เข้าใจผิดเรื่องอธิษฐานบารมี

เข้าใจผิดเรื่องอธิษฐานบารมี

อธิษฐานบารมีเป็นเรื่องสำคัญ เป็นบารมีที่สำคัญมาก คนที่ไม่ถึงระดับปรมัตถบารมีจะใช้อธิษฐานไม่เป็นด้วยซ้ำไป

บางคนก็เข้าใจเรื่องอธิษฐานบารมีผิดว่า ทำบุญแล้วขอให้เป็นแบบนั้นขอให้เป็นนี้ ขอให้ได้อย่างนั้นขอให้ได้อย่างนี้ คิดว่าเป็นการโลภ เขาไปคิดแบบนั้น การคิดแบบนั้นไม่ใช่ ไม่ถูกต้อง

อธิษฐานบารมีเป็นการเจาะจงว่าผลบุญที่เราทำจะให้เกิดผลอะไร จะให้เกิดขึ้นเมื่อไร สำหรับตัวเราเป็นการเจาะจงเวลา ถ้าหากว่าเราต้องการของอย่างหนึ่งตอนนี้ ถ้าเราไม่ตั้งใจไว้ก่อนว่าจะให้มาเมื่อไร กว่าของนั้นจะมาอาจจะเป็นอีก ๒ ปีข้างหน้า ซึ่งไม่มีประโยชน์กับเราแล้ว

อธิษฐานบารมีเป็นการยิงปืนเล็งเป้าเพื่อให้ถูกต้องเป้าหมายถ้าหากยิงเหวี่ยงแหส่งเดชไปอาจจะไม่ถูกเป้าหมายก็ได้ สิ่งที่เราทำไม่ว่าจะดีหรือชั่วก็ตาม ผลการกระทำย่อมจะส่งผลให้กับเราอยู่แล้ว

อธิษฐานบารมีเป็นเพียงการจำกัดว่า จะให้เกิดขึ้นเมื่อไร จะให้เกิดผลอย่างไร เราไม่ได้โลภอะไรเลย เพียงแต่กำหนดให้แน่นอนลงไปเท่านั้น เรื่องของอธิษฐานบารมี ถ้าหากเราสร้างสาเหตุได้เพียงพอ ผลถึงก็จะเกิด ถ้าหากว่าเหตุยังไม่พอ ผลก็ยังไม่เกิดหรอก

ตัวอย่างเช่น น้ำขวดนี้ ยกตัวอย่างน้ำง่ายดี ถ้าหากว่าโยมสร้างเหตุเพียงพอแสดงว่าน้ำเต็มขวดแล้ว โยมตั้งใจอธิษฐานขอน้ำหนึ่งขวด โยมได้แน่นอน แต่ถ้าหากว่าน้ำมีอยู่แค่นี้ (มีอยู่ไม่เต็มขวดยังขาดอีกมาก) แล้วโยมตั้งใจขอน้ำเต็มขวด เราก็ไม่ได้เพราะว่าน้ำยังไม่เต็ม เพราะฉะนั้น..เรื่องของธรรมะเป็นเรื่องตรงไปตรงมา เราต้องทำเหตุให้เพียงพอ ผลถึงจะเกิดขึ้นได้

หลวงพ่อโต วัดระฆัง ท่านบอกว่า "ถ้าเจ้าไม่สร้างเอาไว้ แล้วเที่ยวไปร้องขอต่อคนอื่น แล้วเมื่อไรเจ้าจะได้" เพราะฉะนั้น..เราต้องทำเหตุให้เพียงพอ ถึงเวลาเราอธิษฐานต้องการอย่างไรถึงจะได้อย่างนั้น

สนทนากับพระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกบ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนเมษายน ๒๕๔๕