หนีทุกข์

- หนีทุกข์ -

หนีได้ไหม หนีอย่างไร?
ไม่มีเงินใช้ ทุกข์
แล้วคนรวยทุกข์ไหม? ก็ทุกข์
คนไม่มีเงิน มันก็ทุกข์แบบคนไม่มีเงิน
พอมีเงิน มันก็ทุกข์แบบคนมีเงิน
จะรวยจน มันก็ทุกข์

คนบางคนอยากมีลูก แล้วไม่มี เป็นทุกข์
คนบางคนไม่อยากมีลูก แล้วมีลูก ก็เป็นทุกข์
หรือแม้แต่คนที่อยากมีลูก พอมีลูกแล้วก็ยังเป็นทุกข์ได้

ทั้งความมีและความไม่มีนั้น ทำให้ทุกข์ได้
การหนีทุกข์ด้วยการทำ ไม่มี ให้มี
หรือการทำ มี ให้ไม่มี
การหนีทุกข์ด้วยการสนองตัณหาทั้งปวง
จึงเป็นการหนีทุกข์ที่ไม่อาจพ้น

เมื่อความทุกข์เริ่มต้นมาจากตัณหา
คือความอยากได้ อยากมี อยากเป็น
คือความไม่อยากที่จะได้ ไม่อยากที่จะมี ไม่อยากที่จะเป็น
จะหนีทุกข์ ไม่อยากทุกข์ ก็แค่ดับความคิดเหล่านี้

อยากรวย พอไม่รวย จึงทุกข์
เมื่อไม่ได้อยากรวย พอไม่รวย จึงไม่รู้สึกทุกข์
คนรวย มีเงินไม่พอลงทุนเพิ่ม จึงทุกข์
เมื่อไม่ได้อยากลงทุนเพิ่ม พอไม่ได้ลงทุนเพิ่ม จึงไม่รู้สึกทุกข์

ความทุกข์จากความสูญเสียพลัดพรากก็เช่นกัน
เป็นความทุกข์ที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง
ความทุกข์เหล่านี้มีเหตุจากความไม่ยอมรับความจริง
เมื่อสูญเสียคนที่รักไป ในใจยังยึดมั่น
ว่าเขาต้องอยู่ จะต้องอยู่ จะจากไปไม่ได้
ความคิดทำร้ายตัวเอง ก่อความทุกข์สาหัส
การปรับเปลี่ยนความคิด ลด ละ ความทุกข์ได้
หากสามารถยอมรับความจริง
ยอมรับความเป็นไปของชีวิต
ยอมรับธรรมชาติของความเกิดดับของทุก ๆ สรรพสิ่งได้
ยอมรับมาก เข้าใจมาก ความทุกข์ก็ลดลงมาก
ทัศนคติต่อความตาย เป็นสำคัญ
เราไม่ตายวันนี้ ก็อาจตายพรุ่งนี้
เราไม่ตายพรุ่งนี้ ก็อาจตายเดือนหน้า
หรืออาจตายปีหน้า หรืออีกสิบปี ห้าสิบปี
คนรอบตัวอาจจะตายทีหลัง หรืออาจตายก่อน
จะหัวดำเผาหัวหงอก หรือหัวหงอกเผาหัวดำ
ทุกแบบนั้นเกิดขึ้นได้
ป้องกันยังไงก็เปล่าประโยชน์

"ความตาย"
ถ้าเราเข้าใจและยอมรับมันได้
เราจะเป็นผู้ปราศจากความทุกข์
เพราะไม่มีอะไรก่อความทุกข์ได้มากเท่าความตาย
เมื่อเรายอมรับในความดับ ( ตาย )
จะเหลืออะไรในโลกให้ยึดมั่น
จะเหลืออะไรในโลกที่ทำให้เกิดตัณหา
ก็เมื่อตายแล้วก็หมด ไม่เหลือสักอย่าง
ความอาวรณ์ต่อวัตถุ หรือแม้แต่กับบุคคล
ก็หมดความสำคัญ

"ปรับทัศนคติ เปลี่ยนความคิด พิชิตทุกข์"

- วิริยะ โสดาปัตติผล -