องอะไร มันไม่ได้บุญอะไรหรอกครับ แต่ถ้าเราทำเพราะอยากทำก็ทำไป ให้เขา เราได้ ดิรัจฉานภูมิไร้ความเข้าใจในเรื่องบาปบุญ เมื่อไ่ม่เข้าใจก็รับไม่ได้ เกิดมาชดใช้กรรมอย่างเดียว

 

ไม่ได้ว่าอะไรหรอกเเถวบ้านผม ฐานะดีนะ เค้าทำอาชีพเขียงหมู เเต่เค้าไม่ได้เฉือดเองนะเเต่เอาไปให้คนเค้าเฉือด อายุจะ 60 เเล้ว ให้ยาเบื่อหมา เอาเหล็กตีหัวหมา บอกมันชอบมาขี้หลังบ้าน ผมว่ามันไม่เกี่ยวหรอก ที่มันเป็นหมา คนบางคนยังเดรัจฉานยิ่งกว่าหมาเลย ไม่อยากจะพูด ตลกรับประทานมาเสียคนตอนเเก่

 

คนที่ทำเลวแบบนั้น ก็ต้องยิ่งว่าดิรัจฉานอยู่แล้วครับ
มีสมองคิด รู้ผิดชอบัชั่วดี แต่ยังทำ ก็แสดงว่าชั่วชัดๆ
หมามันกัดกัน มันก็ทำเพื่ออาหารเพื่อความอยู่รอดบ้าง มันเห็นคนเดินถือไม้มันนึกว่าจะทำร้ายมันมันก็เข้าไปกัด มันก็ทำไปด้วยความไม่รู้
แต่ไอ้คนแท้ๆที่มันรู้นี่แหละ มันตายมันจะไปเป็นหมา

 

เป็นบุญครับ แต่หมาแมวจะได้อานิสงค์หรือเปล่าก็ยังไม่แน่ ขึ้นกับจิตของมันตอนนั้น แต่ก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ดังตัวอย่างนี้ครับ

--------------------------------------------------
ได้ยินว่า เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมแก่ชนชาวนครจำปา อยู่ที่ริมฝั่งสระโบกขรณี ชื่อคัคครา ยังมีกบตัวหนึ่งได้ถือเอานิมิตในพระสุรเสียงของพระผู้มีพระภาคเจ้า (ซึ่งกำลังทรงแสดงธรรมอยู่).
(ขณะนั้น) มีคนเลี้ยงโคคนหนึ่ง เมื่อจะยืนยันไม้เท้าได้ (ยืน) กดลงที่ศีรษะกบนั้น.
กบตัวนั้นก็ตายในทันใดนั้นนั่นเอง แล้วเกิดในวิมานทองประมาณ ๑๒ โยชน์ ในภพดาวดึงส์ เหมือนนอนหลับแล้วตื่นขึ้นฉะนั้น.
ในภพดาวดึงห์นั้น มัณฑูกเทพบุตรเห็นตนเองอันหมู่นางฟ้าแวดล้อมแล้ว
ใคร่ครวญอยู่ว่า เว้ย ชื่อแม้เรามาเกิดในที่นี้ ได้กระทำกรรมอะไรหนอแล?
ก็มิได้เห็นกรรมอะไรๆ อย่างอื่น นอกจากการถือเอานิมิตในพระสุรเสียงของพระผู้มีพระภาคเจ้า (เท่านั้น).

มัณฑูกเทวบุตรจึงมาพร้อมทั้งวิมานในทันใดนั้นนั่นเอง แล้วถวายบังคมพระบาทยุคลของพระผู้มีพระภาคเจ้า ด้วยเศียรเกล้า.
พระผู้มีพระภาคเจ้า ทั้งที่ทรงทราบอยู่แล (แต่) ตรัสถามว่า
"ใครช่างรุ่งเรืองด้วยฤทธิ์ (และ) ยศมีพรรณงดงามยิ่งนัก ยังทิศทั้งปวงให้สว่างอยู่ กำลังไหว้เท้าของเรา.?"
มัณฑูกเทวบุตร กราบทูลว่า
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ! ในชาติปางก่อน ข้าพระองค์ได้เป็นกบอยู่ในน้ำ มีน้ำเป็นที่เที่ยวไป เมื่อข้าพระองค์กำลังฟังธรรมของพระองค์อยู่ คนเลี้ยงโคได้ฆ่าข้าพระองค์แล้ว.(๑-)

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมแก่มัณฑูกเทวบุตรนั้นแล้ว.
สัตว์จำนวนแปดหมื่นสี่พันได้บรรลุธรรม.
ฝ่ายเทพบุตรก็ดำรงอยู่ในพระโสดาปัตติผล ได้ทำการแย้มแล้วก็หลีกไปแล.
ที่มา อรรถกถา มหาวิภังค์ ปฐมภาค เวรัญชกัณฑ์