ห่วงใยและดูแล

หากแม้นตกรถอดกลับบ้าน ให้มองผ่านรูปนิมิตไว้นะเออ
อันมีตา มีหู มีจมูก มีลิ้น กาย เป็นป้ายบอกทางกันหลงนะเออ
เต็มที่กลับกลอนแล้วนะเออ ไม่ไหวจิงๆกับการจัดสำนวนนะเออ

https://www.youtube.com/watch?v=HUn2Pc1ZyYc

 

สื่อได้ให้ เข้าใจ มิเบียนบิด
คอยสะกิด เฝ้าดู รู้ในเจ้า
ดูยามว่าง ทางป่วน หวนกระเซ้า
แอบย่องเบา มาสลวนเส เฮฮากัน.......

 

ลมหนาวพัดผ่านไปไกลลิบลิ่ว
ใบไม้ปลิวปลิดปลงลงตรงหน้า
แสงอาทิตย์อิดโรยโปรยอ่อนมา
วันจันทร์ล้ารึจะลาพากันนอน......555

มาช่วยปลุกให้ตื่นดีกว่านะ

 

พอลมร้อน พัดมา พาหงุดหงิด
ขยับนิด เหงื่อออก บอกเหนอะหนะ
ในห้องแอร์ ห่างไกล กันเลยจ๊ะ
ร้อนมาล่ะ ทำถามหา หน้าหนาวเบย...555555

 

ความร้อนผ่าน กาลเวลา ทำเงื่องหงอย
นั่งตาปรอย คอยง่วง อิงเอนหลับ
เมื่อถูกเย็น เป็นสุข ทำท่าพับ
นอนพิงกลับ จักแอบหงีบ หลีกร้อนรน

 

ใจเป็นใหญ่ ใคร่ครวญ หวลรำลึก
เพ่งตรองตรึก นึกฝัน วันข้างหน้า
ดูในตน ค้นหาแห่ง แหล่งต้นมา
ได้เวลา คงเข้าถึง ซึ้งพระธรรม

 

แต่งได้เฉียบจริงคับ 555

 

ลมก้อร้อนผ่อนใจให้ร่มรื่น
อย่าไปยืนตากแดดให้แผดเผา
เข้าห้องแอร์จัดไปมิใช่เบา
รู้ตัวเอาตอนค่าไฟใส่ตู้มา
(eek)(eek)(eek)

 

กราบขอบคุณมา pongsanunขา
ยังติดตามพา มิลาล้อเล่น
ยามนึกอ่านเห็น ว่างเป็นงานการ
ยังนึกถึงวาล ค่อยเพียรเขียนเอย

 

ฤดูในไทย มีบอกไว้ แบ่งเป้นสาม
บอกตามกาล หมุนเวียน ผลัดเปลี่ยนผัน
ฤดูร้อน ร้อนกว่า ร้อนสุดกัน
ทำเอาฉัน จนเป็นผด เพราะงดแอร์.....ม่ายมีอ่ะคะ..อิอิ เลยประหยัด

 

[ame]www.youtube.com/watch?v=SwAtbnhB3Os[/ame]

 

หวนหาพาแล
กาลแก้ขุ่นใส
ลบล้างกลางใจ
สดใสดีนา

 

เวลาล่วง ดวงชะตา พาผลักใส
ก้าวล่วงไป กรรมตนทำ นำแห่งเหตุ
เพียงแค่รู้ หายึดไว้ ให้อาเพศ
เพียงแต่เสก สวดมนต์ ภาวนา.......

 

ณ นภา กว้างไกล เขียนเป็นสี
ในฤดี แต่งแต้ม แย้มประสบ
ถูกเจ้าแสง สาดส่อง ร่องกระทบ
เติมวันพลบ ดั่งภาพวาด บาดนัยน์ตา

ส่วนเจ้าเมฆ ก้อนสวย รวยรูปร่าง
เหมือนจะสร้าง ให้เห็น เช่นใจหนา
เป็นได้ดั่ง ในห้วง จินตนา
ตามแต่ว่า จะคิด ติดเช่นไร

ปล่อยอารมณ์ ล่องลอย คล้อยเคลื่อนผ่าน
ให้ยาวนาน นอนมองฟ้า พาคิดให้
เห็นอย่างนี้ อย่างนั้น ออกขำไป
สงบได้ ในใจตน คนเดียวเอย...อิอิ

 

เป็นอะไรเพ้อพร่ำร่ำประสบ
หรือไปพบเรื่องไรมาพาหรรษา
รึไปพบประสบใครให้นำพา
จึ่งจินตนาการพาล'รมณ์ดี...

 

เข้าใจอยู่ คนเดียว เหมือนหลายคน
มีเพื่อนบน เวหา พาสร้างสรรค์
ถ้าท่ามกลาง ฝูงชน นิ่งได้พลัน
เหมือนแกล้งฝัน ว่าเล่นนั้น อยู่คนเดียว...อิอิ

 

ธรรม ธรรมชาติพาใจให้ไหลหลง
เมื่อมั่นคง ปลงใจไม่ได้เพ้อ
เสมอต้น จนปลายไปนะเออ
คงได้เจอ ในสิ่งมุ่งค่อยพุ่งไป.....
คงต้องรอ กาลเวลา พาเคลื่อนสู่
ตามไปดู ติดไว้ ไม่ไปไหน
คงค่อยเป็น ค่อยไป อย่าร้อนใจ
แล้วจะได้ ตามที่หา พานิ่งเอง..

 

นิ่งไม่ให้ แส่ส่าย หลงลายมาร
เผลอเสียการ มารบุก โสให้ขาด
ตัดเป็นตัด วอกแวก คงได้พลาด
อย่าได้ขลาด ตั้งมั่น บางเบาใจ....

 

อ่านทีไรให้งุนงงฉงนฉงาย
ไม่ทิ้งลาย"ล้อเล่น"เช่นหรรษา
อ่านแล้วหลงสำนวนชวนให้ฮา
มินำพาหลงลายมารหลงลายยาย...55555

 

เป็นเช่นไร คนเขียน พลันเวียนหัว
แบบออกต้ว มั่วที่ มีไม่เผย
ให้คนอ่าน พล้นหมุน หลงลายเคย
ไม่เฉลย เอาฮา ว่ากันไป...555555